Kramer ALLRAD Wheel Loader Series
12, 16 Spare Parts List CD
To download the complete and correct content, please visit:
https://manualpost.com/download/kramer-allrad-wheel-loader-series-12-16-spareparts-list-cd
Kramer ALLRAD Wheel Loader Series 12, 16 Spare Parts List CDSize: 638
MBFormat: PDFLanguage: DE,FR,ENType of machine: Loader (Radlader_Chargeuse)Type of document: Spare Parts Catalog for Kramer Series 12, 16Models List:1/ Kramer Wheel Loader Series 12:Kramer Wheel Loader 112 118305 & up Spare Parts ListKramer Wheel Loader 212 103343 & up Spare Parts
ListKramer Wheel Loader 212 LT/LTx Spare Parts ListKramer Wheel Loader 212 E 106925 & up Spare Parts ListKramer Wheel Loader 212 ET 116801 & up Spare
Parts ListKramer Wheel Loader 312 104001 & up Spare Parts ListKramer Wheel Loader 312 E 107467-01 & up Spare Parts ListKramer Wheel Loader 312 E 107467-02 & up Spare Parts ListKramer Wheel Loader 312 ET 117001 & up Spare Parts ListKramer Wheel Loader 312 L 122001 & up Spare Parts ListKramer Wheel Loader 312 LE Spare Parts ListKramer Wheel Loader 312 LT 120501 & up Spare
Parts ListKramer
0001 & up Spare Parts ListKramer Wheel Loader 316 Series 2 316-51 0001 & up
Spare Parts ListKramer Wheel Loader 416 S 107701 & up Spare Parts ListKramer
Wheel Loader 416 S 107787 & up Spare Parts ListKramer Wheel Loader 416 S
130013 & up Spare Parts ListKramer Wheel Loader 516 106003 & up Spare Parts
ListKramer Wheel Loader 516 108317 & up Spare Parts ListKramer Wheel Loader
616 S 616-65 0001 & up Spare Parts ListKramer Wheel Loader 616 Series 2 DE 616-66 001 & up Spare Parts ListKramer Wheel Loader 616 Series 2 EN 616-66 001 & up Spare Parts ListKramer Wheel Loader 616 Series 2 FR 616-66 0001 & up Spare Parts ListKramer Wheel Loader TB 45 (316-50) Spare Parts ListKramer
Wheel Loader TB 45 (316-51) Spare Parts ListKramer Wheel Loader TB 65 65/3
Spare Parts ListKramer Wheel Loader TB 80 80/111 & up Spare Parts List
Download all on: manualpost.com.
[Unrelated
Another
Και ανελύθη εις λυγμούς και δάκρυα.
Ο
Βρανάς εφρίαττεν· ουδέποτ' επερίμενε τόσην αντίστασιν. Το αίμα συνέρρευσεν όλον εις την καρδίαν του η οποία ηπείλει να διαρραγή, ως πρόχωμα ποταμού πλημμυρήσαντος αίφνης· περί την στεφάνην της κόμης λευκή, λευκοτάτη γραμμή εχαράχθη· καθ' όλον το πρόσωπόν του επεχύθη νεκρική πελιδνότης. Τα μάτια, κατακίτρινα ως να ήτο ικτερικός, έρριψαν αίφνης εναντίον της βλέμμα μίσους και βλασφημίας. Τα χείλη του κατάλευκα, ανεκινούντο σπασμωδικώς. Η δεξιά χειρ του συνεσφίγχθη εις πυγμήν και ανέβη απειλητική μέχρι του προσώπου της λυγερής. Διά μίαν στιγμήν ο Βρανάς εσκέφθη να καταστρέψη διά της πυγμής το είδωλον, το οποίον επίστευεν ότι επί τόσα έτι αδίκως επροσκύνει κ' εδοξολόγει. Αλλά προ του σπαρταρίζοντος εκείνου και κατατρομαγμένου πλάσματος, η χειρ του νέου κατέπεσεν αδρανής.
Επειδή όμως έπρεπε κάπου να ξεσπάση ο τόσος του θυμός, έστρεψε κύκλω το βλέμμα και ιδών κατά γης τας στάμνας, έδωκεν εις αυτάς βαρύ λάκτισμα και τας κατεσύντριψεν.
Η λυγερή συνήλθεν εξαφνισμένη από τον κρότον.
— Ω, κακό που μούκαμες! ωλόλυζε, συμπλέκουσα τας χείρας απελπιστικώς· τόρα τι θα ειπώ της μάννας μου;
— Να χαθής εσύ κ' εκείνη! . . .
Και ανοίξας τους κλάδους της συκής έφυγεν.
Η λυγερή ελησμονήθη εκεί, με τας χείρας συμπεπλεγμένας ακόμη, την κεφαλήν χαμηλωμένην, βλέπουσα περιλύπως πότε τα συντρίμματα των σταμνών και πότε το μέρος από το οποίον έφυγεν ο καλός της.
Κρωγμός γλαυκός, αντιλαλήσας αίφνης άνω της συκής, έφερε την λυγερήν εις τον εαυτόν της. Ρίγος διέδραμε το σώμα της εις την φωνήν, την απαισίαν και την όψιν του τόπου, όπου ευρίσκετο κ' εχύθη προς τα έξω, μέσω της επελθούσης νυκτός.
— Έλα, περπάσα! εφώναξεν η κυρά Παναγιώταινα από την ταράτσαν, μόλις είδε την θυγατέρα της· αγκαλά που σ' αφίνουν οι κουβέντες . . .
Η
Ανθή παρετήρησε την εξημμένην όψιν της μητρός της και με την διορατικότητα εκείνην του ενόχου, ενόησεν ότι επίκειται θύελλα. Εσυμμαζεύθη λοιπόν και προσεπάθησε να υπεκφύγη αυτήν, διά να μη προδοθή ότι δεν είχε τας στάμνας. Αλλ' η κυρά Παναγιώταινα φυσώσα όλη:
— Πού είν' οι στάμνες, μωρή; εφώναξε βραχνή από τον θυμόν.
— Μώσπασαν οι έρμες.
Και ήρχισε να δικαιολογείται με φανεράν ταραχήν, υποψιθυρίζουσα ότι τα μανδρόσκυλα του Στραβολαίμη, είχον κόψη την αλυσίδα των και ώρμησαν επάνω της καθώς διέβαινε, την ανέτρεψαν κ' έσπασε τας στάμνας επί του καλδηριμίου. Η κυρά Παναγιώταινα, γυμνάς τας ωλένας επί των ισχίων στηρίζουσα, εν απειλητική στάσει, ηκροάτο την θυγατέρα της, κινούσα δυσπίστως άνω και κάτω την κεφαλήν.
— Να ερμάξη το κεφάλι σου! διέκοψεν αίφνης· τα σκυλιά τάχα ή
ο Γιώργης του Βρανά;
— Δεν ξέρω κανένα Γιώργη . . .
—
Δεν ξέρεις; να μωρή ο μάρτυρας!