PRAATCAFE DEMENTIE KORTRIJK – IEPER – POPERINGE
NIEUWSBRIEF SEPTEMBER 2016
Wat ‘ergotherapie aan huis’ kan betekenen voor een persoon met dementie en zijn mantelzorger. Een jaar geleden hoorden Frans en Francoise van de geriater in het ziekenhuis dat Francoise leed aan de ziekte van Alzheimer. “We hadden gehoopt dat het eerder ‘ouderdomsvergeetachtigheid’ zou zijn, maar de diagnose maakte ons verdrietig, angstig en machteloos tegelijk. Als we nu terugkijken op het voorbije jaar, is er wel één en ander gebeurd”, zegt Frans (65) en kijkt teder naar zijn echtgenote, Francoise (64), die wat wantrouwig voor zich uit staart. Gelukkig kwam het koppel snel in contact met de maatschappelijk werkster van hun ziekenfonds. “Zij heeft ons goed begeleid in die eerste periode. Zij luisterde naar ons verhaal, had oog en oor voor onze emoties en stelde ook hulp voor van een thuisverpleegster en van een gezinshelpster. Zij bracht ons ook in contact met de ergotherapeuten van de dienst Thuis Blijven Wonen”, zegt Frans. Vooral de inbreng van Lies en Els, de ergotherapeuten van deze dienst, heeft veel praktische problemen draaglijker gemaakt. Ergotherapeute Lies Bruneel : “Françoise was dikwijls en gemakkelijk afgeleid. Terwijl ze koffie zette, zag ze de afwas staan, wilde er direct aan beginnen, maar vergat dat ze koffie aan ’t zetten was”. Haar collega ergotherapeute, Els Naessens, vult aan : “Francoise had het ook steeds moeilijker om te weten wat ze nodig had voor een bepaalde handeling of activiteit en waar ze dit kon vinden. Ze was ook meteen afgeleid door andere spullen die ze opmerkte en van enige systematiek in de zoekstrategie was geen sprake. Stilaan had Francoise het ook moeilijk om in huis haar weg te vinden. Soms wist ze niet welke deur toegang gaf tot de keuken, welke naar het toilet leidde, hoe ze naar de tuin kon en waar de hall of de voordeur zich bevond. In het eerste contact met Frans en Francoise werd een lijstje opgemaakt van de problemen die zich stelden en met welke prioriteit dit moest aangepakt worden. In de contacten die volgden gaven de ergotherapeuten tips en oplossingen die ‘houvast’ boden als Françoise’s geheugen haar in de steek liet. Op de deuren werd ook een naambord aangebracht, zodat Francoise in huis makkelijker haar weg vond. Er werd ook geoefend om tot een opeenvolging van logische handelingen te komen, zoals bij het zich aankleden of vooraleer zij het huis verliet. De inbreng van de ergotherapeuten blijkt ook zeer waardevol in het vinden van mogelijkheden tot zinvolle tijdsbesteding. Francoise spoedt zich plots naar de keuken en komt trots terug met een werkstukje dat ze in het Kreacentrum had leren maken. “Kijk”, zegt ze stralend en toont fier een figuurtje in foetushouding, “dat heb ik daar zelf leren maken.”
Voor ‘ergotherapie aan huis’ kan u terecht : bij het REGIONAAL DIENSTENCENTRUM van uw ZIEKENFONDS – de ziekenfondsen bieden deze dienstverlening gratis aan ! Voor CM is dat via het Thuiszorgcentrum op 056 52 63 30 of via mail : thuiszorgcentrum.zwvl@cm.be In sommige steden of gemeenten kan je hiervoor ook terecht. Zo kunnen inwoners van Poperinge terecht bij de ThuiszorgKruispunt, Veurnestraat 15 in Poperinge – tel 057 34 66 24
HELP, IK WEET DAT IK VERGEET. André Nottebaere, trouw deelnemer aan de Praatcafés Dementie in Ieper, verzorgde vele jaren zijn echtgenote, Lieve Santy, die aan dementie leed. Eerst thuis – later, toen het niet langer mogelijk was om Lieve thuis de nodige zorg te bieden, werd ze opgenomen in een woonzorgcentrum. André ging haar elke dag bezoeken : weekdag, zaterdag of zondag. Al die jaren was hij ‘trouw op post’. Lieve is vorige zomer overleden ! André bezorgde ons een brief, die Lieve had geschreven over hoe zij haar ziekte heeft ervaren. Het bezorgde ons kippevel – dat zal voor u, lieve lezer, niet anders zijn ! HELP, IK WEET DAT IK VERGEET. Men zegt dat de bedrading van mijn computer onherstelbaar beschadigd wordt. Daardoor gaat mijn bibliotheek onherroepelijk dicht. ‘Gisteren is niet meer’ en ‘plannen voor morgen is onmogelijk’. Het enige haalbare is NU ! De gevolgen zijn niet min. Ik help je graag, maar zeg me wat en hoe ik het moet doen. Koelkast, kleerkast en tafelbestek worden geheimzinnige dingen en schakelaars zijn onvindbaar. De wegen binnenshuis hebben geen wegwijzers en de gelaatstrekken van zovelen die ik liefheb gaan geruisloos verloren. In mijn beste momenten zie ik soms mistige, losse, moeilijk te vertellen flarden over rustig bouwen aan geluk met man en kinderen, het beheer van huis en tuin, mijn naaiwerk, voorzitter van KAV, voorlezer in de kerk, barhouder en kamerbezoek en rolwagenwerk in woonzorgcentrum Huize Zonnelied, en zoveel méér. Ik ben dus minder bezig met de zorgen van de dag, maar misschien juist daardoor geniet ik soms te meer van mijn klein resterend wereldje: ik zie veel soorten groen in de bomen, de kleuren in de val van ‘t blad, het stilte van het land, de mooie gebouwen, muziek, zang en dans op radio of TV en de bloemen in de graskant. Omdat ik uit ervaring weet hoeveel zorg nodig is om een ‘kwijnende plant overeind te houden’, passen dankwoorden voor zoveel moois dat we nu nog samen mogen beleven en voor zoveel onmisbare hulp in een moeilijke periode: voor de was, de plas, de kuis en het vullen van de diepvriezer. En wanneer ik mijn voorschoot laat ombinden om mijn soep te eten, ben ik soms verdrietig om wat ik verlies, maar ik weet me ‘veilig omringd’, heb geen pijn en kan nog stappen. Ik heb het gevoel dat in mijn omgeving sommige mensen me om begrijpelijke redenen en ongewild een beetje mijden. Maar dat hoeft niet ! Ik ben niet levensmoe - ik kan nog hartelijk lachen – er is geen sprake van agressie – integendeel, ik kan positief uit de hoek komen en de toekomst van mijn kinderen en kleinkinderen ligt me nauw aan het hart. Mijn boodschap aan hen is ‘moeilijk gaat ook en never give up’! Ik wilde je wat vertellen over mijn gevoelens nu de grond onder mijn voeten wegzinkt. Ik ben bijzonder dankbaar voor een knuffel en een schouderklopje. Blijf bij mij en kom desnoods even mee in de verwarring. Spreek me aan met kortere zinnen. Liefst wat trager en een beetje luider. Ik hou van elk gesprek dat even in mijn richting komt. Op mijn lange terugreis werk ik moedig aan een jarenlang afscheid en een groeiende eenzaamheid. Wees er van overtuigd dat ik u allemaal innig liefheb ! Moeke, Oma-Ieper, Tante Lieve, Lieve Santy
PROGRAMMA OPEN PRAATCAFE DEMENTIE SEPTEMBER 2016 Wij nodigen u graag uit naar onze volgende OPEN Praatcafés Dementie. U hoeft niet vooraf in te schrijven – de toegang is gratis.
KORTRIJK en IEPER
POPERINGE
Theatermonoloog:
“VA = koning”
“MANNEN VAN 85“
Een theaterstuk over dementie: over ontreddering, verdriet, afscheid - over ontroering, twijfel, blijven liefhebben en moeten loslaten. We zien een vader en zoon in een heel herkenbare relatie: vader bejaard en alleenwonend, zoon druk bezig en af en toe eens tijd makend voor een bezoekje. En plots, het sluipende begin. Vergeten is niet dementeren, zegt de dokter, nog niet. Het proces in onomkeerbaar, de afloop bekend, maar de weg moeten ze afleggen: vader, zoon, broers en zussen. ‘Mannen van 85’ is niet confronterend, wel Deze monoloog vertelt het waargebeurde verhaal herkenbaar, niet choquerend, wel ontroerend, van Jef, die lijdt aan de ziekte van Alzheimer. We geen verhaal, maar een belevenis. volgen de gedachten, de gevoelens en de Warm aanbevolen ! belevingen bij hem thuis, in het ziekenhuis en in het woonzorgcentrum. Acteur Willy De Jaeghere vertelt in deze theatermonoloog het verhaal op aangrijpende wijze, verrassend, intiem, met een vleugje humor, maar vooral heel eerlijk en herkenbaar. Een absolute aanrader voor wie probeert inzicht te krijgen in de gedachten-kronkels van een persoon met dementie. De voorstelling duurt een uur – nadien volgt een panelgesprek, waarop u een antwoord krijgt op uw vragen, uw moeilijkheden of uw ervaringen met personen met dementie. KORTRIJK : maandag 26 september om 19u30 in OC De Vonke in HEULE. IEPER : dinsdag 27 september om 14u00 in het auditorium van het Jan Yperman Ziekenhuis.
POPERINGE : donderdag 29 september om 14u00 in JC DE KOUTER, Komstraat in POPERINGE
Info : vzw Thuiszorgcentrum Kortrijk - Ieper, tel: 056 52 63 30 - thuiszorgcentrum.zwvl@cm.be www.praatcafedementiewvl.be Volg ons op Facebook:
Programma Praatcafés Dementie november 2016 In het Praatcafé Dementie van KORTRIJK wordt op ma 21/11 om 14u (OC De Vonke) ingegaan op ‘moeilijk hanteerbaar gedrag bij personen met dementie’. De Praatcafés Dementie in IEPER en POPERINGE behandelen in november de ‘veiligheidsaspecten in de zorg voor een persoon met dementie’ : --> in IEPER op di 22/11 om 14u in OC ‘t Perron (aan het station --> in POPERINGE op do 24/11 om 14u in het Jeugdcentrum, Komstraat. Ook voor deze praatcafés hoeft u niet in te schrijven. Meer informatie in het Thuiszorgcentrum CM Zuid-West-Vlaanderen, 056 52 63 30 of ‘thuiszorgcentrum.zwvl@cm.be’.
Netwerkdrink voor de participerende organisaties aan de Praatcafés Dementie in Zuid-West-Vlaanderen Vorig jaar startte de stuurgroep van de Praatcafés Dementie van de regio’s Kortrijk, Ieper en Poperinge met een ontmoetingsmoment voor alle organisaties die meewerken aan de Praatcafés. Koken kost nu eenmaal geld – activiteiten organiseren voor mantelzorgers van een persoon met dementie ook ! Daarom doen zowel organisaties uit de thuiszorg (CM-ziekenfonds, Familiehulp, Wit-Gele Kruis, Sophia – Expertisecentrum Dementie en het ThuiszorgKruispunt), 29 woonzorgcentra en 3 ziekenhuizen (Jan Yperman, az Groeninge en OLV van Lourdes) elk jaar een financiële bijdrage om de werking van de Praatcafés Dementie te bekostigen. Vorig jaar werd op deze ‘netwerkdrink’ de stand van zaken toegelicht met betrekking tot het Dementieplan in de regio Zuid-West-Vlaanderen. Ook dit jaar wordt een thema aangesneden, waarnaast de aanwezige organisaties met elkaar in gesprek gaan om nog meer en nog beter samen te werken, informatie uit te wisselen en van elkaar te leren met betrekking tot de zorg voor mensen met dementie. De uitnodigingen voor de genodigden volgen, maar noteer alvast de datum van ma 17 oktober om 16u30 in OLV Gasthuis in Poperinge.