Hani söz vermiştin özletmemeye Yoluna bakıtıp, gözetmemeye Açtığın yaramı, sızlatmamaya Demek ki, sözünden caydın da gittin.
KURTOĞLU’m, al kana boyanamam ki Umutsuz düşteyim uyanamam ki, Ölür sessizliğe dayanamam ki, Belki de figanım duydun da gittin. Yıkılın Dağlar Yâr gurbet elinde, ben sıladayım, Yol verin geçeyim, bükülün dağlar. Ölüp kurtulmadım, bir çiledeyim, Çekilin aradan, çekilin dağlar.
Tütüyo gözümde yâr buram buram, Söyleyin, burada ben nasıl duram? Dünya gözüyünen, bir kere görem, Sonra yollarıma dikilin dağlar.
İçimde hasreti, hicranı çoktur, Bilirim yamanız, beliniz diktir! Heç mi imanınız, dininiz yoktur, Utanın arlanın, sıkılın dağlar.
Şu dünyada bir yâr için yaşarım, Şahin olur zirvenizden aşarım, “Ferhat” gibi bağrınızı deşerim, Dayanmaz ne kumun, ne kilin dağlar.
222