November Romeo Korpsblad voor de Nationale Reserve | NUMMER 3 | juni 2011 | 17E JAARGANG | ISSN 1384-6000
Foto | Cover
Inhoud | juni 2011
REDACTIONEEL
4 met schoppen de vuurhaarden te lijf November romeo Korpsblad voor de NatioNale reserve | NUmmer 3 | jUNi 2011 | 17e jaarGaNG | issN 1384-6000
6 korpsgeest groeit in het hart 8 ontruiming maasziekenhuis 10 pionieren met potentiële officieren 12 Nationale dodenherdenking 2011
Militairen van 20 Natresbataljon helpen bij de natuurbranden in het duingebied van Bergen en Schoorl. (Foto: sm Edgard Redlich) Meer vanaf pagina 4.
14 grebbeberg als laatste rustplaats 16 50 natresbataljon bewaakt het fort 18 10 natresbataljon test vaardigheid 20 waargenomen
COLoFON Hoofdredactie Korpscommandant lkol Gerard van der Thiel Eindredactie Suzanne van Rijn Communicatiegroep Natres elnt Fred Warmer (Hoofd) aoo Joost Danvers (Korpsblad) sm Ezra Buys (Website) kpl1 Eric Nettekoven (Verslaggeving) kpl1 Michel Nauta (Fotobeheer) Bataljonsvertegenwoordigers 10 bat. sm Lubbe de Braak 20 bat. sm Robert Witsen 30 bat. sgt Myra Theunissen 40 bat. sld1 Heidie Mulder 50 bat. sgt1 Rosanno Sambajon NATOPS maj Leo Harskamp FKNR sm Bertrand Verbeek OVV elnt bd Peter de Leeuw Redactieadviseur sm bd Erik Dirksen Redactie-adres Kabinet CLAS Korpsbureau Natres Postbus 90004 3509 AA Utrecht e-mail: novrom@natres.nl Lay-out Grafische Dienst | Audiovisuele Dienst Defensie | Den Haag druk OBT b.v, Den Haag
4 10 14 16
op papier De bezuiningen op Defensie en hun drastische gevolgen voor de krijgsmacht zijn pijnlijk zichtbaar geworden. Op bevrijdingsdag vlogen de Cougars van de Koninklijke Luchtmacht hun laatste vlucht. Na vier bulderende laatste schoten werden een paar weken later de Leopardtanks van de Cavalerie, ooit de boegbeelden van de Koninklijke Landmacht, buiten gebruik gesteld. Het waren ceremonies waarbij stoere militairen soms hun tranen de vrije loop lieten. Ze kunnen begrip opbrengen voor de maatregelen, maar de effecten ervan zijn keihard. Op papier besparen we geld, maar wat gooien we eigenlijk weg? Welke toekomst hebben reservisten met militaire taken in een omgeving waar dergelijke paradepaardjes nu te duur blijken? Ruim 100 commandanten, kaderleden en leden van de Medezeggenschapscommissies van het Korps Nationale Reserve zochten eind mei het antwoord bij elkaar. De Afdeling Reservisten Aangelegenheden van het Commando Landstrijdkrachten had in Soesterberg diverse sprekers uitgenodigd, waaronder afdelingshoofd kolonel Maurice Bastin. De sprekers benadrukten dat veel voorstellen nog ‘in de lijn zitten’ en op details nog kunnen veranderen. Het belang van het Korps Nationale Reserve in de afgeslankte krijgsmacht staat gelukkig als een paal boven water. Het aantal pelotons, met de ‘boots on the ground’, blijft gehandhaafd. Wel draagt het Korps bij aan de bezuinigingen door scherpere sturing op budgetten en door het samenvoegen van vijf bataljons tot drie. 30 Natresbataljon blijft zoals het is en 10 en 40 gaan samen, evenals
20 en 50. Voor de compagnieën maakt dat weinig verschil, maar door de opheffing van twee stafdetachementen betekent dit per saldo een functiereductie die bijdraagt aan het streven om 30% te besparen op staffuncties. Ook wordt er een nieuw wielvoertuig ingevoerd ter vervanging van de terreinwagens. De Natresbataljons moeten worden uitgerust met ‘pick ups’. In de cabine kunnen ongeveer vijf Natresmilitairen worden vervoerd. Uitrusting en materiaal gaan in de laadbak. Eenheden krijgen te maken met een halvering van hun voertuigcapaciteit. Voor een oefening of grote steunverlening moeten de aanvullende voertuigen straks komen uit een pool binnen de brigades waar de bataljons binnenkort onder komen te vallen. Ook de beroepseenheden gaan zo werken om effectiever met alle wagens om te gaan. En het blad dat u in handen houdt zal ook de dans niet ontspringen. Er is geopperd dat deze jaargang weleens de laatste zou kunnen zijn die op papier wordt uitgebracht. Door de November Romeo voortaan als digitaal document te verspreiden zou een kostenbesparing worden bereikt die onvergelijkbaar is met het wegsnoeien van tanks en helikopters; maar alle kleine beetjes helpen. Hoe een digitaal korpsblad zijn duizenden lezers nog bereikt, terwijl we alleen over hun postadressen beschikken is een vraag die we zelf nog niet kunnen beantwoorden.
De redactie
Adreswijzigingen 1. Actieve leden van het Korps Natres ontvangen November Romeo gratis op het postadres dat bekend is bij de directie personeel en organisatie (DPO) van de KL. Adreswijzigingen uitsluitend via de administratie van uw compagnie of bataljon. 2. Leden van de OVV KNATRES ontvangen. November Romeo gratis op het postadres dat bekend is bij de ledenadministratie. 3. Overige lezers kunnen uitsluitend schriftelijk hun adreswijziging doorgeven aan de redactie van November Romeo. De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden artikelen in te korten of niet te plaatsen. De inhoud van November Romeo weerspiegelt niet noodzakelijk de mening van de KL-leiding. Overname van artikelen of illustraties is alleen toegestaan na schriftelijke toestemming van de redactie. Aan rechtspositionele informatie in dit blad kunnen geen rechten worden ontleend. Ingezonden brieven en artikelen worden zeer gewaardeerd.
2 | NOVEMBER ROMEO
november romeo | 3
Sergeant-1 Henco Bouwmeester: “De troep gaat op linie door het gebied, op zoek naar rookpluimen. En dat is niet moeilijk, want het zijn er veel.” “Op zo’n rokende plaats graven we een gat om bij de bron te komen,” vult korporaal-1 Jaap Kuipers aan. “Dan scheppen we er weer vers zand overheen om de haard te doven.”
Duinbewaking
Natresbataljon ingezet bij brandbestrijding duinen
met schoppen de vuurhaarden te lijf Brandstichting leidde in mei tot een natuurramp in de Noord-Hollandse duinen. Defensie werd om hulp gevraagd en ook 20 Natresbataljon kwam in actie. Majoor Wanno Vink van de B-compagnie: “Dit is ons
De kazerne van de B-compagnie van 20 Natresbataljon, de “Bravo”, ligt laan de voet van het duinengebied van Schoorl en Bergen. In deze achtertuin van de eenheid zijn sinds enkele jaren brandstichters actief. Bij eerdere branden moesten zelfs vijfhonderd inwoners van Schoorl worden geëvacueerd. Ook dit jaar is het raak. Na Koninginnedag worden opnieuw stevige brandhaarden ontdekt. Omdat de wind naar zee waait, is de dreiging voor de lokale bevolking deze keer minder groot. Maar diezelfde wind is zo krachtig dat de vuurhaarden groter zijn dan ooit.
Bambi-buckets Het getroffen gebied omvat al snel 300 hectare, ofwel zo’n 450 voetbalvelden. De gemeente Bergen kondigt een noodverordening af. De veiligheidsregio komt in actie en vraagt assistentie van diverse brandweerkorpsen. Ook Defensie wordt te hulp geroepen. Militairen leveren allereerst helikopters met waterzakken, de zogeheten bambibuckets. Op maandag 2 mei laat RMC West ook grondtroepen aanrukken. Die dag helpen 160 beroepsmilitairen de autoriteiten.
op het lijf geschreven. We kregen van RMC West een verzoek om steunverlening en binnen een paar uur hadden zich meer dan voldoende manschappen gemeld. Het was een mooi voorbeeld van de snelle reactietijd van het Korps Nationale Reserve wanneer de nood aan de man is.”
Tekst: sm Robert Witsen, Foto’s: sm Edgard Redlich
4 | NOVEMBER ROMEO
Maanlandschap Maandagnacht geven de autoriteiten het sein ‘brand meester’. Dat wil echter allerminst zeggen dat het vuur gedoofd is. Bij aanvang van hun dienst op dinsdag krijgen de Natresmilitairen te horen dat zij voor nabluswerkzaamheden worden ingezet. Grote delen van het duingebied zien eruit als een zwartgeblakerd maanlandschap met smeulende kraters. “Aan de oppervlakte lijkt de brand bezworen,” zegt sergeant-majoor Peter Staats. “Maar onder de grond woekert het vuur verder. De toplaag is door de brandweer nat gemaakt, maar dat is onvoldoende voor de hitte onder de grond. Het vuur laait bij het minste of geringste weer op. Wij hebben sectoren toegewezen gekregen voor controle op latente brandhaarden. ”
Zwarte gezichten Het is dat de manschappen een uniform dragen, want verder doet hun uiterlijk denken aan de vroegere kompels uit de steenkolenmijnen: zwarte gezichten, stofkapjes op, een stofdeken over de kleding en gewapend met grote scheppen. Ondanks de surrealistische omgeving is de stemming onder de manschappen uitstekend.
In de loop van de dag krijgt 20 Natresbataljon een nieuw verzoek: lever 50 manschappen voor het bewaken van het rampgebied gedurende de nacht. Ook deze troepen weet de eenheid onmiddellijk in de eigen gelederen te vinden. In groepen van zes worden acht posten op belangrijke toegangswegen weggezet. Sergeant-majoor Marco Molenaar: “Per locatie heeft het zestal een wachtschema opgesteld en onderling hun roulatiesysteem afgestemd. Voor hun rustperioden maken de meesten een soort schuilbivak en leggen daar hun slaapzakken neer.” Woensdagmorgen om 08.00 uur zit de duinbewaking erop. “Het waren rustige wachtperioden,” zegt Molenaar en voegt met enige spijt toe: “We hebben helaas geen pyromaan in de kraag kunnen vatten.”
Bravokazerne uitvalsbasis Defensie Van het begin tot het einde van de militaire inzet op is het thuishonk van de B-compagnie van 20 Natresbataljon de uitvalbasis voor Defensie geweest. Gedurende vier drukke dagen biedt de operatie daar logistieke steun, sanitaire voorzieningen en gelegenheid voor rustperioden aan de ingezette militairen. Stafleden van Bravo vervullen bij toerbeurt de rol van Officier Van Dienst.
In de loop van de dag krijgt ook 20 Natresbataljon het verzoek om ’s avonds 35 manschappen te leveren voor het bestrijden van de brandhaarden. Dat is niet aan dovemansoren gericht. Binnen enkele uren zijn er voldoende Natresmilitairen beschikbaar. Intussen verloopt de vuurbestrijding succesvol en wordt de aangevraagde steunverlening alsnog even in de wacht gezet. Na een periode van ‘wel of niet’ wordt besloten om op dinsdag toch 35 Bravomilitairen in te zetten. NOVEMBER ROMEO | 5
Werken aan korpsgeest
Nationale Reserve bouwt aan ‘esprit de corps’
Vanuit het Korpsbureau en de bataljons van het Korps Nationale Reserve worden de elementen die bijdragen aan korpsgeest verder uitgewerkt. Het kader krijgt al lessen over korpsgeest en deze worden straks ook aan de nieuw op te leiden militairen doorgegeven. Bij officiële gelegenheden als beëdigingen wordt meer aandacht geschonken aan de korpstradities. Naast de jaardiners voor het kader wordt nagedacht over een korpsfeest voor alle manschappen. Bij schietoefeningen op De Harskamp wordt mogelijk gelegenheid geboden om na afloop het Natresmuseum te bezoeken.
eit
korpsgeest gro in het hart
Legerleiders weten het al eeuwen: militaire eenheden zijn tot grotere prestaties in staat als ze een sterke korpsgeest kennen. Ook voor het Korps Nationale Reserve is ‘esprit de corps’ belangrijk voor zijn functioneren en voortbestaan. Alle reden om het onderwerp gericht aandacht te geven.
Tekst: sm Robert Witsen, Foto’s: kpl1 Michel Nauta, sld1 Heidie Mulder, sm Robert Witsen
Korpscommandant luitenant-kolonel Gerard van der Thiel merkt dat rond het begrip korpsgeest nog wel eens misverstanden ontstaan: “Het gaat om een gevoel te behoren tot een bijzonder korps, onderscheidend en saamhorig onder elkaar. Sommige collega’s vragen zich wel eens af wat onze korpsgeest is. Zij spiegelen zich dan aan commando’s of andere beroepseenheden. Dat is niet helemaal een goede vergelijking. Inhoudelijk kunnen wij hun niveau nooit halen, omdat wij daar nu eenmaal als reservisten te weinig tijd voor kunnen vrijmaken. Onze kracht is onze vrijwilligheid en concentratie op een beperkt militair vakgebied. Wij hebben wel degelijk korpsgeest en het kan groeien.”
Wapenfeiten Korpsgeest wordt versterkt door identiteit, tradities, aandacht vanuit de leiding voor de manschappen, symbolen, ceremonieel, krijgsverrichtingen en helden. Met eigen onderscheidingstekens, een korpsvaandel, een fanfare en lange tradities zijn er voor ons korps voldoende aanknopingspunten. Maar er zijn ook belemmerende factoren, vindt Van der Thiel. “Reservisten worden meestal samengesteld ingezet, of individueel bij een ander onderdeel. Korpsleden dragen hun steentje aan Defensie bij, ook in uitzendgebieden. Dat komt niet als wapenfeiten op ons vaandel te staan. Bij dreiging en calamiteiten worden we frequent ingezet. Het zijn geen veldslagen, maar wel verrichtingen om trots op te zijn.” 6 | NOVEMBER ROMEO
Homogeen karakter De taken van het Korps Nationale Reserve zijn helder binnen Defensie. Ook zijn de structuren en opleidingen gelijkgeschakeld met die van de beroepseenheden. Korpsadjudant Frans van de Grift: “Daardoor krijgt het korps een steeds homogener karakter en dat helpt bij het bouwen aan korpsgeest. Een mooi voorbeeld is het opleidingstraject voor de onderofficieren. Het domein van de onderofficier als vakman, leider en instructeur is bij ons nu ook gemeengoed. De insteek was om het opleidingsniveau in de pas te laten lopen, maar het blijkt ook goed voor de korpsgeest van onze onderofficieren. Dat is een mooi bijeffect.” Ook de eerste indrukken van nieuwe militairen zijn belangrijk voor het ontwikkelen van korpsgeest. Van der Thiel: “De opleiding, het instromen in een compagnie, de beëdiging en de vervolgopleiding vinden allemaal in het eerste jaar plaats. Juist in die bakermatperiode ontstaat het basisgevoel van ‘Hier hoor ik bij, dit zijn mijn roots en ik ben er trots op.’ Daar moeten we gericht gebruik van maken. Het is ook mooi om te zien dat er steeds meer beroepscollegas zijn die op ons vaandel zijn beëdigd.”
Band voor het leven Bataljonsadjudant Joan Stam van 40 Natresbataljon geeft lessen aan de Koninklijke Militaire School over het onderwerp korpsgeest. “Korpsgeest moet groeien,” zegt hij. “Het is niet vanzelfsprekend, je moet eraan werken. Het begint bij de groep.
Als de groepscommandant er aandacht aan besteedt kan het sterker worden. Trouw, loyaliteit, flexibiliteit, samen het einddoel bereiken. In de groep buddyparen vormen die er voor elkaar gaan, onafscheidelijk verbonden. Dit kun je overdragen naar een peloton, compagnie, bataljon. Als deze band er eenmaal is, dan is die er ook voor het leven.”
Mouwembleem Met het invoegen van de Natresbataljons in de brigades verdwijnt het mouwembleem van het Nationaal Commando. Het rode zwaard op het wit en blauw wordt vervangen door het mouwembleem van de brigade waaronder een bataljon valt. Hiermee verdwijnt een herkenbaar korpssymbool. Van der Thiel: “Om toch herkenbaar te blijven, werken we aan een nieuwe borsthanger voor het DT en een borstembleem voor het GVT. De ‘steek onder water’ uit ons oude embleem dient daarvoor als inspiratie. Hoe dan ook, we behouden onze symbolen en dat is terecht.” Van de Grift: ”Mensen komen en gaan, maar de idealen blijven bestaan. Daarom blijft korpsgeest in beweging en past het zich aan de tijdgeest aan. Besef dat het niet is op te leggen. Het moet vanuit het hart komen. Maar we kunnen met elkaar wel de randvoorwaarden scheppen om dat hart sterker te laten kloppen.”
NOVEMBER ROMEO | 7
Civiel-militaire samenwerking in optima forma
leger oefent terwijl ziekenhuis verhuist Wat is voor het Korps Nationale Reserve nou mooier dan een oefening te koppelen aan een echte civiel-militaire samenwerking? In het paasweekeinde worden de patiënten van het Maasziekenhuis in Boxmeer verhuisd naar een nieuw gebouw aan de andere kant van het dorp. De civiele overheid kan daarbij wel wat hulp gebruiken en de Koninklijke Landmacht maakt er daarom een prachtige 50-uursoefening van. Tekst: kpl1 Lex Faesen, bewerkt door aoo Joost Danvers, Foto’s: Maasziekenhuis Pantein Boxmeer Het scenario voor de KL-oefening is dat de Maas overstroomt en patiënten daarom naar een andere locatie gebracht moeten worden. Maar de werkelijkheid is dat er in het echt tientallen mensen worden overgebracht. De nieuwe locatie van het Maasziekenhuis in Boxmeer is namelijk klaar om in gebruik te worden genomen. Een dag voor de echte verhuizing wordt een medische evacuatie met twee Chinook helikopters geoefend. Daarbij krijgt het militair medisch personeel van de heli’s de zorg over oefengewonden die zogenaamd in het ziekenhuis lagen. Maar op Goede Vrijdag lopen het scenario en de werkelijkheid pas echt door elkaar. Militaire verpleegkundigen van de Geneeskundige Compagnie van 13 Gemechaniseerde Brigade assisteren bij het begeleiden van 40 patiënten naar hun nieuwe onderkomen. Meer dan honderd militairen van de D-compagnie van 30 Natresbataljon regelen het verkeer op de route van het oude naar het nieuwe ziekenhuis. Militairen uit andere Natrescompagnieën springen bij als daarna het leegstaande gebouw nog enkele dagen moet worden bewaakt. 8 | NOVEMBER ROMEO
Snelle reactietijd Hoewel de 50-uursoefening al maanden van tevoren was aangekondigd wist geen van de deelnemers precies wat er zou gebeuren, zegt eerste-luitenant Marcel Menger. De plaatsvervangend commandant van de D-compagnie, is trots op de snelle reactietijd van zijn militairen. “We kregen op donderdag een alarmoproep, vanavond om 19.00 uur opkomen op de Nassau Dietz Kazerne in Budel. Daar kregen we de opdracht om om 23.00 uur operationeel te zijn in Boxmeer. En dat is gewoon gelukt.” De echte verhuizing verloopt vlekkeloos en tot volle tevredenheid van de ziekenhuisdirectie. Voor de D-compagnie wordt de militaire oefening bovendien nog verlevendigd door een aantal onverwachte gebeurtenissen, die door de oefenleiding in scene zijn gezet. Zo komt een groepje ‘dronken’ jongelui herrie schoppen in het oude ziekenhuis. Ze worden snel opgepakt en aan de Koninklijke Marechaussee overgedragen. Ook meldt een ‘zwangere’ vrouw zich in paniek bij het oude ziekenhuis. Zij moet met spoed naar het nieuwe ziekenhuis gebracht worden. Tot slot wordt er plotseling een patiënt ‘vermist’, maar die wordt gelukkig snel teruggevonden.
“Maar,” vervolgt hij, “over het algemeen verliep alles tot tevredenheid. We kregen complimenten van de directeur van het ziekenhuis en van toezichthouders vanuit Nationale Operaties.”
Complimenten Bij een complexe oefening als deze zijn er altijd leerpunten. Luitenant Menger ziet in de communicatie de belangrijkste kansen om te verbeteren. “Dat is eigenlijk de conclusie die je altijd wel kunt trekken. De verbindingsmiddelen kunnen eerder ter beschikking zijn en er is meer tijd nodig voor goede bevelsuitgiften.”
Ziekenhuiskonijn Hoe enerverend de gebeurtenissen in het oefenscenario ook zijn, de werkelijkheid maakt toch altijd meer indruk op de deelnemers aan de operatie in Boxmeer. Veel Natresmilitairen vinden bijvoorbeeld de verhuizing van het ziekenhuiskonijn Jopie een fantastische belevenis.
Er is een prijsvraag uitgeschreven wat de zieke kinderen graag zouden willen tijdens de verhuizing. Daar kwam uit dat ze hun lievelingskonijn graag op een bijzondere manier willen meenemen naar het nieuwe ziekenhuis. Jopie krijgt een echte VIPbehandeling en wordt opgehaald in een Hummer-limousine. Samen met een aantal kinderen wordt Jopie naar het centrum gereden en krijgen de kinderen een lekker ijsje. Daarna gaat de stoet verder naar het nieuwe onderkomen. Jopie en de kinderen worden daar ontvangen op een rode loper en met een echte fanfare.
In een feestelijke optocht wordt het konijn naar zijn nieuwe verzorgingsplekje gebracht. De kinderen hebben de dag van hun leven en vergeten even waarom ze in het ziekenhuis moeten blijven. Het zijn dit soort unieke momenten die inzet bij civiel-militaire samenwerking bijzonder maken voor de militairen van het Korps Nationale Reserve. De deelnemers van de D-compagnie hopen dan ook dat ze zich nog bij veel van deze oefeningen echt dienstbaar kunnen maken.
NOVEMBER ROMEO | 9
De dienstplicht mag dan misschien geen opgeleide officieren meer opleveren, de ideeën uit die periode zijn volgens 20 Natresbataljon soms nog goed bruikbaar. Bataljonscommandant John Gödecke: “Onder dienstplichtigen werd altijd gekeken naar hun vooropleiding. Mensen met de juiste bagage kregen de mogelijkheid om officier te worden. Dat bracht ons op het idee om in ons bataljon ook uit te kijken naar mensen met het juiste profiel. We wilden een programma ontwikkelen dat is gericht op het selecteren van geschikte kandidaten voor de Advies- en Aanname Commissie van de Koninklijke Militaire Academie. Het doel is om die militairen aan te melden voor de officiersopleiding Natres aan de KMA.”
Officierenklasje Aan de compagnieën werd begin 2010 gevraagd welke manschappen voor het ‘officierenklasje’ in aanmerking kwamen. Dat leverde tien mensen op met achtergronden als interim-manager, teamleider, projectleider en student economie.
20 Natresbataljon selecteert eigen leiders
pionieren met potentiële officieren
Majoor John Kleiweg van het stafdetachement werd als projectofficier aangesteld: “Mijn taak is het samenstellen van het programma en het vinden van de juiste instructeurs. Ik stel de meetmomenten vast en ik bewaak de voortgang en de resultaten. Daarnaast fungeer ik als vraagbaak voor de deelnemers.” Soldaat-1 Niels Been van de C-compagnie in Amsterdam kreeg vorig jaar een bericht van zijn commandant: “Of ik sterren en balken wilde dragen in de toekomst. Ik reageerde met ja, waarna een gesprek volgde over de
Lessen uit het selectieprogramma voor potentiële officieren: Leiderschap, COVO, LTV, instructiebekwaamheid, presentatietechniek, functioneringsgesprekken, kaart en kompas, mediabewustzijn, verbindingen, radiotelefonieprocedure, schietbaanorganisatie, militair tuchtrecht, 48-maandenmodel Natres, NATOPS en bedrijfsvoering, vaste order en personeel. Naast theorielessen zijn er ook praktische oefeningen in kaartlezen, verbindingen en commandovoering.
bedoelingen. Er werd duidelijk gemaakt dat het om een extra tijdsinvestering van zo’n 100 uur zou gaan. Die uren komen bovenop je reguliere opkomstverplichtingen.”
Commandovoering Voor de onderwerpen zijn tien instructeurs gevonden in het bataljon. Eén van de hoofdonderwerpen is commandovoering in theorie en praktijk. Majoor Wanno Vink van de B-compagnie in Bergen signaleert dat de groep bestaat uit snelle leerlingen. “COVO draait om drie elementen: analyseren van de opdracht, een doordachte besluitvorming en de opdracht goed kunnen overdragen. Het is prachtig om te zien dat je met deze mannen in korte tijd zoveel resultaat kunt boeken. Ik zie het zitten, er zit absoluut nieuw officierenmateriaal tussen.” Ook korporaal-1 Niek Kouwenhoven van de D-compagnie in Den Haag, één van de tien leerlingen, is enthousiast: “COVO krijgt inderdaad veel aandacht en je bent er diverse malen langer mee bezig. Zo ontstaat meer inzicht en dat ervaar ik als sterke leermomenten.”
en draaien ze ongewijzigd in die rol. Maar in ons programma handelen ze zo nu en dan ook als pelotonscommandant. Om verwarring te voorkomen draaien ze die stage bewust bij een ander peloton dan de eigen eenheid.”
Afvalrace Dat het om een selectieprogramma gaat bewijst het feit dat van de tien deelnemers ongeveer de helft overbleef om in de rol van pelotonscommandant praktische opdrachten uit te voeren. Eén ervan is soldaat-1 Martijn Terlouw. Wil hij straks officier worden? Terlouw: “Ja, het afgelopen jaar heeft me nog enthousiaster gemaakt. Wat de vervolgstappen nu worden is even afwachten, maar hopelijk mag ik binnenkort naar de AAC”. Gödecke: “Het is onze intentie om uit deze groep officieren te kweken, maar deelname aan de selectie geeft hen geen rechten. Na de KMA is het voor hen mogelijk om te solliciteren als pelotonscommandant. Pas bij toewijzing van de functie volgt bevordering tot tweede-luitenant. De signalen tot nu toe stemmen echter positief en de andere bataljons volgen deze ontwikkeling belangstellend.”
Majoor Kleiweg ziet dat de deelnemers prima schakelen tussen de functie in hun organieke groep en in de klas: “Primair zijn ze groepslid
Lang heeft het Korps Nationale Reserve kunnen profiteren van reserveofficieren uit de dienstplichttijd. Die stroom droogt op, terwijl de behoefte aan officieren gelijk blijft. Er wordt weliswaar ook geworven onder voormalige beroepsofficieren, maar omdat de krijgsmacht inkrimpt nemen die aantallen eveneens af. 20 Natresbataljon ontwikkelde daarom zelf een alternatieve bron.
Tekst en foto’s: sm Robert Witsen
10 | NOVEMBER ROMEO
NOVEMBER ROMEO | 11
Nationale Dodenherdenking 2011 Het Korps Nationale Reserve was op 4 mei in het hele land betrokken bij de Nationale Dodenherdenking. Bij de drukbezochte militaire begraafplaats op de Grebbeberg in Rhenen woonden prinses Margriet en prof. mr. Pieter van Vollenhoven de herdenking bij. Een detachement van 50 Natresbataljon liet de plechtigheid ordelijk verlopen door onder meer genodigden te begeleiden en het verkeer te regelen. Luitenant-kolonel Herman Steendam en sergeant-majoor Peter van der Wens, beiden reservist, vormen het projectteam dat de herdenking op de historische locatie voorbereidde en in juni evalueert. Foto’s: kpl1 Michel Nauta
12 | NOVEMBER ROMEO
NOVEMBER ROMEO | 13
en wordt die met de ceremonieel gevouwen vlag aan een van de nabestaanden overhandigd. De kist zakt langzaam de grond in. De militairen brengen hun saluut en geven de familie de gelegenheid om als laatste afscheid te nemen.
De met zwart doek omfloerste trom geeft zacht het tempo aan. Op de kist ligt een kleine Nederlandse vlag en daarop een kussen met de onderscheidingen van de gesneuvelde. De trompettist staat al bij het pas gedolven graf wanneer de stoet aankomt en de dragers hun last voorzichtig boven het gat in de grond plaatsen. Herbegrafenissen vinden met enige regelmaat plaats op de Nederlandse erevelden in Rhenen en Loenen. Het gaat daarbij niet alleen om onbekende strijders die pas later zijn geïdentificeerd.
Loepzuiver Zo werd ook Wim Brummelhuis op 8 april ten grave gedragen. De majoor die verantwoordelijk is voor het ceremonieel spreekt achteraf zijn hoge waardering uit voor de trompettist van de Fanfare van het Korps Nationale Reserve. “Loepzuiver en echt strak, die signalen. Die kerel willen we de volgende keer weer!”
Stoffelijke overschotten Militairen van de BIDKL voeren twee keer per jaar een operatie uit, waarbij vijftien tot twintig stoffelijke overschotten van oorlogsslachtoffers worden opgegraven om ergens anders ter aarde te worden besteld. Het gaat om verzetsmensen en militairen in particuliere graven verspreid over het land. Omdat deze graven na een bepaalde periode worden geruimd, zorgen Defensie en de Oorlogsgravenstichting ervoor dat zij hun laatste rustplaats krijgen op een van de erevelden. Hoewel het bij een herbegrafenis om mensen gaat die al lang geleden zijn omgekomen, is de gebeurtenis vaak toch zeer emotioneel voor de nabestaanden. Een enkele keer komt het voor dat deze niet meer kunnen worden opgespoord, of dat ze niet bij de militaire ceremonie aanwezig kunnen of willen zijn. De Koninklijke Landmacht zorgt echter in alle gevallen voor een waardige plechtigheid.
Sober protocol
Militaire herbegrafenissen
Grebbeberg als laatste rustplaats voor strijders De laatste onbekende soldaat op het militaire ereveld van de Grebbeberg heeft zijn naam terug gekregen. Soldaat Wim Brummelhuis uit Bornebroek sneuvelde in de meidagen van 1940 en kwam in een naamloos graf terecht. De Bergings- en Identificatiedienst van de Koninklijke Landmacht onderzocht de stoffelijke resten en ontdekte om wie het ging. Brummelhuis is na 71 jaar met militaire eer herbegraven. Muzikanten van het Korps Nationale Reserve verzorgen vaker het militair ceremonieel bij herbegrafenissen als deze. Tekst: sm Bertrand Verbeek, aoo Joost Danvers, Foto’s: Rob Gieling 14 | NOVEMBER ROMEO
Militairen van de Fanfare van het Korps Nationale Reserve zijn het afgelopen jaar diverse keren ingezet om de muzikale eerbewijzen te verzorgen. Het protocol is doorgaans sober. De stoet vertrekt vanaf het informatiecentrum. Aan het hoofd gaan een tamboer, de vier dragers van de kist met de stoffelijke resten en hun commandant. Daarachter volgen de nabestaanden, voorafgegaan door militairen van de BIDKL, vertegenwoordigers van de Nederlandse Oorlogsgravenstichting en een geestelijk verzorger. Eenmaal rond het graf nemen de militairen hun posities in. De geestelijk verzorger memoreert kort de oorlog die niet voor iedereen in 1945 is geëindigd en gaat voor in een gebed. Dan speelt de trompettist het signaal Taptoe, gevolgd door een minuut stilte. Als het signaal Voorwaarts klinkt, haalt een militair de onderscheidingen van de kist
Wim Brummelhuis, laatste onbekende soldaat
Na de Duitse inval op 10 mei 1940 vocht de 21-jarige Wim Brummelhuis met zijn eenheid, de 16e Mitrailleurcompagnie van de IV Divisie, in de Grebbelinie. Volgens ooggetuigen verliet hij op de derde dag onder zwaar Duits artillerievuur zijn stelling even ten oosten van Ouwehands Dierenpark. Brummelhuis verdween spoorloos. Naar nu blijkt, werd hij al in 1940 na de gevechten in een naamloos graf op het Ereveld Grebbeberg begraven. De Bergings- en Identificatiedienst van de Koninklijke Landmacht heeft 71 jaar na de verdwijning van Brummelhuis zijn stoffelijke resten geïdentificeerd. Dat was mogelijk met een DNA-monster van zijn neef. Het Nederlands Forensisch Instituut deed het verwantschapsonderzoek, dat tot zijn identificatie leidde. Het onderzoek is op verzoek van de Oorlogsgravenstichting uitgevoerd. Aan Brummelhuis werd posthuum het Mobilisatie-Oorlogskruis toegekend. Met de identificatie van Brummelhuis is het laatste naamloze graf van het Militair Ereveld Grebbeberg verdwenen. Vier andere Nederlandse soldaten van de gevechten in de Grebbelinie zijn nog altijd vermist. Hun stoffelijke resten zijn nooit gevonden. Bekijk op tinyurl.com/herbegrafenis de reportage die RTV Utrecht van de herbegrafenis maakte. NOVEMBER ROMEO | 15
Oefening Strike
50 Natresbataljon bewaakt het fort De bezuinigingen bij Defensie hebben de afgelopen maanden de media beheerst. Half april namen Defensiemedewerkers van de Integrale Veiligheidszorg deel aan een landelijke actiedag. De A-compagnie van 50 Natresbataljon vervulde tijdelijk hun
Als medewerkers van Integrale Veiligheidszorg (IVZ) hun werk neerleggen heeft Defensie een probleem. De eenheid zorgt onder meer voor de bewaking en beveiliging van militaire complexen als de Bernhardkazerne in Amersfoort, Museumkwartier Soesterberg, Kamp Soesterberg en de nabijgelegen Soldaat Ketting Olivier Kazerne. Dat de Amersfoortse A-compagnie van 50 Natresbataljon die taken bij wijze van oefening zou overnemen was enkele maanden eerder al bedacht. Maar toen de landelijke actie zich aankondigde bleek het scenario ineens ongelofelijk actueel. Zo actueel zelfs dat de echte persberichten konden worden gebruikt bij de start van de oefening.
taken en beleefde daarmee meteen de Verrassing eerste meerdaagse oefening van dit jaar.
Tekst: sergeant-majoor Henri Emond, bewerkt door aoo Joost Danvers
Het werd een meerdaagse oefening waar de militairen van de A-compagnie van 50 Natresbataljon nog lang aan terug zullen denken. Niet in het minst omdat de oefenleiding voor een extra verrassing had gezorgd. Voor het scenario van start ging werden de ruim honderd Natresmilitairen nog onderworpen aan de Fysieke Inzetbaarheids Test. Het gaf in eerste instantie wat beteuterde gezichten, maar toen een paar uur later iedereen de test met succes had afgelegd was de positieve energie in de compagnie op afstand te voelen. Het doel van de FIT is dan ook dat de militair na het afleggen van alle proeven nog in staat is om zijn taken naar behoren te verrichten.
Peloton opdelen De officieren en onderofficieren staken vooraf veel tijd in het onderwerp commandovoering. Vooral de pelotonscommandan16 | NOVEMBER ROMEO
ten kregen een grote uitdaging. Waar IVZ twee man aan de poort zet en een patrouille over het terrein stuurt, hield de Natrescompagnie vast aan de werkwijze die is vastgelegd in de specifieke aanwijzingen voor de Natresopleiding en -training. Met de huidige bezetting zou de oefenende compagnie niet in staat zijn om vier omvangrijke objecten te bewaken, en bovendien nog de bijbehorende vitale delen te beveiligen. De commandanten kozen ervoor om het eerste peloton op te delen en aan de andere pelotons toe te voegen. De Bernhardkazerne werd overgedragen aan de collega’s van de B-compagnie. Daardoor waren er bovendien genoeg leidinggevenden en konden alle pelotons profiteren van de kruisbestuiving die uit de herindeling volgde.
Back to basics De oefendoelen die de staf had opgesteld waren eenvoudig: back-to-basics en alles volgens het boekje. Er waren geen fantastische, terrorisme-achtige scenario’s, geen vuurbanketten en zeker geen veldslagen. Uitgangspunt was het verzorgen van een perfect functionerende organisatie, waarbij iedereen van hoog tot laag op elk moment weet wat hij moet doen en waarom. Met een verdwaalde wandelaar, wat kwajongens en hier en daar een nieuwsgierige journalist waren de scenario’s zo opgezet dat de lessen van het eerste half jaar konden worden gemeten. Naast bewaken en beveiligen, visiteren en geweldsinstructie waren dat onder meer ook brandpreventie, ZHKH en patrouilles. Als oefenvijand waren deze keer veel onbekende gezichten uitgenodigd, wat nogal eens
tot twijfel leidde bij de oefenende militairen. Hebben we hier nu te maken met een roleplayer of is dit nonex (non-exercise, werkelijkheid – red.)? Een dame die zwaargewond langs het Zeisterspoor werd aangetroffen, bracht nogal wat beroering te weeg. Nonex of roleplayer: er moest adequaat gehandeld worden.
Munitie gevonden En zo was er in elke shift wel iemand die het bewaken en beveiligen van de complexen kwam ontregelen: iemand die even wilde plassen, koperdieven, militairen die een Defensieprinter mee naar huis wilden nemen. Toen wandelaars gevonden munitie kwamen afgeven moesten de dienstdoende militairen onmiddellijk het protocol volgens de ammunition awareness uitvoeren. Een majeur leerpunt was dat alles, maar dan ook alles voor te bereiden is. Het vinden en binden van een indringer blijkt in het algemeen niet het grootste probleem. Maar wat als je de schurk eenmaal te pakken hebt? Wat doen we met een pakketje dat door de (echte?) postbesteller wordt afgegeven? Hoe vertel je een journalist met trots over je werk voor Defensie, zonder je te mengen in de maatschappelijke discussie over de bezuinigingen? Mentor adjudant Jerry de Roode prees de oefening bij het eindappèl en deelde hem in bij de top-3 van zijn Natresloopbaan. En dat is een hele lange...
NOVEMBER ROMEO | 17
Soldaten over hun oefenervaringen
10 Natresbataljon test de vaardigheden De B-compagnie van 10 Natresbataljon kreeg bij een oefening in april het vuur na aan de schenen gelegd. Doel was het opleidingsniveau van de eenheid te testen. De onderdelen objectbewaking, verkeerssluis, ZHKH en patrouillegang boden volop gelegenheid de vaardigheden in praktijk te brengen. Enkele soldaten van het vierde peloton vertellen over hun ervaringen.
Tekst en foto’s: sld1 Arjen van der Belt, sld1 Erik Stevens, sld1 Anja Hegie-van der Stam, sm Lubbe de Braak, Bewerking: sm Robert Witsen, aoo Joost Danvers
Op vrijdagavond krijgt de A-groep de opdracht een bunker in te nemen en te bewaken. Na briefing door de groepscommandant verplaatst de groep zich naar de bunker. Vlakbij aangekomen, wordt het laatste deel van de route eerst door twee verkenners onderzocht. De invallende duisternis maakt het lastig om boobytraps en andere obstakels te ontdekken. Hierdoor stapt één van de verkenners op een oefenexplosief, maar raakt daarbij – zogenaamd – slechts lichtgewond. Meteen wordt ZHKH toegepast en de situatie veiliggesteld. Na de hulpverlening neemt de rest van de groep de bunker in. Daar wordt een kapitein aangetroffen die volgens het oefenscenario vermist werd. De officier blijkt bij nader onderzoek geen hartslag meer te hebben. Direct wordt een poging tot reanimeren ingezet, maar het mag niet meer baten.
ZHKH in vuurcontact Plotseling wordt de bunker kortstondig beschoten door een onzichtbare schutter. Na een aantal minuten worden de manschappen bij de bunker opnieuw beschoten, waarna gericht tegenvuur wordt uitgebracht. Tijdens het vuurgevecht komt iemand recht op de bunker aangelopen. Hoewel de Natresmilitairen hem herhaald aanroepen te stoppen en dekking te zoeken, blijft de man doorlopen naar de als vitaal object bestempelde bunker. Het wordt onvermijdelijk om de indringer in de benen te schieten. Dat levert echter onmiddellijk een gecompliceerde situatie op. Omdat het slachtoffer nu gewond in de vuurlinie ligt kan niemand hem noodzakelijke hulp bieden. Na koortsachtig overleg met de pelotonscommandant wordt de man toch uit de 18 | NOVEMBER ROMEO
vuurlinie gehaald en krijgt hij medische hulp. Soldaat-1 Arjen van der Belt: “Bij ZHKH moet je je hoofd er altijd goed bijhouden. Maar onder gevechtsomstandigheden is het wel extra lastig om eerstehulp toe te passen.” Kort daarna is het vuurcontact afgelopen en verdwijnt de onzichtbaar gebleven tegenstander. De groep houdt zijn positie rond de bunker tot de aflossing hun taak overneemt.
Gestolen videorecorder De B-groep krijgt die avond opdracht om een verkeerssluis in te richten. De militairen onderzoeken de omgeving en stellen de obstakels op. Ze richten ook een ruimte in om voorbijgangers te kunnen visiteren. Met ten slotte nog een post voor de groepscommandant en de nodige verbindingen is de verkeerssluis klaar. Al snel meldt zich een vrouw met een videorecorder onder de arm bij de sluis. Soldaat-1 Erik Stevens: “Dat zijn de voorvallen die het realistisch maken, want wat moet je doen?” De militairen volgen de procedure die in de
verkeerssluis geldt. Uit de visitatie en ondervraging blijkt dat ze de videorecorder heeft gestolen. Dat geeft alle aanleiding om haar direct over te dragen aan de Koninklijke Marechaussee.
Veldtekens en drills Na een briefing gaat de B-groep op zaterdagmiddag op patrouille. Al snel is duidelijk dat veldtekens niet voor iedereen even duidelijk zijn. De patrouille loopt langs een wachtpost op een heuvel. Deze wordt opgemerkt, maar de reactie komt pas later. De groepscommandant besluit alsnog met enkele manschappen te gaan kijken en het blijkt een verlaten wachtpost te zijn. De patrouille gaat verder. Juist weer in beweging krijgt de patrouille plotseling vuur van rechtsvoor. Alle aangeleerde drills worden onmiddellijk in praktijk gebracht, maar door de spanning van het actiemoment valt een correcte uitvoering toch nog tegen. Uiteindelijk druipt de vijand af en kan de patrouille zijn weg vervolgen.
Verderop krijgt de patrouille opnieuw vuur, maar nu van opzij. Daarbij wordt de sergeant uitgeschakeld en raakt de eerste verkenner gewond. Terugtrekken is noodzakelijk. De taken en de spullen worden herverdeeld, waarna de opdracht alsnog wordt uitgevoerd. Onverwacht krijgt de patrouille dan ineens vuur van voren. Tegenvuur verandert de situatie niet, zodat besloten wordt terug te trekken en naar de verzamelplaats te gaan. Voor soldaat-1 Anja Hegie-van der Stam was dit haar eerste veldoefening met de eenheid: “Natuurlijk is voor mij nog alles nieuw. Maar deze oefening maakt je wel enthousiast voor het militaire werk. Hier doe ik het voor!”
NOVEMBER ROMEO | 19
Waargenomen | juni 2011 voormalig kamerlid beëdigd bij natres
Twee officieren en 37 soldaten van 10 Natresbataljon hebben op de Johan Willem Frisokazerne in Assen de belofte of de eed afgelegd. Ze deden dat ten overstaan van de twee compagniën en de overige, niet
ingedeelde militairen, de korpsfanfare en een publiek van familie, vrienden en andere belangstellenden. Een opvallend gezicht onder de te beëdigen militairen was majoor Roland Kortenhorst. Het voormalig CDA-Kamerlid meldde zich al tijdens zijn politieke loopbaan aan bij het Korps Nationale Reserve om zo Defensie van binnenuit beter te leren kennen. Inmiddels heeft Kortenhorst de Tweede Kamer verlaten en werkt hij onder meer als stafofficier Employer Support bij de Afdeling Reservisten Aangelegenheden van het Commando Landstrijdkrachten. Omdat een eerder geplande beëdiging van 10 Natresbataljon afgelopen najaar niet door kon gaan, stonden er deze keer meer nieuwe collega’s dan anders aangetreden voor de plechtigheid bij het korpsvaandel.
zestig militairen ingezworen in amsterdam
Ruim 60 militairen van 20 Natresbataljon legden op zaterdag 28 mei op de Marinekazerne in Amsterdam hun eed of belofte af op het korpsvaandel. Na afloop van de beëdigingceremonie sprak korpscommandant Gerard van der Thiel de beëdigde militairen toe en overhandigde hen het Natresboek ‘November Romeo, treed nader’ als welkomstgeschenk.
Tijdens de bataljonsbeëdiging ontvingen vier militairen van 20 Natresbataljon het ereteken voor 30 jaar eerlijke en trouwe dienst. De onderscheiding werd uitgereikt aan eerste-luitenant Jan Hoek, adjudant Jan van de Wilt, korporaal-1 Ad Bakker en korporaal-1 Leonard Boonstoppel.
Onder het oog van de commandant RMC Noord, de Korpscommandant en burgemeester Gerd Prick hebben 49 nieuwe Natresmilitairen midden in Groesbeek hun eed of belofte afgelegd. Ze zullen worden ingedeeld bij de eenheden van 40 Natresbataljon. Groesbeek is een gemeente met een militaire historie, zoals de burgemeester in een toespraak memoreerde. Op 17 september 1944 landden
daar duizenden geallieerde parachutisten van de operatie Market Garden, waardoor het gebied maandenlang in de frontlinie kwam te liggen.
grote beëdiging in groesbeek
eedaflegging bij lange jan In Amersfoort heeft 50 Natresbataljon 44 militairen van het Korps Nationale Reserve beëdigd. Aan de voet van de Onze Lieve Vrouwetoren, bijgenaamd de Lange Jan, legden ze plechtig de eed of de belofte af op het korpsvaandel. Voor de militaire ceremonie begon marcheerden de compagnieën achter de Fanfare van het Korps Nationale
20 | NOVEMBER ROMEO
Reserve door de straten van de Keistad naar de beëdiginglocatie. Bij de openbare ceremonie waren onder meer generaal-majoor Mart de Kruif Plaatsvervangend Commandant Landstrijdkrachten), burgemeester Lucas Bolsius, kolonel Bas van Hoof (commandant Regionaal Militair Commando West) en Korpscommandant luitenant-kolonel Gerard van der Thiel aanwezig.
Voorafgaand aan de plechtigheid reikte kolonel Van Hoof de herinneringsmedaille voor vredesoperaties met de gesp ISAF uit aan majoor Dorris Witjes, de plaatsvervangend bataljonscommandant.
De inwoners van Groesbeek en andere belangstellenden konden na de beëdiging bij de wervingsstand nader kennismaken met het Korps Nationale Reserve. De fanfare van het korps gaf een gratis concert.
mountainbiker iwan bos in de prijzen
rood erekoord voor kpl1 gerrit folkerts
Sterke benen, dikke banden, onverharde wegen en paden: voor de negende keer werd in mei het Nationaal Militair Kampioenschap Mountainbike gehouden. Dat gebeurde bij het Air Operations and Control Station (AOCS) in Nieuw Milligen. De omgeving leent zich uitermate voor een mooi en uitdagend parcours. Kapitein Iwan Bos, compagniescommandant van de A-compagnie van 40 Natresbataljon bleek de beste
Korporaal-1 Gerrit Folkerts is onderscheiden met het rode erekoord. De militair van 10 Natresbataljon heeft eind 2009 kordaat opgetreden toen een jogger ver buiten de bewoonde wereld onwel werd. Folkerts zag het en belde direct 112. Omdat het slachtoffer niet meer bij kennis was paste hij eerste-hulp toe. Om de hartslag en ademhaling weer op gang te brengen was reanimatie nodig. Hij slaagde er in de man weer bij te brengen.
militair bij de 36-plus categorie van het Nationaal Militair Kampioenschap mountainbiken. Hij liet daabij slechts één niet-militaire biker eerder finishen. De prijsuitreiking van het Nationaal Militair Kampioenschap vond plaats tijdens de maaltijd in het restaurant van het AOCS in Nieuw Milligen.
afscheid adjudant fred van der zwan Adjudant Fred van der Zwan van 40 Natresbataljon heeft 43 jaar na de start van zijn eerste dienstverband bij Defensie zijn laatste schot als militair gelost. De compagniesadjudant van de A-compagnie is met functioneel leeftijdsontslag. Van der Zwan kwam in 1968 als Kort Verband Vrijwilliger bij de Koninklijke Landmacht en meldde zich daarna in 1973 bij de Nationale Reserve. Na de schietserie van zijn A-compagnie op 28 mei kwam er een eind aan zijn
De ambulancebroeders namen het slachtoffer met spoed mee naar het ziekenhuis. Daar is de jogger later alsnog overleden. Bataljonscommandant Rick van der Sluis en zijn toenmalige compagniescommandant Ernst de Widt reikten Folkerts het erekoord uit, omdat hij doortastend en volgens het protocol levensreddende handelingen heeft verricht. Dat het slachtoffer later alsnog is overleden doet daar niets aan af.
ovv presenteert zich op oefenavonden
lange loopbaan. In een korte ceremonie droeg hij zijn adjudantenstok over aan bataljonsadjudant Joan Stam. Sergeant-majoor Henk Meijer, tot voor kort opvolgend pelotonscommandant, nam daarna de stok over. De functie is recent gewijzigd naar compagniessergeant-majoor, waarvoor Meijer ook de bijbehorende rangonderscheidingstekens ontving.
Onze Vrijwilligers Vereniging Korps Nationale Reserve gaat zich presenteren op oefenavonden van de Natres. Dat is besloten op de jaarlijkse algemene ledenvergadering. De OVV wil op die manier nog meer actieve Natresmilitairen aan zich binden. Voorzitter Ron Roos gaf aan dat de vereniging op de medewerking van de bataljonscommandanten kan rekenen. Luitenant-kolonel bd Hans Schoenmaker zal de presentatie ontwikkelen.
Vroeger gold de OVV als een vereniging van oud-militairen van het Korps Nationale Reserve. Sinds enkele jaren willen het bestuur en de leden nadrukkelijk ook actieve Natresmilitairen uitnodigen om lid te worden. Daarvoor werd onder meer de vorige naam Oud-Vrijwilligers Verband gewijzigd naar Onze Vrijwilligers Vereniging. Sindsdien stijgt het ledental gestaag.
NOVEMBER ROMEO | 21
Waargenomen | juni 2011 kruisbestuiving bij reservisten
Herinneringsmedailles vredesoperaties De Marinekazerne in Amsterdam bood half mei plaats aan een ontmoeting tussen reservisten van alle krijgsmachtdelen. Op de informatiemiddag bij DienstenCentrum PersoneelsVoorziening gaven vertegenwoordigers van het Korps Nationale Reserve, 1 CIMIC Bataljon en de Groep Luchtmacht Reserve uitleg over hun onderdeel. Ook de Koninkelijke Marine Reserve en Employer Support Reservisten gaven presentaties. De onderlinge verschillen bleken groot. Behalve de taken en de grootte van de eenheden verschilde ook de manier van het werven en
voorlichten van belangstellenden nogal. Bij het Korps Nationale Reserve, veruit de grootste reservisteneenheid, ligt de nadruk met name op de externe werving. De luchtmacht en de marine zoeken hun reservisten vooral in eigen huis, zodat beroepsmilitairen die de dienst verlaten op die manier toch aan Defensie verbonden blijven. Vooralsnog komen de wervingsorganisaties van de diverse reservisten elkaar alleen nog jaarlijks tegen op de open dagen van de krijgsmachtdelen. Voor een nauwere samenwerking leken alle partijen wel open te staan.
Nederlandse kampioensschutters breken records Er was meer succes voor de Natresmilitairen in het schietteam. Valery Sessink schoot in Australische schietwedstrijden goud op het onderdeel 400 meter ogenblikdoelen. In het overall klassement pakte hij de bronzen plak. Brons was er ook voor Frank Bakker op het onderdeel battlesight (enkel noodvizier). Erik Rossou van 1 CIMIC Bataljon werd derde bij de 300 meter snelvuur. Schutters van het landmachtschietteam zijn als ploeg Nederlands Kampioen geworden op het NK Groot Kaliber Geweer 100 meter. Ze wonnen in Ede in zowel de liggende als knielende schiethouding. Het team bestaat onder meer uit, John de Jongh, Frank Bakker en Gerard Badenbroek, allen militair bij 50 Natresbataljon.
In de liggende schiethouding brachten De Jongh (297 punten) en Bakker met teamgenoot Richard den Boer (beiden 296 punten) het oude Nederlands record omhoog van 885 naar 889 punten. In het eindklassement behaalden zij de derde, vierde en vijfde plaats.
In de knielende schiethouding bezetten de landmachtschutters zelfs de hoogste vier plaatsen. De Jongh werd Nederlands Kampioen met een score van 284 punten. Gerard Badenbroek behaalde de derde plaats met 278 punten. Als korps zetten zij ook hier met 845 punten een nieuw Nederlands record neer. Ze verbeterden het oude record met 33 punten.
Erik Dirksen Ridder in de Orde van Oranje Nassau Tijdens de jaarlijkse ‘lintjesregen’ op 29 april is Erik Dirksen benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. De sergeant-majoor buiten dienst kreeg de onderscheiding in Amsterdam uit handen van burgemeester Eberhard van der Laan. Van der Laan memoreerde onder meer dat Dirksen als Natresmilitair
22 | NOVEMBER ROMEO
aan de wieg heeft gestaan van de communicatiegroep van het Korps Nationale Reserve. Hij was indertijd redacteur van November Hotel, het toenmalige blad van de Natres in Noord-Holland dat later uitgroeide tot Korpsblad November Romeo. Dirksen is inmiddels met functioneel leeftijdsontslag, maar laat het Korps
Tussen de Olympische deelnemers uit Indonesië en Maleisië misstonden die prestaties absoluut niet. Nederland eindigde op een mooie vijfde plaats in het landenklassement en het waren vooral de reservisten die hadden gezorgd voor het edelmetaal.
Bij een grote medailleuitreiking door Defensie hebben twee Natresmilitairen de herinneringsmedaille vredesoperaties ontvangen. Kapitein Jurgen Scheenstra van 30 Natresbataljon heeft van augustus 2010 tot februari 2011 deelgenomen aan de African Union / United Nations Hybrid operation in Darfur (UNAMID), een gezamenlijke missie van de Afrikaanse Unie en de Verenigde Naties in Darfur. Scheenstra was stafofficier bij de Joint Logistics Operations in El Fasher in de Soedanese regio Darfur.
Korporaal-1 Eric Nettekoven van het Korpsbureau Natres heeft van eind juni 2010 tot begin januari 2011 deelgenomen aan de missie EUFOR Althea in Bosnië-Herzegovina. Deze missie onder de vlag van de Europese Unie controleert het opvolgen van het Dayton-akkoord. Nettekoven was sergeant distributie / post / facteur op Camp Butmir in Sarajevo.
Natresvrouwen gaan voor top-3 In de bataljons van het Korps Nationale Reserve zijn 17 sportieve vrouwen gevonden die in de competitie om de CLAS-bokaal een gooi naar de landstitel willen wagen. Sergeant Carla Broers van 20 Natresbataljon is aangetrokken om sportcoördinatoren majoor Winnie Schepers en adjudant Ben daarbij te helpen. Voor de vrouwen zijn er acht onderdelen: volleybal, zaalvoetbal, oriëntering, speedmars, Glock- en geweerschieten, klein terrein voetbal en cross-estafette. Mannelijke Natresmilitairen doen al langer mee aan de strijd om de sportprijs van het Commando
Landstrijdkrachten en nu vaardigt het Korps voor het eerst ook een dames-équipe af. En de inzet is direct hoog. “We strijden met tenminste één team mee in alle CLAS-wedstrijden, volleybal uitgezonderd,” zegt Broers. “De kans om hoog te scoren neemt sterk toe als je aan meerdere onderdelen meedoet. Wij hebben een positie in de top-3 in het vizier.” Aan de motivatie zal het niet liggen, want er wordt fanatiek getraind. Deelname aan de sportwedstrijden en de voorbereidingen daarop zijn overigens onbezoldigd.
Korpscommandant luitenant-kolonel Gerard van der Thiel was in het Omnicentrum in Apeldoorn aanwezig om zijn gedecoreerde militairen te feliciteren.
Annelies Terra examencoördinator ruiterkampioenschap Korporaal-1 Annelies Terra van het Korps Nationale Reserve wordt de nieuwe examencoördinator van de Stichting Militair Ruiterbewijs. Zij wordt geïnstalleerd tijdens het Nationaal Militair Ruiterkampioenschap Samengestelde Wedstrijd op 25 juni op Landgoed Maarsbergen. Terra volgt eerste-luitenant Otto Klaver op, die de functie twee bestuurstermijnen vervulde. Als actieve wedstrijdruiter ontving zij het Militair Ruiterbewijs in Zilver en later
werd zij nationaal jurylid voor de stichting. De Stichting Militair Ruiterbewijs is opgericht met steun van de drie Bereden Wapens: Artillerie, Cavalerie en Koninklijke Marechaussee. De examens staan open voor actief dienende en voormalige beroepsmilitairen en reservisten uit alle krijgsmachtdelen. Meer informatie op www.militairruiterbewijs.nl.
Nationale Reserve na dertig jaar niet los. Hij is inmiddels tien jaar onbezoldigd aan het korpsblad verbonden als redactieadviseur en verslaggever. Bij de lintjesuitreiking in de Beurs van Berlage deelde Dirksen het podium met prominente Amsterdammers als Noraly Beyer, Willem Nijholt en André van Duin.
NOVEMBER ROMEO | 23
En wat heb jij dit weekend gedaan? Korps Nationale Reserve | Bel 0800-0124