Sende murat olmaz, ah bilmem niçin, Kaçın hüsran ettin, kimbilir kaçın? Kays’ı Mecnûn edip, bir Leyla için, O yüce makama, eriştirensin.
KURTOĞLU’yum, sır eyledin ahtımı, Viran ettin viran, gönül tahtımı, Sen mi yazdın kaderimi bahtımı? Beni beniminen, vuruşturansın!.. Sen Bendesin Ben Sendeyim İçimizde aynı hisler, Aynı umut, aynı düşler, Büyük aşklar böyle başlar, Sen bendesin, ben sendeyim…
Ayırmasın bizi kader , Etme ne gam, ne de keder. Ta ki kıyamete kadar, Sen bendesin, ben sendeyim…
Bu gönül “pes” etmeyecek, Başkasına gitmeyecek, Bu aşk asla bitmeyecek, Sen bendesin, ben sendeyim…
KURTOĞLU’mu yıkmadıkça, Sen ki benden bıkmadıkça, Can bedenden çıkmadıkça, Sen bendesin, ben sendeyim…
259