Concertfolder 'Droom & Verlangen' by Chantal Boosten

Droom & Verlangen 25 april Venlo 26 april Heerlen 27 april Maastricht G端nter Neuhold dirigent Ronald Brautigam piano

Volg ons op:

seizoen 2012 2013 | www.limburgssymfonieorkest.nl

Droom & Verlangen Günter Neuhold dirigent | Ronald Brautigam piano Fauré (1845-1924) Shylock: Nocturne voor strijkers (1889) Chopin (1810-1849) Pianoconcert nr. 2 (1830) 1. Maestoso 2. Larghetto 3. Allegro vivace Pauze Bizet (1838-1875) L’Arlésienne Suite nr. 1 (1872) 1. Ouverture 2. Prelude 3. Minuetto 4. Adagietto 5. Carillon Bizet (1838-1875) Symfonie nr. 1 (1855) 1. Allegro vivo 2. Adagio 3. Scherzo. Allegro vivace - Trio 4. Allegro vivace

Gabriel Fauré Shylock Nocturne (1889) ‘Mager talentje,’ oordeelde Gabriel Fauré als het om zijn kwaliteiten als componist voor het theater ging. Is wel zeer schamper. Zijn grote opera Pénélope is prachtig en met zijn toneelmuziek voor Maeterlincks Pelleás et Mélissande schreef hij één van zijn beroemdste werken. Maar bescheiden of niet, als het om theatermuziek ging had Fauré wel vastomlijnde ideeën: ‘Bij dit genre toont de muziek zich niet, zoals bij opera, in zijn volle glorie, de dramatische handeling volgend op de voet. Ze stelt zich er tevreden mee de actie te becommentariëren, de gevoelens van de personages op te roepen en hun expressie te vergroten, en de charme van de scènes uit te breiden naar een ander niveau.’ In 1889 kreeg hij de opdracht voor het Théâtre de l’Odéon in Parijs muziek te schrijven bij het stuk Shylock van Edmond Haraucourt. Een vrije bewerking van Shakespeare’s De koopman van Venetië. In de nocturne hieruit illustreert Fauré met gevoelige strijkersklanken de liefdesscène tussen Jessica en Lorenzo in een tuin. ‘Ik zocht naar een muzikale frase met een zekere pregnantie, zoals het Venetiaanse maanlicht,’ zei Fauré. Nadat Shylock met succes 56 keer was opgevoerd, begon de nocturne los van het toneelstuk een eigen leven. Een van Fauré’s mooiste partituurtjes, speelde het orkest van het Parijse conservatorium hem ook bij de begrafenis van de componist op 4 november 1924. Stephen Westra

Frédéric Chopin Pianoconcert nr. 2 (1830) Chopin was een wonderkind dat op 8-jarige leeftijd concerten gaf met eigen kleine pianostukjes van een bijzondere en oorspronkelijke klankkleur, van een ongewone charme. In 1830 ging hij naar Parijs om daar als vrijwillige banneling zijn leven te blijven. Want kort na zijn vertrek uit Polen werd zijn land door de russen ingelijfd, zijn vaderland was voor hem verloren en een eindeloos heimwee werd zijn deel. Hij is de incarnatie van het Poolse volkswezen, de Poolse dans en het lied. Daar is een Franse toon aan toegevoegd, de gratie, vooral de amour en de noblesse van het Franse ras. De piano was zijn domein, nooit schreef hij iets waaraan de piano niet debet was; daarvan kende hij elk teer en heroïsch geheim, daarop deed hij de verrukkelijkste technische en mentale vondsten. Daarvoor schreef de dichter Chopin zijn meesterwerken van pianistische kleinkunst. Hij componeerde het ene liefdeslied na het andere en heel zijn leven was ‘een ballade van de liefde en de dood’. Van de liefde omdat zijn kunst ten eerste het gemoed der vrouwen raakte, van de dood door zijn eeuwig heimwee en de sluier van zijn ziekte. Het concert in f-mineur verlangt van de speler nog groter virtuositeit dan het eerste concert, waarmede het in vele opzichten sterk verwant is. Ook hierin is de piano dominerend, het orkest is bijna voortdurend aanvulling, het geeft de speler na zijn technische climaxen even respijt, en verder is het een spel van ‘wachtwoorden’, waarna de pianist met nieuwe solopassages, al dan niet begeleidend, begint. Een andere overeenkomst is de opvallende gelijkenis van de beide hoofdthema’s. Chopin speelde zijn Tweede pianoconcert het liefst, waarschijnlijk omdat het hem herinnerde aan een jeugdliefde voor een medestudente aan het conservatorium te Warschau, die hem tot het scheppen van dit werk inspireerde. Bijna vanzelfsprekend is het larghetto een nocturne, zoals het middendeel in de concerten van Mendelssohn een Lied ohne Worte is; het zijn immers de kenmerkende lyrische stukken van beide meesters. Deze nocturne is wel bijzonder mooi. De droomsfeer wordt in het midden even onderbroken door een hartstochtelijk recitatief, maar ze keert terug met het weke beginthema, dat met fijne Chopin-arabesken is versierd. Het derde deel is een briljant rondo (rondedans = refrein) in een snel walstempo met een, geheel in romantische trant, zeer virtuoze afsluiting.

Georges Bizet L’Arlésienne Suite nr. 1 (1872) Het drama van Alphonse Daudet, L´Arlésienne, speelt in de Provence in de omgeving van de stad Arles, bekend om haar vele schone vrouwen. Het verhaal is oorspronkelijk verteld in Daudets Lettres de mon Moulin. Het is de tragische geschiedenis van de liefde tussen de boerenzoon Frédéric en het mooie, verleidelijke maar canailleuze meisje uit Arles, waarover vijf bedrijven lang worden gesproken maar die niet voor het voetlicht komt. Hij wordt gedwongen haar op te geven, maar vlak voor de bruiloft met een ander meisje pleegt hij zelfmoord. Op verzoek van de schrijver componeerde Bizet hierbij de toneelmuziek bestaande uit 24 fragmenten, waaruit later hij zelf of zijn nabestaanden twee suites van telkens vier stukken voor orkestgebruik hebben gelicht. Eerste Arlésienne-suite De prelude is niet origineel maar ontleend aan een volkslied uit de Provence, Marche de Turenne, verder een door de saxofoon gespeelde melodie L´Innocent en een heftig slot dat het verlangen moet uitdrukken van Frédéric naar zijn onwaardige geliefde. Het eerste menuet is vast niet voor een hofdans geschreven met die doedelzakachtige effecten in het trio. Het adagietto heeft betrekking op een ontmoetingsscène in het stuk; een fijn lyrisch fragment, een korte meditatie. Carillon, het voorspel tot het vierde tafereel, is een compositorisch meesterstuk. Zestig maten lang klinkt een klokmotief in de hoorns als een ´basso continuo´, een ononderbroken toonfiguur. In het toneelspel is het de muzikale achtergrond van een vrolijk volksfeest, de verloving van Frédéric. Tegen dat klokmotief gebruikt Bizet in de bovenstemmen melodieën uit de Provence.

Georges Bizet Symfonie nr. 1 (1855) Op 17-jarige leeftijd schreef hij zijn Eerste symfonie, voor zijn jeugd een buitengewone prestatie. Het werk is sedert het ontstaan in de Parijse conservatoriumbibliotheek opgeborgen geweest. De dirigent Felix Weingartner bracht er pas in 1937 te Basel de eerste uitvoering van. De waarde van deze symfonie ligt niet in een grote uitdrukkingsmacht, dat is van een 17-jarige ook niet te verwachten. Het is een fris en origineel werk van Franse geest, dat men niet met de rijpe en rijke kunst der Weense klassieken mag vergelijken. De artistieke betekenis berust op haar makelij, op de klassieke vorm en de vlotte opzet in de speelse trant van Rossini. Ze is de vrucht van een jonge sterke muziekgeest, die plezier heeft in een onbevangen welgeordend tonenspel. De vier delen vormen een klinkend pleidooi voor de maker. In de eerste kloeke satz vallen enige solistische hoornmotieven op. Het langzame deel heeft een weemoedige grondtoon, er komt een romantische hobosolo in voor en een groots opgezet fugato. Deel drie is geheel gericht naar het klassieke menuet met een doedelzaktrio, een soort boerendansmuziek. Het vierde tenslotte is een snelle en kokette finale met vele en vlugge noten.

Günter Neuhold dirigent De Oostenrijkse dirigent Günter Neuhold ronde in 1969 zijn studie aan het Conservatorium van Graz af. Daarop volgde hij diverse masterclasses in Rome met Franco Ferrara en in Wenen met Prof. Hans Swarowsky. Tussen 1972 en 1980 dirigeerde hij diverse Duitse operagezelschappen, waaronder in Hannover en Dortmund. Neuhold won diverse prijzen, waaronder enkele in Italië waarna zijn carrière een hoge vlucht nam. Vanaf deze periode is hij chef-dirigent geweest bij diverse orkesten, waaronder het Orchestra Sinfonica ‘Arturo Toscanini’, het Koninlijk Filharmonisch Orkest van Vlaanderen. Naast deze vaste betrekking dirigeerde hij de meest uiteenlopende orkesten over de hele wereld, waaronder in Europa, Azië en Zuid-Amerika. Nadat hij van 1995 tot 2002 artistiek directeur was bij het Theater der Freien Hansestadt Bremen, is hij sinds 2008 chef-dirigent van het Orquesta Sinfonica de Bilbao. Lees de uitgebreide biografie op: www.dirigent.at

Ronald Brautigam piano Ronald Brautigam heeft in ruim dertig jaar een reputatie opgebouwd als een van Nederlands meest toonaangevende en veelzijdige musici. Hij heeft een unieke dubbelcarrière. Naast zijn reguliere concertpraktijk, waarin hij moderne instrumenten bespeelt, ontwikkelde hij zich tot een vooraanstaand fortepianist. Zijn interpretaties van de Weense klassieken op authentieke instrumenten worden internationaal geroemd. Hij won vele prijzen waaronder de Nederlandse Muziekprijs (1984) en de MIDEM Classical Award for best concerto recording 2010 voor zijn CD met Beethovens Pianoconcerten die hij opnam met het Symfonie Orkest van Norrköping onder leiding van Andrew Parrott. Sinds september 2011 is Ronald Brautigam verbonden als Professor aan de MusikHochschule in Baze. Lees de uitgebreide biografie op: www.ronaldbrautigam.com

Ga naar www.philharmoniezuidnederland.nl Word online fan en maak kans op unieke prijzen!

Uw Limburgs Symfonie Orkest live! Herdenkingsconcert 4 mei | St. Janskerk, Maastricht | 20.30 uur Hans Leenders dirigent | Studium Chorale koor

PASSIE!

Jo van den Booren The passion of our Lord Jesus christ according to St. John

Gé Reinders & LSO muziek die mij raakt Gé Reinders zang en presentatie | Etienne Siebens dirigent

MIT BLAOSMEZIEK!

Oet Limburg kump de meziek! Amateurs, professionals en liefhebbers met elkaar verbonden door muziek Limburg is muziek. Precies die liefde voor muziek brengt jong en oud bij elkaar. Amateur, semiprofessionele en professionele muziekbeoefening zijn geen aparte werelden, maar continu met elkaar verweven. Een goede samenwerking tussen professionals en amateurs combineert het beste van twee werelden. Vrijdag 10 mei | Koninklijke Harmonie Concordia Panningen Locatie: DOK 6, Panningen | Tijdstip: 20.00 uur Zaterdag 11 mei | Harmonie de Berggalm Klimmen Locatie: De Borenburg, Voerendaal | Tijdstip: 20.00 uur Zondag 12 mei | Harmonie Sub Matris Tutela Oostrum Locatie: Schouwburg, Venray | Tijdstip: 12.00 uur Vrijdag 14 juni | Koninklijke Harmonie Horst Locatie: ’t Gasthoes, Horst | Tijdstip: 20.00 uur Zaterdag 15 juni | Harmonie St. Agnes Bunde Locatie: Dolmans Landscaping, Bunde | Tijdstip: 20.00 uur Zondag 16 juni | Fanfare St. Willibordus, Stramproy Locatie: De Zaal, Stamproy | Tijdstip: 15.00 uur Donderdag 20 juni | Harmonie Eendracht Meijel Locatie: D’n Binger, Meijel | Tijdstip: 20.00 uur Vrijdag 21 juni | Harmonie St. Caecilia Hoensbroek Locatie: Cultuurhuis, Heerlen | Tijdstip: 20.00 uur Zondag 23 juni | Harmonie St. Cécile Eijsden Locatie: Kasteel Eijsden, Eijsden | Tijdstip: 15.00 uur Deze hafabra- concerten zijn mede mogelijk gemaakt door: