subsidiaire vordering 4.4. Subsidiair vordert Amlin een verklaring voor recht dat zij niet gehouden is de verdere kosten van de Amerikaanse procedure verder te vergoeden. De rechtbank leest dit als: kosten die betrekking hebben op werkzaamheden van [bedrijf 1] van na 14 januari 2011. Blijkens de email van Amlin aan [bedrijf 1] van die datum heeft Amlin immers de kosten tot die datum voor haar rekening genomen. 4.5. Ter onderbouwing van haar vordering heeft Amlin gesteld dat het haar op grond van de polisvoorwaarden (met name onderdeel A, laatste streepje, van clausule ―Dekking V.S./Canada‖) vrij staat al dan niet te besluiten tot vergoeding van de kosten van rechtsbijstand aan de verzekerde. Aanvankelijk heeft zij die kosten willen vergoeden, maar toen haar duidelijk werd dat van een gedekte claim van Citicorp geen sprake was, heeft zij besloten de vergoeding van kosten van rechtsbijstand te beëindigen. Gelet op de polisvoorwaarden kon zij daartoe in redelijkheid overgaan, aldus Amlin. Resolco heeft op diverse punten verweer gevoerd, die hieronder zullen worden besproken. Het meest verstrekkende verweer, een beroep op rechtsverwerking, behandelt de rechtbank als eerste. rechtsverwerking 4.6. Resolco meent dat sprake is van rechtsverwerking, omdat Amlin kort na haar initiële brief van 30 juli 2008 (2.6) [bedrijf 1] heeft ingeschakeld en geïnstrueerd, de daarmee gemoeide kosten heeft betaald en gedurende 2,5 jaar niet aan Resolco heeft laten weten dat de dekking mogelijk nog een probleem was. Gelet hierop heeft Resolco er in haar visie op mogen vertrouwen dat de onderhavige kwestie was gedekt en stond het Amlin niet meer vrij alsnog dekking te weigeren en om die reden de vergoeding van de kosten van [bedrijf 1] te beëindigen. De rechtbank overweegt het volgende. 4.7. Voor het aannemen van rechtsverwerking is vereist dat de Amlin zich zodanig heeft gedragen dat hetzij bij Resolco het gerechtvaardigd vertrouwen is gewekt dat Amlin zich niet meer op uitsluiting van de dekking zou beroepen, hetzij Resolco in haar positie onredelijk zou worden benadeeld als Amlin zich alsnog op dat standpunt zou stellen. Enkel stilzitten of enkel tijdsverloop is voor het aannemen van rechtsverwerking onvoldoende. 4.8. Tegen deze achtergrond moet worden voorop gesteld dat uit de initiële brief van Amlin van 30 juli 2008 onmiskenbaar volgt dat zij nog serieuze vragen had over de eventuele dekking van de door Citicorp ingestelde vordering. Die vragen zijn bovendien geconcretiseerd, in die zin dat ook voor Resolco duidelijk kon zijn op welke polisvoorwaarden de vragen betrekking hadden. Voorts eindigt de brief met een nadrukkelijk voorbehoud van de zijde van Amlin. Gesteld noch gebleken is dat Amlin zich in de periode nadien heeft uitgelaten op een wijze waaruit Resolco redelijkerwijs zou hebben mogen afleiden dat (enkele of alle) vragen van Amlin in dit verband waren beantwoord of niet langer relevant werden geacht. 4.9. Dat wordt niet anders door het feit dat Amlin kort na verzending van de brief van 30 juli 2008 [bedrijf 1] heeft ingeschakeld en geïnstrueerd (en betaald). Die handelwijze moet worden beschouwd als een maatregel om de belangen van Resolco en dus, gelet op de nog openstaande vragen: wellicht, van Amlin te behartigen. Een dergelijke maatregel mocht op zichzelf van Amlin als verzekeraar worden verwacht, maar een verder strekkende betekenis heeft Resolco daaraan in redelijkheid niet kunnen geven. Dat geldt te meer nu Amlin heeft gesteld, hetgeen Resolco niet of onvoldoende gemotiveerd heeft betwist, dat in die fase nog onvoldoende duidelijkheid bestond over de feiten en de grondslag van de vordering van Citicorp. In dit verband is van belang de stelling van Amlin dat de procedure toen nog in de fase van de discovery verkeerde. Dat wordt bevestigd door de stelling van Resolco (antwoord, sub 40) dat zij (pas) uit een Response van Citicorp van 23 februari 2011 heeft ―afgeleid‖ dat haar vordering ―lijkt te zijn
66