juni 2020 - De Hoogstraatse Maand

Nr. 415 JUNI 2020

JAARGANG 36

UITGEVERIJ DE HOOGSTRAATSE PERS B.V.B.A., BEGIJNHOF 27, 2320 HOOGSTRATEN

PRIJS: 2,70 €

www.demaand.be

AFGIFTEKANTOOR: 2300 TURNHOUT

Fons Jacobs

Ik kan nog met iedereen een pint gaan drinken

Het monster van Meer

Stratenloop vanuit je kot

Katharinakerk in de steigers

Wonen op de Wissel

Dringende werken St Luciakapel

Grensshoppen in Baarle

Megaserre aan de St Lenaartseweg?

Trees Mertens neemt afscheid van Stede Akkers

Grenzeloos De afgelopen maanden hadden we nogal wat tijd om na te denken over wat ons overkomen is, en om een uitleg te vinden voor het gedrag van burgers en overheidsmaatregelen die onze vrijheid inperkten.

Verwonderd dat we waren over het hamsteren van toiletpapier! Het herinnerde mij aan de vroege jaren zestig toen we nog leefden in de wonderjaren van onze prilste jeugd. Buiten stond een hok met een hartje in de deur waarachter een houten plank met een gat om uw gevoeg te doen. En om uw g.. af te kuisen, beschikten we over op maat gescheurde velletjes krantenpapier. Hoe ons achterste er toen moet uitgezien hebben, we kunnen het ons niet meer voorstellen. Het waren andere tijden… Maar dat hamsteren? Na weken gepieker vonden we er een uitleg voor. Er moest immers thuis geknutseld worden want de scholen waren dicht, pa en ma zaten thuis en WC-rolletjes zijn dankbaar spul om mee aan de slag te gaan.

Een tweede herinnering uit die golden years diepte zich op. Met ons tweede fietsje naast tante reden we naar Hoogstraten en nog wat verder, tot aan het winkeltje net voorbij de niet bemande grenspost over de Mark in Minderhout om er boter te halen. De zin hiervan begrepen

we toen niet, nog minder waarom we de boter in onze jas moesten verbergen terwijl de fietstas van tante leeg bleef. Smokkelen heette dat. Controle kregen we niet. Die douaniers lagen op het dorpsplein te slapen in hun in beslag genomen Amerikaanse slee. Waagde het niet om hen wakker te maken met een verkeerd gestampte bal.

Ze wachtten op de doortocht van grote smokkelaars in hun gepantserde wagens waaruit achteraan kraaienpoten werden gedropt. Maar dat was voor ’s nachts want overdag zou die boter smelten. En een mens moet goed uitgerust zijn om de achtervolging in te zetten.

Die douaniers lagen op het dorpsplein te slapen Die grens bleef nu ook dicht en nodigde opnieuw uit tot smokkelen. Lekker spannend en die container (zelfs aan de Witte Kei) zwijgt en roept niet “halt! niets aan te geven?”. De boter is vervangen door asperges; ze zouden duur zijn met een boete er bovenop. Moest er niet geconsumeerd worden om de economie op gang te houden? Waarom was die Europese binnengrens dan dicht? Waren het niet de Belgen die in Sluis en Cadzand half maart de boel onveilig maak-

ten? En reden we hier in de Kempen niet altijd al naar Dirk, Jumbo of Albert Heijn? Die Hollanders kwamen hier alleen maar tanken en sigaretten kopen. Wij vermoeden zo dat de grens dicht ging om ons binnen te houden, eerder om het ‘koop lokaal’ te promoten dan om noorderburen buiten te houden. Zou dat ‘winkelhieren’ goed gelukt zijn?

Waarom die grens dan eigenlijk dicht moest? De Europese gedachte leek even ver weg. De grens bleef ondertussen wel open voor de DHL, PostNL en DPD wagens die ons bleven bevoorraden vanuit de .nl winkels. Die zijn toch talrijker aanwezig op het net dan de sites met een .be signatuur, zeker voor de door ons gewenste producten. Wel, we maakten er gebruik van, voor de eerder goedkope producten, want die met een zekere waarde bleven we voor de garantie en de service kopen bij de locals.

En weet je wat? Blijf deze zomer gewoon in eigen land, hou hier vakantie, beter nog in de Ardennen want aan de Belgische kust zijn we niet allemaal zomaar welkom. Laat ons de pretparken, recreatiedomeinen en horeca zaken er zo weer bovenop helpen. Wijn er eens lustig op los.

Schol! (ep)

Een uitgelezen kans Het is nog altijd afwachten. Wie weet wanneer we weer alle activiteiten mogen doen die we willen doen. De ene voorspelt dat het nog maar enkele weken zijn, de andere vreest dat het nog maanden zal duren. Uiteindelijk weet niemand hoe het 'normale' leven er weer zal uitzien. De toekomst, zelfs de resterende maanden van dit bewogen jaar zijn ondoorgrondelijk.

Als enige zekerheid moeten we misschien terugkijken naar het verleden. Eerdere pandemieën in de wereldgeschiedenis bieden misschien inzicht in de dagen na corona.

De Zwarte Dood was een stuk dodelijker en nefaster dan Covid-19 Zo kunnen we een vergelijking maken met plagen uit de middeleeuwen, specifieker de Zwarte Dood in de 14e eeuw. Uiteraard is deze ziekte een stuk dodelijker en nefaster dan Covid-19, maar de situatie toen biedt een interessant perspectief op het heden. Uit een onderzoek bleek namelijk dat de Zwarte Dood ervoor zorgde dat bewoners van London een gezondere levensstijl aannamen als gevolg van de pandemie. De do-

2

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

delijke pest bood een signaal aan de bevolking om bewuster te eten en hygiënischer en gezonder te leven.

Iets gelijkaardigs merk ik nu bij mensen rondom mij. De lockdown zorgt ervoor dat er een paar uur vrijkomt om eens een rondje te lopen of te fietsen. Door apps zoals Strava is het mogelijk om deze sportieve activiteit vast te leggen en te delen met je vrienden, zodoende elkaar gemotiveerd te houden en je statistieken te verbeteren.

Dat zijn weliswaar taferelen op een heel andere schaal dan 600 jaar geleden. Waar het toen gebeurde uit pure noodzaak, is het nu vaak simpelweg uit verveling. Toch bouwen sommigen misschien aan een sportief ritueel op lange termijn - een goede zaak uiteraard.

De Zwarte Dood toont niet alleen een voorbeeld voor de impact op de leefgewoonten, maar bracht eveneens belangrijke sociale en politieke veranderingen teweeg. In het Noord-Italië van de 15e eeuw kondigde het onder andere het begin van een overheidsorgaan à la Volksgezondheid aan. Deze organisaties boden hulp aan wie het nodig had en organiseerden de allereerste quarantaines om verspreiding van de ziekte tegen te gaan. Deze eerste stappen leidden uiteindelijk naar een uitstekend ziekenzorgsysteem zoals wij in België hebben. De keerzijde van de

medaille in die tijd was discriminatie, onderdrukking en verschillende vormen van onrecht tegenover bevolkingsgroepen die tot de marge van de samenleving behoorden - iets waarover in de vorige Hoogstraatse Maand verder werd uitgeweid.

Het is misschien overdreven om dezelfde voorspellingen te maken over de gevolgen van deze pandemie. Wel zien we gelukkig een hernieuwde aandacht voor het elementaire belang van de zorgsector. De vrijwel universele oproep luidt dat de jaren aan besparingen crimineel waren, met als gevolg een gebrek aan middelen die zo belangrijk blijken. Daarbij is het te hopen dat andere zwaargetroffen sectoren, zoals onder andere cultuur en horeca, ook de nodige steun zullen genieten.

Wat een crisis als deze kan bieden is een unieke gelegenheid. We hebben namelijk de tijd om eens rustig te kijken naar wat er beter kan in onze levens. Het is een kans om de zwakke punten in je levensstijl bij te sturen en te bouwen aan gezonde gewoontes. Het is een kans om de écht belangrijke mensen in onze maatschappij het respect en de waardering te tonen die zij verdienen. Het is een kans om eventueel grondig bij te sturen en ons weer op het juiste pad te zetten. (PVA)

OMSLAGVERHAAL

Fons Jacobs kijkt in de achteruitkijkspiegel van politiek en maatschappij

“Ik kan nog met iedereen een pint gaan drinken” MINDERHOUT - Fons Jacobs had zich zijn kinderjaren wellicht liever anders voorgesteld. Maar de vroege en plotse dood van moeder heeft hem misschien ook mee gemaakt tot hoe hij vandaag door het leven stapt. Niets liet vermoeden dat de dan vijfjarige Fons uit het meest noordelijke puntje van Hoogstraten zo zijn voetsporen zou drukken in het sociale leven van deze stad. Verenigingen, werk, politiek, alles ademt bij hem sociaal engagement en inzet uit. Vaak recht voor de raap en met een gezonde dosis humor en zelfspot zegt hij waar het op staat. Ook in het stadhuis en dat dwingt misschien soms wrevel, maar vooral respect en waardering af. Op de drempel van het pensioen vonden wij het tijd om in de achteruitkijkspiegel van zijn leven te gluren.

Donderdag 28 november 1957 is er feest ten huize Jacobs-Jansen op Strijbeek 9 in MeerselDreef. De suikerbonen staan klaar want zonet is er een klein Fonske op de wereld gekomen.

Vader Alois is blij want met een zoon erbij wordt het evenwicht in de familie weer hersteld. Twee extra jongenshanden om later mee te helpen op de boerderij, dat is altijd meegenomen. Tonia, Pol en An zijn Fons voorafgegaan en later zullen ook Hilde en Jef het gezin vergroten. Maar dan slaat het noodlot toe. Bij het oversteken van de baan op een zondag na de mis wordt moeder door een auto gegrepen en overlijdt enkele dagen later. Een drama in de familie Jacobs.

Tonia is nog maar acht jaar oud, de jongste Jef amper twee. Vader Alois blijft alleen achter met zes kleine kinderen. De kleine Fons is dan vijf jaar en ook hij blijft verweesd achter.

DHM: Fons, dit moet toch een geweldige impact gehad hebben op jullie allemaal. Welke herinneringen heb jij nog over die periode?

Fons Jacobs: Deze gebeurtenis heeft ons voor een groot stuk beïnvloed, bewust of onbewust.

Dat kan niet anders. Heel veel werd daar thuis niet over gesproken. Dat besef kwam eigenlijk pas later. Misschien heeft deze gemeenschappelijke ervaring er ook toe bijgedragen dat wij met zijn zessen nog altijd heel goed overeen komen.

Ik kan mij voorstellen dat het voor ons vader een hele zware periode moet geweest zijn. Een gezin met zes kleine kinderen grootbrengen en daarnaast nog een bedrijf leiden. Gelukkig hebben wij toen heel veel hulp gekregen van buren, grootouders, familie, gezinshelpers. Dat was toen allemaal nog niet zo gestructureerd als nu.

Het gebeurde spontaan, alsof het heel gewoon was. In het begin werden wij ook opgevangen in verschillende gezinnen, en dan zie je hoe een hele gemeenschap klaar staat om te helpen.

Toen ik 12 was, is mijn vader hertrouwd. Op zeker moment had hij Augusta Mestdagh leren kennen. Zij werkte op het kasteel van Dupret op Strijbeek. Zij trouwden in 1969 en zo kreeg ik een tweede moeder.

Dat was voor haar zeker geen cadeau DHM: Ook dat zal voor iedereen een hele aanpassing geweest zijn, niet?

Niet alleen voor ons, maar ook vooral voor haar, denk ik. Zij kwam uit Roeselare, was al in de vijftig en werd dan geconfronteerd met jonge puberende kinderen. Vooral voor de meisjes bij ons bleek een nieuwe moederfiguur niet zo vanzelfsprekend. Dat was voor haar dus zeker geen cadeau, maar ze heeft dat meer dan prima gedaan. Vader en moeder hebben nog heel wat mooie jaren gehad. Vader is gestorven in 2001, moeder anderhalf jaar later.

Gestencild

Fons met broers en zussen, allemaal nog samen door één deur. Vlnr. Jef (1960), Pol (1955), An (1956), Tonia (1954), Fons (1956), Hilde (1959)

DHM: En intussen ging het leven op de boerderij wel voort.

Ja, ons vader had een doorsnee boerderij op de huidige Marckweg, toen nog Strijbeek. Zoals de meeste boerderijen in de streek met wat koeien, wat fruit en groenten. Alles bij elkaar genomen had hij niet de ambitie om een grote boer te worden. Als we maar rond kwamen. Maar dan moest er toch wel gewerkt worden om ons allemaal te laten studeren. De meisjes zijn alle drie op internaat gegaan in Vorselaar. Dus voor ons als jonge mannen was er altijd wel werk genoeg om te doen. Was het geen augurken plukken, dan moest er wel gemolken of gehooid worden.

Nonkel Pol Jansen, de broer van ons moeder die DE HOOGSTRAATSE MAAND - JUNI 2020 -

3

OMSLAGVERHAAL Op het einde van het Seminarie kwam natuurlijk de vraag naar een studiekeuze. Men raadde mij aan om TEW (Toegepaste Economische Wetenschappen ) te gaan studeren. Daarvoor zou ik naar Leuven of Antwerpen moeten, maar dat was niet waar bij onze vader. Een pater op Dreef had mijn vader immers bezworen dat Antwerpen en Leuven hel en verdoemenis was. En dus moest ik maar uitkijken voor iets anders.

Dat werd dan Maatschappelijk Werk in Geel.

Wat was dat uiteindelijk een verademing. Die drie jaar daar hebben mijn kijk op de wereld wel heel sterk beïnvloed en misschien waren dat wel mijn wonderjaren. Het einde van de jeugd, op de dorpel van het volwassen leven. Die sfeer was totaal anders, alles was sociaal gericht met leerkrachten die allemaal uit die bewuste jaren ’60 kwamen. Maar er werd ook van jou verwacht dat je zelf inspanningen deed, dat niet alles voor jou werd voorgekauwd…

Fons, vooraan uiterst rechts in het laatste jaar van het Seminarie (1976) met klastitularis Raf Peeters naast ons woonde, kwam ook wel meehelpen.

Wij gingen ook allemaal naar school op Dreef, eerst in het kleuterklasje bij juffrouw Van Hecke en dan de lagere school bij de meesters, Laurijssen, Verboven en Christiaensen. De jongensschool was apart, ik denk dat er maar een 50-tal leerlingen zaten. Wij zaten altijd in graadklassen, twee klassen samen in één lokaal Ik zat er o.a. samen met Harry Schrickx, Dirk Jochems (w), Jan Vissers, Juul Mertens, Marcel Stoffels, Jan Van Dun, Karel Verleye.

DHM: Waarna er verschillende jaren in het Klein Seminarie volgden, toch?

Na het vijfde leerjaar gingen de meeste leerlingen in die periode naar het Seminarie om daar het zesde leerjaar te doen. Men dacht dat dit een betere voorbereiding zou zijn voor het middelbaar. Ik kwam terecht in de klas 6 B bij meester Van Beylen. Ik heb heel het Seminarie afgewerkt en ben afgestudeerd in 1976 in de economische richting.

lingen werd hierover niet veel uitleg gegeven maar je voelde de spanning wel hangen in de school. Het was ook de periode met de perikelen rond Gie Laenen, waarover toen tussen de leerlingen al veel op fluistertoon verteld werd.

Ik heb toen als maturiteitsproef nog een werk gemaakt over Che Guevara, de guerillastrijder die tegen het systeem vocht. Bauwens was toen mijn promotor, maar ineens was die weg. Ik heb dat werk toen nog gestencild bij de paters op Dreef.

Hel en verdoemenis DHM: Wist je toen al dat je voor maatschappelijk werker in de wieg gelegd was?

DHM: En mocht je dan op kot ?

De eerste weken van het studentenleven reed ik op en af, maar ik vond al vrij snel een kot bij een echte kotmadam, die als een wijze kloek over haar drie studenten paste. In de winteravonden hebben we heel wat avonden gekaart met de kotmadam, de inwonende zwangere dochter en haar man. Ik heb er wel veel geld verloren, maar uiteindelijk hadden ze compassie en begonnen we met een pot zodat mijn studentengeld niet opraakte.

Om de zoveel weken deed onze vader ons (vanaf het tweede jaar zat ook mijn zus Hilt op het zelfde kot) op zondagavond naar Geel, met een zak patatten, allerlei groenten uit den hof, kaas van den INZA, zodat we niet teveel eetgeld meer nodig hadden. Standaard was ons weekgeld 300 frank. Ik heb in die periode heel veel boterhamworst gegeten.

Er gebeurde in die tijd heel wat zonder dat we dat allemaal goed beseften. Zo hebben we nog meegelopen in de grote betogingen tegen de aankoop van de F16 ’s, later tijdens mijn verdere studies en werk kwamen daar ook nog de manifestaties tegen de kernraketten en de kerncentrales bij.

Je voelde de spanning wel hangen in de school Maar dat laatste jaar op het Seminarie was wel heel speciaal. Het was het jaar dat er verscheidene leraars ontslagen werden wegens hun zogenaamde linkse sympathieën en de superior de school en de geestelijkheid verliet. Aan de leer-

4

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

De legendarische bonte avonden van Mussenakker blijven gegrift staan in de annalen van de Meer.

De weelderige bos haar uiterst links op de achtergrond verbergt Fons Jacobs in 1981.

OMSLAGVERHAAL

De metamorfose van Fons Jacobs DHM: Ik kan me voorstellen dat je wel niet altijd achter je studietafel zat ?

Ik was toen redelijk actief in studentenmiddens.

TD-s organiseren was mijn specialiteit. Ik ben vaak ook in een gat van de nacht als laatste naar mijn kot gegaan, maar ik maakte er echt wel een erezaak van om, ongeacht wat er de avond voordien was gebeurd, om half negen in de les te zitten. Vol schuldgevoel van thuis uit, maar heel plichtsbewust zat Jacobs om half negen in de les! (lacht smakelijk) Ik heb dus eigenlijk zeer weinig gebrost.

Vol schuldgevoel van thuis uit, maar heel plichtsbewust In het tweede jaar heb ik stage gedaan in het vormingscentrum Samen te Heusden Zolder, dat gedeeltelijk afhing van de toenmalige Bouworde. Het derde jaar deed ik mijn stage in buurtwerk ’t Stokt te Turnhout, waar nogal wat problemen waren met de toenmalige fabriek Allard die in de tuintjes van die woningen stond.

De problemen die dat teweeg bracht, was een stuk van mijn stagewerk.

Van Boxel heeft toen een hele goede referentie doorgegeven en dat heeft dan toch ook weer mijn toekomst mee bepaald. Om maar te zeggen dat die Jacobsen toch wel een goeie namen hadden, hé! (bulderende lach)

Op verplaatsing DHM: Dat werd dan het begin van een lange carrière ?

Ja, zeg dat wel. Een lange, vaak boeiende, soms belastende carrière die nu na meer dan veertig jaar bijna ten einde loopt. Met uitzondering van een korte zijsprong heeft mijn hele arbeidsloopbaan zich daar afgespeeld. De evolutie in al die jaren, zowel naar inhoud van het werk als naar de logistieke ondersteuning is enorm geweest.

Mijn eerste brief schreef ik met een typemachine met een carbon tussen de twee bladzijden, zodat er altijd een dubbel voor het dossier bleef.

Kopiëren was nog een luxe, we moesten er voor op verplaatsing naar het gemeentehuis. Vandaag zitten we met een klavier, twee schermen en een massa programma’s waarvan het niet altijd dui-

delijk is of dit nu de armoede gaat verminderen.

DHM: Waaruit bestond en bestaat je werk zoal?

Binnen een kleine sociale dienst zoals die van Rijkevorsel werd er heel wat verschillend werk verricht. In het begin heb ik heel veel bemiddelingsdossiers opgemaakt voor sociale zekerheid - zoals pensioenen, kinderbijslag, werkloosheid, ziekteverzekering. Die waren vaak gekoppeld aan het toekennen van voorschotten omdat velen van maand tot maand leefden en in de problemen kwamen als een betaling achterbleef.

Het toenmalig bestaansminimum werd niet vaak toegekend, al moesten door de jaren meer en meer personen en gezinnen hier een beroep op doen. De jaren tachtig waren economisch erg moeilijk met veel werkloosheid, jeugdwerkloosheid, …en we hadden als kleine dienst niet veel mogelijkheden om hieraan tegemoet te komen.

Maar de meeste problemen waren en zijn van alle tijden : relatieproblemen, problemen met opgroeiende jeugd, drugs, schoolverlaters, drankproblemen, geldnood, ziekten en handicaps. We werden geconfronteerd met heel wat

Mijn inzet werd blijkbaar erg geapprecieerd, want toen enkele maanden na het einde van mijn stage de toenmalige buurtwerker ergens anders aan de slag ging, stond men aan mijn deur om daar de zaak verder te zetten. Dat heb ik twee maanden zeer graag gedaan, maar ik had ondertussen al een examen gedaan bij het OCMW van Rijkevorsel waar ik als eerste uitkwam. Ik kon er vanaf 1 januari 1980 aan de slag. Het was toen een moeilijke tijd om een goede job te vinden, een aanbod voor een vaste betrekking was moeilijk af te slaan.

Achteraf hoorde ik dat de OCMW-secretaris van Rijkevorsel naar de secretaris van Meerle gebeld had om eens te informeren naar dat langharig werkschuw tuig dat examen was komen doen.

De ploeg van het gebuurte Statie uit 1984. Fons zal er gouden jaren beleven als speler en bestuurslid en tevens gedurende 25 jaar de quiz van de Statie mee organiseren. Later wordt hij ook voorzitter van het gebuurtevoetbal waarin ook FC Statie speelde en speelt.

DE HOOGSTRAATSE MAAND - JUNI 2020 -

5

OMSLAGVERHAAL verschillende problematieken waar met de grootste zorg en aandacht aan gewerkt werd, vaak met succes, even vaak met een desillusie.

DHM: Ook inhoudelijk zal er wel veel veranderd zijn.

Belangrijk is altijd om een luisterend oor te bieden, bemiddelen waar het kan, verwijzen waar nodig en samenwerken met veel andere diensten wat betreft gezondheid, huisvesting, noodopvang. Later kwam daar ook budgetbegeleiding en schuldbemiddeling bij, met ondersteuning van een juriste. Er kwam ook een deeltijdse juriste bij het personeelsbestand voor allerlei juridische problemen waar gratis advies kan bekomen worden.

Sinds enige tijd kunnen mensen bovendien een beroep doen op een psychologe, omdat de persoonlijke problematieken van velen hen vaak teveel wordt en de professionele hulpverlening verstrikt is in wachtlijsten. Heel veel tijd ging en gaat nog naar bejaardenzorg : de opstart van een poetsdienst, een dienst warme maaltijden, een mindermobiele centrale, een personenalarmering, allemaal zaken die in die periode opgestart werden.

Twee snelheden DHM: Wanneer kwam woonzorgcentrum Prinsenhof er bij?

Eind jaren tachtig, begin jaren negentig overleed een cliënt, een oudere zonderling, die zijn woning naliet aan de gemeente/ocmw om er iets voor ouderen te doen. Dat was nadien de start van een heel project waar uiteindelijk het Prinsenhof uit gegroeid is. Rond 1995 opende het zijn deuren, zowel voor het woonzorgcentrum als voor de assistentiewoningen. Een succesverhaal, en een centrum dat zeer goed aangeschreven staat, getuige hiervan de enorme wachtlijst van personen die graag naar een kleinschalig rustoord komen en dat verkiezen boven een

Met de neus in de wind in september: Fons met kinderen en hun vrienden - v.l.n.r. Sam Jacobs en vriendin Britt Van Dyck, Vincent Verbist en Hanne Jacobs, Kristof Eykens, hijzelf en dochter Jorien Jacobs groot en onoverzichtelijk centrum.

Ikzelf doe nu ongeveer deeltijds de taak van woonassistent in deze assistentiewoningen en een deeltijdse taak als seniorenconsulent. Dat kan niet door één persoon blijven gedaan worden als men bejaardenzorg ernstig wenst te nemen. Maar ik zit momenteel drie kwart van mijn tijd achter een pc en dat vind ik spijtig. Ik was altijd graag het aanspreekpunt voor de armsten en de zwaksten van onze samenleving, die ook nood hebben aan persoonlijk contact. Daarnaast zie ik dat wij met twee snelheden zitten.

Mensen die digitaal niet mee zijn vallen gewoon uit de boot. Dat is vaak schrijnend. Er is een periode geweest dat ik 200 à 300 belastingbrieven invulde voor mensen.

DHM: Maatschappelijk werk was je mis-

schien wel op het lijf geschreven als we zien hoe sociaal je al van jongsaf was?

Ik ben inderdaad altijd wel heel sociaal bezig geweest, van kleins af aan. Hoewel ik van Meersel-Dreef afkomstig ben, kwam ik bij de chiro in Meerle terecht. Ik hield er heerlijke jeugdherinneringen en heel wat vriendschappen aan over.

Nadien heb ik ook de chiro in Meersel-Dreef mee opgestart. Zo kwam ik ook in de dorpsraad terecht en van daaruit in de Hoogstraatse jeugdraad.

Aanspreekpunt voor de armsten en de zwaksten in de maatschappij In die tijd probeerde schepen Milia Horsten samen met jeugdconsulente Sjat Fransen een jeugdadviesraad uit te bouwen, maar er bleken toch wel twee strekkingen te bestaan onder de toenmalige jeugd: een deel dat echte inspraak en participatie wou, een andere gedeelte die alles maar stilletjes wou laten zoals het was. Dat kon tijdens vergaderingen soms tot pittige discussies leiden.

Vanuit de dorpsraad zijn we, samen met Teresa Coppens ook gestart met volleybal en volleyballessen. Uiteindelijk hebben we heel wat jaren met een Dreefse ploeg deelgenomen aan een recreatieve volleybalcompetitie die vanuit de Gelmers werd georganiseerd. Wij hadden toen een vrij goed ploegje in Meersel-Dreef.

De fractie Anders in de gemeenteraad (2007) tijdens de installatievergadering met v.l.n.r. Fons Jacobs, Lief Pans en René Sprangers.

6

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Vanuit bezorgdheid over de leefbaarheid van Meersel-Dreef - de school was op sterven na dood - heb ik samen met Frans Van Bergen getracht hier beweging in te brengen, o.a. met een externe begeleidingsdienst die via een dorpsraad à la lettre probeerde wat dynamiek aan te wak-

OMSLAGVERHAAL keren. Tussendoor verdedigde ik ook enkele jaren de groenwitte kleuren van FC Meerle, maar dat was in een zeer bescheiden vorm en daar heb ik zeker geen grote steen verlegd .

Jeugdclubs DHM: Maar ik heb mij laten vertellen dat je ook in de jeugdclubs in de streek geen onbekende was.

Je moet nu niet overdrijven, hé. Ik was vooral een Mussenakker-man, maar de eerste stappen heb ik in de oude Tinnen Pot in Hoogstraten gezet. Ik was al wat ouder toen ik in de Mussenakker verzeilde. Dat moet op het einde van mijn studentenjaren geweest zijn. Enkele jongeren van de Dreefse chiro waren daar al meer geweest en zo belandde ik er op zeker moment ook.

Daar zat toen heel wat bekend volk van uit mijn seminarietijd, uit de chiro van Meerle en van de voetbal in Meerle. Er was daar een goeie toog, goeie muziek en prima sfeer, en dan is blijven plakken uiteraard gemakkelijk. Het grootste deel van mijn uitgangsleven vond daar dus plaats.

Uitstappen, weekends, voetbal, …het maakte er allemaal deel van uit. De bonte avonden waren spectaculair waardoor het gebruik van de parochiezaal verboden werd en de uitgave van een aangebrand Mussenkrantje bracht de hele Meerse goegemeente in rep en roer.

De Mussenakker zat toen in een lokaaltje boven de parochiezaal, dat barstte letterlijk en figuurlijk uit zijn voegen. Er werd gezocht naar oplossingen, uiteindelijk kon men onder impuls van Marcel Adriaensen en samen met de brouwer een huis in de Donkstraat kopen. De brouwer wou de helft voorschieten, de andere helft moest zelf bijeen gezocht worden. Een achttal leden heeft toen elk ongeveer honderdduizend frank uit eigen zak ingelegd, en zo kon het gebouw aangekocht worden. Na enkele jaren ontving ieder zijn geld terug , in zoverre we dat daar zelf niet verteerd hadden natuurlijk. (Fons lacht smakelijk.) Dat waren gouden tijden. Later is daar ook Akkerpop uit voort gesproten. Uit heel die periode is een blijvende vriendengroep ontstaan waarin ook de roots van toneelgroep Plan B liggen.

zitter te eindigen. Heel veel jaren veel voetbalen ander plezier gehad en heel wat mensen leren kennen. Met de Statie hebben we heel wat memorabele tweedaagse voetbaltornooien georganiseerd met o.a. enkele keren de deelname van een Duitse ploeg die we via bezoeken van de Mussenakker naar daar hadden leren kennen.

Het hele sociale leven vloeide in elkaar over…

ons interessant, en voor hun re-integratie nog veel interessanter. Uiteindelijk is dit steeds prima verlopen. Trouwens, de samenwerking tussen de gebuurtenvoetbal en de voetbalploegen uit het penitentiair schoolcentrum was altijd zeer correct en zelfs zeer hartelijk. Mensen als Frans Heylen en Gust Quirijnen speelden daar zeker een zeer belangrijke rol in.

Met de Gebuurtenvoetbal hebben we 15 jaar gaan helpen op de Antilliaanse Feesten

Omdat de voetbaltornooien op zeker moment niet meer veel succes kenden, dienden andere inkomsten aangeboord te worden en zo startten we in 1995 met een quiz, mede onder de goede vleugels van een collega op het werk, die daarvan zijn hobby had gemaakt. Gedurende 25 jaar hebben we jaarlijks eerst de feestzaal van de Wachtzaal en later de grote zaal van de PAX telkens afgeladen vol gekregen. Na 25 edities van deze quizavond zijn we er in 2020 mee gestopt.

Maar het heeft een sterke groepssfeer gemaakt, met een hechte vriendenkring organiseren we weekends, wandelingen… Typerend hiervoor is het feit dat de groep jaarlijks een herdenkingsfietstocht organiseert voor onze Statievoorzitter die erg jong overleden is. Dood ben je pas als we je zijn vergeten!

Vanuit de Gebuurtenvoetbal zijn we ook een 15tal jaren gaan helpen op de Antilliaanse Feesten.

Door de keuken uit te baten konden we als vereniging een centje bijverdienen voor onze werking. Heel wat jaren hebben we alles wat daar met eten te maken had klaargezet, vloer gelegd, tafels en stoelen gezet, het hele systeem uitgedokterd, loempias gebakken, barbecues aangestoken, … eigenlijk een heel huzarenstukje dat enkel maar kon lukken met de medewerking van zowat alle voetbalploegen uit de gebuurtevoetbalcompetitie. Dat heeft jaren goed gedraaid.

DHM: Hoe kreeg het gebuurtenvoetbal contact met het penitentiair schoolcentrum?

Omdat er ook tijdens de week al gewerkt moest worden, en op zaterdag- en zondagnamiddag moest opgeruimd worden, waar vaak minder volk voor te vinden was, stelden de verantwoordelijken van het penitentiair schoolcentrum zelf voor om met hun keurgroep te komen helpen.

Deze mannen vertoonden goed gedrag en mochten als beloning ook buiten de gevangenis deelnemen aan dit soort taken. Dat maakte het voor

Binnenkomer DHM: Maar intussen ging je ook de politieke toer op. Wie sociaal goed in de markt ligt, wordt vroeg of laat gevraagd door een of andere politieke partij. Is dat bij jou ook zo gebeurd of had je vader daar een aandeel in?

Ons vader was in de periode vóór de fusie gemeenteraadslid in Meerle. In 1976 startte Fons Sprangers zijn lijst Fusiebelangen en vroeg hem om deel te nemen. Vader zei direct :“Oké, als ik op de tweede plaats mag staan.” Hij was in die zin wel wat opportunistisch, en hij werd verko-

DHM: Maar toch kom je dan als rasechte ‘noorderling’ in Hoogstraten terecht.

Dat had met allerlei factoren te maken. Ik had intussen een meisje uit Hoogstraten leren kennen en na onze trouw hebben we een goedkoop huurhuisje gevonden in Hoogstraten. Later hebben we gebouwd in de Witherenweg in Minderhout. Ook was er in Meersel-Dreef in die periode weinig huisvesting ter beschikking en het sociaal-cultureel leven daar moedigde niet echt aan om er te blijven.

Na mijn verhuis naar Hoogstraten stond er al snel een afgevaardigde van FC Statie aan de deur om te komen voetballen. En toen was de trein vertrokken. Van speler naar bestuurslid van de Statie, dan bestuurslid en secretaris van de Gebuurtenvoetbal zelf, om uiteindelijk als voor-

In gesprek met Freya Piryns, senator voor Groen, tijdens een actie in Merksplas Kolonie tegen de opsluiting van minderjarigen in gesloten asielcentra.

DE HOOGSTRAATSE MAAND - JUNI 2020 -

7

BADKAMERRENOVATIE

Installatiebedrijf

VAN DEN BERG VERWARMING

8

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

SANITAIR

: ADRES NIEUW

83 1 g e w e ten Meers a r t s g oo 2322 H

EW EG

BR ED AS E

maak een afspraak in onze toonzaal met tal van badkameropstellingen

W

MEERLE MEER M EE RS

EG

van Advies tot Zalig genieten

OUT MINDERH ATEN HOOGSTR

Tel. 03 315 75 31 info@vdberg.be

www.vdberg.be VENTILATIE

ZONNE-ENERGIE

OMSLAGVERHAAL zen. Maar er bleken onregelmatigheden gebeurd te zijn in die bewuste verkiezingen in Hoogstraten, waardoor de uitslag teniet gedaan werd.

dienstencentrum, wat wij toen voorstelden? De meerderheid wou alleen maar centraliseren, terwijl onze voorstellen meer en meer naar decentralisatie gingen. Stilaan lijkt dit nu ook door te dringen, en worden er in Meer en Meerle al ernstige stappen gezet om daar ook volwaardige dienstverlening uit te bouwen.

Er kwam opnieuw een verkiezing in 1977. De lijst Fusiebelangen werd verder uitgebreid met het gevolg dat vader niet meer verkozen werd tot gemeenteraadslid, maar wel kon zetelen in de OCMW-raad. Ik heb dat allemaal van dichtbij meegemaakt en zo is waarschijnlijk de interesse altijd levendig gebleven.

DHM: Vaak is het OCMW een opstap naar de gemeenteraad. Dit blijkt bij jou ook het geval te zijn geweest.

Na de verkiezingen van 2007 kon ik als opvolger van Juul Verhulst naar de gemeenteraad. Dit maakte me wel wat nerveus, want hoe doe je dat, Juul Verhulst opvolgen? Eigenlijk is dat niet mogelijk. Maar door veel en hard te werken heb ik toch getracht mijn plaats in de raad te verdienen en om vanuit een strakke oppositierol de controle op het bestaande bestuur uit te oefenen. En wie er ook aan de bestuurstafel zat of zit, de rol als oppositie gaat over inhoud en niet over mensen!

In 1988 sprak Fons Sprangers mij aan om mee op de lijst te komen staan. Ik heb toen direct toegehapt want de ideeën van die groep lagen mij wel. Mijn vader zei mij vroeger: als je het in de politiek wil maken, zorg dan dat je bij een grote partij terecht komt. Maar dat was dus niet mijn visie. Ik volgde toen al wel regelmatig de gemeenteraad mee vanuit het publiek.

DHM: En een aantal jaren later maakte je deel uit van de OCMW raad.

In 1988 was ik niet verkozen, na de verkiezing in 1994 kon ik vanaf juni 1995 als OCMW raadslid zetelen voor Agalev. Fusiebelangen had haar naam toen gewijzigd in Agalev Hoogstraten. Die eerste politieke ervaring was eerder negatief. Hoewel er binnen de groep Agalev in 1995 was afgesproken dat ik in vervanging van Frans Meyers naar het OCMW zou gaan, weigerde de gemeenteraad op voorstel van toenmalig burgemeester Van Aperen om het ontslag van Frans Meyers te aanvaarden.

Die eerste politieke ervaring was eerder negatief De gemeenteraad had daar niets over in te brengen, maar de burgemeester weigerde drie maanden lang om mij de eed te laten afleggen, tot hij door de gouverneur hiertoe verplicht werd. Dat was dus zeker geen leuke binnenkomer. Maar het moet ook gezegd dat die jaren als OCMW raadslid erg leerrijk waren. Dat er binnen die raad minder aan politiek gedaan werd, is een feit. Maar dat ik daar als raadslid maar zou moeten zitten om mee te knikken, was ik niet van plan.

Het gebeurde dan ook meer dan eens dat ik in die besloten vergadering vaak alleen stond met mijn mening tegenover 10 andere raadsleden.

Misschien heb ik daar wel geleerd om mijn grote rug te gebruiken om dit nooit te persoonlijk te nemen. Maar hoewel dit nu ruim 25 jaar geleden is, blijft deze kleine politiek van een grote politieker zuur smaken.

Kleinschaliger DHM: En toch was dit de start van een lange politieke carrière.

Ik heb nadien nog een termijn als OCMW-raadslid gezeteld, wat het totaal op 12 jaar brengt. Al

Bij een verkiezingscampagne hoort er ook plakwerk. Juul Verhulst en Fons Jacobs aan het werk voor kandidate Lief Pans. in 1995 stelden we in het OCMW en in de gemeenteraad voor om een nieuw rusthuis te bouwen. De toenmalig OCMW- voorzitter meende dat de kostprijs van 60 miljoen Belgische frank, of om en bij de anderhalve miljoen euro, een onoverkomelijke hindernis zou zijn.

Toen na voortschrijdend inzicht ook de andere partijen de noodzaak aan een nieuw woonzorgcentrum inzagen, waren er intussen al heel wat jaren verlopen. Ook heel wat plannen werden later afgewimpeld. Uiteindelijk kwam men tot het huidige gebouw met een kostprijs van 25 miljoen euro of bijna één miljard Belgische franken. Dit had eigenlijk nooit zover mogen komen.

Dit project geeft uiteraard weer waar het helaas in de politiek over gaat: een goed gefundeerd voorstel zoals de bouw van een nieuw rusthuis wordt door de meerderheid weg gelachen om daar enkele jaren later zelf mee af te komen.

Over de manier waarop dit dan uitgewerkt wordt kan dan nog gediscussieerd worden, maar onze fractie heeft altijd gesteld dat de grootschaligheid van het woonzorgcentrum in zijn huidige vorm niet meer eigentijds is.

De toekomst in de zorg zal kleinschaliger moeten Eigenaardig genoeg komt dit nu terug naar boven met de problemen in de woonzorgcentra omtrent corona. De toekomst in de zorg zal kleinschaliger moeten. Waarom een groot woonzorgcentrum in Hoogstraten en waarom niet een kleiner rustoord in Meer en in Meerle, aan het

Inhoud DHM: Dat moet ik je wel meegeven. Je pakt in de raad altijd uit met een degelijke dossierkennis die je dan ook nog eens met volle overtuiging en met smaak kon brengen zonder daarmee de meerderheidspartijen op de kast te jagen. Dat leidde ook meestal wel tot een grote tolerantie ten opzichte van je persoon.

Waaraan heb je dit te danken?

Het feit dat ik toch probeer mijn vergaderingen degelijk voor te bereiden, vaak erg gesteund door fractiegenoten die mee de grote lijnen en standpunten mee uitzetten, heeft bij de collegaraadsleden toch wel wat respect opgebracht.

Men beseft dat wat ik of onze fractie te zeggen heb, vaak hout snijdt. Ik geloof niet dat ik de man van de slogans ben, maar dat mijn tussenkomsten uitgebreid en doordacht zijn.

Het gaat bij mij niet over mijn post of functie, wel over de inhoud van wat ik wil brengen. Maar ook en vooral: ik meen dat ik toch nog met elke collega -raadslid door één deur kan of een pint mee kan gaan pakken. Tijdens de vergaderingen mogen de meningen gezegd en hard verdedigd worden, daarbuiten moet dit op een volwassen manier kunnen verder gezet worden. Het feit dat ik vaak kan relativeren en soms op een humoristische manier de lont uit het vuur kan halen, zal daar zeker in meespelen.

DHM: Is het dan nooit een frustratie geweest om niet uit die oppositierol te geraken?

Ik moet wel toegeven dat het soms wel pijnlijk aanvoelt om te moeten vaststellen dat dit mijn vijfde legislatuur is als politiek mandataris (12 jaar OCMW raadslid en ondertussen 13 jaar gemeenteraadslid) zonder dat er ooit de kans was om mee in de meerderheid te zitten.

We waren er erg dichtbij in 2007, waar er een akkoord was tussen het toenmalige KVB en Groen/Hoop, maar de eigenzinnigheid van één man toen dwong de twee grote partijen samen te gaan. De ongemakkelijkheid en het wantrouDE HOOGSTRAATSE MAAND - JUNI 2020 -

9

OMSLAGVERHAAL

Het debuut van Fons Jacobs in de Hoogstraatse politiek: de verkiezingsfoto van Fusiebelangen voor de gemeenteraadsverkiezingen in 1988. wen tussen KVB en CD&V vindt daar zijn oorsprong. Beide hoofdrolspelers, Arnold Van Aperen en Tinne Rombouts, wilden niet samenwerken, maar werden gedwongen door het feit dat één man zijn woord niet hield. Er was geen beleidsprogramma, er was geen cohesie, er waren alleen de postjes die toen belangrijk waren.

hoofdtoon vormen en dat mensen zich daar in vinden. Ook jongeren nestelen zich daar blijkbaar in. Ongetwijfeld is er ook het feit dat er vaak niet over deze dingen wordt nagedacht, en men nogal snel de grote massa volgt. Ik kan in deze niet anders dan gewoon mezelf te zijn, misschien wordt dat toch wel door sommigen opgepikt.

Misschien had vader zaliger wel gelijk toen hij mij in de beginjaren probeerde duidelijk te maken dat, als ik me bij een grote partij zou aansluiten, ik veel eerder mogelijk een uitvoerende functie zou gekregen hebben. Maar ik had toen, evenmin als nu, ook maar enige behoefte om mij te laten opslorpen en om enkel ja te gaan knikken. Ik heb me mijn moeilijke keuze dus nooit beklaagd.

DHM: Het beeld dat de politiek soms tentoonspreidt is ook niet altijd om over naar huis te schrijven.

Wat in Hoogstraten en omstreken zeker heel wat weerklank heeft gehad is de benoeming van Arnold van Aperen in 2007 tot burgemeester ten nadele van Tinne Rombouts. Hoewel iedereen in de gemeenteraad verkondigt in te willen staan voor het algemeen belang, is zelfs nu nog erg goed te voelen dat de grootste twee partijen die periode nog niet vergeten zijn en dat ze elkaar maar amper het licht in de ogen gunnen.

Wansmakelijk DHM: Hoe komt het toch dat een partij als Anders niet echt doorgroeit in Hoogstraten?

Wij dachten in Hoogstraten een sterker front te vormen door in 2012 Groen, Hoop en de plaatselijke SP-a afdeling samen te smelten tot de partij Anders maar bleven met drie zetels de kleinste fractie in de Raad. Ook in 2019 slaagden we er niet in het aantal zetels te vermeerderen. Ooit dachten we dat de tijden zouden veranderen, dat jongeren anders zouden denken dan ouderen, en dat dit ook politiek zou vertaald worden in een ander stemgedrag.

Maar het blijkt nog steeds dat geld en macht, invloed en eigenbelang, beroepsbelang enz. de

10

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Hierdoor ontstaat een sfeer die het wel zeer moeilijk maakt om met zijn allen Hoogstraten mee te stuwen in de vaart der volkeren. De discussie die er nu loopt hoe ter plaatse de coronacrisis moet aangepakt worden, en hoe de huidige meerderheid weigert de twee oppositiepartijen hier bij te betrekken , is zeker geen goed voorbeeld van het streven naar een harmonisch Hoogstraten.

En dan hebben we het nog niet over het wansmakelijk beleid inzake ruimtelijke ordening van de laatste decennia, waarbij Hoogstraten volgebouwd werd onder auspiciën van plaatselijke projectontwikkelaars en makelaars die zeer

nauwe banden hebben met het bestuur, hoe het verkeer volledig vastloopt, maar men ongebreideld blijft verkavelen en het gebruik van auto’s alleen maar doet verhogen, hoe de land- en tuinbouw de kleine familiale bedrijven hebben verdreven en er nu enkel land- en tuinbouwfabrieken in de plaats zijn gekomen, die alleen maar kunnen overleven met Europese subsidies, met goedkope buitenlandse werknemers, maar die ook vaak een aanslag plegen op ons grondwater, onze natuur, enz.

Onze manier van leven zal op alle vlakken anders moeten zijn Als er al iets positiefs uit deze coronacrisis zou kunnen komen, is het hopelijk dan wel het besef dat het duidelijk is dat onze manier van leven op alle vlakken heel anders zal moeten zijn. Plaatselijke winkels, eigen land- en tuinbouwproducten, korte keten, andere mobiliteit, respect en behoud van open ruimte en natuur, uitbouw van een gestructureerde zorgverlening voor zieken en ouderen, en vooral de zorg voor de zwaksten onder ons op gebied van onderwijs, werk, financiën, digitale vooruitgang, huisvesting.

Hele boterham DHM: Vaak wordt aan de gemeentepolitiekers een gebrek aan visie op lange termijn verweten. Hoe zie je zelf de toekomst van Hoogstraten?

OMSLAGVERHAAL Voor mij is het wel duidelijk dat Hoogstraten volzet is, zowel op gebied van verkavelingen, verkeersdrukte, milieuproblemen… Het kan niet genoeg benadrukt worden dat de innige samenwerking tussen grote partijen en projectontwikkelaars en makelaars er toe geleid heeft tot wat Hoogstraten nu is. “Een stadje met smaak” dat staat goed, maar geeft echt niet weer wat er echt gebeurt.

Er moeten dringend grenzen komen aan verdere verkavelingen Er moeten dringend grenzen komen aan verdere verkavelingen, er moet dringend structureel ingegrepen worden in de mobiliteit wil men Hoogstraten en ook Minderhout nog wat leefbaar houden. Hoogstraten heeft nu om en bij de 22.000 inwoners, en dat is al meer dan genoeg.

Wij hoeven onze open ruimtes niet in handen geven van verkavelaars die zelf mooi in het groen gaan wonen, maar ondertussen het éne na het andere appartement wegzetten, die zeker niet allemaal voor onze eigen jeugd zijn. Hier telt duidelijk alleen eigenbelang, en daar moet vooral de politiek tegen in gaan.

DHM: Tot slot, Fons, hoe kijk je terug op je politieke loopbaan ?

Ik ben heel blij en ook wel trots dat ik dit heb mogen meemaken, zowel in het OCMW als in de gemeenteraad. Ik ben er als opvolger ingekomen, eerst van Frans Meyers en dan van Juul Verhulst, en ben er intussen toch al 25 jaar mee bezig. Ik kijk ook wel fier terug op al die zaken waarin we als groep een stevige bijdrage in geleverd hebben, zoals het behoud van het Begijnhof en van Wortel-Kolonie, het verhinderen dat er vlak bij het dorpscentrum een megaserre werd neergepoot, dat er een massa bos zou gekapt worden voor de aanleg van een golfterrein in Meerle. Ik moet dan ook terugdenken hoe we gestreden hebben in Hoogstraten om de eigen elektriciteitsregie in handen te houden tegen de verregaande privatisering, waar de gewone burger niet beter van geworden is.

Telkens was het de grote liberale partij die alles wou privatiseren en uit eigen handen geven. Er zijn verschillende manifestaties en acties in Hoogstraten geweest waarin ik in mee gestapt ben en mijn gedacht heb kunnen ventileren. En dan stel je vast dat de sterkte van de massa die zijn gedacht naar buiten brengt, toch wel de politieke besluitvorming kan beïnvloeden.

Ik moet wel zeggen dat er in mijn politiek engagement veel werk gekropen is. Het was een lang

leerproces. Sommige dossiers moet je ook echt instuderen om mee te kunnen. Je hebt de gemeenteraadszittingen zeIf, alle commissievergaderingen, de politieraad, de persoonlijke voorbereidingen, de voorvergaderingen in je eigen groep, het is een hele boterham. Ik zou het niet kunnen om zo maar heel de tijd gewoon te zitten in een gemeenteraad en dan nog een dikke zitpenning opstrijken.

Ik heb nooit echt persoonlijke ambitie gehad, maar het zou wel prettig geweest zijn om ook eens schepen te zijn. Wij hebben gelukkig altijd een goede groep gehad met gelijkgezinden en dat was plezant samenwerken. Ik heb altijd oppositie moeten voeren, maar ik heb wel het gevoel dat ik erkenning en respect krijg, ook uit de meerderheidspartijen. Ik heb het ook nooit persoonlijk gespeeld. Ik kan nog met iedereen een pint gaan drinken en dat wil ik zo nog lang mogelijk houden. (jh)

een abonnement tot eind 2020:

€ 13,BE34 7512 0801 1890 (met vermelding naam en adres)

DE WERELD VAN

DE HOOGSTRAATSE MAAND - JUNI 2020 -

11

VANUIT HET STADHUIS Hoogstraatse naweeën van de coronacrisis

Werkgroep moet oplossing bieden HOOGSTRATEN - Voor de tweede keer op rij kon Hoogstraten getuige zijn van een digitale gemeenteraad. Dit maal met beeld van ieder raadslid die een inbreng deed in de discussie. Het leek voor de buitenstaander soms wat huizen kijken bij al wie niet voor een neutrale achtergrond gezorgd had. Waar het op technisch gebied al heel wat beter verliep dan twee weken voordien, vielen we op gebied van openheid en transparantie soms van de regen in de drop. Uiteindelijk kwam er wel een werkgroep om de nefaste gevolgen van de coronacrisis aan te pakken, al had de oppositie het zich wel anders voorgesteld.

Naweeën De gevolgen van de turbulente gemeenteraad van 14 april lieten zich al snel voelen wanneer het verslag van deze vergadering moest goedgekeurd worden.

Raadslid Fons Jacobs vond de manier waarop de oppositie door de voorzitter van de gemeenteraad behandeld werd “niet door de beugel kunnen”. “Een voorzitter moet een voorzitter zijn van gans de gemeenteraad, maar de manier waarop hij deze gemeenteraad leidde, getuigde van vooringenomenheid en was verre van democratisch. Wij begrijpen dat sommige meningen niet aangenaam klinken, maar wij hebben het recht ze te stellen. De voorzitter had meer oog voor de meerderheidspartijen dan voor de oppositie, en heeft drie maal een inbreng van de oppositie afgeblokt.”

Op de bewuste gemeenteraadszitting had de andere oppositiepartij CD&V bij monde van Tinne Rombouts een 10-puntenplan naar voor gebracht waarin een noodfonds van 1 miljoen euro was opgenomen. Dit plan was vooraf reeds aan de pers toegelicht nog voor het op de gemeenteraad was geweest, wat bij een aantal leden van het college kwaad bloed zette. Zo werd raadslid Rombouts profileringsdrang verweten met be-

dragen die uit de lucht zouden gegrepen zijn.

Het plan en de daarbij horende task force werden niet goedgekeurd, de discussie werd verder afgeblokt waardoor ook de voorstellen van Anders amper nog aan de orde konden komen.

De burgemeester verzekerde dat alle voorstellen in het college zouden bekeken worden. Wanneer Rombouts op de laatste gemeenteraad vroeg naar de stand van zaken over deze task force en een voorstel lanceerde voor het maken en verdelen van mondmaskers, verwees burgemeester Van Aperen naar de oprichting van een werkgroep die later op de avond zou toegelicht worden. Opmerkelijk was wel dat dit thema door de oppositiepartij Anders op de agenda werd gezet en het initiatief niet vanuit het college kwam.

Werkgroep In dit bijkomend agendapunt wou Anders vooreerst een aantal voorstellen inbrengen waartoe ze in vorige gemeenteraad niet de kans gekregen hadden. Liever hadden ze dit in een task force of een werkgroep willen doen die de beide oppositiepartijen toen voorstelden, maar vermits het college dergelijke werkgroep niet zag zitten vindt raadslid Jacobs nu het moment om dit voorstel toe te lichten.

Op 30 mei een mondmasker voor elke inwoner +12 HOOGSTRATEN - Zaterdag 30 mei gaan honderden vrijwilligers uit een 70-tal Hoogstraatse verenigingen de straat op om mondmaskers aan huis te leveren. De stad heeft via IOK 21.500 uitwasbare mondmaskers aangekocht voor haar inwoners, zoals ook in 21 andere gemeenten.

Elke inwoner ouder dan 12 jaar krijgt een mondmasker met twee filters die op maat geknipt kunnen worden en nadien in het masker kunnen ingeschoven worden. De mondmaskers, die volgens het stadsbestuur van goede kwaliteit en grondig getest zijn, worden op 22 en 29 mei aan de stad gele-

12

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

verd. Daarna worden ze samen met de filters in enveloppen verpakt door de medewerkers van de stad die op die dag hun gewone werk hiervoor opzij zetten.

Op zaterdag 30 mei worden de verenigingen ingezet om bij elke inwoner zijn mondmasker en filters in de brievenbus te stoppen. Het bleek geen enkel probleem om de verenigingen hiervoor warm te krijgen. Volgens burgemeester Van Aperen is de levering aan huis een veel gebruiksvriendelijker en efficiëntere methode dan de mensen te vragen om de mondmaskers op een centraal afhaalpunt te komen afhalen. (jh)

Maar ook dit keer onderbreekt de burgemeester het raadslid en neemt het woord. “Wij hebben de ideeën van vorige gemeenteraad in het college besproken en wij gaan inderdaad een werkgroep oprichten die op een snelle en efficiënte manier een allesomvattend plan gaat uitwerken om onze Hoogstraatse samenleving weer op volle snelheid te brengen nadat we een geleidelijke afbouw zullen kennen van de coronamaatregelen. Tegen einde mei zal er een plan op tafel liggen waarbij gans Hoogstraten zal betrokken zijn.”

Over de samenstelling klinkt het: “Deze werkgroep zal niet te groot zijn en te bevolken met mensen die elkaar al kennen en goed kunnen samenwerken. Ze zal dus niet te veel strekkingen of partijen bevatten. Wij mikken op samenwerken en op expertise. Er zullen drie mensen van de administratie in zetelen en daarnaast één schepen en één raadslid van N-VA en één schepen en één raadslid van Hoogstraten Leeft. Ikzelf zal voorzitter zijn. Deze werkgroep zal alle voorstellen, ook die van CD&V en Anders, bekijken en hierover advies brengen aan het college. Hier zaten ook goede voorstellen tussen.

Tegen einde mei moet dat klaar zijn zodanig dat we in juni de adviesraden kunnen consulteren.

Ten slotte zullen de plannen op de gemeenteraad van einde juni voorgelegd worden.”

Ze moeten wederzijds respect hebben voor elkaar Marc Van Aperen De burgemeester vervolgt: “Zoals ik het nu zie, zal de werking heel intensief zijn. De voorstellen uit de oppositie zullen mee opgenomen worden en alle ideeën en suggesties die al op tafel liggen zullen grondig geëvalueerd en verfijnd worden om te zien wat realistisch en haalbaar is. De voorwaarden om in die werkgroep te zitten zijn: wederzijds respect hebben voor elkaar, domein overschrijdend kunnen denken, en niet vanuit je eigen silo alles bekijken. Er moet heel veel vertrouwen zijn tussen deze mensen, mensen moeten loyaal zijn en ze moeten voldoende tijd

VANUIT HET STADHUIS kunnen spenderen. Wij kunnen ons voorstellen dat jullie dat niet leuk vinden en er liever zelf bij geweest zouden zijn, maar dit is het standpunt van het college.”

Aan de kant De reactie van de oppositie laat niet lang op zich wachten. Fons Jacobs: “Ik begrijp niet dat wij ons voorstel niet konden doen. Wij worden niet gehoord en je zet ons gewoon aan de kant. Je hebt het over wederzijds respect, loyaal zijn, dossierkennis, dat zijn toch allemaal elementen die je de raadsleden kan aanmeten. Ik denk niet dat dit een stap vooruit is door de oppositie uit te sluiten. Wij hadden op zijn minst gehoopt dat elke partij betrokken zou worden in deze werkgroep. Dus dit lijkt me niet erg democratisch en zeker niet verbindend, een term die jullie zo graag gebruiken. Daarom voel ik mij genoodzaakt om hier mijn voorstel toch maar voor te leggen aan de gemeenteraad en er over te laten stemmen.”

Je zet ons gewoon aan de kant Fons Jacobs Dit voorstel van Anders omvat een premie van 100 euro per maand, voorlopig voor april, mei en juni, voor alle zorgverleners in Hoogstraten die verbonden zijn aan het OCMW, maar ook voor andere zorgverleners van Hoogstraten die elders werken. Er wordt momenteel immers heel veel van deze mensen gevraagd, aldus de fractieleider. Hij stelt ook voor dat de zitpenning van de raadsleden zou gehalveerd worden voor de zittingen van maart, april en mei en dat de burgemeester en schepenen 20 % van hun wedde zouden inleveren om hiermee het zorgpersoneel te ondersteunen.

Teleurgesteld Raadslid Tinne Rombouts is ook niet mals in haar reactie. “Dit verwachtten we niet van een bestuur en van een burgemeester die de mond vol heeft over verbinden, transparantie, openheid, dossieropbouw, van kennis, van overleg.

Dit kan ons maar ongelooflijk teleurstellen. Al deze termen blijken loze woorden. Wij hebben onze hand uitgestoken met een positief voorstel om samen te werken in een crisisperiode, iets wat van iedereen verwacht wordt.

Ik kan mijn oren eigenlijk niet geloven Tinne Rombouts Als je als twee partijen de administratie inschakelt om zo uw plan te schrijven is dat wel heel laag bij de grond. U maakt een selectief groepje

Al jaar en dag is deze woning in Wortel-Kolonie een schoolvoorbeeld van verwaarlozing en leegstand. Het staat echter ook al jaren op het verlanglijstje voor aankoop door de stad Hoogstraten.

Misschien dat de nu geplande boetes een stok achter de deur zijn voor een snelle verkoop door Regie der Gebouwen. terwijl de oppositie actief meezoekt om een doorstart te maken. Er zit in deze gemeenteraad zoveel kennis en expertise om samen een oplossing te vinden. Ik kan mijn oren eigenlijk niet geloven. Ik hoop dat ik je verkeerd begrepen heb, maar ik vrees er voor.”

Eén zeel “Wij hebben dit alles grondig besproken en we gaan voor efficiëntie en snelheid,” verduidelijkt de burgemeester. “We zullen alle voorstellen bekijken en we gaan met heel veel mensen samenwerken. Tegen einde mei komen wij met een globaal plan. Het zal een warm plan zijn, en dat kunnen we alleen als we met mensen werken die aan één zeel gaan trekken, en niet met mensen die dat misschien niet willen doen. Wij hebben er het volste vertrouwen in dat de burgers een goed plan krijgen van ons.”

Deze laatste woorden ontlokken bij raadslid Jacobs de bedenking “Bij die ‘ons’ horen wij blijkbaar niet bij want wij zijn niet loyaal, wij hebben geen wederzijds respect, hebben geen dossierkennis en we hebben te weinig tijd. Dat vind ik er ver over. Anderzijds willen jullie dat plan op de gemeenteraad van 21 juni brengen. Dat is 2 maanden verder. Ik denk niet dat je dan van snelheid kan spreken.”

Ook Tinne Rombouts heeft haar idee over de snelheid: “Als je het hebt over snelheid en vertrouwen, samen aan één zeel trekken, zorg dan dat je de oppositie mee betrekt. Wij hadden veertien dagen geleden al een 10-puntenplan klaarliggen. Nu moeten er nog zaken beginnen.

Zowel bij ons als bij Anders hebben wij hetzelfde doel: opkomen voor onze kwetsbare men-

sen. Met ons erbij had je meer dan je zelf maar kon voorstellen.”

Stemming De meerderheidspartijen Hoogstraten Leeft en N-VA verwerpen het voorstel van Anders om deze premies aan de zorgverstrekkers uit te keren. De beide oppositiepartijen keuren het voorstel wel goed. Raadslid Snoeys van Hoogstraten Leeft geeft het volle vertrouwen van zijn partij aan het college en is er van overtuigd dat alle voorstellen een eerlijke kans zullen krijgen in de op te richten werkgroep. Ook woordvoerder Gert Van den Bogaert van N-VA geeft het volste vertrouwen aan het college en de op te richten werkgroep. Gelukkig waren er ook nog andere agendapunten waarover op een rustige en open manier van gedachte kon gewisseld worden.

Wij willen allemaal een mooi Hoogstraten Roger Van Aperen

Verwaarlozing beboeten Hoogstraten gaat voortaan de eigenaars van verwaarloosde en van leegstaande woningen beboeten. “Een krot of een verwaarloosd gebouw past niet in het straatbeeld”, vindt schepen Roger Van Aperen. “Wij willen geen verloedering en zullen er alles aan doen om ons eigen patrimonium te verzorgen. Ik zie niet graag iets dat met haken en ogen aan elkaar hangt in de Vrijheid of waar dan ook in de stad. Wij willen allemaal een mooi Hoogstraten.”

DE HOOGSTRAATSE MAAND - JUNI 2020 -

13

VANUIT HET STADHUIS Er zal dit jaar in samenwerking met IOK een lijst opgemaakt worden van alle verwaarloosde panden. Met de huidige regeling was dat blijkbaar tot hiertoe niet mogelijk en bleef die lijst nog leeg. “We maken nu een vermoedenslijst en gaan die controleren in het begin van 2021. De boetes kunnen dan geheven worden in 2022.”

Volgens de nieuwe regeling moet een woning gedurende een volledig jaar als verwaarloosd vastgesteld staan. Voor leegstaande woningen kan de boete al begin 2021 geheven worden.

Leegstand “Voor leegstaande woningen zal er een heffing van 1500 euro opgelegd worden. Staat er een woning leeg met drie woonheden dan zal dat drie keer 1500 euro zijn. Voor elk bijkomend jaar zal dat telkens een surplus van 1000 euro zijn. Er kunnen eventueel wel vrijstellingen gegeven worden. Bij een renovatie zullen we de mensen ook de tijd geven, maar na drie jaar moet dat dan ook klaar zijn. Bij speculatie zullen we wel ingrijpen.”

Raadslid Hilde Vermeiren van CD&V wijst er het college op dat Hoogstraten Leeft steeds voorgehouden heeft om geen bijkomende belastingen te heffen, maar dat nu wel gaat doen. Voor haar moet er eerst een sensibilisering komen en kan dit beter eerst in de commissie Ruimtelijke Ordening en Milieu behandeld worden. Haar fractie zal zich daarom ook onthouden bij de stemming. Voor raadslid Herman Snoeys (Hoogstraten Leeft) is dit zeker geen bijkomende belasting. “Wij gaan de mensen eerst verwittigen en als zij in de fout blijven gaan, dan zullen wij een boete uitschrijven.”

“Er zijn in Hoogstraten 168 dossiers behandeld qua leegstand,” verduidelijkt schepen Van Aperen. “Hierover zijn brieven verstuurd aan 80 eigenaars van 51 panden. Op 5 maart stonden er

46 leegstaande panden op het register. Daarnaast zijn er nog 22 bezwaren in behandeling, zodat er nog wel wat panden aan de lijst zullen toegevoegd worden. Misschien zullen er tegen het einde van het jaar nog wel wat panden geschrapt worden, maar dat gebeurt door IOK. Midden februari 2021 zullen deze eigenaars een heffing opgelegd krijgen. Er is dus nog tijd genoeg om er aan te werken en bovendien zijn er nog altijd een aantal vrijstellingen. In vele gemeenten wordt dit toegepast. Slechts 4 of 5 gemeenten binnen de IOK passen dit niet toe. Vroeger was Hoogstraten daar ook bij.”

Adviesraad L&T Er wordt een nieuwe adviesraad voor land- en tuinbouw opgericht. De samenstelling van deze raad ontlokte een aantal bedenkingen. Raadslid Van Pelt betreurt dat er geen afvaardiging van de politieke partijen als waarnemend lid wordt voorzien. Anderzijds zijn er met KVLV, Landelijke gilden, en de Groene Kring, drie organisaties die verbonden zijn met de Boerenbond terwijl er slechts één afgevaardigde is van ABS, het Algemeen Boerensyndicaat. Waarom zit er niemand van Velt of Wervel in, en hoe worden bioboeren en loonwerkers hierin verkozen?

Dat kan je echt niet maken Jos Matthé Raadslid Jos Matthé treedt het standpunt over de afvaardiging van politieke partijen als waarnemers bij, maar heeft het vooral moeilijk dat de bedrijfsgilden en Agra niet in deze adviesraad zijn opgenomen. “De grootste groep van landen tuinbouwers zit in deze twee organisaties en zou in deze adviesraad niet vertegenwoordigd worden? Dat kan je echt niet maken. KVLV zou

Jos Martens neemt ontslag als schepen van openbare werken en als voorzitter van het bijzonder comité voor sociale zaken en wordt hierin opgevolgd door zijn dorps- en partijgenoot Piet Van Bavel. er wel in zitten, terwijl die slechts een beperkt aantal leden uit de land- en tuinbouwsector telt.”

Schepen Katrien Brosens verduidelijkt dat er uitgegaan is van de vroegere statuten “maar dat men bewust het aantal stemgerechtigden van 22 leden naar 15 heeft willen terugbrengen en een ruimere samenstelling heeft beoogd om een efficiënte vergadergroep te installeren zoals ook de jeugdraad en de cultuurraad. Politieke partijen zullen zich kunnen blijven informeren in commissies zoals Gecoro, terwijl adviesraden specifiek worden voorbehouden voor bepaalde doelgroepen. Met deze samenstelling is alles wat evenwichtiger verdeeld, maar we zullen de voorstellen van raadslid Matthé over de bedrijfsgilden en Agra bekijken.”

Meerderheid tegen oppositie keurt de nieuwe statuten van deze adviesraad goed.

Afscheid Op het einde van de gemeenteraadszitting kondigt Jos Martens (Hoogstraten Leeft) zijn ontslag aan als schepen van openbare werken en als voorzitter van het Bijzondere Comité van de sociale dienst, het vroegere OCMW. Jos zit al 31 jaar in de Hoogstraatse gemeenteraad en was meer dan 13 jaar schepen. Hij blijft nog zetelen als raadslid en wordt als schepen opgevolgd door Piet Van Bavel.

Een sfeerbeeld uit de virtuele gemeenteraad. Raadslid Hilde Vermeiren in actie.

14

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Vanuit alle partijen in de raad krijgt schepen Martens dankbetuigingen voor zijn jarenlange inzet voor de Hoogstraatse gemeenschap en zijn positieve samenwerking. Ook wensen alle woordvoerders Piet Van Bavel heel veel succes in zijn nieuwe functie. Piet zetelt sinds 1 januari 2019 in de Hoogstraatse gemeenteraad nadat hij

VANUIT HET STADHUIS voor het eerst opgekomen was op de lijst van Hoogstraten Leeft. Volgens interne afspraken komt deze vrijgekomen schepenzetel hem toe vermits hij van alle raadsleden het meeste aantal voorkeurstemmen in de wacht sleepte. Piet is zelfstandig aannemer van een bouwbedrijf uit Meerle, maar is tevens voetbaltrainer. Zijn latere studie in bijzondere jeugdzorg en gezinswetenschappen zullen hem hopelijk van nut zijn om deze sociale verantwoordelijkheid waar te maken.

Cultuurhuis

Heel wat raadsleden hadden de vrees dat met een erfpacht van 3 x 30 jaar de eigenaar na 30 jaar de erfpacht zou kunnen opzeggen en de stad hierdoor de grote investering zou verloren zien gaan. De nieuwe overeenkomst omvat nu een erfpacht die wordt aangegaan vanaf de ondertekening voor een periode van 50 jaar waarbij na het 45-ste jaar de stad als erfpachter de verlenging kan aanvragen voor maximum 40 jaar.

Indien de verplichtingen in die eerste periode strikt worden nageleefd, kan de gevraagde verlenging door de eigenaar niet geweigerd worden.

Deze woning staat al zo’n vier jaar leeg en zal wellicht opgenomen worden op de lijst van leegstaande en verwaarloosde woningen Hiermee zit de stad safe voor 90 jaar. De stad zal hiervoor een jaarlijks bedrag van 36.000 euro of een maandelijkse som van 3.000 euro betalen aan de eigenaar, in dit geval het Dekenaat Noorderkempen.

CD&V zal zich omwille van een aantal onduidelijkheden onthouden.

Processierupsen CD&V maakt zich ongerust over de komst van de processierupsen. “Vorig jaar was er reeds een grotere toename en veel doet vermoeden dat we dit jaar terug dezelfde weg opgaan. Nu we tijdens de coronacrisis dicht bij huis moeten blijven, zijn de bossen steeds belangrijker geworMember of Premier: www.premierinternational.org

Tijdens de gemeenteraadszitting van 14 april 2020 keurde de gemeenteraad een nieuwe erfpachtovereenkomst met het Dekenaat van Hoogstraten goed om op de gronden van de Pax een cultuurhuis te bouwen. Het college had in januari 2020 al een ontwerp principieel goedgekeurd, maar in de gemeenteraad van februari bleken er nogal wat bedenkingen en onduidelijkheden te zijn waardoor de beslissing werd uitgesteld.

den. Wij willen deze gebieden maximaal toegankelijk maken en dus is het hoog tijd voor een preventieve behandeling”, vindt Tinne Rombouts.

Het college heeft echter beslist om geen preventieve behandeling meer toe te passen omdat dit niet altijd effectief zou werken, maar de nesten op te zuigen. “Wij willen het met ANB bespreken. De eerste rijen in de Kolonie worden gedaan door de gemeente, de andere rijen niet, en dat past in het kader van het live-project waardoor natuurlijke bestrijding door de vijanden van de processierups voorrang krijgt.” Over de aanpak in Wortel-Kolonie en de Elsakker zal er overleg met ANB zijn.(jh)

Ac s

AC|S ACCOUNTANTS & BELASTINGCONSULENTEN NV

MEER DAN

40 JAAR IN VERTROUWEN

Desmedtstraat 23 I 2322 Minderhout, België I www.acsac.eu

T +32 3 315 88 65

F +32 3 315 08 67

Eigen fabricage

Maatwerk VERNIEU WD WEBSIT E E

Productie en plaatsen van houten vloeren - Interieurprojecten op maat www.martensvloeren.be Groot Eyssel 39a - Meerle - T. 03 315 84 32 - GSM 0478 36 74 88

DE HOOGSTRAATSE MAAND - JUNI 2020 -

15

Daan Vervoort, Madrid, Spanje

Dansen in de grootste theaters ter wereld Onze Skype-gast van deze maand is van buurgemeente Rijkevorsel.

Zijn bijzonder interessante carrière als danser maakte hem tot Madrileen en deed hem zowat overal ter wereld op de grootste podia belanden. Reden om hem zijn verhaal te laten doen.

Daan Vervoort is geboren in 1988 en opgegroeid in Rijkevorsel. Al 13 jaar woont hij met partner Daniel en hond Truman in het centrum van Madrid. Hij liep heb school in „De Wegwijzer” in Rijkevorsel waar zijn vader trouwens nog steeds meester is. Al heel vroeg wist hij dat hij veel beweging en activiteit nodig had, op welke manier ook. Startte eerst met turnen, maar volgde daarna balletlessen in Turnhout. Daar bleek dat hij talent had.

Nummer 178 DHM: Wat deed je voor je Rijkevorsel achter je liet?

Na de lagere school ben ik in Antwerpen gaan studeren aan de Koninklijke Balletschool, waar ik een klassieke opleiding van zes jaar kreeg. Ik oefende hard en bleef er tot mijn 17de. Elke dag voluit oefenen en studeren van 8 tot 17 uur, het was best een zware opleiding. Maar tegelijkertijd ook een heel mooie tijd. Zelfstandigheid en volharding zijn belangrijke eigenschappen die ik er leerde. Mijn klasgenoten en ik deelden allemaal hetzelfde doel: artistiek schitteren, en dat creëerde een band voor het leven!

DHM: Hoe belandde je in het buitenland?

Na de opleiding ben ik audities beginnen doen.

Het doel is natuurlijk zo snel mogelijk ergens te kunnen starten, wat helemaal niet makkelijk is.

Je komt soms met honderden dansers samen die allemaal dromen van dat ene plaatsje dat vrij is om te kunnen beginnen werken. Ik had geluk (en ook wel het talent waarschijnlijk) en kreeg op mijn 17de een contract bij Introdans in Arnhem.

Hier deden we vooral optredens in heel Nederland.

Maar ik voelde dat dit voor mij niet het eindstation zou zijn, Arnhem was me te klein. Ik kreeg via vrienden te horen dat in Madrid een auditie werd gehouden in één van ‘s werelds beste hedendaagse danscompagnies: Compañia Nacional de Danza. Ik nam het vliegtuig, pinde mijn nummertje op mijn dansmaillot ( ik was nummer 178…) en danste: alleen, met partner, klassiek, hedendaags… En het lukte… ik werd aangenomen en verhuisde zodoende in 2007 naar Madrid. Daar werk ik nu nog steeds.

Frisse wind DHM: Wat voor gezelschap is dit?

Compañía Nacional de Danza is 40 jaar geleden opgericht en werd wereldberoemd onder de directie van Nacho Duato. Hij is één van de meest iconische choreografen van de moderne dans, dankzij hem kreeg het gezelschap internationaal gezien een goede naam en kan het wereldwijd voorstellingen doen.

Nacho werd negen jaar geleden opgevolgd door een nieuwe directeur, die op zijn beurt dit seizoen vervangen werd. Het gezelschap hangt af van het ministerie van cultuur en is verplicht elke 8 jaar van directeur te veranderen. Dat kan positief zijn: telkens waait er een frisse wind door het gezelschap. Maar ook negatief: als de visie van een directeur aanslaat bij het publiek, leidt dat tot meer succes maar bij een vervanging kan dit weer omslaan.

Onder de leiding van Nacho Duato waren we meer geëvolueerd naar een gezelschap dat vele moderne hedendaagse stukken bracht. Nu is dat beetje bij beetje aan het veranderen en doen we ook meer klassieke choreografieën.

En er is de siësta natuurlijk

Daan met partner Daniel en hun hond Truman

16

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

DHM: Je woont in Madrid, hoe is het leven en wonen daar?

Ik had twee jaar geleden het geluk om in het centrum van Madrid een appartement te kunnen kopen en helemaal te vernieuwen. Huren is heel duur, voor een 45m² appartement betaal je makkelijk 800 tot 900 euro per maand, wat veel is in vergelijking met het gemiddeld maandsalaris van de Madrileen. Tijdens de zomernachten blijft de warmte in de straten hangen als een mist, wat wil zeggen dat airco in je huis noodzakelijk is. En siësta natuurlijk: na een lekkere “cocido Madrileño” val je gegarandeerd in slaap.

SKYPE

Warm en tolerant DHM: Wat waren je eerste indrukken van je nieuwe woonplaats?

Het eerste wat me opviel was de taalbarrière. In 2007 was het Engels nog niet zo populair hier en ik sprak nog geen woord Spaans, wat voor veel rare en beschamende momenten zorgde.

Het duurde een jaar of twee totdat ik de taal min of meer beheerste. Het was toen al vrij duidelijk dat Spanjaarden een heel warm en tolerant volk zijn. Ik werd ook verliefd op de stad. Groot, divers, vele feesten, rijke cultuur, lekker eten, vrij goedkoop. Ik was uiteindelijk nog maar 18 jaar toen ik hier arriveerde, maar ik heb er ten volle (en nog steeds) van genoten. De vraag hoe het met mij zou gegaan zijn, mocht ik in België zijn gebleven, bekruipt me wel eens.

Ik werd verliefd op deze stad Zicht van de straat vanuit Daans flat DHM: Doe je nog veel naast het dansen?

Mijn werk als danser vraagt veel van je lichaam.

Ook de vele reizen naar het buitenland maakt het soms zwaar. Tijdens mijn carrière ben ik al in elk continent geweest en heb ik in vele theaters gedanst (onder andere het Bolshoi theater in Moskou). Als we niet op tour zijn, oefenen we dagelijks enkele uren, maar dan hebben we niet zo’n lange uurrooster. In mijn vrije tijd tennis ik met mijn vrienden. Ook probeer ik elke dag naar de fitness te gaan om wat bij te trainen.

Begin september heb ik besloten om te starten aan een studie Multimedia aan een Spaanse universiteit op afstand. Zo kies ik zelf mijn uren om te studeren, wat beter te combineren is met mijn werk. Het lijkt wel zo dat Multimedia niets met dans te maken heeft maar het blijkt toch vrij artistiek en creatief te zijn. Mijn modules voor dit jaar zijn o.m. video, programmeren, grafisch design en animatie. Zo probeer ik me stilletjes al voor te bereiden op wat er komt na mijn danscarrière.

DHM: Wat zijn de wezenlijke verschillen met België? Is er sociale zekerheid?

Spanje en België, alhoewel vrij dicht bijeen, hebben een groot verschil in cultuur, alles is nét iets anders. In België is het avondeten rond 5/6 uur, wat hier wil zeggen dat je net gedaan hebt met middageten. Dan heb je ook de siësta’s, het sociale contact (letterlijk en figuurlijk; wat gaat dit trouwens geven in het post-corona tijdperk?), mode, de prioriteiten van de bevolking, de mentaliteit, openheid. Er zijn grote verschillen maar ik voel me hier goed thuis.

Spanje heeft, net als België, overigens een heel goed sociaal systeem. De Spanjaarden zijn daar best trots op. Maar Spanje kampt natuurlijk ook met grote problemen: vluchtelingen, het verdwijnen van de middenklasse, de politieke onzekerheid.

Rust en ruimte

Topsporters

DHM: Hoe staat het met je vriendenkring?

Heb je contact met Belgen die in Madrid verblijven?

Ik woon hier nu al 13 jaar, maar heb maar één enkele Belg leren kennen die hier op Erasmus zat voor enkele maanden. Mijn collega’s op het werk zijn meestal geen Spanjaarden, we hebben 13 verschillende nationaliteiten, wat op zich heel interessant is. Heel verrijkend hoe al die verschillende culturen leven, denken, eten, drinken…

DHM: We horen en lezen dat Madrid zwaar door het Corona-virus getroffen is. Hoe ervaar je dat?

Spanje, en in het bijzonder Madrid, is inderdaad heel hard getroffen door het coronavirus. Op 2 mei mochten we voor het eerst sinds 7 weken weer eens buiten wandelen of sporten. Het was moeilijk geweest, zeker de stress van het niet buiten mogen, de onzekerheid. Na 7 weken word je gek…

Daarnaast probeer ik zoveel mogelijk mensen te leren kennen die niets met dans te maken hebben, omdat ik tijd genoeg met mijn collega's doorbreng tijdens de vele tours die we doen. Het is ook wel leuk om niet steeds met dans bezig te zijn. Ik heb een groep vrienden die op en top Spanjaarden zijn en niets met de artistieke wereld te maken hebben en dat is gewoon ook eens fijn.

DHM: Overweeg je nog een terugkeer naar België?

Enkele jaren geleden zou ik direct neen hebben gezegd op de vraag of terugkeren naar België een optie was, maar nu sta ik daar toch anders tegenover.

Via Skype praat ik wekelijks minstens één keer mijn familie. Zo blijf ik op de hoogte en praten we wat bij. Voor mij is familie een van de belangrijkste dingen. Ik begin ze meer en meer te missen. De rust en de stilte van het platteland en de ruimte die een dorp je geeft, dat hoop ik ooit ook terug te mogen beleven. Ik weet niet of wonen in Rijkevorsel dan in mijn plannen staat, ik kom zeker nog terug naar België - toch tenminste voor een bepaalde tijd!

Doordat het nationale gezelschap afhangt van de overheid, blijven ze me gelukkig doorbetalen.

Als je deze situatie vergelijkt met die van anderen die zonder inkomsten vielen tijdens deze maanden, mag ik natuurlijk van geluk spreken.

Toch is het een beetje “bitter sweet”, de carrière van een danser is immers zeer kort en deze maanden van coronatijden zijn verloren.

Ik hoop eind mei stilletjes aan terug te kunnen beginnen met oefenen en repeteren. Dansers worden beschouwd als topsporters maar terwijl de liga (voetbal) al volop aan het trainen is met coronatests, wordt de rest van de sporters een beetje aan hun lot overgelaten.

Het ritme van trainen en optreden Mijn lichaam kan het ritme van het trainen en optreden nog wel een aantal jaren aan, al wordt het elk jaar moeilijker en moeilijker, zowel mentaal als fysisch. Wat de toekomst brengt, is voor velen in onze sector een vraag. Wij oefenen dagelijks via video om zo onze conditie te onderhouden maar ik verlang zoals zovelen naar het gewone leven, de sociale contacten, het dansen, repeteren… Alles komt terug, ik blijf positief! (jaf) DE HOOGSTRAATSE MAAND - JUNI 2020 -

17

Pauwels Gunther bvba •Centrale verwarming •Sanitair •Zinkwerken •Zonneboilers •Warmtepompen •Onderhoud met attest - (enkel Vaillant)

www.pauwelsgunther.be tel. 0473 60 62 83

‘Wij staan u met raad en daad bij voor, tijdens en na de uitvaart.’

03 669 62 66 | 24u/24u en 7/7 dagen Hoe kunnen we ook na de uitvaart zorgen wegnemen?

Bij een overlijden, en vooral na de uitvaart, worden de nabestaanden geconfronteerd met een lawine aan praktische en administratieve verplichtingen.

Wie moet er verwittigd worden? Werkgever, vakbond, ziekenfonds, bank, verzekeraars, enzovoort. Lopen er bepaalde abonnementen, wat met water en elektriciteit, met kinderbijslag, pensioenkas, nalatenschap?

Anne-Marie Verdaasdonk

Hilde Boden

Onze consulenten zijn er voor de nabestaanden met raad en daad en met correcte ondersteuning. En niet te vergeten, met een luisterend oor, om samen het leed en het verdriet te verzachten. Iedere uitvaart die we verzorgen, omvat steeds nabestaandenzorg.

Begrafenissen - crematies nabestaandenzorg • • • • • • •

18

persoonlijke dienstverlening respect voor uw wensen eigen funerarium aula voor intieme plechtigheden eigen rouwdrukwerk uitvaartverzekeringen nabestaandenzorg

Hilde Martens

Wuustwezel I Hoogstraten I Kalmthout Hoofdvestiging: Dorpsstraat 85 I 2990 Wuustwezel 06 669 62 66 I hofmans@dela.be I www.uitvaartzorg-hofmans.be

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Britt Swinkels

Partner van DELA DFA1 bv - RPR 0412.937.710

RUIMTELIJKE ORDENING

Bestendige deputatie houdt geen rekening met resem bezwaren

Megaserre aan St. Lenaartseweg HOOGSTRATEN - Ondanks bezwaren van meerdere omwonenden, van Fluxys (ondergrondse aardgasopslag) en van Natuurpunt Markvallei verleende de bestendige deputatie op 19 december 2019 een vergunning aan Stoffels Tomaten BV (Rijkevorsel) voor de bouw en de exploitatie van een grootschalig glastuinbouwbedrijf op een terrein van 21 ha. gelegen aan de kruising van de Hinnenboomstraat en de St.-Lenaartseweg. Omdat er geen of onvoldoende rekening werd gehouden met hun bezwaren, tekenen Natuurpunt en de omwonenden beroep aan tegen de vergunning bij de bevoegde Vlaamse minister van Leefmilieu Zuhal Demir. Fluxys van zijn kant trof een - mogelijk betwistbare - regeling met de aanvrager.

Wat komt er?

De bestreden omgevingsvergunning omvat de bouw en de exploitatie van een grootschalig glastuinbouwbedrijf voor de teelt van tomaten.

Het complex omvat 12 ha serres met een nokhoogte van 7,65 m, een administratief gebouw en twee loodsen met een hoogte van 9 m, een waterbassin en verharding, dit alles op een terrein van 21 ha. De serre wordt verlicht en verwarmd via twee warmtekrachtkoppelingen (WKK’s) van elk 9.705 kW vermogen (samen 19.410 kW).

Het bestreden project ligt in de onmiddellijke omgeving van een belangrijk habitatgebied (Natura2000), grenst aan het landschappelijk waardevol agrarisch gebied en ligt deels in een gebied geselecteerd voor weidevogels en vleermuizen. Ten zuiden grenst het bedrijf aan een landschappelijk waardevol agrarisch gebied (LWAG) dat overgaat in een waardevol natuurgebied, gekend als het Europees Habitatgebied ‘De Heesbossen’.

De vraag is of Fluxys en de aanvrager wel bevoegd zijn om een dergelijke onderhandse overeenkomst te maken. De bouw van het complex binnen de contouren van het GRUP is immers een actie die niet in het GRUP voorzien is en die derhalve een wijziging ervan zou noodzakelijk maken. Dat is de uitsluitende bevoegdheid van de gemeente. Benieuwd wat de minister daar van vindt.

Natuurpunt gaat dieper in op de verschillende aspecten die de bouw en vooral de exploitatie die een bedrijf van dergelijke omvang met zich brengen voor de natuurwaarden en de effecten ervan op mens en milieu. Ze zijn van oordeel dat de bestreden omgevingsvergunning onverenigbaar is met de omgeving en de goede ruimtelijke ordening.

Hinder Ten zuiden grenst het bedrijf aan een landschappelijk waardevol agrarisch gebied (LWAG) dat overgaat in een waardevol natuurgebied ‘De Heesbossen’. Volgens het Omgevingsloket ligt

het bedrijf op ca. 500 meter van het Habitatgebied.

Tevens veroorzaakt het complex een visuele hinder op het landbouwlandschap en de open ruimte. Natuurpunt stelt vast dat het project in strijd is met het Gemeentelijk Ruimtelijk Structuurplan (GRS), dat aanstipt dat ‘het open landschap een buffer is voor het bedrijventerrein De Kluis. De Hinnenboomstraat vormt een centrale as door het gebied. De bebouwing langs deze as kan niet uitbreiden’.

Men mag dan al de mond vol hebben over het terugdringen van de verharding - de veelbesproken ‘betonstop’ - met dit complex wordt een open weideland over 21 ha verhard. Dit terwijl op enkel honderden meters afstand ook al 40 ha verhard wordt op de nieuwe Kluis.

En dit is echt niet de enige plaats in onze gemeente waar verder in spoedtempo verhard wordt. Denk aan de verkavelingen in Hoogstraten Zuid. Nefast voor het grondwater, waarover vandaag alom alarm wordt geroepen. Tel daarbij

Impact Gezien de omvang van het project is het aannemelijk dat er nogal wat bezwaren gemaakt worden. De bezwaren van de omwonenden hebben voornamelijk betrekking op de omvang van serres en aanhorigheden, de aantasting van de open ruimte, mogelijke licht- en luchtvervuiling, bijkomende transportbewegingen in een toch al drukke buurt.

Fluxys, dat in de omgeving een ondergrondse opslagplaats voor 700 miljoen m3 aardgas uitbaat, had bezwaren omdat delen van de serre en het waterbassin binnen het gebied vielen dat gevrijwaard wordt door het Gewestelijk Ruimtelijk Uitvoeringsplan (GRUP) ‘Ondergrondse gasopslag Loenhout’. Zij sloten met de aanvrager ondertussen een onderhandse overeenkomst waarbij de grootte van de serre lichtjes werd aangepast en het waterbassin op het terrein werd opgeschoven. Bovendien dient de aanvrager een wijzigingsverzoek in waarbij vermeld wordt dat de aanvraag valt onder het eerder genoemde GRUP.

Andermaal boeten we in op open ruimte, andermaal worden ettelijke hectares verhard…

DE HOOGSTRAATSE MAAND - JUNI 2020 -

19

RUIMTELIJKE ORDENING naar Beleidsplan Omgeving 2019-2024 van Vlaams minister Zuhal Demir: ‘Burgers hebben recht op een gezonde, veilige en kwaliteitsvolle leefomgeving. De basis hiervoor is natuurlijk het halen van de uitgezette milieustandaarden en normen. De omgevingskwaliteit is ook bepalend voor de kansen op behoud en herstel van onze biodiversiteit’.

En ook: ‘Dit verlies aan biodiversiteit en van de daarmee samenhangende ecosysteemdiensten heeft belangrijke maatschappelijke en economische gevolgen. Biodiversiteit zorgt immers voor voedsel, zuiver water, schone lucht, beschutting, verzacht natuurrampen en draagt bij aan de regulering van het klimaat. Ontregelde ecosystemen maken ons kwetsbaarder voor de gevolgen van klimaatverandering. Bos en natuur spelen een belangrijke rol in de mildering van klimaateffecten, bijvoorbeeld door het afkoelen van de omgevingstemperatuur en door de opslag van koolstof.’

Het inpantingsplan van de megaserre nog de aanvraag om 19.000 m3 grondwater per jaar op te pompen voor de teelt.

Groenten of elektriciteit Algemeen wordt aangenomen dat WKK’s (warmtekrachtcentrales) de beste manier zijn voor de groententeelt in serre. Aardgas wordt omgezet in elektriciteit, die gebruikt wordt om te verwarmen en de lampen te laten branden.

Wat de teler niet zelf verbruikt, wordt op het net gezet. Maar die WKK’s in dit project zorgen voor een uitstoot ca. 25.000 ton CO2 per jaar.

Een deel wordt omgezet voor de plantengroei, maar ca. 22.500 ton CO2 komt in de omgevingslucht terecht.

Door verbranding van ca. 11,5 miljoen m3 aardgas per jaar worden de rookgassen in de buitenlucht uitgestoten (NOx, SO² en CO en fijn stof).

Volgens de aanvrager zijn de effecten hiervan op de luchtkwaliteit en de biodiversiteit te verwaarlozen. Is dat zo? Een uitstoot van 22.265 kg NOx en 22.800 ton CO² in de onmiddellijke omgeving lijkt toch wel héél aanzienlijk en zal ook een aanzienlijk effect hebben op de luchtkwaliteit in de ruimere omgeving (in een straal van 1 km).

Leefomgeving Natuurpunt besluit zijn beroep met te verwijzen

Ook de uitstoot van NOx als gevolg van de verbranding van fossiele brandstoffen heeft kwalijke effecten. Verzuring van de bodem, gronden oppervlaktewater geven aaanleiding tot verhoogde nitraatconcentraties in grond- en oppervlaktewateren en tot verstoring van natuurlijke kringlopen, met achteruitgang van biodiversiteit tot gevolg.

Er valt te vrezen voor nadelig gevolgen voor het nabijgelegen Habitatgebied ‘De Heesbossen’, waar de huidige achtergronddepositie voor stikstof nu al 35 kg per ha per jaar bedraagt, daar waar de Kritische Last voor droge heide en eikenbos slechts 15 kg/ha/jaar bedraagt.

Als we dan weten dat het project minstens 24.705 kg NOx/jaar uitstoot, alleen al van de verbranding van fossiele brandstoffen voor de verwarming, dus zelfs zonder rekening te houden met de bijkomende transporten en verkeer van personeel, kan men niet beweren dat dit project in combinatie met de cumulatieve effecten uit de nabije omgeving geen bijkomende belasting met verzurende en vermestende impact (stikstofdepositie) zal hebben op het Europees beschermd habitatgebied, hoe miniem deze bijdrage ook mag zijn. Een eenzijdige benadering (zonder de cumulatieve effecten) is volgens de Europese wetgeving niet toegelaten.

20

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Zo moet het bedrijf er gaan uitzien.

Het bevestigen van de door de deputatie afgeleverde vergunning zou deze beleidsdoelstellingen in de weg staan.

Macrozone Naast de door bewoners en natuurpunt aangehaalde argumenten, zijn er bij een mogelijke vergunning voor dit project nog een aantal kritische vragen te stellen.

In het een toelichting in het wijzigingsdossier verdedigt de aanvrager de inplanting van het bedrijf op die plaats. ‘Zo zijn er in het ruimtelijk structuurplan Vlaanderen als in het provinciaal

RUIMTELIJKE ORDENING Is er nog behoefte aan weer een gigantische teler bij in de omgeving? Voor de export dan maar? Spreekt men vandaag niet van oogst voor eigen streek? En dat deze crisis alles zal veranderen, ook wat onze voedselproductie aangaat? Is het dan nog raadzaam een vergunning te geven voor een bedrijf, waarvan we de producten hier niet nodig hebben, maar waar we hier wel de hinder van moeten dragen?

Of is er een verborgen agenda? Misschien de elektriciteitsproductie door de WKK’s in het vooruitzicht van de sluiting van de kerncentrales vanaf 2025? Wie leeft, zal weten, zeker? (jaf)

DE PLAATSELIJKE LEGEVAKKENVULLER 3 Moeten er nog meer tomaten zijn? ruimtelijk structuurplan Antwerpen macrozones aangeduid als concentratiegebieden voor serrebouw. Concreet betekent dit dat de vestiging van nieuwe starters in deze macrozones gestimuleerd wordt. Binnen de provincie Antwerpen zijn er drie macrozones afgebakend.’

Vul de lege (niet grijze) vakjes op met een woord of naam die iets met de regio Hoogstraten te maken heeft. De aatjes krijg je cadeau. De soms cryptische omschrijving en een bijkomende tip vind je onderaan. Elders in dit blad publiceren we de oplossing.

1 2

A A

3

Om op deze onderzoeksvraag ‘Waar bevinden zich de concrete plaatsen in de macrozone waar een nieuw glastuinbouwbedrijf zich zou kunnen vestigen?’ een antwoord te krijgen in de macrozone Hoogstraten werd er samen met de lokale besturen uit deze macrozone een verkennend onderzoek uitgevoerd naar de ruimtelijke glastuinbouwontwikkelingskansen.’

Voor zover wij kunnen nagaan zij die onderzoeken er wel geweest: door VLM in 2005 en door IOK in opdracht van de provincie in 2009. Er is ook overleg geweest tussen industrie (VOKA) en tuinbouwsector. Dat heeft geleid tot een ontwerpversie door de projectgroep in 2009 en dan is het verhaal gestopt. Er zijn verder geen acties ondernomen, er is geen wijziging gekomen aan de structuurplannen en er is dus ook nooit enig openbaar onderzoek voor uitgeschreven. M.a.w. de burgers hebben er zich nooit kunnen over uitspreken.

4 5

A

6 7

A

8

A A

9 10

A

11 12 13

A

A A A

A

14

Anderzijds zijn er wel dergelijk zones aangeduid in Rijkevorsel, de vestigingsplaats van de aanvrager. Helaas zijn die zones ondertussen ingenomen, voor een groot deel door bedrijven uit Merksplas.

15

A

16

A

17

Komt nog bij dat de beoogde vestigingsplaats momenteel landbouwgrond is van goede kwaliteit, vochtige gronden die beter bestand zijn tegen de droogte. Is het logisch deze in te ruilen voor verharde oppervlakte voor tomatenteelt op industriële wijze?

Grondwater In de verantwoording voor het watergebruik in het bedrijf baseert men zich op de gemiddelde neerslag van de laatste 50 - 30 en 10 jaar. Daarbij komt men tot de conclusie dat 81% van het watergebruik gedekt wordt door hemelwater, 19% moet komen van het oppompen van grondwater. Men begroot dat op 19.000 m3/jaar. Als men kijk naar het meest droge jaar in de voorbije 50 jaar (1976) heeft men 42.000 m3 nodig.

Is deze weliswaar gangbare rekenmethode nog wel de goede? Naast Corona is door de droogte het watergebrek, zowel oppervlaktewater als grondwater, een onderwerp van gesprek. Voor het derde jaar op rij hebben we af te rekenen met watertekorten, dit jaar al vanaf einde maart.

Veel vragen Misschien herinner je nog augustus 2018. Grote krantenkoppen in alle kranten, verslagen op radio en TV. “Gigantische berg tomaten gestort op Brechtse Heide”. Vandaag kan men overal en in elk seizoen tomaten kopen zoveel men wil.

A

18

A

19 20

A

A

21

1 voetballende kelderjongens - 2 partij die vervelde tot Agalev die vervelde tot Groen die vervelde tot Anders - 3 voormalige en toekomstige (?) bewoners van de Katharinatoren - 4 jaarlijkse ommegang - 5 burgemeester van 1971 tot 77 en van 1983 tot 87 - 6 legendarische sport-, verzets- en zakenman uit Wortel - 7 rode duivel met trainersdiploma - 8 geometrisch straatje in Meer - 9 drempelclub voor jongelui in Meerle 10 sportman van 2018 met voorspellende familienaam - 11 ongeduldige straatroepers op tweewielers - 12 lange AI-zit in Oud Hoogstraeten - 13 belofte maakt grot, aldus Jan Baptist Rutten - 14 wijlen ere-organist, koorleider en ereburger - 15 missionaris met eigen straat in Wortel - 16 groep mej heel veul goesting - 17 Minderhout on the run - 18 Minderhouts trefpunt of pax - 19 burgemeester van 1977 tot 82 - 20 natte weg die Lak heeft in Meer - 21 noordelijke regenwormpopulatie

DE HOOGSTRAATSE MAAND - JUNI 2020 -

21

ACTUEEL

'Samen tegen corona' in de grensstreek

Over de Nederlandse grens winkelen in België MINDERHOUT - “Als we samen de beperkingen respecteren, krijgen we het Covid-19 virus klein”.

Dat is de boodschap die de experten virologen ons dagelijks meegeven. Het is ook de slogan op een lichtzuil bij Haldijk, één van de weinige niet afgesloten grensovergangen met Nederland. Maar in een grensgebied is ‘samen’ net iets moeilijker, zo zou blijken.

Nadat op vrijdag 13 maart in België de laatste pinten getapt worden, blijven de cafés in Nederland nog rustig open en gaat het leven er bijna zijn normale gang. De corona-aanpak is er duidelijk soepeler dan in Vlaanderen, zo ontwikkelt de bevolking spontaan groepsimmuniteit. Al vlug ontstaat er een horeca- en brandstoftoerisme, met het risico dat wij massaal Nederlandse virussen invoeren.

Dit tweesporenbeleid was onhoudbaar en zorgde bij de burgemeesters van de grensstreek voor grote ergernis. Op zaterdag 21 maart de gingen de Belgisch-Nederlandse grenzen dan ook dicht.

Op enkele wegen na, werden een 25-tal wegen naar Nederland afgesloten met containers, betonblokken of ander zwaar materiaal. Er kwa-

men controles, zonder ernstige redenen kon je de grens niet meer over.

Winkelen Maar immuniteit kweken bleek moeilijker dan verwacht, zodat de Nederlandse aanpak dichter ging aanleunen bij de in België gangbare maatregelen. De winkels blijven in Nederland wel open, maar niet voor Vlamingen. Winkelen is immers geen redenen om de grens te passeren.

Wanneer in België op maandag 11 mei de winkels opnieuw open mogen, is dat ook zo in Baarle-Hertog, onze enclave in Nederland. Alle Belgen en zijn winkels zijn gelijk voor de wet, dus moet je ook in Baarle-Hertog terecht kunnen - al moet je dan de grens over.

Bij een eventuele controle moet je enkel een ticket van een Belgische winkel kunnen voorleggen. In een Nederlandse winkel in Baarle kopen mag niet, want de grenzen zijn eigenlijk gesloten… Hoe moeilijk ook, in Baarle blijft het behoedzaam uitkijken op welk grondgebied de kassa staat. Aanschuiven aan een Belgische kassa kan.

Wie geen Belgisch ticket kan voorleggen, riskeert een boete aan de grens. Voor de inwoners van Baarle-Hertog is het helemaal moeilijk, evenals voor burgers met een Belgische nationaliteit die in Nassau wonen. (fh)

Bij één van de weinige niet afgesloten grensovergangen met Nederland staat de juiste boodschap: ‘Beperkte toegang”. Je mag immers Nederland in op voorwaarde dat je met een ticket van een Belgische winkel uit Baarle terugkomt. (foto Carla Peerden)

22

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

ACTUEEL

Het monster van de Mosten

Loch Ness in Meer?

MEER - Zit er echt een monster in de Mosten en heeft de E10 put van Minderhout een draak gebaard?

Ontelbare stoere verhalen deden in de loop der jaren de ronde, maar weinigen die het beest ooit al gezien hebben. Visserslatijn, fabels of schrikbarende realiteit? Hoogstraten lijkt opgescheept met een nieuw Loch Ness. Wij visten naar de waarheid…

Ontelbaar zijn de verhalen over het vreemde monster dat zou wonen in het diepe meer van Loch Ness in Schotland. Tientallen wetenschappers en onderzoekers hebben zich al gestort op het onderzoek naar het mogelijk bestaan van Nessie, het troetelnaampje dat het dier gekregen heeft. Een uit de kluiten gewassen paling, een voorhistorisch beest met een meterslange nek, of gewoon de fantasie van een door whisky benevelde Schot? Waarnemingen schommelen qua grootte tussen 3 en 15 meter en vormden de inspiratie voor honderden verhalen, documentaires, films en evenveel (nep)foto’s. Het heeft het toerisme in de streek alvast geen windeieren gelegd.

Meer Maar wat heeft dit nu te maken met het vredelievend recreatiedomein de Mosten? Het toerisme heeft hier geen monster nodig om te boomen. Er zijn de zwemvijver, Buitenspel, het Goodlife Cablepark, het klimparcours, cafetaria Treehouse, de bossen en de talloze recreatiemogelijkheden. Een monster zou eerder bezoekers kunnen afschrikken.

Alle vis werd netjes te water gelaten totdat bleek dat er in de achterste bak nog vier kleine meervallen zaten. “Wat moeten we daar mee doen?” vroeg de chauffeur. “Gooien we die hier bij in het water of neem ik die mee terug ? Hebben jullie interesse ?” De mannen van de visclub bekeken mekaar eens en namen de beslissing “zet ze er maar bij op!”

Zet ze er maar bij op!

“Hadden we toen beter geweten, dan was dit nooit gebeurd. Die vissen groeien immers als kool en eten heel wat andere vis op. Twee jaar later werd er ene afgevangen en die was toen al 60 cm groot. Later is er ene dood gevonden. Een derde werd er op zeker moment gevangen door iemand van Dessel en deze heeft hem toen meegenomen om op een andere put te zetten. Dat was toen al een serieuze jongen (zie foto). Maar er moet er dus nog altijd ene grote opzitten,” aldus Marc.

Eendenjong “Het is nu al wel een jaar of 20 geleden. Ik stond toen aan de inkom van de Mosten en ik keek zo over de grote vijver. Een gans met een aantal al goed gegroeide jongen achter zich aan dobberde over het water. Ineens zag ik een draaikolk verschijnen en plots was een van de jonge ganzen weg. Ik vermoed stellig dat dat onze vis moet geweest zijn. Een jaar of acht geleden heb ik hem eens zien liggen dicht tegen de kant. Hij lag zo op ongeveer een meter diepte tussen een boompje en een bos gele plomp. Het was vlakbij waar nu de steiger is voor de start van de wakeboard. De diepte maakte het wat moeilijk om de juiste grootte te kunnen bepalen, maar ik schatte hem toen toch op een grootte tussen 1,60 en 2 meter.”

“Ik heb vroeger eens opgezocht wat zulke vissen eten. Een meerval van anderhalve meter eet per jaar toch wel een 600 kg vis. Je kan je dus wel voorstellen dat dit geen cadeau is voor een wedstrijdvijver. Dat is geen vis voor gesloten water.

Zelf heb ik hem waarschijnlijk ook al eens aan de lijn gehad. Ik was aan het vissen op roofvis en ineens had ik prijs. Ik sloeg aan, maar daar

Anders dan in Loch Ness kennen we het zogenaamde monster hier wel degelijk, hoewel de gissingen over de ware grootte alle kanten uitschieten. Weinigen hebben hem immers al gezien en wie hem aan de haak gehad heeft, zal het niet snel vergeten. Het gaat om Joske, de reuzemeerval die al zeker 35 jaar de grote vijver tot zijn habitat rekent.

Niemand weet exact hoe groot hij is en hoeveel hij weegt. Wij con tacteerden heel wat vissers, maar niemand weet er het fijne van. Wie ons wel wegwijs kon maken over de levenswandel van Joske was Marc Delaet uit Meer. Marc werkte 27 jaar als onderhoudsman op het gemeentelijk recreatiedomein en is ook lid van de visclub Altijd Beet De Marck. Hij blijkt één van de weinigen die het geheim van de Mosten tot zijn ware proporties kan terugbrengen.

Achterste bak “Het moet zowat begin de jaren ’80 geweest zijn. In die tijd werden er heel wat viswedstrijden georganiseerd op de grote vijver. Daarom had de club een bestelling gedaan van allerlei soorten vis om uit te zetten op deze put. Toen de vrachtwagen arriveerde, bleek dat de Hoogstraatse visclub de laatste klant van die dag was.

25 jaar geleden werd deze meerval gevangen op de Mosten en meegenomen om elders uit te zetten.

Zijn broertje, de laatste van het oorspronkelijke kwartet, zwemt wellicht nog steeds rond op de grote vijver en moet intussen uitgegroeid zijn tot een heus monster.

DE HOOGSTRAATSE MAAND - JUNI 2020 -

23

ACTUEEL

Rudy Aerts uit Minderhout en zijn vismaat Joe Marijnissen zijn de specialisten in het vissen op meervallen. Hiervoor trekken zij jaarlijks naar het zuiden van Frankrijk. Hun record: een meerval van 2,47 m met een geschat gewicht van 100 kg.

Alle draad van mijn spoel en uiteindelijk alles kapot ging mijn lijn. Alle draad van mijn spoel en uiteindelijk alles kapot. Dat moet hem geweest zijn… Ik schat dat hij nu gemakkelijk 2 meter groot zal zijn. Het is ook de enige keer dat ik hem aan de lijn gekregen heb hoewel ik zelf nog veel op roofvis vis. Er zijn al meerdere vissers die hem aan de lijn gehad hebben, maar nog niemand heeft hem kunnen bovenhalen. Ik denk dat het alleen kan lukken als je vanuit een bootje vist.”

E10 put Volgens Marc Delaet zitten er op de E10 put in Minderhout ook nog verscheidene, maar een hele grote is er volgens hem nog niet gevangen.

“De grootste zal daar ongeveer een meter groot zijn, denk ik. Hier wordt niet op meerval gevist.

Het is eerder sporadisch dat een visser op karper of roofvis hem aan de lijn krijgt. Op de vaart in Brecht hebben ze er een paar jaar geleden ook een grote meerval afgevist. Die werd toen gemeten en was 2,18 meter lang. Een meerval kan wel 2,5 meter groot worden en 50 a 60 kg wegen. “ Wij contacteerden Bart Hoeymans, boswachter bij Agentschap Natuur en Bos. Controle van de vissers maar ook onderzoek naar het visbestand behoren tot zijn takenpakket. Hij weet dus wel wat er in de E10 put rondzwemt. In 2012 heeft

24

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

men hier een visserijonderzoek laten uitvoeren met sleepnetten, fuiken en ook met elektrische stroom. Toen werd er één grote meerval bovengehaald en drie jonge exemplaren. Die grote was toen 148 cm lang en woog 27,2 kg. Volgens Bart zwemmen er minstens twee grote meervallen van meer dan 1,5 m lengte en meer dan 20 kg rond, want kort na de telling werd er nog een meerval gevangen met andere afmetingen dan die uit de inventarisatie.

Niet leuk Tom Van Ginneken vist al jaren op karper, de E10 put in Minderhout is een uitgelezen plek voor hem. Maar de meerval komt soms zijn plezier verstoren. “Ik heb er zelf al verschillende gevangen hier, ooit zelfs eens drie op één nacht.

Daar was een kleine bij van ongeveer een meter maar ook een grote van 1,60 m. Die kleine woog 28 kg, die grote 35 kg. In het begin, als je de eerste vangt, dan is dat spectaculair en vind je dat geweldig, maar nadien niet meer. Wij vissen immers op karper en als je zo’n meerval in de buurt krijgt, dan is heel de zaak verstoord. Die verjagen de karper en uiteindelijk ben je daar toch een uur mee bezig vooraleer je die op den droge krijgt.”

“Als je die aan de lijn krijgt, dan loopt gegarandeerd heel je molen leeg. Dikwijls heb je dan ook nog stukken. Nee, wij zijn daar niet meer tuk op. Ik heb eens gehoord dat iemand uit Spanje die hier woont ooit eens een aantal kleine meervallen meegebracht had en die hier op de E10 put gezet heeft. Tegenwoordig kom je echter meer en meer meervallen tegen, ook op de

vaart en het Albertkanaal. Er worden er meer en meer gevangen. Ze komen vanuit de Maas en de grote wateren naar hier afgezakt. Het zijn in ieder geval vieze beesten en ze groeien snel. Ik denk toch wel een 10 cm minimum per jaar en 2 à 3 kg per jaar. Maar heel veel volk die op de E10 put vist, weet dat niet. Er wordt immers niet echt op gevist. Voor een karpervisser is zoiets een bijvangst. Voor een buitenstaander is dat natuurlijk heel attractief, maar voor ons niet. Integendeel…”

Specialiteit Waar voor de ene de meerval een lastpost is, is hij voor de andere de gedroomde vis om zich aan uit te leven. Zo iemand is Rudy Aerts uit Minderhout. Hij is de geknipte man om het leven van deze grootste zoetwatervis uit Europa uit de doeken te doen. Sinds enkele jaren vist hij samen met zijn vismaat Joe Marijnissen uitsluitend op de meerval. De foto’s op zijn facebookpagina spreken boekdelen.

Nee, we zijn daar niet tuk op “Vroeger ging ik altijd op karper vissen op de Mosten en ik heb er heel wat mooie exemplaren bovengehaald. Een meerval heb ik daar nooit gevangen. Maar sinds ik zelfstandige metser ben, is mijn vrije tijd nogal beperkt. Ik heb daarom mijn interesse verlegd. Ik ga nog maar één keer per jaar vissen en dat is in mijn verlofperiode.

En het is niet bij de deur. Wij trekken dan naar

ACTUEEL het zuiden van Frankrijk om daar specifiek op de meerval te vissen. Hoe ik daar toe kom? Ik had vroeger eens gezien hoe groot die vissen zoal zijn en toen ik er eens ene gevangen had op de Maas, had ik de smaak te pakken. Sindsdien trekken wij dus ieder jaar naar het zuiden.”

Records “Wij hebben daarvoor speciaal een boot gekocht. Sinds 2011 hebben we er 15 gevangen van boven de twee meter. Vorig jaar hadden we er 3 van boven de 2 meter op één nacht. Het record tot nu toe is een kerel van 2,47 m die waarschijnlijk wel een 100 kg woog. Wij meten de vis altijd maar wegen is niet mogelijk. Wij trekken de vis bij in onze boot en meten hem dan, maar om te wegen is dat te omslachtig. Die vissen zijn te zwaar en te lomp. Maar je moet rekenen dat een vis van 2 meter toch wel 50 kg weegt en voor elke 10 cm extra lengte mag je er tien kilo bijtellen.”

Van een monster gesproken.

Die bek is als grof schuurpapier Een visser heeft er dus werk aan. “We gaan daarom altijd met twee vissen, anders is dat gewoon niet te doen. Wij vissen dag en nacht, maar de vis bijt het gemakkelijkste ’s nachts. Als aas gebruiken we levend aas die we ter plaatse van-

gen. We zetten de vis altijd terug, maar vooraleer we hem aan boord hebben zijn we toch al minstens een half uur zoet. Je moet wel zien dat je je ook niet kwetst aan die bek. Die vissen hebben veel kleine tandjes en dat is zoals grof schuurpapier. Je kan je daar dus wel stevig aan kwetsen.”

Is Joske uit de Mosten het kleine broertje van de max van Rudy Aerts? Of is hij uitgegroeid tot

dezelfde proporties? Geen man die het met zekerheid weet, want Joske laat zich voorlopig niet vangen en dus draait de fantasie op volle toeren.

Voortgaande op de laatste vangst van een meerval op de Mosten, nu al bijna 25 jaar geleden, moet hij al een heel monster geworden zijn.

Maar één grote troost: hij lust tot nader order geen wakeboarders. (jh)

Erkend vastgoedmakelaar BIV nr. 207427 Reeds 25 jaar uw vastgoedmakelaar voor Hoogstraten en omgeving!

Huis verkopen? Bel ons: 03 314 16 99 www.vanhuffelvastgoed.com info@vanhuffelvastgoed.com Vrijheid 72 - Hoogstraten DE HOOGSTRAATSE MAAND - JUNI 2020 -

25

ERFGOED

Onderhoudswerken nodig voor 600 jaar oude Sint Luciakapel

De echte waarde van de kapel zijn de vrienden die er komen MEERSEL-DREEF - Deze rustige maar o zo rare tijden zorgen ervoor dat het sociale buurtleven in een soort coma terecht is gekomen, en het is afwachten wanneer de patiënt weer tot bewustzijn wordt gebracht in een nieuwe en hopelijk dappere wereld. Ondertussen schrijdt de tijd voort en gaat het verval van mens en monument onverstoorbaar verder. Ook onze Sint Luciakapel, ofte ‘Sint-Quirinuskapel’, op Meersel valt hieronder. Een technisch verslag van 15 juni 2017 en een bezoek met rondleiding ter plaatse met beheerder Chris Smeekens van het St Luciacomité roepen toch wel enkele belangrijke vragen op.

De kapel is een beschermd monument sinds een koninklijk besluit van 13 april 1953. Ze is ook een bouwkundig erfgoed sinds een ministerieel besluit van 29 maart 2019. Met andere woorden: de kapel betekent als onroerend erfgoed toch wel iets!

Naast de historische waarde, heeft de kapel ook een maatschappelijke waarde. Er worden nog steeds H. Missen opgedragen ter ere van de patroonheiligen St. Lucia en St. Quirinus. Bij deze laatste is er tevens een paarden- en hondenwijding, die dit jaar op zondag 29 maart niet kon doorgaan wegens de pandemie. Ook bij de aanvang van Dreef-kermis wordt een H. Mis opgedragen. Daarnaast vinden er trouwerijen, doopvieringen en exposities plaats, alsook opvoeringen van toneel en muziek.

Uit het technisch verslag blijkt dat de kapel nood heeft aan een bouwkundig onderhoud. We overlopen de belangrijkste aspecten in volgorde van prioriteit.

Size doesn’t matter Onroerend Erfgoed beschrijft de Sint Luciakapel als een omhaagde vrijstaande kapel in goti-

De bomen rondom de kapel zorgen voor een romantische uitstraling, maar beletten dat de gevels naar behoren kunnen opdrogen.

26

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

sche stijl, opklimmend tot het eerste kwart van de 15de eeuw en het tweede kwart van de 16de eeuw. Even vergelijken: de Sint-Katharinakerk werd gebouwd tussen 1525-1550 en is dus ongeveer 100 jaar jonger. Met andere woorden: de kapel is één van de oudste gebouwen van groot Hoogstraten en verdient daarom zeker evenveel respect. “Size doesn’t always matter”.

Documenten uit begin 13de eeuw met betrekking tot de stichting van een beneficie duiden reeds op het bestaan van een kapel te Meersel.

Dat dit eerste bedehuis gelegen was aan de oude weg Hoogstraten-Meer-Breda en tevens de grondvest vormde van de huidige kapel is niet uit te sluiten. Ter ere van de Heilige Lucia en de Heilige Quirinus en om de lokale boerengemeenschap tot meer godsvrucht te brengen, liet Jan IV van Kuik, heer van Hoogstraten, circa 1420-1421 een nieuwe kapel bouwen waar op 28 april 1421 de eerste mis gezongen werd. Het huidige schip zou dateren van deze bouwfase, toen waarschijnlijk met een kleine kooruitbouw.

En zo gaat de kapel de verdere geschiedenis in, met noodzakelijke verbouwingen en aanpassingen om aan het verval te ontkomen dat blijkbaar de rode draad door de eeuwen heen vormt. De laatste renovatie dateert van 1982, sindsdien heeft de stad Hoogstraten als eigenaar van het

ERFGOED

Het bezetsel en het schilderwerk hebben veel te lijden van opstijgend vocht.

Het wiel waarover het luidtouw loopt, is volkomen rot.

Het klokkentorentje heeft het ergst te lijden van de weersomstandigheden.

gebouw het weer stilletjes aan laten verkommeren. Opgelet, de kapel gaat niet meteen instorten, maar fundamentele instandhoudingswerken zijn noodzakelijk om ze te bewaren voor de toekomst.

Het vergt trouwens wel wat acrobatie om tot daar te geraken, maar dat mag de stad niet beletten om op regelmatige tijdstippen controles uit te voeren en actie te ondernemen indien nodig. Een goed huisvader behoort dit zo te doen, zoals buitenschilderwerken uitvoeren, dakgoten ontstoppen en loskomende schaliën van het dak terug plaatsen.

een gevaar voor het elektriciteitsnet. Ook aan de buitenkant zijn natte muren met schimmelvorming duidelijk zichtbaar en stenen zijn geërodeerd. De opgroeiende bomen rondom de kapel zorgen dan wel voor een romantische uitstraling, maar zorgen er tevens voor dat de muren niet naar behoren kunnen opdrogen. Mosvorming is alom tegenwoordig.

De glas-in-loodramen staan bol gedrukt door de spanning en bovendien is er ook veel glas kapot.

De glasramen hebben een grote historische waarde. In het glasraam van Antonius is vermoedelijk het jaartal 1540 te ontcijferen. Door de kapotte ramen komt natuurlijk regenwater naar binnen, wat roestvorming tot gevolg heeft.

Ook condens zou hierbij een rol spelen.

En de stad…

Vocht Het klokkentorentje, lantaarn genoemd, heeft het ergst te lijden van de weersomstandigheden.

De planken onder de piek zijn rot en dienen vervangen te worden. Het hout van de ‘stoel’ waar de klok in hangt, dient minstens te worden nagezien en waarschijnlijk moet dit hout ook vervangen worden. Het wiel waarover het luidtouw loopt, is volkomen rot. Het wiel dient vervangen te worden alsook de as van het wiel. Het lood begint bovendien te ‘zwelgen’ waardoor er krimpscheuren zullen komen met vochtinsijpeling als gevolg. En laat vocht nu toch één van de grootse vijanden van elk gebouw te zijn.

Alle muren vertonen opstijgend of optrekkend vocht. Het bezetsel en het schilderwerk hebben hieronder veel te lijden. Dit vormt bovendien

Het plaatselijk Sint Luciacomité is dus al jarenlang vragende partij bij de stad om aandacht te besteden aan de instandhouding van de kapel.

Bij navraag kwam volgende reactie: “Op het college van 6 september 2019 is er beslist om de opdracht ‘Aanstelling architect voor de restauratie van de Sint-Luciakapel’ te gunnen aan de firma Architecten Beeck & Hermans bv bvba, Sint-Katelijnestraat 46 te 2800 Mechelen.

Ondertussen is er een plaatsbezoek geweest en zijn ze een dossier aan het uitwerken. Het college heeft verder beslist om te kiezen voor de standaardprocedure met betrekking tot de erfgoedpremie van het Agentschap Onroerend Erfgoed. Dit wil zeggen dat voor het benodigd onderhoud verschillende dossiers zullen worden ingediend waarbij de maximale subsidie 25.000 euro per dossier bedraagt. Het benodigde budget voor de effectieve restauratiewerken zal voorzien worden in het MJO 2020-2025.”

De restauratie komt er dus wel van, al is het nog niet meteen voor morgen. De Dreveniers en in het bijzonder het Sint Luciacomité zouden op beide oren mogen slapen, maar doen er misschien toch maar beter aan om een oogje in het zeil te houden en de vinger aan de pols. De echte waarde van de kapel zijn de vrienden die er komen… (JJ)

De glasramen hebben een grote historische waarde.

DE HOOGSTRAATSE MAAND - JUNI 2020 -

27

GESCHIEDENIS

Brons voor Alfred Ost, eervolle vermelding voor architect Stynen

Olympische spelen met artistieke medailles ANTWERPEN - Van 1912 tot 1948 was kunst een Olympische discipline. Honderd jaar geleden, tijdens de Olympische spelen in Antwerpen, behaalde Alfred Ost brons. Twaalf jaar later was er een eervolle vermelding voor architect Louis Stynen. Beiden hadden een band met Hoogstraten.

Wanneer Pierre de Coubertin in 1896 de eerste moderne Olympische spelen in Athene organiseert, laat hij zich inspireren door de Griekse spelen waarin evenwicht tussen lichaam en geest centraal stond. Hij droomt ervan om, net zoals in de oudheid, kunstcompetitie een vast onderdeel te laten zijn. Kunst zag hij als een manier om volkeren dichter bij elkaar te brengen. Bovenal moesten de Spelen een totaalevenement zijn, dat was bij de Grieken zo en ook de moderne Spelen moesten plaats bieden voor schilderkunst, beeldhouwen, literatuur, muziek en architectuur.

Om praktische redenen kan het in Londen in 1908 nog niet, maar in Stockholm 1912 moet het dan toch gebeuren, ook al botst de Coubertin op een aantal bezwaren die decennia later nog nazinderen. Kunst is kunst en geen competitie, redeneren de Zweedse artistieke instellingen, die de competities in goede banen moeten leiden. Het is nu eenmaal veel moeilijker te bepalen wie het mooiste kunstwerk schildert, dan wie de discus het verst gooit.

Uiteindelijk zorgt de Coubertin in Stockholm zelf voor een programma

waaraan maar 35 kunstenaars deelnemen. Onder hen is er één opvallende winnaar. In de categorie literatuur wint het Duitse duo George Hodrod en Martin Esbach goud met hun ‘Ode aan de Spelen’. Dat blijkt een poëzietekst te zijn die door de Coubertin zelf in elkaar is geflanst.

Alfred Ost Pas tijdens de Spelen in Antwerpen in 1920 komen de kunsten op kruissnelheid. In een poging om de kunstwerken zo objectief mogelijk te kunnen beoordelen, worden er strikte regels aan een deelname verbonden. Alle kunstwerken moeten sport als thema hebben en ze mogen niet eerder aan het publiek zijn getoond. Literaire werken hebben een limiet van 20.000 woorden en een muzikaal stuk mag niet langer dan een uur duren.

Voor de Scheldestad zijn de Spelen de ideale manier om Alfred Ost zijn troeven uit te spelen: zijn gotische kerken, zijn klassieke meesters, enz. Een van de deelnemers is er Alfred Ost (1884 -1945), die school had gelopen in het Klein Seminarie. Hij zag zichzelf als schilder voor het volk, wilde zijn werk niet verkopen aan de bourgeoisie en was zijn leven lang op zoek naar erkenning. Met zijn deelname aan de Olympische spelen hoopte hij zijn benoeming tot leraar aan de Antwerpse kunstacademie kracht bij te zetten en ook internationale erkenning te krijgen.

Met zijn werk ‘de voetballer’ behaalde hij een bronzen medaille. Maar kunstmedaillewinnaars worden vlug vergeten. Bij gebrek aan erkenning tijdens zijn leven, schenkt Ost een groot aantal werken aan Mechelen (1936), Roosendaal (1937), Hoogstraten (1938), 's-Hertogenbosch (1938) en de Antwerpse Zoo (1945) in de hoop dat een van die steden na zijn dood een museum met zijn werk zal oprichten. Het merendeel van die werken werden in de jaren ’90 door die steden aan het Stedelijk museum van Hoogstraten overgedragen. Dat is nu in het bezit van honderden werken van Ost en zijn belangrijkste archief.

Voor de Olympische spelen in Amsterdam in 1928 werden in totaal veertig werken ingezonden. Geen daverend succes dus. De regels legden veel restricties op aan de kunstenaars, maar de belangrijkste reden is waarschijnlijk dat alleen amateurs mochten deelnemen. Je vindt dus geen Picasso of een andere echt bekende kunstenaars onder de winnaars, enkel namen die zelfs bij de grootste kunstfanaat niet direct een belletje doen rinkelen.

Louis Stynen Met ‘de voetballer’ wint Alfred Ost de bronzen medaille tijdens de Olympische spelen in Antwerpen in 1920.

28

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

De Olympische spelen in Los Angeles in 1932 zijn, wat het kunstaanbod betreft, wel een groot succes. In totaal vinden 1.100 kunstwerken uit 31 landen hun weg naar het Los Angeles Museum of History, Science and Art, waar ze tentoongesteld worden op een boogscheut van het Olympisch

GESCHIEDENIS stadion. In de categorie architectuur levert dat - niet geheel verrassend - een stapel bouwplannen voor sportstadions op.

Een van de deelnemende kunstenaars is architect Louis Stynen (1907 - 1991), in Hoogstraten vooral gekend als architect bij de heropbouw van de Sint-Katharinakerk.

Stynen was op dat moment 25 jaar oud en als veelbelovend architect net afgestudeerd aan het Hoger Instituut voor Hoge Kunsten in Antwerpen. Hij stuurde schetsen in voor de bouw van een sportcentrum op maat van een stad met 75.000 inwoners. Een ontwerp met een voetbalstadion, atletiekpiste, binnen- en buitenzwembad en ontspanningsruimte, allemaal zeer elegant uitgetekend.

Een medaille zat er niet in, een eervolle vermelding wel.

Het ontwerp van Stynen wordt nog tentoongesteld in het Paleis voor de Schone Kunsten in Brussel, er volgt een publicatie in het vooraanstaande Amerikaans tijdschrift The

In 1932 ontwerpt architect Louis Stynen de hoofdtribune van het stadion van KV Mechelen. Door latere verbouwingen is de schoonheid van het ontwerp verloren gegaan.

Architectural Record, maar tot een realisatie komt het niet. Nog één keer maakt Stynen een uitstap naar de sport. In opdracht van KV Mechelen ontwerpt hij in 1952 een nieuwe hoofdtribune, een architecturale parel waarvan na vrij recente verbouwingen niet veel meer overschiet.

Partijdigheid…

De geschiedenis van de Olympische kunstcompetitie wordt door het Internationaal Olympisch Comité graag vergeten en de medailles worden meestal niet meegerekend in de overzichten. Mogelijk komt dit doordat de kunstcompetities niet geheel vrij waren van partijdigheid.

Louis Stijnen

Het organiserend land dat ook de jury samenstelt, wint over het algemeen de meeste medailles. In de acht Olympische spelen waarbij kunstvormen aan bod komen, wint België acht medailles waarvan

zes in Antwerpen. Dat zegt veel. Duitsland maakt het in 1936 wel heel erg bont. Het merendeel van de juryleden is Duits, met als gevolg dat er van de 32 medailles 12 naar Duitsland zelf en 11 naar nazi-bondgenoten Italië, Japan en Oostenrijk gaan.

De laatste editie van de Olympische kunstcompetitie wordt gehouden bij de spelen van Londen in 1948. Door het wisselende aantal inzendingen en de partijdigheid van de jury’s is er al langer discussie over het voortbestaan ervan. Een excuus om de competitie te stoppen,wordt gevonden in de regels over professionaliteit. Destijds mochten alleen amateursporters meedoen aan de Olympische spelen, terwijl de kunstenaars vooral mensen zijn die geld verdienen met hun werk. Tijdens een vergadering in 1949 besluit het Internationaal Olympisch Comité om definitief te stoppen met de kunstwedstrijden. (fh)

WWW.GEUDENS.BE &

Centrale verwarming Vloerverwarming Sanitaire installaties Gasinstallaties Epelteer 27 - 2320 Hoogstraten 0495 24 24 11 wm.installatiebedrijf@telenet.be wm-installatiebedrijf.be

VERKOOP NIEUWE en 2e HANDS VOERTUIGEN VERHUUR PERSONENVERVOER EN LICHTE VRACHT TAKELDIENST 24/24u - CARROSSERIE ALLE MERKEN (Erkend door Eurogarant, Long Life Repair en de meeste verzekeringsmaatschappijen)

3 min. van op- en afrit E19 “Meer” 6 min. van centrum HOOGSTRATEN

Meerseweg 8 in HOOGSTRATEN Tel. 03 315 71 76 – sales@geudens.be DE HOOGSTRAATSE MAAND - JUNI 2020 -

29

ERFGOED

Noordzijde opnieuw in de steigers

Nieuwe restauratiefase van de Katharinakerk van start HOOGSTRATEN - In ons februarinummer van 2019 gaven we u een overzicht van de fasering waarbinnen de restauratie van de Hoogstraatse Katharinakerk zal worden uitgevoerd. De restauratie van het exterieur in 5 fasen, 2 fasen voor de restauratie van het interieur. Inmiddels werd er met fase 1 begonnen. Tijd, dachten wij, voor een stand van zaken.

De Katharinatoren is inmiddels gerestaureerd, maar het kerkgebouw vertoont zowat dezelfde problemen. Vallende brokstukken vormen een groot veiligheidsrisico, op verschillende plaatsen veroorzaakt insijpelend regenwater grote schade… In het verleden werden continu kleine herstellingswerken uitgevoerd, geen duurzame oplossing uiteraard. Daarom besliste het gemeentebestuur de grote middelen in te zetten en over te gaan tot een volledige restauratie. Onder het motto dat het geheel uiteindelijk minder kost dan de som der delen.

Spreiding Om de totale geraamde kost van 10.064.185 euro te spreiden, werd ervoor gekozen de werken uit te voeren over een periode van 7 jaar, en in te delen in 5 fasen voor de buitenrestauratie en 2 voor deze van het interieur. Zo kan de kerk tijdens de werken bruikbaar blijven voor de erediensten en andere culturele activiteiten.

De kosten kunnen uiteraard niet alleen door de lokale gemeenschap gedragen worden. Op 26 maart 2018 verstuurden gemeentebestuur en kerkraad met spoed een brief voor subsidiëring naar het kabinet van de toenmalige minister Bourgeois, bevoegd voor erfgoedzaken. Met spoed, omdat een mogelijke subsidiëring begin 2019 zal verminderd worden van 80 naar 60%.

Goed gehandeld en op tijd, want op 31 januari 2019 ontvangt de stad een brief van het Agentschap Onroerend Erfgoed met de heuglijke mededeling dat de Vlaamse regering haar goedkeuring heeft gehecht aan een premiebedrag van 6.351.407 euro of 80% van de restauratiekost. Stad (50%) en kerkraad (50%) zullen uit eigen middelen 3.712.778 euro moeten ophoesten. Na onderling overleg werd overeengekomen dat de kerkraad uiteindelijk 2.200.000 euro aan de stad zal betalen. Alle bedragen inclusief BTW behalve het premiebedrag, Onroerend Erfgoed komt niet tussen in de BTW. Vooruit dus met de geit. Nadat het gemeentebestuur het ontwerp van fase 1 (fase Noord) opgemaakt door het architectenbureau Studio Roma (heeft ook de toren bemeesterd) had goedgekeurd, vond op 8 oktober 2019 de aanbesteding plaats van fase 1 -perceel 1 (buitenrestauratie). Er waren 2 deelnemers: de firma’s TM Monument Goedleven nv (aannemer van de torenrestauratie) en Renotec nv, aan wie als laagste bieder de uitvoering

30

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

werd toegewezen voor een bedrag van 1.785.476 euro. Op dezelfde datum had ook de aanbesteding plaats van perceel 2 (restauratie glas-in-loodramen) van fase 1 plaats met 3 deelnemers: de frima’s TM Monument Goedleven nv, Glasmalerei Peters GmbH en Renotec nv, aan wie eveneens als

ERFGOED laagste bieder de uitvoering werd toegewezen voor een bedrag van 390.213 euro. Alle bedragen inclusief BTW.

Van start Inmiddels zijn de werken van fase 1 (Noord) percelen 1 en 2 - van start gegaan. In grote lijnen gaat het om de restauratie van de gevels, daken en zolders van de noordzijde (zijde stadhuis) van het kerkschip, de noordelijke zijbeuk en het noordertransept, en de daarin aanwezige glasramen. Deze fase is opgedeeld in 3 percelen.

Perceel 1 omvat alle werken voor de bouwkundige restauratie van de buitenkant en van de zolders (o.a. de betonnen dakspanten). Hieronder dient te worden verstaan het demonteren van de glas-in-loodramen, de preventieve en curatieve bescherming van de geveloppervlakken, het herstel of de vervanging van slechte delen witte steen en baksteen, het herstellen van verweerde betonconstructies, het herstellen en behandelen van alle metalen, houten constructies en schrijnwerken, het herstellen van de daken, de voorzetbeglazing voor de glas-in-loodramen, de aanpassing van de elektrische installaties, de bliksemafleiding en de brandblusmiddelen.

De biechtstoelen veiligheidshalve naar de zuidkant

Perceel 2 omvat de restauratie van de gebrandschilderde en niet gebrandschilderde glas-inloodramen in de noordgevel. Meer bepaald het grote historische 16de eeuwse glasraam ‘Het Laatste Avondmaal’ in de noordelijke dwarsbeuk, en de niet gebrandschilderde ramen van de noordelijke zijbeuk en deze boven het kerkschip daterend van de heropbouw na 1944.

Voor de uitvoering zijn 300 werkdagen voorzien. Voor de werfinrichting wordt de volledige zone tussen stadhuis en noordelijke zijbeuk afgesloten. Zoals trouwens bij de restauratie van de toren is de passage van en naar de Lindendreef enkel toegelaten langs de zuidelijke doorgang (zijde Kruidvat).

Voorbereidende werken In perceel 1 gaat het in het in principe om buitenwerken waaronder o.a. het demonteren van de glas-in-loodramen. Begrijpelijk geen jobke voor klunzers, maar vandaar ook de noodzaak om binnen stellingen te plaatsen. Daarom werd de volledige noordelijke zijbeuk en transept begrepen in de werfzone, volledig ontruimd en door een stofscherm afgescheiden van de rest van de kerk. Het aanwezige meubilair zoals de altaren, de kruisweg en het klein gestoelte werden al volledig ingekast. De biechtstoelen zijn buiten gevaar aan de zuidzijde bij elkaar geplaatst. Schilderijen, beelden en andere waardevolle interieurelementen werden opgeborgen in de bidkapel of in een grote box achteraan in de kerk. Voor de demontage en de tijdelijke bewaring was er advies van het Koninklijk Instituut voor het Kunstpatrimonium (KIK). Zo werd de verwarming in de bidkapel uitgeschakeld om dezelfde atmosferische omstandigheden te creëren als in de kerk.

De kruisweg ingekast

De altaren ingekast. Schilderijen en andere waardevolle interieurvoorwerpen veilig opgeborgen.

DE HOOGSTRAATSE MAAND - JUNI 2020 -

31

ERFGOED Vermits er ook op de zolder restauratiewerken zijn voorzien werd een voorafgaandelijke grote kuis gedaan. In het lastenboek is dit omschreven als ‘het vangen van duiven en ander ongedierte’, het dichten van de openingen om de toegang van dat ongedierte te beletten, en het verwijderen van alle vuilnis. Dierenliefhebbers zullen zich misschien afvragen of duiven behoren tot de categorie ongedierte. Noteer, wij hebben het niet geschreven.

De gevels Ook de behandeling van de gevels werd aangevat. Het werk bestaat uit 2 complementaire uitvoeringen. Oppervlakken die een biologische verontreiniging met korstmos en algen vertonen, worden behandeld met een biocide, dat een

Houtworm Zoals geschreven in de alinea ‘Voorbereidende werken’ behoort het opbergen van de waardevolle interieurstukken tot een opdracht vervat in perceel 1 van fase 1.

Hierbij kwam aan het licht dat het houten kruis en de 2 flankerende engelen (in de noordelijke dwarsbeuk) en het blazoen van Salm-Salm (in de noordelijke zijkapel) aangetast zijn door houtworm.

Vermits deze lieftallige houtboorders om te paren uitvliegen in het voorjaar/zomer diende om verdere schade te voorkomen onmiddellijk te worden overgegaan tot een anoxiebehandeling. Dat wil zeggen dat men de beelden verpakt in luchtdichte zakken waarin de luchtconcentratie door absorbers wordt verminderd, zodat de wormen afsterven door zuurstofgebrek.

Deze behandeling duurt een maand, wekelijks wordt het zuurstofgehalte gemeten. (nad)

De binnenstelling, raamdichtingen en stofschermen.

werkzame stof bevat voor de vernietiging van schadelijke organismen.

Nadien wordt het geveloppervlak gereinigd met stoom (140°). Hardnekkig vuil wordt verwijderd volgens de zogenaamde torbo-methode. Te weten een hydropneumatische reiniging waarbij de oppervlakken onder zachte druk worden besproeid met een mengeling van water en Noorse mineralen (Olivine zand), die door een schurende werking de bevuiling verwijdert. Deze methode is risicovol voor beschadigingen en wordt dus enkel bij grote noodzaak toegepast.

Voor de reiniging van fijnbewerkte en waardevolle geveldetails zoals bijvoorbeeld gebeeldhouwde delen in witte steen, wordt een zachtere methode aangewend. Onder lage druk wordt met een speciale spuitmond een fijn straalmiddel zoals aluminiumoxydepoeder op het te reinigen oppervlak geprojecteerd.

Na de gevelreiniging kan het werfbestuur een meer correcte inschatting maken van de te herstellen partijen gevelmetselwerk en witte steen.

De geraamde hoeveelheden ingebracht in het bestek zijn gebaseerd op beelden van een fotografisch drone-vooronderzoek, uiteraard op grotere afstand. Van op de stelling en op een gereinigd oppervlak is een nauwkeurigere inspectie mogelijk. Tot dusver lijkt de schade aan het gevelmetselwerk beperkt. Het is eerder uitzonderlijk dat er in de bouw eens iets ‘meevalt’…

Glas-in-loodramen

An Breyne van de firma Patrimoon meet het zuurstofgehalte in de luchtdichte verpakking van een houten engelenbeeld.

32

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Ook de uitvoering van perceel 2, de restauratie van de lood-in-glasramen werd al aangevat. Tenminste met de demontage van de ramen, dit langs de buitenkant nadat binnen in de raamopeningen een houten scherm is geplaatst om het kerkinterieur tijdens de restauratie voor ongunstige weersinvloeden te behoeden.

Vóór de uitname wordt van elk paneel een schadebeeld en een fotografische kleuropname gemaakt, worden de glazen genummerd en geïnventariseerd. Na de uitname worden ze naar het restauratieatelier gebracht waar in eerste instantie het schadebeeld zal worden verfijnd nadat de glazen op de lichtbak zijn geplaatst.

Bij vorige restauraties werd vastgesteld dat bij sommige ramen de glaspanelen met teer in de sponningen van de witstenen monelen waren geplaatst. Om de panelen los te maken, diende het teer te worden gesmolten, uiteraard met alle risico’s en gevolgen van dien. Daarna werden teerresten met chemische middelen van de glazen verwijderd, evenmin een aanrader. Deze werkwijze werd gelukkig niet toegepast bij de benedenramen van de noordelijke zijbeuk die intussen werden uitgenomen. De hier gebruikte bindende cementspecie kan met de klassieke mechanische werktuigen, zij het natuurlijk uiterst voorzichtig, worden verwijderd.

Momenteel maakt aannemer Renotec van de glas-in-loodramen een kunsthistorische studie op, die als basis zal dienen voor de wijze waarop de restauratie zal gebeuren. Een uiterst interessante aangelegenheid waarover wij later berichten. We maken er nu al werk van.

Met veel dank aan Jef Versmissen en Jan Kenis. (nad)

ADVERTEREN in

www.demaand.be/adverteren

TUINBOUW

Gaston Opdekamp nam afscheid van directeursfunctie

Hans Vanderhallen nieuwe directeur bij Coöperatie Hoogstraten HOOGSTRATEN - Het is al even geleden ondertussen maar op 17 januari liepen de Veilinghallen in Hoogstraten vol voor het feest ‘De Wissel’. De Coöperatie Hoogstraten had moeite nog kosten gespaard om op een indrukwekkende manier afscheid te nemen van directeur Gaston Opdekamp en zijn opvolger Hans Vanderhallen aan te kondigen. Na 13 jaar leiding over één van de grootste economische motors uit de ruime regio blijft Opdekamp nog een korte tijd verbonden met de Coöperatie alvorens definitief op pensioen te gaan.

Het is niet omdat Gaston Opdekamp de schoonzoon is van wijlen directeur Mon Rigouts van de voormalige Veiling dat zijn bedje al gespreid was om ooit de directeursfunctie op te nemen.

Zowel landbouwingenieur Mon Rigouts als diens opvolger Paul Vanderhallen konden destijds hun studiedomein in de praktijk omzetten.

Gaston kwam evenwel vanuit een heel ander domein in de Veiling terecht.

Als zoon van een Limburgs mijnwerkersgezin uit Dilsen-Stokkem studeerde hij psychologie aan de universiteit van Leuven. Hij ontmoette er Hilt Rigouts en volgde haar met het diploma op zak naar de Noorderkempen. Aanvankelijk ging hij aan de slag in het onderwijs, maar toen er in 1983 plots een vacature vrijkwam in de administratie van de Veiling, maakte hij de overstap.

In de veiling doorliep hij zowat alle niveaus, na een bijkomende opleiding in boekhouding en informatica. De eerste tien jaar zullen wellicht een stevige leerschool geweest zijn. Het was de periode dat Mon Rigouts directeur was en Paul Vanderhallen onderdirecteur. De schoonzoon zijn van zal dan ook wel zijn nadeel gehad hebben, het Limburgs gevoel met Paul Vanderhallen heeft dit dan waarschijnlijk ook wat gecompenseerd.

Toen secretaris Jef Swaegers op pensioen ging kreeg hij de dagelijkse boekhouding onder zijn hoede, geleidelijk aan ook de personeelsadministratie. In die tijd werkten er 27 arbeiders en bedienden en waren er meer dan 4.000 aangesloten telers. De augurkenteelt zat op zijn hoogtepunt met sterke prijzen waardoor vele particulieren ook nog een veldje augurken aanlegden. Toen deze teelt echter in elkaar stuikte verdwenen ook de meeste telers.

Geleidelijk aan onderging de voormalige Veiling een metamorfose Geleidelijk aan onderging de voormalige Veiling een hele metamorfose met professionele telers en een geweldige schaalvergroting, met momenteel meer dan 100 vaste werknemers. Een evolutie die Gaston Opdekamp vanaf de eerste rij heeft meegemaakt en mee bewerkstelligde.

Bijna visionair De evolutie die Veiling Hoogstraten heeft doorgemaakt heeft volgens Opdekamp vooral te maken met een aantal belangrijke beslissingen en met een sterk vertrouwen tussen producenten, directie, kopers en personeel. “In mijn eerste jaren hier, begin jaren ’80, spraken we nog van een uitgesproken ‘gelegenheids’-tuinbouw, als een activiteit die vooral moest dienen om het gezinsinkomen wat op te krikken. Augurken waren hierin erg belangrijk en nagenoeg elke burger was lid. Voorzichtige stappen naar professionalisering waren gezet met de opkomst van de vruchtgroenten einde jaren ’70. Maar de teloorgang van de augurken, de schrik voor de opkomst van de Spaanse aardbeien, maakten dat er ingrijpende keuzes gemaakt werden, keuzes die achteraf bijna visionair bleken te zijn.”

Hierbij denkt hij o.a. aan de deelname aan de simultaanverkoop vanaf 1983, de opstart van de blokverkoop van de aardbeien vanaf 1985 (zoals voordien ook al met de tomaten gebeurde), het

Wanneer in 1993 Mon Rigouts op pensioen gaat, volgt Paul Vanderhallen hem op. Gaston wordt onderdirecteur. De samenwerking verloopt voortreffelijk, wanneer Vanderhallen op zijn beurt op pensioen gaat in 2003 wordt Opdekamp directeur van de toen nog “Veiling der Kempen”.

Metamorfose In een gesprek met De Hoogstraatse Maand in 2003 vertelde Gaston ons hoe hij als jonge werknemer aanvankelijk aan de slag ging als telefonist-receptionist en ook verantwoordelijk was voor de betalingen. Het was de periode dat er nog veel contant betaald werd. Veel kopers kwamen naar de Veiling met een pak geld in de portefeuille en zo gebeurde het dat Gaston met meer dan een miljoen, toen nog Belgische frank uiteraard, in een zak over de Vrijheid naar de bank stapte.

Hans Vanderhallen is sinds 1 januari de nieuwe directeur van Coöperatie Hoogstraten.

DE HOOGSTRAATSE MAAND - JUNI 2020 -

33

TUINBOUW

Vooral de teelt van aardbeien zette Hoogstraten op de kaart 2010 kende de Veiling de grootste omzetgroei met 31 % vooral omwille van het moeilijke jaar voordien met hoge energieprijzen en de financiële crisis. Dit was één van de slechtste tuinbouwjaren sinds lang.

Daarna ging het weer sterk bergop maar 2018 kende dan weer een terugval door de hete zomer.

De productomzet lag 15 milj. euro lager dan in 2017 en eindigde op een totaal van 221 miljoen euro. De aanvoer van aardbeien daalde van 32.000 ton naar 29.300 ton, maar ook bij paprika’s en tomaten was de productie heel wat minder. De tomaten zakten van 86.000 ton naar 78.000 ton en de paprika’s van 27.000 ton naar 24.400 ton.

Gaston Opdekamp samen met echtgenote Hilt Rigouts, genietend van een geweldig afscheidsfeest. blijven sleutelen aan de verkoopsystemen, de opstart van de koude-keten met de bouw van de eerste grote frigo’s in 1985, de keuze voor Elsanta als hoofdras bij de aardbeien, de omschakeling van losse naar trostomaten en de latere snelle doorgroei van de specials bij de tomaten.

De filosofie dat elke teler zijn eigen teeltkeuze kon maken legde de basis voor de verdere groei van de vruchtgroenten. Ook de gezamenlijk introductie van het Flandria-merk door de groenteveilingen, de samenwerking met andere veilingen zoals deze van Zundert, het centraal sorteren van paprika’s, het recente digitaliseringsproject, enz. waren mijlpalen in deze evolutie.

Voor mij is de coöperatieve aanpak een sterke motivator geweest

Uithangbord De opkomt van de glastuinbouw met tomaten, paprika’s en komkommers was belangrijk voor de groei van de Veiling en de latere Coöperatie, vooral de teelt van aardbeien heeft Hoogstraten op de kaart gezet. “De aardbeien zijn niet alleen belangrijk voor onze omzet, ze zijn ook ons uithangbord omdat ze onder het label ‘Hoogstraten’ de wereld in gaan,” lichtte Gaston toe in een gesprek met De Hoogstraatse Maand naar aanleiding van 75 jaar Veiling.

Het ene record na het andere werd in de loop van de jaren gebroken. In 1995 werd er tussen de 5.000 en 6.000 ton aardbeien verhandeld. In 2007 werd de kaap van 20.000 ton overschreden, in 2012 werd er al 31.000 ton aangeleverd. In

Vorig jaar kende weer een recordomzet van 242 miljoen euro omzet en een groeiende aanvoer voor zowel aardbeien (32.547 ton), tomaten (88.667 ton) als paprika’s (26.429 ton). In totaal werd er 153.500 ton groenten en fruit verhandeld door Coöperatie Hoogstraten, een absoluut record.

Eredirecteur Na 17 jaar directeurschap kan Gaston Opdekamp terugkijken op heel wat hoogtepunten. Zo waren er de feestelijkheden van 75 jaar Veiling in 2008, de verandering van Veiling Hoogstraten naar Coöperatie Hoogstraten in 2016, de sterke professionalisering van de sector en de talrijke records, de opname van de aardbeitelers van Zundert in de Coöperatie Hoogstraten, de installatie van 2.000 zonnepanelen en de bouw van een nieuwe groenteloods. Maar er zitten nog

Vertrouwen “Maar vooral het vertrouwen tussen alle betrokken partijen is het cement van een hechte samenwerking,” verduidelijkt Gaston Opdekamp in zijn afscheidswoord. Vertrouwen van producenten in hun bestuur, van het bestuur en het personeel in hun directie, vertrouwen ván klanten en in klanten, van leveranciers en ín leveranciers, ván de overheid en ín de overheid.

“Voor mij is ongetwijfeld de coöperatieve aanpak een sterke motivator geweest om hier te blijven werken. En het is niet omdat de rangen van de telers uitdunnen dat de coöperatieve boodschap minder dwingend is. Kwalitatieve en gezonde groenten en fruit telen, elkaars belangen samen opnemen, grote groepen mensen van voedsel voorzien en er zelf een inkomen aan over houden, is voor mij een ‘eerbare’ job.”

34

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

In februari van dit jaar trok Gaston Opdekamp voor de 22-ste en de laatste keer met een delegatie naar de beurs in Berlijn om o.a. de Hoogstraatse aardbeien op de Europese kaart te zetten.

TUINBOUW heel wat werken in de pijplijn zoals de bouw van een nieuw administratief gebouw waarover Gaston Opdekamp de supervisie zal verderzetten.

Op de afscheidsviering van 17 januari had voorzitter van de Raad van Bestuur Dirk Van den Plas heel wat woorden van lof voor de jarenlange samenwerking en de manier waarop de directeur de Coöperatie geleid heeft. “Gaston, Ik kan mij gewoon niet voorstellen dat je niet meer aanwezig zal zijn in het Dagelijkse Bestuur en de Raad van Bestuur. En uiteraard ook op die vele andere overlegmomenten. Je hebt dit bedrijf geleid met je hart en heel veel tijd en energie in onze coöperatie gestoken. Ik ben ervan overtuigd dat jouw expertise en doortastendheid, als dat nodig was, van dit bedrijf een stevig huis heeft gemaakt. Een Home of Quality.”

Oog voor mensen op de werkvloer “Je hebt in jouw functie steeds oog gehad voor de mensen op de werkvloer,” vervolgt Van den Plas. “Als er problemen waren, kon iedereen bij jou terecht zonder dat je iemand veroordeelde.

Je was een baken van vertrouwen. Ook voor de mensen die zich wilden ontwikkelen stond jouw deur altijd open. Er was inhoudelijk weinig waar jij niets van wist en je was ook steeds bereid om die kennis te delen. Je hebt wel degelijk je stempel gezet op dit bedrijf en gemaakt tot wat het nu is. Van een middenmoter in het veilinglandschap tot de tweede grootste groenten- en fruitcoöperatie in Vlaanderen. Niet door fusies, maar door organische groei samen met onze producenten en uiteraard ook door de goede samenwerking met o.a. Veiling Zundert. Als voorzitter ben ik terecht fier om 13 jaar lang samen een team gevormd te hebben. Ik ben ervan overtuigd dat Coöperatie Hoogstraten steeds een speciaal plaatsje in je hart zal behouden. We zijn je allemaal ontzettend dankbaar en vanaf nu ben je ook Eredirecteur.”

Wissel Met Hans Vanderhallen stond er vanaf 1 januari een nieuwe directie klaar om de Coöperatie in

De Wissel: Gaston gaat, Hans komt. dezelfde goede banen te leiden. Hans is een geboren Hoogstratenaar en studeerde af als ingenieur scheikunde en landbouwindustrie aan de universiteit in Leuven. Alvorens in de Veiling in Hoogstraten terecht te komen werkte hij een zevental jaar in Europese onderzoeksprojecten rond infectieziekten bij dieren.

Als zoon van voormalig directeur Paul Vanderhallen en al bijna 20 jaar werknemer heeft de Coöperatie geen geheimen meer voor hem. De geknipte man dus om in de voetsporen van Gaston Coöperatie Hoogstraten te gaan leiden. “Je bent letterlijk opgegroeid op de veilingterreinen”, schetste voorzitter Dirk Van den Plas de nieuwe directeur. “In 2000 ben je gestart als werknemer, eerst als verantwoordelijke van het centraal sorteren van de paprika’s en later als operationeel verantwoordelijke. In 2016 werd je benoemd als adjunct-directeur en heb je alle ins en outs leren beheersen. Ik ben ervan overtuigd dat er op dit moment niemand is in deze coöpe-

ratie die alle aspecten beter kent als jij…”

Ook Gaston Opdekamp zelf is gerust in zijn opvolger. “De fijne manier waarop de geplande overgang in het directeurschap haast organisch verlopen is, gaf mij heel wat gemoedsrust. Ik weet dat je uit het goede hout gesneden bent. Je bent bovendien omringd met een sterk managementteam en een groep bekwame medewerkers.

Samen zullen jullie het maken, ten dienste van onze leden-coöperanten.”

Hans Vanderhallen nam al sinds januari de dagelijkse leiding over Coöperatie Hoogstraten op zich. Gaston Opdekamp blijft nog even tot aan zijn pensioengerechtigde leeftijd verbonden als adviseur en projectverantwoordelijke. In die functie zal hij onder mee de bouw van het nieuwe kantoorgebouw en de uitbreiding van een nieuwe loods opvolgen. (jh)

HOGA bvba Motorhomes

www.vanomobil.be - hoogstraten@vanomobil.be

verhuur en verkoop onderhoud alle merken Sint-Lenaartseweg 30

2320 Hoogstraten

Tel. 03 420 07 80

DE HOOGSTRAATSE MAAND - JUNI 2020 -

35

STRAAT IN DE MAAND

Meerledorp en de Wissel

WISSEL

MEERLE - Meerledorp, de naam spreekt voor zich zou je denken. Je verwacht ‘centrum van het dorp’. Maar dat is het niet en dat is het ook nooit geweest. Het centrum van het dorp situeert zich rond de kerk, die er waarschijnlijk al vroeger was dan deze baan. Het maakt dat er minder verkeer is in dorpscentrum dan in Meerledorp, waar het doorgaande verkeer langs verloopt.

Liesbeth en John Kuijpers

“We zien hier veel volk passeren” Wanneer het een beetje mooi weer is zitten Liesbeth en John op hun terrasje op de hoek van Meerledorp en de Kerkstraat. Ze bewonen nu een goed jaar een flat op het gelijkvloers van het appartementsgebouw ‘Iepenrooy’, op de plaats waar vroeger café De Kroon stond.

Zitten jullie hier goed op jullie terrasje? “Héérlijk” zeggen ze unisono, zoals Nederlanders dat zo mooi kunnen zeggen. “We zitten hier zo vaak we kunnen, hier is altijd wat te zien, we zien veel volk passeren” zegt Liesbeth. “Daar zijn nogal wat van mensen bij die vroeger bij ons iets kwamen drinken. We hebben namelijk zes jaar het café De Dreef uitgebaat in Meersel-Dreef.

Zeven jaar geleden zijn we daarmee gestopt en

Geschiedenis De N14 is een gewestweg in de Belgische provincie Antwerpen. De weg verbindt Mechelen via Lier en Oostmalle met Hoogstraten. Tussen Meerle en Strijbeek wordt de Nederlandse grens overgestoken, waar de weg (zonder nummer) verderloopt naar Ulvenhout en naar Breda. De totale lengte van de N14 bedraagt 62 km.

John en Liesbeth wonen al sedert 2006 in België. Vroeger woonden ze in Oosterhout, bij Breda. “Daar werd het echt vreselijk druk. Het is nog wel geen stad, maar een groot deel verstedelijkt snel. Het is echt randstad geworden.

En er is heel wat industrie daar. We zijn blij dat we de grens zijn overgestoken en we denken er niet over ooit nog terug te gaan. De Belgen zijn in het begin wel wat gereserveerd, maar eens ze je kennen, zijn ze veel gemoedelijker dan Nederlanders. In Nederland zit iedereen in zijn eigen huisje en is er weinig contact met de buren. Hier zijn de mensen vriendelijk, is er tijd voor een praatje. We hebben nog een terras achteraan, daar is het heel stil. Maar wij zitten veel liever hier. Het verveelt ons nooit.”.

“De ligging is perfect voor ons” Heerlijk zitten op ons terrasje… zijn we in Wortel gaan wonen. Maar het huis was te groot voor drie mensen en dus zochten

Het aparte van de ligging van deze weg in Meerle zit in het feit dat hij niet langs de kerk passeert. In zowat alle dorpen waar de weg passeert op zijn route tussen Mechelen en Breda loopt hij naast de dorpskerk en dus door het centrum van het dorp. Maar vermoedelijk was er in Meerle al in de 11de eeuw een woongemeenschap rond de kerk of kapel. Er zijn aan de kerkhofmuur aan de kerk immers resten van een waterput van gevonden uit die tijd. Rond die kerk of kapel waren er een aantal wegenissen.

Midden Meerledorp was vroeger ook de wisselplaats voor de tramroute tussen Rijsbergen en Hoogstraten. Daar werden ook materialen opgeslagen die met de vrachtwagons van de tram meegebracht werden of meegevoerd werden. Zoals het hout uit de bossen van de

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

we een gerieflijke flat. We vonden Meerle vroeger al een mooi dorp om te wonen. Toen we deze flat zagen, waren we snel verkocht.”

Chris en Debby Tilburgs - De Vries

De weg naar Breda is later ontstaan, waarbij rekening gehouden is met de toen bestaande bewoning. Je ziet het op de oude kaarten zoals op de Ferrariskaart. In de latere atlas van de buurtwegen heette Meerledorp toen blijkbaar Hoogstraetsche Baen en verderop Strijbeekschebaan.

36

MEERLEDORP

Chris en Debby hebben op de andere hoek van Meerledorp en de Kerkstraat hun beenhouwerij ‘Den Bourgondiër’. “Wij wonen al lang in Meerle, we hadden de beenhouwerij eerst in de

Meerledorp in lang vervlogen tijden, toen Dorpstraat genoemd. Vooraan links zie je de splitsing van het tramspoor voor de wissel.

‘heren’ dat moest dienen in de koolmijnen van Limburg en Luik. Het werd in Rijkevorsel aan de vaart op binnenschepen geladen.

Uiteraard waren er in de buurt van de wissel dorpscafés. De Kroon, De Zwaan, Brouwer Rommens en wellicht nog enkele meer. De cafés zijn al lang verdwenen. Ook de tram is al lang weg, maar de plaats van de wissel is nog duidelijk te zien in het pleintje met de frituur.

Het straatje erachter, dat toeliet achterliggende gronden te verkavelen, heet nu Wissel.

STRAAT IN DE MAAND

Het gezin Van Den Bogerd met Ellen, Brent, Jos, Jill en Ria Winkel, catering en traiteur hier op Meerledorp!

Heimeulenstraat. Maar de varkensteelt in Meer en de winkel samen werd ons te druk. Dus hadden we de beenhouwerij gesloten, traiteur en catering zijn we blijven doen. We zijn er ook blijven wonen.”

Maar er kwam een vervolgverhaal. “Na een tijd wilden we toch graag een pand van ons eigen, dat we ook naar eigen inzichten konden inrichten. Toen dit pand te koop kwam, hebben bij de gemeente gekeken of we hier ook een winkel en atelier konden aanbouwen. Hier was voorheen een tuin. Dat kon, en dus hebben we dit pand gekocht en de winkel aangebouwd. Ondertussen doet mijn broer de varkensteelt verder en doen wij opnieuw winkel, catering en traiteur hier op Meerledorp.

Jos werkt als verantwoordelijke voor de hele versafdeling bij Carrefour in St.-Job en Ria als poetsvrouw voor een dienstenchequebedrijf. En ze gingen op zoek naar een geriefelijk huis, niet te ver uit de buurt.

“We wilden zeker niet uit Meerle weg. Onze drie meisjes gingen hier op school, waren bij turnkring en chiro. Maar in die periode waren de huizen in Meerle behoorlijk duur. Tot we het huis hier op de Wissel zagen. De bewoners wilden er zo snel mogelijk van af, waardoor de prijs meeviel. Voor ons was het perfect. Einde 2011 hebben we gekocht en begin 2012 zijn we hier komen wonen. Daar hebben we nog geen dag spijt van gehad.

Jos en Ria Van Den Bogerd - Govaerts

Meerledorp heeft behoorlijk wat doorgaand verkeer, maar wij zitten achter het pleintje van de gemeente dat ooit de wissel van de tram was.

Het is mooi met groen begroeid, dat het houdt het lawaai van het verkeer tegen. Binnen horen we niets. Van de frituur op het pleintje hebben we geen hinder. Integendeel, het zorgt voor wat beweging. Zeker op mooie dagen als mensen buiten op de banken hun frietje komen steken.

Dikwijls gezinnen met spelende kinderen. Als we in onze tuin zitten, zien we alleen maar weiden en velden. Een weids uitzicht, wie heeft dat nog?”

“Nog geen dag spijt van gehad…”

Jan en Marleen Brosens-Bastiaansen

De ligging is perfect voor ons. Eigenlijk midden het dorp en heel wat passage. De zaak loopt prima, Meerle is blijkbaar tevreden met opnieuw een vers-slager in het dorp. We wonen hier ook, en graag. We wilden sowieso in Meerle blijven, de kinderen gaan hier naar school en zijn bij de chiro. We zijn hier helemaal thuis en willen hier heel graag blijven.”

We treffen Jos, Ria en aanhang terwijl ze hard aan het werk zijn in de voortuin. De buxusmot heeft de buxus definitief klein gekregen en nu moest hij eruit. Jos en Ria en hun gezin wonen in het stukje doodlopende straatje dat Wissel heet en parallel aan Meerledorp loopt.

Jos en Ria hadden vroeger een beenhouwerij in De Heimeulenstraat. De vele werkuren en het gebrek aan een sociaal leven deed hen zo’n 10 jaar geleden besluiten ermee te stoppen en werk te zoeken dat toeliet een gewoon gezinsleven te leiden, met vrije zon- en feestdagen. Ze lieten de winkel achter, zochten een job die hen wat meer vrijheid bood.

Maar zijn zus wou er geen kosten aan doen.”

Het zou er niet blij blijven: “Een jaar later belde hij om te zeggen dat die ramen niet doorgingen want dat ze de doening gingen verkopen. Ik zei tegen Marleen, dat is iets voor ons. Ik zat nog met mijn materiaal bij mijn ouders op het Oosteneind. Hier was ruimte, een grote schuur achteraan. We hebben ons huis verkocht en in 1985 hebben wij dit gekocht. Op het Oosteneind deed ik nog wat tuinbouw bij, maar dat werk kwam allemaal samen in de zomer hé. Hier kon ik voluit voor het timmerbedrijf gaan. En Marleen kon haar werk doen in de zorgsector. Het verbouwen heeft ons wel tien jaar gekost. Een stuk renoveren, binnenhuis verhuizen, en dan het volgende stuk.”

Jan en Marleen wonen er graag. “De baan wordt wel steeds drukker, maar binnen en achteraan hebben we er geen last van. Naast de woning hebben we een aarden wal gemaakt en aangeplant met groen. Dat dempt het lawaai en hield vroeger de kleine mannen van de straat weg.

Onze vader zei altijd: ge moet zorgen dat kinderen en kiekens niet recht de straat op kunnen.

Zijn raad hebben we opgevolgd.” (jaf)

“Zorgen dat kinderen en kiekens niet recht de straat op kunnen” Op nr. 12, in een van de oudste woningen van Meerledorp, wonen Jan en Marleen. Jan: “Voor zover ik weet dateert de boerderij van ca. 1750, het eerste stuk toch. Aan de steen te zien is het later vergroot. Wij hebben ze gekocht van Jac Van Den Heyning, mijn verzekeringsagent. Hij was de zoon van Juul Van Den Heyning, één van de ‘welgestelden’ van Meerle. Samen met zijn zus was Jac eigenaar van de boerderij. Ik was timmerman en moest eens komen kijken om prijs te maken voor een paar nieuwe ramen.

De baan wordt drukker, maar daar hebben we geen last van.

DE HOOGSTRAATSE MAAND - JUNI 2020 -

37

GLUREN BIJ DE BUREN

Markdal is al werkzaam in Merksplas en Hoogstraten

Bouwen voor Mekanders MERKSPLAS - Vzw Mekanders heeft stevige bouwplannen. Misschien doet die naam niet meteen een belletje rinkelen - en toch is de kans groot dat u deze vzw al kent. ’t Vonderke en Markdal horen daar immers bij, en die namen zullen beslist al vertrouwder klinken. In Merksplas wil de vzw eerlang een gloednieuw gebouw neerzetten. Voor de werking van ’t Vonderke kan men rekenen op subsidies van de overheid, het grootste deel van de bouwkost dient met eigen middelen betaald.

Vzw Mekanders staat voor de fusie tussen ‘den Leeuwerik (Turnhout) en de vroegere vzw ‘De As’. Dat is de koepelorganisatie waaronder vzw Markdal ressorteerde, het kleinschalig dagcentrum voor kinderen (’t Vonderke) en volwassenen (Markdal) met een matige of ernstige beperking.

Markdal (de benaming op zich blijft bestaan) is nu al werkzaam in de locaties Kloosterstaat 5 en 1 (De Schuur) te Merksplas en het WoonHuis in de Loenhoutseweg 2 te Hoogstraten. Doelpubliek ervan zijn vooral de inwoners van Merksplas, Hoogstraten, Beerse en Rijkevorsel.

Grond gezocht Het huidige gebouw in de Merksplasse Kloosterstraat beantwoordt niet meer in voldoende mate aan de noden van de dag. De gemeente Merksplas had destijdsde bouwgrond ter beschikking gesteld, Rik De Keyser had het gebouw tegen de meest gunstige voorwaarden neergepoot, de eerdergenoemde 4 gemeenten hadden 1.000.000 BEF bijgedragen en de rest was bijeen gebedeld bij sponsors en particulieren zodat alles kon worden afbetaald.

Tijd voor een nieuwbouw. Opdrachtgever de vzw Mekanders, ondersteund door een Lokale Adviesraad Markdal, wil zo beter voldoen aan de steeds veranderende zorgvraag van de cliënten. Het zal volledig aangepast zijn aan de huidige normen en regelgeving. Een fonkelnieuw nieuw dagcentrum dus voor +/- 30 volwassenen (Markdal) met een matige tot ernstige mentale beperking, en voor 10 niet-schoolgaande kinderen (‘t Vonderke) met een matige tot zwaar mentale beperking, vaak met een bijkomende motorische handicap. En liefst gebouwd zo dicht mogelijk bij de ‘Schuur’, het gebouw in het begin van de Kloosterstraat waar nu de volwassenen een aantal van hun dagactiviteiten uitoefenen.

De gemeente Merksplas bezit in de scherpe bocht van de Kloosterstraat een terrein dat uitstekend geschikt is om aan alle gestelde voorwaarden te voldoen. Dus contact gezocht met de gemeente die het project onmiddellijk genegen was, maar terecht vond dat het in een breder perspectief moest gezien worden binnen de site tussen de Kloosterstaat, de Lindendijk en het Kerkplein.

38

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Subsidies gevonden Die nobele gedachte stootte evenwel op een aantal praktische bezwaren en werd voorlopig on hold gezet. Mekanders kon niet wachten op een doorbraak, vroeg en bekwam op de gemeentelijke grond een erfpacht. De gemeenteraad verleende in mei 2018 het erfpachtrecht voor het project Markdal/’t Vonderke. Na 99 jaar wordt Merksplas dus in principe eigenaar van het gebouw.

Vanaf dan kon het architectenbureau AIM (Architects in Motion) die de vroeger uitgeschreven architectuurwedstrijd hadden gewonnen, aan het werk. Op 10 december 2018 werd de omgevingsvergunning (in de volksmond de bouwaanvraag) ingediend. Nadien was het lang wachten op de toekenning van de subsidies. AIM werkt volop het definitieve bouwontwerp uit.

Op het gelijkvloers wordt (voor de volwassen cliënten) voorzien in een ruimte voor 3 leefgroepen, een moderne grote keuken en aangepast sanitair. Op de eerste verdieping komt een multifunctionele speelruimte, een klaslokaal, een kinelokaal, een snoezel- en een bewegingsruimte. De tweede verdieping (voor kinderen en jongeren - zeg maar ‘t Vonderke) zal ingericht

S K LO O

TERST

LIN

worden met 2 aangepaste leefruimten, een speelgang, aangepaste rustruimtes en een uitgebreide badkamer met aangepast sanitair.

Kostenplaatje Het gebouw heeft een totale vloeroppervlakte van ca.900 m2. De geraamde bouwkost bedraagt rond de 1.600.000 euro. Als alles zijn normaal verloop kent, maar wat met Corona (?), worden de bouwwerken ergens eind 2020, begin 2021 aangevat. Uiteraard zal dit nieuwe gebouw voldoen aan alle huidige normen qua aangepaste voorzieningen voor mensen met een beperking, de thermische isolatie, de ventilatie, de hygiëne…

Er gaat verwarmd (vloerverwarming), gekoeld en geventileerd worden met een warmtepomp.

Hetzij lucht/water (warmte en koelte worden onttrokken aan de buitenlucht), hetzij water/water (geothermie), beide opties worden nog bestudeerd in functie van de energie- en installatiekosten. Geothermie vereist een aanzienlijke meerkost voor 1.200 m aan boorputten, maar levert een kleine bonus in elektriciteitsverbruik.

Maar het is uiteraard een moeilijke oefening om de evolutie van de elektriciteitsprijs in te schatten.

R A AT

DEN

DIJK

Deze tekening geeft een idee van hoe het gebouw er zal uitzien.

GLUREN BIJ DE BUREN

Gelijkvloers met o.m. leefruimte voor de volwassen cliënten Een aanzienlijke energiebesparing moet de installatie van een zogenoemd COP-systeem (Variable Refrigerant Volume) leveren. Hierbij wordt automatisch overtollige warmte of koelte tussen de lokalen uitgewisseld. Zo zal bijvoorbeeld een zon beschenen zuidwestelijk lokaal in de tussenseizoenen een warmteoverschot hebben ten aanzien van een oostelijk lokaal.

Andersom geldt dit voor het koelteoverschot.

Warmste week Zeer jammer maar helaas, enkel ‘t Vonderke (de 2de verdieping) komt voor betoelaging in aanmerking. Voor het grootste gedeelte (de overige 2 bouwlagen) van de bouwkost zal er dus andermaal vanuit de eigen middelen moeten geschoven worden. Het verleden heeft bewezen dat dit kan.

De toekomstige milde schenkers worden dus nu al van harte dankgezegd.

Eerste verdieping

Het gebouw ligt aan de Kloosterstraat en Lindendijk in het centrum van Merksplas.

Daarbij past andermaal ook een welgemeende dank u aan al diegenen die in het verleden al hebben bijgedragen om de minderbegaafde medemens te kunnen ondersteunen. Hoogstraatse verenigingen deden al een duit in het zakje, denk maar even aan de recente Warmste Week. Namen gaan we niet noemen, want dan gaan we er natuurlijk weer vergeten.

‘Gedenk voor een keer hoeveel geld een miljoen is, want Markdal moet nog een eeuwigheid mee’. Vrij naar Louis Neefs. (nad)

’t Vonderke krijgt onderdak op de tweede verdieping.

DE HOOGSTRAATSE MAAND - JUNI 2020 -

39

Love 2 heal Paul van Huffel Helend medium Carolinestraat 11 2322 - Minderhout Tel.: 0475 66 92 77 info@love2heal.be www.love2heal.be

God gaf aan mij de legkaart van mijn leven Als stukjes speelgoed in een kinderhand.

VERZEKERINGEN KREDIETEN SPAREN EN BELEGGEN AGENTSCHAP AXA BANK

De doos met het voorbeeld heeft hij niet gegeven.

Ik vind niet meer dan de hoekjes en de rand

VASTGOED - IMMO POINT VERHOEVEN

Daar binnen in zie ik alleen maar kleuren

DE PLAATSELIJKE LEGEVAKKENVULLER 4 Vul de lege (niet grijze) vakjes op met een woord of naam die iets met de regio Hoogstraten te maken heeft. Alle eetjes krijg je cadeau. De cryptische omschrijving en een bijkomende tip vind je onderaan. Elders in dit blad publiceren we de oplossing.

Meerdorp 2321 Meer T: 03 315 72 54

www.vanbavelrommens.be

1

E

2 3 4

E

5

E

E

E

6

E E

E

E

E

7

1 met ’t Zoaltje op priesters mikken - 2 gilde vol honing - 3 caramboleclub met rust en kalk - 4 BC in Wortel-Kolonie - 5 begijnhoffelijke burgers - 6 clublid met open fles - 7 Withof bewonende broer van toenmalige BV - 8 auteur die heel de tijd bij onze zuidelijke buren woont - 9 Meerse gebedsplaats - 10 progressief spellende kreatievelingen met handwerk en een zwak voor restantes - 11 toneelmakers op een vaatje - 12 Merenaars in het groen en op de planken - 13 HVV supporterslegioen - 14 deken en pastoor van Wortel - 15 Tom zegt het met groenten of bloemen - 16 huiselijke zanggroep - 17 gaf zijn sjerp aan Piet Van Bavel - 18 wat Meerse vissers zeggen als ze thuis komen - 19 noordelijke pedaalduwers 20 in oorlogstijd saboterend fietsteam

8

E E

9

E

E

E

1O 11

E

12

E

E

13

E

E

14 15

E

16

E E

17

E

18

VERTICAAL ZIE JE DE TITEL VAN EEN AMATEURCLUB DIE JAARLIJKS HET MEESTE GEWICHT IN DE SCHAAL WIL HEBBEN.

40

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

E E

19 2O

E E

E

E E

E

E

E E E

VRIJE TIJD

Meerlese ploeg wint 3e prijs in Carbagerun

Avontuurlijke tocht met oude auto's in het hoge Noorden MEERLE / MINDERHOUT - Al gehoord van de ‘Carbagerun’? Een avontuurlijke tocht met oude auto’s van minimaal 20 jaar oud en die niet meer gekost hebben dan 500 euro, maar die wel in orde is met de keuring. Een uitdaging voor autoliefhebbers met techniek in de vingers. Zoals zoon Freek en pa Jac Broers. Bij de vierde deelname viel Freek zelfs in de prijzen.

De wintereditie heeft plaats in februari over sterk besneeuwde wegen in het hoge noorden.

Het is een ‘run’, geen race. Het gaat dan ook over gewone wegen. De deelnemers moeten zich houden aan de verkeersregels. Ze moeten de ritten ook uitrijden op eigen kracht, er is geen pechverhelping of sleepdienst van de organisatie.

Vierde keer, goede keer Voor Freek en Jac begon alles vier jaar geleden.

Freek is net als zijn pa van jongs af een fervent sleutelaar aan alles waar een motor aan zit. Hij had over de Carbagerun gehoord, sprak twee neven aan en schreef in voor de volgende wintereditie. Tegen de vertrekdatum konden die echter niet mee omdat ze toevallig beiden een nieuwe baan hadden en geen vakantie konden krijgen. Uitgelezen kans voor pa Jac om mee te gaan.

Dit jaar waren zowel Freek als Jac aan hun vierde deelname toe. Nu ieder met zijn eigen oude kar. Freek had zijn partner Bridget en zijn kameraad Ben mee, Jac met zijn partner Lief als co-piloot.

Er zijn twee manieren om aan de run mee te doen. Gewoon de uitgestippelde ritten rijden en

De Mitshubishi - bouwjaar 1986 - van Jac en Lief, versierd met knuffels zien dat je ’s morgens tijdig opnieuw aan de start staat. Voor sommige oude karren is dat al een hele opgave. Of tijdens de rit een aantal inventieve proeven uitvoeren, waarmee je meedingt naar de prijzen. In hun vorige deelnames hadden ze gekozen om de ritten te rijden, dat was al uit-

Carbagerun van dag tot dag Carbagerun Winter 2020, Noorse route Denemarken - Zweden Noorwegen.

In tegenstelling tot vorig jaar, bedachten we dit jaar om al op zaterdag te vertrekken richting Kopenhagen. Om, in het geval van stukken, toch nog even langs de winkel te kunnen gaan. Dat is dit jaar niet nodig geweest. Zonder al te veel problemen zijn we in Kopenhagen aangekomen.

Zondag hadden we dus nog een hele dag de tijd om de toerist uit te hangen in Kopenhagen, dit hebben we dan ook gedaan. Gewandeld langs de haven, de kleine zeemeermin gaan bekijken en langs een museum.

a Dag 1 Maandag was het zover, de start. Op weg daar naar toe regende het flink en kwamen we er dus ook achter dat de auto niet overal even wa-

dagend genoeg. Freek en zijn team wilden dit jaar meer…

Krakende karren Voor de 1e editie in 2016 had Freek een Audi 80

terdicht was. Snel opgelost met wat papieren zakdoekjes en even later met kit. Niets aan het handje.

Na de algemene briefing in Brøndbystadion was het tijd om te beginnen aan de eerste dag.

Ruim 600 km van Kopenhagen naar Karlstad, Zweden met als opdracht het vinden van een Carbagerun schildje van de Scandinavische editie en een origineel (niet van internet) instructieboekje van een IKEA bed dat al jaren uit de verkoop is. Het schildje vonden we, maar het boekje van IKEA is ons helaas niet gelukt.

Na een mooie route, zonder al te veel problemen, kwamen we halverwege de avond aan bij de finish en verdienden we 8 punten voor het rallyschildje.

a Dag 2 Dinsdag volgde een bijna 600km lange tocht naar Frösön. Deze dag DE HOOGSTRAATSE MAAND - JUNI 2020 -

41

VRIJE TIJD in de running te blijven. ’s Anderdaags een gat in de oliecarter. Eerst getracht dat op te stoppen met een tennisbal, maar uiteindelijk verplicht in een garage een andere carterpan te steken. Ze lagen toen 600 km achter op het schema. Ook nu lukte het met weinig slaap weer tijdig aan de start te komen.

Het fijne van de run is de solidariteit en kameraadschap onder de rijders. Het competitieve komt niet op de eerste plaats. Niet zozeer concurrenten dus als wel lotgenoten die allemaal op hun handigheid en vindingrijkheid moeten rekenen om hun oude auto aan de aankomst te krijgen. Ook de bewoners langs de routes blijken vriendelijk en behulpzaam. Garagisten springen dikwijls gratis bij om de rijders te helpen. Het is dan ook een vrolijke karavaan, de auto’s zijn met veel fantasie opgetuigd. Er is een prijs voor de meest originele aankleding.

De Audi - bouwjaar 1988 - van het team van Freek, vol met beertjes uit 1984 gekocht, met 320.000 km op de teller.

Ze reden de run van in totaal 2.500 km in etappes van 400 tot 700 km volledig uit. Het enige mankement waarmee ze te kampen kregen, was een kapotte V-riem. Daar bleek moeilijk aan te komen, maar ondanks de grote omweg raakten ze de volgende morgen tijdig aan de start van de 2e etappe. Dat is immers de voorwaarde: elke dag opnieuw aan de officiële start staan.

Het jaar daarop deden Freek en Ben met diezelfde wagen de Oost-Europa toer. Dit keer hadden ze af te rekenen met meer pech. Zo ging de koelwaterpomp kapot. Bij een handelaar hebben ze een andere op de kop kunnen tikken, die ze ’s nachts in een lege parkeergarage monteerden.

Maar na een heel korte nacht, waren ze opnieuw tijdig aan de start.

Ook in 2019 reed de Audi 80 de noordelijke route, maar toen ging het van de ene panne naar de andere. De eerste dag een kapotte V-riem en geen koeling meer, accu die niet bij laadt, …

Altijd ten koste van de nachtrust om toch maar

Jac en Lief nog even als toerist bij de Kleine Zeemeermin

moesten we op zoek naar een aantal bekende objecten om hiermee op de foto te gaan en we moesten bij een 'local' in de sauna, om vervolgens in de sneeuw te rollen.

Deze dag kwamen we de eerste sneeuw tegen. Al was het voornamelijk bevroren sneeuw, het was wel mooi! We zagen ook al mooie bevroren meren en reden over de eerste gladde wegen met temperaturen rond het vriespunt.

Voor de opdrachten bezochten we een 'checkpoint' van de skiroute Vasaloppssparet in Evertsberg, ‘s werelds grootste houten beer in Sveg en een oorlogsmuseum in Östersund.

kozen weer voor de lange route, bijna 500 km door de bergen en sneeuw naar Trondheim.

Onderweg gingen we op zoek naar het oudste, onaangebroken potje 'ABBA haring' en deden we een poging om een vis in te vriezen in een blok ijs. Helaas steeg de temperatuur al snel tot rond het vriespunt en is het invriezen van de vis niet gelukt.

Het potje haring dat we vonden, was 3 dagen over datum, dus dat zou ons wat punten op kunnen leveren.

Later op de avond heeft Ben ook nog in de sauna gezeten en door de sneeuw gerold. Dit alles leverde ons de volledige 19 punten op.

Hoewel de opdrachten niet optimaal gingen, was de route ontzettend mooi. Mogen genieten van een omgeving volledig bedekt onder een deken van net gevallen sneeuw. Spannende binnendoorwegen, uitdagende paden en vooral veel moois.

a Dag 3 Woensdag werden we wakker met -9 graden. Klaar om de echte sneeuw in te gaan en de oversteek naar Noorwegen te maken. We

a Dag 4 Donderdag mochten we weer op zoek naar objecten om mee op de foto te gaan en gingen we op zoek naar de oudste autoband met DOT-

42

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

VRIJE TIJD

een abonnement tot eind 2020:

€ 13,BE34 7512 0801 1890 (met vermelding naam en adres) Jac en Lief willen nog wel een toer meedoen. Ze plakken er meestal nog een weekje vakantie achteraan en rijden met een grote boog terug naar huis. Dat bracht hen dit jaar langs de Baltische staten en Polen, waar ze o.m. Auschwitz bezochten. Ook dat zijn beklijvende ervaringen. Bij de thuiskomst in Minderhout stond er 9.500 km op de teller.

Opdracht: maak een selfie met het grootste beeld ter wereld van een Eland: Freek, Bridget en Ben

Volgend jaar gaat het naar Finland en bijna tot aan de Poolcirkel. Jac wrijft zich al in de handen… (jaf)

Editie 2020 Zoals gezegd wilde Freek dit keer meer en deed mee aan de opdrachten. Hij had opnieuw een Audi 80 op de kop getikt, ditmaal uit 1988. Jac en Lief reden mee in een Mitsubishi van 1986.

Met de wagens ging alles redelijk goed, al belandden ze beiden in een besneeuwde bocht tegen dezelfde vangrail. Maar gelukkig alleen blikschade, waar bij auto’s van die leeftijd niet echt om gemaald wordt.

Hoe Freek en zijn bijrijders het er vanaf brachten lees je hieronder. Tot hun grote verbazing kaapten ze de 3e plaats weg. Co-piloot Bridget brengt verslag uit van hun avontuur.

Meteen was dit ook de laatste keer, zegt hij stellig. Het is mooi geweest, zeker met die prijs. En voor volgend jaar staat er wat anders op de planning: de verbouwing van de boerderij die ze onlangs kochten in Ulicoten.

Team Freek met de trofee voor de 3e plaats

code (nvdr - code die de ouderdom van de band aangeeft). Ook deze dag zijn we weer verwend met een dik, vers pak sneeuw. Voor de opdrachten bezochten we ‘s werelds grootste elandstandbeeld in Atna, (onofficieel) grootste 'kicksled' in Tynset en het Rendalen Bygdemuseum.

Een van de wegen waar we langs zouden moeten, was afgesloten omdat er ruim een halve meter sneeuw gevallen was. Op de omweg kwamen we over een bergtop waar we alleen maar sneeuw zagen zover we maar konden kijken. Onwijs mooi, zeker bij zonsondergang.

De 400 km van Trondheim naar Lillehammer hebben we genoten van de mooie route, de omgeving en de verse sneeuw. Hier en daar was het even glibberen en glijden maar we kwamen heelhuids aan de finish. Waar we 10 punten kregen voor de foto's en voor de autoband van 1980 of 1990.

a Dag 5 Vrijdag, de laatste 500 km van Lillehammer naar Göteborg. Waar het in Noorwegen nog -11 was bij het hotel, kwamen we later op de dag in Zweden, waar geen sneeuw meer lag en het zonnetje scheen. We

zagen het weer en de omgeving veranderen. Maar dat maakte de route niet minder mooi. De laatste dag waren er geen opdrachten meer, dus des te meer tijd om te genieten van de omgeving. Onderweg kwamen door het dorpje 'Ed', daar moesten we natuurlijk even een foto maken.

Rond 20 uur kwamen we aan de finish. Hier zagen we de tekeningen hangen, die we woensdag konden inleveren. De mooiste, meest originele, ... tekening won een trui van de Carbagerun. Die hebben we helaas niet gewonnen, maaaaaar, we wonnen wel de 3e plaats met de opdrachten! Iets wat we totaal niet verwacht hadden, maar natuurlijk wel heel erg leuk is. :) Het was een heel avontuur. Dit jaar gelukkig met een heel stuk minder problemen met de auto, waardoor we ook echt hebben kunnen genieten van de route, de omgeving en de reis zelf. (Bridget Verheijen)

DE HOOGSTRAATSE MAAND - JUNI 2020 -

43

DEZE MAAND

Geen processie dit jaar

Heilig Bloedcomité brandt een kaars HOOGSTRATEN - Dat de H. Bloedprocessie niet zou uitgaan dit jaar, wisten we onderhand al wel. Ook de jaarmarkt, de stratenloop en de kermis zullen we een jaar moeten missen. Maar het H. Bloedcomité wil op zaterdag 6 juni letterlijk en figuurlijk licht brengen in deze donkere coronatijden.

Koop een kaars bij jouw bakker of apotheker en steek ze aan op zaterdag 6 juni. De noveenkaars met logo van Heilig Bloed kan je negen dagen lang laten branden. Je steunt zo ook de werking van ’t Verzetje. Om 20 uur luiden de feestklokken van de Sint-Katharinakerk, een teken van verbondenheid met zieken, rouwenden, alleenstaanden, bewoners van een woonzorgcentrum of zorginstelling, gevangenen.

Feest Velen zijn getroffen door de coronacrisis: lichamelijk, sociaal of economisch. Grote evenementen worden afgelast tot het einde van de zomer.

Ook de Heilig Bloedprocessie dus, misschien wel voor het eerst sinds de Tweede Wereldoorlog?

1940 was de laatste keer dat er helemaal geen processie uitging. Van de periode voordien weten we niet veel. Het gebeurde slechts een paar keer dat de processie niet kon uitgaan buiten. Dan ging na de misviering wel een verkorte versie van de eeuwenoude stoet rond in de kerk.

In 1941, 42, 43 en 44 ging de processie ook uit, maar in de kerk. Vanaf 1945 kon de stoet opnieuw door de Vrijheid stappen met het materiaal dat nog voor handen was.

Maar het zou jammer zijn om dit feest van verbondenheid nu helemaal niet te vieren. Fysiek samenkomen zit er niet in. Nabijheid en verbondenheid kunnen we gelukkig ook op een andere wijze ervaren.

44

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Enkele jaren geleden startte het H. Bloedcomité het initiatief om op de avond van de jaarmarkt in de Begijnhofkerk een kaarsje te laten branden. Jongeren nodigden passanten op de Vrijheid uit om naar binnen te komen, vorig jaar waren dat er haast 1000. Voor Light a candle werd nu een alternatief bedacht.

Op vele plaatsen in Hoogstraten en de deelgemeenten brandt op zaterdagavond 6 juni hopelijk een kaars aan het raam, om 20 uur weerklinken ook de feestklokken van de SintKatharinakerk. Op datzelfde moment willen we applaudisseren voor al onze helden van de zorg.

Velen blijven zich immers deze dagen inzetten voor anderen.

Noveenkaarsen Een noveenkaars met het logo van Heilig Bloed brandt negen dagen. Ze kosten 7 euro en worden o.a. te koop aangeboden bij vele bakkers en apothekers. De opbrengst gaat naar de Hoogstraatse welzijnsschakel ’t Ver-Zet-je.

Het is nog onzeker of we met Heilig Bloed terug kunnen vieren in de kerk. Raadpleeg hiervoor de website van de processie www.heiligbloedhoogstraten.be of van de pastorale eenheid www.sintfranciscus.com. Daar vind je vanaf zaterdag 6 juni ook een filmpje met een bezinning rond Heilig Bloed.

Tijdens de Heilig Bloedweek is de kerk geopend op dinsdag en donderdag van 14 tot 16 uur voor persoonlijk gebed.

Dromen delen Daarbij wil het comité ook dromen delen. Dat kunnen voorbeden, wensen, ideeën of verlangens zijn. Je kan zo’n droom of wens voor ogen houden als je thuis een kaars aansteekt, maar die kan je ook bezorgen de brievenbus van de pastorij, Vrijheid 185, of via het mailadres heiligbloed@sintkatharinahoogstraten.be. Ze worden opgenomen in de Heilig Bloedvieringen.

Stuk voor stuk initiatieven die van Heilig Bloed in 2020 een ‘nieuw’ beleven kunnen maken. (rob)

DEZE MAAND

Directeur Woonzorgcentrum met pensioen

Trees Mertens nam afscheid van ‘haar’ Stede Akkers HOOGSTRATEN - Een pensioen vraag je best tijdig aan. Dat deed Trees Mertens in 2019, niet wetend dat er haar nog enkele maanden zware arbeid voor de boeg zouden liggen en dat van rustig afzwaaien helemaal geen sprake zou zijn. Zelfs in die mate dat Covid-19 haar deed twijfelen of ze niet wat langer zou aanblijven, kwestie van de boel niet in de steek te laten op het hoogtepunt van de crisis. Edoch, de knoop werd gehakt en op 30 april was het haar laatste werkdag waarbij ze afscheid nam van ‘haar’ rusthuis; op afstand in de binnentuin werd ze door bewoners en begeleiders vanop de verdiepingen vaarwel gewuifd.

Trees Mertens kwam ter wereld op 2 juli 1958 als zesde kind van elf in het gezin van Nelles Mertens en Anna Huybrechts op Hal in Minderhout. Van de zeven broers werd verwacht dat ze meehielpen op de boerderij, terwijl de meisjes eerder in het huishouden actief waren, terwijl de groten ook mee voor de kleintjes zorgden in zo’n groot gezin. Dat bracht mee dat er veel volk over de vloer kwam en dat er geregeld mee aangeschoven werd aan tafel.

Hal

Eens de twaalf jaar bereikt, werd Trees lid van de KLJ-meisjes. In die tijd ging de aandacht veelal naar sportwedstrijden, samen op kamp gaan en optredens verzorgen. “Ik heb daar alleen maar fijne herinneringen aan, eerst als lid, nadien was ik vele jaren actief in de leiding van de KLJ. En aangezien iedereen thuis paard reed, ben ik ook nog enkele jaren bij de LRV-ruiters geweest waarvoor moest getraind worden. En dat allemaal tussen het aardbeien en augurken plukken door. Want helpen thuis stond op nummer één, dat was vanzelfsprekend. Vroeg opstaan en weer op tijd in bed.”

Speelterrein bij uitstek was de omgeving van het kapelletje op Hal, waar het gebuurte bijeenkwam als Kapellekenskermis moest voorbereid worden. Dan was er de strijd voor het mooiste optreden of voorkomen in de stoet. Dat heel het gebuurte meedeed in een geest van samenhorigheid, dat het altijd plezant was, dat is bij Trees echt blijven hangen.

Na het middelbaar onderwijs in Hoogstraten aan VTI Spijker richting sociaal technisch ging Trees op internaat bij de nonnen in Berlaar om er Huishoudkunde te studeren. “Een strenge school, dagelijks moesten we nog naar de mis.

Nogal wat mensen uit de streek hebben daar ook kleuteronderwijs gevolgd. Een bus ingelegd

door de school haalde hier in de streek wekelijks de leerlingen op. Tijdens die regentaatsjaren leerde ik Stan Peeraer uit Merksplas kennen. Die vond het altijd grappig om te vertellen dat wanneer hij vanuit Merksplas binnendoor over Castelré naar Hal kwam, dat hij dan precies van de wereld reed. Zover achterin wonen.”

Aan de slag Vanaf september 1978 ging Trees aan de slag in het onderwijs, via veel interimopdrachten in Sint-Lutgardis in Turnhout, in Beerse, in het Spijker in Hoogstraten. In de avonduren gaf ze nog avondlessen voor KAV en KVLV. En verder volgde dan een vaste benoeming in St-Lutgardis in Turnhout. “Grappig was wel dat ik soms dezelfde meisjes in de klas en in de KLJ had.”

Grappig dat ik soms dezelfde meisjes in de klas en in de KLJ had In die periode startte ook in Hoogstraten het Spijker met een richting voeding verzorging. In Turnhout waren er daardoor ineens minder leerlingen. Met als gevolg dat Trees binnen de scholengemeenschap van Turnhout gereaffecteerd werd naar het VITO in Beerse. “Daar gaf ik les in het zesde jaar organisatiehulp. Ik heb heel goeie herinneringen aan het werken met deze studenten, zo onder meer de viering van de 100 dagen en met de klas zelf een liedje maken ‘gisteren ging ik naar de VITO-klas’ op de tonen van Raymond’s ‘Gisteren ging ik naar de cinema’.

Nog altijd is er een klas die mij en een collega van toen jaarlijks uitnodigt om iets te gaan drinken. Die dames zijn nu zelf jonge veertigers. Tof om hen te zien opgroeien.”

“Door de coronadrukte heb ik geen moment vooraf kunnen nadenken over mijn afscheid.”

In 1980 huwden Stan en Trees, woonden even DE HOOGSTRAATSE MAAND - JUNI 2020 -

45

DEZE MAAND in de Molenstraat in Hoogstraten en kochten daarna een huis aan de Hinnenboomstraat. Daar werd het gezin uitgebreid met Maarten in 1982, Pieter in 1984 en Dorien in 1988. Stan werkte als lasser bij metaalconstructie Bolckmans en nog even in de kippenslachterij in Hoogstraten.

In 1985 werd Stan zelfstandig varkenshouder zodat er stallen moesten gebouwd worden. En daarna werd ook nog het huis volledig verbouwd.

OLV van 7 Weeën Rond 1993 bouwde de school in Beerse de richting organisatiehulp af en kreeg Trees opnieuw een reaffectatie aangeboden. Op dat moment kon men zich vanuit het onderwijs kandidaat stellen voor een job in de welzijnssector, via wat nu outplacement heet. Het was de directeur van het Giels Bos die haar op deze weg zette. Als stagebegeleider van de zesdejaars in Beerse kwam ze daar geregeld over de vloer en die man zag haar interesse in de welzijnssector.

Zo belandde Trees in 1993 in Hoogstraten op het OCMW. Zes jaar werkte ze er halftijds als animator in de paramedische dienst met behoud van de onderwijswedde, en dat naast een halftijdse opdracht in het onderwijs. Trees introduceerde aan de bewoners van het rusthuis een meer actieve deelname aan huishoudelijke acti-

viteiten; zo werd er samen met bewoners soep gekookt, speculaas of cake gebakken, fruitsla gemaakt of werd het kerstspel met de bewoners zelf als levende figuranten gespeeld.

“In 2000 schreef het OCMW de functie van kwaliteitscoördinator uit. Ik deed mee aan de selectie en had de job. Het was een boeiende uitdaging om het kwaliteitshandboek uit te schrijven met procedures en de praktische toepassing. Ik heb veel fijne herinneringen aan het samenwerken met de collega’s. In 2006 ging secretaris Eddy Verhoeven met pensioen en Els Timmermans werd de secretaris van het OCMW. Jos Brosens, de toenmalige voorzitter vroeg mij om tijdelijk de functie van directeur op te nemen. Na een aantal jaren nam ik deel aan het examen directeur.”

Altijd bouwen “Tijdens mijn functie van directeur werden we thuis geconfronteerd met de onteigening van de Kluis. Dat was een periode die veel spanning en onzekerheid meebracht. Uiteindelijk zijn we in 2009 naar de Moerstraat verhuisd. Stan ging verder boeren op den Achteraard, samen met onze Pieter die al afgestudeerd was. Zij bouwden er samen een nieuw varkensbedrijf uit. Niet alleen thuis maar ook in het OCMW was ik betrokken bij de bouwwerken. Altijd bouwen dus…

Er was de bouw van de assistentiewoningen de Wingerd in 2008. Omdat het moederhuis werd afgebroken, werden er tijdelijk 38 bewoners gehuisvest in de Wingerd. Aansluitend startte het OCMW met de plannen voor de nieuwbouw Stede Akkers voor 154 bewoners, 12 plaatsen dagverzorging en een lokaal dienstencentrum.

Ik was blij dat het geen aanhangsel was van het oude gebouw, en dat er grote en lichte maar wel kleinschalige leefruimtes waren zonder lange gangen.

De verhuis in 2012 was een grote uitdaging met veel fijne herinneringen. Het oude rusthuis achterlaten en alle medewerkers op één lijn krijgen.

En ervoor zorgen dat de bewoners zich weer thuis konden voelen. Na twee jaar was de vertrouwde routine terug,” zo kijkt ze daar nu op terug.

Crisis Het kan ook niet anders dat we het met Trees moeten hebben over de huidige toestand in het Woonzorgcentrum. “Uitkijken naar mijn pensioen? Ik had helemaal geen tijd om daaraan te denken.

Begin maart viel alle gewone routine weg en was het overschakelen op ‘corona briefings’. Dagelijks updates van nieuwe richtlijnen, de nodige aanpassingen doen, telkens opnieuw communicatie naar medewerkers, bewoners en familie.”

Het team met de diensthoofden van het woonzorgcentrum: Trees, Evy Van Bergen, Karine Joosen, Ilse Van Der Flaas, Steffy Martens, Lien Vandenbergh, Fred Fockaert, Ria Verhoeven; (onder) Liesbeth Leyssen, An Aerts, Kris Jespers

46

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

DEZE MAAND Maar het harde werk loonde. “We deden het strenger dan voorgeschreven werd; misschien dat dat de reden was dat er hier nog geen besmette bewoners zijn waargenomen. Het zal me altijd bijblijven hoe alle leidinggevenden samen met hun teams mee op de Coronakar sprongen.

Geen moeite was te veel, elk overlegmoment (met de nodige afstand) kon er nog wel bij. Of ze stuurden een afgevaardigde vanuit de afdeling of ze volgden mee via het programma ‘teams’.

Die samenhorigheid, de ondersteuning en medewerking die ik mocht ondervinden, tot op de laatste dagen voor mijn pensioen, dat was zo hartverwarmend, ontroerend…”

Waardoor het afscheid er precies nog rapper kwam: “Over mijn laatste werkdagen en afscheid nemen heb ik vooraf geen moment kunnen nadenken. Ik was er niet mee bezig. Ik deed gewoon mijn job verder. Bijna niet te geloven dat ik nu echt met pensioen ben. Het doet pijn om los te laten. En tegelijk valt de eindverantwoordelijkheid van mijn schouders. Dat is een dubbel gevoel. Maar op 30 april 2020 heb ik het WZC effectief losgelaten.”

Zwart gat “Val ik nu in een zwart gat? Ik hoop van niet. Er zijn de zes schatten van kleinkinderen en de kinderen die we in corona tijd al zolang hebben moeten missen. Kleinkinderen zwaaien in de tuin en babbelen via whatsapp of steken tekeningen in de brievenbus. Ik kijk weer uit naar koken voor heel de bende, gezellig aan tafel, barbecue in de tuin, samen ontbijten, de familiemomenten met zijn allen.

De familie Peeraer - Mertens, met boven: Anke en Pieter, Maarten en Katrijn, ‘moemoe Merksplas’, Stan en Trees, Dorien en Hans; onder: Victor, Elise, Julie, Siebe, Mies, Lowie Gaan fietsen en wandelen met Stan of naar de zee of de Ardennen. Met vrienden of familie naar de bergen in Oostenrijk of Zwitserland of gewoon in eigen land even een weekendje weg.

Met de broers en zussen, de grote familie, altijd wel iets te doen. Iets gaan eten, gaan drinken, de gewone dingen van het leven.

En bezig zijn in onze tuin met planten en bloemen, de botten en handschoenen aan en de tuin

DE PLAATSELIJKE LEGEVAKKENVULLER 5

1

Vul de lege (niet grijze) vakjes op met een woord of naam die iets met de regio Hoogstraten te maken heeft. Alle aatjes krijg je cadeau. De cryptische omschrijving en een bijkomende tip vind je onderaan. De oplossing publiceren we elders in dit blad.

4

A

3

A

5

8

blazers - 3 karate en ju jitsu met dojo - 4 rivierlui met weerklank - 5

9

onvergetelijke quizorganisatoren in de wachtzaal - 6 wielertoer-

10

isten met veren of rijkswachters - 7 schilder met eigen straat - 8 ama-

11

zone met meerdere Olympische deelnames - 9 antiek lesgebouw

12

maakt plaats voor stadhuis - 10 pedaalridders met vlindervleugels

13

- 11 watermaalderij - 12 residentiële wijk in de verdwenen hoogte

14

- 13 verheven schutterskoepel der Kempen - 14 oversteekplaats

15

Wielrijder bij uitstek - 19 percussiegezelschap - 20 VTI in de volksmond VERTICAAL ZIE JE EEN WORTELS GEBUURTE VERSCHIJNEN.

A

A

6

1 Brugse rode duivel met Meerse roots - 2 zeer fatsoenlijke Dreefse

Arnolds kleinzoon Arnold - 17 mondiaal shoppen - 18 de Lustige

Nog zoveel te doen dus!” (ep)

2

A A

7

voor wie een flinke kater heeft - 15 Meerse radio maakt plezier - 16

in. De turngroep om nadien samen iets te drinken, bij te babbelen, … Met de Ferm weekendjes plannen, gaan fietsen, wandelen, of met de Landelijke Gilde op pad, zoveel aangename dingen om te doen. Tijd om boeken te lezen, lekker in de schaduw in de tuin of opgerold in de zetel. Maar zeker ook gewoon thuis zijn en genieten van dat thuisgevoel in ‘uw eigen kot’.

A A A A A A A A

A

16 17 18 19

A A

A

20

DE HOOGSTRAATSE MAAND - JUNI 2020 -

47

HOOGSTRATEN

www.demaand.be REDACTIE Frans Horsten Begijnhof 26, 2320 Hoogstraten tel. 0495 25 25 05 redactie@demaand.be

DORPSNIEUWS Hoogstraten: Frans Horsten tel. 0495 25 25 05 hoogstraten@demaand.be Meer: Marcel Adriaensen tel. 03 315 90 40 meer@demaand.be Meerle: Jan Fret tel. 03 315 88 54 meerle@demaand.be Meersel-Dreef: Jef Jacobs tel. 03 315 73 64 meersel-dreef@demaand.be Minderhout: tel.0495 25 25 05 minderhout@demaand.be Wortel: Frans Horsten tel. 0495 25 25 05 wortel@demaand.be

SPORTNIEUWS: Rob Brosens tel. 03 314 43 39 sport@demaand.be Niet alle beeldmateriaal wordt ons met auteursgegevens overgemaakt.

Neem contact op met de redactie voor eventuele rechten.

SECRETARIAAT/DRUKWERKEN Emilia Horsten Begijnhof 27 2320 Hoogstraten tel. 03 314 51 03 abonnementen@demaand.be administratie@demaand.be Verantwoordelijke uitgever: F. Brosens, Begijnhof 27 2320 Hoogstraten

48

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Geen besmettingen bij bewoners Stede Akkers HOOGSTRATEN - Hout vasthouden. Op 8 mei werden alle 139 bewoners van woonzorgcentrum Stede Akkers getest op COVID-19 en er werd geen enkele besmetting vastgesteld. Een week vroeger maakte het Agentschap Zorg & Gezondheid al bekend dat uit eerder uitgevoerde testen slechts drie van de 183 medewerkers positief getest werden.

Dit zijn bijzonder goede resultaten. Uit statistieken blijkt immers dat het aantal besmettingen en overlijdens als gevolg van COVID-19 in de zorgcentra in Vlaanderen bijna zo hoog of hoger ligt dan in de ziekenhuizen.

Beperkt bezoek Deze goede resultaten laten toe dat men vanaf maandag 18 mei, in overleg met het Agentschap, beperkt bezoek kon toelaten. Het aantal bezoekers en bezoekmomenten bleven nog beperkt.

Zo wil men op de eerste plaats de veiligheid van de bewoners en het personeel veilig stellen.

De lichte versoepeling van het bezoek was alvast

een verademing zijn voor de bewoners, die sinds 12 maart geen bezoek meer mochten ontvangen.

Het paramedisch team is nog steeds bereid om familieleden of vrienden, die nog niet fysiek op bezoek mogen komen, via telefoon of een videoverbinding in contact te brengen met de bewoners. Voor meer info 03 340 16 00. (fh)

Kamperen voor het stadhuis?

HOOGSTRATEN - Thuiswerk blijft de norm wanneer dat mogelijk is, zoals de overheid het vraagt. Maar sinds 4 mei kan men terug bij de stedelijke administratie terecht, weliswaar enkel na afspraak.

Het tentje voor het stadhuis heeft daar alles mee te maken. Wie het stadhuis wil bezoeken, moet

zich in het tentje aanmelden. Dat fungeert zowat als een triagecentrum, waar men nagaat of er al dan niet een afspraak gemaakt is en men waakt over het afgesproken tijdstip. Alles met het oog op de veiligheid van de bedienden en de bezoekers zelf. (fh)

HOOGSTRATEN

Kunst in het raam

Geen drankjes bij de Laermolen HOOGSTRATEN - De deuren van de Laermolen blijven nog eventjes gesloten voor het publiek. Maar achter de schermen werkt men verder en zijn een aantal beslissingen genomen met één doel: veiligheid voor alles.

nog even moeten wachten tot men de deuren kan openen… Smout (koolzaadolie) is voorlopig nog niet beschikbaar,” zo luidt het.

Het toeristisch seizoen werd dit keer niet geopend met smoutebollen. Hopelijk mag men ze wel bakken op het einde van de zomer. Maar ook voor de molenaars blijft dat afwachten. “Jullie notenolie is afgewerkt en heeft nu, iets langer dan normaal, rustig kunnen bezinken, wat helemaal niet erg is… Zij, die noten binnen brachten, zijn hiervan reeds op de hoogte gebracht en hebben instructies gekregen om hun olie op een veilige manier op te halen. De anderen zullen

Wat ook al wel duidelijk is: deze zomer is er géén ChillMill. De aanvraag om de zomerbar te organiseren was reeds ingediend, maar de organisatoren besloten dit evenement niet te organiseren in 2020. Hopelijk kunnen we dan wel terecht in de plaatselijke horeca, die maandenlang hun deuren moesten sluiten en die men deze zomer dan ook geen extra concurrentie wil aandoen. (fh)

Geen ChillMill

HOOGSTRATEN - Het stadsbestuur doet met ‘Kunst in het Raam’ een oproep aan creatieve inwoners. Het opzet is eenvoudig. Aan al wie bezig is met kunst, beroeps, amateurs, leerlingen van het kunstonderwijs of mensen die thuis als hobby tekenen of schilderen wordt gevraagd om een of enkele werken achter hun raam te hangen.

Zo wil Hoogstraten de grootste kunstgalerij van de Noorderkempen worden.

Daarmee volgt men het succesvolle voorbeeld van o.m. Beringen. “We moeten nu omwille van de coronamaatregelen veel culturele uitstapjes missen”, zegt Arnold Wittenberg schepen van Cultuur. “We willen verborgen kunst zichtbaar maken. Dat kan achter een raam, in een voortuin of aan de straatkant. Onze allerjongsten konden de afgelopen weken op berenjacht gaan. Met dit initiatief krijgt iedereen de kans om de talenten van de buren te ontdekken.” (fh) De zeteltjes met zicht op de molen zullen leeg blijven deze zomer…

Aanschuiven voor stof en elastiek HOOGSTRATEN - Eén week voor de andere winkels, mochten de stoffenwinkels samen met de bedrijven al op 4 mei openen. Deze maatregel was speciaal genomen omdat mensen thuis mondmaskers maakten en stof en elastiek nodig hadden.

Buiten bij de Veritaswinkel was het aanschuiven, omdat er maar een beperkt aantal klanten tegelijk binnen mocht. Voor elk van hen was er een winkelmandje. Van zodra er een mandjes beschikbaar was, mocht de volgende klant binnen nadat hij eerst zelf het mandje en zijn handen ontsmet had. (fh) DE HOOGSTRAATSE MAAND - JUNI 2020 -

49

HOOGSTRATEN / MEER

Aardbeitaartjes voor de non-profitsector HOOGSTRATEN - Leerkrachten van de bakkerijafdeling van VTI Spijker stelden voor om 600 aardbeitaartjes te maken uit dank voor de medewerkers van een aantal non-profit organisaties.

Coöperatie Hoogstraten schonk 40 kg aardbeien en de school deed de rest.

Maandag 20 april startte er een team met de voorbereidingen. Ze maakten vetdeeg en banketbakkersroom. Een dag later bakte men de

taartjes van 8 cm doorsnede elk en werkte ze af.

Zo konden verschillende instellingen culinair verrast worden, o.m. de bewoners van Zwart Goor, personeel en kindjes van het kinderdagverblijf, thuisverpleging Hoogstraten, ’t Verzetje, het personeel en de bewoners van Hoogmark, politie en brandweer. Een mooi en smakelijk initiatief. (fh)

De veerkracht van vrijwilligers HOOGSTRATEN - Op maandag 11 mei mochten de winkels na twee maanden de deuren terug openen. De gedwongen sluiting was een tegenslag voor alle handelszaken, zeker ook voor de Wereldwinkel, die na de verhuis van de Gelmelstraat naar Vrijheid 100, al meer te verwerken kreeg.

De voorlopige openingsuren: woensdag en donderdag van 10 tot 14 uur, vrijdag van 10 tot 18 uur en zaterdag van 10 tot 17 uur. (fh)

Slechts één week na de opening van de nieuwe winkel verwoestte in februari 2018 een brand het volledig nieuwe interieur. Na een lange administratieve weg langs verschillende verzekeringen, kreeg men groen licht om de zaak terug in te richten zodat men na maanden werken begin maart 2019 de winkeldeuren weer kon openen. Om tijdens die periode toch omzet te draaien, bouwde men de reeds bestaande webshop verder uit, die nu tijdens de coronacrisis opnieuw zijn nut bewees.

De verplichte sluiting en het feit dat het gebouw te koop staat, ontmoedigt de vrijwilligers niet.

Integendeel, er dienen zich steeds meer en ook jongere medewerkers aan. Begin mei werd dan ook alles in gereedheid gebracht om de klanten veilig en vriendelijk te ontvangen. Het gamma eerlijke voedingsproducten, geschenken en gebruiksvoorwerpen was nog nooit zo groot.

Jaan en Liza al 60 jaar samen MEER - Jaan Jacobs (afkomstig uit Meerle) en Liza Brosens (afkomstig uit Meer) wonen in de John Lijsenstraat. Zij hadden een bijzonder jubileum te vieren en dat midden in coronatijd. Dus moest er geïmproviseerd worden met het feest.

Op donderdag 7 mei was het 60 jaar geleden dat Jaan en Liza in het huwelijksbootje zijn gestapt. Dat op zich is al een hele prestatie natuurlijk.

Dat ze nog altijd samen in Meer wonen en met veel zorg en plezier voor anderen klaarstaan, maakt dat nog specialer.

Hun 4 kinderen, 9 kleinkinderen en 10 achterkleinkinderen (de 11e is op komst) zouden dit normaal gezien gevierd hebben met de hele familie op Pasen. Nu zorgden ze voor een alternatieve verrassing door de tuin te versieren.

Volgens hun oudste kleinkind, Tinne Joosen, zijn Jaan en Liza trouwe lezers van de Hoogstraatse Maand. Een artikeltje en een foto om hen te feliciteren mag hier dus beslist niet ontbreken. Bij deze gebeurd. Proficiat Jaak en Liza en nog vele gezonde en gelukkige jaren samen. (ma)

50

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

60 jaar getrouwd. Dat verdient een feest. Jaan en Liza werden door hun familie verrast in hun eigen tuin.

MEER

Eerst skypen, dan rummikub of pannenkoeken?

MEER - Geen bezoek meer mogen ontvangen in het rusthuis. Het overkwam ook A.J. uit Meer. Maar zij maakt van de nood een deugd en leerde skypen op haar 96ste. Wij mochten meekijken met kleindochter L.A. en stelden enkele vragen.

Dag moemoe, hoe gaat het?

Ja best goed. Maar wel stillekes. Ik ben eventjes blijven wachten want ik wist dat je zou bellen. Straks ga ik weer naar de rummikub. Dat spelen we heel vaak hier.

Moemoe, zie je een cameraatje op je scherm. Daar moet je op klikken, anders kan ik je niet zien…

(Wanneer het beeld aanspringt.) Goed zo moemoe.

Wanneer denk je dat je bezoek kunt ontvangen? Ze praten er al over op televisie dat het volgende week zou mogen.

Volgende week, dat denk ik niet. Hier zijn ze er over aan het vergaderen.

Bezoek op de kamer zal zeker niet mogen.

En hoe is het met de andere mensen in het rusthuis. Kunnen jullie elkaar wel ontmoeten?

Neen, dat is ook beperkt. Alleen die van onze leefruimte. Het verdiep boven en onder ons. Maria, Jan, Nelly, Lisette, .... Naar tante Lies mag ik nog op het tweede. Maar niet Marie Renders. Maar zij belt mij regelmatig.

En worden jullie goed gesoigneerd?

Ja, dat is echt heel goed. We worden in de watten gelegd. Ze doen zo hun uiterste best. We zijn ook allemaal getest en we waren allemaal negatief.

Moemoe A.J. (96) uit Meer in skypegesprek met kleindochter L.A. Dat is wel goed nieuws.

Hebben jullie ook naar Radio Valencia geluisterd toen die speciaal voor het rusthuis uitzonden?

Jazeker. “Laat de zon in je hart”, dat hadden we aangevraagd. En ze hebben het voor ons gedraaid. Dat was plezant.

Zo moemoe, doe je ze daar allemaal de groeten van Meer?

Ja, dat zal ik doen. Ik moet nu naar de rummikub. Of neen, 't is pannenkoeken eten denk ik. Ik zal eens gaan kijken.

Daag moemoe! (ma)

Nostalgie in lockdown MEER - Vanaf maandag 18 mei mocht er onder voorwaarden gesport worden met twintig. Tot dan bleef sporten beperkt tot twee personen met respect voor de afstand van elkaar. Vissen dus, zoals deze twee vrienden. Ze namen het zekere voor het onzekere en gingen ver uit elkaar zitten. Alle twee gingen ze voor een zware karper, die naar men beweert in de vijver in de wijk Donkakker ligt.

De andere foto toont twee heren op middelbare leeftijd die misschien wel de tijd van hun leven beleefden. Net zoals in hun jeugd ging het met de kano van Minderhout tot in Meersel-Dreef. Nostalgie in lockdown. (fh)

DE HOOGSTRAATSE MAAND - JUNI 2020 -

51

MEER / MEERLE

Dagelijks dankbetoon langs de Meerseweg

Wis Martens viert van achter glas

MEER - Als sinds half maart komen de buren van de Meerseweg elke dag om 20 uur naar buiten voor dankbetoon aan de helden van de coronacrisis. Op zon- en feestdagen speelt Luc Van Bladel op zijn trompet. En als er een jarige is dan wordt er voor de jarige gezongen. Het blijft een hartverwarmend initiatief! (ma)

Geen ‘Meerfeest’ dit jaar MEER - KWB Meer ziet zich verplicht om de 17de editie van MEERFEEST, voorzien op zaterdag 27 juni, te annuleren.

Alles was in gereedheid gebracht, de organisatie was rond. Er was een optreden van The Jack voorzien en het record ‘rietwerpen’ zou er aan moeten geloven…

Jammer maar helaas. Omdat men pas op 12 juni een verdere en onzekere versoepeling van de coronabeperkingen verwacht, is men verplicht om alles af te blazen. Met spijt in het Meerse hart. (fh)

MEER - Op 1 mei, begin van de Mariamaand, werd Wis Martens, moeder, grootmoeder en overgrootmoeder van de familie Leemans-Martens 92 jaar. Dat werd gevierd op gepaste wijze.

Familie en buren kwamen haar om de beurt feliciteren. De nodige afstandsregels werden daarbij natuurlijk in acht genomen. Wis, de oudste van de omgeving, geniet er met volle teugen van - achter glas vanuit haar eigen kot. (ma)

Rik Willemse en Jeanne Van Boxel vieren diamanten bruiloft MEERLE/MERKSPLAS - Op donderdag 7 mei vierden Rik en Jeanne, allebei geboren en getogen Meerlenaren hun Diamanten huwelijksverjaardag. 60 Jaar geleden stapten ze in het huwelijksbootje en normaal gesproken zou dat met heel de familie gevierd worden.

Het coronavirus stak een stokje voor een uitge-

52

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

breide viering. Maar op 7 mei stonden kinderen en kleinkinderen met een spandoek voor het raam in het WZC Binnenhof in Merksplas om ‘moeke en vake’ te feliciteren. Jeanne en Rik keken vanachter het raam toe en waren heel content met het bezoek.

Omdat een feest niet kon, hadden de kinderen een oproep gedaan in Het Laatste Nieuws om Jeanne en Rik een kaartje te sturen. Ze kregen 88 kaartjes met gelukwensen toegestuurd. De taart en de champagne houden ze nog te goed. (jaf)

MEERSEL-DREEF

VRT ontdekte de kaarsen in het Mariapark MEERSEL-DREEF - Het is wat, zit je zondagavond 3 mei naar het avondjournaal van de openbare omroep te kijken, komt er ineens de melding dat aan het einde van de uitzending nog een item komt over het Mariapark. Nu worden we toch wel heel nieuwsgierig en zijn we verplicht om verder te blijven kijken.

En zo ook velen onder ons. Want de kaarsenverkoop van de Paters Kapucijnen loopt als een tierelier. Bedevaarders mogen zich niet meer verplaatsen, omdat deze verplaatsing niet essentieel is, bovendien zijn de grenzen tussen Nederland en België ook nog eens letterlijk en figuurlijk afgesloten. Er zal wel eens een voetganger of fietser er tussendoor glippen, dat is van alle tijden, maar de wat oudere bedevaarder, en dat zijn er nog al wat, die kunnen niet meer tot aan het bedevaartsoord komen.

Dus had pater Kenny daar iets op gevonden (zie ook onze vorige editie mei 2020). Eerst het verschuldigde bedrag storten op rekening van het klooster, en daarna wordt uw kaars in de grot aangestoken. Bovendien wordt uw intentie in het gebed van de paters opgenomen, mooier kan toch niet?

Ondertussen mocht Pater Kenny, gardiaan van het Kapucijnenklooster, voor het journaal tekst en uitleg geven over dit initiatief dat veel bijval heeft. Maar daarnaast mocht ook Theresa Goossens een woordje uitleg doen waarom zij weke-

lijks haar kaarsje komt doen branden in de grot, weliswaar nadat zij het eerst even heeft uitgeblazen. Theresa is onze nieuwe bekende Drevenier.

(JJ)

Bisschop Bonny op bedevaart MEERSEL-DREEF - Ook het klooster van de Paters Kapucijnen zit in corona-modus: H. Missen worden niet gehouden, wel is er ‘s zondags om 10 uur een viering te volgen via facebook-live. In normale omstandigheden zouden in de meimaand ook de relieken van de H.Bernadette in ontvangst worden genomen, helaas.

Mariakapel Strijbeek opgeknapt MEERSEL-DREEF - Ook buurtkapelletjes zijn onderhevig aan weer en wind, de natuur is onverbiddelijk voor alles en iedereen.

Buurtbewoner Jan Antonissen had daarom het Mariakapelletje op de hoek Strijbeek en Markweg mee naar huis genomen om het grondig te herstellen en op te knappen. Juist voor het begin van meimaand-Mariamaand kreeg het terug zijn plaats.

Bisschop Bonny kwam wel persoonlijk op donderdag 7 mei om 14 uur naar Meersel-Dreef afgezakt om de Mariale bedevaartsmis voor te gaan. U kan dit ook nog herbeleven via Kerknet, YouTube of RTV Plus. (JJ)

Hartverwarmende ukkies en pukkies MEERSEL-DREEF - Ook de onderwijzers van ’t Dreefke moesten noodgedwongen de school sluiten, zo was het nu éénmaal. Maar dat de kinderen graag naar school gaan, bleek alvast uit het feit dat vele kindjes van de klas van juf Myriam van thuis uit foto’s of filmpjes doorstuurden uit een voor hen nog onbezorgde wereld.

Een overzicht van foto’s en filmpjes van de ukkies en de pukkies is terug te vinden op de website van ’t Dreefke, echt hartverwarmend. Het zullen zij zijn die straks in een ‘andere’ wereld opgroeien dan in de wereld waarin wij dat mochten doen. (JJ)

Het tuinonderhoud wordt gedaan door een andere buurtbewoner Frans Van Dun, zijn vrouw Hilda Boeren zorgt jaarlijks voor de bloemetjes in de heg. Waar is de tijd dat heel het gebuurte ‘s avonds in de maand mei op kwam dagen voor het rozenoeike (rozenkransgebed) en om daarna een potje te sjotten ? (JJ)

DE HOOGSTRAATSE MAAND - JUNI 2020 -

53

MINDERHOUT

De klanten hebben duidelijk dorst

En de winnaar is...

We ontvingen een groot aantal inzendingen vanuit uw kot. De eigenaar van een onschuldige hand laat ons weten dat Jack Govaerts en zijn vrouw May De Bie uit de Donckstraat in Meer de winnaar zijn van ons ‘Tijdverdrijvend kruiswoordraadsel’.

Zij ontvangen een waardebon van 25 euro.

Oplossing:

MINDERHOUT - Een tiental vaste klanten van ’t Withofke gebruikte de vrije uren tijdens de lockdown om, met de nodige dichterlijke vrijheid, een boodschap aan Wim en Annitje van ’t Wit Hofke op doek te zetten. (fh)

S X B L A U W E N D R A A I B O O M X

A B X A X G E X X E A R L X I E L X H

L O B X B L I T S X M X X B X F A K E

V R IJ H E I D X T S X D O O D X X N T

A X L X R X E X R U P O X B O S U I L

S C H E U R D E K O U S T O T E N X X V IJ V E R X X D X I P A

O X J A A K X E B X X P E M E N X X K

R E E X R X H E E T X S X A N O D E X

X D X I D E A L E W E R E L D X IJ X J

X E B X U I L X K E L A X X R IJ K X A

P L O T S X X X X E X A T L A S X M A

A X T A K E L X X D O D O X A X F A R

R E X P A T E R S X L X L I D X A R M

O X V X P E N A R I E X B X X X S K A

C L E M E N S X X R X H E E R L E X R

H O T E L X X E X X T O R X A X X V K

I O X R X Z A N D B E R G S T R A A T

E I N D S E S T R A A T X V X X A K X

X X L E T S E X A X K A P U C IJ N E N

Wilma Adams terug achter het fornuis MINDERHOUT - Tot 2018 baatte de nu 66-jarige Wilma Adams restaurant ‘t Heike uit. Dat eethuis bestaat al meer dan honderd jaar, in 2001 had Wilma dit overgenomen. Maar na zeventien jaar was het welletjes geweest, ze sloot het eethuis en hield enkel nog de daarnaast gelegen zaak met sporttrofeeën open.

Maar nu door de Coronacrisis alle sportwedstrijden stil liggen, had Wilma onverwacht meer tijd en vermits de keuken van ’t Heike nog operationeel was, ging ze opnieuw aan de slag.

Ze maakt nu een beperkt aantal gerechten, die men kan afhalen of die men aan huis levert.

Zolang de restaurants gesloten zijn, wil ’t Heike er alvast mee doorgaan. (fh)

't Heike was al maanden gesloten, maar brengt nu omwille van de coronacrisis maaltijden aan huis.

Ferme mondmaskers MINDERHOUT - Ook de activiteiten van Ferm werden on hold gezet in afwachting van het einde van de lockdown. Dat belette niet dat de vereniging kon zorgen voor een heel stel mondmaskers die aan de stad ter beschikking konden worden gesteld.

Na hun feestweekend in januari - KVLV werd Ferm werd er hard gewerkt om zaken zoals de facebookpagina, het mailadres, de briefhoofden enz. aan te passen aan de nieuwe naam. Die nieuwe naam begint meer en meer zichtbaar in het straatbeeld en klinbt al behoorlijk bekend. In februari konden de startvergadering, de wafelbak-les en de huishoudbeurs nog hun gewone beslag krijgen. Begin maart volgden ook nog de opstart van ‘Lekker Actief ’, een kookles en een ochtendwandeling.

En dan…. Op aanraden van de huisarts, die een uiteenzetting over vaccinatie zou komen geven, werd de 55+ vergadering half maart afgelast. Dat voelde toen nog onwennig, vreemd, onwezenlijk… is corona al zo dichtbij? Daarna ging het heel snel. De lockdown werd van kracht en alles viel letterlijk stil. ‘Iedereen in zijn kot’, niet goed beseffen wat er op ons af komt, wat corona inhoudt en hoe het allemaal lopen zal…

54

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Annuleren Het werd al snel duidelijk dat dit iets van langere adem zou worden, en men nam de beslissing om alle activiteiten te annuleren. Jammer, maar de gezondheid primeert uiteraard. Toen er sprake kwam van een versoepeling en het dragen van mondmaskers, kreeg men een mooie stoffen als geschenk, om mondmaskers te maken. Dank aan Lucienne L. die de stof leverde zodat de Fermleden mondmaskers konden maken. Dat deden ze niet alleen voor de zichzelf en hun gezin, maar ook voor het goede doel. Heel wat gezinnen zijn ondertussen dan ook voorzien van de nodige bescherming.

Er werden ook een 110-tal mondmaskers aan de stad geschonken, die langs daar de weg vonden naar de plaatsen waar ze broodnodig waren en zijn. Men nam ook deel aan het verdelen van de mondmaskers die stad Hoogstraten voorzien heeft voor alle inwoners.

Toch hoopt men dat Ferm er eind augustus weer tegenaan kan gaan en zo de ‘schade’ kan inhalen. Of simpel gezegd: dat er weer genoten kan worden door samen activiteiten te doen. (mv/fh)

WORTEL

Geen rommelmarkt en fototentoonstelling WORTEL - Het stond in de sterren geschreven.

De jaarlijkse rommelmarkt in de kolonie op pinkstermaandag 1 juni, mag dit jaar niet doorgaan. Alle massa-evenementen zijn tot nader order verboden en daar valt de rommelmarkt, met zijn duizenden bezoekers, uiteraard ook onder.

Ook de jaarlijkse tentoonstelling van Fotogroep ’t Slot, in hetzelfde weekend, mag niet plaats vinden. Deze tentoonstelling wordt uitgesteld tot zaterdag 24 oktober en zondag 25 oktober.

Noteer ook alvast de solotentoonstelling ‘Terugblik’ van Marcel De Bruyn tijdens de weekends

van 8en 9, 15 en 16 en 23 en 24 augustus in de Eeuwfeestkapel van het Klein seminarie. Maar daarover meer in onze volgende uitgave.

En de kermis?

Op dit moment weten we al dat ’t Slot geen optredens organiseert in De Boomkens op 11, 12 en 13 juli. In hoeverre en hoe de cafés dan geopend zijn is nog niet duidelijk. Of de kermiskramen onder het reglement van de markten (die sinds half mei weer mogen) vallen, is op dit moment nog onduidelijk. (fh)

Opnieuw brood en gebak WORTEL - Sinds bakkerij Vermeersch vorig jaar eerder onverwacht de deuren sloot, moesten de inwoners van Wortel naar Hoogstraten of Minderhout voor brood en gebak. Er deden van alle geruchten de ronde over de toekomst en de bestemming van het gebouw en evenveel geruchten werden weer ontkend.

Maar sinds begin mei kunnen de inwoners van

Wortel voor brood en gebak terug in eigen dorp terecht. De 47-jarige Gert Peeraer, die ook al een bakkerij heeft op de Oostmalsesteenweg in Rijkevorsel, startte met een tweede vestiging in Wortel. Hij kan daarbij rekenen op de hulp van zijn 21-jarige zoon Stef, die bij in de zaak komt, en op zijn zus Anita.

Een echt familiebedrijf dus en een zegen voor de inwoners van Wortel. (fh)

© Marcel De Bruyn

Een warme witte wijk

WORTEL - Op maandag 4 mei om acht uur ’s avonds speelden Mieke Michielsen en Paul Hendricks in de Pater Schrijversstraat voor de vijftigste maal op hun djembé. Op veilige afstand stonden telkens zo’n 25 tot 30 mensen die applaudisseerden voor de zorgverleners en alle mensen die in deze onwezenlijke tijden voor ons allen het beste van zichzelf geven. (fh)

Boekhouding en administratie B.T.W.- advies / aangiften / formaliteiten Fiscaliteit - advies / aangiften / formaliteiten Administratie en advies i.v.m. oprichting en wijziging van vennootschappen Advies sociale wetgeving Ondernemingsnr. 0438.340.229

Van Aertselaarstraat 25a - bus 1

tel. 03.235.03.23

-

NIEUW ADRE S

2320 Hoogstraten

gsm. 0478.32.76.35

www.profisk.be - info@profisk.be DE HOOGSTRAATSE MAAND - JUNI 2020 -

55

WORTEL

50 jaar na de eerste kermiswandeling (1)

Van ridder, hertog, landheer en patriotten WORTEL - Vijftig jaar geleden, in 1970, organiseerde het Sportcomité Wortel met ‘meester’ Juul Noeyens als drijvende kracht op kermiszondag de eerste van een reeks van tien kermiswandelingen. Aan elk van die wandelingen was een historisch verhaal verbonden, telkens werd er zelfs een eretitel uitgereikt aan de deelnemers…

De Witte kei De eerste kermiswandeling (1970) bracht 146 deelnemers tot bij de Witte kei waar Wortel, Merksplas en Baarle-Hertog elkaar raken. De paal die zo’n 20 cm boven de grond uitstak, staat daar al honderden jaren als grenspaal. Een aantal lezers zal zich nog herinneren dat ze hier tot Ridder van de Witte Kei geslagen werden.

Het Oorkondeboek van de Sint-Michielsabdij vermeldt dat in 1251 een zekere Zimarus, de Schout van Antwerpen, zich tot hier begaf om de grenzen van Merksplas af te bakenen, in aanwezigheid van Gilbertus van Wortel. Zij plantten er de Witte Kei, die in volgende jaren steeds door hoogwaardigheidsbekleders werd bevestigd. Zulke grenssteen was belangrijk om het recht op de tienden af te bakenen.

De gewoonte om een steen te plaatsen als afbakening tussen gebieden, is zo oud als de straat.

Niet alleen in Wortel staat zo’n steen maar ook op het raakpunt van Hoogstraten, Loenhout en Minderhout, langs de Vlamingstraat staat een ronde arduinen paal van 70 cm lang, die 10 cm boven de grond steekt.

Naast de Witte kei maken archieven nog gewag van een prehistorische zwerfsteen die men in

Wortel aantrof. In een Frans wetenschappelijk tijdschrift van 1883 (“Annales de la Société Géologique du Nord” Lille) wordt dit rotsblok van 80 cm lang, 53 cm breed en 60 cm hoog beschreven als een typische granieten zwerfsteen.

Die was afkomstig uit Scandinavië en tot hier meegesleurd met voortschrijdende gletsjers in de laatste IJstijd. Daarna wordt dezelfde zwerfsteen nog vermeld in 1891 in het Franstalige tijdschrift van de Kon. Belgische Aardrijkskundige Vereniging. Mogelijk is deze steen onder het stuifzand bedolven.

De IJskelder Voor de tweede kermiswandeling ging het in 1971naar de Bosuil, tussen het kasteel en de watermolen, waar ooit de ijskelder stond. Er kwamen 202 wandelaars opdagen. De wandelaars werden hier benoemd tot ‘Hertog van de IJskelder’ Niet dat er nog veel van het oorspronkelijke bouwwerk te zien was. De ijskelder moest immers op last van Hollandse overheid in 1817 verdwijnen omdat het een schuiloord voor baanstropers kon worden. Maar het slopen gebeurde stapsgewijs, de laatste resten werden pas in 1915 weggenomen.

De hertog van Salm-Salm liet deze ijskelder bouwen tussen 1700 en 1730. Het was een rond gebouw met een doormeter van ongeveer 8 meter. Boven de grond leek het op een iglo en de bodem lag een zestal meter diep. Het geheel was bedekt met zand en struikgewas en omgeven door grote eikenbomen die voor schaduw moesten zorgen.

De ijskelder bij het kasteel in het begin van vorige eeuw.

In de herfst werd een hele vlakte onder water gezet en dat zorgde in de winter voor een pak ijs. Dat werd in stukken gekapt en naar de ijskelder gebracht. Die was toegankelijk langs 5 meter lange brede gang zodat men met paard en kar tot bij de grote massa ijs van circa 200 m³ kon rijden. Daaruit werden stukken gekapt en naar de keuken van t kasteel gedragen om het eten vers en koel te houden. Het ijs bleef tot in de zomer bewaard. Het systeem werkte zo goed dat ook de inwoners van Hoogstraten er op doktersvoorschrift ijs konden halen om op pijnlijke plekken te leggen.

De Pampa Het daaropvolgende jaar tijdens de derde wandeling werden maar liefst 285 deelnemers be-

Op kermiszondag 1970 namen 143 dapperen deel aan de eerste van een reeks van tien wandelingen, georganiseerd door het Sportcomité. Meester Juul Noeyens geeft het tempo aan in een tocht naar ‘de Witte kei’.

56

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

WORTEL noemd tot ‘Landheer van de Pampa’, officieel een gehucht van Merksplas, waarvan de bewoners omwille van de ligging meer op Wortel aangewezen zijn.

De naam Pampa verwijst naar een grote grasvlakte met heide en hier en daar een berk. De gronden werden in 1900 aangekocht door de in 1872 in Denderwindeke geboren Albert Carlier.

Na zijn studie landbouwingenieur verbleef hij enkele jaren in Amerika, in 1900 werd hij benoemd tot landbouwoverste voor de kolonies van Wortel en Merksplas en de strafinrichting in Hoogstraten.

Onmiddellijk na de aankoop liet hij de gronden effenen. Daarna werd er drie jaar lang dagelijks huisvuil aangevoerd uit Antwerpen. Dat werd met de stoomtram aangevoerd tot de halte Papenvoort of kolonie en verder over verlegbare sporen tot bij de Pampa gebracht.

De eerste beplanting op deze nieuwe akkers waren frambozen, die langs draden omhoog groeiden. Dat had men in deze streek nog nooit gezien en kreeg uiteraard veel bekijks van landbouwers uit de omgeving. De frambozen volgden dezelfde weg als het stedelijk afval, maar dan in omgekeerde richting ze kregen Engeland en Duitsland als eindbestemming.

Na enkele jaren was de grond klaar om er gras op te zaaien en daarna werden er zo’n 2.000 fruitbomen geplant: appelen, peren, krieken en pruimen, die de Pampa in een grote boomgaard veranderden. In de jaren voor de eerste wereldoorlog was de Pampa een ‘paradijs’ in de Kempen. In 1919 wordt Carlier bevorderd tot directeur bij het Ministerie van Landbouw, moet hij verhuizen naar Brussel en daardoor verplicht om zijn goed te verkopen. Deze pionier van de Pampa stierf in 1968.

‘t Bolks Heike De 322 deelnemers verwierven bij de wandeling in 1973 de titel van ‘Patriot van ’t Bolks Heike’.

Dat vond zijn oorsprong in de Eerste Wereldoorlog. De Duitsers plaatsten een onder zware stroom geladen draad langs de grens met Nederland (zie ook ons vorige nummer). Men wou het smokkelen tegengaan, maar vooral beletten dat vrijwilligers langs Nederland de geallieerde troepen in Frankrijk gingen versterken of dat men spionageberichten over de grens zou brengen.

Tientallen mensen riskeerden hun leven in een poging om onder of door de ‘dodendraad’ te kruipen. Daarin speelde Rikske Verhoeven van ‘t Bolks Heike een grote rol. Dit café was dé verzamelplaats voor jongeren die ‘s nachts Nederland wilden bereiken. Ze werden daarbij begeleid door passeurs, die op hun beurt konden rekenen op de hulp van twee ‘bevriende’ Wortelse douaniers. Zij mochten dichter bij de draad komen en wisten wanneer de Duitse bewakers niet in de buurt waren.

De douaniers werden gebriefd door kinderen die in Wortel naar school gingen en bij de douaniers erwten, bonen, uien of andere groenten moesten afgeven, elk hadden ze als codetaal een betekenis.

Maar op een late mei-avond in 1917 vielen de Duitsers binnen bij Rikske Verhoeven, duidelijk op de hoogte van het doen en laten in en rond ’t Bolks Heike. Rikske werd opgepakt, naar Turnhout gebracht en veroordeeld tot zes jaar dwangarbeid. Uiteindelijk werd de straf omgezet tot één jaar. Op de nationale feestdag in 1918 kwam hij terug thuis bij zijn vrouw en hun zeven kinderen, waarvan de jongste geboren werd terwijl hij in Duitsland zat.

De reeks van 10 wandelingen tussen 1970 en 1979, werd overgedaan van 1980 tot 1989 en elf jaar later, van 2000 tot 2009.

Naar de Maretak In tegenstelling tot de eerste vier, werd voor de vijfde kermiswandeling in 1974 een loopje genomen met de historische waarheid. De organisatoren hadden ervoor gezorgd dat er in Keirschot, in de omgeving van het kleine schilderachtige boerderijtje van De Keyzer, nu verbouwd tot een gigantische villa met manège, zogezegd een maretak in een eikenboom hing.

De lustrumwandeling eindigde met een plechtigheid waarin de 287 wandelaars benoemd werden tot lid van de ‘Orde van de Maretak’.

Over de wandelingen naar Zwarte Marjan, Ti Van Schelle, de galgenberg, Castelré en Staakheuvel in een volgend nummer meer. (fh)

Ar-Tur verschuift het overleg naar het najaar WORTEL - Het was mooi gepland. Ar-Tur, het centrum voor architectuur, stedelijkheid en landschap, kreeg van het stadbestuur de opdracht om een visie te vormen op de toekomst van de ruimtelijke ordening in Wortel. Er werd een strikte timing aan gekoppeld. Die moest evenwel worden bijgesteld, hopelijk kunnen de voorziene vergaderingen in oktober en november eindelijk doorgaan.

Na een oproep o.a. in dit blad, dienden er zich een 40-tal kandidaten aan die mee wilden denken over de toekomst van Wortel en samen de zogenaamde ‘Ambassadeursgroep’ vormen. De timing voorzag in een eerste overleg op zaterdag 18 januari, een nieuw overleg was voorzien op 12 maart. De bevindingen en voorstellen zouden besproken worden op het Dorpsraadcafé van 23 april.

Op donderdag 19 november om 19.30 uur is er de voorstelling aan alle inwoners van Wortel en andere belangstellenden tijdens het ‘dorpsgesprek’. (fh)

Nieuwe data Maar ook hier werd corona de boosdoener. De data werden aangepast, maar het verder overleg moest opnieuw uitgesteld worden. Nu stelt men, in een derde poging, nieuwe data voorop in de hoop dat de pandemie niet opnieuw roet in het eten gooit.

Op donderdag 1 oktober om 19.30 uur is er een werksessie met ambassadeursgroep voorzien.

Een 40-tal inwoners namen op 12 maart deel aan een wandeling door Wortel. Daarna werden de sterktes en zwaktes en de opportuniteiten in kaart gebracht.

DE HOOGSTRAATSE MAAND - JUNI 2020 -

57

SPORT

Duizendpoot blijft trainer van KVNA Wortel WORTEL - Piet Van Bavel is vader, zelfstandige, trainer, muzikant, en meer… Zelfs schepen, sinds hij eind april gevraagd werd om het ambt van Jos Martens over te nemen. Toch blijft deze duizendpoot KVNA Wortel onder zijn hoede nemen.

Bij het horen van het nieuws dat Piet Van Bavel de taken zou overnemen van Jos Martens als schepen van onder meer stadsprojecten en stadspatrimonium, vroegen velen zich af of hij dan nog wel trainer zou blijven en of dit alles te combineren is met al zijn andere bezigheden.

Sommigen kennen hem als de frontman van Peter en zijn botsotto ‘s. Hij is ook medezaakvoerder van aannemingen Gebroeders Van Bavel, was voetbaltrainer van KFC Meerle en KFC Meer en sinds een jaar aan de slag bij Wortel. Nu kwam daar ook het schepenambt van Jos Martens bij. Piet is niet voor één gat te vangen, lijkt voor elk probleem een oplossing te vinden.

Felicitaties Gefeliciteerd alvast, maar hoe denkt hij dit allemaal te bolwerken? “Ik zal die felicitaties maar aanvaarden, zeker,” reageert hij, “hoewel ik besef voor een ongelooflijke uitdaging te staan waar ik mij, zoals iedereen me kent, met volle overgave heb ingesmeten. Ik ben nu al bezig me

hierop degelijk voor te bereiden door bijvoorbeeld de digitale projectvergaderingen bij te wonen. Ik besef dat er heel wat bij komt kijken.

Dat schrikt me niet af. Ik ben vast van plan om ook dit ambt heel deftig in te vullen!”

“Ja, ik blijf trainer van Wortel,” antwoordt hij op mijn vraag hierover. En wat met zijn betrokkenheid als medezaakvoerder? “Ik was toch ook wel blij met het onverwachte voorstel om Jos Martens te vervangen. Dit kon ik echter niet laten passeren. Binnen de firma hebben we hierover eerst heel goed nagedacht, maar we hebben een oplossing gevonden en hierover duidelijk gecommuniceerd.”

Piet: “In ons familiebedrijf blijf ik eindverantwoordelijke. De tweede generatie is zich degelijk aan het inwerken. Mijn zoon Freek werkt al 7 jaar bij ons en ook zoon Lars komt ons versterken. Lars was met een bachelor Bouw projectleider bij Franki Construct en zal taken van mij over te nemen. De structuur in de firma werd dus aangepast, zeg maar, zodat ik me helemaal

Piet Van Bavel wordt door Hoogstraten Leeft voor de leeuwen gegooid als schepen van Hoogstraten. kan gooien op mijn nieuwe taak. En ook voor Wortel gaan we trachten om er opnieuw een succesvol, plezant jaar van te maken!” (rob)

Loop een zelfgekozen traject via Strava

De 35ste Stratenloop Hoogstraten vanuit je kot HOOGSTRATEN - Geen stratenloop dit jaar? Niet bij de pakken blijven zitten - doe mee aan de stratenloop vanuit je kot en loop op woensdag 10 juni minstens 5 km van thuis uit. In Coronatijden wordt van de 35ste editie zo toch een feestelijke editie gemaakt. De sportraad verloot prijzen onder de deelnemers, ook de Maand doet een duit in het zakje!

Een ondertussen vertrouwd beeld dat we dit jaar zullen missen…

58

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Door de maatregelen om de verspreiding van het Coronavirus tegen te gaan, is het jammer genoeg nog niet aan de orde om met 1.000 lopers aan de start van een loopwedstrijd of jogging te gaan staan. Sportdienst en Sportraad Hoogstraten willen echter de 35ste editie van de Hoogstraatse stratenloop niet annuleren, maar deze op een alternatieve manier organiseren en er zelfs een feestelijk tintje aan geven.

SPORT

Prijzen Dat doen ze door 70 prijzen te verloten onder de deelnemers: - 35 waardebonnen van Hoogstraten ter waarde van â‚Ź 20 - 35 goodiebags van de trouwe sponsors van de stratenloop.

Loop op 10 juni 2020 minstens 5 kilometer vanuit je kot, zoek een mooie route bij jou in de buurt, houd je aan de geldende maatregelen ter preventie van de verspreiding van het Coronavirus en geniet er van om in beweging te zijn.

Inschrijven Wil je in aanmerking komen voor een prijs, schrijf je dan in via het webformulier en regis-

treer je loop via Strava (website en mobiele applicatie waarmee sportprestaties geregistreerd kunnen worden). Kom zo in contact met andere deelnemers door lid te worden van de club "Stratenloop Hoogstraten". Zo kan je ook elkaars prestaties zien en het groepsgevoel van de stratenloop ervaren.

Kort en krachtig dus: info en inschrijven via www.hoogstraten.be/stratenloop, waarna je op 10 juni minstens 5 km loopt en dit registreert via Strava.

De stratenloop heeft de steun van volgende sponsors: Desta, Gevelstenen en kleiklinkers, CoĂśperatie Hoogstraten, Sportcity Merksplas, Versmissen Janssens & Partners, bank en verzekeringen, Spranco-matic, alles over water weten ... en Toyo Tires.

Een lente zonder sportwedstrijden HOOGSTRATEN - We kunnen niet zeggen dat er niet gesport is, want nooit zagen we zoveel wandelaars en fietsers hun toertjes maken. De sportwedstrijden daarentegen werden allemaal afgelast.

De Landlopersjogging slaat eveneens een jaartje over. De volgende editie van de mooiste jogging van de Noorderkempen staat dus pas op het programma op vrijdag 27 augustus 2021.

De organisatie van Meetria triatlon was de eerste om te melden dat hun wedstrijden van 7 juni niet konden plaatsvinden. Men vond het onverantwoord om de vele noodzakelijke voorbereidingen te beginnen zonder de garantie dat het evenement kon doorgaan. De wedstrijd wordt mede gefinancierd door bijdragen van sponsors.

Ook tegenover hen was een dergelijk risico nemen niet correct.

Ook de 28ste Kapellekensloop van Minderhout met o.a. de 10 miles van Minderhout werd afgelast. Normale datum was op zaterdag 13 juni.

Nog een klassieker die noodgedwongen een ander jasje krijgt is de stratenloop van Hoogstraten - hoe het alternatief er uitziet, zodat je zelfs kan deelnemen vanuit je kot, lees je elders in dit blad.

Geen voetbal, geen wielerwedstrijden, zelfs geen sport op het scherm, het zwembad geslo-

DE PLAATSELIJKE LEGEVAKKENVULLER 3 OPLOSSING

DE PLAATSELIJKE LEGEVAKKENVULLER 4 OPLOSSING

Gezocht: creatieve sportieveling De Hoogstraatse Maand schenkt 50 euro - Maak het mooiste figuurtje op Strava.

De Hoogstraatse Maand wil de deelnemers aan de stratenloop ook prikkelen door een speciale prijs te geven aan het mooiste Strava-figuurtje dat je hebt gemaakt op 10 juni waarbij je minimum 5 kilometer loopt.

Geert De Vlieger, ex-doelman, presentator en reportagemaker gaf het goede voorbeeld. Hij ontpopte zich tot Strava-kunstenaar. Hij fietste verschillende trajecten, die nadien op Strava een mooi figuurtje bleken te vormen.

Lijkt dit je wel wat?

Stuur dan een mailtje naar sport@demaand.be dat je hieraan deelneemt en dan bekijken we jouw resultaat bij de inzendingen club "Stratenloop Hoogstraten".

Misschien komt die 50 euro dan wel jouw richting uit! (rob)

ten, sportclubs gesloten en ook geen Hoogstraatse sportevenementen... Deze sportief weinig opwindende lente gaan we nooit vergeten. (rob)

DE PLAATSELIJKE LEGEVAKKENVULLER 5 OPLOSSING

Het eerste blad waaraan je denkt!

DE HOOGSTRAATSE MAAND - JUNI 2020 -

59

Doe d eg chec ratis k-u onlin p e

Uw adviseur voor kredieten & verzekeringen zowel voor particulieren als KMO’s bevoorrechte partner van

Van Huffel Verzekeringen Vrijheid 74 2320 Hoogstraten 03/314.46.10 vanhuffel@dvv.be www.van-huffel.be

VAN HEMELEN

VAN HEMELEN

FSMA:14593 A

BVBA

BVBA

Deskundig Advies

Vakmanschap

Eigen Atelier

Persoonlijk

NIEUWBOUW & RENOVATIE ELEKTRICITEIT CENTRALE VERWARMING SANITAIR ALTERNATIEVE WARMTE WARMTEPOMPEN ZONNEBOILERS ZONNEPANELEN

Industrieweg 4 2330 Merksplas Tel: 03 314 37 67 Tel: 014 26 60 72

info@vanhemelenbvba.be

www.vanhemelenbvba.be 60

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

• • • • • •

Interieur- en kleuradvies.

Gordijnen uit eigen atelier.

Binnenzonwering en shu琀ers Vloerbekleding en PVC-vloeren.

Boxsprings en matrassen.

Vakkundig opmeten en plaatsen.

KAPELSTRAAT 6 - BAARLE-HERTOG - T. 014 69 90 02 WWW.VANDERSLUIS.BE

TIJDVERDRIJVEND KRUISWOORDRAADSEL MET HOOGSTRAATSE INSLAG 1

2

3

4

5

6

17

7

21

22

12

29

30

31 37

47 52

34

39

50

51

55

56

58 64

75

81

82

85

86

87

93 98 107

100

71

72 77

78

79

83

84

88

94 99

61

67

76

80

60

66 70

74

92

59

65

69

73

41

45

54

63

16

35

40

44

49

57 62

15

24

33

38

48

53

14

27

32

43

46

13

23

42

112

11

26

36

106

10

19

25

68

9

18

20

28

8

89

95

90

96

101

97

102

108

91

103

104

109

110

113

105 111

114

WIN EEN WAARDEBON VAN € 25 - Mail de oplossing (woord onderaan) naar redactie@demaand.be vóór 9 juni 2020. De winnaar wordt

geloot uit de inzendingen - ‘IJ’ = 1 vakje

HORIZONTAAL 1. Hoogstraatse viking - 6. nesteieren - 11. straat in deze maand - 17. carnavalskreet - 18. zijstraat van Langenberg in Wortel (vóór Bolk) - 19. subtropisch grasland in Wortel-Kolonie 20. droogoven - 21. treurig - 23. piepklein gehuchtje in Minderhout - 24. landbouwwerktuig 25. serie - 26. bovenop onze torens - 27. man (Eng.) - 28. hoofdstad Zuid-Korea - 31. is er soms aan de knikker - 33. vóórnaam ontslagnemend schepen van stadsprojecten - 35. te weten 36. dat is het Bloed dit jaar niet - 38. olm - 40. gebakje - 42. op het internet - 43. kaasstad in NL - 45. slaag in het verleden - 46. Forensische Opsporing - 47. stekelig zoogdier - 49. Amsterdam Dance Event - 50. niet onbesproken wijk in Amsterdam - 52. uiting van opluchting - 54. venijnig - 55. Nigeriaanse zangeres - 57. gietijzeren fornuis - 58. nieuw - 59. geen kleine - 62. heden - 64. ploegsnede - 66. Secure Hash Algorithm - 67. automerk - 68. verbergen (Eng.) - 70. mestvocht - 72. niet open - 73. Twincharger Stratified Injection - 74. niet leeg - 76. kankerverwekkende stof zat vroeger in golfplaten - 78. melkproducent - 80. zijstraat van Hoogeind in Meer - 83. verdwenen restaurant in Hoogstraten - 84. voegwoord - 85. zonnegod (Egypt.

Myth.) - 86. stek - 87. Janboel - 89. mastdwarsbalk - 90. godheid uit de Griekse mythologie 92. Franse vriend - 94. een en ander omgedraaid - 95. deel van kachel - 97. ontploffing - 98. doping - 100. spoel - 102. halmtop - 104. Hoogstraten is het - 106. interest - 108 indianenverblijf - 109. halt! - 111. meisjesnaam - 112. zijstraatje Meerseweg in Meer - 113. filmlocatie - 114. bakkerproduct

VERTIKAAL 1. straat over E19 in Meer - 2. puntig gereedschap - 3. leg ze niet te hoog - 4. moeder - 5. attractiepark in Kaatsheuvel (NL) - 6. dierlijk - 7. zaak (Lat.) - 8. afdeling in ziekenhuis - 9. natuurlijk mineraalwater - 10. schade (Fr.) - 12. India Pale Ale - 13. hertog van Hoogstraten 14. seksuele activiteit - 15. zijstraat van H. Bloedstraat - 16. straat in Minderhout parallel aan de Hoge - 18. niets - 22. muzieknoot - 25. hoogteverschil - 29. koning in land der blinden 30. Engelse olie - 32. muzieknoot - 34. na overschrijding van spilindex - 37. bodemvis, groengraat - 39. doodlopende zijstraat van Meerseweg in Minderhout - 41. uitlopen, eindigen op - 44. aannemersbedrijf uit Wortel - 48 badplaats van Venetië - 49. als ik jou zie ben ik niet meer bij te sturen - 51. koude lekkernij - 53. het vroegere Fluvius - 56. nieuwe trainer van HVV - 57. ligt achter de Vooraard - 60. straat van ‘t Slot naar de Nieuwe Buiten in Wortel - 61. veel te veel - 63. usus externus - 64. straatnaam van Proefcentrum Hoogstraten - 65. radium - 66. glijvoertuig - 69. godsdienst - 70. overblijfsel - 71. vrouwelijke abt - 74. wijk in Minderhout - 75. LaserDisc - 76. vroegere literatuurprijs - 77. brandgang - 79. wordt bevolkt door Zeeuwen - 81. zwaar erover - 82. ijsglad - 88. steekschuim - 91. rede - 93. .... miene mutte - 94. certificaat - 96. weegt zwaar op je schouder - 99. patiënte (afk.) - 101. er blijft niks over - 103. onze sportverslaggever - 105. lidwoord - 107. bijwoord - 110. Public Relations - (jc)

109 17

96

64

92

41

8

60

100 42

101 22

DE HOOGSTRAATSE MAAND - JUNI 2020 -

61

HORECA

Horecazaken leveren maaltijden in zeer onzekere tijden

Gezellig thuis uit eten gaan!

HOOGSTRATEN - Op zaterdag 13 maart moesten alle cafés en restaurants de deuren sluiten. Wanneer en met welke fysieke beperkingen ze opnieuw mogen openen, is nog niet zeker. Terwijl de cafés bang afwachten, trachten de restaurants de pil te verzachten met afhaalmaaltijden. daarna 160 euro per dag dat we verplicht gesloten zijn. Ons personeel is nu tijdelijk werkloos.

Verder kan je betalingen, zoals btw en sociale bijdragen uitstellen, maar dat brengt weinig bij.

Ooit moeten die bedragen betaald worden, waarschijnlijk op het moment dat we met een aantal beperkingen terug open zijn en onze omzet nog flink lager zal liggen.

Veel horecazaken zaten al op hun tandvlees en indien men veel faillissementen wil vermijden zullen er structurele maatregelen moeten volgen, zoals een verlaging van de btw.”

Paul Snoeys, voorzitter Horeca Hoogstraten “Zonder ernstige steunmaatregelen, zullen er horecazaken verdwijnen”, zegt Paul Snoeys, uitbater van De Gulden Coppe en voorzitter van Horeca Hoogstraten (HoHo). Dat is het overlegplatform waarvan een meerderheid van de Hoogstraatse horecazaken deel uitmaakt.

“Normaal vergaderen we een zo’n vier keer per jaar”, zegt Paul, “maar sinds we door de coronacrisis verplicht werden te sluiten, hebben we al tweemaal online Zoomvergaderingen belegd.

De toestand is zorgwekkend. Alle horecazaken zullen wellicht drie maanden gesloten blijven, maar dan zijn de problemen nog niet van de baan. Vraag is onder welke omstandigheden we mogen heropenen en hoe onze klanten zullen reageren. Terugkeren naar het ‘normale vroeger’ met zorgeloze gezellige sociale contacten zit er wellicht niet in direct meer in. Vraag is wat dat met zich brengt...”

Premie Op nationaal niveau worden de belangen van de sector verdedigd door Horeca Vlaanderen. “Zij namen ook contact op met de eigenaars van horecapanden en de brouwerijen. Een groot aantal van hen moeten één maand geen huur betalen of zien de huur verminderen over meerdere maanden. Maar onze vaste kosten blijven uiteraard bijna dezelfde.

De hogere overheid voorziet een eenmalige premie van 4.000 euro voor de eerste maand en

62

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

En in Hoogstraten? “Als Horeca Hoogstraten gaan wij in overleg met het stadsbestuur om te kijken wat zij voor ons kunnen doen nadat we terug geopend zijn. We denken dan aan het ter beschikking stellen van materialen voor de veiligheid en de hygiëne, aan promotie en dergelijke.

Een groot aantal zaken leveren nu aan huis. Wat omzet betreft, haal je daarmee uiteraard maar een fractie van de omzet die je normaal draait.

Het is beter dan niets, het is bovendien een service aan onze klanten en je laat zien dat je er nog bent.” (fh)

KOOP OF SCHENK EEN WAARDEBON We missen de toog met de vrienden, een brunch-uitje in het weekend, dat heerlijke gerecht op restaurant, de kop koffie met oma en zoveel meer… En ondertussen kunnen de horeca uitbaters, die zonder inkomsten zijn gevallen, onze steun best gebruiken.

Een mooi initiatief daarvoor is #horecacomeback - dit werd gelanceerd om horecazaken te steunen in deze bizarre tijd.

Help je favoriete uitbater(s) door nu al waardebonnen te kopen. Steun een hardwerkende zelfstandige door een origineel geschenk te geven, jezelf alvast op een uitje te trakteren en zo weer iets te hebben om naar uit te kijken.

Google naar HorecaComeback, geef een postnummer in en kies jouw favoriete horecazaken!

HORECA

Waar kan je terecht?

• Anatolia

Vrijheid 62 te Hoogstraten, tel. 03 312 37 34 www.anatoliahoogstraten.com afhaal en leveren

• Da Vinci-Pizza's

• Frituur Lef Dreef 73 te Meersel-Dreef

afhaal

• Frituur ’t Kartoffeltje Van Aertselaerstraat 57 te Minderhout, tel.03 314 97 58 afhaal

Vrijheid 45 te Hoogstraten, tel. 03 314 15 00 www.davinci-hoogstraten.be afhaal

• HautRu

• De Bouwhoeve

Gelmelstraat 14 te Hoogstraten 03 337 04 49 www.hautru.be afhaal

Bouwhoef 2 te Wortel, tel. 03 314 34 20 www.debouwhoeve.be afhaal/automaten

• De Broodplank

Vrijheid 125 te Hoogstraten, tel. 03 309 39 77 www.de-broodplank.be afhaal

• De Gulden Coppe

• Istanbul Vrijheid 232 te Hoogstraten, tel. 03 663 66 69

• La belle Belgique Meerdorp 19 te Meer, tel. 0473 63 07 29 www.labellebelgique.be leveren

Vrijheid 173 te Hoogstraten, tel. 0475 89 02 16 www.deguldencoppe.be afhaal

• Magda en Toon Frut

• De Jachthoorn

• Maison Thirion

Vrijheid 200, te Hoogstraten, 03 314 36 13 www.friterie.bistrobar.be/nl afhaal

• De Knapzak

Vrijheid 208 bus 4, te Hoogstraten, 03 314 10 14 www.deknapzak.be afhalen en leveren aan bedrijven

• De Pizzahoek

Gelmelstraat 80 te Hoogstraten, T. 03 314 72 27 www.pizzahoek.be afhaal en leveren

• De Rijkswacht

Vrijheid 167 2320 Hoogstraten tel. 03 284 06 56 www.cafederijkswacht.be leveren bierpakket

• De Vredesboom

Meerdorp 11 te Meer tel. 03 315 47 19 afhaal

• Döner Kebab Tokcel

Amsterdamstraat 2 te Meer 00316472 788 50 www.tokcel-restaurant.com afhaal

• Dorpscafé De Guld

Meerdorp 32A te Meer Tel. 03 315 09 49

Gelmelstraat 6 te Hoogstraten tel. 0486 05 08 09 www.barrel-resturant.be afhaal

• Manifest Vrijheid 118 te Hoogstraten, tel, 03 314 66 65 www.brasseriemanifest.be leveren ontbijtboxen

• Oud Hoogstraeten Peperstraat 2 te Hoogstraten tel 03 284 12 20 info@oudhoogstraten.be leveren

• Pita Rafaa Gelmelstraat 3 te Hoogstraten 03 314 16 29 www.pitarafaa.be afhaal - W O R T E L -

• Pom Loi

vrijdag & zaterdag open vanaf 19 uur, zondag vanaf 14 uur

Vrijheid 73 te Hoogstraten 03 314 21 22 www.pomloi.be afhaal

• Restaurant Sterk Vrijheid 208 te Hoogstraten tel. 0474 411 033 www.restaurantsterk.com afhaal en leveren

Poeleinde 2A te Wortel 0468 25 66 22 leveren hamburgers

• Resto 136

• Eethuis Aselin

Vrijheid 136 te Hoogstraten www.resto136.be

afhaal

Minderhoutdorp 20 te Minderhout 03 345 70 10 afhaal

• San George

• Frietje Meer

L. De Konincklaan 316 te Hoogstraten tel. 03 314 15 01 afhaal

John Lijsenstraat 24 te Meer 0479 77 05 99 www.frietjemeer.be afhaal

• Friterie Den Hoet

Vrijheid 86 te Hoogstraten, tel. 03 830 20 77 www.friteriedenhoet.be afhaal en leveren

• Frituur De Parel

Strijbeekseweg 1 te Meerle tel. 0478 06 84 14 www.frituurdeparel.be afhaal

• Frituur De Vlinder

Minderhoutdorp 12a. tel. 03 314 76 23 afhaal

www.het-slot.be worteldorp 28, wortel

•’t Heike Bredaseweg 56 te Minderhout 0474 35 23 36 www.hetheike.be afhaal

•’t Kakelhof De Mosten 12 te Meer 03 315 85 94 afhaalautomaten

• Zouterover Loenhoutseweg 89B te Hoogstraten Info@zouterover.be

leveren DE HOOGSTRAATSE MAAND - JUNI 2020 -

63

112

NOODNUMMER

Ongeval / Brand / Ziekenwagen Administratie Brandweer 03 314 32 11

POLITIE

101

Noorderkempen 03 340 88 00 Wijkpost MEER 03 315 71 66

HUISARTSEN vanaf 18 uur tot 8 uur 's morgens én tijdens het weekend

014 410 410

TANDARTSEN zaterdagen, zondagen en feestdagen

een abonnement tot eind 2020:

€ 13,-

090 33 99 69

BE34 7512 0801 1890 (met vermelding naam en adres)

THUI S V E RP L E G I N G WIT-GELE KRUIS, 24 op 24 uur.

Voor Hoogstraten en deelgemeenten: tel. 014 61 48 02.

DE VOORZORG, 24/24 uur: tel. 014 40 92 44.

WACHTDIENST Zelfstandige Thuisverpleegkundige Noorderkempen, 24/24 uur: tel 014 40 50 13 Bogers Erika 0479 45 90 78

Zelfstandige verpleegkundigen Adams Lieve Aernouts Anke Aerts Joke Bartholomeeusen Liesbeth Bastijns Tine Brosens Celine De Busser Edith Dirks Els Geerts Inge Geerts Lia Koyen Els Krols Anja Lambregts Linda Leys Nele Machielsen Kim Rombouts Kristel Rombouts Kristien Segers Nele Spannenburg Anke Tomby Hella Van Der Eycken Inne Van Gastel Katrien Van Leuven Leen Van Looveren Sandra Van Otten Heidi Verheyen Kathleen

0479 43 53 89 0479 34 68 03 0471 62 42 45 0474 38 25 23 0472 73 16 05 0498 39 72 23 0477 17 58 06 0474 36 08 84 0478 64 81 61 0498 64 53 80 0476 43 07 55 0495 23 02 43 0476 94 31 15 0499 29 77 86 0477 81 27 61 0474 26 14 41 0477 04 41 40 0494 92 32 27 0478 38 96 94 0478 42 08 13 0478 23 52 89 0468 12 64 26 0479 50 98 05 0478 21 84 00 0486 37 45 27 0474 29 33 09

Zelfstandige vroedvrouwen Christiaensen Nathalie

64

0494 86 93 84

- JUNI 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

WACHTDIENST APOTHEKERS 090 39 90 00 (1.50 euro per minuut)

www.apotheek.be

www.demaand.be _ REDACTIE _ redactie@demaand.be _ DORPSNIEUWS _ hoogstraten@demaand.be meer@demaand.be meerle@demaand.be meersel-dreef@demaand.be minderhout@demaand.be wortel@demaand.be _ SPORTNIEUWS _ sport@demaand.be _ ABONNEMENTEN _ abonnementen@demaand.be _ ADVERTENTIES _ advertenties@demaand.be

INHOUD JUNI Column . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2 Gesprek met Fons Jacobs . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3 Vanuit het stadhuis . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12 Skype met Daan Vervoort in Madrid . . . . . . 16 Een megaserre aan de St. Lenaartseweg . . 19 Grensshoppen in Baarle . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22 Loch Ness in Meer . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23 St. Luciakapel vraagt om onderhoud . . . . . . 26 Olympisch brons voor Alfred Ost . . . . . . . . . 28 Restauratie Sint-Katharinakerk . . . . . . . . . . . 31 Nieuwe directeur Coöperatie Hoogstraten 33 Meerledorp en de Wissel in De Maand . . . . 36 Bouwen voor Mekanders . . . . . . . . . . . . . . . . . 38 Auto-avontuur in De Carbagerun . . . . . . . . . 41 DEZE MAAND . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 44 DORPSNIEUWS - Hoogstraten . . . . . . . . . . . . 48 DORPSNIEUWS - Meer . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 50 DORPSNIEUWS - Meerle . . . . . . . . . . . . . . . . . 52 DORPSNIEUWS - Meersel-Dreef . . . . . . . . . . . 53 DORPSNIEUWS - Minderhout . . . . . . . . . . . . . 54 DORPSNIEUWS - Wortel . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55 SPORT . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58 Kruiswoordraadsel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 61 Horeca afhaal en thuisbezorging . . . . . . . . . 62 Wachtdiensten . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 64

De volgende uitgave van de Hoogstraatse Maand verschijnt op de

donderdag 2 juli Voor volgende editie alle KOPIJ ten laatste op

DINSDAG 16 juni redactie@demaand.be De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden teksten in te korten