Eer zij aan God in de hoogste hemelen, en vrede op aarde, in mensen een welbehagen. Lukas 2:14
Pure eenvoud In een stal in het stadje Bethlehem voltrok zich op een avond een megawonder. Het gebeurde voor de ogen van een jong meisje en een eenvoudige timmerman. God was mens geworden. De Schepper werd een schepsel, uit eigen handen. De ‘Ik ben’ verruilde zijn troon voor een kribbe van hout. De Eeuwige plaatste zichzelf midden in de tijd. De Zoon had zijn veilige, hemelse heerlijkheid achter zich gelaten en lag nu te trappelen op het prikkende stro. De langverwachte Messias was eindelijk geboren. Jezus had als koning kunnen komen. Opgroeiend in een groot paleis. Een ledikantje van goud. Tientallen bedienden om Hem op zijn wenken te bedienen … Maar God koos pure eenvoud. Ongelofelijk … God, die groter is dan het universum, plaatste zichzelf in de baarmoeder van een vrouw. Ook gaf Hij Zichzelf een plekje onder aan de maatschappelijke ladder. Waarom? Uit liefde … Het ging Hem niet om zijn eigen eer of begeerten. Het ging Hem om jou. God nam de gestalte van een mens aan en werd een Dienaar zoals er nog nooit een geweest was. Zoals er nooit meer een zal zijn. Hij deed het uit liefde voor jou.