Revista curso 2014 15 by bibliopinheiros

O Saco das Novas

Curso 2014-2015

O saco das novas

O diamante máxico perdido

Había unha vez una peza especial que tíñamos Skai e eu. Resulta que era un diamante ¡Máxico!

Pero un día o perdimos. Non sabíamos que facer e decidimos ir atopalo. Buscamos por todo o mundo menos… pola cova da morte. Entramos e o encontramos. O mostramos e nos fixemos famosos. Fin.

Adaia 1º curso

O saco das novas

A ACTUACIÓN DE TERCEIRO GAÑA UN PREMIO NO XXVII CERTAME INTERCENTROS DE NARÓN: No mes de marzo os alumnos de terceiro empezaron a preparar unha actuación. Tiveron que preparar o vestiario (máscaras, traxes, etc.) e aprender os seus diálogos. Durante as seguintes semanas foron ensaiando o texto e o baile. O mércores 29 de abril fomos en autobús ata o Pazo da Cultura de Narón, vimos as demais actuacións e actuamos nós. Estabamos moi nerviosos! A actuación saiu xenial, aínda que non se oía moi ben.

A semana seguinte, dixéronnos que gañaramos e nos puxemos moi contentos. O venres 15 de maio fomos ó auditorio de Narón para recoller o noso premio. Subimos todos ao escenario e recollimos o cheque por 100 euros que gañáramos. A directora tamén recolleu un premio para todo o cole, polos carteis que fixemos. Tamén a clase de 2º A gañou un premio, e algúns de nós subimos a recollelo no seu nome. Pasámolo moi ben e incluso podemos contar algunhas anécdotas, por exemplo, que xusto antes de empezar a entrega do premio estoupou un foco, ou que confundiron o nome do profe de inglés (o chamaron José Manuel). Ademais, pasamos un rato estupendo xogando no parque todos xuntos antes de entrar no acto de recollida do premio. Os alumnos e alumnas de terceiro: Diego, Carla, Pablo, Ciro, Juan, Manu, Nico, Lucía L., Noa, Lucía P., Adrián, Aarón, Raúl, Adriana, Hugo M., Martín, Alex, Hugo G., Desi, Aelia, Roi, Iker, Dani, Xin Yue, Juanda y Nati.

O saco das novas

POEMA Os tres porquiños buscaron lugares para construír neles os seus fogares. O primeiro porquiño só pensaba en xogar construíu unha casa de palla e púxose a bailar. O segundo porquiño non quería traballar fixo unha casa de madeira e púxose a cantar. O terceiro porquiño que era moi traballador fixo unha casa de cemento e dixo que era a mellor. O lobo derrubou as dúas primeiras pero non puido derribar a terceira. O lobo lobiño foise moi desanimado pero tamén marchou co traseiro queimado. Eva López Veiga 4º de E.P.

ACRÓSTICOS Xoguetona

Graciosa se lle pos unha cariña,

Un pouco mandona

O lapis borra moi ben

Lista e toliña

Mais moi difícil élle borrar

Imaxinativa eu digo

A tinta de rotular.

Amiga sempre dos seus amigos.

(Martín 4º E.P.)

(Laura 4º E.P.) É moi lista, rápida e divertida Ve só a parte boa das cousas Amigable e moi amable. (David 4º E.P.)

O saco das novas

CONTO: UN NADAL DIFERENTE Adela é unha nena que vive nunha cidade onde nunca neva. O seu soño sería que a levasen a ela e ao seu irmán ata as montañas para poder ver e tocar a neve. O seu avó sempre está a contarlle historias de cando el era pequeno e pasaban días illados na súa vila por culpa da neve, como inventaban xogos, como pasaban as tardes... A Adela váiselle a imaxinación como se fose ela a que vivise na vila dos avós. O día de noiteboa pola mañá soou o teléfono na casa da nena. Eran os seus avós, dicían que quizais non poderían vir cear porque estaba nevando. Entón Adela e o seu irmán pedíronlle aos seus pais que os levasen a pasar o nadal á casa dos avós, xa que era unha boa ocasión. E así foi, Adela coñeceu nenos e nenas que lle contaron como cada ano quedaban illados sen poder saír da vila pola neve. As historias parecíanlle alucinantes, como almacenaban comida, como pasaban as tardes xogando... e percatouse de que era moi bonita. Despois da cea, Adela e o seu irmán saíron á rúa a xogar, e cando estaban facendo un boneco de neve, sentiron un ruído. Escondéronse e non podían crer o que vían, era unha zorra chea de regalos que ía de porta en porta. Era a primeira vez que sentían que este nadal era diferente, pois estaban vivindo as historias que sempre escoitaran. (Gisela 4º E. P.)

O saco das novas EXCURSIÓN DO 2º CICLO AO CASTRO DE VILADONGA O día vinteséis de maio, os nenos do 2º ciclo fomos de excursión ao Castro e Museo de Viladonga, en Lugo. Cando chegamos ao Museo puxéronnos unha película, que nos axudou a saber como vivían os habitantes do Castro. Despois fixemos unhas fichas por parellas. Tiñamos que buscar obxectos que había nas distintas salas: xogos, moedas, alfinetes, colares, pendentes, fibelas, torques, obxectos de cerámica e outros que se encontraron no castro. Logo fomos ver o Castro, que era un poboado onde vivían as persoas antiguamente. Estivo habitado ata o século V d. de C. Era redondo e tiña varios muros para defenferse dos inimigos. Dentro tiña as vivendas, as máis antigas eran redondas e as máis modernas cadradas. As paredes eran de pedra e o teito de palla. A porta era de madeira . Os homes e mulleres de Viladonga vivías en familias, moi integradas na comunidade do Castro.

Despois de facer un descanso, participamos nun obradoiro de cerámica. Cada neno fixo a figura que quixo: xarróns, animais... Máis tarde fomos a Meira. Comimos nun parque e xogamos bastante tempo. Por último fomos mercar un xeado e a dar un paseo pola vila. divertido!!

Foi un día moi

O saco das novas

VOLTA EN BICI AO CONCELLO

O día vinteún de novembro os nenos de 2º ciclo fomos en bici desde o colexio ata o concello. Saímos ás nove e media e fomos parando pouco a pouco esperando aos demais ata chegar. Alí merendamos, e cando rematamos, entramos. Ensináronnos a sala de plenos, o despacho dos policías locais, falamos co Alcalde … Despois volvimos ao lugar onde tiñamos aparcadas as bicis e volvimos ao colexio. Cando chegamos, deixamos as bicis no pavillón. Para min foi a mellor excursión do mundo.

O saco das novas

   

    



O saco das novas

  

              

O saco das novas

 



 

       

  

O saco das novas

ď&#x20AC;

O saco das novas

EXCURSIÓN Á CORUÑA No segundo trimestre os nenos e nenas de 5º e 6º fomos á Coruña. Pola maña visitamos A Casa das Ciencias onde puidemos ver moitas cousas como a incubadora dos pitiños, a tormenta de area, unha guitarra que facía ondas ao tocala, a pirámide de boliñas, as pompas xigantes de xabón, a pintura en 3D, os bambáns compenetrados...

O saco das novas

Despois de xogar cos diferentes enxeños da exposición subimos ao 4º andar onde está o Planetario. Alí vimos un documental que trataba sobre os cadros e as constelacións. Cando saímos da Casa das Ciencias fomos comer ao centro comercial “Espazo Coruña”, onde nos deixaron comprar cousas. Despois de comer fomos ao museo de Belas Artes. Antes de entrar xogamos un pouco. Xa dentro ensináronnos cadros do século XVII, XIX e XX. Algúns cadros eran retratos, paisaxes naturais, abstractos ou imaxinarios.

Cando rematamos a visita realizamos un taller no que fixemos o noso propio museo.

Cando acabamos o taller subimos ao autobús e vólvemos para casa.

FOI UN DÍA XENIAL!

Alumnos de 5º de EP 35

O saco das novas

OS PINTORES Este ano ao longo do curso todos os alumnos do colexio estivemos a traballar os pintores de distintas épocas e as súas obras. Primeiro observamos distintos cadros de pintores famosos como Velásquez, Goya, Frida Khalo, Kandisnsky... Despois de miralos, cada clase debuxou e pintou algúns dos seus cadros e fixemos unha exposición con eles no corredor do colexio.

Para celebrar o Antroido este ano disfrazámonos de pintores e cantamos unha canción deles.

Tamén fixemos un mural sobre Velázquez: a súa biografía, a súa época, os seus cadros...

O saco das novas

Na 2ª avaliación fomos ao museo de Belas Artes, na Coruña, e nel vimos cadros de pintores e fixemos uns minimuseos de arte.

Os nenos de sexto fixeron un audiovisual no que as Meninas contaban como era a pintura ao longo da historia. Para rematar o traballo sobre os pintores e coincidindo coas Letras Galegas, as pintoras Begoña Goristidi e Montse Vilela, debuxaron na parede do colexio cadros dos pintores galegos Álvaro Caruncho, Jorge Peteiro, Eduardo Hermida e Leandro Lamas. Ademais Begoña fixo o seu propio cadro. Os máis pequenos pintaron a parte baixa con esponxa e os maiores, en grupos de oito pintamos o resto dos cadros. Cando rematamos de pintar, as pintoras déronlle os últimos retoques perfilando os debuxos.

Alumnos de 5º de EP

O saco das novas

RECICLANDO TAPÓNS O día 30 de abril todos os alumnos e alumnas do cole baixamos ao pavillón do cole para facer unha actividade con tapóns para axudar a unha nena chamada Alba. Esta nena necesitaba un medicamento que costaba moito e os seus pais non podían permitir pagarllo. O noso cole, para axudar a Alba, decidiu que todos os nenos e nenas axudaran a colaborar coa recollida e limpeza dos tapóns que fomos recollendo durante días anteriores. Despois do recreo baixamos ao pavillón para limpar e reciclar os tapóns cuns guantes de látex. Foi unha actividade moi divertida e o mellor é que axudamos a Alba.

Noemí Cendán e Noemí Sanmartín – 5º Primaria

O saco das novas

O COLEXIO DOS PESADELOS Fai uns anos, unha nai meteu á súa filla nun colexio que gardaba varios segredos. O que non sabía aquela nena, chamada Aroa, era que, íaos desvelar todos. Pasados dous anos a nena atopou, detrás duns dicionarios, unha porta segreda da que nunca ninguén oíra falar. Con moito medo entrou na habitación, as luces estaban acesas e de pronto, apagáronse. Escoitou uns sons de pasos, coma se alguén se achegara a ela. De repente algo tocoulle as costas e berrou...Aaaaaah! Viu unha capa negra e asustouse. Pensou que debía tratarse do antigo director que, según lle contara o seu profesor, fora enterrado debaixo do colexio. Aroa contoulle ao seu mestre o que lle sucedera e el díxolle que seguro que o que pasara fora que chocara contra un colgadoiro, que a capa estaría colgada e que a luz fallara porque o sistema eléctrico era moi vello. Ela seguía a ter dúbidas. Non cría de todo ao seu mestre. Á mañá seguinte, Aroa ideou un plan para que, cando todos estivesen durmidos, ir investigar.

O saco das novas

Chegou por fin a noite e Aroa correu ata a biblioteca. Unha vez alí acendeu o ordenador e buscou información sobre o colexio. Chamoulle a atención unha carpeta cun nome estraño e ao abrila descubriu uns documentos sobre a vida do antigo director. Cando rematou de ler os documentos unha man tocoulle a cabeza e ... Aroa descubriu que quen lle tocara era Ramón, o vixiante do colexio. El preguntoulle que facía alí tan tarde e ela contoulle toda a verdade. Ramón prometeulle axudala e chamou a súa nai para que viñera buscala. Cando marchaban viron como saía do colexio un fume verde e grumoso, e do medio do fume apareceu unha silueta cunha capa negra. A Aroa veulle á memoria o que lle sucedera a noite anterior. O que lle tocara as costas non era un colgadoiro senón unha pantasma!.A pantasma achegouse a Aroa, quitou a capa e... Era o antigo director! El díxolle que non se asustara e que se esquecera de todo porque aquilo era un soño. Aroa abriu os ollos e viu ao seu avó cun coitelo na man, porque fora a súa casa para preparar a carne para o churrasco da comida da fin de semana. Ao final esqueceu aquel soño, que máis cun soño fora un pesadelo, e viviu feliz, pero como non lle gustaban as perdices comeu pipas.

Alumnos de 5º de EP

O saco das novas

MISTERIO NA TORRE DE HÉRCULES Ola, son Carme e teño dous irmáns chamados Xan e Lois.

Vouvos contar unha historia que nos pasou hai un ano na” feira do polbo”, pero antes direivos como chegamos a vivir nun orfanato os meus irmáns e eu.

Un día que iamos de regreso para a nosa casa nun barco oíuse un ruído estraño e saímos a cuberta, de súpeto, os nosos pais desapareceron. O barco afundiu , pero nós conseguimos salvarnos nadando ata a beira do porto, pois xa estabamos preto. Como non sabiamos nada dos nosos pais fomos á policía e dixéronnos que morreran; daquela leváronnos a un orfanato no que estamos vivindo.

O saco das novas

Como os ía dicindo un día soleado de verán fomos á “feira do polbo”, que se celebra nun campo preto do orfanato. Sempre que imos alí o pasamos moi ben e a xente déixanos probar todo o que teñen. A nós o que máis nos gusta é o posto de dona Roxelia.Ela é unha muller baixa e bastante gorda. Ten o cabelo rubio e longo, por iso sempre leva un moño. Os seus ollos son azuis; o seu nariz chato, nel destaca unha espulla. Roxelia é moi amable e simpática con todo o mundo e, sobre todo, connosco, trátanos como unha nai.

Despois de xantar xogamos no parque e atopamos un home moi estraño que non paraba de observarnos, ata que se achegou e comezou a falar con

O saco das novas

nós. Ao principio pensamos que estaba tolo . El díxonos que na torre de Hércules había un tesouro moi valioso e … perdemos o sentido porque nos deu un golpe.

Cando espertamos o home estraño xa non estaba, desaparecera e nós estabamos xunto á torre de Hércules.Achégamonos e vimos unha rocha que tiña gravado en latín “REPERO CLAVEM” que significa”ATOPAR A CLAVE”. Nós pensabamos que teriamos que atopar uns números de pedra para encaixalos na rocha, porque había uns buratos que parecían poñer “XXI”. Comezamos a buscar por fóra da torre, pero , por moito que buscamos, non atopamos nada, ata que Xan dixo : - Hai que pensar antes de actuar. -Si, pero … - contestou Lois. - A parede da torre está feita de pedra, entón podemos palpar a pedra e comezar a buscar – dixo de novo Xan. Comezaron a buscar ata que Carme dixo: -Aquí, aquí, aquí, aquí, atopei un dos números, o “I”. Intentamos abrir a porta da torre para ver se había outro número, pero estaba pechada. Preguntámoslle ao garda onde estaba a chave e díxonos que estaba agochada polos arredores do lugar. Entón empezamos a buscar. Despois dun rato de búsqueda achegámonos preto do mar e miramos polas rochas. De súpeto Xan caeu e, sen darse conta moveu unha pedra e , de casualidade, alí estaba a chave. Volvemos á torre e abrimos a porta sen que ninguén nos vise. Subimos ao primeiro piso e había unha porta tamén pechada. Sen querer Lois tropezou cunha pedra que resultou ser un “X”.Subimos as escaleiras escuras moi lentamente, pero ...Xan pisou un escalón que se afundiu e apareceu unha trampiña, na que había un homemoi tenebroso dicindo: -Se o outro “X” queredes encontrar unha última pista teredes que atopar. Os nenos comezaron a buscar con desesperación a última pista e decidiron separarse. De repente Carme berrou: -Axuda, axuda! Os dous irmáns foron na súa axuda. Cando se atoparon Lois preguntoulle: -Que che pasou Carme? -Xa enconteri a pista, pero está debaixo dunha pedra. -Está ben – dixo Xan,imos levantala. Levantaron a pedra e atoparon un pergamino. Carme leuno. -O “X” está agochado no máis profundo da torre.

De repente decateime de que podería estar nunha sala secreta da que temos

O saco das novas

oído falar nun programa de televisión. Esa sala estaba detrás dunha pedra que non estaba ao mesmo nivel cas demais. Cando atopamos esa pedra tiramos dela. Encontramos un tobogán que conducía a unha luz. Seguímola e cando chegamos atopamos un “X “, pero ao seu lado había unha nota que poñía así:

“GRATULATIONES IN PROXIMIS INVENIRE” que significaba “FELICIDADES ATOPÁSTE-DES A ÚLTIMA LETRA”. Entón decidimos volver ao lugar onde atopáramos a primeira pista coa que comezou o misterio e colocamos os tres símbolos. A pedra abriuse e apareceu un pasadizo onde había moitos tesouros e no que estaba o home misterioso que viran no parque.Este quitou o sombreiro e a máscara que levaba e... sorpresa era o pai deles.

O saco das novas

VISITA AO COLE DE MARCOS CALVEIRO O día 3 de febreiro os alumnos de 5º e 6º de E.P. recibimos na biblioteca a visita do autor galego Marcos Calveiro. Nós fixémoslle preguntas sobre o libro Palabras de auga que leramos previamente.El respondeunos con moito gusto e con sinceridade. A obra está inspirada nunca foto de dúas mulleres dunha tribo real buscando comida nun formigueiro. No libro aparece a lingua o suahilli. (O autor estudou esta lingua para empre- gala na súa obra) Contounos cousas moi interesantes sobre o “ coltan” , un mineral co que se fan obxectos que utilizamos moito : móbiles, tablets… Este mineral é extraído das minas nas que traballan moitos nenos menores de idade en moi malas condicións e, en situación de perigo, xa que, a miúdo, prodúcense derribamen-tos. Na vida real os africanos percorren descalzos moitos quiló- metros para conseguir auga potable; isto convírteos nuns bos atletas. Tamén lles gusta moito xogar ao fútbol. O gran soño dos rapaces africanos é conseguir chegar a Europa para triun- far. Intentan chegar a través do deserto do Sahara, das Cana- rias ou polo Mediterráneo. Dentro da tribo os xefes e os homes escollen a mellor parte da comida e, logo, os nenos. As mulleres comen as sobras e , se non hai, son as que pasan sen comer. Para eles a base da súa riqueza é ter moitas cabuxas, cantas máis mellor; estas proporciónanlles carne e leite. Cando ca- san unha filla regalánlle unha cabuxa ou máis . O autor tamén nos contou un xogo moi típico chamado bao que consiste en facer buratos na terra e vanse movendo as fichas, que, neste caso, son sementes e o que percorre máis ocos é o que gaña.

O saco das novas

DÍA DAS LETRAS GALEGAS O Día das Letras Galegas celébrase o dezasete de maio de cada ano, xa que nese día do ano 1963 en Vigo publicouse unha obra chamada Cantares Galegos de Rosalía de Castro. Dende entón ese día celebrase en homenaxe a un autor galego. Algúns dos homenaxeados son :

O saco das novas

BIOGRAFÍA Xosé Fernando Filgueira Valverde (Pontevedra-1906), realizou estudos de Dereito e Filosofía e Letras nas de Historia da Literatura. Dende aí ata a súa morte (Pontevedra-1996) participou en moitas iniciativas culturais.

Iniciou a carreira docente (1928-1929)no Instituto de Pontevedra. En 1935 gañou a cátedra de Lingua e Literatura Española (Instituto Joume Balmes de Barcelona)e exerceu despois en Lugo e na cidade de Lérez , da que foi alcalde. Pola súa dedicación ao ensino chamáronlle O Vello Profresor. Foi membro da Real Academia Galega (1941)e correspondente das reais academias de Lingua Belas Artes e de Historia. Foi nomeado vogal do Instituto da Lengua Galega da Universidade de Santiago. A súa obra literaria comprende narrativa , poesía , ensaio e teatro. Destacan o libro de relatos “Os Nenos”, “O Vigaivo” , “Farsa para rapaces “, “Cancioneiriño de Compostela” no que recolle composicións da época medieval e de etapas posteriores. A súa maior contribución constitúea os seus traballos de investigación. Foron recollidas polo autor nos nove volumes editados baixo o título “Adral”(1979-1996) .En ”Estudos sobre lírica medieval: traballos dispersos “ móstranos o seu coñecemento da lírica medieval que non foi dada a coñecer ata 1992.

O saco das novas

XOGANDO NA HORTA

Os nenos e nenas do CEIP Piñeiros durante o curso 2014-15 colaboramos no proxeto de Voz Natura “Xogando na horta”. No mes de novembro queríamos comezar a plantar, pero tivemos un problema, que era q a terra non se atopaba nunhas boas condicións. Un pai dun neno de Infantil, co seu tractor preparouna para que os nenos/as máis maiores poideran facer os surcos e os máis pequenos sementar. E así foi: plantamos patacas, espinacas, leitugas, chícharos… Nos meses de febreiro, marzo e abril coidábamos cos profes o noso pequeno terreo. Sachamos a terra e quitamos as malas herbas. No mes de maio comezou a verse o resultado final do noso traballo e así logramos recoller as primeiras leitugas, espinacas… que os máis pequenos levaron para as súas casas. Os maiores temos que esperar a xuño a que saian as patacas, chícharos… para poder saborear estes produtos naturais que están a punto de saír.

Sofía Permuy - 6º de Primaria

O saco das novas

SAÍDAS CICLISTAS 3º CICLO Durante o 1º Trimestre participamos na primeira saída en bici do curso, concretamente o día 25 de novembro, onde tivemos que ir á Gandara con motivo de axudar a que haiba menos violencia de xénero. Unha vez alí, o alcalde falounos de como evitar o maltrato ás mulleres e deunos as gracias por estar alí.

No 2º Trimestre, o día 27 de febreiro, fixemos unha volta ciclista con destino ao centro de Protección Civil e Bombeiros de Narón. Leváronnos a unha sala onde estudiaban os que querían convertirse nuns grandes profesionais. Ensináronnos un vídeo onde nos explicaban que só os gatos teñen sete vidas e nós non, por iso temos que andar con moita precaución á hora de ir en bici ou andando. Tamén nos explicaron como salvar a unha persoa que se caeu por un precipicio ou barranco e que utensilios usar. Cando remataron de explicarnos todo isto, merendamos e un rato despois voltamos ao colexio.

No último trimestre fomos ao paseo de Xuvia todos os coles de Narón, como todos os anos, realizando unha gran e divertida volta ciclista. Este ano foi moi lenta porque pasaron varios percances. Cando chegamos repartiron augas e bocatas. ¡¡¡¡¡¡¡Mmmmmmmmmm que ricos estaban!!!!!!!

O saco das novas

ACROSPORT 5º Los alumnos de 5º aprendimos un deporte nuevo en las clases de Educación Física llamado Acrosport. Consiste en hacer figuras o pirámides humanas acompañadas de una coreografía. Fue muy divertido y lo pasamos muy bien. Aquí dejamos dos fotos de dos pirámides que hicimos.

O saco das novas

O paso polo cole. Imos facer un pequeño resumo do noso paso polo colexio.Neste colexio levamos moitos anos.Agora imos contar todas as cousa que vivimos xuntos: como as excursións ao acuario, a Leite Celta , ás patacas Bonilla , Marcelle , Cabañas , as saídas en bicicleta, ao Concello e tamén fomos en tren no barco de Mugardos , pero a máis especial e divertida foi a de fin de curso.

3 anos Cando chegamos ao colexio por primeira vez algúns non queriamos entrar,chorabamos.A nosa profe Belén e Luz,a profe de apoio, leváronnos para clase.Despois dunha hora estabamos case todos contentos.Fomos durante o curso a moiotas excursións e pasámolo xenial.

4 anos Neste curso xa sabiamos colorear un pouco e escribir os nosos nomes, pero non moi ben.Faciamos fichas que eran moi divertidas.Seguimos indo a moitas excursións e xa comezabamos a ser amigos.Neste curso veu unha nena chamada Laura Rego que era moi boa compañeira.

5 anos Aprendimos a sumar e a restar números pequenos.Xa non nos daba Belén,era a profe de apoio,e de profe dábanos Sonia.Pasámolo moi ben en infantil.Chegou a nosa compañeira que é moi graciosa.

O saco das novas

1º de primaria A nosa profesora foi Raquel e aprendimos a facer sumas e restas máis difíciles.Pasámos xenial porque nos sentiamos mayores.

2º de primaria Nos dividiron en dous cursos: 2ºA con Vanesa e 2º B con Lucía.E fixemos os nosos primeiros exames e sacamos moi boas notas.Chegaron tres nen@s que eran:Pelayo,Raquel e Paula B.

3º de primaria Neste curso incorporouse a nosa compañeira Noa e nos deu María José Casal.Fixemos exames difíciles e xa sabiamos multiplicar. Foi divertidisimo

O saco das novas

4º de primaria En 4º ensinaronnos a dividir, aínda que nos parecía difícil era moi fácil. Seguía dandonos María José e veu a nosa compañeira Nora.

5º de primaria Neste curso deunos Isabel , que nos ensinou moitas cousa difíciles ,e aínda que faga moitos exames é polo noso ben.

6º de primaria Aqui seguiunos dando clase Isabel e, ao principio de curso, había moitos enfados, pero agora estamos contentos porque imos ir a Cantabria, pero por outra banda non tanto porque nos imos do colexio e aquí rematará o noso paso polo colexio. Botaremolo de menos.

O saco das novas

Concursos e festas Ao longo dos anos que pasamos neste colexio fomos celebrando numerosas festas e divertidos festivais e concursos. Un deses concursos foi TU SI QUE VALES que o levamos celebrando desde que estabamos en cuarto ( curso 2012-2013 ). Este concurso é moi entretido e todos os nenos que queiran poden participar. Normalmente, hai diversas actuacións : hai nenos que bailan ,outros cantan , tocan instrumentos, contan chistes.. En resume pasámolo xenial neste marabilloso colexio ,porque nos disfrazamos no Entroido e imos camiñando á Praza de Álvaro Paradela. Alí cantamos e bailamos, é decir, pasámolo bomba.

Agradecementos Agradecémoslles a todos os mestres do colexio por ensinarnos todo o que sabemos ( sumar, restar, dividir, escribir, ler, e moitas cousas máis) e tamén no modo no que nos trataron, que foi xenial, en todos estos anos. Tamén agradecémoslles aos nosos compañeiros, que nos trataron tan ben e nos apoiaron nos momentos difíciles. E aínda que nos separamos (no instituto) imos seguir sendo moi bos amigos.

Despedida Estamos entristecidos por marcharnos. Aquí pasamos moitas alegrías, penas, enfados e aventuras. Levaremos moitos recordos bos e malos. Estamos pechando unha etapa moi bonita das nosas vidas. Agora nos separaremos, algúns iremos xuntos ao instituto e outros non, e iso, nos da moita pena. Moitísimas grazas a todos.

O saco das novas