nummer 6 - jaargang 1 - november-december 2012 - tweemaandelijks - afgiftekantoor Izegem 1 - P 002013
België - Belgique P.B. - P.P. 8870 Izegem BC 29482
‘t boaze
loarke w e e t h e t a lt i j d b e t e r !
Karel en Laure reizen door Australië Toogpraat: Kristof Callens Jong en Geëngageerd: Astrid Delombaerde Vooruitblik: JasPer Vermeulen
i n houd 2
inhoud Cyriel Boazelt: Spekskes en Kadootjes
2
Vis op’t Droge: Annelies De Feyter
3
Da ga weg en da komt were: Karel en Laure
4
Getest en goedgekeurd: nieuw tv-seizoen
6
Vijf vragen aan: Tom Vanuytrecht
8
Toogpraat: Kristof Callens
10
Jong en Geëngageerd: Astrid Delombaerde
12
Vooruitblik: Jasper Vermeulen
14
JIP/JAC 16 KUNSTstof: Lisa Spillebeen
17
Tips van de Redactie: Kerstcadeaus 18 Fuivelaar 19
Cyriel Boazelt: Spekskes en Kadootjes De periode van het jaar waarin mijne portemonnee het meest afziet is weer aangebroken si. Halloween is nog maar net gepasseerd en mijn Rosa had natuurlijk enkele kilo’s lekkere snoepjes gekocht voor de kindjes die aan ons deur kwamen aanbellen verkleed in heksen en spookskes. ‘k Had nochtans gezegd: “Chouke, den dag van vandaag gaan ze niet meer zoveel van deur tot deur vo spekskes te krijgen zunne.” Maar bij ons Rosa was dat het ene oor binnen en het andere weer uit en nu zitten onze kasten bomvol met snoepgoed. Ma geen paniek, van tijd tot tijd eet ik ook een keer gerne een zuurke of ne chokotoff en mijn kleinkinders komen nu ne keer rapper een bezoekske brengen aan opa! En over die kleine kastaards gesproken, ’t is voornamelijk door hen dat mijn geld zo zjeere mindert. Want als Sint-Niklaaj en Zwarte Piet weer tevoorschijn komen, dan komen ze wel al graag een keer naar opa met een briefke vo de Sint met welke kadootjes da ze willen. En Opa maar zijn centjes bovenhalen. Ton komt de Kerstman een beetje later nog met pakskes vo onder den boom ook. Maar ‘k doe dat eigenlijk met veel plezier, want ze zijn ton zo content njé! Maar tis tijd om mij in de zetel te placeren met een paar spekskes, want ’t nieuws ga beginnen. Ik wens al onze trouwe lezers een vrolijk kerstfeest en gelukkig nieuwjaar toe! En voor de niet zo trouwe lezers een tip: Een goed voornemen voor 2013…lees ’t Boazeloarke maar wat meer! Tot noaste joare, Cyriel
JEUGD
WERKTEN MEE AAN DIT NUMMER: Wouter Vandemaele, Evelyn Vandeputte, Maarten Vanhauwere, Robin Verleden, Elien Vandevoorde, Dries Dehaudt, Klaas Allosserie, Guillian Maertens, Michiel Denys, Marjoke werkbrouck, Edwina Poppe, vormgeving: aaivzz
DIENST IZEGEM
V i s o p’ t d r o o g e
3
Nieuw bij de jeugddienst:
Annelies De Feyter Er is een volledig nieuwe functie ontstaan binnen de jeugddienst en die wordt voor het eerst bezet door Annelies De Feyter. Wij stellen haar en wat ze doet even aan jou voor. Stel je eens kort voor Annelies. Mijn naam is Annelies De Feyter en ik ben 24 jaar. Twee jaar geleden ben ik afgestudeerd in communicatiewetenschappen. Nu combineer ik mijn deeltijds werk als jeugdwelzijnswerker met studies sociaal werk aan de Katho. Wat zijn je hobby’s? Ik ben vrijwillig reporter voor de online jongerenzender JAVI.tv. Daar maak ik met andere vrijwilligers reportages over alles wat met jongeren en jeugdwerk te maken heeft. Verder loop ik graag eens rommelmarktjes af of ga ik naar de cinema voor een goede film. Waarom deze job? Normaal ging ik verder in media gaan, maar het blijkt moeilijk om aan een goede vaste job te geraken in die sector. Sociaal werk interesseert me en ik had dan ook veel geluk dat ik hier meteen aan de slag kon. Wat houdt deze job precies in? Dit is een volledig nieuwe functie om jongeren te bereiken die niet
naar de speelpleinwerking of andere activiteiten toekomen. Ik ga naar hen toe. Daarvoor loop ik onder andere speelpleinen af en tracht jongeren te vinden. Dan stap ik op hen af en begin te babbelen. Ik probeer te weten te komen wat hun noden en behoeften zijn, wat zij precies willen. Zo krijgen ook zij een stem en er worden ook projecten opgezet. Het is ook belangrijk dat de jongeren weten
dat ik beroepsgeheim heb en dat ze alles aan mij kwijt kunnen. Hoe waren de eerste dagen? Oriëntatie is niet meteen één van mijn gaven en ik moest alle speelpleinen van Izegem weten te vinden. Met de fiets en een stadsplan in de hand probeerde ik mij als een volwaardig toerist een weg te banen richting bestemming. Ondertussen weet ik de 18 speelpleinen wel liggen.
4
“Ik heb een tijdje in Brussel gewoond. dat is ook reizen hé” Karel Supply (23) en Laure Vandemeulebroeke (23) vertrekken binnenkort naar Australië. Op 11 november vertrekt hun vliegtuig richting Melbourne. Een jaar lang zullen ze daar rondtrekken met hun rugzak in combinatie met werken om hun reis te bekostigen.
D a g a w eg en d a k o m t w er e Vanwaar het idee om een jaar België achter jullie te laten? Laure: “Ik ben sinds dit jaar afgestudeerd. Kort na mijn eerste sollicitatie wist ik dat ik niet direct wou werken voor de rest van mijn leven. Een jaar naar het buitenland dat zagen we allebei wel zitten.” Karel: “We hebben ook ervaring met trekreizen. De lange periode is nieuw, maar we weten wel hoe we onze plan moeten trekken in het buitenland. We zijn onder meer al in Cambodja en Thailand geweest op die manier. Ik heb een tijdje in Brussel gewoond en dat is ook reizen hé.” Waarom kiezen jullie voor Australië? Laure: “Ons eerste idee was eigenlijk Amerika. Maar daar krijg je slechts een visum voor drie maanden waarna je het land moet verlaten. Dat was voor ons geen optie. Afrika zag ik niet zitten. Toen hoorden we via via dat je in Australië wel gemakkelijk een visum krijgt voor één
5
jaar. Het is ook een groot land – dus in een jaar tijd kan je wel wat gezien hebben. Daarnaast is het een Westers land, wat ons toch geruststelt mocht er iets met onze gezondheid gebeuren. En je hebt er ook veel tropische gebieden – de natuur is helemaal anders als in België.” Hoe zien jullie dat jaar? Karel: “Rondtrekken in combinatie met werken. Want het is niet de bedoeling om een jaar financieel zot te doen. We willen de onkosten van die reis eigenlijk ter plekke terugwinnen. Het is zeker niet de bedoeling om een jaar in onze blote torso op het strand te liggen!” Hoe ver staan jullie met de voorbereidingen? Laure: “Het is een stap in het onbekende. Onze heenvlucht is geboekt en daar houdt het op. We weten dat we er aankomen in Melbourne. Daarnaast hebben we een internationaal paspoort en rijbewijs aangevraagd maar daar stoppen de voorbereidingen.” Hebben jullie dan tips gekregen van mensen die een gelijkaardige reis gedaan hebben? Karel: “Ja, toch wel. Er zijn meer mensen die aan zo’n avontuur beginnen dan je denkt. Kennissen van ons gaven ons de tip om zo snel mogelijk een auto te kopen – want anders bestaat het gevaar dat je te lang in de grote steden blijft plakken. En dat is helemaal niet voordelig voor ons budget. Eens je een auto hebt kan je van camping naar camping trekken. Ze raadden ons ook aan om in Westelijke richting rond
te trekken, want de toeristen nemen meestal de Oostkust.” Hoe hebben jullie ouders op dit nieuws gereageerd? Laure: “Goed. Ze hadden waarschijnlijk al een vermoeden dat er iets stond te gebeuren. Mijn moeder is in elk geval van plan om ons een bezoekje te brengen. Bepaalde vrienden hebben dat ook al gezegd. We zullen zien hé – van ons mag iedereen afkomen! De avond voor ons vertrek wil ik zeker nog verse frietjes met salade eten met onze ouders. Het afscheid zal waarschijnlijk wel emotioneel zijn – maar dat hoort er bij.” Karel: “Misschien organiseert er iemand een afscheidsfeest omdat ze ons daarna een jaar zullen moeten missen! Of wie weet… Misschien geeft Peter (uitbater van Herberg De Rodenbach Laure en Karel wonen boven de zaak, nvdr) wel een gratis vat!? ” (hilariteit alom in de zaak) Tekst: Elien Vandevoorde
6
Het tv-seizoen: niets nieuws onder de zon “De grootste tv-revolutie sinds de komst van VTM in 1989,” zo werd de komst van Vier in de vele Vlaamse huiskamers aangekondigd. Een derde grote zender zou zijn neus aan het venster van televisiekijkend Vlaanderen steken. Of de revolutie voor de kijker zo indrukwekkend is als ze werd aangekondigd, dat laten we graag aan jullie over. Dat weerhoudt ons er echter niet van om hier toch even onze ongezouten mening te formuleren. Als je het gevoel hebt dat we de afgelopen maanden op het gebied van Vlaamse fictiereeksen verwend werden, dan geven wij je zeker geen ongelijk. Vooral VTM spant de kroon met nieuwe reeksen als Clan en Deadline 14/10 en nieuwe afleveringen van Aspe en Code 37. Ondertussen loopt op Eén de nieuwe serie De Vijfhoek, en
Het paradepaardje van Vier moest de Kruitfabriek gaan worden. Een programma dat bij ondergetekende niet meteen een geslaagd indruk naliet. Het lijkt er vooralsnog op dat het programma met een identiteitscrisis worstelt. Een combinatie van serieux en humor kan, maar de manier waarop moeten ze zeker nog even herbekijken. Manneke Paul op VTM aan de andere kant zorgde wel voor een andere kijk op de wereld. Als die kijk dan nog van een hyperkinetische Hollander komt, lijkt het concept helemaal geslaagd. Al was het maar omdat ze in Holland blijkbaar genoeg hadden van hun overmatig RedBull-consumerende collega.
g et est en g o ed g ek eu r d
7
vermoord. Het is de start van een spectaculaire reis met als inzet een betere toekomst.
- Arrow: Na een schipbreuk werd de schatrijke playboy Oliver Queen dood gewaand, tot hij op een dag teruggevonden wordt op een verlaten eiland in de Stille Oceaan. Hij keert terug naar huis in Starling City, maar zijn eenzaam bestaan op het eiland hebben hem veranderd. Terwijl Oliver de draad terug tracht op te pikken met de mensen die hem nauw aan het hart lagen, ontwikkelt hij in het geheim een alter ego, Arrow, die het recht in eigen handen neemt om de misdaden van zijn familie recht te zetten, te strijden tegen het onrecht en de voormalige glorie van Starling City te herstellen.
konden we ons ergeren aan de tekortkomingen van de deels Vlaamse reeks The Spiral. Al dit Vlaamse nieuws ten spijt, moeten we toch ook eerlijk durven zijn, als jongeren zijn we niet echt begaan met de Vlaamse programmering. Dat laten we liever over aan onze Boer zoekt vrouwkijkende ouders en grootouders. Wat jullie waarschijnlijk wel interesseert is de komst van nieuwe en bestaande series aan de overkant van de Atlantische Oceaan. Die kunnen jullie dan meteen legaal (als echte engeltjes) bekijken.
- Revolution: De huidige maatschappij en onze manier van leven is volledig afhankelijk van elektriciteit. Maar wat als er plots geen elektriciteit meer zou zijn? 15 jaar later lijkt het leven trager en aangenamer geworden. In die setting verandert het leven van jonge vrouw dramatisch wanneer een lokale soldaat haar vader
Daarnaast keren ook heel wat bekende series terug naar het kleine scherm. Deze moeten de nakende wintermaanden voor iedereen toch wat aantrekkelijker maken. Voor mensen met weinig ervaring wat series betreft, verwijzen we u graag door naar onze Facebookpagina. Daar worden met regelmaat van de klok enkele trailers gepost. Tekst: Dries Dehaudt
8 5 vragen aan...
Tom Vanuytrecht Tom Vanuytrecht is een jonge kunstenaar uit Hasselt die met zijn werk al meerdere prijzen kon binnenhalen. Volg zijn werk op vanuytrechttom.blogspot.be Je studeerde vrije grafiek aan Sint-Lukas, was het een uitgemaakte zaak om een kunstrichting te studeren na het middelbaar? In het middelbaar begon ik reeds met kunststudies, nadat ze me ‘vriendelijk’ vroegen om het atheneum te verlaten. Voor mij was het wel een uitgemaakte zaak om kunst te studeren, want de studiekeuze is uiteraard bepalend voor de rest van uw leven. Er komen niet zo veel vacatures
op de bus, maar naast mijn gewone job kunst ben ik bezig als orthopedisch technicus. Medische kunst dus. Aan Sint-Lukas heb ik weliswaar mijn studie niet afgemaakt, ik heb mijn master behaald aan de PHL in Hasselt. Zijn er personen die u inspireerden, of die u nu nog inspireren? In de kunstwereld heb ik altijd een boon gehad voor Matthew Barney en zijn overweldigend totaalwerk; ‘The Cremaster
Cycle’ een filmreeks, bestaande uit 5 grote hoofdstukken waaruit tal van sculpturen, objecten,… voortgekomen zijn. Alle delen samen vormen een geheel van maar liefst 12u film. Recenter denk ik vooral aan namen als Bank Violette, Haroon Mirza, Urs Fischer, Richard Prince, John Baldessari, Koen van den Broek,… Maar de voornaamste inspiratie voor mijn werk komt uit de muziek, en dan vooral uit de hardcore en metal wereld.
Krijgt een kunstenaar in België (of Vlaanderen) genoeg kansen en middelen om zich te uiten? In mijn opinie wel, er zijn genoeg
kansen die voor het grijpen liggen. Iedereen moet volgens mij zijn eigen weg zoeken, en of de kunstenaar dit via de weg van subsidies doet, of een meer Do it yourself aanpak hanteert, kansen zijn er in overvloed. Het moeilijkste voor mij op dit moment is uit de provincie breken, het lukt hier aardig maar binnen Limburg ben je rap rond. Wat kunnen we in de toekomst nog verwachten? In de toekomst ga ik trachten de lijn waarop ik nu zit verder uit te werken. Die installaties zijn redelijk nieuw, die op de foto is nog maar de 4de in de reeks. Eénmaal ik aan 5 zit ben ik van plan op de één of andere manier een ‘boek’ uit te brengen die de werken bundelt tot ‘Volume 1’, gekoppeld aan een solo expo liefst buiten Limburg. Voor de rest wil ik VONK blijven runnen, ons huis/ atelier af krijgen, proberen zo veel mogelijk expo’s doen en veel nieuw werk maken.
Kris vandevenne
Op welke projecten ben je zelf het meest trots en waarom? Het project waarop ik dit moment het meest ’trots’ op ben is VONK. Een atelierproject in Hasselt dat we met een aantal mensen hebben opgericht, met als doel betaalbare werkruimte te creëren voor beginnende kunstenaars met een professionele carriere op het oog. We zijn nu bezig met de 2de jaargang, en de nieuwe lichting zou er in maart 2013 in kunnen. Er gaat voor het werkjaar 2013 plaats zijn voor 5 nieuwe kunstenaars. Ook ‘trots’ ben ik op de installaties waar ik nu mee bezig ben “The White Metal Series” (zie foto). Grote lichtsculpturen in combinatie met objecten als onder andere schedels en afgietsels van reuzenzonnebloemen.
9
Tom Vanuytrecht muziekkliniek
Top vijf albums - Pig Destroyer – Book Burner - Danny Brown – XXX - Hoax – Alles!! - Pallbearer – Sorrow and Extinction
Top vijf singles - Trash Talk – Blossom & Burn - Pharaoh – This House is Doomed - EyeHateGod – New Orleans is the new Vietnam - Frank Ocean – Pyramids - Goat – Let it Bleed
10
Kristof callens:
“De dag dat ik met tegenzin naar mijn werk ga, hou ik ermee op.�
to o g pr aat 11
Iedereen kent vast en zeker wel het Vlaams Huis op de Grote Markt van Izegem. Maar kennen jullie ook de uitbater, Kristof Callens, die het café al sinds zijn 28ste openhoudt? Hoe ben je op het idee gekomen om een café open te houden? “Sinds mijn vijftiende werkte ik al in het Vlaams Huis en toen al liep ik met het idee in mijn achterhoofd om ooit zelf een café te beginnen. Toen ik mijn job als leerkracht Automechanica in het VTI van Izegem noodgedwongen moest opgeven, ben ik op de toenmalige eigenaar van het Vlaams Huis afgestapt en heb ik hem botweg gevraagd hoe lang hij het nog ging rekken. En voilà, ondertussen ben ik al bijna 10 jaar de trotse eigenaar van het Vlaams Huis.” Hoe zou je zelf je café omschrijven? “Ik moet wel zeggen dat er een groot verschil is tussen het Vlaams Huis tijdens de week en het Vlaams Huis tijdens de weekends. Op vrijdag- en zaterdagavond vind je er vooral de Izegemse jeugd terug en wordt er meer dan eens stevig gefeest. Op andere moment kan je meer spreken van een ‘toogcafé’ en dan zie je er vooral de wat oudere cafégangers. Maar pas op, ook bij die mannen kan het er eens luid aan toe gaan, vooral na een gewonnen match van Anderlecht is het er allesbehalve rustig!” Welke cafés bezocht jij vroeger vaak? “In mijn jonge jaren zat ik vooral
in zogenaamde bruine kroegen. Een goed voorbeeld van zo’n café was ‘den Elvis’ in de Burg. Vandenbogaerdelaan, dat nu helaas al enkele jaren dicht is. In het vroegere Vlaams Huis vond je me natuurlijk ook veel terug. De vrijdag na school gingen we ook vaak naar de Ramses, dat in die tijd nog in zijn kinderschoenen stond.” Wat zijn de toekomstplannen? “Voorlopig blijft het wat koffiedikkijken en afwachten wat de toekomst brengt. De Pallieter, het café naast het Vlaams Huis, is ook van mij en ooit zou ik beide cafés willen samenvoegen, maar zoals je weet, zulke investeringen zijn niet van de poes. Ik hoop gewoon dat ik het nog lang kan blijven doen!” Vind je nog de tijd om er eens tussenuit te knijpen? “Minder dan ik zelf zou willen en dat vreet toch wel een beetje aan mij. Een café openhouden is geen typische nine-to-five job waarin je eens twee weken congé kan nemen. Normaal ga ik elk jaar op skireis, maar dit jaar is het er nog niet van gekomen. Misschien best, want telkens heb ik wel iets gebroken.” Wat is het raarste dat je al meegemaakt hebt in je café? “Ik heb al veel bizarre dingen meegemaakt in het Vlaams
Huis, het ene al wat prettiger dan het andere, maar wat me het meest is bijgebleven, is toen ik eens twee weekends na elkaar in het ziekenhuis ben geslagen door skinheads. Nochtans had ik de politie er al meerdere malen op attent gemaakt dat die gasten wat te graag de confrontatie aangingen…”
De likes van Kristof • Bier: Stella Artois “Een gewone pint smaakt mij nog altijd het meest!” • Plaats in Izegem: Thuis “Eens lekker op mijn gemak zijn.” • Maaltijd: Zeetong met verse frietjes “Als je me eens culinair wil verrassen, dan weet je wat gekookt.” • Restaurant: Villa Red of De Smaak “De kok van De Smaak is een jeugdvriend.” • Muziekgenre: Van rock tot drum ’n bass “Ik sta open voor veel, maar laat de extremen maar achterwege.”
12 jong en geĂŤngage e rd
Astrid is kersvers voorzitster van de Jeugdraad ‌En dat zullen we geweten hebben. Vanaf september waaide een nieuwe wind doorheen de Izegemse Jeugdraad. Nu de voorzitster Stefanie Callens op Erasmus vertrok, moest er snel een vervanger gevonden worden. Die kwam er al snel met Astrid Delombaerde. Via haar moet jong Izegem dus een spreekbuis krijgen, reden te meer om ze even op de rooster te leggen.
Waarom koos je voor deze nieuwe kans? Je hebt toch niet echt ervaring op jeugdwerkingsgebied? “De jeugdraad is er niet enkel voor jeugdbewegingen, dat is een vaak voorkomend misverstand. De jeugdraad is de spreekbuis van alle jongeren in Izegem. Of dat proberen we toch te zijn Dus elke jongere die dringend iets wil veranderen, kan bij ons terecht. Dan overleggen we en schrijven we een pittig advies naar de gemeenteraad. Want als je een probleem wil aankaarten, sta je samen veel sterker dan alleen!” “Waarom ik voor de jeugdraad koos? Al mijn vriendinnen gingen in de jeugdraad & ‘k stopte met dansen & niets doen zit niet in mijn bloed. Ik vind het ook boeiend om met jeugdige topics bezig te zijn!” Die hechte vriendenbende, zorgt die niet voor een grotere drempel voor andere jongeren? “We zijn wel een hechte bende en gaan ook veel samen uit buiten de jeugdraad. Dat is volgens mij ook nodig bij vrijwilligerswerk. Als we niet goed overeen zouden komen, zou dit niet lang meer duren. Sinds kort maken Eva Declerck, Tine Vandekerckhove en Klaas Seynaeve ook deel uit van het dagelijks bestuur. We blijven dus evolueren.“ Welk advies schreven jullie vorig jaar uit? “Ons advies richt zich vooral naar jeugdinfrastructuur toe. Voor heel wat jeugdbewegingen is een lokaal zetten financieel geen lachertje, dus stelden wij voor dat het stadsbestuur hen een renteloze lening zou aanbieden.” “In tweede instantie richtten we ons tot de stadsinfrastructuur. In
de
zomer gaat de speelpleinwerking door in het Joc, wat de kansen voor andere initiatieven van jeugdverenigingen en het jeugdhuis de Tunne beperkt. Een nieuwe locatie voor de Tunne zou wonderen doen. Het bierkot is er veel te klein en de elektriciteit en het sanitair zijn verouderd. Maar ook in het JOC zelf zijn er heel wat mankementen. Dus vroegen wij na overleg op de algemene vergadering de volgende zaken aan: een koelcel in plaats van een warm bierkot, een vaste dubbele toog ( veel brandveiliger) en een beter afzuigsysteem!“ Wat willen jullie dit jaar zeker bereiken? “We namen een enquête af bij de Izegemse jongeren en daaruit kwam het idee om barbecues te plaatsen op Izegemse pleintjes. Ideaal als je op een mooie zomerdag zin hebt in een barbecue
13
met vrienden. In Gent & Leuven is het alvast een succes!” Waar schiet Izegem nog tekort op het gebied van jeugd? “Persoonlijk vind ik dat het aanbod in de Leest niet echt aantrekkelijk is voor de jeugd. In Gent, waar ik op kot zit, kan je met een cultuurcheque voor €2 naar een concert, een film of een stand-up comedy show. In Izegem betaal je als jongere de volle pot. Jongeren (-26 jaar) kunnen van een korting van 50 procent genieten wanneer zij persoonlijk een last minute ticket kopen aan de avondkassa. Last minute tickets zijn er voor alle zittende schouwburgvoorstellingen, maar uitverkochte voorstellingen mogen jongeren dus al vergeten!” Tekst: Dries Dehaudt
14 b e w eegredenen
“Van je hobby je job maken, is dé droom!” Jasper Vermeulen beoefent sinds kort zijn droomhobby, namelijk rally. De 19-jarige Izegemnaar maakte zijn debuut als copiloot op 6 mei 2012 in de ‘Leptines Rally’. De droom om ooit in de rallywereld terecht te komen, begon bij Jasper al op jonge leeftijd. “Het was altijd al een droom geweest
om ooit rally te rijden,” zegt hij, “van kinds af aan ging ik al kijken.” In de lagere school zat Jasper samen met Nigel Casier in de klas
en toen al kwamen ze overeen om later samen rally te rijden. Wat op dat moment slechts een onwaarschijnlijke kinderwens leek, bleek in december 2011 toch uit te komen. Jasper kreeg plots een mailtje van Nigel, met de vraag of hij geen zin had om Nigel’s copiloot te worden in de rally. “Ik zag dat natuurlijk onmiddellijk zitten,” verklaart hij, “al waren er toch twijfels over het financiële aspect.” Het rallygebeuren is namelijk geen goedkope sport, maar na goed overleg met de ouders en het vergaren van enkele sponsors zag Jasper zijn droom steeds dichterbij komen. “Rally is tenslotte een wereldje waar je moeilijk inraakt,” voegt hij toe, “het was een unieke kans die ik moest grijpen.”
15 Het werk van een copiloot is echter wel uitgebreider en moeilijker dan de job van een GPS. Het is niet voldoende om op het juiste moment aan te kondigen welke bocht zal opdoemen binnen enkele tientallen meters, al is dit wel een belangrijk onderdeel. De kersverse student Accountmanagement moet naast zijn paperassen voor school ook het papierwerk van de rally in orde brengen. Dit houdt in dat alles in gereedheid moet zijn voor de documentencontrole en technische controle van de wagen, die bij elke rally plaatsvindt. “Daarenboven moet ik ook samen met de piloot op parcoursverkenning,” zegt Jasper, “zodanig dat we een gedetailleerd verslag hebben om van start te gaan.” De eerste ervaringen met de droomhobby zijn alvast geslaagd. “Tijdens de wedstrijden blijft het toch telkens een kick om in onze auto (Citroën Saxo VTS) te zitten,” verklaart Jasper, “het is spannend, er kan van alles gebeuren en als er veel volk staat is het nog leuker!” Aangezien het nog maar hun eerste jaar is, zitten ze nog in een leerfase, al gelooft Jasper wel dat het mogelijk moet zijn om in de nabije toekomst kampioen te worden in hun klasse (VAS & ASAF competitie, categorie 2C). Wat de verdere toekomst betreft, blijft de jonge copiloot realistisch: “Van je hobby je job maken is natuurlijk dé droom, al is dat niet simpel. De kans dat ik het zelf schop tot piloot is eerder klein, maar zover mogelijk geraken als copiloot is alvast een doel!” Tekst : Maarten Vanhauwere
16 ji p-jac
Jongeren hebben rechten! (en ook plichten) Wist je dat? • Je vanaf je 16de zelf geld kan afhalen zonder toestemming van je ouders. • Je bij wet pas vanaf je 16de seks mag hebben • Je vanaf 17 jaar je theorie-examen kan doen voor je rijbewijs B (auto). Bovendien mag je onbeperkt herkansen! • Je als verdachte nooit verplicht bent te antwoorden of een verklaring af te leggen bij de politie. Je hoeft ook geen namen te noemen van andere personen. • Als je geen 18 bent en betrapt wordt met cannabis (of andere drugs) de politie jouw ouders kan verwittigen en een proces-verbaal kan opmaken. • Je de wet overtreedt wanneer je dronken over de openbare weg loopt! Als jongere kan je steeds bij het JAC terecht met allerlei vragen rond jouw rechten en plichten. “Mijn ouders willen mij geen zakgeld geven, wat nu?” (Jonas, 15 jaar) Zakgeld is geen recht. Jouw ouders zijn dus niet verplicht om zakgeld te geven. Er bestaan ook geen regels over hoeveel zakgeld je
zou moeten krijgen. Wel moeten ouders hun kinderen zo opvoeden dat ze kunnen meedoen aan het ‘sociale leven’. En daarvoor heb je wel wat geld nodig. Met zakgeld leer je bovendien de waarde inschatten van geld en van wat je ermee kunt kopen. Je hoeft zakgeld niet altijd zomaar te krijgen. Je kunt ook zelf wat geld verdienen. Tips om je ouders te overtuigen vind je op www.jac-middenwvl.be. “Mijn ouders hebben mijn sms’en gelezen. Mag dit wel?” (Mieke, 16 jaar) Nee, je hebt als minderjarige recht op privacy. Een sms, mail of dagboek is zo intiem en privé dat zelfs jouw ouders dat niet mogen lezen. Maar zo simpel ligt het niet altijd. Aan de andere kant staan jouw ouders wel in voor jouw opvoeding. Hun ‘ouderlijke gezag’
betekent dat ze alles mogen doen dat ze nodig vinden om je veilig op te voeden. Daarbij hoort ook het recht om wat in de gaten te houden waar jij zoal mee bezig bent. In principe hebben jouw ouders dus niet het recht om jouw dagboek in te kijken of jouw sms’en of mails te lezen, maar soms hebben ze misschien goede redenen om dat wel te doen. Of jij het met die redenen eens bent, doet er weinig toe. Zo kunnen jouw ouders in de verleiding komen om het te lezen als ze onraad ruiken of als ze zich vragen stellen rond vriendjes, seks of drugs. Jij hebt dan niet echt een mogelijkheid om ze dat te verbieden. Meer hierover op www.kinderrechtswinkel.be www.jongereninformatie.be Edwina Poppe, psychosociaal begeleidster JAC
k u nst sto f 17
LISA SPILLEBEEN:
“Mijn docent begreep geen snars van mijn schilderijen.” Kunstschilderen… Het is een hobby als een ander, nietwaar? Voor de Emelgemse Lisa Spillebeen is het meer dan zomaar een hobby. De 23-jarige creatieveling studeerde af in het KASK in Gent en gaat zeer regelmatig een canvasdoek te lijf met borstels en verf. Het schilderij op de laatste pagina van dit nummer is van haar hand. De uitleg volgt hieronder… Kan u uw schilderstijl eens beschrijven voor onze lezers? Lisa: “Ik ben een zeer expressieve en kleurrijke schilder. Ik zweef ergens tussen figuratieve en abstracte schilderkunst. Ik schilder altijd erg alledaagse taferelen. Ik kan bijvoorbeeld iemand schilderen die zijn schoenen aantrekt of iemand die van de trap afkomt. Erg gewone dingen dus. Die taferelen benader ik echter op een manier waardoor de persoon in kwestie volledig opgaat in de achtergrond. Door die techniek ontstaat er een spel van lijnen, vlakken en kleuren. Een compleet nieuwe dynamiek is het gevolg. Op die manier ontstaat er een soort van vertwijfeling bij wie het schilderij bekijkt.” Hoe werd u kunstenares? Is het een roeping? Lisa: “Een roeping zou ik het niet durven noemen. Voor zover ik het mij kan herinneren ben ik altijd creatief bezig geweest. Het was eerder vanzelfsprekend dat ik mij in die richting verder zou gaan ontwikkelen. Iemand die ta-
len studeert spreekt bijvoorbeeld ook niet over een roeping. Het was een logische en evidente keuze van mij.” Wie zijn uw grote voorbeelden? Lisa: “Roger Raveel en de onlangs overleden Raoul De Keyser. Ik stel voor dat iedereen die mensen eens googelt. Je merkt meteen hun invloed op mijn werk.” Waar hebt u al tentoongesteld? Lisa: “In het KASK Gent en in de Kunstakademie Münster in Duitsland. Misschien binnenkort ook in Izegem…” Wat is het mooiste compliment over uw werk dat u al kreeg? Lisa: “Dat komt van een docent van mij. Hij begreep jarenlang geen snars van mijn werk, maar nadien vond hij mijn werk echt sterk.” Op wat bent u het meest trots als kunstenares? Lisa: “Ik vrees dat kunstenaars nooit tevreden of trots zijn op hun werk. Het enige moment waarop
je je eigen werk goed vindt, is wanneer een kunstwerk net af is. Maar eenmaal je een nieuw werk begint, vind je je vorige schilderij niet goed meer. Dat is nu eenmaal een logische dynamiek. Een kunstenaar evolueert altijd.” Vindt u Izegem een inspirerende omgeving voor een kunstenaar? Lisa: “Nee. De onderwerpen van mijn schilderijen zijn altijd huiselijke taferelen. Izegem als stad an sich komt nooit aan bod. Een muze is Izegem dus niet. Maar er valt wel heel wat te doen in Izegem op cultureel vlak en soms zijn er projecten die kunstenaars samen brengen. Meer van dat, zou ik zeggen.” Tekst: Michiel Denys
18 T i ps van de redact i e
onder de kerstB... Nieuwjaar, een dag vol lekker eten, drinken, gezelligheid en cadeaus. Wil jij dit jaar graag iets anders geven dan een vivabox of een bongobon? En dan nog liefst iets dat je kan betalen met je krappe studentenbudget? Het kan, dankzij onze tips! kaanval bezorgd hebben door het kleuren van behangpapier, het vernielen van belangrijke documenten enz. Zo kunnen de ouders hun deugnieten met een gerust hart het tafelkleed laten bekladden.
Met deze tandenstokerhouder kan je je hipste tante imponeren of je net samenwonende nicht of neef verblijden. Als het nieuwjaarsfeest bij je thuis plaatsvind, kan je hem ook gewoon voor jezelf kopen. Of geef hem op Oudejaar aan je ouders cadeau.
Dit tafelkleed geef je aan je neefjes of nichtjes die hun ouders al meermaals een panie-
Heb je een broertje die geen moment zonder muziek kan? Neemt je nonkel altijd de radio mee naar de badkamer als hij een bad neemt? Geef dan deze radio in de vorm van een badeend. Hij is volledig waterproof en drijft op het water. Er is ook een duikbootmodel te verkrijgen.
Deze taartschep in de vorm van een hondje is een ideaal
cadeau voor je ouders of je tante waar je al 3 jaar op rij een boekenbon aan geeft. Deze taartschep maakt het tafelkleed trouwens niet vuil, omdat het hondje op zijn pootjes kan staan en het vuile metaal zo boven tafel hangt. Je kan er trouwens een taart bij geven, zodat je cadeau meteen uitgetest kan worden.
Een origineler peper- en zoutvat is waarschijnlijk niet te vinden. Je pas samenwonende zus of je neef die sinds dit jaar op kot zit zal er dus tevreden mee zijn. En geef toe, je zou het zelf toch ook op de eettafel willen zetten? Ligt het bureau van je broertje altijd vol? Vraag jij je af hoe je zus nog kan studeren met al die rommel? Dan kan dit mini bureaustofzuigertje van
fuivelaar
f u i v el aar 19
pas komen. Dit veegwagentje begint meteen te rijden als je er batterijen in steekt. Zaken die je nog nodig hebt maar die zijn opgezogen door het veegwagentje, kan je in het opvangbakje terugvinden.
Vrijdag 9 november JOC Quiz Org: Groen-Jongeren Zaterdag 10 november JOC Fireparty Org: Scouts en Gidsen Zaterdag 17 november JOC Spaghetti-avond Org: Jeugd Rode Kruis Vrijdag 23 tot zondag 25 november Het kouterke bij de middenschool Streekbierenweekend Org: KSA
Als laatste geven we je nog deze stropdas mee. En stropdas mag je hier letterlijk nemen. Door de bedrukking lijkt het namelijk alsof er echt een strop rond de nek hangt. Let op: geef dit enkel aan nonkels met gevoel voor humor, anders kan je weleens de mist in gaan met dit cadeau. Tekst: Marjoke Werbrouck
Zaterdag 24 november Zaal Valentino Back 2 Dignity Org: Wereldwinkeljongeren Maandag 31 december JOC Oudejaarsbal Org: KSA
v.u. Wouter Vandemaele - Krekelstraat 167 - 8870 Izegem
20 p ortrettetrekk er
Bovenstaand schilderij is van de hand van Lisa Spillebeen, een Izegemse kunstenares (zie het interview op pagina 16). Op een gele achtergrond lijkt iemand op een bureaustoel te zitten. Wat die persoon – is het wel een persoon? – daar doet lijkt niet helemaal duidelijk. Laat ons gerust uw interpretatie weten via Twitter of Facebook! Heb je zelf een markante foto van Izegem, stuur deze dan op naar boazeloarke@gmail.com en misschien haalt jouw foto de achterkant.