ESOPÍAS PRESENTADAS AO CONCURSO

Page 1

I CONCURSO DE ESOPÍAS

Unha “esopía” é un relato, comentario ou poema, cun máximo de 140 caracteres, onde cada palabra ten un número de letras igual ás sucesivas cifras do número π: 31415926535897932384 62643 Biblioteca María Wonenburger I.E.S. Eduardo Blanco Amor (Culleredo) Departamentos de Linguas, Matemáticas e P.eV.


Esopo + π = Esopía

Esopo: famoso fabulista grego do século VI a.C. Sábese tan pouco del, que durante moito tempo foi considerado un personaxe lendario. É autor de fábulas tan coñecidas como A lebre e a tartaruga ou A chicharra e a formiga, nas que os animais se comportan como seres humanos e representan os seus vicios e as súas virtudes. Número pi (π): relación entre a lonxitude dunha circunferencia e o seu diámetro. É un número irracional que desata paixóns entre os matemáticos. É por iso que, a busca do maior número de decimais do número supuxo un esforzo constante de numerosos científicos ao longo da historia, desde o Antigo Exipto ata a época actual. No ano 2011 chegouse a 10 000 000 000 000 cifras de decimais. O valor numérico de π, truncado nas súas primeiras cifras, é: π ≈ 3,141592653589793238462643… Pois ben, sumando Esopo e número pi temos como resultado unha esopía: relato, comentario ou poema, cun máximo de 140 caracteres, onde cada palabra leva un número de letras igual ás sucesivas cifras do número π. E como mostra, a esopía que unha das profesoras do centro se animou a escribir para estimular a creatividade do seu alumnado:

Dad 1 tema a estos muchachos, oh profes! Mirad que hacen: escriben tremendas ESOPÍAS. Estupendo!

E conseguiuse que nesta primeira convocatoria do concurso participaran case cen alumnos/as, esopías que tes agora nas túas mans.



1º C Voy a Asia a cazar mariposas de cartón desde una ancha montaña. Tania Cernadas Sol y luna o mejor estrellas en cielos rojos del calor abrasados. Anaís Cáceres Vitela Sur a este, o norte embrujado: le dirías cosas que mejor callarse. Solamente mirando edificios que se van alejando. Sara Formoso Sande Fui a casa a coger malabares en canoas rojas y blancas con otras personas coruñesas. Algunos perdieron sus, en fin, mochilas: bajo tierra, en tierra. Brais Rama Mar o agua o mejor estrellas, la lluvia mejor. Celia Suarez Seoane Dos y tres y cinco dividimos en cuatro pisos con trece millones cienmiles cuadros igualados dan un dos. Daniel Nión di Domenico




1º D Foi o neno á fonte galopando no cabalo. Pensa que virán buscalos princesas. Marta Blanco Vai a voar e nunha estreliña ha saltar. Iria González Pan, viño e peixe fresquiño no xantar. Leite con tarta, almorzos sanísimos, leituga aderezada, boa na cea. Pablo Ben Lestón Pan y vino hacen agradable el camino. Tinto con mucha soltura, felicidad perdura. Christian Martínez Fuí, pasé y entré volviendo al futuro donde soy superadmirado. Raquel Fariña Con: amor, lucha, felicidad....El futuro podrá ser mejor. Tristeza, amargura....Déjala apartada. Nerea Sánchez Son y será a quién cogeremos el amorío dulce, que unirá nuestras princesas. Siempre maravilla que la del castillo, sólo quiere el amorío suyo. Brayan Rodríguez Hoy y ayer la lucha, guerras se surgen solas con rabia cabreada, acumulada marcha nuevamente con el zen poderoso. Otra mañana se vuelve, adiós mar. Guillermo Cuervo




Sol y luna y nubes preciosas, un dibujo ideal, que luego pintadas corriendo marchan. Eva Díaz dos Santos Ola y agua a veces enfrentadas se pasean solas por mundo cansadas. Deprimida persona alérgica. Marta Blanco Paleo Iré e irás a cenar: comeremos la comida. Xabier Lema Sánchez Hoy y ayer y tarde divertida. La fiesta puede ser mucha alegría. Diego del Moral González



1ºE

Soy y sois 1, sabes, “cadaquién” se merece gente con quien discutir, conversar, debatir, comunicar. Más de mil personas para hablar de cosas, mata. Lorena García Fernández Era a mañá, a tarde, anoitecía na Coruña. Noite das penas, chorabas, impulsiva, recordas? Amiguiñas que che dan momentos para chorar da risiña. Celia García Álvarez Sol e auga, e, coide, disfruten do océano. Coide das augas. axúdanos, reutiliza, protexe. Colaboras con un mar depurado, ríos, lagos. Eu cambio, está mal. María Román Ferreño Mar y ríos, a saber ensúcielo, lo limpio. Cuida los mares. Ensuciar prohibido quedará. Repartirá pan, un instante para pensar, un minuto para oír. Lorena Suárez Allegue Con 1 goma y nueve palomitas no puedes hacer una silla amarilla multiusos, tampoco sudaderas con un ojo grisáceo, todo lógico es, normal todo ser. Alejandro Lago de Miranda



1º F Ven a casa a coger mariposas. La nevera llena con cosas variadas. Sara Mariño Lesta

1º G Voy a casa a comer golosinas de azúcar ácido con arroz amarillo, esponjoso, sabroso. Damián Castro Martínez

Voy a irme a jugar balonmano al parque. María por Pedro esperará. Terminaré yéndome. Desespero por su paz. Daniel das Dores dos Anjos



1º H Non, é malo e certo. Dolorosos, si. Moitos falan. "Vén", dicía. Recordos dolorosos, doíanme moitísimo. Vén ou non. Faládeme máis, pensar ou morrer, hoxe non. Claudia Mosquera Tío y tías, pasad solamente el sábado entre las rosas cogiendo, separando algunas amarillas. Así lo ven. Andrea Tabeayo Castro ¿Más y todo? Y, mente ilimitada es. Esopía, amiga mía, serás recursos, sabiduría, poderío ilimitado. ¡Esa es mía! Claudia Mosquera Santamariña



2º A Ron é este, e aquel encontrou un rariño rapaz que pensa naqueles encontros naquela esplanada. Brandon Vélez

Ese é como o profe queréndoa xa darnos verbo con verbo practica, coñecendo tódalas posturas "con as" que aprendes. Santiago López Ferreiro

Nos o tres e catro viviremos en Europa cando ela volva sairemos camiñando , xogando despaciño coa pa dos negriños pola casiña da veciña tola. Jesús Ángel Blanco López



2º C

Eva e Iris, á aldea querían ir. Daniel Souto con Laura, preparan macarróns cocidos, forneados con un bol rebozado coas cascas da cebola doce. Uxía Caridad Varela.

Ana e Luis : A París marcharon en barcos azuis. Moi ledos viaxaron cegamente felices, namorados. Con un dos mellores días chegan as "peleas".Vaia …! Pablo Otero Regueira.



2º D Non o cres? O Cholo construía un parque cando viu unhas estrelas. Gemma Castelo Martelo Fun a amar e querer moitísimo un bonito rapaz que debía quererme. Namorarse?-pensaba- sensación fea! Só tes ilusións como bicalo ou tocalo, pero non... Marta Pazos. Amé a tres o cinco muchachas de cuatro razas. Una tiene cuarenta mariposas. También Alexandra que es más mapetona, pero sonríe de bonito, como Eli. Orlandi Gutiérrez F. Iré y veré a aquel desengaño. Un triste dolor que causa dolorosa sensación trágica. Eddy Martínez Sánchez Por 1 amor (1 dolor) imposible (no curada). Sufre por causa olvidada. Emma Pérez Rodríguez Dos y tres y cinco tonterías de Josefo Recto, las tiene acabadas enseguida, excepto tonterías con un Kas; empiezan como acaban: en correr como dos. Sergio Roel Pardo Rik y Ceci y aquel chiquillo no decían nunca los datos secretos. Cómplices miradas, silencios con su voz chillona. Pido perdón! Paula Sánchez Mato Ana, Juan y María atrapando un delfín caído por buzos furtivos Iago Lavandeira Gómez Que 1 niño y siete teléfonos no tienen mucho que hacer cantando. Berenjena violeta, primavera que es una estación; hace tontos, sí, tontos. Neves Eiriz rey



2º D Fuí y vine a Lorbé en cantada de lograr vivir las metas pensadas, impuestas, profundas, que me fui pensando como lograr. Cecilia Gestal Neira Veo a Lara y quedo asombrada al hablar mucho del campo precioso. Campesina nuestra, escúchame. Gemma Castelo Martelo Irá y verá a focas corriendo, un jabalí comer una tarta, coliflor, chucherías, manzanas, pepinillo. Alejandro Croques Arias Fui a mirar, corriendo, un hombre tonto que salía diciendo, tranquilo, sentado, que mi tío, enfadado, hizo comida. Bruno Rivas Iré y veré a caras conocidas, el triste dolor que causa mirarlas. Desgracia, euforia, depresión, que es una paranoia. Sólo parece la verdad ¿Será así? Isabel Vázquez Iglesias Era 1 niño, 1 enano estupendo en quinto. Luego una amiga horrible, tontísima, feísima, suspendió. Antía Fuertes Crego Iré y verá a Pablo corriendo 80 metros. Pablo con Sofía cogiendo bastantes balones amarillos con el pie. Marcos Romero Rodríguez Lía e Imma y Pedro corriron al parque norte que había enfrente. Dibujaron cuadros preciosos con lo que pensaban, todo, cuando le visité ayer. Fin. Sara Veira Meizoso



2º E Ten a mañá. O barco abandoado no xardín árido dun rapaz italiano, arloteiro. Séntase solitario. Nos di que chuviosos días "sueñan" co deus Sol. Ramón Fdez Fuentes

Nai é unha, e podes apreciala ou querer , facer que cante . Alédaste agarímala sabendo, coñecendo que ti, sen amolarte, fala sentir na mellor vida. Irene Sánchez López.

Vou ó pobo a mirar ferrarías ou tendas , merco uns lapis amarelos carísimos. Despois deixeinos alí. Martín Sandá Ares.



2º G Fun a Lugo a facer edificios no Centro, quixen estar nas zonas modernas. Barcelona asesora activando 100 dos 250 símbolos, dous caeron na cidade. Samuel Lorenzo. Fun á casa e "quixe" encontrar os libros novos que están naquelas librarías, mentres, agardabas que eu non esvarara. Clara Alvariño González.

Fui a casa y entré cautelosa, en cuanto logré que fuera atrapada, sonriendo, aquella malairada, que no nos prestaba nada cuando él estaba allí. Clara Alvariño González. Iré y verá a Pablo tirándose, en Aragón, desde las casa antiguas. Rompieron cráneos, omóplatos. Más de uno aterrizó bien. Samuel Lorenzo Bouzas Tus o míos o tuyos contienen la saliva átona con mucha atonidad graciosa mirando milagrosa. Tamara Fuerte Rabuñal Vió a José y Marta enseñando la caseta verde del perro, gritando contentos: nuestra mascotita vio, en ese instante, unos sueños! Miguel Marcote Sánchez Uno y tres y cinco edificios en quince veces. Los siete bastante separados. Vivían Guillermo, Ana, y/o Paz, Cristina, Juan, Raquel y/o Marcos. Alba Bello Nicolini







3º B Oda a hora y reloj. Encandila su vaivén..., aguja que marca momentos..., atractiva melodía imparable..., con su Tic marcando como compás de Tiempo mide Tac. Sonia Seijo Conchado Veo a Luis y Sofía corriendo el camino. ¡Mirad!, que viene Federico chillando, miedoso, cabizbajo con el ojo pringoso. Andrea Gonzalo González Ven y huye, aquel asesinato es pasado. Nadie fue, todos buscaron culpables, excepto Alexandra, que lo vio, patética ella; delató su muerte. Sabela Calviño. Ela é "unha" N cunha paréntese ás beiras. Pensa que todos escriben confiados. Pensade: escritura sen un ene. Imaxínao coas demais, as letras. Patricia Vázquez. Fui a casa y jugué, encerrado yo estuve, bailé sin parar, sediento, reventado, aguanté. Bruno Martíns Patiño







3º C Ese X pide e busca incógnita en número. Dando coa maior solución, resólvena números positivos, que dá esa ecuación. Sabe chegar, ó número, como fin! Arturo Castro López Teo e Xoán, están repasando en galego catro das cinco cantigas estudadas. Cantiga, esquécete dos 2 bos nocellos, das pernas da senhor, que nós, vós e eles nunca saberemos da coita. África Castro

3º E Ves y amas a quien mintiendo te asalta donde más puede lastimarse, matándote siempre ilusiones, que tú, con pequeños aros negros, te quitas. Samuel Castro Bermúdez Ven, mira o, mejor, escudriña la "verdá" clara del valor infinito, medítala, llevas beneficio por la más atrevida vida divina la máxima, así soy. Jonathan Filloy Veo y creo: rollo tendremos en muchas horas...! Javier Antoñón. Con 1 beso o nueve miraditas, me puedes hacer que caiga muertita. María Paola Blanco Grandado.

3º DIVERSIFICACIÓN Veo a Pepe y Lucía caminando de Málaga hacia Tui. Comen “pementos”, “macarróns”, chorizo, mortadela..., con un pan resalado! Pepe sonríe al tragar como 3! Christian Fuertes








FÓRA DE CONCURSO

Ler e crer é sorrir Javier Antoñón Valiña.


Lucía Calviño, Carmen Montes, Laura Sandá


Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.