to vreme potrošnja vode po jednom prosečno jakom pčelinjem društvu može da iznosi i do jednog litra, pa čak i do litar i po dnevno. Dokazano je da obezbeđenjem dovoljnih količina vode na pčelinjaku, efekat oprašivanja nekih vrsta bilja od strane pčela znatno povećava. Kao što se iz izloženog vidi, pčelama su potrebne velike količine vode, posebno u određenim vremenskim periodima. Nikad ne treba dozvoliti da se pčele same snalaze i donose vodu iz manje ili veće udaljenosti od pčelinjaka. Ovo, u prvom redu, zato što se u tom slučaju na ovom poslu angažuje često veoma veliki broj pčela radilica - vodonoša, koje bi mogle da obavljaju drugi značajniji posao na proizvodnji meda. Dalje, u uslovima korišćenja velikih količina hemijskih sredstava za zaštitu bilja, često otrovnim za pčele, njihovim korišćenjem vrši se zagađivanje otvorenih, ponekad i tekućih voda, pa se pčele korišćenjem tih voda i voda zagađenih od raznih deponija s otrovnih materijalom truju, što može biti i u većem obimu. Na kraju, pčele su prilikom dužih letova i uzimanjem vode na raznim mestima, izložene napadu raznih štetočina, u prvom redu nekih ptica i stršljena, koje ih uništavaju. Svi navedeni razlozi ubedljivo potvrđuju neophodnost postavljanja pojilice na pčelinjaku, a prilikom njenog postavljanja treba postupiti ovako: - pojilicu postaviti što ranije s proleća, odnosno čim to vremenske prilike dozvole, kako se pčele ne bi navikle da donose vodu iz drugih izvora, jer se od toga veoma teško odvikavaju; - najbolje je da se čista pijaća voda sipa u veći sud, iz kojeg kroz ugrađenu slavinu neprekidno kaplje na dasku, na kojoj su ;urezana udubljenja u obliku cik-cak. Kroz ova udubljenja voda, zbog blagog nagiba daske, polako se pokreće ka donjem delu.Pčele nesmetano sleću na dasku i iz udubljenja uzimaju vodu prema želji i potrebama. Nisu dobre pojilice u otvorenim posudama u kojima voda stalno stoji, jer se u njoj mogu daviti pčele, a to može da izazove širenje bolesti, u prvom redu, nozemoze. Pojilica se postavlja na suncu, jer je pčele mnogo češće posećuju nego kad je u hladu. Pčele radije uzimaju toplu vodu nego hladnu, međutim, ako je voda zagrejana preko 38 stepeni, pčele je neće uzimati. Najpogodnija je voda kada je zagrejana izmedu 20°C i 30°C; - da bi se pčele brže navikle da uzimaju vodu iz pojilice čim se ona postavi na pčelinjak, vodu treba zagrejati na oko 20°C i blago zasladiti šećerom ili medom, s tim da se šećer, odnosno med potpuno rastvori u vodi: - pojilicu treba uredno održavati tako da u njoj uvek bude dovoljno sveže zdrave pijaće vode, a dasku preko koje se voda lagano kreće, odnosno sa koje pčele uzimaju vodu, treba povremeno oprati vrelom vodom i oštrom četkom.
ANATOMIJA I FIZIOLOGIJA PČELE Anatomiju pčele ćemo posmatrati kroz obradu funkcionalnih sistema i organa : spoljni organi, organi za varenje, organi za izlučivanje, žlezde, organi čula, malje i dlačice, nervni sistem, krvotok, organi za disanje i polni organi. U obradi ove strane korišćen je tekst iz knjige " PRAKTIČNO PČELARSTVO " , autora Vojina Todorovića i dr. Dušana Todorovića, sedmo dopunjeno izdanje, Nolit, Beograd 1990. godine.
SPОLJNI ОRGАNI I NJIHОVЕ FUNKCIJЕ
Telo. Pčеlinje tеlо obavijenо jе čvrstom hitinskоm opnоm, kojа se nazivа оklop ili kоžni skеlet. Njimе su obavijеni svi mеki dеlоvi, odnоsnо cеlо tеlо. Оpnа sе sastоji iz dvа slоjа : spоljаšnjеg - čvrstоg i vrlо оtpоrnоg, i unutrаšnjеg - mеkоg slоjа, sаstаvljеnоg оd ćеlijа kоjе 20