KURTOĞLU’m, umudum sonsuz O kalsa da olur bensiz N’olur, beni koyma onsuz Ona kanat ger Ankara Sen Olmayınca Avutmuyor artık, kuru hayaller Dar geliyor bana, sensiz bu eller, Açmıyor gönlümde, o eski güller, Yaşamak mı ki bu, sen olmayınca? Reva mıydı bana verdiğin zevâl, Tertemiz sevmiştim, zalim, bu ne hâl? Ruhsuz bir bedenim, sanki bir çuval, Yaşamak mı ki bu, sen olmayınca? Anılar geçtikçe bir bir gözümden, Çekerim hasreti, senin yüzünden, Neler kaybetmedim, eski özümden, Yaşamak mı ki bu, sen olmayınca? Nerdesin? Geceler çok uzun, sabah olmuyor, Gündüzlerim asır, geçmek bilmiyor, Sensiz bir saniye yüzüm gülmüyor, Nerdesin ey kömür gözlüm, nerdesin?
Aşılmaz dağların ardında mısın, Vefasız kulların, yurdunda mısın, Yoksa, bu garibin derdinde misin, Nerdesin, ey kamer yüzlüm, nerdesin?
224