Het is een fantastische film die Chicken Run maar in onze wijk zijn er meer kippen dan men zou denken. In veel van de stadstuintjes werden namelijk hokken en hokjes getimmerd waar deze gevederde vrienden hun dagen in peis en vree kunnen slijten. En nog dit, de meeste hebben allemaal een naam. Foto Jeannine FUHRING
Zurenborg krijgt opnieuw een boekhandel in het pand waar tot dusver Het Karrewiel, rechts op de foto, was gevestigd. Daar komt boekenwinkel ‘Kartonnen Dozen’ die zich richt tot de holebi- en transgendergemeenschap en in hetzelfde pand hebben ook het Roze Huis en çavaria een oplossing gevonden voor hun chronische ruimtegebrek. Zowel de boekhandel als de nieuwe kantoren zouden tegen de zomer open moet zijn. (Marcel SCHOETERS) • Foto André DEJONGHE
In de wijk heeft men al een beetje traditie wat fietsen en fietskarren betreft. We zien ze hier in alle maten en formaten maar deze is toch wel iets hors categorie. Hier kan wat volk in. En dat volk komt van kinderdagverblijf Bloemendal uit de Kleinebeerstraat. Leen Mertens: “We hebben onze kar sinds vorig jaar. We konden ze gewoon in de handel kopen voor zo’n 1.600 euro. Het bedrijf van de vader van één van onze kindjes sponsorde. We zijn er zo dikwijls mogelijk mee op stap, voornamelijk met onze Baby’s en Kruipers omdat we daarvoor wat weinig buitenruimte hebben.” In de kar daarentegen is er altijd plaats voor ééntje meer.
Foto Jeannine Führing
BURGERBEGROTING
Het district heeft weer een miljoen euro ter beschikking en daar moet een bestemming voor worden gezocht. Dat gebeurt in drie stappen en de weken van de burgerbegroting starten op 14 maart.
LIEN
De actrice Lien Van de Kelder is voogd van een “niet begeleid minderjarig Syrisch meisje” geworden. Waarom ze dat doet en of anderen ok deze beslissing kunnen nemen legt ze heel omstandig uit. • Foto Jörg PYL
16
De gasten van Dez Mona voelen zich niet te min om in een kleine ruimte te spelen voor slechts enkele tientallen fans. Dat gebeurde onlangs in Salon Divers waar Frateur het beste van zichzelf gaf, onlangs de jetlag. • Foto Dieter DEDECKER
PAGINA2 Gazet van Zurenborg | ww.gazetvanzurenborg.be
Swa Collier, hoofdredacteur van de Gazet van Zurenborg laat elke keer zijn gedachten gaan over de gebeurtenissen in de wijk.
Laat ons maar eens beginnen met de Dageraadplaats en de horeca. Zoals bekend zijn dat restaurants en drankgelegenheden allerhande. Die proberen klanten te lokken door een groot terras, veel bieren van ’t vat, een uitgebreide eetkaart, aangepaste muziek, een uitgelezen menu en noem maar op. Op de Dageraadplaats zijn er echter twee gelegenheden die voor iets anders gekozen hebben. Eentje heeft een behoorlijk grote ijsbeer op het terras staan en even verder staat een zwarte gorilla de voorbijgangers aan te staren. Overigens is deze gorilla de lieveling van alle klein mannen die het op een bepaald moment beu zijn om op pleinduiven te blijven jagen.
Gazet van Zurenborg is een uitgave van de vzw NIEUWE ZURENBORGSE PERS
Bankrekening: 001/3873842/29 www.gazetvanzurenborg.be
P/a Harry Brijs, Velodroomstraat 27 2600 BERCHEM harryb@scarlet.be
Redactie
Hoofdredacteur:
Swa Collier
Stierstraat 3,
2018 Antwerpen
0477 51 40 28 swa.collier@telenet.be swa.collier@gazetvanzurenborg.be
Redactiesecretaris
André Dejonghe : andre.dejonghe@skynet.be
Eindredactie
Marcel Schoeters
Redactie Gazet van Zurenborg
Stierstraat 3, 2018 Antwerpen gazetvanzurenborg@telenet.be
Medewerkers (tekst en foto’s)
Dirk Blijweert, André Dejonghe, Walter De Ley, Renée Dufait, Jeannine Führing, Ad Moeskops, Marc Vingerhoedt, Peter Theunynck, Jörg Pyl,
Luc Pandelaers, Dieter Dedecker, Andreï Holthof, An Van De Wal, Marcel Schoeters, Yo Van den Bulck, Luk Depondt, Frederik Cornette, Drosakis Morfo,
Dani Van Remoortel, Bernard Soenens
Lay-out & Pre-press
Colin Bellefroid colin@bitrac.be www.bitrac.be
Advertenties
Rose-Marie Simoens
0485 90 39 84 03 236 66 23 degrootesimoens@gmail.com gazetvanzurenborg@telenet.be
Opvolgen advertenties
Gerda Eelen gerda@zurenborg.be
0486 83 33 06
Drukker
Drukkerij Goossens Achterbroeksesteenweg 208, 2180 Kalmhout
Distributie
Hans Dresselaers
Van Diepenbeeckstraat 43 • 2018 Antwerpen 0472
Website
www.gazetvanzurenborg.be
Nu weegt zo’n onschuldig dier toch wel een paar zakjes kolen en de eigenaars zijn er dan ook vrij gerust in dat hij niet zo maar meegepakt zal worden. Tot dan het onvermijdelijke toch gebeurt natuurlijk. In Gorillaz was er namelijk een liveoptreden en de aap was zo geschrokken dat hij ’s nachts verdween. Het bos in, kan nauwelijks, op stap met een gorilla van ’t andere geslacht is ook twijfelachtig zodat geen andere optie open bleef dan dat het alweer mensenwerk zou zijn. Enig speurwerk en navraag leverden snel resultaat op: een vrouwmens met allicht een paar cocktails te veel op, had blijkbaar nood aan stevig nachtelijk gezelschap en had de gitzwarte dan maar meegelokt. Droefenis alom, maar na een bedenktijd werd de vrouw plus aap gevonden en die laatste kwam in alle stilte terug op zijn plaats. Op het terras. En bij het woord livemuziek begint hij nu telkens vervaarlijk te grommen.
POEZIE
Het is en blijft hier toch een beetje speciale wijk. Het initiatief om met poëzie naar buiten te komen heeft de mensen aangesproken. Tientallen bewoners hebben zich nu al gemeld: zij stellen hun vensters gratis ter beschikking om een gedicht aan te bevestigen. Niet voor zomaar een weekendje, neen, voor toch een behoorlijk lange periode. Da’s ook een goeie zaak zodat iedereen rustig een rondgang in de wijk kan maken om zich te laten verrassen. Want dat moet het toch worden, zich laten verrassen door een paar mooie woorden, pakkende zinnen. Hoe de reacties zullen zijn, hoeveel mensen zich zullen laten verleiden, valt moeilijk te voorspellen maar wat ons betreft is het initiatief nu al geslaagd. Nog vooraleer er een letter aan een venster plakt. En denken we dan al aan een vervolg zodat Zurenborg ook bekend zal worden als de wijk waar Herman de Coninck, de belangrijkste Vlaamse dichter heeft gewoond, en de bewoners dat honoreren met …gedichten. Zou wel mooi zijn.
EVENEMENTEN
In ons vorig nummer hebben we gemeld dat een aantal mensen die in de omgeving van de Dageraadplaats wonen er schoon genoeg van hebben om telkens met overlast geconfronteerd te worden bij evenementen op het plein. Evenementen die redelijker wijze om 22 uur afgelopen moeten zijn zodat de algemene rust tegen middernacht bereikt wordt. Voor mensen met kinderen, of mensen die vroeg op moeten om te gaan werken nog een te pruimen uur. Maar wat blijkt? Meer en meer evene-
Deze gorilla was plotsklaps verdwenen maar was vrij snel weer terug op zijn geliefd terras.
menten mogen tot middernacht bezig zijn met muziek, dj’s of wat ze ook kunnen bedenken. Het gevolg is dan ook dat er tot een kot in de nacht overlast, lawaai, dronken toestanden, ruzies en noem maar op te genieten zijn. En daar hebben die omwonenden schoon genoeg van. Ook aan het volume ergert men zich blauw. Waarom moet alles toch zo luid staan dat men het tot aan Berchem Station kan horen? Ook al is er nog nauwelijks een kip te bekennen op het plein zelf. Maar een van de belangrijkste vragen is: is een wijk zoals Zurenborg, een wijk met veel jonge gezinnen, een wijk met een plein midden de woonwijk, met nauwe straten die als klankkast fungeren, is een evenementenplein als de Dageraadplaats daar wel op zijn plaats? Moeten we ons (lees de stad) niet beperken tot het geven van vergunningen aan alleen wijkgebonden evenementen (scouts, rommelmarkt) overdag of tot de valavond. Met een opgelegde beperking qua decibels en controle van dat geluid. Mensen als Zurenborg Sport hebben dat al langer begrepen en zijn uitgeweken naar de rand want zo veel is duidelijk: de Dageraadplaats is de Konijnenweide niet.
Skaters vertrokken vanop de Dageraadplaats, toerden door de stad en overstelpten dan de wijk met lawaai allerhande. Niet vatbaar voor herhaling is de veelgehoorde opmerking.
We willen iedereen meteen verwittigen. De komende campagne van onze nationale voetbalploeg zal ook deze keer in de wijk niet onopgemerkt voorbij gaan. Dezelfde initiatiefnemers hebben namelijk nu al beslist en de vergunningen bekomen om binnenkort de matchen van
de Rode Duivels in Frankrijk op groot scherm op het plein te brengen. Wel zal het beter georganiseerd worden en zal men aan crowd watching doen via een aantal camera’s die alles in de gaten zullen houden. Het wordt dus weer een Rode Duivelsplein of een Duivelse Dage-
raadplaats, keuze zat. Maar iedereen herinnert zich nog de massa die tijdens de vorige campagne afzakte naar het plein waar dan bv. voor een ambulance of hulpdiensten geen doorkomen meer aan was. Dus, gezellig houden en zorgen dat we winnen. (SC)
De benedenverdieping van het pand op de hoek van de Draakplaats en de Draakstraat, waar ooit het Karrewiel in huisde, zal dus worden ingenomen door 2 verschillende, maar verwante gebruikers. De gespecialiseerde boekhandel ’t Verschil, die de voorbije 20 jaar te vinden was op de Minderbroedersrui, vestigt zich hier onder de nieuwe naam ‘Kartonnen Dozen’. In de Minderbroedersrui was de boekhandel eerst aan de ene en daarna aan de andere kant van de straat gevestigd. “Er is veel verdwenen in die straat”, zegt Johanna Pas, die al 16 jaar in de zaak werkt. “Het is ook geen geheim dat er een crisis heerst in het boekenvak. Ook in ons segment kunnen we natuurlijk niet op tegen de internethausse.”
Kartonnen Dozen wordt dus wel kleiner dan ’t Verschil en dat zal ook een weerslag hebben op het aanbod. “We hadden in ’t Verschil ook een koffieshop en we boden er erg veel producten aan. We wilden nl. zo volledig mogelijk zijn en aanbieden wat er zoal te vinden was voor onze doelgroep van holebi’s en transgenders.”
UNIEK
Toen de eigenaar van het pand in de Minderbroedersrui besloot om het te koop te stellen, moest ’t Verschil op zoek naar een andere plek. Die is nu gevonden. “We willen echter niet meer uitsluitend producten verkopen, maar ook activiteiten organiseren”, zegt Johanna. Ze denkt daarbij aan zaken als lezingen en workshops, o.m. rond persoonlijke ontwikkeling. Veel concurrentie zal de zaak niet meer hebben. De andere holebiboekhandel in Gent en de Franstalige in Brussel hebben allebei de deuren gesloten. Verder is er in Amsterdam nog wel een vergelijkbare winkel te vinden.
“Wij zijn op dit vlak de enige boekhandel geworden die Vlaanderen en het stuk Nederland onder de rivieren bestrijkt. “
Dat de winkel nu kan intrekken op de Draakplaats, is ook een gevolg van een gelukkige samenloop van omstandigheden”, aldus Johanna. “Ook het Roze Huis/çavaria was op zoek naar meer ruimte. Zij hadden contacten met de eigenaar. Het is de bedoeling dat Roze Huis/çavaria zijn kantoren inricht in het grootste deel van de ruimte en dat wij dan een kleinere boekhandel openhouden. Daar zal, zoals al gezegd, een kleiner aanbod worden geboden, zowel van nieuwe als van tweedehandsboeken. Die zullen zowel in het Nederlands als in het Engels te verkrijgen zijn.”
Tijdschriften zullen niet meer in de rekken liggen, want die nemen volgens Johanna te veel plaats in beslag. “Wat we wel wat willen uitbreiden, is ons aanbod aan kinderboeken. En verder willen we inspelen op het gegeven dat er op Zurenborg geen boekhandel meer is. We willen aan de buurt duidelijk maken dat we alles kunnen bestellen.”
ZICHTBAARHEID
Dank zij de nieuwe ruimte, kan çavaria zijn hoofdkwartier van Gent naar Antwerpen verkassen, zegt Yves Aerts, coördinator çavaria. Zijn tegenhangster bij het Roze Huis, Chloë Lenaerts, zegt dat er momenteel in het Roze Huis boven Den Draak 35 holebi-en transgenderorganisaties vergaderen. Ze organiseren er infosessies, opleidingen en andere activiteiten. “Heel wat personeelsleden van de andere organisaties komen hier vergaderen en ons pand wordt echt te klein”, zeggen Yves en Chloë. “We willen ook wat meer zichtbaarheid geven aan onze werking.”
Die zichtbaarheid is volgens Yves een bewuste
keuze, ook in deze tijden van toenemende intolerantie. “Onze doelgroep is lange tijd onzichtbaar geweest. Dat hebben wij gemerkt toen wij in 2000 als Roze Huis opengingen. Mensen hebben schrik van elkaar. Alle mensen zijn verschillend, maar wij blijven ze maar indelen in man of vrouw, holebi of hetero. Waarom zouden wij ons wegstoppen? Wij hebben ons alleen maar sterker gemaakt.”
Het Roze Huis –de Antwerpse koepel – en çavaria –de Vlaamse koepel- stellen zich nadrukkelijk op als organisaties voor holebi’s en transgenders. “De transgenders hadden geen sterke organisatie zoals die bij de holebi’s al bestond”, aldus Yves. “Zij vonden dat wij door ons netwerk deuren voor hen konden openen.”
STEREOTYPES
Mensen worden nog te veel in stereotypes getaxeerd, vinden Yves en Chloë. “Als wij in scholen gaan praten, gaat het in wezen niet zoveel over seksualiteit. Wij willen bestaande genderclichés doorbreken. De maatschappij legt bepaalde vooronderstellingen op, die gebaseerd zijn op man of vrouw zijn. Dat begint al van in de wieg. Onderzoek heeft uitgewezen dat een baby die huilt veel eerder zal worden opgepakt als het een meisje is.”
Dank zij organisaties als het Roze Huis en çavaria is er al veel gebeurd, maar het werk is nog steeds niet af als je Yves en Chloë mag geloven. “Er is een steeds groter wordende groep van 80-plussers binnen onze gemeenschap. Je hebt ook mensen die tot culturele minderheden behoren, mensen in armoede, met een beperking of mensen die tot verschillende minderheden behoren. Voor heel wat holebi’s is het nog altijd een probleem om tot een minderheid te behoren. Ze noemen dat een ‘minderheidsstoornis’. Daar vloeien dingen uit voort als zelfdodingsgedachten, zelfmoordpogingen en dan sluiten we nog de ogen voor wat er buiten België gebeurt.”
COMPLEMENTAIR
Want over één ding zijn Yves en Chloë het zeker eens: België behoort tot de koplopers op wettelijk gebied. Dat is maar goed ook, want anders ontneem je mensen kansen en kunnen ze zichzelf niet zijn. “Met onze werking geven wij mensen een veilige omgeving en houvast. Wij hebben hier mensen als wrak zien binnenstrompelen en helemaal zien openbloeien”, zegt Yves.
Chloë voegt daar aan toe dat de mensen aldus ook de kans aangereikt krijgen om een sociaal netwerk te vinden. “Mensen hebben wel stereotypes nodig, maar je mag hen niet tot stereotypes verengen.”
Het Roze Huis heeft 2 vol- en 1 halftijdse medewerker(s) in dienst. Verder wordt de or-
ganisatie bijgestaan door 150 vrijwilligers. Çavaria heeft een 20-tal voltijdse medewerkers. Zij houden zich bezig met lobbywerk, infoverspreiding, vorming en hulplijnen. Door een tweede punt te openen naast Gent, kan er beter worden samengewerkt en het aantal
reizende medewerkers worden beperkt. 3door de twee organisaties en de boekhandel samen te brengen kan je een publiek lokken dat complementair is aan elkaar”, zegt Chloë. De nieuwe kantoren en de boekhandel zouden tegen het begin van de zomer open moeten gaan.
Wel hapjes, drankjes en speeches, maar geen hoofdredacteur wegens ziek in hospitaal. De nieuwjaarsreceptie van de Gazet anno 2016 gaat de annalen in als een wel heel bijzondere editie. Gelukkig viel er ook veel goed nieuws te rapen. Zo zal de krant binnenkort online te lezen zijn op een gloednieuwe website. Later dit jaar pakt de Gazet uit met een fotoarchief en verschijnen er gedichten op Zurenborgse huizen. Terug van een jaartje weggeweest: de trofee Rudi Kimpen die dubbel en dik verdiend naar Zurenborg Sport gaat. (Dirk BLIJWEERT)
renborgsport. In zijn uitbestede speech stak Swa bij monde van Peter zijn bewondering niet onder stoelen of banken. “Op een ogenblik dat veel verenigingen afkalven, rijgen zij moeiteloos vele tientallen cyclisten aan hun zadel. Een vereniging die op korte tijd zo veel mensen bijeen kan krijgen verdient een blijvende, mooie erkenning.”
PARIJS
Hilde Van Loon, Tom De Baenst, Davy Rosseel en Tom Teck namen de trofee dankbaar in ontvangst van Gerda Eelen. In een korte reactie toonde het viertal zich bijzonder verheugd. “Vandaag hebben we om en bij de 200 leden die in het wielerseizoen twee keer per week gaan fietsen. Omdat de bende zo groot is geworden, rijden we uit in drie groepen. Het is ons niet om het competitieve te doen, we willen in de eerste plaats mensen samenbrengen. En achteraf een pintje drinken, natuurlijk… Hoe dan ook: dit is een mooie erkenning die veel deugd doet. Er zijn trouwens mensen die blijven komen, zelfs nadat ze verhuisd zijn. Zo hebben we zelfs een trouwe sportieveling uit Brasschaat.”
Peter Theunynck mocht stand-in spelen voor onze afwezige hoofdredacteur. Hij beklom minstens even kwiek het spreekgestoelte en stelde zich voor als “uw vervangSwa, maar dan meaner & leaner. Peter toverde een papiertje uit zijn achterzak en las de speech voor die Swa van op zijn ziekenhuisbed had voorbereid. Onze hoofdredacteur mag dan wel een dipje hebben, in zijn boodschap toonde hij zich erg strijdvaardig. “Toch mooi hoe we in crisistijden meer dan 250 pagina’s bij de wijkbewoners wisten te brengen. Daar mogen we als gazettenbende best fier op zijn.” Swa prees bij monde van Peter de inzet van Hans Dresselaers, die ons nieuw krantendepot bestiert. Hij keek ook vooruit en kondigde de wedergeboorte van onze website aan, met dank aan Jo Van Hove van Linking Generations en diens kompaan Kees. Er komt trouwens ook een digitaal fotoarchief, waar iedereen naar hartenlust in kan grasduinen. Tegen de zomer zou het archief honderden, zo niet duizenden foto’s tellen. Nog dit jaar zullen er aan de ramen van meer dan zestig Zurenborgse huizen gedichten verschijnen, een initiatief van onze wijkdichter Jorg Pyl.
Peter maakte ook een bruggetje naar een ander hoogtepunt van de avond: de trofee Rudi Kimpen. De erkenning ging unaniem naar Zu-
Of er dit jaar nog speciallekes op het programma staan? Zoals altijd organiseren we een koers op rollen en verder zijn we van plan opnieuw naar Achouffe te fietsen. We broeden ook op een nieuw initiatief. Het staat nog niet helemaal vast, maar we denken wel aan een fietstocht Parijs - Zurenborg, met aankomstmeet aan het ZeeZicht. Vergeet zeker ook niet de Zurenborg-Sport medewerkers te vermelden die vandaag niet aanwezig zijn. We zijn alles bij elkaar met z’n zestienen. Deze trofee gaat ook naar hen. “
OLYMPISCH
Het moet gezegd: juwelenontwerper Mike van Em en El kwam met een wel erg bijzondere creatie op de proppen voor de onderscheiding. “Ik heb gekozen voor een echte trofee. In een zilveren schijf heb ik het stratenplan van Zurenborg gegraveerd. Het doet een beetje denken aan een Olympische medaille, al wist ik niet vooraf dat de onderscheiding dit jaar naar een sportbeweging zou gaan. Mijn ontwerp gaat uit van het stratenplan van Zurenborg. Dat is niet alleen herkenbaar, maar ook erg mooi. Via Google Maps heb ik een afdruk genomen van het plein. Daarna was het kwestie om mijn passerpunt op de juiste plek te zetten om van daaruit een mooie cirkel te trekken. Waar dat dan precies was? De Dageraadplaats natuurlijk, het epicentrum van de wijk, toch?”
het bete re speelgoed
Gitsschotellei 139 - 2600 Be rchem
tel. 03/383 59 56
openingsuren: di-zat. 10 -12.30u. 13.30-18u. zondag en maandag gesloten
In september vorig jaar heeft De Lijn bij de Bestendige Deputatie van de provincie een aanvraag ingediend om de exploitatievergunning van de bussenstelplaats aan de Tramplaats die verloopt in september 2016, met 20 jaar te verlengen. Inmiddels heeft een aantal instanties hun advies geformuleerd over deze verlenging. Vooral het advies van het Stadsbestuur is ongewoon fel. Het
Drie instanties hebben intussen hun advies uitgebracht: de Vlaamse Milieumaatschappij, de afdeling Milieuvergunningen van de Vlaamse Overheid en het stadsbestuur. De adviezen van de eerste twee hebben vooral betrekking op allerlei technische aspecten. Zo is er een negatief advies over de bovengrondse opslag van smeer- en afvalolie en worden er bijkomende voorwaarden opgelegd aan de wasinstallatie. In het advies van het stadsbestuur weerklinkt echter vrij forse kritiek op het project van De Lijn. Wij citeren: “(de huidige busstelplaats)... zorgt voor verkeersdruk, bijkomende uitstoot, een verhoogde verkeersonveiligheid, kortom overlast in de woonstraten van de wijk. De exploitatie van een busstelplaats te midden van een woonwijk is niet wenselijk en houdbaar. Bovendien hypothekeert de aanwezigheid van de stelplaats andere invullingen van de site. Het onderzoek voor de realisatie van een geschikte alternatieve locatie moet dan ook onverkort voortgezet worden.”
RANDVOORWAARDE
Het stadsbestuur wil de verlenging van de exploitatievergunning daarom beperken tot 5 jaar en dan nog enkel indien de ontsluiting van de stelplaats anders georganiseerd wordt. Doorheen de wijk Zurenborg wordt enkel nog het busverkeer in exploitatie toegelaten. De
ritten van en naar de stelplaats worden uit de wijk geweerd. De in- en uitrit wordt beperkt voor de bussen die hun exploitatieroute hebben doorheen Zurenborg op de assen Cogels-Osylei, Lange Altaarstraat/Wolfstraat en Pretoriastraat. Het overige in- en uitrijdend busverkeer moet georiënteerd worden aan de andere zijde van de stelplaats via een aansluiting op de Singel en dit binnen de drie jaar na de uitgifte van de milieuvergunning.
ONVOLDOENDE
Wij polsten Leefbaar Zurenborg naar een reactie op dit advies. Woordvoerder Dimitri Heirbaut: “ Wij vinden dit uiteraard een positieve ontwikkeling die eens te meer bewijst dat het verzet tegen de stelplaats ruime weerklank krijgt. Wij hadden tijdens een ontmoeting op het kabinet van schepen Van de Velde ook al het gevoel dat het stadsbestuur oor had voor onze grieven. Maar voor ons is dit niet voldoende. Om te beginnen is dit advies niet bindend. Meestal volgt het provinciebestuur wel de adviezen van de stad, maar uiteindelijk neemt zij de beslissing. Bovendien is er niets wat De Lijn belet om over vijf jaar opnieuw een verlenging aan te vragen. Jammer genoeg hebben zij op dat vlak al een hele traditie. Onlangs kregen wij van iemand een oude circulaire van De Lijn uit 1986 toegespeeld waarin werd aangekondigd
Schoon Verdiep oordeelt dat “de exploitatie van een busstelplaats te midden van een woonwijk niet wenselijk en houdbaar is en bovendien andere invullingen van de site hypothekeert.” Daarom willen zij een eventuele verlenging beperken tot maximaal vijf jaar en enkel mits het naleven van een paar randvoorwaarden.
(Luc PANDELAERS)
dat de stelplaats weldra opgedoekt zou worden. Intussen zijn we 30 jaar verder! Het wordt tijd dat De Lijn zijn verantwoordelijkheid opneemt en stopt met de zwarte piet door te schuiven en eindeloos redenen te verzinnen
waarom een verhuizing weer niet gaat lukken. Wij gaan alvast niet demobiliseren. Wij denken dat we voldoende juridische argumenten hebben om de nieuwe milieuvergunning te blokkeren.”
We kennen Philip Paquet (42) als talentrijke illustrator en auteur van onvergetelijke graphic novels als “Louis Armstrong”, “Yume” en “Dansen drinken betalen”. Dat hij intussen lange dagen maakt in een tattooshop,
Keerpunten: het zou een prachtige reeks voor “Gazet van Zurenborg” kunnen zijn. Wat drijft een succesvol illustrator en auteur van graphic novels ertoe om een paar jaar lang de vuilbakken te gaan buitenzetten in Glorybound Tattoo, de shop van Joe Dynamite in de Reyndersstraat?
Philip Paquet lacht als ik het vraag. “Part of the job”, zegt hij. Hij is de apprentice, de leerjongen die de zaak “s morgens opent en “s avonds sluit, die de boel schoon houdt en de boodschappen doet. Een oefening in nederigheid. Toch gaat hij elke dag met de glimlach naar het werk. Hoe komt dat? Tatoeëerder worden is een jeugddroom die in vervulling gaat, iets dat Paquet nu op zijn lijstje kan afvinken.
In 2007 leerde hij, als klant, Joe Dynamite en zijn tattooshop kennen. Hij was onder de indruk van het vakmanschap van Dynamite en zijn team. Van toen af speelde hij met de gedachte om daar het vak te leren. Drie jaar later trok hij zijn stoute schoenen aan en vroeg hij aan de baas van Glorybound Tattoo of die hem als leerling zou zien zitten. “Kom maar af”, zei Joe gedecideerd. Paquet zat echter nog tot over de oren in het werk: zijn graphic novel ‘Dansen
wisten we nog niet. Hoe wordt een gerijpt tekentalent plots leerjongen bij Joe Dynamite? En hoe lang denkt hij dat te blijven? We gingen het hem vragen.
(Peter THEUNYNCK)Umami een traiteurszaak voor een heerlijke ervaring met eerlijke pure seizoensgebonden gerechten. Een vers bereid product met zuivere uitdagende smaakcomponenten, vrij van industriële toevoegingen, smaak – en kleurstoffen. Van amuse tot dessert of een “High - Tea “moment.
Umami werkt uitsluitend op bestelling en op maat van de klant. Dit voor een lunch, diner, receptie of een feest. U kan afhalen of wij brengen de gerechten tot bij u in de keuken en bedienen uw gasten.
Hebt u graag een offerte? Dan werken wij een voorstel voor u uit.
Kris Van de Poel + 32 (0) 498.645.034 Stierstraat 10 • 2018 Antwerpen umami.vdp@gmail.com • www.umamivdp.com volg ons op facebook www.umami Vdp
drinken betalen’ moest af. In 2013 kwam het er dan toch van: de meester-tekenaar werd leerling-tatoeëerder.
LEERPROCES
Leerling-tatoeëerder: wat moeten we ons daar bij voorstellen? In het begin zat Paquet in een hoekje van de shop sinaasappels te tatoeëren. “Net als de huid van een mens heeft de schil van een sinaasappel poriën”, verduidelijkt hij. “Als je een deftige tattoo op een sinaasappel kunt zetten, ben je klaar voor het echte werk.” Wat is het moeilijkste aan tatoeëren? “Lijntjes zetten leer je heel snel,” legt hij uit, “zeker als je zoals ik goed kunt tekenen. Het moeilijkste is om kleurvlakken mooi te vullen in de gewenste kleur en om goed zwart te steken.”
In Joe Dynamite, de tatoeëerder van onder meer Jan Van Looveren, Kurt Rogiers en An Lemmens, heeft hij zich niet vergist. De 35-jarige Dynamite heeft bakken ervaring en beschikt over de nodige people skills. “Hij is een uitstekende mentor”, aldus Paquet. “Een man met een groot hart die zijn leerlingen ruimte geeft. Als het goed is, zegt hij het, en als het niet goed is, weet je het meteen. Zo leer ik elke dag bij.”
LUXELEVENTJE
De tattooshop waar hij werkt, gaat elke dag pas om 12 uur open. Een luxeleventje zou je denken. Lang uitslapen en dan de rest van de dag plezier maken met de maten. “Dat is een fictie”, zegt Paquet. ““s Ochtends ben ik al vroeg uit de veren. Ik werk dan aan mijn eigen illustratieopdrachten en ook aan de schetsen van de
tattoos die ik “s middags ga zetten. Ik draai tegenwoordig vaak dagen van 14 uren en meer. Het is keihard werken, maar zo leuk!”
POPULAIR
Werden tattoos vroeger nog als marginaal beschouwd, tegenwoordig is het taboe helemaal weg. In Glorybound Tattoo zien ze alle soorten mensen, van jonge mannen tot oude vrouwen, van dokwerkers tot advocaten. Onlangs kwam een dame van 73 jaar nog binnenlopen. Ze wou een tattoo van de namen van haar kleinkinderen. Paquet heeft die met liefde gezet. “Voor 80 euro heb je al een kleine tattoo”, zegt hij. Voor het grotere werk kunnen de kosten flink oplopen. Logisch: “Cheap work ain”t good. Good work ain”t cheap.”
STRESS
Hoe was zijn allereerste tattoo op een mens? “Verschrikkelijke stress, jongen. Je sterft ineens duizend doden”, geeft hij heel eerlijk toe. “Gelukkig heb ik kunnen oefenen op mezelf en op een aantal van mijn vrienden. Maar toch, het eerste half jaar heb ik echt doodsangsten uitgestaan.” Misschien heeft dat ook met de leeftijd te maken. Hij vermoedt dat hij de oudste apprentice is van België. De meeste van zijn collega”s zijn 10 tot 15 jaar jonger.
STAPPEN
Heeft hij al moeilijke klanten gehad? “Dat valt reuze mee”, bevestigt Paquet. “Af en toe heb je wel iemand die koppig vasthoudt aan een design dat niet echt mooi is of dat niet past op de plek waar hij/zij die tekening wil laten aanbrengen. Het is frustrerend als je een klant een slecht idee niet uit het hoofd kunt praten. Gelukkig gebeurt dat zelden.”
Wat was de gekste vraag tot hiertoe? Iemand wou een tattoo in zijn hals. Daar schrikt Paquet momenteel nog voor terug, want de hals is een delicate zone. Hij kan al veel aan, maar tattoos op hoofd, nek en handen, daar past hij nog voor.
En de vreemdste ervaring? “Toen ik een tattoo zette op het scheenbeen van een man,
zakte die kerel plots helemaal onderuit. Hij was flauwgevallen. Ik heb er meteen Joe bij geroepen en die heeft zich over hem gebogen en is met zijn knieën beginnen te pompen om het bloed te laten doorstromen. Toen de man bijkwam, schrok hij zich een aap: de baardige Joe Dynamite die over hem gebogen stond en zijn benen opentrok. We hebben er achteraf goed om gelachen.”
Een gemiddelde sessie bij de tatoeëerder duurt zo”n 2,5 uur. Het is en blijft toch best pijnlijk, ook al komen er ook endorfine vrij die ervoor zorgt dat je high kunt worden. “Mannen onderschatten het soms een beetje”, zegt Paquet. “Er zijn er die de tattoo shop binnenlopen na een nachtje stappen en zonder te hebben gegeten. Niet verwonderlijk dat er af en toe iemand flauwvalt. En ja, dat zijn meestal mannen. Vrouwen hebben een hogere pijngrens.”
“Wil je niet flauwvallen tijdens het tatoeëren”, aldus Paquet, “kom dan niet na een nachtje stappen. Zorg ervoor dat je goed uitgeslapen bent en een beetje, ook niet te veel, gegeten hebt. Adem tijdens de sessie rustig in en uit en hou een colaatje bij de hand voor als je wat extra suikers kunt gebruiken. Dan komt het allemaal wel goed.”
NEW YORK
Hoe ziet hij zijn toekomst, vraag ik hem, terwijl we op het terras van het ZeeZicht van onze thee slurpen. Als hij volleerd is, wil hij graag in de Glorybound Tattoo werken als pro. Volgens Paquet is het een van de betere shops in Antwerpen, misschien zelfs de beste – dat horen ze daar toch geregeld van klanten. Hij ziet zich-
zelf in de toekomst ook regelmatig naar het buitenland trekken om er op locatie te tatoeëren of om er gasttatoeëerder te worden in een meer of minder bekende tattooshop. In april vertrekt hij al naar Katowice, een stad in de buurt van Krakau. Het Brussels Jazz Orchestra gaat er optreden en Paquet, die vaak met hen samenwerkt, heeft er een expo met een aantal van zijn jazztekeningen. Hij neemt sowieso zijn tatoeëermachientje mee. “Ze leggen me daar in de watten”, lacht hij. “Als wederdienst zal ik graag wat tattoos zetten.” Hij wil absoluut ook naar Tokyo en Osaka – Japan blijft zijn lievelingsland – en naar Berlijn en New York, het mekka van de tattoowereld.
Terwijl Paquet rustig doorboomt over zijn tattoo-idolen, Joe Dynamite, de Britse Valerie Vargas, de Japanner Mutsuo en Chris Garver van Miami Ink, vraag ik hem hoe het zit met míjn stripidool, Philip Paquet. Zit er nog nieuw werk van hem in de pipeline? “In 2014 heb ik in Wenen in het Porgy & Bess jazzcafé geëxposeerd,” zegt hij, “in 2015 in Nis, Servië, ter gelegenheid van het Nisville Jazzfestival en dit jaar in Katowice in Polen. Maar echt veel tijd om aan een nieuwe strip te werken heb ik momenteel niet.”
Vermoedelijk komt er in 2017 een nieuw project in samenwerking met theatermaker Adriaan van Aken. Zo hebben we toch al iets om naar uit te kijken.
En hoe zit het met die langspeelfilm, waar hij al zo lang van droomt? “Het komt er ooit nog wel van”, knipoogt hij. “Ook dat vakje wil ik in mijn leven nog kunnen afvinken.”
Bakkerij Gybels, Dageraadplaats 9
Open elke dag vanaf 6u30 tot 17 u
Woensdag: tot 15 u • Vrijdag: tot 14 u
Zaterdag: gesloten • Zondag : tot 13 u
Bestellingen : 03-235 59 42
Met deze boodschap kwamen Kees Van Loon en Jo Van Hove, 2 mediabuurmannen uit de Lange Altaarstraat bij ons aankloppen. Tijd voor onze Gazet om naast de printversie ook een digitale versie te lanceren. En waarom ook geen Facebookpagina?
In het najaar van 2015 werd de hoofdredactie van onze krant gecontacteerd door beide heren met de vraag of we interesse hadden om ook digitaal te gaan. Bij de tijd als we zijn, lieten we hen via e-mail hun betoog doen.
-Waarom deze vraag heren?
Kees: “In de eerste plaats zijn Jo en ik trotse bewoners van Zurenborg die iets willen bijdragen aan de buurt.”
Jo: “Ja, en daarenboven zien we overal dat printversies van kranten en tijdschriften steeds minder gelezen worden. Voor ons toch een onderwerp om een boompje over op te zetten met jullie hoofdredacteur Swa en zijn trouwe discipelen.”
- Wat komt er op de nieuwe site?
Kees: Eerst en vooral hebben we beslist dat we ons niet gaan bemoeien met de content op de site. Dus alles wat er op komt, valt onder de verantwoordelijkheid van de Gazet van Zurenborg. Wijzelf hebben een geschikt platform ontwikkeld dat we gratis ter beschikking stellen van de Gazet.”
Jo: “Iedere keer als er een nieuwe editie van de krant verschijnt, zullen Kees en ik de artikels posten op de website. We voorzien hier in enkele rubrieken: wonen, sport, cultuur,..”
Kees: ”Mensen van over gans de wereld zullen kunnen lezen wat er in Zurenborg gebeurt.”
Jo: “En ook voor de redactieleden en fotografen is het fijn dat hun artikels een groter bereik hebben. Ook foto’s in kleur!”
Kees: “Daarbovenop krijgen de adverteerders in de krant ook meer visibiliteit.”
-Denken jullie ook aan sociale media (twitter, facebook,...)
Jo: “Er is ondertussen al een Facebookpagina aangemaakt waarop bijna elke dag een artikel zal verschijnen uit de laatste krant. Als je hierop doorklikt zal je dan automatisch op de website komen en daar het artikel kunnen lezen.”
-Hebben Jullie trouwens enige ervaring met digitale media?
Kees: “Ja, toch wel. Ikzelf ben een ingeweken Nederlander uit Bergen op Zoom en ik heb al jaren een succesvol bedrijf dat websites ontwikkelt. We doen dit voor zowel kleine als grote ondernemingen. Je kunt ons vinden op www.nilmedia.com “
Jo: “Van het technische aspect van websites heb ik totaal geen kaas gegeten. Maar mede door m’n job als reportage -en documentairemaker heb ik wel weet van hoe een goede website er moet uitzien en welke zaken ‘werken’ en welke niet. Zo hebben we onlangs samen met Kees onze eigen website vernieuwd en die mag er zeker zijn, vinden we zelf. Ga gerust eens kijken op www.linkinggenerations. be
-Wat brengt de wat verdere toekomst?
Kees: “Uiteraard zullen we nog een aantal zaken moet verbeteren in de loop van de rit. Maar dat komt wel in orde.”
Jo: “De oude kranten zullen ook nog online te bezichtigen zijn. Van alle vorige jaren.”
Kees: “We zullen ook een aparte pagina aanmaken, een soort archief waar alle foto’s die in het verleden genomen zijn voor de krant, kunnen bekeken worden. Erfgoed hé!”
Jo: “We hopen gewoon een bijdrage te kunnen leveren die het voorbestaan van deze fijne krant kan verzekeren. En, die jonge mensen ervan kan overtuigen om ook te schrijven over de wijk”.
Het was een liefde van drie zomers en ook de winters leken hemels met al die sterren aan de hemel de eerste keer op die dromerige kerstmarkten van weleer waar wij met grote ogen en koude neuzen aan glühwein nipten en naar geluk geurden de tinteling in elkaars ogen bewonderden als flikkerlichtjes in de ondergaande avondgloed.
Maar na drie zomers liefde op zoveel werkdagen in kamers en op middagen tussen hoge hagen vond jouw ademhaling mijn arm veel te zwaar en ik je schouders te vierkantig en te raar.
Nu na al die jaren kennen mijn vingers jouw telefoonnummer nog. Mijn hoofd en mijn hart zijn het vergeten. Zo denk ik toch.
Je hebt nog bloemen in je kamer, maar die zijn van ijs en aan het raam, nu de zon zo spaarzaam schijnt.
Toen keerde jij terug naar je man en ik zachtjes naar mijn vrouw. We noemen het trouw.
“We hopen een bijdrage te kunnen leveren die het voorbestaan van de krant kan verzekeren”
Gazet van Zurenborg gaat digitaal
‘Print boert achteruit en zal op termijn verdwijnen.’
Het stond in Knack Focus en werd daarna overgenomen in diverse kranten. Actrice en juriste Lien Van de Kelder uit de Stierstraat wordt voogd van een niet begeleide minderjarige vluchteling. Officieel heet dat Niet Begeleide Minderjarige Vreemdeling (NBMV). Eigenlijk ie-
Aan het begin van het gesprek, draait Lien van de Kelder de rollen om en stelt voor eerst de vraag te stellen wat nu eigenlijk een NBMV is. Lien Van de Kelder: “Het is een kind dat hier toekomt zonder iemand die er het ouderlijk gezag over heeft. Het kan dus wel zijn dat er een dorpsgenoot meegereisd is, of een oudere broer bijvoorbeeld, maar die hebben niet de verantwoordelijkheid over dat kind. Daarnaast zijn er schrijnende gevallen die bijvoorbeeld gescheiden geraakt zijn van hun ouders bij een transportwissel van mensensmokkelaars. Ik ken een verhaal van een jongetje dat samen met zijn ouders uit een treinwagon moest overstappen in een aantal camions die stonden te wachten en door de mensensmokkelaars in een andere camion werd gestoken dan zijn ouders. Hij heeft ze nooit meer gezien. Dat jongetje is uiteindelijk alleen in ons land beland. Hopelijk heeft hij nu een voogd die uit zijn voogdopleiding zich de dienst Tracing van het Rode Kruis herinnert, om zijn ouders op te sporen.”
- Wat is je motivatie om voogd te worden ?
Lien Van de Kelder: “Goh, weten dat je het verschil maakt denk ik. Ik probeer goed te leven, dat vind ik een belangrijke waarde. Voogd zijn, een houvast bieden aan een kind dat na een helse tocht hier alleen toe komt is echt iets goeds. “
- Is er al een minderjarige aan je toegewezen? Hoeveel?
Lien Van de Kelder: “Ja, een Syrisch meisje dat net 14 geworden is.”
- Hoeveel wil je er maximaal aanvaarden? Is er nog nood aan voogden?
Lien Van de Kelder: “Er is nog zeer veel nood aan voogden, er wachten nog een 1.000-tal kinderen op een voogd. Ze hebben momenteel aan alle nieuwe voogden zoals ik gevraagd om 4 à 5 voogdijen op te nemen, maar voorlopig hou ik het bij één. Misschien dat ik, eens alles voor mijn pupil geregeld is en goed loopt nog wel een voogdij aanneem. “
- Ben je samen met Hans Herbots voogd over de zelfde minderjarigen of elk over een andere?
Lien Van de Kelder: “Voogd ben je in persoonlijke naam, ik ben dus alleen voogd van mijn pupil. Het is wel zo dat je dat als koppel goed moet doorspreken, want uiteraard moet je tijd steken in je pupil. Tijd die niet naar je eigen gezin kan gaan, en met 2 kleine baby’s (1 en 2,5 j) en 2 jongeren (bijna 16 en 17,5 jaar) zoals bij ons is dat toch geen sinecure.”
- Hoe dikwijls zie je de onbegeleide minderjarigen ,of zal je ze zien?
Lien Van de Kelder: ”Dat bepaal je zelf. Bij de
mand die iets positiefs doet voor die kinderen, hoor ik u al zeggen en zo dachten wij ook. Dus vuurden wij een reeks vragen af op Lien van de Kelder over de praktische kant van dat voogd zijn.
opstart van de voogdij is er een kennismakingsgesprek en meestal al een gesprek bij de advocaat die de asielprocedure zal doen. Daarnaast kan er eventueel al een gesprek met de school zijn indien dat nodig zou blijken. Persoonlijk ben ik voogd sedert 15 december en heb ik mijn pupil 2 volledige woensdagnamiddagen gezien die eerste maand.”
- Waar wonen die minderjarigen, in centra of bij gastgezinnen?
Lien Van de Kelder: “Ze zitten eerst een tweetal maanden in een OOC (Observatie en Oriëntatie Centrum). Daarna in een opvangvoorziening van Fedasil, de kazerne in Kapellen bijvoorbeeld, en dan is het aan de voogd om een meer geschikte plaats voor het kind te zoeken. Daarin word je goed begeleid door de Dienst Voogdij van de FOD Justitie. Je pupil kan eventueel naar een pleeggezin, maar meestal kiest men om zich aan te melden voor verblijf in een kleine leefgroep.”
- Zijn er taalproblemen met de minderjarigen?
Lien Van de Kelder:”Ze leren zeer snel Nederlands want ze gaan naar een OKAN-klas (Onthaalklas Anderstalige Nieuwkomers), maar in het begin doe je als voogd een beroep op een tolk. Ook daarmee word je goed geholpen door de Dienst Voogdij.”
- Uit welk land komen de meeste kinderen?
Lien Van de Kelder: “Mijn pupil komt uit Syrië, maar er zijn momenteel ook veel kinderen uit Afghanistan. “
- Hoe is de verhouding in jongens meisjes in het algemeen van de onbegeleide minderjarige vluchtelingen?
Lien Van de Kelder: “De officiële term is ‘Niet Begeleide Minderjarige Vreemdeling’ (NBMV). Mijn pupil is een meisje maar de meeste kinderen die hier toe komen zijn 15 à 16-jarige jongens.”
- Helpt het om voogd te zijn als je juriste bent?
Lien Van de Kelder: “Ja, gezien ik de asielprocedure ken. Maar dat is absoluut geen vereiste om voogd te worden. Het procedurele aspect is de verantwoordelijkheid van de advocaat. Je moet wel goed zijn in het plaatsen van emotie en toch betrokken blijven, daarnaast moet je ook wel zin hebben in veel “geregel”, haha (lacht). “
- Verleen je ook juridische bijstand aan de minderjarigen of ga je dat doen?
Lien Van de Kelder:”Nee, daarvoor wordt een advocaat aangesteld. “
- Hoeveel tijd vraagt het om voogd zijn?
Lien Van de Kelder:”Bij de opstart schat ik een 2-tal dagen en dan nog wat telefoontjes en mails over en weer. Ik vermoed dat het zal afnemen van zodra alles loopt, tenzij er grote problemen opduiken op school bijvoorbeeld, of medisch, dat valt niet te voorspellen. Maar als mama van 2 + 2 kinderen en fulltime werkend lukt het, dus het tijd-aspect is niet de drempel denk ik. Eerder je verwachtingspatroon, indien je heel emotioneel bent of je wil eerder met de kinderen uitstapjes doen of hen af en toe dingen toestoppen die je kunt missen dan zijn er andere statuten dan voogdijschap beter geschikt. Voogdijschap is ook niet voor mensen die echt een kind een dak boven het hoofd willen bieden, dan moet men bij pleegzorgvlaanderen.be aankloppen. Dat engagement is uiteraard nog van een heel andere orde.”
- Als de minderjarigen meerderjarig worden, bestaat het risico dat zij het land uitgewezen worden. Hoe sta jij hiertegenover (maatschappelijk en emotioneel). Vind je dat de wetgeving veranderd moet worden en zo ja in welke zin)?
Lien Van de Kelder: “Als voogd ben je aangesteld tot het kind 18 jaar wordt en ga je 100% voor zijn welzijn gedurende die jaren. Indien een uitwijzing boven zijn of haar hoofd hangt probeer je je pupil ook in die zin zo goed mogelijk te begeleiden. De wetgeving is wat ze is, maar persoonlijk vind ik dat als kinderen hier ingeburgerd zijn ze hier moeten kunnen blijven.”
- Tot slot voor de Zurenborgers die zich allicht nu geroepen voelen hetzelfde te doen: welke vereisten worden aan de voogden gesteld? Is er een opleiding en zo ja hoe lang duurt die en waarover gaat die in het kort?
Lien Van de Kelder:”Je surft naar de website van de FOD Justitie, klikt op “kinderen en jongeren, onder “niet-begeleide minderjarige vreemdeling” staat “voogd”, daar kun je lezen hoe je voogd kunt worden. CV en motivatiebrief sturen, een infosessie bijwonen, een selectiegesprek doen en als je dan je erkenning als voogd krijgt begin je een 5-daagse zeer interessante opleiding en wijst men je een pupil toe. Je kan wel aangeven dat je liefst iemand wil in de buurt van Antwerpen bijvoorbeeld, dat je niet naar de diepe Ardennen moet rijden om je pupil te bezoeken. “
- Wil je hier nog iets aan toevoegen?
Lien Van de Kelder:”Ik hoop echt dat veel mensen gemotiveerd zijn om ook voogd te worden. Als je me op de Dageraadplaats ziet of zo, spreek me er gerust over aan! Eventueel wil ik gerust komen “getuigen” in de buurtscholen of burgerinitiatieven, mijn gegevens zijn bij deze krant te verkrijgen. Voogd worden is een engagement op lange termijn, je werkt constructief mee om de vluchtelingencrisis een hoofd te bieden. Los van iedere politieke overtuiging of de grote maatschappelijke vraagstukken die deze crisis met zich mee brengt help je een kind zijn spijtig genoeg zeer zware rugzak iets te verlichten. Ik hoop echt dat al de kinderen die hier toe komen een goede voogd krijgen. “
Lien Van de Kelder is voogd van een “niet begeleid minderjarig Syrisch meisje”(Jörg PYL)
Ongeveer een jaar geleden verschenen er plots een aantal groentebakken op een stukje grond, leunend tegen de spoorweg vlak achter de brug aan de Lange
Leemstraat. Coördinator Bram Van Hove (29) van de VZW Posthof zette zijn schouders onder dit leuke burgerinitiatief. (Yo VAN DEN BULCK)
Al snel waren de bakken verdeeld. De meeste gingen naar buurtbewoners, maar ook enkele ouders van Crea 16 (basisschool in de Grote Hondstraat) beheren samen een bak. Vier andere bakken zijn toevertrouwd aan de goede zorgen van het Moesproject van Filet Divers (centrum voor mensen zonder papieren in de Rolwagenstraat).
KIPPEN
Van bij de start werd er ook een kippenhok ingericht. De buren kwamen heel plichtsbewust hun groenafval brengen en werden hiervoor bedankt door een niet aflatende stroom verse eitjes…Zelfs op de warmste zomerdagen zaten de kippen geen ogenblik zonder vers drinkwater.
MOES
Filet Divers kaderde zijn beheer van de vier
toegewezen bakken in een ruimer project: Moes. Oorspronkelijk werd er ook een daktuin op het home-adres gepland, maar die is er door allerhande praktische zaken niet gekomen. Het team van o.a. Roxane Van Arne en Emma Veressen slaagde er in om er een educatief en intercultureel tintje aan te geven. Onder leiding van een ervaren tuinbouwer kregen vrijwilligers en klanten van de organisatie onderricht in het gebruik van zaden, het planten en later verzorgen en voeden van de plantjes. De verantwoordelijkheden werden verdeeld en er ontstond een wisselwerking die de mogelijkheid bood om ook het Nederlands te oefenen betreffende namen van de kruiden en plantjes en de verzorging ervan. Deze kennis draagt bij om later zelf een klein tuintje aan te leggen of kruiden te kweken op een terras. De zorg voor de plantjes vereist ook een engagement. De oogst werd verdeeld.
WATER
Een ecologisch verantwoord waterreservoir wordt aangevuld bij elke regenbui. Het Belgische klimaat is hiervoor meestal bijzonder gunstig. Toch was het reservoir in de zomer enkele keren volledig leeg. Naast het reservoir is een overdekt terras gebouwd met zithoek.
BUREN
Het allermooiste aan dit initiatief bleek dat er op een heel ongedwongen manier allerhande taken worden volbracht. De kippen worden verzorgd en gevoed, de eitjes worden verdeeld en de taken voor plantjes en kruiden worden uitgevoerd. Het advies vanaf het zaaien tot het oogsten wordt uitgewisseld. In de koude grootstad is dit al snel een warme plek geworden waar mensen samenkomen, samen voor iets zorgen en samen zitten en praten. Niet zelden kwam ik er op mijn dagelijkse
doortocht mooie beelden tegen van kleine kindjes met gietertjes of papa’s, gezeten op de bank met kroost en een boekje(voor) lezend, of mama’s die snel tijdens het koken hun groenafval in het kippenhok kwamen deponeren. Kortom rustpunten in de stad, contactpunten…
VEERTIG
Het totale aantal van de groentebakken bedraagt 40. Een viertal zijn voorzien voor Filet Divers. De grote meerderheid van de 35 buren die het afgelopen jaar voor een bak zorgden gaan dat ook blijven doen. Voor een achttal bakken wordt een nieuwe kandidaat gezocht. Als je interesse hebt in een eigen extra plekje in dit prachtige initiatief kan je mailen naar Bram. Er bestaat al een wachtlijst maar laat je vooral niet afschrikken: de aanhouder wint… Bram@posthofvzw.be
NIEUWE OPENINGSUREN:
Maandag tot vrijdag: 11.00 uur tot 18.30 uur
Zaterdag: 10.00 uur tot 16.00 uur
Zondag en feestdagen: gesloten
Kantoorhouder
Persoonlijk advies: ✔ Beleggingen ✔ Hypotheken ✔ Verzekeringen
Gratis zichtrekeningen en kaart Belgiëlei 94 • 2018 Antwerpen
Het was wereldnieuws. Tijdens de wereldkampioenschappen veldrijden in Zolder werd er voor het eerst een coureur betrapt op mechanische doping. De twijfelachtige eer viel te beurt aan Femke Van den Driessche. In haar fiets werd een motortje ontdekt. Het Italiaanse fietsenmerk Willier distantieerde zich meteen van de fraude. Zij hadden er niets mee te maken. Toevallig is Willier ook het merk dat Tom Teck van de Velodroom op de Dageraadplaats verdeelt. De fietsenmaker en tevens inspirator van Zurenborg Sport kijkt op zijn eigen wijze tegen de hele affaire aan. En hij doet verrassende uitspraken. (Ad MOESKOPS)
Tom Teck is net een hagelnieuwe Gazelle herenfiets uit de doos aan het halen als we hem storen. Hij schroeft het stuur vast en zet het zadel wat hoger. Dan legt hij zijn gereedschap weg. De trappers zal hij later wel monteren. Eerst wil hij ons te woord staan. Femke Van den Driessche? Hij zucht. De fietsenmaker loopt naar de muur en haalt er een kalender van het fietsenmerk Willier van de haak. Net als bij Pirelli bestaat de kalender uit foto's van
schaars geklede dames die verleidelijk in de lens kijken. Bij de maand januari poseert Femke Van den Driessche in een kanten slipje. Van den Driessche was tot voor kort dus duidelijk een van de uithangborden van het Italiaanse wielermerk Willier. Ze was tenslotte Belgisch en Europees kampioen bij de dames beloften. Teck wijst op de foto en zegt dat de renster op deze foto er wel een stuk beter uitzag dan het huilende meisje dat op de televisie stotterend
vertelde dat de fiets met het motortje niet van haar was, maar van een vriend. Hij heeft gelijk, het verschil is groot. Teck vertelt dat hij als verdeler van het fietsenmerk Willier intussen een mail gekregen heeft waarin de producent verklaart niets met de fraude te maken te hebben. Er stond ook in die mail dat het contract met Van den Driessche is stopgezet. Het merk verklaart dat ze nu 110 jaar bestaan en al die tijd kwaliteitsfietsen maken. Nu is er aan hun fietsen geprutst. Kortom, ze voelen zich besmeurd.
BOUWPAKKET
Teck: "Afgelopen weekend waren we met de wielerclub van Zurenborg Sport bijeen. Er werd over niets anders gepraat dan over dat motortje in die fiets. Voor dat meisje vind ik het erg maar het is wel duidelijk dat dit meisje van 19 jaar hier niet alleen achter zit. Er zijn mensen bij betrokken. Zo'n motor kopen en inbouwen, dat heeft zij zelf niet gedaan. Het motortje is sowieso in een bestaande fiets ingebouwd. Het fietsenmerk Willier levert immers geen racefietsen met een ingebouwd motortje. Geen enkel merk doet dat. Toen ik laatst op de fietsbeurs was, zag ik de fabrikanten van die motortjes wel staan. Die motortjes zijn als bouwpakket gewoon te koop. Er zijn verschillende systemen. Er zit vooral verschil in de plaats van de batterij. Bij sommige motortjes zit de batterij in het zadeltasje. Bij andere merken zit de batterij in de drinkbus of in het frame. Zo'n inbouwset kost ongeveer 2000 euro. In mijn winkel heb ik nog niemand gehad die graag een motortje in zijn racefiets wilde, maar als er wel iemand komt met die vraag, dan zal ik die gewoon helpen. Geen probleem."
VOORDEEL
"Eigenlijk vind ik zo'n elektrische ondersteuningsmotor een goed product. Als je ondersteuning hebt, dan moet je er ook niet moeilijk over doen en er dus ook niet stiekem mee rondrijden. Een van onze vrouwelijke leden van Zurenborg Sport is al een tijd serieus gekwetst aan haar knie. Ze heeft lang niet kunnen fietsen Zij mag nu van de arts weer rustig beginnen. Haar man denkt er nu over om voor haar een motortje te laten inbouwen in haar racefiets. Dan kan ze weer meerijden met de groep. Pas op, zo'n motortje werkt niet hetzelfde als bij een gewone elektrische fiets. Daar kun je je gemakkelijk vijftig kilometer aan een stuk laten ondersteunen. Bij een racefiets is dat niet mogelijk. Die batterij is veel kleiner, want ze moet esthetisch weggewerkt worden. Het motortje van een koersfiets is meer bedoeld voor ondersteuning tijdens korte stukken of tijdens hellingen. Dan levert die ondersteuning je even een enorm voordeel op."
"Femke Van den Driessche is nu gepakt met haar fiets, maar ik ben ervan overtuigd dat eerder al een paar renners door de mazen van het net zijn ontsnapt. Zeker weten doe je het natuurlijk nooit, maar er is al met zo'n motortje gekoerst, dat weet ik bijna zeker. Een meisje van 19 jaar bij het veldrijden en dan nog bij de beloften. Kijk, als daar al mechanische fraude wordt aangetroffen, dan is het ook zeker gebruikt bij de mannen en in wedstrijden waar de belangen veel groter waren. Ik heb een profwedstrijd gezien waar na een val het wiel van een fiets maar bleef doordraaien. Dat vond ik heel raar. Ik heb ook eens gezien dat er in het profpeloton een valpartij was en dat de ploegleider zich niet direct bekommerde om de renner, maar alleen maar riep tegen de mecanicien: 'doe die fiets weg, doe die fiets weg'. Als zo'n fiets zo rap mogelijk uit het zicht moet, dan weet je gewoon dat er iets niet klopt. Ik beweer niet dat er al klassiekers gewonnen zijn dankzij elektrische ondersteuning, maar er is in het profpeloton al wel mee gereden. Dat kan niet anders."
OPLETTEN
"Misschien heeft de hele affaire ook nog wel voordelen. Het merk Willier is in ieder geval veel in de media geweest. Dus voor de naamsbekendheid is dat goed. Mensen weten nu ook dat je een motortje kunt laten inbouwen. Dus voor wielertoeristen die fysiek niet meer meekunnen of voor mensen die graag een beetje sportiever willen fietsen, is dit misschien een optie. Of er bij Zurenborg Sport ook renners zijn die al met een motortje rijden? Nee, niemand! (Het is even stil. Hij bedenkt zich.) Alhoewel.... ik moet opletten wat ik zeg. Je weet het nooit. Dus voor zover ik weet,.... is er bij Zurenborg Sport niemand die met een verborgen motortje in zijn fiets rondrijdt."
KOPIE
Even later loopt Tom Teck door de winkel en haalt een zwarte Willier racefiets van de muur. "Kijk, dit is mijn veldritfiets. Met dezelfde fiets reed Femke Van den Driessche op het wereldkampioenschap. Hetzelfde merk, ook carbon, dezelfde kleur en ook met schijfremmen. En hierop zitten ook de bekende Grifo-tubes. Kortom, het is een exacte kopie. Met dat verschil natuurlijk, dat ik in deze fiets geen motortje heb geplaatst (lacht). Er zit overigens wel een batterij in het frame gemonteerd. Echt waar, dat batterijtje dient om de elektrische versnellingen te kunnen bedienen. Ik zal hem even voor je meenemen naar buiten voor de foto. Wat deze fiets kost? Zoals hij hier staat, rond de drieduizend euro. En wil je er graag een motortje in, dan komt er nog een beetje bij (lacht)."
"Femke Van den Driessche is niet de eerste die hiermee rondrijdt"Fietshandelaar Tom Teck heeft precies dezelfde fiets als diegene die “mechanische doping” toegediend kreeg. Jeannine FUHRING
In Antwerpen en in andere grootsteden in België is de Marokkaanse gemeenschap niet meer weg te denken. Een aanzienlijk deel van deze groep behoort tot de Amazigh-gemeenschap. De Amazighen hebben als de eerste bewoners van Noord-Afrika, de historische basis gelegd voor de cultuur en identiteit van deze streek. De laatste jaren kent de Amazigh-identiteit een sterke heropleving. Zowel jonge Amazighen in de Maghreb-landen, als de diaspora in België en Nederland gaan actief op zoek naar de geschiedenis van hun ouders en grootouders. Het Amazigh Festival is een opportuniteit om de Berberse diaspora te laten verdiepen in de cultuur van hun ouders/en of grootouders. Anderzijds is het festival een laagdrempelig evenement voor andere bezoekers om kennis te maken met de cultuur van een gemeenschap waar ze meer over willen weten.
Naast een uitgebreid programma in De Roma als festivalcentrum, zijn er samen met Rataplan, Atlas, het district Borgerhout en het Werkhuys boeiende activiteiten voorzien rond de Berberse cultuur en dan kunnen lekkere Marokkaanse en Berberse hapjes, soep, muntthee uiteraard niet ontbreken. , ...
-Volxkeuken met vertellingen
Vrijdag 4 maart: 18u30 - € 5 - in ’t Werkhuys
Leïla Boukhélif kookt een heerlijke Algerijnse couscous, naar een recept van haar mama.
Na de Volxkeuken vertelt Yamina Takkatz C. Berbersprookjes uit haar land van origine, het Algerijnse Kabylië. Voor een maaltijd betaal je € 5, de vertellingen (in het Nederlands) zijn gratis.
-Panelgesprek De vergeten geschiedenis van de Imazighen
Vrijdag 4 maart: 20u30 - € 5 - in Atlas
Asis Aynan en Rachida Lamrabet werpen een blik op de vergeten geschiedenis van de Imazighen. Ze zoeken naar de oorzaken van de onzichtbaarheid van de Imazighen in de Europese geschiedschrijving. Ook bespreken ze de mogelijke gevolgen van een gebrek aan
of de afwezigheid van het historisch besef op identiteitsontwikkeling van jongeren met Amazigh afkomst. Rachida Lamrabet is een Vlaamse schrijfster van Marokkaans/Amazigh origine. Ze benadrukt de rol die taal, cultuur en geschiedenis heeft voor de identiteitsvorming van een volk. Ze legt hierbij een betekenisvolle link met de ontvoogdingsstrijd die ook de Vlaming heeft moeten strijden om het recht op zijn taal en cultuur op te kunnen eisen. Asis Aynan is een Nederlandse schrijver en columnist. Hij koestert zijn Amazigh roots, die volgens hem door de toenemende islamisering en Arabisering dreigt te verdwijnen. Hij vindt dat mensen de plicht hebben op te komen voor hun eigen culturele waarden en gebruiken.
-Onthulling kunstwerken Van Overal Zaterdag 5 maart: 11u30 - gratis - in De Roma Kunstenaar Jelle Kindt en het district Borgerhout stellen met veel trots drie kunstwerken in het straatbeeld voor. Het idee voor de kunstwerken ontstond tijdens het feestjaar Van Overal: 50 jaar Migratie in 2014. Via deze publieke kunstwerken, die specifiek focussen op 50 jaar Marokkaanse migratie, zetten ze een bevolkingsgroep in de kijker die vandaag mee het district vormt tot wat het is: een bruisende plek om te wonen en werken voor iedereen. De inhuldiging start in de foyer met een korte toelichting met koffie en thee, daarna kan je de drie locaties - op wandelafstand - bezoeken. Op elke locatie is er gratis feest, muziek en een hapje. Inschrijven voor de inhuldiging van de kunstwerken mag, maar is niet verplicht. Meer info of inschrijven via cultuurantenne.borgerhout@stad.antwerpen.be en 03 338 17 88.
-Kookworkshop Taghnift
Zaterdag 5 maart: 12u30 - € 5 - in Zermatt Marokkaanse Vrijdagouwen tonen je hoe je een echte taghnift, een Marokkaans plat brood, maakt.
-Concert Fatoum & band
Zaterdag 5 maart: 15u - voorverkoop € 12/10 - in De Roma (zittend) Fatoum werd geboren in het Rifgebergte in
het noorden van Marokko. Tot haar vijf jaar verbleef ze in een Berbergemeenschap die leeft volgens het ritme van de aarde. In de jaren 80 migreert haar familie naar Brussel en breken de jaren van ballingschap aan. Sindsdien laat haar passie voor muziek en theaterkunst haar niet meer los en staat deze volledig in het teken van gevoelens van ontworteling en vragen over identiteit. Sinds 1997, na haar theaterstudies, verzamelt Fatoum fragmenten van haar Rifherinneringen om liederen te componeren in haar moedertaal en in het Frans. Geleid door deze hybride inspiratiebronnen probeert ze een brug te vormen tussen haar twee culturele werelden. In haar repertorium vindt ze de Vrijdagouwelijke melodieën opnieuw uit die reliëf geven aan de zang die sinds duizenden jaren mondeling overgeleverd wordt in haar oorspronkelijke gemeenschap. Tussen twee culturele oevers en twee talen, weerklinkt de stem van Fatoum vol poëzie en als een uitnodiging tot ontmoeting. “Tot vandaag weerklinkt in mijn geheugen het gezang aan de bronnen van het Berberdorp uit mijn kinderjaren. Berglandschappen zijn mijn eerste inspiratiebron. Nu eens roodgloeiend van de zon, volgens het ritme van de seizoenen, dan weer een droog
paradijs, thuisland van een door migratie versnipperde gemeenschap.” - Fatoum
FATOUM (GITAAR, ZATERDAGNG); CONSTANTIN VANHELI (GITAAR, BOUZOUKI); NÉJIB FARJALLAH (TAR, DERBOUKA); MALIKA EL BARKANI (BAS, BENDIR, ZATERDAGNG); HOUSSEM BEN EL KHADI (NEY)
-Muziekworkshop Adjun
Zaterdag 5 maart: 17: - € 5 - in De Roma
De adjun of bendir is een traditioneel percussie-instrument. Deze trommel wordt gebruikt in de Amazigh-muziek en in het algemeen in de Noord-Afrikaanse landen.
-Kookworkshop Msemmen
Zaterdag 5 maart: 17u - € 5 - in De Roma
Leer Marokkaanse pannenkoeken maken!
-Boekvoorstelling De Rif, Levend Erfgoed (Achraf Bellaali)
Zaterdag 5 maart: 17u - € 5 - in De Roma
Met voorwoord door Mohamed El Kaddouri en nagesprek met Warda El Kaddouri.
Het boek De Rif, Levend Erfgoed besteedt aandacht aan de culturele en historische rijkdommen van de Rif. Die zijn talrijk. De Rif heeft,
door zijn ligging aan de Middellandse Zee, een rijke culturele geschiedenis van de Amazighbeschaving, met invloeden van de IslamitischAndalusische, Joodse en Europese culturen.
Auteur Achraf Bellaali laat in zijn boek De Rif, Levend Erfgoed deze aspecten aan bod laten komen. In een rijk geïllustreerd boekwerk laat hij de lezer kennismaken met de rijkdommen van de Rif.
-Boekvoorstelling Gezichten (Mohamed Choukri)
Zaterdag 5 maart: 17u - € 5 - in Rataplan
Met voorwoord door Asis Aynan en nagesprek met Rachida Aziz. 'Gezichten' is het vervolg op de wereldwijde bestseller Hongerjaren van de Marokkaanse schrijver Mohamed Choukri. Beide boeken zijn associatieve romans, waarin de taal van de straat een belangrijke rol speelt. De lezer wordt meteen meegenomen in de wonderlijke, soms harde, soms vertederende wereld van de schrijver. Choukri is de belangrijkste en briljantste schrijver die Marokko heeft gekend. Hij weet in prachtig en slim proza de straat en haar bewoners een stem te geven, verhalen die nooit eerder werden verteld.
-Concert Imghrane
Zaterdag 5 maart: 19u - voorverkoop € 16/14 - in De Roma (staand)
De groep Imghrane ontstond in 1991 in Tiznit, nabij Agadir. De groep vermengt haar Sousseachtergrond met opzwepende percussie en traditionele Berberliederen. Imghrane bracht in 1995 haar eerste album uit. De groep verwierf pas echt naamsbekendheid toen Larbi Imghrane in 2000 de rest van de band vervoegde. Imgrhane staat bekend als een van de eerste ambassadeurs van de Amazigh-muziek en -cultuur uit het zuiden van Marokko. De groep treedt wereldwijd op en heeft intussen 26 albums op haar naam staan.
Afterparty met dj
Zaterdag 5 maart: 21u - € 5 - in De Roma (dansend)
Alle reservaties en inschrijvingen via www. deroma.be, 03 600 16 60 of aan de ticketbalie (Turnhoutsebaan 329). Je kunt ook combitickets kopen voor het volledige festival (€ 30) of voor de activiteiten in De Roma op zaterdag (€ 25). Het festival geniet de steun van het district Borgerhout.
Zes wintermaanden lang, van oktober tot april, ontvangen 500 ‘mensen in armoede’ iedere zondag een voedselpakket, aangeboden door de Antwerpse vzw Dakant. Zurenborgers David Frederickx en Marijke
Op weekdagen wordt voedsel verzameld bij de voedselbank in Mortsel en de groenteveiling in Sint-Katelijne-Waver. In het weekend haalt vzw Dakant bij diverse bakkers overschotten aan brood op. Op zondag is het dan ook superdruk. Dan worden de voedselpakketten klaargemaakt, broodjes gesmeerd en wordt soep gemaakt in een pand in de Ommeganckstraat. Vanaf 15 uur wordt alles overgebracht naar het Atheneum op de Rooseveltplaats. Tussen 18u en 19u schuiven dan de ‘mensen in armoede’ aan voor een voedselpakket. “Iedere zondagavond geeft het ons een enorme boost dat we het met al onze vrijwilligers weer voor elkaar hebben gekregen”, prevelt David. “We hebben een toffe ploeg maar nieuwe medewerkers zijn meer dan welkom.”
In de Ommeganckstraat is het op zondagvoormiddag erg rustig. Geen verkeer, geen voetgangers, geen lawaai. Tot je het pand met huisnummer 4 bereikt. Daar zijn de vrijwilligers van vzw Dakant vanaf 11 uur druk in de weer met de voorbereiding van een nieuwe voedselbedeling. David Frederickx stopt even met aardappelen schillen voor een rondleiding. Ondertussen geeft hij wat uitleg en laat dan het woord aan de medewerkers, die aan een tafel broodjes smeren, in de soep roeren of voedselbakken vullen. Het oogt als de keukenploeg op een jeugdkamp. Gezellig, vrolijk, …maar wel hard werken. David: “Er wordt hier nu druk gewerkt, maar je moet weten dat er de voorbije dagen al veel gebeurd is. Op woensdag rijden we met onze camionette naar de groenteveiling in Sint-Katelijne-Waver, op donderdag naar de voedselbank in Mortsel en vanaf vrijdag langs diverse bakkers voor het ophalen van overschotten. We verzamelen alles in dit pand dat eigendom is van de dierentuin. We zijn er heel blij mee, maar het pand zal vermoedelijk worden afgebroken en dus zijn we op zoek naar een andere ruimte. Armoede is geen nieuw probleem. Deze voedselbedeling bestaat al twintig jaar en is opgestart door Rokpa.
TIBETAANS
Marijke Moens neemt het gesprek even over want ze heeft een goed zicht op het ontstaan en de geschiedenis van twee decennia voedselbedeling: “ Eva Sculsky is 20 jaar geleden begonnen met een kleinschalige voedselbedeling in Antwerpen. De werking vond ondersteuning in het kader van Rokpa, een boeddhistische hulporganisatie. Rokpa is Tibetaans voor hulp. We zijn hen erkentelijk voor die opstart, maar nu is onze werking autonoom en 7 medewerkers uit de startperiode zijn nog steeds actief. De vzw werd opgericht in 2001 en functioneert al bijna tien jaar onder de naam Dakant vzw. In de voorbije twintig jaar vonden we onderdak op verschillende locaties. Eerst in de Dolfijnstraat in een bouwvallig pand dat we om die reden moesten verlaten. Daarna in de Grote Beerstraat in een pand van de kerkfabriek. Zurenborg heeft dus altijd een
belangrijke rol gespeeld. We verhuisden daarop naar de Dianalaan, waar een medewerker zijn eigen huis tijdelijk ter beschikking stelde. Via een medewerker van de Zoo kwamen we uiteindelijk hier in de Ommeganckstraat terecht. Ook daar komt ooit een eind aan
GEZOND Voedsel bedelen is één ding. Maar allicht komen er op die manier ook andere noden aan de oppervlakte? Marijke kan dit alleen beamen: “Dakant vzw staat voor Daklozenhulp. Deze naam dekt niet helemaal de lading omdat we voornamelijk met voedselbedeling bezig zijn en we ons tot iedereen richten die daar nood aan heeft. We maken er wel werk van om de mensen die ons contacteren als dakloze door te verwijzen. We proberen ook meer te doen dan voedsel te bedelen. We stimuleren gezonde voeding. Zo zorgen we dat ons aanbod gevarieerd en een meerwaarde heeft, met aandacht voor groenten en fruit, wat voor de doelgroep niet vanzelfsprekend is. We geven recepten door om te stimuleren dat mensen zelf gezond koken. Eenmaal per maand is er een kookmiddag. Maar ook op andere vlakken verbreden we de werking. Mensen die kleding ter beschikking hebben, kunnen dit op zondagavond in het Atheneum aanbieden. Dank zij de sponsor Lions A’pen Haven kunnen mensen zich aanmelden voor een ‘oogtest’ en kunnen ze voor een miniprijs een bril met automatisch aangepaste glazen kopen. Voor mensen in armoede is dit vaak een hele stap vooruit.
Leo en Jeannine hebben de start twintig jaar geleden meegemaakt en zijn vandaag nog actief. Jeannine: “ We zijn toen kleinschalig gestart. Dat was een voedselbedeling aan het centraal station onder de vleugels van Rokpa.
Leo: “Vandaag is de voedselbank een belangrijk kanaal. Vorig jaar was het wat moeilijker om van daaruit voldoende voedsel te vergaren, maar deze winter loopt het beter.
HYGIENE
Voedselbedeling vraagt ook om een aanpak op het vlak van hygiëne. Dakant vzw heeft de nodige maatregelen getroffen om de best mogelijke voorwaarden te scheppen. David: “Onze voedselbedeling bestaat voor een belangrijk deel uit voorverpakte producten in blik of in karton. Dat maakt het relatief makkelijk. Hygiëne komt om de hoek kijken bij het maken van soep en het smeren van broodjes. Onlangs kregen we bezoek van de inspectie van het voedselagentschap. Ze hebben onze werking goedgekeurd. Niettemin kregen we een aantal interessante tips voor verbeteracties rond het koelsysteem en de aankoop van tafels en bidons. Er steekt ook een nieuwe deur en we hebben een kuisplan ingevoerd. Ook de elektriciteit werd aangepast en betaald door de Dierentuin. Dat hebben we erg geapprecieerd.
Te huur : landelijk gelegen vakantiewoning met grote tuin in Brunnby (Zuid-Zweden, ong. 30 km ten noorden van Helsingborg) – in de onmiddellijke omgeving van de kust (o.a. Arild / Mölle) en het natuurgebied Kullaberg
slaapgelegenheid : max 6 personen - beschikbaarheid: het ganse jaar door
Voor meer inlichtingen : gerda@zurenborg.be (tel 03/288.63.44)
Moens nemen als voorzitter en secretaris het voortouw van een ploeg geëngageerde vrijwilligers. Zo’n dag meemaken is een boeiende ervaring. (Bernard
MIDDELEN
Koken kost geld. Bij Dakant vzw gaat het hoofdzakelijk over het verzamelen en bedelen van voeding. Maar ook dat doe je niet voor niks.
David: “Je kan er van uit gaan dat ons voedselpakket per persoon twee euro kost aan de vzw, maar een werkelijke waarde heeft van vijftig euro. Die feitelijke kost kunnen we realiseren dank zij de sponsors en de instellingen die voedsel gratis leveren. Sponsors zijn erg belangrijk. Daarom plaatsen we onze inkomsten en uitgaven op het internet via Donorinfo, zodat kandidaat-sponsors zicht hebben op onze financiën. Dat schept vertrouwen. Onze belangrijkste kost blijft de aankoop van extra voeding om een voldoende aantal voedselpakketten te garanderen. Niettemin kennen we onze eigen grenzen. Als er onverwachts meer mensen naar de bedeling komen, geraakt de voorraad te vroeg bedeeld en moeten we zeggen: ‘Op is op’. Subsidies van stad of provincie krijgen/willen we niet en eigenlijk zijn we daar niet rouwig om. We zijn een laagdrempelig burgerinitiatief en we willen niet afhankelijk zijn van de overheid. We streven ernaar om zelf bedruipend te zijn en eigenlijk hebben we ook niet zo graag media-aandacht. We komen ook niet in aanmerking voor “Europese goederen” van de voedselbank. Daarvoor moet je een naamlijst van OCMWklanten indienen en we willen het liever anoniem houden. Iedereen die in een noodsituatie zit, mag zich aanmelden. “
VRIJWILLIGERS
De meeste vrijwilligers zijn senioren en hebben een lange staat van dienst achter de rug. Matthias is een uitzondering en vertelt rad van tong zijn wedervaren. Matthias: “ Ik ben een straatmuzikant en het voorbije jaar heb
ik diverse Europese steden aangedaan zoals Amsterdam en Madrid. In Frankfurt liep het mis. Ik vond geen onderdak en dan heb ik de nacht doorgebracht in een park. Daar werd ik overvallen en beroofd van al wat ik bij me had.
SOENENS)
Daklozen hebben me toen geholpen en daar ben ik ze heel dankbaar voor. Terug thuis besloot ik iets terug te doen. Op internet vond ik de gegevens van Dakant vzw. Ik kom hier nu meehelpen. Gewoon uit dankbaarheid. “ Op de eerste verdieping snijdt Renaat stokbrood in kleine stukken voor de soepbedeling. Hij draagt handschoenen. Renaat: “Die handschoenen zijn voor de hygiëne. Niet iedereen ziet dat zitten en bij het smeren van broodjes is het niet altijd zo handig. We verwachten wel dat iedereen minstens zijn handen wast. Ik werk al 15 jaar mee aan de voedselbedeling en vind het nog altijd plezant. Het is ook gezellig. Je hebt veel contact met mensen. Om 15 uur is het voor mij afgelopen. Met de doelgroep zelf heb ik geen contact. Je moet soepel zijn om met die mensen om te gaan. Dat ligt me zo niet. Mijn vrouw kan dat beter.
Voorzitter David, zelf al tien jaar actief en als voorzitter de opvolger van Theo Vaes, pikt daarop in: ” We werken eigenlijk met twee ploegen. We noemen dat de binnenploeg en de buitenploeg. De binnenploeg zijn de mensen die je hier ziet. Het zijn vrijwilligers, kansrijken zo je wilt, waaronder een aantal mensen uit Zurenborg, en zij doen de voorbereiding. De buitenploeg zijn hoofdzakelijk kansarmen en zij zorgen voor de eigenlijke bedeling. Ze kennen veel mensen, zo is er makkelijker contact, want een babbel tussendoor is belangrijk. Vaak hebben ze het over hun problemen. Als je zelf tien jaar meewerkt, verloopt het contact ook al veel vlotter.
VERJONGING
Dakant vzw draait helemaal op vrijwilligers en dat wil het bestuur ook zo houden, inclusief het kuiswerk op zondagavond of maandagmorgen. Voor iedereen is het een langdurig en consequent engagement. David kijkt echter ook naar de toekomst. Het werk van de vrijwilligers is fysieke arbeid. Manden vullen, de camionette laden en lossen, trappen op trappen af, bidons verplaatsen… Voor het transport naar de voedselbank en de groenteveiling heb je mensen nodig met een rijbewijs, die met een camionette kunnen rijden en zich in de week kunnen vrijmaken. Tot nu werken we met mensen die zich vast en voor langere tijd engageren. Bij jonge mensen ligt dat vandaag anders. Ze stellen zich occasioneler ter beschikking. Als dat zo is, moeten we onze werkwijze in de toekomst misschien aanpassen en meer met beurtrollen werken. Dat vraagt dan meer planning. Maar twijfel er niet aan: iedereen is welkom. Wie interesse heeft kan zich aanmelden. Wij kijken uit naar versterking en verjonging. En jong is voor ons: iedereen onder de vijftig. “
SPEELPLAATS
Van 18u tot 19u: voedselbedeling. Het tweede deel van de dag verloopt in een andere sfeer. Via de Pelikaanstraat, Centraal Station, Keyserlei, Frankrijklei en Rooseveltplaats kom je op de speelplaats van het Atheneum in een andere wereld terecht. De speelplaats is erg klassiek ingericht. Veel mensen melden zich een heel eind op voorhand aan voor de zekerheid en voor het contact. Om 17 uur gaat de poort open. “Ik ben hier al van drie uur”, vertelt iemand, “ of je nu thuis wacht of hier, dat is toch hetzelfde”. Onder de overdekte galerijen van de speelplaats staan rondom meterslange tafels opgesteld met voedselpakketten, soep, chocolademelk, belegde broodjes, een nagerecht.
Achter de tafels staan de vrijwilligers van de ‘buitenploeg’ klaar om iedereen te bevoorraden. In twee lange rijen staan mensen klaar met een tas, een zak, een caddie. Het is er donker, wat de anonimiteit in de hand werkt, en vandaag ook koud, wat meer mensen op de been brengt. En het is er stil. David vertelt er bij dat ze het ooit met muziek probeerden. Eerst met moderne muziek, maar dat voelde wat ophitsend aan. Daarna met klassieke muziek, maar daar hadden de mensen totaal geen voeling mee. We zijn er dus mee gestopt.”
In de rij staan veel mannen, maar ook vrouwen en kinderen. Er worden nog opvallend veel “beste wensen” uitgedeeld en bij de soepbedeling zijn er veel “dank u wel’s”. In de kou smaakt de soep nog zo lekker. Iemand vraagt een portie voor zijn grootvader die verderop wacht en niet zo lang in de rij kan staan. Een medewerker maakt hem er op attent dat invalide en oudere mensen in een eigen ruimte kunnen plaats nemen en daar bediend worden zonder aan te schuiven. De sfeer is vrolijk en hartelijk. Tegen het einde ontstaat er wat spanning omdat de voorraad opraakt, terwijl er nog tientallen aanschuiven. Medewerkers van de ordedienst houden het rustig.
LEERLINGEN
Bij de buitenploeg zijn er ook twee leerlingen en twee leraars van het Sint Lutgardisinstituut in Merksem. De school stimuleert zesdejaars – al 12 jaar lang - om zich sociaal te engageren en als vrijwilliger mee te werken aan deze voedselbedeling. De school staat garant om iedere zondag vier medewerkers, waaronder 2 leerlingen, te leveren. Misschien is dit een hint voor een nieuwe aanpak van het vrijwilligersbeleid van Dakant vzw. Tegen 19u is de voedselbedeling afgerond. De manden zijn leeg. De speelplaats is leeg. Opruimen is verrassend snel gebeurd. De speelplaats is weer klaar om morgen scholieren op te vangen. Ho-
pelijk gaan ze een mooie toekomst tegemoet en moeten ze hier nooit op zondagavond komen. David herhaalt nog één keer “Fantastisch toch, dat we het weer voor elkaar gekregen
hebben”.
Voor info en contact: www.daklozenhulpantwerpen.be
In de Gulden Vliesstraat 77 staat een op het eerste gezicht kleine woning te koop, die achter zijn witte gevel toch nog veel ruimte biedt. Het pand werd grondig opgeknapt.
Als het geheugen van bovengetekende hem niet in de steek laat, was er 35 jaar geleden op dit adres een slagerij gevestigd. Het kan ook het restant van een Aziatisch restaurant zijn geweest. Terug naar vandaag: als je het huis binnengaat, val je met de deur in huis. Omdat er creatief met de benutting van de ruimte moest worden omgesprongen, werd de gang verwijderd. Je gaat dus ofwel rechts over de betegelde vloer meteen de living, keuken en eetkamer in, of meteen de trap op naar boven. Om een beter beeld te creëren van de mogelijkheden van dit huis, heeft de makelaar deze benedenverdieping met meubels ingericht. De huidige opstelling, eetkamer voor, living achter, is niet de meest voor de hand liggende. Beter is het om de voorkamer als living te gebruiken en de achterste als eetkamer.
STADSTUINTJE
Een keuken verbindt beide kamers met elkaar. Je vindt er een combi-oven, koelkast, diepvriezer, vaatwasser, een inductiekookplaat en een dubbele spoelbak. De bergkast is van het type ‘apothekerskast’. De achterste kamer heeft over de hele breedte een glazen wand, die uitzicht biedt op een kleine stadstuin van 14 m². Hij is op het zuiden gericht. Behalve de keurige achtergevels van de witte huizen van het Burgemeester Ryckaertplein, is er niets dat het zicht belemmert. Vanuit deze kamer biedt een trap toegang tot de kelderruimte van 30 m² met stahoogte van 1,9 m.
HARDHOUT
Op de eerste verdieping heb je aan de voorkant een grote (13,5 m²) en aan de achterkant een kleine slaapkamer (10 m²). Op de overloop tussen beide, kom je in een kleine badkamer met inloopdouche, 1 wastafel, handdoekradiator, verluchting en een toilet. De vloer is gemaakt van tropisch hardhout. Op deze verdieping heb je de mogelijkheid om een terras van ongeveer 10 m² aan te leggen, dat bereikbaar is via de overloop op de 1ste tussenverdieping.
Op de tweede verdieping krijg je nog eens 2 slaapkamers en een tweede badkamer. Deze heeft een ligbad. Ze is ingericht met dezelfde materialen als de eerste. Hier hangt ook de volledig veilige combinatieketel, die zowel de verwarming als het warme water levert. Op alle verdiepingen is een parlofoon geïnstalleerd. De hele woning werd dit jaar volledig onder handen genomen, inclusief het dak. Alle ramen hebben dubbel glas.
Vraagprijs: 259.000 euro
Het huis wordt verkocht door: Immovasta Plantin en Moretuslei 135 A 2140 Antwerpen Tel.:+32 (0)3
Dit jaar bouwt de provincie Antwerpen een fietsbrug over de Singel. Dit betekent dat de Posthofbrug in Berchem wordt verbonden met het fietsparkeergebouw in het station Antwerpen-Berchem.Van daar loopt de fietsostrade door naar de Stanleystraat en de Cuperusstraat. In deze straten is de fietsostrade nog geen twee-
richtingsverkeer. Daarom worden de straten heraangelegd. Het nieuwe fietspad zal hier ook vier meter breed worden.Het bestaande enkelrichtingsfietspad aan de kant van de huizen blijft na de heraanleg behouden.
Een fietsostrade is een fietssnelweg voor lange afstandfietsers. In dit geval is het de verbinding tussen Antwerpen en Mechelen. Deze heraanleg is een ideale gelegenheid om een aantal knelpunten in de straat aan te pakken: - een extra halte voor tram 9 - het goed leggen van de tramsporen voor het nieuwe fietspad - het overzichtelijk maken van de kruispunten voor vlotter verkeer - nieuwe straatverlichting en verlichting van het fietspad
FIETSPLEZIER
De fietser kon al een tijdje een voorsmaakje genieten van het viermetersbrede fietspad tussen Berchem Station en de Klokstraat. Het stukje lag er een beetje ongemakkelijk bij. Na het “overleven” van het kruispunt aan Berchem Station, dat voor alle weggebruikers levensgevaarlijk is kan je het een beetje als een beloning ervaren. Nu wordt het stuk van vier meter dus doorgetrokken tot aan de Mercatorstraat.
BOOMGAARDSTRAAT
Nog maar enkele jaren geleden werd dit kruispunt heraangelegd. Door de vrije busbaan moesten de auto’s een zeer onlogische knik maken die nog dagelijks tot levensgevaarlijke toestanden leidt. De vrije busbaan verdwijnt en het busverkeer wordt terug gemengd met het autoverkeer. Hierdoor blokkeert het afslaand verkeer naar de Boomgaardstraat niet langer de andere weggebruikers aan het kruispunt met de Posthoflei en de Statiestraat.
KLOKSTRAAT
Aan het kruispunt van de Klokstraat en de Zenobé Grammestraat, plaats van vele ongevallen, komt een verhoogd kruispunt. Een verkeersplateau zal fungeren als snelheidsremmer en als beveiliging voor het oversteken.
LANGE LEEMSTRAAT
Het kruispunt aan de Lange Leemstraat en de Gulden Vliesstraat zal verkeersveiliger worden. Een betere lichtenregeling en een duidelijk overzicht moeten de verkeersveiligheid verbeteren. Hier moeten ook de drie bomen verdwijnen voor het verbreed fietspad. Later zullen vier nieuwe platanen voorzien worden. De tramsporen stadinwaarts worden ontdubbeld en staduitwaarts wordt het autoverkeer samen met het tramverkeer richting Guldenvliesstraat op één spoor gebracht. De bypass naar de Guldenvliesstraat verdwijnt omwille van het risico op conflicten met het dubbelrichtings-fietsverkeer. De rijrichting in de Cobdenstraat wordt
omgekeerd of het wordt een doodlopende straat. Aldus wordt de verkeerslichtenregeling ten goede aangepast zodat het verkeer op het kruispunt vlotter kan verlopen. Het fiets station zal iets opschuiven en de voetpaden aan de huizenkant worden iets breder.
CUPERUSSTRAAT
In de Cuperusstraat worden de sporen van de tram verplaatst. De tram stadinwaarts zal mee op de rijweg worden gebracht. Hierdoor komt er voldoende ruimte vrij om het fietspad aan te leggen naast de spoorwegberm en worden de twee gevaarlijke kruisingen van tram met fiets verijdeld. De tram richting Lange Leemstraat krijgt een apart spoor op het kruispunt.De huidige bushalte zal aangepast worden, zodat deze ook halteplaats wordt voor tram 9
STANLEYSTRAAT
In het smalste gedeelte van de Stanleystraat wordt een gedeelte van de spoorwegberm ingenomen. Ongeveer in het midden van de straat zal het fietspad een knik maken om beter aan te sluiten bij de volgende brug. De boom op huisnummer 21(jawel; het huis van uw dienaar) zal sneuvelen.
FASERING
De eerste fase voor het gedeelte tussen de Boomgaardstraat en de Guldenvliesstraat zal ten vroegste eind 2016 beginnen. De tweede fase tussen de Guldenvliesstraat en de aansluiting met de Mercatorstraat, die complexer is vanwege de aanpassingen van de traminfrastructuur zal later van start gaan.
MATERIAAL
Nog even nageven dat de fietspaden in asfalt zullen worden aangelegd en niet met het hobbelige gesteente zoals aan de huizenzijde van Berchem station.
EINDBALANS
Als het een beetje meezit, fietst men binnen een tweetal jaar op het viermeter fietspad in de Stanleystraat en de Cuperusstraat. De verkeerssituatie aan het Station van Berchem zal verbeterd zijn (kon het slechter?). Of één verhoogd kruispunt(Klokstraat) een vertraging gaat teweegbrengen in het autoverkeer valt nog af te wachten.We genieten nog even van de “stilte voor de storm” voor stof, lawaai en andere ongemakken gedurende de werken zullen zegevieren.
www.Antwerpen.be wijkoverleg.districtantwerpen@stad.antwerpen.be
Elke laatste vrijdag van de maand komt een groep mensen samen op de eerste verdieping van De Draak, Draakplaats, om de hele avond gezelschapsspellen te spelen. Sinds kort speelt deze groep onder de vleugels van de Forumfederatie Spel, waardoor ze beschikken over honderden gezelschapspellen. Hoewel de wortels
van de club in de holebi-gemeenschap liggen, is iedereen met een open geest welkom. "Hetero of homo, dat maakt niet uit. Hier mag je zijn wie je wilt. Als je het gewoon leuk vindt om eens een bordspel of een kaartspel te spelen, kom dan af."
(Ad MOESKOPS)
Shadows over Camelot, Boss Kito, Hanzesteden, Gepakt en Gezakt. Het zijn slecht enkele van de tientallen bordspellen die op tafel liggen. Tussen de stapel onbekende dozen, ligt ook een bekende doos: het woordspel Scrabble. De opkomst is mager vandaag. Ze zijn maar met negen. Dat is weinig want er zijn avonden dat ze hier met dertig personen zitten te spelen. Vandaag wordt er in twee groepen gespeeld. Aan de ene kant zitten ze met drie en aan de andere kant met zes. De groepen zitten ver uit elkaar om elkaar niet te storen. Onder de tafel liggen twee kleine hondjes te slapen, die zijn van Erik. Erik zit met vijf anderen voor een kartonnen trein. De zes spelers zijn druk bezig met allerlei kaartjes en met de spelinstructies. Slechts twee van hen hebben Colt Express al ooit gespeeld. Voor de anderen is dit spel nieuw. Via kaartjes met kleuren wordt een miniatuurversie van een westerntrein leeggeroofd. De gekleurde pionnen worden in de trein steeds verplaatst. Ze gaan van wagon naar wagon. In het treintje blijkt ook een sheriff te zitten, die ze moeten zien te ontlopen. Tussendoor delen de spelers ook nog eens kogels uit aan elkaar.
SORRY
Marleen Hufkens en Ilse De Winter zijn de organisatoren van de avonden. Ilse: "Ik wil je wel wat meer uitleg geven, maar we zijn net bezig met Colt Express en het kan nog even duren, dus nu komt het even slecht uit. Ik kan wel zeggen dat we in de club over
ongeveer veertig spellen beschikken en dat we in privé ook nog tweehonderd verschillende spellen hebben. En nu we aangesloten zijn bij de federatie, kunnen we nagenoeg over elk spel beschikken dat er bestaat. Als iemand een bepaald spel wil spelen dat we zelf niet in huis hebben, dan vragen we dat aan bij de federatie en de maand erna spelen we het. Per avond spelen we ongeveer twee of drie verschillende spellen. Wacht even, hela, jij moet verplaatsen naar een andere wagon en iemand de kogel geven. Sorry hoor."
STOMMERIK
Aan de andere tafel zitten drie dames. Marleen Hufkens zit samen met Ann en Christa te kaarten. Ze lachen wat af. Marleen: "Kom hier even bijzitten, wij praten je wel bij, want wij kaarten toch niet zo serieus. Ons kaartspel heet pappen. Ken je dat? Dat is een tof spel en ook niet zo moeilijk. Daarbij maken wij ook nog eens onze eigen regels, die zijn soepeler. Wat ergens anders niet mag, dat mag hier wel. Wij noemen dat de roze regels (haha). Wij komen hier al zeventien jaar samen. Vroeger was het een echte holebi-club, maar dat is lang niet meer. Iedereen is nu welkom. Hetero of homo, dat maakt niet uit. Het gebeurt bijvoorbeeld wel eens dat iemand zijn kinderen meebrengt en die kinderen spelen dan ook gewoon mee. Wij met ons drieën zijn de vaste pappers. Regelmatig schuiven mensen aan en dan zitten we soms met zessen te pappen. Er is ook een vaste Scrabblegroep, maar die mensen konden vandaag niet. Zeg Ann, is het mijne toer? Nou, dan gooi ik deze kaart weg, voilà. Oei, te laat.
BRUILOFT
"Laatst waren we op een bruiloft en daar was veel lawaai van muziek en zo. Toen hebben we de kaarten gepakt en een potje gepapt. Mensen kwamen vragen wat we aan het doen waren en ik zei: 'wij zijn aan het pappen'. Wat denk je? Schoven ze aan en gingen ze ook mee zitten pappen. Op den duur zat de hele feesttafel te pappen. Wij kunnen eigenlijk overal pappen want Christa heeft altijd de kaarten bij zich." Christa: "Ja, dat is waar. Ik ga nooit op stap zonder mijn kaarten. Nu ook hé. Mijn eigen speelkaarten liggen in mijn auto."
LIEFDE
Marleen: "Al een tijdje organiseer ik samen met Ilse de spelletjesavonden, maar eigenlijk haat ik spelletjes. Dat klinkt raar hè? Ilse en ik zijn een koppel en Ilse kwam al eerder naar de spelletjesavonden dan ik. Ze wilde per se dat ik een keer meeging. Ik zag daar tegenop, want ik geef dus helemaal niets om spelletjes. Maar toen ik hier eenmaal was, begon ik te pappen en toen was ik verkocht. In al die jaren dat ik nu hier kom, speel ik alleen maar met de kaarten en altijd pappen. Nooit een bordspel. En weet je wat vreemd is? Als wij met ons drieën pappen, dan wint Christa bijna altijd. Echt waar, acht van de tien keer wint zij. Da's straf hè?" Ann: "Nee, dat is niet straf, dat komt omdat Christa een arendsoog heeft. Die ziet alle kaarten op tafel liggen. Da's waar, hè Christa?
Dat was een papper die ik weggooi. Had ik niet gezien. Wat ben ik toch een lomperik."
GRATIS
"Er komen geregeld nieuwe mensen naar onze spelavonden, soms ook met de bedoeling om hier een partner te vinden, maar meestal komen die maar één keer. Voor hen valt het hier blijkbaar tegen (iedereen lacht). Sommigen van ons spelen ook in andere spellenclubs. Maar in tegenstelling tot andere spellenclubs vragen wij geen lidgeld en ook geen inkom. Alles is hier gratis, want we willen geen barrières opwerpen, we willen de drempel zo laag mogelijk houden. Als je hier binnenkomt, hoef je zelfs niet eens te zeggen wie je bent, als je dat niet wilt. Als je wilt komen spelen, ben je welkom. We vragen alleen dat je holebi-vriendelijk bent, want we respecteren elkaar. Maar dat is toch normaal, nietwaar? Het is ooit één keer gebeurd dat er iemand binnenstapte, die de hele avond intolerante opmerkingen maakte. Ik heb hem toen duidelijk gemaakt dat we dat niet op prijs stelden. Hij is ook nooit meer teruggekomen."
BEVRIJDEN
Ann: "Wij zien elkaar ook wel eens buiten deze avonden. Christa en ik hadden bijvoorbeeld deze middag al afgesproken. Christa kwam naar mij en terwijl ik koffie zette, haalde Christa de kaarten al boven. Toen hebben we even met ons tweeën gepapt. Daarna zijn we samen ergens iets gaan eten en nu zitten we hier en pappen we verder. Deze avonden beginnen altijd om acht uur en we stoppen als het gedaan is. Hoe laat dat is? Dat bepalen we zelf. Het is wel eens gebeurd dat we hierboven zaten te pappen en dat we dusdanig opgingen in ons spel, dat we de tijd uit het oog verloren waren. We hadden niet door, dat hieronder het café al gesloten was. De barmensen waren ons ook vergeten. Het was intussen een uur of drie in de nacht. Toen we naar beneden gingen, was alles donker en alles zat op slot. We konden niet meer naar buiten. We hebben toen iemand moeten bellen om ons te bevrijden. Echt gebeurd."
(Christa glimlacht.) Maar ik vind het niet erg, dat Christa vaak wint. Wij spelen niet om te winnen en ook niet voor geld. En daarbij, geen geluk in het spel is wel geluk in de liefde, zeggen ze."
Marleen: "Ja maar, wacht eens, ooit heb ik eens op een avond alles gewonnen. Weet je dat nog? Heel raar. Elk spel won ik. Dat was toen Ilse op reis was. Geluk in het spel is geen geluk in de liefde... Tja,dan moet ik Ilse toch eens vragen wat er toen op haar reis eigenlijk allemaal gebeurd is (lacht). Zeg, is het mijn toer weer? Wat heb ik slechte kaarten."
HONDJES
Marleen: "Gaat u weer weg? Schrijf maar in de krant, dat mensen die hier elke laatste vrijdag van de maand een spel willen komen spelen, erg welkom zijn. Je mag gerust ook onze gegevens vermelden. Dan kunnen ze ons bellen of mailen."
De kaarten worden opnieuw geschud en een paar meter verder wordt het kartonnen treintje verder leeggeroofd.
Terwijl ik mijn jas aantrek, passeer ik de hondjes van Erik. Ze kijken verstoord even op. Zouden ze weten dat hun baasje de hele avond al een trein aan het overvallen is en dat hij alles doet om aan de sheriff te ontsnappen? Zouden ze weten dat hun baasje vanavond al verschillende mensen de kogel gegeven heeft? De hondjes leggen hun kop weer traag terug op de deken. Wellicht zijn ze zich van geen kwaad bewust. En zo ja, dan sluiten ze er in ieder geval hun ogen voor en slapen rustig verder.
Geïnteresseerd in een spelletje?
Marleen Hufkens: 0496 730203 Ilse De Winter: ilsedewinter@yahoo.com
1
Onze buren houden twee kippen in hun stadstuin en het gemoedelijke gekakel klinkt ons aangenamer in de oren dan het eeuwige gezoem van de ring of ander verkeer. Af en toe halen ze flink uit, vermoedelijk hebben ze dan een ei gelegd. Ik
vroeg me af of het de enige kippen in de wijk waren, begon wat rond te vragen en ontdekte zonder veel moeite dat er nog heel wat van dat pluimvee in de Zurenborgse achtertuinen rondscharrelt. Tekst en foto’s: Jeannine FÜHRING
De broers Masson: Jules, Maurice en Jerôme Masson wonen in de Generaal Van Merlenstraat en houden twee kippen: Witje, een zilverbrakel, en Botje. Deze laatste is heel tam en gaat zelfs mee naar school als de les over het leven op de boerderij gaat. Papa Masson maakte het hok, de jongens houden het schoon.
2
Caro Böekhoff: Caro uit de Cogels-Osylei houdt al meer dan tien jaar kippen, voor de gezelligheid, de afvalverwerking en de eieren. Haar twee kippen, Mathilde en Frieda, mogen regelmatig vrij in de grote tuin rondlopen. Ooit adopteerden zij een kip die gewoon voor de voordeur rondliep.
3 Dries Cornette: de familie Cornette uit de Dolfijnstraat heeft 7 kippen en één haan. Het zijn raskippen: Barnevelders, Cochins, Leghorns… allemaal echte Zurenborgers. Want Dries krijgt van zijn vriend bevruchte eieren, die hij dan op zolder onder een lamp laat uitbroeden. Hij staat op de foto met haan Albert die de baas van het hok is. Ooit had hij een pikzwarte Ayam Cemani kip.
4 Lander Willemse: Lander woont in de Arendstraat en heeft twee kippen: een bruine, Paulette, en een zwarte, Coco. Samen met vriend Sus bouwde hij het kippenhok uit recuperatiemateriaal en ging hij zijn kippen kopen op de markt in Heist o/d Berg. Ze zijn er “als de kippen bij” wanneer hij met eten naar het hok gaat.
5 Jerry Koninckx: de twee kippen van Jerry uit de Bosduifstraat, Marie en France, zijn meer dan vijf jaar oud en mochten op rust. Ze leggen niet meer. Jerry houdt ze voor de gezelligheid en “om de natuur wat in de stad te houden”. Hij geeft ze kippenvoer en keukenafval, maar ze zijn verzot op kaas.
6 Lieve Perquy: Lieve uit de Tweelingenstraat houdt al 15 jaar kippen. Ze heeft er twee, witte. Ze geeft ze legvoer van AVEVE en in kleine stukjes gesneden groenteafval, waardoor ze ook in de winter blijven leggen. Het kippenmest is uitstekend geschikt voor de vele bloemen en fruitbomen in haar grote tuin.
7
Sonja Van Holt: Sonja woont in de Schorpioenstraat en een vriend van haar bouwde een erg mooi kippenhok in haar tuin. Daarin zaten tot voor de winter twee kippen, Bella en Ella, maar die zijn nu dood. Sonja hield het allemaal bij in een dagboekje, samen legden Bella en Ella 730 eieren. In de lente komen er drie bruine opvolgers.
8
Martine Van Assche: Martine uit de Tweelingenstraat staat samen met een viertal vrijwilligers in voor drie kippen en een haan op de Josué Duponplaats, het groene pleintje naast de spoorweg aan de Guldenvliesstraat. Bram van vzw Posthof coördineert. Eerst zaten er twee hanen maar die vochten de hele tijd. Wie “met dienst” is krijgt de eieren, voeding wordt samen aangekocht.
8
Sabine Van Dongen: Sabine uit de Dolfijnstraat houdt al zes jaren kippen. Ze heeft er drie: Lippa en Mimi, Brakelse hoenders, die grote witte eieren leggen, en Pluisje, een krielkip, die wat kleinere exemplaren produceert. Zij kreeg het kippenhok van vrienden en heeft ’s zomers eieren op overschot. Die deelt ze dan uit.
10
Sus Slaets: woont in de Stierstraat en houdt er al twee jaar drie kippen die hij kocht op de markt in Heist o/d Berg. Zijn kippen hebben een grote loopruimte en hij vindt het makkelijk dat ze het onkruid opeten. Ze leggen tijdens de winter door, zodat Sus kan uitdelen aan vrienden en kennissen.
P E N O P Z U R E N B O R G
Op televisie kan je er allang niet meer naast kijken : de standup-comedians, de komieken zijn avond na avond te bewonderen op tal van zenders. De ene al beter dan de andere maar het effect is wel dat meer en meer jongeren in Vlaanderen zich op dit glibberige pad willen begeven. Wel wetende dat de zenders niet altijd met open armen nieuwelingen ontvangen. Gelukkig is er Rataplan nog dat de beginnelingen een podium biedt. Vrijdag 4 maart kan je ze aan het werk zien. Wie niet wakker ligt van het gesproken woord kan dan weer bij de voorstelling “Boterhammendozen” terecht op zondag 20 maart want dat is een voorstelling waar weinig gesproken wordt maar veel gedaan wordt met…..juist (SC)
-STEFAN BRACAVAL & PIERRE
ANCKAERT: WOODWORKS
Vrijdag 19 februari • 20U • VVK € 12/10 Pierre Anckaert en Stefan Bracaval werkten de voorbije jaren al samen aan de projecten Strings Attached, waarin ze de mogelijkheden van kamermuziek onderzochten en volledig verdwaalden in de elektronica met 74 Miles Away. Met Woodworks keren ze terug naar de essentie: een fluit en een piano, that’s it. Woodworks neemt je mee naar ongerepte muzikale oorden waar de verschillen tussen klassiek, jazz en wereldmuziek vervagen. “Woodworks makes you dream, think and travel across borders. Honestly and deep.” (JORGE PARDO, FLUITIST PACO DE LUCIA & CHICK COREA) STEFAN BRACAVAL (FLUIT); PIERRE ANCKAERT (PIANO) WWW.PIERREANCKAERT.COM
-BERLAEN: VAN MIJN ERF
Zaterdag 20 februari • 20U • VVK € 12/10 • CD-VOORSTELLING Sinds bassist Wouter Berlaen zich in 2011 van voornaam ontdeed om met eigen songs in onvervalst Zults dialect een stap naar voor te zetten op het podium, ging het sneller dan de man zelf had durven hopen. Berlaen speelde ondertussen op festivals als Dranouter, Gentse Feesten en Boterhammen in het Park. Nog meer jongensdromen gingen in vervulling toen Berlaen later dat jaar op uitnodiging van Raymond van het Groenewoud op de planken van het Antwerpse Sportpaleis stond in de Nekka Nacht én daarna ook bijdroeg aan de Radio 1 Sessie van Johan Verminnen. Nu is er de nieuwe langspeler Van mijn Erf die hij komt voorstellen in Rataplan. Wie Berlaen als band al bezig zag, weet dat dit trio elk zittend publiek tot meezingen én elk staand publiek tot stilte beweegt.
WOUTER BERLAEN (ZANG, BAS, GITAAR); WARD SNAUWAERT (GITAAR, SYNTHS & ZANG); LAURENS BILLIET(DRUMS & LOOPS WWW.BERLAENFROMZULTE.BE
-COMPAGNIE GORILLA: DE VOSSENBROERTJES
Woensdag 24 februari : 14U + 16U • € 9/7 • 6-10 J Reynaert De Vos is al jaren verbannen. Rein en Rosseel, rekels van het zuiverste water, willen niets liever dan hun vader leren kennen. Hun zoektocht naar de waarheid over hun vader ligt bezaaid met ondeugende vossenstreken. En dit onder het toeziende oog van hun zorgzame moeder Hermeline en de gewettigde Bruun de Beer. Het rechte pad was nog nooit zover weg. De voorstelling is een bewerking van het bekroonde boek Verhalen over de Vossenbroertjes van Lida Dijkstra. En eert het vertellen van verhalen.
ANN CLAES, JONA DEN AANTREKKER, DAVE NAUWELAERTS (SPEL); AN HACKSELMANS (REGIE & TEKSTBEWERKING); VICK VERACHTERT (SCENOGRAFIE & KOSTUMERING) WWW.COMPAGNIEGORILLA.BE
-CONNECTIONS 15:16: HOERA.
Vrijdag 26 februari : 20U • VVK € 12/10
Een ingehouden vreugdekreet. Ingetogen pracht. Hoera. is een moderne invulling van het akoestische gitaartrio met een eigen herkenbare sound. Bert Cools, Dries Laheye en Stijn Cools schetsen een landschap om in te reizen, tussen song en filmmuziek, tussen jazz en soundscape. Dit project van Granvat ademt rust en intimiteit door open composities, afgewisseld met improvisatie en grote elektronische ambient passages. Een frisse melange die doet denken aan muziek van Jakob Bro, Nick Drake en Vladislav Delay. Dit concert maakt deel uit van de reeks Connections 15:16, waarbij de broers Bert en Stijn Cools vijf van hun
muzikale projecten voorstellen als huisartiesten van Rataplan.
BERT COOLS (GITAAR EN SYNTHESIZER); DRIES LAHEYE (BASGITAAR EN EFFECTEN); STIJN COOLS (DRUMS EN EFFECTEN) WWW.GRANVAT.COM
-ANKE ZIJLSTRA: DROOMKOORTS
Woensdag 2 maart : 14U + 16U • €9/7 • 3-7J Ken je dat? Je voelt je niet lekker en wilt niet naar bed. Met alles wat je aan je lijf hebt probeer je wakker te blijven. Maar ze zeggen dat je in bed moet liggen. Je bent ziek. Slapen, daar word je beter van. Wat gebeurt er ‘s nachts als je ziek bent? Is het een droom, of is het de werkelijkheid? De wereld is een heel andere plek en een bed is nooit zomaar een bed. Welkom in het universum van koorts en droom. Net als in Wint Wind? (2014, Rataplan) gaat Anke Zijlstra op zoek naar een poëtische taal vervuld van dans, beweging, muziek en illusie.
ESTHER CLOET (DANS); ANKE ZIJLSTRA (CONCEPT); ARNE LEURENTOP EN SAM VLOEMANS (MUZIEK) WWW.ANKEZIJLSTRA.BE
-MACHTELINCKX/ BADENHORST/
JENSSON/ WOUTERS
JAZZLAB SERIES
Donderdag 3 maart : 20U • VVK € 12/10
Uitgepuurde composities die zich maar langzaam bloot geven, vertolkt door de crème van de Belgische kamerjazz. Het kwartet rond de jonge gitarist Ruben Machtelinckx laat een raadselachtige droomwereld klinken, beeldend en suggestief, breekbaar en minimalistisch.
Toen het eind 2012 naar buiten kwam met zijn debuut Faerge werd deze plaat door Knack prompt tot beste Belgische jazzrelease van het jaar gebombardeerd. Amper twee jaar later verscheen Flock bij El Negocito Records. Hooggespannen verwachtingen worden ingelost. Rubens banjo voegt onheilspellend getokkel toe en het gelaagde klarinetspel van Badenhorsts eerdere solowerk bepaalt mee de sound.
“Het resultaat is een plaat die talloze beluisteringen zal doorstaan, keer op keer de verbeelding aanzwengelt en Machtelinckx’ status als een van de boeiendste muzikanten van de Belgische jazz en improvisatie nog eens in de verf zet.” (COBRA.BE)
RUBEN MACHTELINCKX (GITAAR, BANJO); HILMAR JENSSON (GITAAR); JOACHIM BADENHORST (KLARINET, SAX); NATHAN WOUTERS (CONTRABAS) WWW.JAZZLABSERIES.BE
WWW.RUBENMACHTELINCKX.COM
-BRULA’PEN: COMEDY & SLAM POETRY
TALENT
Vrijdag 4 maart : 20U • € 5
Het broeit in de Vlaamse comedy en spoken wordscene. Een nieuwe generatie comedians en slam poets stoomt zich in de kroegen en gammele zalen van dit land klaar om de scène op zijn kop te zetten. En daarvoor hebben ze in de eerste plaats een publiek en een zaal nodig. Om te groeien, om te proberen en om plat op de bek te kunnen gaan. Jong geweld staat te trappelen om de eerste stappen in de theaters te zetten, ervaren rotten komen nieuw materiaal uitproberen. Op deze 3de BrulA’penavond krijgen we voor de pauze spoken word en daarna comedy met als afsluiter de bijna slimste Kamal Kharmach.
SPOKEN WORD: SAMIRA SALEH, NOUHA RANNOUN, MON; STANDUP: MANU MOREAU, NATHAN HALLEMANS, KAMAL KHARMACH;
MC: JASPER POSSON-JESSA WILDEMEERSCH & TUUR
FLORIZOONE: KLEINE EVA UIT DE
KROMME BIJLSTRAAT
Zaterdag 12 maart : 20U • VVK € 12/10
Eind 1953 schreef Louis Paul Boon een poëtisch relaas over de moord op een klein meisje, gebaseerd op krantenknipsels uit 1937. Accordeonist Tuur Florizoone en actrice Jessa Wildemeersch brengen een ontroerende, muzikale interpretatie van dit literaire meesterwerk. Jessa Wildemeersch en Tuur Florizoone waren al vaak te gast in Rataplan. Tuur nog in oktober met Secrets en Jessa vorig jaar met het oorlogsdrama Dagen zonder Data. Maar samen stonden ze hier nog niet op het podium. Nu ze zich op de ijzersterke tekst van Louis Paul Boon baseren, ben je verzekerd van een topavond.
JESSA WILDEMEERSCH (CREATIE EN SPEL); TUUR FLORIZOONE (ACCORDEON EN COMPOSITIE); LOUIS PAUL BOON (TEKST); MET DE STEUN VAN VLAAMSNEDERLANDS HUIS DE BUREN WWW.JESSA. BE
-LUXEMBURG: KOUD VUUR
Zondag 13 en woensdag 16 maart : 15U • €9/7 • 8-10J
Wat weet jij over de wetten van het theater?
Jacob kent er niet veel van, maar wil er wel alles over leren. Gradus, een oude toneelmeester, kent de geheimen van het theater als geen ander. Hij heeft honderden toneelstukken gezien. Gradus wijdt Jacob in, in het leven achter de schermen. Zo ontdekt Jacob dat je een acteur geen succes, maar merde wenst. En dat fluiten op het toneel levensgevaarlijk is. Dat elke knevel een snor is, maar niet elke snor een knevel. En dat er op het podium altijd een lichtje moet blijven branden. Ook ’s nachts! Terwijl Jacob de kneepjes van het vak leert, ontrolt zich - tussen kostuums en rekwisieten, ergens tussen droom en werkelijkheid - de tragedie tussen prinses
Laila en haar geliefde Demian.
Koud Vuur is een voorstelling over de magie van het theater, waar niets is wat het lijkt en waar alles kan.
JOEP CONJAERTS, FILIP JORDENS EN JONAS LEEMANS (SPEL); PEER WITTENBOLS (TEKST); ARLETTE VAN OVERVELT (REGIE); SASKIA LOUWAARD (VORM) WWW.LUXEMBURGVZW.BE
-CHRISTOPHE DEVISSCHER QUARTET
JAZZLAB SERIES
Donderdag 17 maart : 20U • VVK € 12/10
In 2014 kreeg contrabassist Christophe Devisscher carte blanche van het Brusselse Jazz Station. Samen met saxofonist Frank Deruytter, pianist Christian Mendoza en drummer Dré Pallemaerts grasduinde hij in het repertoire dat hij doorheen de jaren bij elkaar schreef. Devisscher componeerde meteen ook nieuw werk voor de groep. Het werd een bijzonder en persoonlijk project van een sterke muzikant die lang wachtte om een ensemble op te richten, maar nu meteen uitpakt met een indrukwekkende line-up, een uitgesproken klankkleur en verrassende muzikale dialogen. Eind augustus 2015 werd het album A Fisherman’s Tale opgenomen – in de Fattoria Musica in Osnabrück (D) – dat met dit concert gepresenteerd wordt in Rataplan.
CHRISTOPHE DEVISSCHER (CONTRABAS); FRANK DERUYTTER (TENOR SAXOFOON); CHRISTIAN MENDOZA (PIANO); DRÉ PALLEMAERTS (DRUMS) WWW.CHRISTOPHEDEVISSCHER.COM WWW. JAZZLABSERIES.BE
-RAUL CORREDOR FLAMENCO
QUARTET
Vrijdag 18 maart: 20U • VVK € 14/12
De groep van de Spaanse gitarist Raul Corredor verenigt Spaanse en Belgische artiesten die gebeten zijn door de hedendaagse flamenco. Dit kwartet bewijst dat de hedendaagse flamenco er niet voor terugschrikt om zich open te stellen voor nieuwe klanken en moderne instrumenten. Raul Corredor Quartet opteerde ervoor de flamencogrenzen te stretchen. Het resultaat is een verrijkte fusion flamenco met een stevige geut jazz. Het werkt! Raul Corredor nam deel aan festivals zoals Voix de la Méditerranée in Montpellier, het Festival de Flamenco Joven van Olvera, en het Young World Dance Festival in Praag. Hij deed tournees in Frankrijk, Zwitserland, Duitsland en Tsjechië. RAUL CORREDOR (GITAAR); ESTEBAN MURILLO (ZANG); MARISOL VALDERAMA (DANS); ARNAUD CLERC (PERCUSSIE) WWW.RAULCORREDOR.COM
-LES MADELEINES: BOTERHAMMENDOZEN
Zondag 20 maart BZO 20 MRT: 11U + 15U • €9/7 • 5-9J
VOORSTELLING VAN 11U + BRUNCH: €15/13
Met boterhammendozen kan je van alles doen: je kan ze sorteren, je kan er mee bouwen of gooien en soms zit er zelfs een verrassing in, zoals een jurk of een geluid zoals de regen op het dak. In deze voorstelling over koekendoosjes, fruitdoosjes, bananendozen en zoveel meer, ontmoeten twee figuren elkaar. De ene is een alien en de ander een ‘aardling’, ze tasten elkaar af en praten met gebaren. Birgit Kersbergen vertelt graag verhalen zonder woorden. Ze ging de achtergebleven brooddozen op scholen verzamelen en zo ontstond deze voorstelling met veel muziekjes en grappige scenes. De kinderen en volwassenen die naar de voorstelling van 11u komen kijken, kunnen aanschuiven voor een lekkere brunch. Brooddoos meebrengen hoeft dus niet.
BIRGIT KERSBERGEN EN GENEVIÈVE LAGRAVIÈRE (CREATIE EN UITVOERING); KAREL TUYTSCHAEVER (ADVIES); MANOU KERSTING, BIRGIT KERSBERGEN EN WILLEM GERITS
(SOUNDSCAPE); MET STEUN VAN GC DE KROON SINTAGATHA- BERCHEM EN HET OUDE BADHUIS ANTWERPEN
-BUT IS IT JAZZ? I.S.M. THE WRITERS
BENCH • MAKAYA MC CRAVEN
QUARTET + JEAN-PAUL BOURELLY ft.
FAR FROM EARTH
Woensdag 23 maart: 20 U • VVK € 14/12
Na de schitterende concertavond van Polar Bear en DansDans en het eerste But is it Jazz?debate, zoeken we met dit concert opnieuw de grenzen van de jazz op. Kom luisteren en ontdek de stretch van jazz. De carrière van drummer/producer Makaya McCraven uit Chicago begon in de hiphop, maar zonder deze invloeden achter zich te laten ging hij onder zijn eigen naam verder met een jazzcollectief. Op het vorige jaar verschenen tweede album In This Moment is de groove het sleutelwoord. Het dook op in menig eindejaarlijstje als dé ontdekking van 2015. Makaya McCraven is nu voor het eerst in België.
“This is music made by a 21st century man who sees no need to suppress his hiphop chops or rock spirit in an effort to fit in and be dubbed a jazz drummer.” (DAN BILAWSKY, ALLABOUTJAZZ.COM)
MAKAYA MC CRAVEN (DRUMS); MATT GOLD (GITAAR); GREG WARD (SAX); JUNIUS PAUL (BAS); JUSTEFAN (VIBRAFOON) WWW.MAKAYAMCCRAVEN.COM
Gitarist Jean-Paul Bourelly is ook afkomstig uit Chicago en komt voor een eenmalige samenwerking met Far From Earth naar Rataplan. Bourelly heeft een lange staat van dienst in verschillende internationale jazz-fusion en bluesrock-bands. Hij gaat de confrontatie aan met lokaal geweld van Dem&Space, een project van Bram Weijters en Oliver Satllon met dj Courtasock (o.a.Grazzhoppa Big Band, Campina Reggae). Dit concert maakt deel uit van het Co-Hoots Project van The Writers Bench dat bijzondere samenwerkingen ondersteunt.
JEAN-PAUL BOURELLY (GITAAR); BRAM WEIJTERS (TOETSEN), OLIVER STALLON (BAS), DJ COURTASOCK (DRAAITAFELS) BLOG.BOURELLY.DE
Hoeft het gezegd dat pizzabrommers een kwalijke reputatie hebben als het gaat over het respecteren van de verkeersregels? Omdat het lijkt alsof de bestuurders daar een patent op hebben, bestaat de indruk dat een echte pizzabrommer zich zelden aan de regels houdt
Siegfried baat samen met zijn vriendin Jessica de ‘Chicken Phone’ uit, gevestigd op de hoek van de Plantijn Moretuslei ter hoogte van de gebouwen van de Bank Van Breda. Hoewel de aankoop van deze fietsen meer dan twee keer zo duurder was dan de aankoop van de scooters, heeft hij er nog geen seconde spijt van gehad. “In vergelijking met de scooters, wordt er op een totaal andere manier omgegaan met de fietsen, eigenlijk veel zorgzamer.”
THERMOBOX
De fietsen ogen robuust en wegen trouwens meer dan 50 kilo het stuk. Zij springen in het oog door hun felle witte kleur en de montering van een grote zgn. thermobox ter hoogte van het voorwiel, waardoor de leveringen warm blijven tot op hun bestemming. De aandrijving wordt elektrisch ondersteund tot aan een snelheid van 25 kilometer per uur. Het personeel dat de leveringen doet, kiest er uiteraard ook voor om niet langer met een brommer de kust onveilig te maken, maar om op een sportieve manier de stad met de fiets te doorkruisen.
VERZEKERING
Chicken Phone neemt bestellingen aan tot in een omtrek van 4 km, wat gezien de locatie betekent dat men zowel de gehele binnenstad als Deurne en Borgerhout bedient met de fietsen. Meer dan 70 % van zijn omzet haalt het eethuis uit haar leveringen, waardoor tientallen bestellingen per dag thuis of op kantoor worden afgeleverd.
De leveringen via fiets brengen niet alleen een vriendelijker imago met zich mee maar hebben ook tal van andere voordelen, zegt Siegfried. “Niettegenstaande de aankoop duur was, worden er kosten bespaard nu de brandstofkost wegvalt. De kost van het opladen van de batterij is verwaarloosbaar. Met de brommers werd niet altijd even secuur
Fanatieke pleinplakkers zullen al hebben gemerkt dat La Nostra Casa gesloten is en dat er in het pand wordt gebroken en gesloopt dat het een lust is. Op deze plek moet de komende maanden een taqueria verrijzen, inderdaad een plek waar taco’s worden gemaakt en genuttigd. De initiatiefnemers geven er de voorkeur aan om voorlopig nog niet te communiceren over de uiteindelijke inrichting en het concept. Naar alle waarschijnlijkheid zullen ze in staat zijn om onze nieuwsgierigheid te bevredigen tegen de volgende editie. Het aanpalende pand wordt nog grondiger onder handen genomen. Misschien weten we tegen dan ook wat daar mee gaat gebeuren. (MS)
en is zijn rijgedrag doorgaans roekeloos. Siegfried Gastmans van Chicken Phone van de Plantin Moretuslei besloot dat het gedaan moest zijn met deze lawaaierige brommers en hij verving zijn scooters door een drietal elektrische fietsen. (Frederik CORNETTE)
omgesprongen, waardoor de onderhoudskosten soms hoog opliepen. Er moet ook geen verplichte aansprakelijkheidsverzekering worden afgesloten.”
In vergelijking met de scooters, zijn de fietsers zelfs doorgaans sneller op hun bestemming, omdat ze fietspaden en – meestal - éénrichtingstraten mogen nemen.
Uiteraard is ook de buurt veel beter bediend, nu de fietsen geruisloos door de straten rijden in vergelijking met een schreeuwerige brommer.
SPORTDAG
Voor het personeel is elke werkdag alvast een sportdag. Dagelijks levert elke fietser 10
à 15 bestellingen af, verspreid over de stad, zodat hij tijdens de avond tussen de 70 à 100 kilometer zal hebben gefietst. De fietsen zijn thans een goed jaar in gebruik en hebben al ongeveer 10.000 km op de teller staan. De zaak en dus ook de fietsen draaien op volle toeren, zodat Siegfried en Jessica zich deze aankoop zeker niet beklagen.
Dez Mona is immuun voor jetlags. De groep rond zanger Gregory Frateur gaf amper 24 uur na een Amerikaanse tournee al een eerste concert op Belgische bodem. In Zurenborg dan nog. Meer bepaald in Salon Divers, Plantin Moretuslei, de concept store van lingerieontwerpster Judith Van Herck en grafisch vormgeefster Lien Sledsens. (Dirk BLIJWEERT)
Het was niet het eerste optreden in Salon Divers. Sterker nog: het sfeervolle pand is regelmatig gastlocatie voor muzikale optredens. Judith en Lien slaan daarvoor de handen in elkaar met concertorganisator LNCH. Veel is er trouwens niet nodig om de concept store om te toveren tot een stemmige club. Voor de lezers die Salon Divers nog niet ontdekt hebben: in deze winkel vind je naast elegante lingerie curiosa als hangende (!) planten en kunstig opgezette dieren.
De ideale setting voor een Dez Mona-optreden, met andere woorden. Wie vooraf geen tickets had gekocht, was er aan voor de moeite. De vijftig plaatsen waren in een mum van tijd de deur uit. Al van bij de eerste noot greep Gregory Frateur het publiek bij zijn nekvel, om het niet meer los te laten. Frateur opende met een erg breekbaar nummer, zichzelf begeleidend op keyboard. De zorgvuldig opgebouwde set joeg meer dan eens een rilling door de zaal. Met dank aan contrabassist Nicolas Rombouts en gelegenheidsbasgitarist Tijs Delbeke. Dromerig, melancholisch, een tikkeltje somber…Een concert van Dez Mona laat zich moeilijk omschrijven. Hoe dan ook, de stem van Gregory Frateur steelt de show. Bijwijlen klinkt die heel bezwerend, dan weer ingetogen en nog even later opzwepend. Verbazingwekkend hoe de zanger zijn stem quasi moeiteloos de toonladder opjaagt… Frateur is ook een performer pur sang. Soms gesticuleert hij driftig, met veel gevoel voor drama van het betere soort. En het publiek? Dat geniet met volle teugen van succesnummers als All I ever wanted en Suspicion.
Na anderhalf uur topmuziek krijgt het trio een
driedubbel en dik verdiend applaus. Als dit een voorproefje is van al het muzikale lekkers dat Salon Divers nog in petto heeft, dan ziet het er prima uit voor muziekminnend Zurenborg… Na afloop strikte de Gazet Gregory Frateur voor een kort interview.
-Hoe is het om in zo een knusse, intieme zaal te spelen?
Gregory Frateur: “We zijn net terug uit New York. In Brooklyn vind je clubs die dezelfde sfeer uitademen als Salon Divers. De overgang van Amerika naar België verloopt dus gesmeerd… Anderzijds bepaalt de locatie ook de nummers die je speelt. Dez Mona heeft ondertussen een behoorlijk groot repertoire opgebouwd. Het was niet evident om daaruit de nummers te kiezen die bij deze omgeving passen. Wat dat betreft hebben we het ons vandaag niet bepaald makkelijk gemaakt door hier op te treden.”
Mezze * Bistro * Lunch
Maandag t/m zaterdag: 10 tot 16u Vrijdag en zaterdag: 19 tot 00 (mezze en wijnbar)
Draakstraat 21 2018 Antwerpen
Tel: 0484 97 63 83
-Op het internet lees ik dat jullie een combinatie spelen van jazz, gospel, drama en spirituals. Hoe zou je zelf de muziek van Dez Mona omschrijven?
Gregory Frateur: “Hm, moeilijk te zeggen. Ik zou het onder de noemer popmuziek plaatsen, waarom niet? Hoe omschrijf je de muziek van Bowie of The Beatles? Weet je, ik zou het fantastisch vinden mochten we op een dag zelf een genre worden, al zit dat er niet meteen in, denk ik. Laat het er ons op houden dat we romantische, zelfs een tikkeltje melancholische muziek maken. “
-In New York hebben jullie meegedaan aan het PROTOTYPE-festival. Hoe was dat?
Gregory Frateur: “PROTOTYPE is een festival dat volledig gewijd is aan operatheater en muziektheater. Het sluit perfect aan bij onze Ságavoorstelling. Dat is een opera met ballads over een centraal thema: thuiskomen. Sága is de go-
din van de geschiedenis die de wereld rondom haar bezingt en verhaalt. In onze voorstelling gaan we op zoek naar de liefde voor een land, een thuis en de wereld waarin we leven, met zijn gebreken.”
-Wat staat er dit jaar nog op het programma van Dez Mona?
Gregory Frateur: “We gaan onder meer een stuk schrijven over Frederico Garcia Lorca. De Spaanse dichter overleed 80 jaar geleden. Het Brugse Concertgebouw brengt een hommage aan Lorca met een poëtisch concertparcours. We zetten ook onze samenwerking met klassieke ensembles verder. Dramatiek is en blijft onze leidraad.”
Salon Divers programmeert de eerstvolgende maanden optredens van o.a. The Antler King en Mauro Pawlowksi. Check deze sites voor meer details. http://www.salondivers.com/new-page/ http://www.lnch-concerts.be/agenda/
* all about hair
De beste remedie tegen de winterblues is nog altijd een zonovergoten vakantie op een exotisch strand. Maar omdat mijn spaarrekening helaas niet zo ver reikt,
Iedereen die ooit eens in Zuidoost-Azië geweest is, weet dat je er voortreffelijk kunt eten aan een zacht prijsje. Lekker, kakelvers en rijkgeschakeerd, dat is het motto. De keerzijde van de medaille is dat de lokale eettentjes vaak pijn doen aan de ogen. Dat laatste mag u best letterlijk nemen. Nogal wat restaurateurs verlichten hun zaak immers met felle TL-lampen. Het lijkt soms alsof je in een operatiekamer gaat tafelen (iemand lever, niertjes of hersentjes?). De uitbaters van restaurant Overzee nemen die vreemde gewoonte op de (rijst-)korrel. Ook hier hangen er behoorlijk wat TL-lampen aan de wand. Maar dankzij hun zachte, gedempte tinten en de warme kleuren van het interieur, mag je gelukkig je lasbril op zak laten. Ook grappig: de spitse woordspelingen op de muur, genre “Our cooks Thai hard”, “Rice rice baby” en “No need to panic on this Thaitanic”. Het is vrijdag rond de klok van zeven en er zitten al aardig wat mensen aan de dis. Gelukkig hebben we een tafeltje gereserveerd, want later op de avond loopt de zaak helemaal vol. Een attente ober begeleidt ons naar een tafeltje in de hoek, net naast de rijk gevulde bar.
COCKTAILS
Het uitzicht op de Dageraadplaats is meer dan de moeite waard. Niet dat er veel spectaculairs te beleven valt vandaag, maar het is gewoon leuk om het plein eens vanuit een ander perspectief te bekijken. “Of we zin hebben in een aperitiefje?”, vraagt de ober. Ja-ha, dat hebben we zeker. Mijn echtgenote gaat voor de Thai Mojito, ik kies een Gin Ginger. Met respectievelijk 9 en 8,50 euro zijn de cocktails correct geprijsd. In afwachting van de drankjes verschijnt er een schaaltje nootjes op tafel. Daar word ik nu vrolijk van, zie. Even later komen onze drankjes eraan. Mijn echtgenote knikt instemmend wanneer ze van haar Thai Mojito nipt. Smaakmaker van dienst is de Thaise basilicum, een kruid dat sterk aan anijs doet denken. Mijn Gin Ginger smaakt voortreffelijk en is erg evenwichtig. Gelukkig maar, want ik houd niet zo van al te sterke cocktails waarvan je meteen een polonaise inzet…
MOSSELTJES
Tijdens het aperitief krijgen we voldoende tijd voor een studieronde. De ober laat ons eerst nog weten dat we gerechtjes kunnen delen, sharing is caring heet dat hier. Wij vinden het prima: mijn echtgenote en ik sharen en caren al 18 jaar.
Onze keuze valt op mosseltjes met sweet basil en dim sum, deegbuideltjes met een vulling van vis of varkensvlees. We laten ook een fles bruiswater (6 euro) en een halve liter witte huiswijn (12 euro) aanrukken. In afwachting van de eerste gerechtjes nemen we alvast een slokje wijn. Bij mij valt ie in de smaak, mijn echtgenote is iets minder enthousiast. De kleine gerechtjes arriveren. De mosseltjes in basilicum zijn ronduit verrukkelijk. De meeste mensen eten mosselen alleen tijdens de zomermaanden. Jammer, want ook tijdens de winter smaken ze heerlijk. Voor alle duidelijkheid: het gaat om bouchot-mosselen, een kleinere en fijnere variant van de Zeeuwse schelpdiertjes. Ook de dim sums zijn kraakvers en vol van smaak. We kijken reikhalzend uit naar de volgende ronde.
DESSERT
Ondertussen zijn zowat alle tafeltjes bezet. Een paar gasten hebben zich aan de bar genesteld. Een fijne plek om te eten en te drinken, zo lijkt me. Niet onbelangrijk: ook de wachttijden zijn prima verteerbaar. De gerechten volgen elkaar niet te snel of te traag op: het tempo zit precies goed. Onze drie grote gerechten komen eraan. De inktvis met peper en look (17,50 euro) is om duimen en vingers bij af te likken. Het friszure smakenpallet van de frisse beef salad (13,50 euro) doet ons wegdromen van idyllische palmenstranden. Bij de schotels hoort een bolletje rijst. We hebben ook een portie Morning Glory besteld, een soort spinazie met beancurd sauce (11 euro). Lekker, perfect gekruid en gezond, meer moet dat niet zijn. We krijgen geen hap meer door de keel, maar kijken voor de sport nog eens naar de desserten. Of beter naar het dessert, want voorlopig staat er alleen gebakken banaan met ijs op het menu. Ook hier toont de tekstschrijver van dienst zich van zijn grappigste kant. We serve happy endings, zo staat er te lezen. Sorry jongens en meisjes, maar daar zorgen we thuis zélf wel voor…
Conclusie:
✔ Leuke, ongedwongen sfeer
✔ Grappig interieur
✔ Vlotte bediening
✔ Verzorgde gerechten
✔ Correcte prijs http://www.restaurantoverzee.be/
werd het een etentje in restaurant Overzee boven Het Zeezicht op de Dageraadplaats. Een uitstekende tweede keuze, zo bleek. (Dirk BLIJWEERT)
Een paar dagen na ons etentje spraken we af met David Joris, één van de eigenaars.
-Jullie zijn ondertussen drie maanden open. Tevreden?
David Joris: “Wij wel, maar het allerbelangrijkste is dat de klanten tevreden zijn natuurlijk. We krijgen in elk geval positieve signalen. Dat doet ons veel plezier. Vergeet niet: wij serveren authentieke Zuidoost-Aziatische gerechten. Bij ons is er dus geen sprake van fusion. Voor veel mensen is het de eerste keer dat ze proeven van deze toch wel bijzondere keuken. Die drempel is voor sommigen best hoog, ook letterlijk: we zitten hoog en droog op de tweede verdieping. Je kan hier moeilijk even binnen kijken. Ook het delen van gerechten is niet evident: in Europa zijn we dat niet gewoon. En ja, er is ook al iemand geweest die om brood vroeg…”
-Je hebt het je zelf niet makkelijk gemaakt door te kiezen voor een ZuidoostAziatische keuken. Lijkt me best complex en arbeidsintensief
David Joris: ”Het klopt dat er bij Aziatisch eten heel wat snijwerk aan te pas komt. Ook de kruiding moet netjes in balans zijn. We maken er een punt van om alles dagvers te bereiden. Dat betekent dat we elke morgen al om 7 uur in de weer zijn. Vaak tot een uur of één ’s nachts. Weet je, het voelt niet echt aan als werken. Onlangs was ik bezig met buikspek te drogen. Een tijdrovend werkje, maar ik ervoer het als zeer rustgevend. Af
en toe probeer ik een half uurtje te fitnessen en op zondag slaap ik bij. “
-Vanwaar je voorliefde voor Zuidoost-Azië?
David Joris: “Mijn vader had een Thais restaurant in de Van Arteveldestraat. We hebben destijds ook Vietnamese vluchtelingen opgevangen, mensen die ook vandaag nog altijd in Antwerpen wonen. Mijn ouders wonen ondertussen in Thailand, waar ze een horecazaak uitbaten. Je kan dus wel zeggen dat ik een sterke band heb met Azië. Wist je trouwens dat eten het favoriete gespreksonderwerp is van Thai? Ze praten daar over pikante pepers zoals wij over het weer …”
-De gerechten zijn niet alleen authentiek, ook het interieur heeft Zuidoost-Aziatische trekjes…
David Joris: “Ik veronderstel dat je het nu hebt over de TLlampen? Tja, hier en daar zijn er knipogen naar ZuidoostAzië. Maar wees gerust: onze TL-lampen kunnen we dimmen. We hebben alle meubelen trouwens zelf gemaakt door houtafval te recupereren. Ook de affiches zijn door ons bedacht en ontworpen. Verder hebben onze menukaarten een Aziatische look: we tonen zelfs fototjes van de gerechten. Hier is dat not done, maar ginder is het erg gebruikelijk. Of we nog plannen hebben? Niet meteen. Of toch wel: binnenkort gaan we naar Thailand om er versie inspiratie op te doen. Ik kijk nu al uit naar de zomermaanden om frisse salades te maken!”
Plantin en Moretuslei 92
2018 Antwerpen
T. 03 233 66 80
info@apotheekplantijn.be
Restaurant “Comme Sjee Twa” stond een hele tijd over te nemen, maar nu heeft het een nieuwe uitbater gevonden. Momenteel pakken die de inrichting grondig aan en die moest er zowat helemaal aan geloven. Een naam konden de nieuwe uitbaters Michiel Thijs en Kenny Aernouts nog niet geven, want dat was nog onderwerp van discussie. Nog geen naam dus, maar ze wisten wel te vertellen dat het een lunch- en aperitiefbar wordt die van tien tot tien open zou zijn. De uitbaters zijn hiermee niet aan proefstuk toe, zij hebben nog een zaak op het Zuid en zij meenden dat er op Zurenborg ook nog vraag zou zijn naar een dergelijk concept. Als alles naar wens verloopt, gaat de nieuwe zaak open in de maand april.(JP)
Afgelopen zomer besloot Anita Schuur haar broodjeszaak Koek en Zopie, op de hoek van de Korte Altaarstraat, van de hand te doen. Haar besluit stond vast, want na vier jaren de scepter te hebben gezwaaid in haar broodjeszaak, moest ze haar hart volgen. De zee riep en ze kon de lokroep van het water niet langer weerstaan, ook al betekende dit dat ze haar zaak moest
Daar was laatst een meisje loos, die wou gaan varen, die wou gaan varen... Als dit kinderliedje op iemand van toepassing is, dan is het wel op Anita Schuur. Ondanks haar leeftijd van 53 jaar heeft zij nog steeds de jeugd van een meisje. En of ze wil gaan varen? Daar moet je niet aan twijfelen. Haar ogen glimmen, als ze spreekt over de zeiltochten die ze de afgelopen jaren heeft gemaakt. Met trots laat ze de foto zien van het zeiljacht dat haar nieuwe biotoop zal worden. Met vuur spreekt ze over de keuze die ze gemaakt heeft in het leven. Ze heeft haar zaak verkocht, haar appartement opgezegd en gekozen voor een toekomst op het water. De kiem voor haar nieuwe leven werd drie jaar geleden gezaaid. Toen kocht een vriendin een zeilboot. Ze nodigde Anita uit om mee te komen varen en samen zeilden ze op de Middellandse Zee. Met een uitsluitend vrouwelijke bemanning namen ze voor de lol eens deel aan zeilwedstrijd. Tot verbazing van zichzelf en van alle andere boten wonnen ze de wedstrijd. Daarna schreven ze nog eens in voor een wedstrijd en opnieuw wonnen ze. De vrouwelijke bemanning bleek een echt team te zijn. En Anita werd verliefd op het zeilen en de zee. Ze voelde dat ze het gevecht met de elementen steeds opnieuw wilde ervaren: midden op zee voelt ze zich nederig, daar wil ze het water trotseren. Een oergevoel komt dan in haar naar boven. En dit gevoel laat haar niet meer los. Het gevolg is dat ze nu samen met de overnemer van haar zaak aan tafel zit voor een afscheidsinterview met de Gazet van Zurenborg.
DAKLOOS
Anita Schuur: "Als je zo op volle zee zit, dan ben je op de zeilboot echt aangewezen op elkaar. De wind en het water veranderen je als mens. Ik kwam er steeds meer achter dat dit was wat ik wilde. Afgelopen zomer had ik Koek en Zopie langere tijd dichtgedaan om te kunnen gaan zeilen. Toen ik terugkwam, realiseerde ik me dat ik moest kiezen. Ik voelde me schuldig. Als ik steeds zo lang afwezig was, dan was dat niet goed voor de zaak. Ik twijfelde wat ik moest doen. Maar plots vielen alle puzzelstukjes op zijn plaats. Mijn vriendin en ik zagen in een haven een prachtige zeilboot liggen en we zijn zomaar op de eigenaar afgestapt. We hebben vervolgens een overeenkomst met de eigenaar gesloten: wij mogen die boot gebruiken om mensen uit te nodigen die met ons een week willen gaan zeilen. De gasten betalen ons een vergoeding en wij betalen daar weer de eigenaar van de boot van. Op die manier kunnen we van zeilen ons beroep maken. De uitvalsbasis van de boot is Marmaris in Turkije. En je gelooft het niet, we zitten dit jaar al tot half oktober vol. Ja, het leven lacht me toe. Toen ik de beslissing genomen had om te stoppen met Koek en Zopie, heb ik dat via Facebook wereldkundig gemaakt. Binnen een paar dagen had ik verschillende kandidaten die de zaak wilden overnemen. Mikel was de eerste die echt seri-
verkopen. Maar dat bleek geen probleem: kandidaten stonden aan te schuiven. Mikel De deyne werd de gelukkige. En hij is niet alleen de gelukkige. Ook Anita Schuur zelf is dik tevreden. Met enorm veel enthousiasme begint ze aan weer een nieuw leven, op het water.
(Ad MOESKOPS)
euze interesse toonde. En wie het eerst komt, het eerst maalt. Ik had ook meteen een goed gevoel bij hem."
SALADEBAR?
Mikel De deyne: "Ik was al een paar jaar op zoek om iets voor mezelf te beginnen. Ik heb via de avondschool een opleiding gevolgd tot kok. Het bericht dat deze zaak over te nemen stond, werd door verschillende vrienden van me naar mij geforward. Ze zeiden allemaal: 'Dat is iets voor jou'. Dat kon geen toeval zijn. Ik kende de zaak al een beetje want vrienden van me hebben hierboven gewoond. Ik ben momenteel 39 jaar en ik werk nu als secretariaatsmedewerker op een school in Kalmthout. Dus als ik nog een stap wilde zetten, moest ik niet meer te lang wachten. Nu heb ik de stap gezet. Ik heb de hele inboedel overgenomen en ik ben bezig om nog extra materiaal aan te schaffen. De zaak gaat wel een beetje veranderen. Het aanbod van drankjes en broodjes zal blijven, maar ik vul het verder aan met bijvoorbeeld meeneemgerechten. Hiervoor heb ik een extra koeltoog nodig. Die ben ik nu aan het zoeken. Ik wil graag elke dag een vlees-, vis- en vegetarisch gerecht aanbieden. Ik wil om 11.00 uur open gaan, tot 19.30 uur. Het zal
zeker geen restaurant worden waar je tot laat terecht kunt. Misschien komt er ook wel een saladebar in huis, dat weet ik nog niet. Ik zal in de derde week van februari openen en daarna zal ik wel zien hoe de zaak evolueert. Het zal in het begin een beetje zoeken zijn, maar dat wijst zich allemaal wel uit.
VERLIEFD
Anita Schuur: "Oh, halverwege februari start je? Dan heb je ruim een maand om alles op poten te zetten. Ik stop namelijk al half januari en ik laat alles achter. Nou ja, behalve mijn zeilbekers en mijn broodsnijmachine. Die oude snijmachine gaat overal mee naartoe. Ja, brood vind ik iets basaals, dat heeft iets magisch en die machine hoort daarbij. Die kan ik niet achterlaten. Die hoort bij mij. Zeg Mikel, ik hoop dat jij dat jij hier net zo gelukkig wordt, als dat ik hier was. En ik hoop ook dat je met deze nieuwe start hetzelfde gevoel hebt, dat ik op dit moment heb. Sinds ik besloten heb om mijn hart te volgen en voltijds te gaan zeilen, voel ik me namelijk verliefd. Echt waar, zo'n zelfde gevoel is het. Ik merk dat ik enorm opleef bij het idee dat ik de komende tijd alleen maar ga zeilen. Ik voel dat ik enorm veel zin heb in hetgeen me in de toekomst te wachten staat. Ook al ben ik over een paar weken officieel dakloos (lacht). Ken je dat, het gevoel van verliefd zijn? Voelt goed. Ik ben ook heel fier op mezelf, dat ik deze stap zet. Ik kies voor mezelf en ga doen wat ik graag doe. En daarbij, wat heb ik te verliezen? Mijn kinderen zijn volwassen, ik heb geen relatie en ik ben gezond. Dus wat houdt me tegen? Ik ga het avontuur aan. En daarbij, het verleden heeft me geleerd, dat ik toch altijd weer op mijn pootjes terecht kom."
NAAM
Mikel De deyne: "Ik denk dat ik hier ook wel mijn draai ga vinden. Ik moet trouwens nog
wel een nieuwe naam verzinnen voor de zaak, want Koek en Zopie gaat verdwijnen. Zo gauw ik eruit ben met de nieuwe naam, laat ik het je weten, dan kun je die nog in de gazet zetten. Ik wil hier graag gezonde voeding aanbieden, zo zal ik zeker enkele biologische wijnen in mijn assortiment opnemen en flessen met de betere olijfolie. Ik heb momenteel ook contacten met een bio-boerderij. Misschien is het een idee om hier een soort verdeelpunt te maken waar je groentepakketten kunt afhalen. Dat moet ik nu nog een beetje uitzoeken."
VLAGGETJE
Anita Schuur: "Ik wil via de gazet graag alle mensen bedanken die ik hier heb leren kennen. Die mensen hebben me de afgelopen jaren enorm veel gegeven en dat waardeer ik. En of ik nog ooit terugkom naar Zurenborg? Dat weet ik niet. Ik heb hier al twee vlaggetjes achtergelaten met de Wattman en met Koek en Zopie. Misschien komt er in de toekomst nog een derde vlaggetje bij. Wie weet, het zou zomaar kunnen (lacht). Ik zie wel wat de toekomst brengt. Maar eerst van het geluk op zee proeven."
MIKEL
Een week later ontvangt Gazet van Zurenborg een mail van Mikel De deyne. Hij laat weten hoe hij zijn zaak gaat noemen en of we dat in de gazet willen vermelden. Uiteraard willen we dat. Dus hier komt-ie. In de loop van februari verdwijnt 'Koek en Zopie' definitief uit het straatbeeld van Zurenborg en op hetzelfde adres, Korte Altaarstraat 24, verschijnt dan een nieuwe zaak: 'Mikel'. Trouwens, lezers die geïnteresseerd zijn in een zeilvakantie op een mooi jacht onder leiding van Anita Schuur, die mogen haar te allen tijde contacteren: 0489
Iedereen die door de Dolfijnstraat wandelt, zal het bij het nummer 47 al gezien hebben: een garagepoort met twee uithangborden. Naast de voordeur prijkt een naamkaart: 'Tisse – Chris Moens – muziekkunstenaar'.
soms van schrikken. “Het doet me denken aan een artikel dat ik onlangs las over een moeder in Zuid-Amerika. 3 van haar 6 kinderen zijn over heel hun lichaam behaard. Dit zou genetisch bepaald zijn. Men is geneigd dat 'vies' te noemen, maar dit is niet zo. Het is niet 'vies', maar 'anders'.
Chris schrijft in een vlotte, verhalende stijl zonder veel literaire pretenties. Hij leest trouwens graag kinderboeken. “Goede kinderboeken vinden ook veel volwassenen leuk. Er is vaak niet veel onderscheid tussen kinderliteratuur en boeken voor volwassenen,” vindt hij. Toen Chris met het boek 'Leander' bezig was, kreeg hij een geboortekaartje in de bus: een koppel had een zoontje gekregen. Leander was de naam. Puur toeval. Of niet?
UITGEVER
Ook ik ben al langer nieuwsgierig naar het wie en wat er achter die poort en deur wel is. Het verschijnen van een nieuw boek van Chris is dan ook een 'uitgelezen' kans om er eens op bezoek te gaan. (Luk DEPONDT)
Ik tref er een actieve gepensioneerde aan die van veel markten thuis is. Hij studeerde aan het muziekconservatorium en gaf jarenlang les, in het totaal in 28 scholen, zowel in basisscholen als in muziekacademies. Maar daarnaast was en is hij ook componist, oprichter van koren en cultuurateliers, koorbegeleider, beeldend kunstenaar (o.m. boetseren, grimeren, bodypainting...), theatermaker, auteur, uitgever... Bij het binnenkomen in de gang van zijn woning val ik bijna over dozen vol boeken: een voorraad exemplaren van zijn nieuwste telg, 'Leander'.
AUTEUR
Een opmerking dat hij 'een geboren verteller' is deed Chris de stap naar kinderboekenschrijver zetten. Hij schreef ondertussen al een hele stapel boeken. In 'Leander' lezen twee broers en hun zus in een krant dat een skelet van een Neanderthalerkind geen 30.000, maar amper 30 jaar oud is. Het werpt de kinderen 30 jaar terug in de tijd. Tijdens een vakantie in de Pyreneeën beleefde hun vader er samen met zijn broers en zus, toen nog kinderen, een avontuur met een vreemd, behaard wezentje. Is het een dier, een mens? Het blijkt een Neanderthaler te zijn. De kinderen noemen hem Leander. Wat er verder gebeurt verklap ik niet. Wil je het weten, dan moet je het boek lezen.
Het verhaal gaat over een figuurtje dat anders is en anders doet. Dat thema komt in elke verhaal van Chris voor: het 'rare' waar mensen
Naast auteur is Chris ook de uitgever van zijn boeken, een onderdeel van Glaign Evenementen vzw. “Het is moeilijk om binnen te geraken bij andere uitgevers. Bovendien willen uitgevers een boek graag naar hun (commerciële) hand zetten. En dat wil ik niet. Ik schrijf zoals ik spreek.” Ook al geeft ze bijna alleen de boeken van Chris uit, toch is Glaing een officiële uitgeverij, erkend door Boek.be, de koepelvereniging van het Vlaamse boekenvak. Ze bestaat uit 3 mensen: wettelijk het minimum aantal leden voor een vzw. Maar Chris doet – buiten het administratieve – zo goed als alles zelf: de layout verzorgen, de distributie, op beurzen en actiedagen gaan staan... Vaak schenkt hij een deel van de verkoop op zo'n actiedag aan een goed doel. Zo bijvoorbeeld aan de vzw 'Prinses Harte', opgericht door de ouders van Harte, een meisje dat op 6-jarige leeftijd stierf aan de gevolgen van een erg agressieve hersentumor. De vzw Prinses Harte ontwikkelde ridders- en prinsessenpakketten. Zo’n pakket bevat o.m. een pyjama die opzij met drukknopen open kan, zodat katheders erdoor kunnen. Chris gaf al behoorlijk wat boeken uit. Succesvol was o.m. 'Rin Tjin Tjin' (2013), een liedboek met een kleine 400 Vlaamse en Nederlandse kinder- en volksliederen met bij elk lied het notenbeeld, de volledige originele tekst, een muzikaal-technische fiche, wat historische achtergrond en een dansje/spelletje. Dit boek kreeg een oplage van 1 000 exemplaren, 'Leander' van 500.
POPPEN
'Glaign Evenementen' is meer dan een uitgeverij. Men kan er ook terecht voor alles wat met muziek en theater te maken heeft: aanleveren
van theaterstukken, regiehulp, live muziek, opnames en video, grimeren, trainingen, cursussen... Vooral scholen doen een beroep op dit aanbod.
Sinds vorig jaar kan men zelfs poppen op bestelling laten maken door Glaign. Deze bewerkte etalagepoppen zijn zo groot als een kind en zijn allemaal unieke stukken. Men kan eventueel een pop laten maken in een zelfgekozen thema. En ja, er is ook een Leanderpop te koop. Een aantal beelden en een open kast met een sprookjesachtig tafereel (een scène uit de musical 'Elfenboek') komen eind maart in een tentoonstelling in de Kronenburgstraat. Chris gaat ook naar feestjes met zijn laptop en printer. Het publiek kiest uit één van de vele foto’s en vult een formuliertje met gegevens in.
Met deze gegevens maakt Chris een persoonlijk gedicht en print het onmiddellijk uit op de gekozen foto.
Leander. Chris Moens (illustraties van Agnes van de Velde), Glaign, 2015, 15,50 euro. www.glaign.be
Expo BEELDIG
Poppenbeelden van Chris Moens
Studio van Vertigo-CS
Kronenburgstraat 98, Antwerpen 17 maart van 19-21 uur 18 en 19 maart van 11 tot 18 uur
Ellen (28) en Anneleen (31) Kegels zijn de dames achter LNKNITS. Aangevuld met nog 300 andere dames in Peru leveren ze hier Fair-Fashion breigoed af. Een nieuwe collectie, een nieuw kantoor, nieuwe winkel gepland en een derde boek in de pijplijn…. Reden genoeg voor een interview. (Yo VAN DEN BULCK)
Toen Ellen vier jaar geleden een pop-up winkeltje opende in de Kammenstraat, haakte ze al een aantal jaren mutsen en had ze wel meteen dromen en principes. Dat ze vandaag samen met haar zus een heus bedrijf runt, overtreft toch haar eigen stoutste verwachtingen. De liefde voor het breien en haken haar bijgebracht door haar eigen mama gecombineerd met kwalitatief hoogstaande wol geleverd door de Alpaca van Peru staan garant voor een Fair-Fashion eindproduct. Ze breide aanvankelijk alles zelf, al snel bijgestaan door mama en een aantal oma’s. Ellen probeerde eerst oma’s in rusthuizen of vrouwen in gevangenissen de modellen te laten breien. Later dacht ze aan mensen uit beschutte werkplaatsen. Telkens zat er wetgeving in de weg en natuurlijk ook speelde de hoge Fashion kwaliteitsnormen mee. Vermits de wolkeuze haar in Peru bracht, ging ze via een NGO op zoek naar vrouwen die de klus voor haar over konden nemen. Wat volgde, was een wondere samenwerking tussen haar en een steeds uitdeinende hoeveelheid Peruaanse vrouwen die al gauw een volledig jaar aan de slag konden blijven door het werkaanbod. Tussen de bestellingen voor de seizoenen vallen normaal een paar leegtes. Deze periodes worden sinds kort overbrugd door voorafbestellingen zodat het werkjaar voor de vrouwen kan gewaarborgd worden. Vanuit de aanwezige breitraditie in dit land voldoet het afgeleverd product feilloos aan de hoge eisen.
WINKELS
Na het eerste pop-up avontuur kwamen er een paar winkels in het centrum van Antwerpen. Momenteel is er een winkel in de Leopoldstraat. Knokke zal de volgende locatie zijn . De collectie is ook te verkrijgen in 25 luxeboetieks. De webshop biedt natuurlijk aan iedereen toegang. In deze tijden van een vernieuwd ecologisch bewustzijn scoren de producten van LNKNITS zeer goed. De wol, de kleuring en de wijze van vervaardiging zijn duurzaam en eerlijk. Dit staat in schril contrast met de weg-
werpcultuur van multinationals zoals Primark. De dames zijn unaniem: “Zij hebben bloed aan hun handen”. Zij kunnen en willen niet concurreren met hun prijzen. Ze veroordelen met klem de kinderarbeid en de lage kwalitatieve waarde van hun producten. De meerprijs staat voor de aangename warmte en draagbaarheid en de andere hartverwarmende gedachte dat de vrouwen in Peru kunnen werken door dit project.”Beter één goed stuk dan tien goedkope.“ Vindt U dit alles toch te duur, dan rest er de optie tot het kopen van de wol en zelf het gekozen model te breien (het volledige assortiment in de winkel in de Leopoldstraat). Aanwijzingen hiervoor zijn te vinden in de twee al verschenen boeken.
UITBREIDINGSTRAAT
Naar eigen zeggen is dit heel verspreid. Een babymutsje heb je voor 35 euro. Een beanie hoeft niet meer dan 60 euro te kosten (eventueel online zelf samen te stellen naar model en kleur). Dat de prijzen voor een trui al gauw 200 euro bedragen, maakt natuurlijk wel dat u over uw aankoop zorgvuldig zal nadenken. Voor sommigen speelt het verantwoord vervaardigen mee en voor anderen het grondproduct. Langzaam hopen ze op een mentaliteitsverandering die bijdraagt aan een reactie tegen de wegwerpcultuur. Anderen kopen gewoon omdat ze het zich kunnen veroorloven.
Zus Anneleen woonde acht jaar geleden op een appartement in het imposante pand in de Uitbreidingstraat 256 dat sinds 1 januari onderdak biedt aan het hele team van LNKNITS (ondertussen zijn ze met vier) en de mooie collectiestukken naast honderden bollen wol in diverse kleuren. Zo blij zijn ze dat wat tot voor kort allemaal huiskamervlijt was, nu hier plaats-
vindt. Het was en blijft hard werken, maar het zijn contente mensen die voor me zitten: Ellen het creatieve brein en zus Anneleen die het zakelijke aspect bereddert. Hun liefde voor Zurenborg hebben ze ook gemeen: samen lopen of een restaurantje doen. Hun investering in dit pand bezegelt hun band met onze wijk. Dat ze uit een ondernemersfamilie komen helpt, maar keihard werken blijft de boodschap. En alweer heeft Ellen plannen. Naast de winkel in Knokke komt er een derde boek over Fairfood (#LNFAIRFOOD). Ze bezocht Peru al vele keren en naast een band met de vrouwen werd ze ook verliefd op het land zelf. Ze leerde ook de Peruviaanse keuken kennen en appreciëren. Ellen voelde zich zelf beter als ze bv. rauwe cacao of chiazaden at. Ze verdiepte zich in deze super powerfood en het resultaat zal al snel leiden tot de uitgave van het nieuwe boek. Aanvullend zullen er ook producten worden ingevoerd en verkocht in een aantal biowinkels.
Www.Lnknits.com
Ook op Twitter, FB en Instagram
De titels van de twee boeken: Goedgemutst In Mijn Nopjes 3de boek (in de maak) #LNFairfood
LNKNITS
Leopoldstraat 22 2000 Antwerpen Open van dinsdag tot en met zaterdag van 11 tot 18 u. Elke eerste zondag van de maand van 14 tot 18u.
Kris Gillis • M + 32 (0)477 42 72 48• info@dietistekris.be erkende diëtiste • sportdiëtiste • allergiediëtiste
Magdalenastraat 55/005 • 2018 Antwerpen.
Een huis of appartement kopen, doet u niet elke dag. Het is meestal een stap in het onbekende, waarbij flink wat vragen opduiken.
Daarom streven wij ernaar, met 2 kantoren, één op het Antwerpse Zuid, vlakbij het Nieuwe Justitiepaleis, en één op de Dageraadplaats, iedereen die wenst te (ver)huren of (ver)kopen in het bruisende Antwerpen professioneel advies te geven!
Herenwoningen op het Zuid en de populaire wijk Zurenborg zijn onze specialiteit! Daarnaast zijn ook appartementen, woningen en opbrengsteigendommen binnen de Singel, Berchem en Wilrijk bij ons in goede handen!
In april kan je in het Roze Huis weer naar enkele boeiende films komen kijken. Er kan ook weer gefuifd worden. Uiteraard kan je
Gratis filmavonden
Locatie: Het Roze Huis (zolder)
20 februari: 20u: Gratis film: Une Nouvelle Amie
In deze film van François Ozon is een jonge vrouw zwaar aangeslagen door de dood van haar beste vriendin. Ze vindt haar levenslust echter terug wanneer ze een verrassend geheim ontdekt over David, de echtgenoot van haar overleden vriendin. Ze treft hem aan in vrouwenkleren.
19 maart 2016: 20u: Gratis film Anni Felici
In Anni Felici ziet zoon Dario hoe zijn moeder in een zonnig, Frans, feministisch vakantieoord volledig verandert. Ze rukt zich los van het leven als huisvrouw dat ze zo vanzelfsprekend vond.
23 april 2016: 20u: Gratis film Saint Laurent
Bertrand Bonello verfilmt fragmentarische sleutelmomenten uit het leven van deze bekende modeontwerper. De film handelt vooral over de obsessie van Saint Laurent voor Jacques de Bascher, een aristocratisch fuifbeest, druggebruiker en SM addict, terwijl hij ook een stabielere relatie heeft met zijn zakenpartner.
30 april 2016: 20u: Pink Royale – Deel 2
Een nieuwe editie van deze fuif van de verenigingen
van Het Roze Huis.
Locatie: Zappa, August Leyweg 6, 2020 Antwerpen
Wekelijks activiteiten
Elke woensdag (20u00 – 22u00): Koor: Pink Noise
(Active Company)
Elke donderdag (19u00 – 21u00): Onthaal
Elke donderdag (20u00 – 21u30): Yoga (Active Company)
Maandelijkse activiteiten
Elke dinsdag – 20-23u
EV-café Enig Verschil Holebi-jongerengroep voor jongeren tot 30 jaar.
Locatie: Jeugdherberg Pulcinella, Bogaardeplein 1, 2000 Antwerpen Info: info@enigverschil.be
Elke woensdag – 19u15-21u:
Voetballen met Stavazah
Locatie: Drakenhoflaan 160, 2100 Deurne Info: stavazah@gmail.com
Elke eerste donderdag – 20u
Bijeenkomst bi-praatgroep Dubbelzinnig
Locatie: Het Roze Huis
Info: info@dubbel-zinnig.be
-Elke eerste zaterdag
Jongensdromen Vereniging voor transmannen
Locatie Café Den Draak +32 (0)486 62 47 84
-Elke eerste zondag – 14u
Pimpernel40plus Vereniging voor lesbiennes 40+
Locatie: Café Den Draak Info: pimpernel40plus@telenet.be
-Elke tweede zaterdag – 19u
GenderBendingBar van Genderflux, activiteit en ontmoeting voor transgenders en interseksmensen
Locatie: Het Roze Huis Info: genderflux@ymail.com
-Elke voorlaatste donderdag – 20u
Ledenvergadering Antar Een regenboog aan cultuur en vrije tijd
Locatie: Het Roze Huis Info: antarvzw@gmail.com
-Elke derde vrijdag – 20u
Gewoon Doorgaan Gendervereniging
Locatie: Het Roze Huis
Info: info@gewoon-doorgaan.be
-Elke laatste vrijdag – 20u
Shouf Shouf Multiculturele holebi-organisatie
Locatie: Het Roze Huis
Info: welkom@shouf-shouf.be
Zin om je steentje bij te dragen?
Meewerken kan: men is steeds op zoek naar enthousiaste vrijwilligers.
Het Roze Huis – çavaria Antwerpen
Draakplaats 1 • 2018 Antwerpen • 03/288.00.84 info@hetrozehuis.be • www.hetrozehuis.be
Het Roze Huis – çavaria Antwerpen
Het Roze Huis-çavaria Antwerpen, haar vele vrijwilligers en haar 32 aangesloten verenigingen werken in de provincie Antwerpen aan de aanvaarding en het welzijn van holebi’s (holebi = homo’s, lesbiennes en biseksuelen) en transgenders. Meer info vind je op www.hetrozehuis.be, via onze Facebookpagina en in café Den Draak en verschillende andere horecazaken. Spring gerust eens binnen op het secretariaat van Het Roze Huis op de Draakplaats.
De oproep in deze krant om vensters ter beschikking te stellen in het vorige nummer van onze krant, beleef niet onbeantwoord. Tot op vandaag stelden 57 personen hun venster ter beschikking voor een gedicht, sommige zelfs meer dan een en de recordhouder bood ineens vier ramen aan, waar wij dus erg blij mee zijn. Er kunnen er nog enkele bijkomen.
Ondertussen zijn ook alle gedichten binnengelopen. Willem Persoon stuurde een reeks gedichten over treinen in. Van Peter Holvoet Hansen mochten wij een selectie uit zijn laatste bundel Gedichten voor de kleine Reus ontvangen. Ook Annemarie Estor stelde een cyclus uit haar laatste bundel ‘Dit is geen theater meer’ te beschikking. Reine De Pelseneer bezorgde eveneens een selectie uit haar laatste bundel ‘Aan alles vast’ en een gedicht voor kinderen. Peter Theunynck stuurde net als veel anderen een mix van vroegere gedichten en recentere in. Hetzelfde kregen wij van Musty, Lies Van Gasse en Jörg Pyl. Ondertussen ontdekten wij nog twee dichters met een link met de wijk die eveneens ten
minste een vijftal gedichten ter beschikking stelden, Lotte Dondion woonde ooit in de Generaal Capiaumontstraat en Stefan Heulot verkaste van het Zuid naar Zurenborg. Tot slot hebben wij ook nog een echte dichter voor kinderen weten te strikken, Luk Depondt. Voor wie eraan zou twijfelen, het niveau van de gedichten is zeer hoog zodat niemand in affront zal vallen met zijn of haar raamgedicht. Begin juni zullen de onthaalouders van de gedichten hun gedicht op transparant ontvangen .In de eerstvolgende weken wordt de exacte begin- en einddatum (einde september/begin oktober) vast gelegd. Er zal naar gestreefd worden om zoveel mogelijk verschillende dichters in dezelfde straat te verspreiden, om te beletten dat er een straat met een dichter zou volhangen. Sommige straten deden het beter dan ander, meestal kwam dit door onderling contact onder de bewoners zelf. De ene bracht de ander aan. Omdat wij meestal enkel klusters van ramen hebben, kunnen wij helaas niet ingaan om de gedichten door de bewoners zelf te laten kiezen. Dat vermijdt ook cherrypicking. Op vragen naar
een bepaald thema kunnen wij wel, voor zover wij erover beschikken, ingaan.
In de volgende editie van deze krant hoort u er meer over. (jp)
Wie nu pas tot het inzicht is gekomen dat hij/zij mee wil doen is het nog niet te laat. Integendeel. Er is nog altijd plaats voor one more. Maar
-Zurenborgers die bereid zijn een gedicht, gedrukt op transparant, van begin juni 2016 tot einde september 2016 te laten hangen.
-Over een venster aan de straatkant beschikken dat
voldoende breed is voor een A2 (42 cm breed) op ooghoogte op te hangen. Wie graag een gedicht wil uithangen en slechts over een ietwat smaller venster beschikt kan dit laten weten. Dan wordt er gezocht
Wie nu pas tot het inzicht is gekomen dat hij/zij mee wil doen is het nog niet te laat. Integendeel. Er is nog altijd plaats voor. one more.
In de wijnhandel De Heerlyckheid in de Pretoriastraat loopt van 2 maart tot 30 april een tentoonstelling met werk van Kris Ceurvels. Ceurvels (Wilrijk 1958) wil met haar werk mensen beroeren, hen even laten stilstaan bij dingen die haar raken. Het gaat niet alleen om het ervaren van gevoelens, maar ook het fysieke voelen,een drang opwekken
om het werk aan te raken, te koesteren, soms te troosten… Figuren krijgen een nieuwe huid, materialen worden uit hun context gehaald en krijgen een nieuwe bestemming.
Open: wo t/m vr 10-19u za 10-18u, Pretoriastraat 28. T: 03/235.84.94
(in de mate van het mogelijke) naar een gedicht met korte verzen.
-Geen rolluik overdag laten zakken (tijdens vakantie).
-Indien u een voortuin heeft, kan u helaas geen ge-
dicht ophangen. Wie op de eerste drie vragen bevestigend antwoordt, mailt best naar: andre.dejonghe@ skynet.be of jorgpyl@scarlet.be . Telefoneren kan ook op 03-236 65 36.
er nog altijd terecht voor de gebruikelijke wekelijkse en maandelijkse activiteiten, ter plaatse of elders.
Sinds vijftien jaar woont er in de Kleinebeerstraat een groot liefhebber van poëzie en gesproken woord. Zij heet Tine Slosse (59) en op het koperen plaatje prijkt onder haar naam het mooie woord ‘woordkunst’. Een jaar geleden richtte zij de Passanten op en brengt daarmee gesproken gedichten naar wie dat wil aanhoren. (Jörg PYL)
Het palmares van Tine Slosse oogt indrukwekkend. Zij studeerde kunstgeschiedenis, daarna bibliotheekwetenschappen en tenslotte woordkunst. “Woordkunst was bijna van het onderwijsprogramma geschrapt. Het is veel breder dan voordracht alleen. Het behelst bijvoorbeeld ook welsprekendheid, wat al in de oudheid een van de zeven kunsten was. Mede dank zij Lucas Vandervorst (tot 2015 artistiek leider, regisseur en medeoprichter van het toneelgezelschap De Tijd) is deze richting behouden en uitgebreid aan het Conservatorium van Antwerpen. Je kunt woordkunst ook nog studeren aan het Lemmensinstituut, maar wel met veel algemene vakken erbij. In Gent heet het met een algemene noemer ‘acteren’ en in Brussel is de richting opgegaan in een musicalopleiding.” Momenteel acteert, regisseert en presenteert Tinne Slosse van alles en nog wat. Van 1994 tot 2002 was zij als presentatrice verbonden aan de regionale televisie Kanaal Drie in Dendermonde. “Dat was een mooie tijd”, verduidelijkt Tine Slosse, “de journalisten brachten ons hun artikels en ik maakte daar een introtekst voor. Ik vond dat echt een luxejob.”
Maar aan alles komt een einde, ook aan Kanaal Drie in die vorm dan toch. Daarna werkte zij voor het VRT- programma De Zevende Dag en
was zij de commentaarstem voor de samenvatting tijdens het avondnieuws. “Maar na drie jaar werd mij gevraagd om ook nog de montage te doen, en dat is -vond ik- specialistenwerk”, verduidelijkt Tine Slosse. ”Daarna heb ik allerhande presentaties gedaan, privé voor verjaardagen, maar ook in de Singel waar ik ooit in een glitterpak moest afdalen, een andere keer verkleed op Joodse feesten en nog meer van die festiviteiten.”
DE PASSANTEN - Je bent ook verbonden aan de Academie van Beveren?
Tine Slosse: “Ja, ik ben de hele tijd blijven lesgeven, zowel in Beveren als in Hamme. Zelf ben ik steeds verder op zoek naar iets nieuws voor mijn leerlingen. Einde januari en in mei is er een productie met alle leerlingen. Hiervoor moet er steeds iets anders bedacht worden. De opleiding heet nu overigens ‘verbale vorming’ in plaats van de vroegere ‘dictie’. Naast het opbouwen van een repertoire, moet je ook zelf tekst produceren. Dat is het verschil tussen woordkunst en welsprekendheid. Die producties zijn meteen ook de evaluatiemomenten, dat klinkt minder raar dan examens.”
- Vertel eens wat over het gezelschap
Tine Slosse: “Ongeveer een jaar geleden kwam een aantal studenten, toevallig allemaal dames, die al de volledige cursusreeks van negen jaar doorlopen hadden, met de vraag om nog iets meer te doen. Daaruit is dan een ensemble ontstaan met de naam ‘De Passanten’, uit liefde voor het woord, om te verblijden, te verrassen, te ontroeren. De vraag kwam al vlug dat ik de leiding van ‘De Passanten’ op mij zou nemen. Maar wij beslissen alles democratisch in groep. Zo kan iedereen tekstmateriaal en optredens aanbrengen. Ikzelf zorg voor de regie. Er is ook een webmaster, een penningmeester, een costumière, een archivaris en iemand die de administratie op zich neemt. Dank zij onze goede relaties met de gemeente Beveren, worden wij regelmatig voor optredens uitgenodigd. Het voorbije jaar zijn wij al opgetreden in Ter Vesten ter gelegenheid van het examen woord van de academie. Op de Tuin- en Kasteelbeurs van Beveren verleidden we voorbijgangers met poëzie en in november was de dood het thema. Op vraag van een aantal Beverse verenigingen hebben wij ook ‘rondom het oud verhaal’ twee kerstvoorstellingen gebracht. Alles begon met Gedichtendag 2015, waar wij rondtrokken als troubadours rond het thema ‘met zingen is de liefde begonnen’. Op 31
januari 2016 brachten we in het kader van de poëzieweek een hommage aan het Franse chanson onder de titel ‘Jaren die druppelend versmelten’. En omdat een programma over chanson niet zonder muziek kan, had ik hiervoor een beroep gedaan op twee muzikanten van de groep (van mijn zoon Seppe Tilborg) Nomad Swing, die zich toegelegd hebben op muziek van de jaren twintig tot vijftig. De bloemlezing van Koens Stassijns, Geert van Istendael en Benno Barnard was hiervoor een belangrijke inspiratiebron.”
-Hoe kunnen wij de Passanten dichter bij Zurenborg aan het werk zien?
Tinne Slosse: ”Je kunt natuurlijk de website van ons ensemble in het oog houden, maar je kan ons ook boeken! Je mag zelf met suggesties komen, thema en zelfs gedichten. We maken er iets moois van. Dus laat maar komen, alle boekingen gaan via mij.” We zullen eraan denken. Info en boekingen via www.depassanten.weebly.com
Tine Slosse, Kleine Beerstraat 17 2018 Antwerpen gsm: 0485 18 76 94 tineslosse@hotmail.com www.nomadswing.be
De mooiste keukens van Vlaanderen
Laat ons u helpen bij het vinden van de keuken van uw dromen Een keuken is meer dan alleen een verzameling van kasten en deuren, ze is het hart van uw huis. Het plannen van een nieuwe keuken is niet gemakkelijk, maar wij helpen u met elke stap. Wij bieden u de beste oplossing voor u en uw huis.
Voor meer info:
Verantwoordelijke Antwerpen • Philippe Rombouts • 0485 36 66 92 • philippe@irkeukens.be
Laat u inspireren door te kijken naar een aantal van onze grootste keukens. www.irkeukens.be
IR Keukens – Industrieweg 98, 3980 Tessenderlo • 0473 93 66 91 • info@irkeukens.be
Functioneel of gezellig, trendy of klassiek, wij hebben het allemaal! Een geniale keuken begint met een geniale planning. Daarbij is niet alleen het veelvoud van de types doorslaggevend, maar ook diens onderlinge relatie. Het 127er raster van KH SYSTEM MÖBEL combineert ruimtelijke harmonie met individuele ergonomie. Het bied alle mogelijkhedenn bijvoorbeeld voor een maximale bergruimte, - van extra hoge onderkasten tot extra diepe en brede schuifkasten. Eveneens het leveren en plaatsen van alle types en merken keukentoestellen kan IR Keukens voor u verzorgen. We leveren ondermeer de merken Atag, Pelgrim, Gorenje, Miele, Smeg, Novy, Siemens, Whirlpool, … enz.
In het Cultuur Centrum Berchem denken ze traditioneel aan de gezinnen met kinderen en dat is best te zien in hun aanbod. In maart hebben ze namelijk twee verwendagen voor families en hun kinderen ingelast en van 29 maart tot 1 april is het dan weer tijd voor circus waarbij de allerkleinsten actief kunnen deelnemen. Aan te stippen is
-Zondag 14 feb 2016 - 14 uur en 16 uur
De dagen worden langer maar de koude blijft nog even hangen tijdens de laatste wintermaanden. Niets gezelliger om dan de warmte van een knusse theaterzaal op te zoeken. Het nieuwe jaar zetten we in met een oude gewoonte, de altijd feestelijke familiedagen waar kinderen voor een dag koning zijn.
Vanu
In ‘Onzen Held’ gaat De Kolonie MT op reis met het bijzondere duo Jo Jochems en Thomas Van Caeneghem. Deze twee acteurs –de ene lang en mager, de andere lang en minder mager– ondernemen een muzikale en visuele roadtrip. Met weinig woorden vertellen ze het verhaal van een vader die zijn zoon de wereld laat zien. Of is het omgekeerd? En wie van de twee is onzen held? Samen met multimuzikant en bompa Bo Spaenc, nemen vader en zoon je mee in hun bizarre zigeunerbestaan vol wilde verhalen op pompende ritmes en in dromerige Balkansferen
DE KOLONIE MT & Mooss
Workshop Heldenmuziekjes 4+ - 15 uur & 17 uur
Gratis, reserveren ter plaatse
Sinds dit seizoen huist muziektheater De Kolonie MT als nieuwe partner in ccbe. Voor de familiedag verrassen ze ons met een muzikale workshop, geïnspireerd op de voorstelling. We onderzoeken zelf wat het is om een held te zijn. Wie is er de echte held? Onze papa's en mama's? Of wij zelf? Waar hebben we schrik van, en van wat net niet. Dat doen we met veel fantasie, gekke kostuums en vrolijke muziekjes.
De familiedagen zijn een samenwerking tussen het cultuurcentrum, het district en de gezinsbond van Berchem.
Enkel voor de voorstelling heb je een ticket nodig. Hou rekening met de minimumleeftijd. Voor baby’s en peuters is er gratis kinderopvang tijdens de voorstelling i.s.m. de gezinsbond. Gelieve voor de kinderopvang enkele dagen op voorhand te reserveren bij het ccBe-onthaal. De familiedagen zijn een samenwerking tussen het cultuurcentrum
-TOM VAN BAUWEL & BEN SLUIJS
Gebruiksaanwijzing der lyriek / Paul Van Ostaijen Literair-muzi-
ook nog het geslacht Borgia -op zaterdag 19 maart- en de Borgia’s zijn pausen die ook bij ons overbekend zijn door de ronduit schitterende serie op televisie. Maar in deze versie krijg je er ook nog eens muziek van Steak Number Eight bij. Niet twijfelen, doen.
kale performance • dinsdag 16 feb 2016 - 14.30 uur
Tom en Ben, acteur en muzikant, sloegen de handen ineen om een literair-muzikale performance te maken rond het geweldige werk van Paul Van Ostaijen. Omdat de taal van Van Ostaijen zich niet alleen leent om gelezen te worden maar, vooral, om gezien én gehoord te worden. Tekst: Paul Van Ostaijen Spel: Tom Van Bauwel en Ben Sluijs (sax)
-GUIDO BELCANTO - Cavalier Seul
Vrijdag 19 feb 2016 - 20.30 uur
Reeds 3 decennia lang vaart de eigenzinnige zanger zijn eigen koers, wars van alle modes en trends, stroomopwaarts en zonder compromissen. In een interview in de Morgen noemde Bart Steenhaut hem de populairste volkszanger van Vlaanderen.Met: Guido Belcanto, Geert Hellings: gitaren, banjo, pedalsteel, Lieven Demaesschalck: gitaar, accordeon, piano • Nicolas Rombouts: contrabas, Maarten Moesen: drums, trompet, Andries Boone: viool
-PAULIEN CORNELISSE - Maar ondertussen
Zaterdag 20 feb 2016 - 20.30 uur In haar derde voorstelling zal Paulien zich bezig houden met alles wat onbelangrijk lijkt, en dat misschien ook wel is. Paulien is met een bril met een sterkte van -6 extreem bijziend. Ze bekijkt de dingen graag van dichtbij en het analyseren van insecten en kamerplanten en hun gevoelsleven behoort daarom tot haar specialiteit. Maar het is een geruststellende gedachte dat ook de wereldleiders worden aangestuurd door krachten waar zij geen weet van hebben…Maar ondertussen
-HET NIEUWSTEDELIJK (voorheen: Braakland/ ZheBilding & de Queeste) - HOOP woensdag 24 feb 2016 - 20.30 uur
Met ‘Hebzucht’ en ‘Angst’ schreef Devillé eerder al twee gelauwerde politieke thrillers over de wereld sinds de bankencrisis. In dit derde deel gaan de personages op zoek naar perspectieven. En wenden ze zich tot het publiek. Om één van hen te zijn. Geen rol meer te spelen. En een voorstel te doen.Tekst & regie: Stijn Devillé. Met: Tom Van Bauwel, Michael Pas, Sara Vertongen, Simone Milsdochter, Maarten Ketels, Bram Van Der Kelen e.a. Muziek: Geert Waegeman, Bert
Hornikx & Trijn Janssens. Dramaturgie: Els Theunis & Christophe Aussems
-DansDubbel - Sandman | JAN MARTENS
Sandman (Touch Me) | Jan Martens (Ode to the Attempt)
zaterdag 27 feb 2016
*20:00 uur: SANDMAN > TOUCH ME
Sabine Molenaar is een performer met een sterke présence en een zelden geziene lenigheid. In 2013 viel ze veelvuldig in de prijzen met haar solo ‘That’s it’. Molenaars associatieve verbeeldingswereld slaat meteen aan bij het publiek. Zo ook in ‘Touch Me’ waarin de vele facetten van "intimiteit" de leidraad vormen; de tederheid, de hardheid, de kwetsbaarheid, de eenzaamheid, maar ook de schoonheid en de troost ervan
*21:15 uur: JAN MARTENS / GRIP VZW ODE TO THE ATTEMPT
Na het maken van bijna dogmatische stukken zoals: ‘The dog days are over’ en ‘Sweat baby sweat’, is deze solo voor Martens een vrije plek om los in te gaan. Het resultaat is een Collage-achtige zelfportret van zijn choreografische keuzes en zijn manier van werken en leven. Hij staat in zijn meest eenvoud voor u klaar, om u uit te nodigen voor een kijken in zijn hoofd en computer.
-CINEMA CORSO: CAFE DERBY
Dinsdag 1 maart 2016 - 14.30 uur Regie: Lenny Van Wesemael, Genre: Drama – Comedy. Lengte: 101 minuten Cast: Wim Opbrouck, Monic Hendrickx, Chloë Daxhelet, Geert van Rampelberg, Günther Lesage, Ben Segers, Andres Doise 1985. Georges is marktkramer en commerçant in hart en nieren. Wanneer hij de kans krijgt om Café Derby te huren en hoort dat de paus op het terrein naast het café een openluchtmis zal opdragen, ontstaat een briljant plan. Ook zijn vrouw, vijf kinderen én collega’s geloven erin. Want Georges verkoopt alles, aan iedereen… Café Derby, de eerste langspeelfilm van Lenny Van Wesemael, is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van een bijzondere familie.
-DE KOE - Beckett Boulevard donderdag 3 maart 2016 - 20.30 uur
Natali Broods, Willem de Wolf en Peter Van den Eede in een Faustiaanse afdaling naar de plekken waar de macht zich bevindt. Ergens in het midden, zo lijkt het. We stellen ons voor dat het alledaags begint. We stellen ons voor dat het alledaags begint. Met een actrice die haar spelende leven beu is en op de oprichting van een politieke partij zint. Waarom niet?
En waarom zou de eerste scène zich niet afspelen in restaurant Ostend Queen op de bovenste verdieping van het Kursaal in Oostende, waar zij in een gesprek met haar ex-man (Willem de Wolf) haar plannen uit de doeken doet. En waarom zou zich na verloop van tijd niet een ober (Peter Van den Eede) bij hen voegen? En waarom zou de politica in spe niet op de uitnodiging van deze ober ingaan om nog even naar beneden, naar het casino te gaan?
Zodat het stuk (en de politica) meteen kan vervreemden, meteen mee kan afdalen, en zich kan laten verleiden om nobele overtuigingen met lust, hebzucht, hoogmoed en faalangst te vermengen. ‘Beckett Boulevard’, een stuk waarvan we weten dat het begint maar niet waar het eindigt.
-‘NUFF SAID
Vrijdag 4 maart– 20.30 uur
'Nuff Said beweegt zich op het kruispunt van woordkunst, stand-up comedy en livemuziek. Daar waar je de stad ziet. Voorbij het benoemen, het hokjes denken. Voorbij wat morgen hip is. Als vanouds lijmt gastheer Johan Petit alle acts verbaal aan elkaar. De funkateers van huisband BRZZVLL nemen die taak muzikaal ter harte. Een swingende mix van opkomend talent en (inter)nationaal bekende gasten zorgen voor een avond vol verrassingen
*CARL DONNELLY (VK) is een echte all-round comedian waarbij improvisatie met het publiek en observaties zijn sterkste punten zijn. Carl Donnelly won in het verleden diverse awards en was onder andere te zien op tv in ‘Mock the Week’ en ‘Russell Howard’s Good News’. “Excellent, fast-rising comic with pacy anecdotal routines” - Sunday Times
*LIZA GARZA (VS) is een Emmy Award genomineerde dichter, zanger en songwriter. Ze brengt een unieke mix van Mexicaanse folk melodieën en hiphop. Met optredens in onder andere The Lincoln Center, The Apollo, the National Association of Latino Arts & Culture, HBO Def Poetry Jam en andere podia over heel de wereld heeft ze menig harten weten te veroveren.
*LAURA VAN DOLRON (NL) maakte naam met haar geheel eigen genre: stand-up philosophy. Mensen die naar het theater komen om te lachen, zet ze aan het denken en mensen die komen om te denken, brengt ze aan het lachen. Eerder speelde Laura samen met Steve Aernouts onder andere ‘Sartre zegt sorry’; een ware theaterhit die werd geselecteerd voor het Vlaamse en Nederlandse theaterfestival.
*WIM HELSEN won met zijn eerste voorstelling ‘He-
den Soup!’ meteen de prijs voor meest beloftevolle cabaretier. Met zijn volgende shows deed hij het nog beter en won hij tweemaal de Poelifinario: de hoogste eer binnen het Nederlandse en Vlaamse cabaret.
Wim heeft een feilloze komische timing, maar de gevoelens en situaties die hij oproept zijn vaak ook pijnlijk en gênant. Een koorddanser tussen schaamte en schateren.
FAMILIEDAGEN
Maart is een verwenmaand voor families in ccBe!
Twee familiedagen met 2 topvoorstellingen van de bovenste plank ! Niet te missen dus en mét extra gratis animatie en ateliers. De eerste week van de paasvakantie bruist het huis met een fantastische speelse Circusweek voor kinderen. En de allerkleinsten zijn welkom op de feestelijke première van Wegversperring door Nat Gras.
**DE KOPERGIETERY - De koningin is verdwenen 6+
Zondag 6 mrt 2016 – 15 uur Een zacht verhaal over veel verdriet, en de hoop dat het zal overgaan. Over sneeuw en over zon. En tijd. De koningin is verdwenen onthult in haar theatrale muzikaliteit misschien dat beetje hoop wanneer je denkt: “het komt nooit meer goed!”, je toch durft te geloven: “het komt misschien toch wel goed!” concept en tekst: Anna Vercammen, creatie en spel: Anna Vercammen, Joeri Cnapelinckx muziek: Joeri Cnapelinckx, muzikanten (blazers): Eva Vermeiren & Joop Pareyn illustraties: Sabien Clement. Speladvies: Raven Ruëll, kostuums: Frouke Van Gheluwe
-JONAS VERMEULEN & BORIS VANSEVEREN -
The Great Downhill Journey Of Little Tommy (aansluitend DJ-set van Hong Kong Dong)
Zaterdag 12 maart 2016 - 20.30 uur
Deze bejubelde voorstelling met aansluitend DJ-set van Hong Kong Dong is er eentje om met stip aan te duiden in je agenda. Het verhaal van Tommy die op een dag beslist om met zijn fiets de wijde wereld in te trekken, wordt verteld in songs en aangevuld met live tekeningen van Sarah Yu Zeebroek
-TONEELGROEP NUNC ISM NTGENT - Het geslacht
Borgia - Tutti, de marathon zaterdag 19 maart 2016 – 17.00 uur
Wat begon in 2007 met onderzoek in de geheime archieven van het Vaticaan eindigt met deze marathon-voorstelling. Niet zomaar de reprise van deel I en II aangevuld met deel III maar een fundamentele her-vertelling. We willen meer doen dan de eerdere delen na elkaar spelen. We willen een unieke gebeurtenis maken die het publiek onderdompelt in het Borgialand. Daarom gaan we voor deze voorstelling in zee met de bejubelde Belgische rockband Steak Number Eight die muziek componeert en mee op de vloer staat.
Het verhaal begint als Rodrigo Borgia door truc en spel het conclaaf wint en zichzelf als Alexander VI mag kronen op de heilige stoel. Van dan af begint de strijd om te overleven als paus, vader, minnaar en zoon van God. Dat deze strijd gepaard gaat met de nodige handigheid, winst en verlies en gevaarlijk opportunisme is voor Rodrigo Borgia een noodzakelijk kwaad. We ontmoeten de vrouw van de paus en zijn kinderen, maken mee hoe ze elkaar afmaken en meer willen dan ze hebben. De strijd van de Borgia tegen de buitenwereld wordt steeds meer een strijd van de Borgia tegen de Borgia. Een familie zo gefocust op het krijgen van meer dat ze uit het oog verliezen dat ze alles kwijt raken.
Samen met de spelers en Steak Number Eight maakt Benjamin Van Tourhout deze marathon. Een unieke creatie die de symbiose is van zeven jaar onderzoek en voorstellingen.
-THEATER STAP | KOEN DE PRETER - To Belong
Dinsdag 22 mrt 2016 – 20.30 uur
‘To Belong’ is een dansvoorstelling over samenhorigheid. Wat bindt een groep, wanneer wordt een groep één? Wanneer ga je voor elkaar door het vuur? Je kan samen mediteren of met z’n allen uit de bol gaan, maar waarom en wanneer voel je je verbonden? Theater Stap danst de belevingswereld van een groep met op het lijf geschreven bewegingen. Bewegingen waarin ze elkaar kunnen vinden en herkennen, bewegingen waarin ze zichzelf kunnen verliezen. Maar wat als je er niet bij hoort, als je buiten de groep valt?
Theater Stap is een professioneel theatergezelschap uit Turnhout dat voorstellingen maakt waarin mensen met een beperking centraal staan. Sommigen van de acteurs spelen al 20 jaar bij het gezelschap.
Dansvoorstellingen zijn niet nieuw voor Theater Stap: in het verleden waren er succesvolle samenwerkingen met Sidi Larbi Cherkaoui en Nienke Reehorst (OOK) en Joke Laureyns (zwaluwzang). Choreografie Koen De Preter • dans Ann Dockx, Jan Goris, Peter Janssens, Els Laenen, Luc Loots, Nancy Schellekens, Leen Teunkens, Jason Van Laere, Marc Wagemans, licht & techniek Klaar Vermeulen • kostuums Elisabeth Kinn Svensson met dank aan Catherine Springuel
-KYOKO SCHOLIERS & LOUIS VAN DER WAAL – Bastaard donderdag 24 maart – 20.30 uur Theatermaakster Kyoko
Scholiers leeft met een familiegeheim: ze stamt af van Napoleon. Vandaag staat Napoleon op nr. 2 op de lijst van 'invloedrijkste figuren uit de geschiedenis'. Net na Jezus, maar vòòr Mohammed, Shakespeare en Hitler. Tekst: Kyoko Scholiers, Van en met: Kyoko Scholiers, Louis van der Waal Video: Kristof Bilsen. Vormgeving: Bram Verhagen. Kostuums: Marie Dries. Productie: Jana Debruyne . Techniek: Wouter Dupon Een productie van: C-mine cultuurcentrum, Kunstenwerkplaats Pianofabriek.Met de steun van: ccBe, BesteBuren en Vlaamse overheid
-WILLIAM BOEVA – Megalomaan
zaterdag 26 maart – 20.30 uur
William Boeva is de grappigste dwerg der Lage Landen. Hilarisch in zijn bevindingen én messcherp voor de aanstarende medemens en zichzelf. Met een mond groter dan ’s mans gestalte wil hij de mensen zijn ‘soort’ leren kennen. Want misschien zijn er niet zoveel verschillen als het oog doet vermoeden
-Familiedag 14 – 18 uur
Woensdag 30 maart 2016
*LEANDRE (Es) | Rien à dire 4+15 uur
Clownerie van wereldformaat! Leandre neemt je mee op avontuur in zijn droomhuis zonder muren waarin het publiek van alle kanten kan meekijken hoe hij woont. Niets zeggen maar tegelijkertijd alles laten zien. Spoken en sokken vliegen je om de oren. Het regent paraplu’s en onzin, speelse spiegels en ongrijpbare lampen.
Al meer dan 25 jaar speelt Leandre over de hele wereld en ontving hij diverse circusprijzen. Zijn woordeloze en poëtische voorstellingen zijn visuele pareltjes en zitten vol mime, humor en verrassingen voor jong en oud. Trommel je familie en buren op en geniet van een heerlijk ontspannende namiddag!
*CIRKANTO / KAREN CLAESSENS en LARS SENDERS
Atelier - Ben jij de nieuwe Chaplin? 6+ 14 uur en 16 uur gratis mits inschrijving via de website “Twee hotshot-filmregisseurs zijn op zoek naar een groot stil talent… met de vraag: ‘Ben jij de nieuwe Chaplin?’ Na een nauwkeurige selectie worden de kandidaten via een slapstick bootcamp opgeleid tot nieuwe Chaplins. In een ‘gran finale’ tonen zij hun kunnen op het witte doek.”
De familiedagen zijn een samenwerking tussen het cultuurcentrum, het district en de gezinsbond van Berchem LEANDRE - Rien à dire
-‘NUFF SAID
vrijdag 1 april – 20.30 uur
'Nuff Said. Kruispunt van livemuziek, comedy en gesproken woord. Waar je de stad ziet. Voorbij het benoemen. Voorbij wat morgen hip is. Met funkboat on acid BRZZVLL als immer legendarisch huisorkest.
Master of ceremony Johan Petit als koning van het vasttapijt en het berkenwoud. Komt dat zien! Elke eerste vrijdag van de maand in de foyer van ccBe.
*DIAN LIESKER (NL) verovert de Nederlandse podia met een explosieve mix van stand-up comedy, absurdistisch cabaret, fysiek onmogelijke toeren en een dijk van een stem. In 2010 won ze de persoonlijkheidsprijs tijdens Cameretten. Momenteel is Dian in de Nederlandse theaters te zien met haar tweede avondvullende theaterprogramma 'Aangeschoten wild'.
*47SOUL (PSE/JOR) is een dynamisch muziekcollectief van vier vrienden uit verschillende hoeken van Palestina en Jordanië. Hun muziek brengt een mix van Palestijnse Dabke, de traditionele Palestijnse volksmuziek, en vette elektronische beats, gecombineerd met Midden-Oosterse ritmes van Iraakse Choubi tot Mijwez. In hun teksten, die een samenspel zijn van Engels en Arabisch, ijveren ze voor vrijheid en gelijkheid.
*RODAAN AL GALIDI (NL) werd geboren in Irak en vluchte in 1998 naar Nederland. Hij leerde zelf Nederlands en eigende zich in sneltreinvaart een belangrijke plaats in de literaire wereld toe; als dichter, schrijver, columnist, en graag geziene gast op literaire podia. Een van zijn bundels werd genomineerd voor de VSB Poëzieprijs. Sterker nog: Rodaan was de enige illegaal ter wereld die acht boeken schreef in de taal van zijn nieuwe land.
*GLENN WOOL (CAN) is een wereldwijde headliner die zich presenteert als geen andere en geen enkel thema schuwt. Wool's stand-up gaat van slimme moppen over politiek tot grappige onnozelheden. Van Franz Ferdinand tot het nieuwe standpunt van de paus over cryonisme.
-FONQ – KASBA
zaterdag 2 april – 20.0 uur
Kasba is de Nederlands/Marokkaanse stem van het midden. Kasba brengt een energieke crossover van Noord Afrikaanse en Westerse muziek gecombineerd met maatschappelijk geëngageerde teksten over o.a vrijheid van meningsuiting, corruptie, religie, maar natuurlijk ook over de liefde. Stilzitten is er niet bij als deze 9 koppige band zich in beweging zet en de zaal in Noord Afrikaanse sferen brengt. In het laatste decennium ontwikkelde Kasba zich tot één van de meest toonaangevende bands op het gebied van de
Worldmusic in Nederland. Zo werkte Kasba samen met tal van artiesten variërend van Paul de Leeuw tot het Metropool orkest en van Frank Boeijen tot Bløf. In Marokko scoorde Kasba een nummer 1 hit en is de groep wekelijks te zien of te horen op radio en TV. Ook speelde Kasba verschillende concerten in Zuid Amerika, waaronder één in het grootste theater van Zuid Amerika in Bogota Colombia en op het internationaal vermaarde Ollin Kan festival in Mexico. In Nederland werden ze genomineerd voor verschillende prijzen, zoals 'Beste Nederlandse wereldmuziek act'. De meeste internationale bekendheid verworven ze met hun optreden op het huwelijksfeest van koning Willem Alexander en koningin Maxima in 2002 dat in 64 landen werd uitgezonden. Op FONQ spelen ze uit hun nieuwe album Rwina, waarop Kasba muzikaliteit en maatschappelijk geëngageerde teksten combineert tot een spetterende feestelijke mix van gnawa, raï, chaabi, reggada, latin jazz, funk en rock
-NAT GRAS – Wegversperring
Wegversperring 2,5+ [Première] zondag 3 april – 11 uur en 14 uur Wat een betonblok is voor een auto, is een modderplas voor een fietsen een hond voor de buurvrouw. Rechtsomkeer maken, ontwijken of toch doorgaan? Wegversperringen bepalen het pad van de dansers. Of wie is wegversperring voor wie?
Een dansvoorstelling van Nat Gras die zowel peuters als volwassenen boeit. • Choreografie: Goele Van Dijck en dansers. Scenografie en beeld: Katie Lagast • Muziek: Wannes Deneer. Kostuums: Lies Maréchal. Productieleiding: Kosmonaut Production
Ben je tussen de 6 en 10 jaar en heb je zin om je 4 dagen lang onder te dompelen in de wereld van circus, Charlie Chaplin en film? Kom je dan amuseren tijdens onze de circus speelweek in de Paasvakantie.
Zet je sportief beentje voor en leer coole circustechnieken, zoals jongleren, balanceren en piramides bouwen. Nadien duiken we in de wonderlijke trukendoos van de animatiefilm. Je gaat zelf aan de slag als echte filmmaker en maakt gebruik van camera, laptop en allerlei materialen waarmee je de gekste dingen tot leven kan wekken. Wat staat er nog op het menu?: Een superleuke en zotte zweminstuif, Charlie Chaplin moves en een grappige voorstelling van de beste clown ter wereld. Vier dagen plezier om naar uit te kijken onder begeleiding van monitoren en docenten van Jekino en Cirkanto. Schrijf snel in want de plaatsjes zijn beperkt.
Circusweek praktisch:
Voor wie? Kinderen van 6 tot 10 jaar
Data?
Van dinsdag 29 maart 2016 tot en met vrijdag 1 april 2016 van 9.30 tot 16 uur Gratis vooropvang vanaf 9 uur en na-opvang tot 17 uur
Kostprijs?
€ 50, - euro voor de hele week
A-kaarthouders met vt-statuut: €15,- voor de hele week
Locatie? Cultuurcentrum Berchem, Driekoningenstraat 126 te Berchem
Inschrijven?
Online via: www.ccbe.be of aan het ccBe onthaal van di tot vr van 10 tot 16.30 uur.
De Circusweek is een samenwerking tussen het cultuurcentrum, de jeugddienst en buurtsport Berchem
Info & tickets: ccbe – Driekoningenstraat 126 –2600 Berchem • www.ccbe.be
Wie zin heeft in een portie soep kan die nu bij de scouts van Zurenborg bestellen. Die hebben namelijk op 21 februari een soepdag voorzien. Men betaalt 4,5 euro per liter en dan kan men kiezen tussen paprika-, tomaten- of erwtensoep. Men kan ze komen ophalen of ze wordt geleverd en ophalen wil zeggen in de lokalen van de scouts in de L Van Ruusbroecstraat 43 A. Bestellen kan op www.scouts-zurenborg.be
Het staat ergens anders in deze krant nog eens duidelijk : de bewoners van de wijk, toch diegenen die dicht tegen het plein wonen, zijn het stilaan spuugzat dat er evenementen georganiseerd worden die tot een kot in de nacht duren. Lees, lawaai maken. Van commerciële evenementen kan men dat nog begrijpen, die willen zo lang mogelijk, zo veel
mogelijk drank verkopen en winst maken. Daar is ondertussen een flinke tegenstroom (geen blanke, verzuurde, rechtse klootzakken om duidelijk te zijn) ontstaan in de wijk bij mensen die vinden dat tien uur ’s avonds een mooi uur is om de stekker er uit te halen. Dat vindt de wetgever ook trouwens. En dan is het nog volop tijd om ergens in een café
of terras iets te gaan nuttigen. Waarom niet. Maar het door het district op zaterdag 6 februari georganiseerde Winters Geluk heeft nog eens bewezen dat men behoorlijk de bal mis kan slaan. Een dj die tot precies middernacht doefdoeft is iets waar nauwelijks iemand zit op te wachten. Misschien dat men het in een zaaltje kan proberen, dat dempt tenminste
een beetje. Bovendien had men het geld beter besteed aan animatie voor de kinderen die zich vanaf maandag opnieuw zullen vervelen tijdens een alweer nieuwe krokusvakantie. Wat animatie op het plein overdag. Waarom niet? Maar verder een impressie in beeld van het Winters Geluk. (Swa COLLIER)
Als het er weer eens tijd voor was tooiden we onze kruinen voor u met duizenden roze bloemblaadjes. Weken later strooiden we die dan vrijgevig over voetpad en geparkeerde auto’s uit.
Vanochtend, twee februari, kwamen oranje mannen, een vroegtijdig einde stellen aan deze jaarlijkse traditie, omdat we een schimmel zouden huisvesten. Met motorzagen en snoeischaren gingen ze
stilzwijgend onze takken te lijf tot nog slechts een stuk stam restte. Wat er daarna met ons gebeurde weten we niet meer. Naar verluidt werden de volgende dag onze vervangers al geplaatst, olmen of iepen wor-
den ze genoemd. Wij wensen hen een beter lot dan het onze. De acht Japanse kerselaars van de Grotebeerstraat.
Beter wassen met zacht (ontkalkt) water Sneller en dus milieuvriendelijk drogen
Gemakkelijk strijken met de mangel Goedkoper dan thuiswassen
Kleine Beerstraat 33, 2018 Antwerpen www.wassalon-zurenborg.be
4 wasmachines 5,5kg
5 wasmachines 6,5kg
2 wasmachines 12kg 10 droogkasten 14kg
1 stijkmangel 160cm
De geheime agenten die voor de Gazet in brievenbussen gluren en in vuilniszakken snuffelen, moesten deze keer niet lang zoeken naar een origineel onderwerp. Aan het raam van het huis in de Dolfijnstraat 6 hangt sinds kort een letterbord met een steeds wisselende boodschap. (Marcel SCHOETERS)
Het is het soort bordje dat kinesitherapeuten en tandartsen wel eens aan het raam van hun praktijk willen hangen: metalen frame, zwarte fluweelachtige ondergrond en gleufjes waar je letters in kan schuiven. “Een knipoog naar Twitter”, zegt de bedenkster van deze ‘Window Twitter’. Ze heet Ellen Dierckx en ze is opgeleid als actrice. Vanuit dit metier doceert ze toneel aan de Academie van Schoten en geeft ze ook opleidingen in bedrijven. Ellen werkt ook voor het ‘Color Passport Institute’, dat onderzoek verricht naar de psychologie van kleuren en advies biedt aan o.m. modezaken en andere winkels. “Kleuren zeggen heel veel over je persoonlijkheid”, zegt Ellen.
WOORD
Het is echter vanuit de liefde voor het
woord dat ze met haar ambachtelijke twitter is begonnen. “Twitter gaat zo razendsnel en zonder nadenken. Ik heb dat wat willen vertragen. Je zal bij mij dan ook geen schokkende dingen moeten verwachten.” Ellen probeert elke week een ander tekstje te ‘posten’.
In principe bestaan dat tekstje uit leuke doordenkers, zonder in het zeemzoeterige van de Bond Zonder Naam te vervallen. “Maar misschien zet ik er nog wel eens iets op over alle Antwerpse projecten waar nooit iets van in huis komt!”De liefde voor het woord doet Ellen ook meewerken aan het poëzieproject in onze wijk. (zie elders in deze krant). Wat de eigen Window Twitter betreft, kan ze overal inspiratie opdoen, zegt ze. “Ik heb genoeg om nog een tijd door te kunnen gaan.”
Het is alweer een poos geleden dat er in de wijk nog een school bijkwam maar nu is het wel een feit: vanaf 1 juni dit jaar krijgt het speelschooltje uit de Transvaalstraat een vervolg in de buurt. Er komt namelijk een nieuwe basisschool, op de terreinen van Eandis (Lamorinièrestraat-Boomgaardstraat), en er wordt gestart met een extra kleuterklas én met een nieuwe eerste leerjaar-klas. In februari zijn nog twee info-avonden gepland. (SC)
Aangezien er nogal wat interesse zal bestaan voor deze uitbreiding is het wel nuttig dat ouders zich erg snel melden en dat kan nog tot 22 februari, om volgend schooljaar op deze plaats te kunnen starten. Meer info? Hendrik Deroo, bestuurder Steinerschool Antwerpen, 0486/62.26.62, Grotebeerstraat 19.
PARK
IN A om 20 u - Volkstraat 40 PARinfoavond nieuwe school Steinerschool Antwerpen Basisschool heeft momenteel twee vestigingen.
In de Volkstraat 40-50 zijn er een peuterklas, twee kleuterklassen en zes lagere schoolklassen. In de Transvaalstraat 21 zijn er een peuterklas en twee kleuterklassen. Binnenkort, op 1 september, komt er dan een derde vestiging, in de Lamorinièrestraat 229, de zogenaamde IMEA-site.
IMEA is momenteel een vestiging van EA-
NDIS in Antwerpen. Het is een zeer ruim gebouw (een voormalig ziekenhuis), omgebouwd tot een modern kantoorgebouw, middenin een prachtig verscholen park.
INFO-AVONDEN
De site zal in verschillende fases ontwikkeld worden: er is plaats voorzien voor twee basisscholen, een rust- en verzorgingstehuis en nog enkele kleinere initiatieven. Volgens de huidige plannen zal deze Steinerschool gelokaliseerd zijn op ongeveer 500 meter van de vestiging in de Transvaalstraat. Hierdoor zal het Steineronderwijs in 2022 in de stad Antwerpen over een nieuwe volwaardige basisschool beschikken op de as TransvaalLamorinièrestraat.
Meer actueel nieuws: http://steinerschoolantwerpen.be/imea/ De infoavonden van 16 en 22 februari staan volledig in hetteken van de nieuwe school.
MAANDAG GESLOTEN
DINSDAG 10 uur tot 18 uur
WOENSDAG 10 uur tot 18 uur
DONDERDAG 10 uur tot 18 uur
VRIJDAG 10 uur tot 18 uur
ZATERDAG 10 uur tot 13 uur