Voltre er met rundvlees en zijn zilte smaak

De korte keten of directe verkoop van producent naar consument heeft de wind in de zeilen. Met welk onderscheidend verhaal of welke toegevoegde waarde verleiden vleesveehouders hun klanten? deel 1 Ras

deel 3 Dierenwelzijn deel 4 Locatie deel 5 Smaak deel 6 Klimaat deel 7 Natuurbeheer deel 8 Maatwerk deel 9 Bio deel 10 Samenwerking

Kieldrecht BEDRIJFSPROFIEL

namen Geert Meersschaert en Kris Van Royen plaats Kieldrecht aantal dieren 280 aantal kalvingen 100 merknaam Saeftingher pré-salé start korteketenverkoop 9 jaar geleden website https://saeftingher.com prijs/kg vleespakket 13 euro prijs entrecote/kg 21 euro

Geert en Kris Meersschaert-Van Royen hebben negentig witblauwen grazen op het Verdronken Land van Saeftinghe, een brakwatergebied aan de grens van Nederland en België. De zilte smaak van de begroeiing zorgt voor een typische vleessmaak, pré-salé genaamd. Al het vrouwelijk vee wordt in de korte keten verkocht.

TEKST JEROM ROZENDAAL

Hun koeien grazen al meer dan twintig jaar in het Verdronken Land van Saeftinghe, een poldergebied langs de Schelde en nabij de Antwerpse haven. Toch verkopen de vleesveehouders Geert en Kris MeersschaertVan Royen uit Kieldrecht het vlees pas sinds negen jaar in de korte keten onder de naam Saeftingher pré-salé. Die benaming verwijst naar de zilte smaak van het vlees van de dieren die zij door het begrazen van deze polders krijgen. ‘Het idee is ontstaan na een vakantie in Normandië in de Somme-vallei. Daar werd op elke straathoek pré-salé-rundvlees verkocht’, vertelt Geert Meersschaert.

Soms in hoog water

In Frankrijk dacht men een uniek vleesconcept in handen te hebben. De Kieldrechtse polderboeren wisten wel beter. ‘Ook bij ons grazen de koeien in een brakwatergebied dat eens in de zoveel tijd onderloopt’, vertelt Meersschaert. ‘Toen ik thuiskwam, zei ik tegen mijn vrouw: dit is het. Dit is het verhaal dat we zoeken. Achter een succesvol korteketenconcept gaat een goed verhaal schuil. En vanaf dat moment zijn we begonnen het concept hier uit te rollen.’ De ondernemers hebben in negen jaar tijd een klantenlijst van 700 mensen opgebouwd die vier keer per jaar een nieuwsbrief krijgen met de aankondiging dat er nieuw vlees is. ‘Uiteraard hebben we vaker vers vlees in de aanbieding, maar om ons niet op te dringen, houden we het aantal mailings beperkt. Mensen weten ons zo ook te vinden’, vertelt Kris Van Royen, die de verkoop in goede banen leidt. Bestellingen lopen uiteen van een biefstuk tot tienkilopakketten. ‘Ook beenhouwers in de buurt bestellen ons vlees.’ Het typische vlees wordt aangeboden vanaf september. ‘Dieren moeten minstens drie maanden in het Verdronken Land hebben rondgelopen en gegraasd, voordat zij op zilte smaak gekomen zijn’, vertelt de vleesveehouder, die de dieren van mei tot november buiten laat. Begin augustus dienen de eerste pré-salé-dieren zich aan. ‘Deze zijn net van het verdronken land gehaald en worden nu een viertal weken bijgevoerd. Doordat de dieren dagelijkse vele kilometers afleggen, zijn ze erg gespierd. Door ze af te mesten wordt het vlees malser.’

Via gps gevolgd

Beweiding in het Verdronken Land van Saeftinghe, dat doorgroefd is met geulen, brengt de nodige eigenaardigheden met zich mee. De geulen in het natuurgebied stromen bij hoog water vol en soms moet een koe zich zwemmend redden. ‘Daarom gaan de koeien pas vanaf vierjarige leeftijd het natuurgebied in. Dan zijn ze sterk genoegd’, vertelt Meersschaert, die stelt dat ze kunnen zwemmen als vissen. Omdat de rundveehouders in het verleden wel eens een dier verloren hebben in het uitgestrekte natuurgebied van 3580 hectare, waarvan zij er 250 hectare in beheer hebben, is het koppel sinds drie jaar uitgerust met een gps-tracker. ‘Hierdoor weten we altijd waar de dieren zich bevinden. Als een koe langer dan 24 uur niet beweegt, gaat er een automatisch alarm af en dan gaan we het dier zoeken.’ Alleen het vrouwelijk vee – in de leeftijdscategorie van vier tot zeven jaar – begraast de ziltige weides van de schor, zoals een brakwaterdelta wordt genoemd. ‘Wij leveren geen gangbare zwaargewichten af’, beaamt Meersschaert. ‘Maar dat komt mijns inziens de kwaliteit van het vlees ten goede. Bovendien kunnen zwaargewichten minder goed uit de voeten in het Verdronken Land.’ Met dit fokdoel in het achterhoofd fokken ze hun eigen dekstieren. Deze stieren zijn afkomstig uit embryo’s uit vijf holsteinkoeien die in de weide aan het bedrijf grazen. Waarom vijf dekstieren? ‘Het jongvee loopt op vijf verschillende locaties, binnendijkse natuurgebieden in Kieldrecht’, legt de veehouder uit. Dieren uit dit koppel die niet drachtig raken, worden als ‘natuurvlees’ verkocht op het bedrijf. ‘Maar dat zijn maar enkele dieren per jaar. Het zwaartepunt van de verkoop ligt in de winter. Dan verkopen we zo’n vijftig dieren. Dat is al ons vrouwelijk vee: wij zijn een gesloten bedrijf’, besluit hij. l