Adsum nr 320 21 vi

ADSUM

VADEMECUM LITURGICZNO – DUSZPASTERSKIE Parafii Św. Jerzego, męczennika i Podwyższenia Krzyża Św. we Wrocławiu – Brochowie

12. NIEDZIELA ZWYKŁA Nr 320. * 21. czerwca 2015 r. * Rok VII.

Jezus rzekł do swoich uczniów: Przeprawmy się na drugą stronę!

WYDAWCA VADEMECUM: ADSUM Parafia pw. św. Jerzego, męczennika i Podwyższenia Krzyża Świętego ul. Biegła 3; 52-115 WROCŁAW – BROCHÓW Tel. 713 – 433 – 521 wew. 20

Konto: PKO BP 52 1020 5226 0000 6102 0311 4345 Informujemy, że przybliżone koszty egzemplarza ADSUM wynoszą ok. 3,5 zł.

Dziękujemy jednocześnie za wszelkie ofiary na FUNDUSZ WYDAWNICZY.

**************************************

Prosimy o pomoc dla posługiwania Parafialnej Świetlicy Środowiskowej Duszpasterstwo Rzymsko-Katolickiej Parafii pw. św. Jerzego ul. Biegła 3; 52-115 WROCŁAW – BROCHÓW Konto: BS 64 9575 0004 0046 6499 2000 0010 **************************************

NASI PARTNERZY i PRZYJACIELE MEDIALNI } NIEDZIELNY

Komentarze liturgiczne za „Ewangelia 2015”; Autor: ks. Mariusz KRAWIEC SSP => Edycja Świętego Pawła oraz Miesięcznikiem „ŻYWE SŁOWO” => Wydawnictwo eSPe w Krakowie.

***************************************

DYŻUR W KANCELARII PARAFIALNEJ 1.

2.

3.

4.

=> => => =>

czwartek w godzinach od 16.00 do 17.30; sobota w godzinach od 8.00 do 10.00; zawsze, w sprawach pilnych (wezwanie do chorego lub pogrzeb); w uroczystości przypadające w dni dyżuru, tj. w czwartek lub w sobotę, kancelaria parafialna nieczynna!

UWAGA – PAMIĘTAJ – WAŻNE !

1. Sakrament Chrztu św. – jeśli nie liczyć zagrożenia śmiercią – udzielany

jest podczas Mszy św. o godz. 12.00, w ostatnią niedzielę miesiąca; 2. Rodziców oraz chrzestnych obowiązuje udział w katechezie przedchrzciel-

nej odbywającej się zwykle po zakończeniu wieczornej Mszy św., w czwartek przed ostatnią niedzielą miesiąca – informacja w bieżących ogłoszeniach; 3. Chrzestni spoza Parafii winni dostarczyć ZGODĘ NA PEŁNIENIE POSŁUGI chrzestnych wydaną przez Księdza proboszcza własnej Parafii.

UWAGA! Nie jest to równoznaczne ze świadectwem bierzmowania;

PORZĄDEK MSZY ŚWIĘTYCH 1.

2.

3.

w dni powszednie, Msze św. sprawowane są o godz.: 7.00 i 18.00; w uroczystości i święta przypadające w dni powszednie Msze św. sprawowane są o godz.: 7.00; (9.00; 16.30); i o 18.00; niedzielne Msze św. sprawowane są: wigilijna, w sobotę o 18.00 oraz o 16.00 w kaplicy szpitalnej; w niedzielę zaś o 7.30; 9.00; 10.30; 12.00 oraz o 18.00;

OKAZJA DO SPOWIEDZI ŚW. 1.

2.

3.

w dni powszednie, zwykle ok. 15 min. przed Mszą św. o godz. 7.00 i 18.00; w uroczystości i święta podczas Mszy św.; w pierwszy czwartek i piątek miesiąca od 17.30 do 18.00;

ADORACJA W KAPLICY NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTU 1.

2.

3.

4.

Od poniedziałku do soboty: od 7.30 do 17.30.; Koronka do Miłosierdzia Bożego: codziennie o godz. 15.00; Niedziela: od 13.30 do 17.30.; 1. niedziela miesiąca: od 19.00 do 20.00.;

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

Niedzielna Msza św. Rodzin uczniów Szkoły Podstawowej: niedziela, 10.30; Niedzielna Msza św. Rodzin gimnazjalistów: sobota, 18.00; Msza św. młodzieży licealnej, studenckiej i pracującej: niedziela, 18.00; Czuwanie różańcowe: kwadrans przed poranną i wieczorną Mszą św.; Dzień Miłosierdzia Bożego: trzeci piątek każdego miesiąca; Nabożeństwo Drogi Krzyżowej: trzeci piątek każdego miesiąca o godz. 17.00; Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy: środa o godz. 18.00; Nabożeństwo fatimskie: 13. dzień każdego miesiąca, zwykle o 18.00; Parafialny Dzień Świętości Życia: 25. lub 26. dzień każdego miesiąca; Comiesięczna Msza św. wypominkowa: ostatni piątek miesiąca o godz. 18.00; Dzień Skupienia wszystkich Wspólnot Pobożnych: 1. sobota m-ca, 7.30 – 9.00; Parafialny Dzień chorych i służby Zdrowia: 23. dzień każdego miesiąca;

INNE

=>

WAŻNE!

x x xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx x xxxx xxx xxx xxxx xxx xx

POGOTOWIE EUCHARYSTYCZNE Zainteresowanych posługą Szafarzy Nadzwyczajnych Komunii św., prosimy o telefoniczne zgłoszenie – najpóźniej na dwie godziny przed Mszą św. w danym dniu – pod jeden z podanych niżej numerów telefonu:

P. Adam => Tel. 536 – 600 – 454 Rejony: 16., i 17. =>

BIEŃKOWICE: Arabska; Marsowa; Palestyńska; Sadowa; Wesołowskiego; Boiskowa; Bukszpanowa; Jemeńska; Jordańska; Lisia; 50. Bohaterów; Ziemniaczana; BROCHÓW: Mościckiego: 45. - 51;

P. Henryk => Tel. 604 – 170 – 625 Aleja Róż; Bengalska; Mandżurska; Piwniczna; Rejony: 11., 12. i 13. => Plac Indyjski; Społeczna; Tybetańska;

P. Jan => Tel. 509 – 689 – 099 Rejony: IWINY: Brochowska: 5A. - 25., 4B. – 22.; Bukszpanowa; Jaśminowa; 15., i 18. => Kwiatowa; Makowa; Morelowa; Ogrodowa; Polna; Spokojna; Wiosenna; BROCHÓW: Filipińska; Koreańska: 53. - 89., 62A. – 68.;

P. Krzysztof => Tel. 505 – 515 – 221 Rejony: Chmurna; Iracka; Koreańska: 1. – 51. 2. – 60A.; Nepalska; Perska; 10., 14., i 15. => Woskowa;

P. Krzysztof => Tel. 503 – 526 – 898 Rejony: Afgańska; Birmańska; Centralna: 15. – 21A.; Chińska; Mościckiego: 36. – 44.; 7., 8., 9., => Plac Mongolski; Polna; Pakistańska; 3. Maja; Tatarska; Wietnamska;

P. Mateusz => Tel. 788 – 805 – 251 Brochowska; Cedrowa; Leonarda da Vinci; Mościckiego: 1. – 35.; Pionierów; Rejony: 2., 3., i 4., => Syjamska; Topolowa; Wileńska;

P. Piotr => Tel. 795 – 553 – 235 Osiedla: PARKOWE i GRAFITOWE; MW; Biegła; Centralna: 1. – 11A., 22. – 36.; Rejony: 4., 5., i 6. => Japońska; Laotańska; ul. Semaforowa; Warszawska; Węgierska; Wiaduktowa; x x xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx x xxxx xxx xxx xxxx xxx xx

UWAGA – PAMIĘTAJ – WAŻNE!

www.eadsum.org

Zapraszamy do korzystania z internetowej wersji naszego parafialnego Pisma: ADSUM.

http://brochow. archidiecezja.wroc.pl/

Katechizm Kościoła Katolickiego

Wierzę w…

Katecheza 32(130).

LITURGIA KOSCIOŁA

?

Konieczność ciągłego nawracania się 1. Nieraz słyszymy o potrzebie nawrócenia. Termin ten jednak kojarzy nam się bardziej z ludźmi, którzy jeszcze nie słyszeli o Chrystusie, nie zaś z osobami, które przyjęły chrzest i zobowiązały się do życia zgodnego z Ewangelią. Kto powinien się nawracać?

2. Katechizm Kościoła Katolickiego uczy, że Jezusowe wezwanie do nawrócenia „skierowane jest najpierw do tych, którzy nie znają jeszcze Chrystusa i Jego Ewangelii. W ten sposób chrzest jest głównym miejscem pierwszego i podstawowego nawrócenia” (KKK 1427). Przez wiarę w Dobrą Nowinę oraz przez sakrament chrztu człowiek wyrzeka się bowiem zła i uzyskuje zbawienie, polegające na odpuszczeniu wszystkich grzechów i obdarowaniu nowym życiem (por. KKK 1427).

Owo nawrócenie i nowe narodzenie przez chrzest sprawiło, że – jak uczy Pismo Święte – „staliśmy się święci i nieskalani” przed obliczem Boga (por. Ef 1,4). Katechizm poucza jednak, że „nowe życie otrzymane w sakramentach wtajemniczenia chrześcijańskiego nie wyeliminowało jednak kruchości i słabości natury ludzkiej ani jej skłonności do grzechu” (KKK 1426). Skłonność tę tradycja nazywa pożądliwością (por.

KKK 1426). „Pozostaje ona w ochrzczonych, by podjęli z nią walkę w życiu chrześcijańskim, przechodząc próby z pomocą łaski Chrystusa (KKK 1426).

O tym, że chrześcijanin wciąż musi walczyć ze złem, świadczą między innymi słowa św. Jana Apostoła, który pisze: „Jeśli mówimy, że nie mamy grzechu, to samych siebie oszukujemy i nie ma w nas prawdy” (1 J 1,8). Potwierdzają to także słowa samego Zbawiciela, który polecił swym wyznawcom modlić się o odpuszczenie win (por. Łk 11,4).

Katechizm Kościoła Katolickiego podkreśla, że „wezwanie (...) Chrystusa do nawrócenia nadal rozbrzmiewa w życiu chrześcijan. To drugie nawrócenie jest nieustannym zadaniem dla całego Kościoła” (KKK 1428).

3. Realizacja tego wezwania w praktyce następuje poprzez sakrament pokuty, ustanowiony przez Chrystusa po zmartwychwstaniu i powierzony Kościołowi do sprawowania. Ci, którzy przystępują do tego sakramentu „otrzymują od miłosierdzia Bożego przebaczenie zniewagi wyrządzonej Bogu i jednocześnie dostępują pojednania z Kościołem, któremu przez grzech zadali ranę” (KKK 1422).

O bogactwie, jakie sakrament ten niesie dla duchowego życia chrześcijanina, świadczy między innymi różnorodność nazw, jakimi określany jest w tradycji Kościoła. Nazywa się go sakramentem nawrócenia, „ponieważ urzeczywistnia w sposób sakramentalny wezwanie Jezusa do nawrócenia, mianowicie radę powrotu do Ojca, od którego człowiek odwrócił się przez grzech” (KKK 1423). Często nazywany jest sakramentem pokuty, gdyż uświęca osobistą i wspólnotową drogę nawrócenia, pokuty i zadośćuczynienia grzesznika (por. KKK 1423). Sakrament ten nosi również miano sakramentu spowiedzi, ponieważ jego istotnym elementem jest wyznanie grzechów przed kapłanem. Inny aspekt oddaje nazwa sakrament przebaczenia, w której uwypuklone jest przebaczenie i pokój, jakiego Bóg udziela grzesznikowi poprzez kapłańskie rozgrzeszenie. Wreszcie sakrament ten nosi nazwę sakramentu pojednania, ponieważ – jak uczy Katechizm – „udziela grzesznikowi miłości Boga, przynoszącej pojednanie”.

Zapamiętajmy: Nowe życie w łasce, otrzymane na chrzcie, nie usuwa słabości

natury ludzkiej ani jej skłonności do grzechu (to jest pożądliwości). W celu nawrócenia ochrzczonych, którzy oddalili się od Boga przez grzech, Chrystus ustanowił sakrament pojednania, nazywany inaczej sakramentem przebaczenia, pokuty, spowiedzi lub nawrócenia (KomKKK 296-297).

Ks. Adam ŁACH x x xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx x xxxx xxx xxx xxxx xxx xx

Rozważanie o sakramencie Małżeństwa „Nie jest dobrze, żeby człowiek był sam” /Rdz 2, 18-24/ Z pewnością nie możemy tego tekstu traktować w sensie dosłownym i szukać w nim naukowych prawd mówiących o stworzeniu człowieka. Z drugiej jednak strony nie możemy także potraktować go jako bajki czy legendy, których można słuchać z przymrużeniem oka. Pod osłoną pewnych obrazów autor natchniony przekazuje nam bardzo istotne prawdy dotyczące każdego człowieka. Szczególnego znaczenia nabiera ten tekst w kontekście sakramentu małżeństwa.

Po stworzeniu mężczyzny Bóg stwierdził, że „nie jest dobrze, aby był on sam” i dlatego postanowił uczynić dla niego odpowiednią pomoc. Najpierw stworzył różne zwierzęta i przyprowadził je mężczyźnie, aby nadał im odpowiednie imiona.

W starożytności nadanie imienia było bardzo ważną czynnością. Oznaczało, że człowiek został zaproszony przez Boga do uczestnictwa w dziele stworzenia. Jako osoba posiadająca zdolność myślenia i dokonywania wyboru, człowiek miał panować nad powierzonym mu światem. Warto zauważyć, że mężczyzna mimo tak wielkiej godności i roli, jaką otrzymał, nie czuł się szczęśliwy. Zrozumiał bowiem, że całe stworzenie posiada inną naturę i dlatego, jak stwierdził autor natchniony, „nie znalazła się pomoc odpowiednia dla mężczyzny”.

Wtedy Bóg podarował mężczyźnie odpowiednią towarzyszkę – kobietę. Bardzo piękny i jednocześnie zawierający głębokie prawdy jest opis stworzenia kobiety. Stwarza ją w sposób specjalny, ponieważ dotąd stwarzał wszystko z prochu ziemi, a więc z materii nieożywionej. Teraz stwarza z materii ożywionej – mówiąc obrazowo wyjmuje kobietę spod serca mężczyzny. Kobieta jawi się zatem jako szczyt stworzenia. Mężczyzna odkrył to natychmiast, bo kiedy tylko ją zobaczył powiedział: „Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała! Ta będzie się zwała niewiastą, bo z mężczyzny została wzięta”. W języku staropolskim zamiast słowa niewiasta używano terminu „mężyna”, które jeszcze bardziej podkreślało jedność i równość mężczyzny i kobiety. Wtedy mężczyzna podjął decyzję, aby na zawsze związać swoje życie z kobietą. Znalazł równą sobie towarzyszkę życia. „Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem”.

Ten piękny i pełen obrazów biblijny fragment mówi nam dzisiaj, że mężczyzna i kobieta są równi w ludzkiej godności. Zostali stworzeni, aby wzajemnie sobie pomagać, uzupełniać się i wzajemnie ubogacać. Do doskonałej jedności powinni dążyć w życiu małżeńskim.

To biblijne wydarzenie w jakiś sposób ciągle się powtarza i uobecnia. Na drogach ludzi zawierających sakrament małżeństwa Bóg stawiał różnych ludzi: rodzice, rodzeństwo, krewni, znajomi, koledzy i przyjaciele. To wystarczało do pewnego momentu i nawet dawało poczucie radości oraz pewnego spełnienia. Jednak serca młodych ludzi były niespokojne i wciąż otwarte na znalezienie tego jedynego i tej jedynej. W końcu krzyżują się drogi dwojga ludzi i po pewnym czasie znajomości odkrywają, że są dla siebie przeznaczeni. To odkrycie sprawia, że opuszczają rodzinny dom, czyli to, co dotąd było dla nich największą wartością i stają się jednym ciałem – małżeństwem, rodziną.

Tworzą się nowe relacje, w których na pierwszym miejscu będzie mąż i żona. Bycie jednym ciałem oznacza także bycie jednym duchem.

Znany niemiecki poeta Reiner Maria RILKE w jednym ze swoich utworów napisał: „Miłość to dwie samotności, które się spotykają i wspierają”. Tak jest w życiu małżon-

ków. Choć każde z nich jest odrębnym światem, bo posiada inną osobowość i charakter, to jednak mostem łączącym te odrębności będzie miłość. Miłość pozwoli akceptować to, w czym się różnią oraz sprawia, że te różnorodności stają się ich wzajemnym bogactwem i dopełnieniem. Miłość sprawia, że w cień odchodzą stwierdzenia „ja” oraz „moje”, a pojawią się „my” oraz „nasze”. Dwie obce dotąd samotności spotkały się w miłości i stały się czymś jednym.

Ks. dr Dariusz KWIATKOWSKI x x xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx x xxxx xxx xxx xxxx xxx xx

O sakramencie Pokuty c.d.

Szczera spowiedź Kościół wymaga, aby wyznawać grzechy ciężkie, popełnione świadomie, dobrowolnie i w ważnych sprawach. To one oddalają od Boga, pozbawiając nas życia Bożego, one niszczą Boży plan uświęcenia człowieka. Grzechy lekkie gładzi żal za grzechy. Wyrażamy go podczas Mszy św. Kościół także zaleca częstszą spowiedź, którą, o ile nie popełniono grzechów ciężkich, określa się jako spowiedź z pobożności. Chodzi w niej o stopniowe uwalnianie się od upodobania w jakimkolwiek grzechu, o przeżycie pojednania z Chrystusem, o chęć wzrastania w przyjaźni z Nim, o osobistą świętość, która jest powołaniem każdego chrześcijanina. Zważywszy na swoje powołanie do miłości na podobieństwo Jezusa Chrystusa, chrześcijanin nie może się zadowolić bylejakością. W realizacji tego zamysłu pomaga mu praktyka Komunii św. pierwszopiątkowej, wynagradzającej za grzechy świata. Szczera spowiedź jest prostym przyznaniem się przed Bogiem i przed Kościołem: Zgrzeszyłem przeciw Bogu i przeciw tobie, przeciw miłości Boga i miłości bliźniego. Już nie jestem godzien nazywać się Twoim synem, ale powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja. Chrystus wypowiada ustami kapłana słowo przebaczenia: Ja odpuszczam twoje grzechy. Szczera spowiedź i kapłańskie rozgrzeszenie są wyrazem zaledwie rozpoczętego procesu wewnętrznego nawrócenia.

Kapłan pełni w tym procesie rolę wyjątkową. Jest świadkiem nawracania się, reprezentuje Boże miłosierdzie i Bożą sprawiedliwość, jest reprezentantem wspólnoty Kościoła, rozdartej przez grzech. Czasem zmuszony jest do wiary przerastającej jego poznanie, zmuszony jest doszukiwać się woli nawrócenia i przemiany życia tam, gdzie jej prawie nie ma. Czasem, zamiast być świadkiem nawrócenia, kapłan staje się oskarżonym; zbiera gromy za to, że Kościół ośmiela się być wierny Chrystusowi w stawianiu wymagań, w nazywaniu zła złem, a grzechu grzechem.

Ks. Krzysztof FIJAŁKOWSKI SJ (468) x x xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx x xxxx xxx xxx xxxx xxx xx

PIELGRZYMKA LXXIX. JAN PAWEŁ II, ŚWIĘTY Zaczerpnięto ze źródła MH272

FRANCJA – XII ŚWIATOWY DZIEŃ MŁODZIEŻY Siedemdziesiąta dziewiąta pielgrzymka pontyfikatu Jana Pawła II zaprowadziła go do Francji, w Paryżu bowiem odbywał się XII Światowy Dzień Młodzieży, którego kulminacyjnym punktem była Msza Święta z homilią wygłoszona przez Papieża, w której Ojciec Święty wezwał młodzież do budowania cywilizacji miłości. „Nauczycielu – gdzie mieszkasz?” (J 1, 38). Takie pytanie zadali pewnego dnia Jezusowi z Nazaretu dwaj młodzi ludzie. Było to nad Jordanem. Jezus przyszedł, aby zostać ochrzczonym przez Jana, Jan zaś widząc nadchodzącego Jezusa rzekł: „Oto Baranek Boży” (J 1, 36). Te prorocze słowa wskazywały na Odkupiciela, który miał dać swoje życie

na odkupienie świata. Już wtedy, przy chrzcie w Jordanie, Jan wskazał na Ukrzyżowanego. Czy to nie jest znamienne, że poszli za Jezusem ci właśnie uczniowie Jana, którzy usłyszeli te słowa? A gdy Jezus zapytał ich: „Czego szukacie?” (J 1, 38), odpowiedzieli również pytaniem: „Rabbi! - to znaczy: Nauczycielu - gdzie mieszkasz?” (tamże).

Odparł im: „«Chodźcie, a zobaczycie». Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego” (J 1, 39). Stali się pierwszymi uczniami Jezusa. Jednym z nich był Andrzej, który przyprowadził do Jezusa także swojego brata, Szymona Piotra.

Drodzy przyjaciele, cieszę się, że dane mi jest rozważać tę Ewangelię razem z wami oraz wspólnie z kardynałami i biskupami, którzy mnie otaczają. Z radością ich pozdrawiam. (…). Serdecznie pozdrawiam też kapłanów koncelebransów, zakonników, zakonnice, wszystkich kierujących waszymi ruchami i grupami diecezjalnymi.

Dziękuję za obecność naszym braciom chrześcijanom z innych wspólnot, jak również przedstawicielom władz cywilnych, którzy zechcieli wziąć udział w tej liturgii. Pozdrawiając was raz jeszcze, pragnę przekazać serdeczne słowa otuchy obecnym wśród was niepełnosprawnym; jesteśmy im wdzięczni za to, że przybyli tu razem z nami i przynoszą nam świadectwo swojej wiary i nadziei. W imieniu was wszystkich pragnę też wyrazić wdzięczność licznym ochotnikom, którzy umiejętnie i z poświęceniem dbają o właściwą organizację waszego zgromadzenia.

W krótkim fragmencie Ewangelii, którego wysłuchaliśmy, zawiera się cała istota programu Światowego Dnia Młodzieży: wymiana pytań, potem odpowiedź, która jest powołaniem. Przedstawiając wam to spotkanie z Jezusem, liturgia dzisiejsza chce wskazać na to, co jest najistotniejsze w waszym życiu. Także ja, Następca Piotra, przybyłem, aby i was zachęcić do postawienia tego pytania Chrystusowi: „gdzie mieszkasz?”. Jeżeli szczerze zadacie Mu to pytanie, usłyszycie Jego odpowiedź i otrzymacie od Niego odwagę i moc, by za Nim pójść.

Pytanie rodzi się z poszukiwania. Człowiek szuka Boga. Młody człowiek odczytuje w sobie to poszukiwanie jako wewnętrzne prawo swojej egzystencji. Człowiek szuka swojej drogi w świecie widzialnym, a poprzez świat widzialny szuka niewidzialnego na całym szlaku swojej duchowej wędrówki. Każdy z nas może powtórzyć słowa psalmisty: „Szukam, o Panie, Twojego oblicza; swego oblicza nie zakrywaj przede mną” (Ps 27 [26], 8-9). Każdy z nas ma swoją osobistą historię i nosi w sobie pragnienie widzenia Boga, któ re rodzi się wraz z poznaniem świata stworzonego. Ten świat jest wspaniały i bogaty, odsłania przed człowiekiem swoje wielorakie bogactwa, fascynuje go, przyciąga jego umysł i wolę. Ostatecznie jednak nie zaspokaja jego ducha. Człowiek uświadamia sobie, że cały ten zróżnicowany świat ze swoim bogactwem jest przygodny.

Jest poniekąd skazany na śmierć. Dzisiaj jeszcze bardziej zdajemy sobie sprawę z nietrwałości naszej ziemi, bardzo często zagrożonej przez samego człowieka, któremu Stwórca ją powierzył.

Także człowiek przychodzi na świat rodząc się z łona matki, rośnie i dojrzewa; odkrywa swoje powołanie i rozwija swą osobowość w ciągu lat pracy; potem przybliża się moment odejścia z tego świata. Im dłużej trwa życie, tym bardziej człowiek uświadamia sobie swą przemijalność i tym bardziej otwiera się przed nim problem nieśmiertelności: Co jest poza granicą śmierci? I wówczas z głębi jego istoty rodzi się pytanie skierowane do Tego, który zwyciężył śmierć: „Rabbi – gdzie mieszkasz?”. Nauczycielu, Ty który kochasz i szanujesz człowieka, który wziąłeś na siebie ludzkie cierpienie, który rozjaśniasz tajemnicę ludzkiej egzystencji, pozwól nam odkryć prawdziwy sens naszego życia i powołania! „Szukam, o Panie, Twojego oblicza; swego oblicza nie zakrywaj przede mną” (Ps 27 [26], 8-9).

Nad Jordanem i jeszcze znacznie później uczniowie nie wiedzieli, kim jest naprawdę Jezus. Potrzebowali jeszcze wiele czasu, aby zrozumieć tajemnicę Syna Bożego. My także nosimy w sobie pragnienie poznania Tego, który objawia oblicze Boga. Chrystus odpowiadał na pytanie uczniów całą swoją mesjańską misją. Nauczał, a na potwierdzenie

prawdy tego, co głosił, czynił znaki wielkie, uzdrawiał chorych, wskrzeszał umarłych, uciszał burze na morzu. Jednakże całe to niezwykłe życie znalazło swój szczyt na Golgocie. Właśnie kontemplując Go na krzyżu, patrząc nań oczyma wiary, można „zobaczyć”, kim jest Chrystus Zbawiciel – Ten, który wziął na siebie nasze cierpienie, sprawiedliwy, który złożył swoje życie w ofierze i który usprawiedliwi wielu (por. Iz 53, 4. 10-11).

To szczytowe wyrażenie mądrości ujmuje św. Paweł w drugim dzisiejszym czytaniu w słowach głęboko przejmujących: „Nauka bowiem krzyża głupstwem jest dla tych, co idą na zatracenie, mocą Bożą zaś dla nas, którzy dostępujemy zbawienia. Napisane jest bowiem: Wytracę mądrość mędrców, a przebiegłość przebiegłych zniweczę. (...) Skoro bowiem świat przez mądrość nie poznał Boga w mądrości Bożej, spodobało się Bogu przez głupstwo głoszenia słowa zbawić wierzących. (...) my głosimy Chrystusa ukrzyżowanego” (1 Kor 1, 18-23). Słowa Apostoła są zwrócone do ówczesnych ludzi, do synów Izraela, którzy otrzymali od Boga objawienie na górze Synaj, oraz do Greków, którzy wykształcili u siebie wielką szkołę mądrości ludzkiej – wielką filozofię. Ale kresem i szczytem mądrości stał się dopiero Chrystus ukrzyżowany – nie tylko przez to, czego nauczał, ale przez to, że oddał siebie dla zbawienia człowieka. Św. Paweł z niezwykłą żarliwością powtarza: „Głosimy Chrystusa ukrzyżowanego”. Tego, który w oczach ludzkich może zdawać się słabością i głupstwem – Jego głosimy jako Moc i Mądrość, jako pełnię Prawdy. Co prawda, nasza ufność czasem słabnie, a nasze spojrzenie wiary zostaje przesłonięte przez zwątpienie i przez naszą własną słabość. Przyjmujemy orędzie Chrystusa jako ubodzy i pokorni grzesznicy.

Odpowiadając na nasze pytanie: „Nauczycielu – gdzie mieszkasz?”, Chrystus zwraca się do nas z wezwaniem: pójdźcie, a zobaczycie; w Krzyżu ujrzycie chwalebny znak odkupienia świata, miłującej obecności żywego Boga. Chrześcijanie zrozumieli, że to Krzyż panuje nad historią, i dlatego umieścili krucyfiksy w kościołach i przy drogach albo noszą je na piersi. Krzyż bowiem jest prawdziwym znakiem obecności Syna Bożego; w tym znaku objawia się Odkupiciel świata. „Nauczycielu – gdzie mieszkasz?”. Kościół odpowiada nam każdego dnia: Chrystus jest obecny w Eucharystii, sakramencie swojej śmierci i zmartwychwstania. W niej i poprzez nią rozpoznajecie mieszkanie Boga żywego w dziejach ludzi. Eucharystia bowiem to sakrament miłości, która zwyciężyła śmierć; to sakrament Przymierza, czysty dar miłości udzielony dla pojednania ludzi; to dar realnej obecności Jezusa, Odkupiciela, w chlebie, który jest Jego ciałem wydanym, i w winie, które jest Jego krwią wylaną za wielu. Przez Eucharystię wciąż na nowo sprawowaną wśród wszystkich narodów świata Chrystus ustanawia swój Kościół: jednoczy nas w uwielbieniu i dziękczynieniu za dar zbawienia, w komunii, którą może scalić tylko nieskończona miłość. Nasze światowe zgromadzenie czerpie cały swój sens z chwili obecnej, z celebracji Mszy św. Młodzi przyjaciele, niech wasza obecność tutaj będzie prawdziwym wyrazem wiary! Oto bowiem Chrystus odpowiada na wasze pytanie, a zarazem na pytania wszystkich ludzi, którzy szukają Boga żywego. Odpowiada wezwaniem: oto Ciało moje, jedzcie z niego wszyscy. Powierza Ojcu najwyższe pragnienie jedności wszystkich, których miłuje, w tej samej komunii.

Tak więc odpowiedź na pytanie: „Nauczycielu – gdzie mieszkasz?”, ma kilka wymiarów. Ma wymiar historyczny, paschalny i sakramentalny. Pierwsze czytanie dzisiejszej liturgii naprowadza nas na jeszcze jeden wymiar odpowiedzi na to programowe pytanie Światowego Dnia Młodzieży: Chrystus mieszka w swoim ludzie. To jest ten lud, o którym mówi Księga Powtórzonego Prawa, nawiązując do dziejów Izraela: „Pan (...) znalazł upodobanie w was (...) i wyprowadził was mocną ręką i wybawił was z domu niewoli ( ...).

Uznaj więc, że Pan, Bóg twój, jest Bogiem, Bogiem wiernym, zachowującym przymierze

i miłość do tysiącznego pokolenia” (por. Pwt 7, 7-9). Izrael jest narodem wybranym przez Boga, z którym zawarł On przymierze.

W Nowym Przymierzu to Boże wybranie objęło wszystkie narody ziemi. W Jezusie Chrystusie Bóg wybrał całą ludzkość. Odsłonił ten uniwersalny zakres wybrania przez odkupienie. W Chrystusie nie ma już Żyda ani Greka, nie ma już niewolnika ani człowieka wolnego, wszyscy są jednym (por. Ga 3, 28). Wszyscy zostali powołani, aby uczestniczyć w Bożym życiu za sprawą śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Czyż nasze spotkanie w czasie Światowego Dnia Młodzieży nie jest potwierdzeniem tej prawdy? Wy wszyscy tu zgromadzeni, ze wszystkich krajów i kontynentów, jesteście świadkami powszechnego zasięgu Ludu Bożego odkupionego przez Chrystusa! Tak więc ostatnia odpowiedź na pytanie: „Nauczycielu – gdzie mieszkasz?”, musi zabrzmieć: mieszkam we wszystkich ludziach odkupionych. Tak, Chrystus mieszka w swoim ludzie, który wśród wszystkich narodów ziemi zakorzenił się i podąża za Nim, Panem ukrzyżowanym i zmartwychwstałym, Odkupicielem świata, Nauczycielem, który ma słowa życia wiecznego, który jest „Głową nowego i powszechnego ludu synów Bożych” (Lumen gentium, 13).

Wspaniale mówi o tym Sobór Watykański II: to On „udzielił nam Ducha swego, który będąc jednym i tym samym w Głowie i w członkach, całe ciało ożywia” (tamże, 7). Dzięki Kościołowi, który pozwala nam uczestniczyć w życiu samego Chrystusa, możemy teraz wszyscy mówić do Jezusa słowami Piotra: Do kogóż pójdziemy? Do kogóż innego pójdziemy? (por. J 6, 68).

Młodzi przyjaciele, wasza droga nie kończy się tutaj.

Czas nie zatrzymuje się dzisiaj. Idźcie na drogi świata, na drogi ludzkości, pozostając zjednoczeni w Kościele Chrystusa! Kontemplujcie nieustannie chwałę i miłość Boga, a otrzymacie światło, byście mogli budować cywilizację miłości i pomagać ludziom dostrzegać świat przemieniony przez odwieczną mądrość i miłość.

Trwajcie w przebaczeniu i pojednaniu, bądźcie wierni łasce chrztu! Dawajcie świadectwo o Ewangelii! Jako aktywni i odpowiedzialni członkowie Kościoła bądźcie uczniami i świadkami Chrystusa, który objawia Ojca, trwajcie w jedności Ducha, który daje życie!

Po okresie minionych osiemnastu lat każdy z nas winien zadać sobie pytanie o realizację wskazań świętego papieża. I choć niestety ten rachunek sumienia z pewnością nie napełni nas radością, ale niech będzie wezwaniem. Chrześcijanin zawsze jest człowiekiem nadziei, ale musi za nią wziąć odpowiedzialność. x x xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx x xxxx xxx xxx xxxx xxx xx

NABOŻEŃSTWO CZERWCOWE

w dni powszednie odprawiamy dwukrotnie, tzn.: ok. godz. 17.15 na zakończenie adoracji Najświętszego Sakramentu w kaplicy Adoracji;  oraz na zakończenie wieczornej Mszy św.; w niedziele i święta => o 17.30.

Wszystkich, którzy fizycznie nie mogą włączyć się do nabożeństw, zapraszamy do duchowej łączności w modlitwie.

Zachęcamy też do spotkań i modlitwy we wspólnotach domowych a szczególnie wraz ze starszymi i chorymi.



x x xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx x xx xxx x xxxx xxx xxx xxxx xxx xx

ZAPOWIEDZI PRZEDMAŁŻEŃSKIE! Do sakramentu małżeństwa przygotowują się: NARZECZONY NARZECZONA

Zapow.

Mateusz – Jan MILEWICZ Aleksandra – Katarzyna STRZECHA 2.

Zacharzyce Wrocław, Leonadra da Vinci Marcin CYBUCH Ewelina – Barbara KLUZOWICZ 2.

Wrocław, Semaforowa Wrocław, Semaforowa Polecając modlitwie przygotowujących się do małżeństwa przypominamy, że ktokolwiek wiedziałby o jakichkolwiek przeszkodach uniemożliwiających pobłogosławienie wyżej wspomnianych związków, w sumieniu zobowiązany jest powiadomić o tym tutejsze duszpasterstwo. x x xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx x xxxx xxx xxx xxxx xxx xx

22. czerwca –> PONIEDZIAŁEK * św. Paulina z NOLI, biskupa –> wspomnienie dowolne

Paulin (łac. paulus – mały), urodził się w pobliżu Bordeaux we Francji w roku 355. Starannie wychowany piastował różne godności w administracji cesarstwa. W latach 383-384 przebywał w Hiszpanii, gdzie ożenił się z zamożną panną. Urodzony z tego związku syn zmarł we wczesnym dzieciństwie. Po powrocie do Francji Paulin doznał przy grobie św. Marcina w Tours cudownego uzdrowienia z choroby oczu. Od tego momentu oboje małżonkowie postanowili poświęcić się na służbę Bogu. Paulin zrezygnował z zajmowanych urzędów, sprzedał majątek i wspólnie z żoną wspierał ubogich oraz wykupywał niewolników. Po upływie trzech lat obydwoje wstąpili do zakonu. Będąc mnichem Paulin przyjął święcenia kapłańskie i wspólnie z kilkoma towarzyszami osiadł przy grobie św. Feliksa w Noli. Sława jego musiała być duża, skoro duchowieństwo i wierni wybrali go w 410 roku na biskupa tego miasta. Okazał się gorliwym i zapobiegliwym pasterzem powierzonej mu owczarni. Dbał o ludzi biednych i chorych, zwłaszcza po krwawych najazdach Gotów. Pozostawił po sobie wiele hymnów religijnych i modlitw. Zmarł dnia 22. czerwca 431 roku. * świętych męczenników: Jana FISHERA, biskupa i Tomasza MORE’A, kanclerza państwa –> wspomnienie dowolne

Jan Fisher (hebr. Johhanan – Bóg jest łaskawy), urodzony w roku 1469, skończył studia teologiczne w Cambridge w Anglii. Na tej uczelni był następnie profesorem. Od roku 1501 sprawował urząd wicekanclerza. Po trzech latach został mianowany kanclerzem i biskupem w Rochestler. Zasłużył się jako biskup przez gorliwą pracę duszpasterską, troską o ubogich, nauczanie prawd wiary, a jako kanclerz uniwersytetu ufundował dwa kolegia, ubogacił go nową katedrą, a przede wszystkim zreformował go w duchu humanizmu chrześcijańskiego. Napisał dzieła przeciwko współczesnym mu błędom. Kanonizowany został przez papieża Piusa XI w 1935 roku.

Tomasz More (hebr. toma – bliźniak), urodzony 07. lutego 1477 w Londynie w rodzinie mieszczańskiej. Po prawniczych studiach na Oxfordzie, rozpoczął pracę jako adwokat. Nastepnie wyjechał do Francji, aby zapoznać się z tamtejszym systemem prawnym. Po powrocie zupełnie nieoczekiwanie zrezygnował z zajmowanych urzędów i wstąpił do surowego zakonu kartuzów.

Doświadczywszy, że nie nadaje się do takiego życia, wystąpił po czterech latach i zawarł małżeństwo, z którego miał jednego syna i trzy córki. Prowadził królewską kancelarię. Napisał dzieła o właściwym sprawowaniu rządów i o obronie wiary.

Obydwaj z rozkazu króla Henryka VIII zostali skazani na ścięcie w roku 1535 za to, że się przeciwstawili rozwodowi króla i jego polityce kościelnej. Jan Fisher zginął 22. czerwca, Tomasz More 06. lipca. Gdy Jan Fisher przebywał w więzieniu, papież Paweł III mianował go kardynałem.

******************************************************

KARTKA Z HISTORII: 1792 1890 1897 1978 1983

-

Król Stanisław August PONIATOWSKI ustanowił Order VIRTUTI MILITARI; ur. Kazimierz OPALIŃSKI, aktor, reżyser teatralny (zm. 1979); ur. Henryk DOBRZAŃSKI ps. HUBAL, dowódca wojskowy, olimpijczyk (zm. 1940); odkryto CHARONA, uznawanego przed długi czas za jedyny księżyc PLUTONA; Jan Paweł II beatyfikował Brata Alberta CHMIELOWSKIEGO i o. Rafała KALINOWSKIEGO;

2000 - NASA opublikowała informację o odnalezieniu śladów wody na Marsie; 2003 - kościół garnizonowy św. Elżbiety we Wrocławiu bazyliką mniejszą;

******************************************************

SŁOWO BOŻE NA DZIŚ:

Rdz 12, 1-9.; – Powołanie Abrahama Szczęśliwy naród wybrany przez Pana => Ps 33(32), 12-13. 18-20. 22.;

Mt 7, 1-15; – Drzazga i belka Wolny od obłudy. Jezus piętnuje obłudę i postawy prowadzące do fałszywych osądów. Grzechy te uderzają głównie w relacje międzyludzkie i niszczą miłość. Wsłuchując się w przestrogi Jezusa, warto zadać sobie pytanie o to, kim jestem. Czy nie stanąłem po stronie obłudników i tych, którzy czyhają jedynie na potknięcia drugiego człowieka. Czasem rany, jakie zadali mi inni, mogą powodować moje rozgoryczenie i rozczarowanie, a w efekcie rozbudzić we mnie chęć zemsty i odwetu. Przebaczenie jest zawsze możliwe. Nawet wtedy, gdy po ludzku wydaje się ono niemożliwe, Bóg może uzdolnić mnie do niego. Trzeba tylko tego chcieć i o to z pokorą prosić.

Ty wiesz, Panie, jakie jest moje serce. Ty znasz moje zranienia i ich źródła. Proszę, uzdrów moje serce i uczyń mnie człowiekiem szczerym i wolnym od obłudy.

******************************************************

PORZĄDEK DUSZPASTERSKO – LITURGICZNY 7.00

}

w int. śp. Anieli KARBOWSKIEJ => gregorianka 22.;

******************************************************

Wrocław wspomina Bolesława Kardynała KOMINKA

W 2015 roku obchodzimy 50-tą rocznicę „Orędzia biskupów polskich do niemieckich”, którego głównym autorem był ówczesny Metropolita Wrocławski Ksiądz Arcybiskup Bolesław KOMINEK. Z tej racji, jak również w przypadającą w czerwcu rocznicę jego konsekracji biskupiej, zapraszamy Wrocławian oraz gości na szczególne wydarzenie, które odbędzie się 22. czerwca br. na Ostrowie Tumskim. Uroczystość rozpocznie się o godz. 12.00 Mszą Świętą w oprawie muzycznej Chóru „VOX CLEMENS”, celebrowaną w Katedrze Wrocławskiej przez J.E. Księdza Arcybiskupa Józefa Kupnego, Metropolitę Wrocławskiego.

Następnie w auli Papieskiego Wydziału Teologicznego, obok Katedry, wykład pt. „Arcybiskup Bolesław Kominek – droga od Radlina do Wrocławia” wygłosi Ks. dr hab. Henryk Olszar z Uniwersytetu Śląskiego. Kolejnym punktem programu będzie występ artystyczny uczniów Szkoły Podstawowej im.

Arcybiskupa Bolesława Kominka z Radlina II, rodzinnego miasta Arcybiskupa. Po występie uczestnicy spotkania przejdą, przy dźwiękach orkiestry dętej z Chorzowa, pod pomnik Bolesława Kominka usytuowany obok kościoła pw. NMP na Piasku, gdzie zostaną złożone kwiaty. Serdecznie zapraszamy wszystkich Wrocławian.

******************************************************

16.30

=>

Spotkanie - próba scholi uczniowskiej

ZAPRASZAMY UCZNIÓW SZKOŁY PODSTAWOWEJ!

18.00

}

w int. p. Jana DERENIA, dziękczynno – błagalna o zdrowie i Boże błogosławieństwo z okazji Imienin;

}

w int. ks. proboszcza Jana, z okazji Imienin => dziękczynno – błagalna; /Intencja Rodziny Rodzin/;

}

w int. śp. Janiny, w 1. rocznicę śmierci; w int. śp. Stanisława i Mieczysława z Rodziny LIPIEC oraz śp. Aleksandra, Zofii i Ryszarda z Rodziny ZIENKIEWICZ;

******************************************************

19.00 => => Miting Brochowskiej Wspólnoty AA i AN

x x xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx x xxxx x xx xxx xxxx xxx xx

23. czerwca –> WTOREK KARTKA Z HISTORII: 1290 1390 1400 1840 1872 1894 1918 1937 1997

-

zm. Henryk IV PROBUS, książę wrocławski i krakowski (ur. 1257/1258); ur. św. Jan z KĘT, filozof i teolog (zm. 1473); ur. Jan GUTENBERG, niemiecki drukarz, wynalazca druku (zm. 1468); Antoine SAX opatentował saksofon; ur. św. Luigi ORIONE, założyciel zgromadzenia ORIONISTÓW (zm. 1940); w Paryżu utworzono Międzynarodowy Komitet Olimpijski; w krypcie katedry na Wawelu złożono trumnę ze zwłokami Tadeusza KOŚCIUSZKI; trumna Józefa PIŁSUDSKIEGO spoczęła w krypcie pod wieżą Srebrnych Dzwonów; japoński podróżnik MITSURO OBA pierwszy na świecie samotnie przeszedł na nartach przez zamarznięty Ocean Arktyczny;

Dzień Ojca => święto, dzień szacunku dla ojców obchodzone corocznie w bardzo wielu krajach.

W różnych krajach odbywa się w różnych terminach, ale w wielu z nich (m.in. w Wielkiej Brytanii i Holandii) przyjęto termin identyczny jak w USA (trzecia niedziela czerwca).

W innych krajach katolickich (np. we Włoszech, Hiszpanii i Portugalii) 19. marca w dzień św.

Józefa, na Litwie w pierwszą niedzielę czerwca, w Austrii – w drugą niedzielę czerwca, a w Niemczech – w dniu uroczystości Wniebowstąpienia Pańskiego (Christi Himmelfahrt), który przypada na 39. dzień po Niedzieli Wielkanocnej (40. dnia licząc wraz z tą niedzielą).

W Polsce, podobnie jak w Nikaragui, święto to obchodzone jest 23. czerwca (od 1965 roku). W Niemczech Dzień Ojca z czasem przerodził się w Dzień Mężczyzn. W krajach skandynawskich Dzień Ojca obchodzony jest w drugą niedzielę listopada. W Danii Dzień Ojca obchodzony jest co roku 5. czerwca.

******************************************************

SŁOWO BOŻE NA DZIŚ:

Rdz 13, 2. 5-18.; – Abraham i Lot rozdzielają się Prawy zamieszka w domu Twoim, Panie => Ps 15(14), 1- 5.;

Mt 7, 12-14.; – Brama szeroka i brama ciasna Wąska droga. Człowiek ma do wyboru dwie drogi: jedna jest szersza i łatwiejsza, która prowadzi do zguby. Druga droga jest węższa i trudniejsza, ale prowadzi do życia. Chcąc przeżyć życie dobrze, trzeba być przygotowanym na trud wędrowania drogą trudniejszą. Musimy od siebie wymagać. Każdy kolejny dzień, który Bóg nam daje, jest dla nas wyzwaniem. W świecie ogarniętym w wielu miejscach przez smutek i beznadzieję potrzeba ludzi, którzy z determinacją i oddaniem pójdą drogą prowadzącą do życia i będą na tę drogę pociągać innych. Nie bójmy się duchowych wyzwań.

Nawet jeśli na początku wydają się one trudne, z czasem wydadzą piękne owoce.

Panie, który jesteś bramą życia, daj mi odwagę i wytrwałość, abym szedł drogą prowadzącą do życia, nawet jeśli ta droga jest trudna i bardzo zawiła.

******************************************************

PORZĄDEK DUSZPASTERSKO – LITURGICZNY 7.00

}

w int. śp. Anieli KARBOWSKIEJ => gregorianka 23.;

******************************************************

UWAGA – PAMIĘTAJ – WAŻNE – ZAPRASZAMY!

16.00 }

PLAC PRZY ŚWIĄTYNI PARAFIALNEJ INAUGURACJA PIESZEJ PIELGRZYMKI DO BIEŃKOWIC!

* Comiesięcznym zwyczajem udajemy się dziś z pielgrzymką do parafialnego sanktuarium ku czci św. Ojca Pio w Bieńkowicach.

Udajemy się tam z modlitwą w intencji chorych, cierpiących, samotnych naszej Parafii oraz ze szpitala Brochowskiego nadto w intencji Brochowskiej Służby Zdrowia oraz tych wszystkich, którzy mają staranie o naszych chorych i wszystkich potrzebujących pomocy.

BIEŃKOWICE w intencji chorych, cierpiących i samotnych oraz tych wszystkich, którzy mają o nich staranie;

17.00 }

****************************************************** 18.00

}

w int. Ojców => dziękczynno – błagalna;

}

w int. śp. Zenona STEFANIAKA, z okazji Imienin i Dnia Ojca; /Intencja żony i dzieci/

x x xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxx x xxx xxx xxxx xxx xxx x xxxx xxx xxx xxxx xxx xx

24. czerwca –> ŚRODA => UROCZYSTOŚĆ

GŁÓWNEGO PATRONA ARCHIDIECEZJI WROCŁAWSKIEJ

Jan Chrzciciel (hebr. Johhanan

=>

Bóg jest łaskawy),

urodził się w Judei, według tradycji w A IN KARIM, jako syn kapłana Zachariasza i Elżbiety (Łk 1, 5-80). Był krewnym Jezusa Chrystusa. W młodym wieku udał się na pustynię, gdzie podjął życie ascety. Na przełomie 28/29 roku nad Jordanem, w pobliżu Jerycha, rozpoczął publiczne nauczanie o nadchodzącym Królestwie Bożym oraz udzielał chrztu pokuty. Wskazał na Jezusa jako oczekiwanego Baranka Bożego (J 1, 29 nn) i nazwał Go Mesjaszem (J 1, 20-34). Uchodził za proroka, ale Chrystus określił go jako kogoś więcej niż prorok (Mt 11, 9 nn), tzn. jako posłaniec przed Bogiem. Wystąpił przeciw królowi Herodowi A NTYPASOWI, potępiając jego kazirodcze małżeństwo z Herodiadą, bratową. Został przez niego aresztowany i uwięziony w twierdzy M ACHERONTU (Mt 11, 2-6), a następnie ścięty (Mk 6, 17-28). Miał wtedy trzydzieści kilka lat. W Janie Chrzcicielu uderza jego świętość, życie pełne ascezy i pokuty, siła charakteru, bezkompromisowość.

Był pierwszym świętym czczonym w całym Kościele. Jemu dedykowana jest bazylika rzymska św. Jana na Lateranie, przy której przez prawie 1000 lat mieli swoją siedzibę papieże. Jest patronem Austrii, Francji, Holandii, Malty, Niemiec, Prowansji, Węgier; Akwitanii, Aragonii; archidiecezji wrocławskiej i warszawskiej; Amiens, Awinionu, Bonn, Florencji, Frankfurtu nad Menem, Kolonii, Lipska, Lyonu, Neapolu, Norymbergi, Nysy, Wiednia, Wrocławia; jest patronem wielu zakonów, m. in. joannitów (Kawalerów Maltańskich), mnichów, dziewic, pasterzy i stad, kowali, krawców, kuśnierzy, rymarzy; abstynentów, niezamężnych matek, skazanych na śmierć. Jest orędownikiem podczas gradobicia, w chorobach epilepsji. Do najgłośniejszych sanktuariów św. Jana Chrzciciela należy bazylika w Damaszku, wybudowana przez cesarza TEODOZEGO I (379 – 395). Znajduje się w niej grobowiec kryjący głowę świętego. Obecnie bazylika ta jest meczetem muzułmańskim. Chrześcijanie odwiedzają miejscowość AIN – KARIM, gdzie w kościele można oglądać grotę narodzin św. Jana. Z dniem św.

Jana wiążą się przysłowia: Św. Jan, przynosi jagód dzban, Jak św. Jan obwieści, będzie dni czterdzieści. W ikonografii św. Jan przedstawiany jest jako dziecko, młodzieniec lub mąż ascetyczny, ubrany w skórę zwierzęcą albo płaszcz z sierści wielbłąda. Jego atrybutami są: Baranek Boży, baranek na ramieniu, na księdze lub u stóp, baranek z kielichem, chłopiec bawiący się z barankiem, głowa na misie, krzyż.

******************************************************

KARTKA Z HISTORII: 972 1386 1542 1838 1976 1981

-

MIESZKO I pod Cedynią zwyciężył nad wojskami niemieckiego margrabiego HODONA; ur. św. Jan KAPISTRAN, włoski franciszkanin (zm. 1456); ur. św. Jan od Krzyża, hiszpański karmelita, mistyk, reformator, poeta (zm. 1591); ur. Jan MATEJKO, malarz (zm. 1893); podwyżka cen żywności wywołała protesty nazwane potem: CZERWCEM 1976; miało miejsce pierwsze objawienie Najświętszej Maryi Panny w MEJUGORJE;

******************************************************

SŁOWO BOŻE NA DZIŚ:

JAN, BĘDZIE MU NA IMIĘ. W języku hebrajskim imię JAN oznacza: Pan jest łaskawy. Zachariasz i Elżbieta – rodzice Jana Chrzciciela – w swej starości doznali wielkiego miłosierdzia Bożego. Bóg, dając im syna, pokonał ich podeszły wiek i bezpłodność Elżbiety. Zrozumiała jest więc stanowczość, z jaką zarówno Elżbieta, jak i Zachariasz domagali się, by ich syn miał na imię Jan. Łaska, którą Bóg obdarza ludzi, jest darem, a Jan był dla swych rodziców nieustannym przypomnieniem, że Bóg obdarza człowieka bezinteresownie. Jan Chrzciciel jest także i dla nas świadectwem, że jedynie w Bogu jest nadzieja - w szerokim rozumieniu tego słowa

- dla wszystkich, również dla tych, którzy niczego już nie spodziewają się od życia, oprócz samotności i opuszczenia. Jan Chrzciciel potwierdził całym swym życiem, że Bóg jest dla ludzi pełen łaski i miłosierdzia - otrzymał bowiem od Stwórcy tak wielką moc, że oddał życie za prawdę (por. Mk 6, 18. 27). Zapowiedział przyjście Zbawiciela świata i wskazał, że jest nim Jezus Chrystus. Łaskawość Boga nigdy się nie wyczerpuje. Jeśli ją przyjmiemy – zadziwia nie tylko nas, ale i wszystkich, którzy są tego świadkami. ks. Stanisław WITKOWSKI - saletyn

******************************************************

SŁOWO BOŻE NA DZIŚ:

Iz 49, 1-6; – Bóg ukształtował Jana na swojego sługę Tajemnica Bożego wyboru i powołania sięga samych początków, jeszcze przed narodzeniem, co przywodzi na myśl powołanie do świętości jeszcze przed założeniem świata. Tak było w przypadku tych, którzy poprzedzili przyjście Jezusa: Maryi, która została niepokalanie poczęta, i Jana, który podskoczył z radości w łonie swej matki.

Sławię Cię, Panie, za to żeś mnie stworzył => Ps 139(138), 1-3.13-15.; Psalm 139 najpełniej i zarazem najpiękniej ukazuje Boską wszechwiedzę. Pan doskonale zna człowieka. Nie tylko jego wnętrze, które przecież stworzył czy wręcz utkał, ale nade wszystko myśli i drogi. Jest to szczególnie niepojęte, ponieważ myśl ludzka mknie bardzo szybko, a drogi w wolności tak różnie są wybierane.

Tym bardziej należy sławić Boga!

Dz 13, 22-26; – Jan głosił pokutę przed przyjściem Chrystusa Jan Chrzciciel, miał przygotować dla Niego drogę oraz dać poznać ludziom zbawienie przez gotowość do nawrócenia. Jego działalność była przełomowym wydarzeniem w historii Zbawienia. On dał ludziom świadomość, że grzechy mogą być odpuszczone, podjęta pokuta prowadzi do nawrócenia, a obiecany Mesjasz jest już blisko.

Słowa Ewangelii według św. Łukasza (1, 57 - 66.80) => Narodzenie się Jana Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy jej sąsiedzi i krewni usłyszeli, że Pan okazał tak wielkie miłosierdzie nad nią, cieszyli się z nią razem. Ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecię, i chcieli mu dać imię ojca jego, Zachariasza. Jednakże matka jego odpowiedziała: „Nie, lecz ma otrzymać imię Jan”.

Odrzekli jej: „Nie ma nikogo w twoim rodzie, kto by nosił to imię”. Pytali więc znakami jego ojca, jak by go chciał nazwać.

On zażądał tabliczki i napisał: „Jan będzie mu na imię”. I wszyscy się dziwili.

A natychmiast otworzyły się jego usta, język się rozwiązał i mówił wielbiąc Boga.

I padł strach na wszystkich ich sąsiadów. W całej górskiej krainie Judei rozpowiadano o tym wszystkim, co się zdarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, brali to sobie do serca i pytali: „Kimże będzie to dziecię?” Bo istotnie ręka Pańska była z nim.

Chłopiec zaś rósł i wzmacniał się duchem; a żył na pustkowiu aż do dnia ukazania się przed Izraelem.

******************************************************

Spór o imię poprzednika Jezusa jest tak naprawdę polemiką dotyczącą obrazu Boga. Gdy Wschodzące Słońce (Chrystus) miało nawiedzić świat, wydarzyło się coś więcej niż tylko to, że Bóg okazał pamięć o swym ludzie. Wyraża to imię Zachariasz (Bóg okazał pamięć o swym ludzie). Wówczas Bóg przede wszystkim dał wyraz swojej łaskawości wobec wszystkich ludzi. To właśnie objawia imię Jan (Bóg okazał łaskę).

Mamy za co wielbić Boga.

******************************************************

Papieski komentarz do Liturgii Słowa:

.

(24. czerwca 2001).

„Jan będzie mu na imię”. Zachariasz potwierdza zdumionej rodzinie imię syna, wypisując je na tablicy. Sam Bóg przez swego anioła wskazał na to imię, które po hebrajsku oznacza „Bóg jest przychylny”. Bóg jest przychylny dla człowieka, chce On jego życia i jego zbawienia. Bóg jest przychylny dla swego narodu: przez niego chce On błogosławić wszystkim narodom ziemi. Bóg jest przychylny dla ludzkości, prowadzi ją drogą wiodącą do ziemi, gdzie panuje spokój i sprawiedliwość. Wszystko to zostało zapisane w tym imieniu: Jan! Jan był zwiastunem, poprzednikiem: został posłany po to, aby przygotować drogę Chrystusowi.

******************************************************

Perspektywa duchowa. Poczęcie Jana Chrzciciela było cudem. Ale cud trzeba umieć przyjąć i go zrozumieć. Zachariasz potrzebował właśnie takiego czasu. Stąd też Bóg pozbawił go na jakiś czas głosu, aby mógł przeżyć pewne sprawy w swoim sercu. Często jest tak, że doświadczenie choroby, przykucia do łóżka czy wózka inwalidzkiego ma dla człowieka zbawienne skutki w perspektywie życia duchowego. Potrafimy się wówczas zatrzymać, stanąć w pokorze wobec siebie, drugiego człowieka i Boga. Wpatrując się w przykład Zachariasza, uczmy się przyjmować każde doświadczenie życiowe w pespektywie wiary i pożytku duchowego.

Panie, naucz mnie z cierpliwością, pokorą i duchową wrażliwością przeżywać wszystkie te doświadczenia, które dajesz mi przeżyć w moim życiu.

******************************************************

PORZĄDEK DUSZPASTERSKO – LITURGICZNY 7.00

}

w int. śp. Anieli KARBOWSKIEJ => gregorianka 24.;

}

w int. śp. Jana MALCA, z okazji Imienin;

******************************************************

16.00

=>

wszystkie grupy razem

Kurs języka angielskiego dla Seniorów => w sali nr 1. Domu Katechetycznego ******************************************************

16.00 => Dom Katechetyczny – sala nr 2.

ROBOKLOCKI LEGO ****************************************************** 18.00

}

w int. ks. proboszcza Jana oraz Jego księży współpracowników, z okazji Imienin => dziękczynno – błagalna;

}

w int. ks. proboszcza Jana, z okazji Imienin => dziękczynno – błagalna; /Intencja Rodziny Różańcowej/;

}

w int. p. organisty Jana, z okazji Imienin => dziękczynno – błagalna;

Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy Ojcze wszechmogący, Twój Syn dał nam Maryję, swoją Rodzicielkę, której sławny obraz czcimy, jako Matkę gotową nieustannie pomagać; + spraw, abyśmy gorliwie wypraszając Jej macierzyńską pomoc, * nieustannie doznawali owoców Twojego Odkupienia.

Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

} Intencje nowennowe:  w int. Ojca świętego Franciszka i Pasterza Kościoła wrocławskiego, abpa Józefa;  w int. biskupów, kapłanów, diakonów, kleryków, sióstr oraz liczne i święte powołania kapłańskie i zakonne, także z naszej Parafii;  w int. dzieła beatyfikacji Sługi Bożego ks. Aleksandra ZIENKIEWICZA „Wujka”;  w int. Ojczyzny i Kościoła św. w Polsce oraz o szacunek dla Krzyża Św.;  w czerwcowych intencjach Apostolstwa Modlitwy;  w int. Przyjaciół i Dobrodziejów naszej Parafii;  w int. o błogosławieństwo Boże we wszystkich inwestycjach parafialnych;  w int. Brochowskich Rodziców duchowej adopcji dziecka poczętego;  w int. o błogosławieństwo dla małżeństw i Rodzin naszej Parafii, szczególnie dla Rodzin dzieci komunijnych i katechumenów do bierzmowania;  w int. uczniów i pracowników Przedszkoli, Świetlicy Środowiskowej, Szkół, Uczelni i wszelkich Instytucji służących dzieciom i młodzieży naszej Parafii;  w int. wspólnot pobożnych naszej Parafii: Rodziny Różańcowej, Rodziny Rodzin, S.L.O., E.R.M., Chóru parafialnego i Scholi;  w int. chorych, cierpiących i samotnych – także z naszego Szpitala;  w int. Brochowskiej służby zdrowia oraz wszystkich opiekunów chorych;  w int. społeczności Brochowskich i wrocławskich Kolejarzy;  w int. społeczności Brochowskich Romów;  w int. o pracę dla bezrobotnych i pomyślność dla pracodawców;  w int. tych wszystkich, którzy prosili nas o modlitewną pamięć i tych, którym ją obiecaliśmy;  w intencjach uczestników Brochowskiej Adoracji Najświętszego Sakramentu;  w intencjach Czcicieli Miłosierdzia Bożego;  w int. Brochowskich uczestników czerwcowej modlitwy do Serca Pana Jezusa;  w intencjach wszystkich uczestników Nowenny do M.B. Nieustającej Pomocy;  w intencjach nabożeństwa do Św. Michała Archanioła;  w int. Brochowskich uczestników dzieła Świętości Życia;  w int. zmarłych naszych Rodziców, Krewnych, Przyjaciół i Dobrodziejów;  w int. śp. ks. Kazimierza MALINOSIA, w rocznicę Jego urodzin i święceń kapł.;  w int. zmarłych z Rodziny WĘGRÓW: Szczepana, w 73. rocznicę śmierci; Rozalii, w 50. rocznicę śmierci; siostry Heleny i brata Bronisława oraz Agaty i Andrzeja NYDZA; x x xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx x xxxx xxx xxx xxxx xxx xx

25. czerwca –> CZWARTEK * Bł. Doroty z Mątowów –> wspomnienie dowolne

Dorota (grec. doron - dar i Theos - Bóg => dar od Boga), urodziła się w Mątowach Wielkich w roku 1347. W młodości została wydana za mąż i urodziła 9 dzieci. Będąc zapobiegliwą gospodynią domu, stale dążyła do chrześcijańskiej doskonałości. Po śmierci męża udała się do Kwidzyna, aby korzystać z kierownictwa wybitnego teologa Jana. Za jego zgodą zamknęła się

w celi obok kościoła katedralnego i oddała się modlitwie i pokucie. Zmarła 25. czerwca 1394 r.

******************************************************

KARTKA Z HISTORII:

1447 - Kazimierz IV JAGIELLOŃCZYK (1427 – 1492) został koronowany na króla Polski; 1903 - ur. George ORWELL, właściwie: Eric BLAIR, pisarz i publicysta angielski (zm. 1950); 1749 - wybuch tysięcy beczek prochu w baszcie mieszczącej się przy dzisiejszej ul. Włodkowica we Wrocławiu - zginęło około 60 osób; 1963 - Kardynał Giovanni Battista MONTINI został obrany papieżem i przyjął imię Pawła VI; 1976 - protest radomskich robotników po podwyżce cen żywności; 1998 - zm. Marek PAPAŁA, oficer policji, komendant główny policji, zamordowany (ur. 1959);

******************************************************

SŁOWO BOŻE NA DZIŚ:

Rdz 16, 1-12. 15-16.; – Narodzenie się Izmaela Nasz Pan jest dobry: chwalcie Go na wieki => Ps 111(110), 1-4. 7-8.;

Mt 7, 21-29; – Dom zbudowany na skale i dom zbudowany na piasku Nie żyj tylko słowem, ale czynem. Nie wystarczy jedynie słuchać słowa Bożego. Aby osiągnąć zbawienie, trzeba to słowo wprowadzać w czyn. Gdy człowiek żyje przykazaniem miłości Boga i bliźniego, ma poczucie spełnienia i jego życie nabiera sensu. W dzisiejszych czasach tak wielu ludzi jest zagubionych. Zatracają się w gąszczu fałszywych ideologii i dominacji pieniądza. Brakuje im duchowego fundamentu i w obliczu trudności bardzo szybko się załamują. Jezus jest tym, który przemawiał z mocą. Jeśli zaufamy mocy płynącej ze słowa Bożego i wprowadzimy je w czyn, otrzymamy wszelkie potrzebne łaski, aby wypełnić przykazanie miłości bliźniego.

Boski Mistrzu, pragnę być nie tylko tym, który słucha, ale także tym, który działa mocą Twojego słowa. Dodaj mi siły, abym jak najpełniej wypełnił w moim życiu przykazanie miłości Boga i bliźniego.

******************************************************

PORZĄDEK DUSZPASTERSKO – LITURGICZNY 7.00

}

w int. śp. Anieli KARBOWSKIEJ => gregorianka 25.;

}

Parafialny Dzień Świętości Życia w int. dziękczynnej za dar życia; w int. błagalnej, o świętość życia małżonków i Rodziców; w int. polskiej a szczególnie Brochowskiej służby zdrowia; w int. o szczęśliwe rozwiązanie dla matek oczekujących rozwiązania; w int. o uratowanie małżeństw od rozdarcia, poczęte dzieci od śmierci; w int. Brochowskich Rodziców duchowej adopcji poczętego dziecka; w int. Rodzin nowoochrzczonych dzieci => dziękczynno – błagalna;

}

w int. społeczności Brochowskich i wrocławskich kolejarzy => dziękczynno - błagalna;

}

w int. ks. proboszcza Jana, z okazji Imienin => dziękczynno – błagalna; /Intencja Księży Współpracowników/;

18.00

******************************************************

UWAGA – PAMIĘTAJ – WAŻNE – ZAPRASZAMY!

KATECHEZA (PRZED)CHRZCIELNA

Ok. 19.00 (po Mszy św.) =>

Do udziału w niej zobowiązani są Rodzice proszący o chrzest św. dla swego dziecka oraz wszyscy nasi Parafianie, którzy chcą pełnić posługę Rodziców chrzestnych. Nadto, zapraszamy wszystkich zainteresowanych odczytaniem na nowo wartości i znaczenia daru sakramentu Chrztu św. x x xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx x xxxx xxx xxx xxxx xxx xx

26. czerwca –> PIĄTEK

* Św. Zygmunta GORAZDOWSKIEGO, kapłana -> wspomnienie dowolne

Zygmunt (germ. sigi - zwycięstwo i mund - opieka => Mający obronę przez zwycięstwo), urodził się w Sanoku w roku 1845. Na drugim roku prawa przerwał studia i wstąpił do Seminarium Duchownego we Lwowie. Po otrzymaniu święceń kapłańskich w roku 1871, rozpoczął gorliwą działalność duszpasterską, charytatywną, redaktorską i wydawniczą. Podejmował szereg inicjatyw i dzieł niosących pomoc ubogim i cierpiącym, zakładając w tym celu Zgromadzenie Sióstr św. Józefa. Zmarł w roku 1920.

******************************************************

KARTKA Z HISTORII:

1295 - koronacja PRZEMYSŁA II na tron Polski w Gnieźnie.

Od tego dnia ORZEŁ BIAŁY jest symbolem Polski; 1824 - ur. Lord KELVIN, angielski fizyk, twórca skali temperatur (zm. 1907); 1945 - w San Francisco została podpisana Karta Narodów Zjednoczonych; 1967 - abp Karol WOJTYŁA został mianowany przez papieża Pawła VI kardynałem; 1970 - ur. Paweł NASTULA, polski judoka, olimpijczyk; 1975 - zm. św. Josemaría ESCRIVÁ DE BALAGUER, założyciel OPUS DEI (ur. 1902); 1986 - powstał program informacyjny TELEEXPRESS (TVP1);

******************************************************

SŁOWO BOŻE NA DZIŚ:

Rdz 17, 1. 9-10. 15-22.; – Izaak będzie dziedzicem przymierza Błogosławiony, kto się boi Pana => Ps 128(127), 1-5.;

Mt 8, 1-4; – Uzdrowienie trędowatego Pokorna prośba. Nie bójmy się zwracać do Jezusa o pomoc. Trędowaty wykorzystał nadarzającą się okazję i wyraził to, co najbardziej leżało mu na sercu: „Panie!

Jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić”. Jego prośba, tak bezpośrednia i tak pełna wiary, została przez Zbawiciela natychmiast spełniona. Trędowaty był człowiekiem pokornym. Zanim jednak poprosił o Bożą interwencję, oddał Jezusowi pokłon. Ten gest oznacza także żal za grzechy. Możemy od Boga otrzymać wiele łask, ale tylko wówczas, gdy będziemy pokorni i zerwiemy z grzechem.

Panie, zwracam się do Ciebie tak jak ten trędowaty człowiek. Uzdrów mnie i oczyść z moich grzechów. Pragnę służyć Tobie z sercem ofiarnym i czystym.

******************************************************

PORZĄDEK DUSZPASTERSKO – LITURGICZNY 7.00

}

w int. śp. Anieli KARBOWSKIEJ => gregorianka 26.;

18.00

}

w int. ks. Piotra, z okazji Imienin => dziękczynno – błagalna; /Intencja Rodziny Rodzin/;

}

w int. śp. ks. prałata Kazimierza MALINOSIA;

}

Comiesięczna Msza św. wypominkowa w int. zmarłych Księży i Sióstr zakonnych pracujących w naszej Parafii oraz naszych Rodziców, Krewnych, Parafian, Przyjaciół, Dobrodziejów oraz zgłoszonych na bieżących kartkach wypominkowych;

x x xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx x xxxx xxx xxx xxxx xxx xx

27. czerwca –> SOBOTA * NMP Nieustającej Pomocy –> wspomnienie dowolne

Najświętsza Maryja Panna, przez to, że stała się Matką Odkupiciela i współcierpiała z umierającym na krzyżu swoim Synem, w sposób szczególny współdziałała w dziele zbawienia świata. Dlatego stała się też naszą Matką w porządku łaski. Ponieważ macierzyństwo to trwa nieprzerwanie, nadal słusznie nazywa się Maryję Matką Nieustającej Pomocy.

Pośród wielu obrazów Bogarodzicy szczególnie wyróżnia się Jej obraz określany mianem Nieustającej Pomocy. Pod koniec piętnastego wieku przywieziono go z wyspy Krety do Rzymu i za pontyfikatu Aleksandra VI umieszczono w kościele św. Mateusza Apostoła i Ewangelisty przy ulicy Merulana. Przez trzy wieki doznawał tutaj od wiernych czci publicznej. Gdy przez zmienne koleje losów kościół św. Mateusza uległ zniszczeniu, sławny obraz pozostawał przez jakiś czas w ukryciu. Nie bez szczególnego zrządzenia Bożej Opatrzności obraz ten został odnaleziony i na polecenie papieża Piusa IX przywrócony do kultu publicznego dekretem z dnia 11. grudnia 1865 roku. Uroczyste wprowadzenie do kościoła Najświętszego Odkupiciela i św. Alfonsa Liguoriego odbyło się 26. kwietnia 1866 r., a 22. czerwca 1867 r. miała miejsce koronacja.

Od tego czasu obraz zasłynął tak wielkimi i licznymi łaskami, że jego kult rozpowszechnił się szeroko po całym świecie. * Św. Cyryla Aleksandryjskiego, biskupa i doktora Kościoła

–> wspomnienie dowolne Cyryl (grec. kyrios – pan, władca), urodził się w roku 370, prowadził życie monastyczne;

otrzymał święcenia kapłańskie i w roku 412 został biskupem Aleksandrii. Zdecydowanie występował przeciw nauce Nestoriusza. Na soborze efeskim bronił Bożego macierzyństwa Maryi. Napisał wiele znakomitych dzieł zawierających naukę Kościoła i jej obronę. Zmarł w roku 444.

******************************************************

KARTKA Z HISTORII: 1941 1964 1967 1977 1978 1979 1995

-

ur. Krzysztof KIEŚLOWSKI, reżyser (zm. 1996); ur. Wojciech CEJROWSKI, dziennikarz, satyryk, podróżnik, fotograf, publicysta; uruchomiono pierwszy na świecie bankomat; abp Joseph RATZINGER został mianowany przez papieża Pawła VI kardynałem; odbył się start rakiety SOJUZ 30 z Mirosławem HERMASZEWSKIM na pokładzie; zm. Antoni GOŁUBIEW, pisarz (ur. 1907); pierwsze spotkanie Jana Pawła II z patriarchą Konstantynopola Bartłomiejem I;

******************************************************

SŁOWO BOŻE NA DZIŚ:

Moja wiara. Wiara setnika zaskoczyła samego Jezusa, tym bardziej że człowiek ten nie należał do narodu żydowskiego. Można przyzwyczaić się do pewnych praktyk religijnych i niestety zapomnieć o Bogu żywym. Czasem spotykamy osoby, nawet

wyznawców innych religii, którzy zawstydzają nas swoją gorliwością i wiernością w praktykowaniu wiary. Dobrze jest od czasu do czasu zrobić sobie rachunek sumienia i zapytać się samego siebie: Czy moja wiara jest wciąż jeszcze żywa? Czy nie spełniam pewnych praktyk religijnych jedynie z przyzwyczajenia lub tradycji.

Panie, dodaj mi wiary. W obliczu ludzkich tragedii, grzechu i braku wierności, spraw, abym pozostał przy Tobie i z ufnym sercem przyzywał Twojej litości.

Rdz 18, 1-15.; – Bóg obiecuje Abrahamowi syna Bóg zawsze pomny na swe miłosierdzie => Łk 1, 46b-50. 53-54.;

Mt 8, 5-17.; – Uzdrowienie sługi setnika

******************************************************

PORZĄDEK DUSZPASTERSKO – LITURGICZNY 7.00

}

w int. śp. Anieli KARBOWSKIEJ => gregorianka 27.;

******************************************************

ŚWIĘTO ŚRODOWISKA BIEŃKOWIC

10.00 }

Kaplica Św. Ojca Pio Msza św. w intencji o błogosławieństwo Boże dla wszystkich mieszkańców Bieńkowic;

Najserdeczniej dołączamy się do zaproszenia!

16.00

}

Szpital:

18.00

w intencji Parafian => dziękczynno – błagalna;

=>

MSZA ŚW. RODZIN

KATECHUMENÓW DO BIERZMOWANIA 18.00

} } }

w int. Przyjaciół i Dobrodziejów naszej Parafii => dziękczynno – błagalna;

w int. Jolanty i Romualda, w 35. rocznicę ślubów małżeńskich => dziękczynno – błagalna;

w int. śp. Władysławy GAGLIK, z okazji Imienin;

x x xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx x xxxx xxx xxx xxxx xxx xx

28. czerwca –> 13. NIEDZIELA ZWYKŁA

KARTKA Z HISTORII: 1569 1577 1783 1881 1919 1927 1956 2000 2003 2005

-

Unia Polsko-Litewska, początek Rzeczypospolitej Obojga Narodów; ur. Peter Paul RUBENS, malarz flamandzki (zm. 1640); ogłoszono skład chemiczny wody; w LILLE rozpoczął się I Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny; podpisanie traktatu wersalskiego, kończącego I wojnę światową; na Wawelu złożono, sprowadzone z Paryża, prochy Juliusza Słowackiego; tzw. Poznański Czerwiec. Pierwszy w PRL strajk generalny i demonstracje uliczne; zm. ks. Józef TISCHNER, filozof (ur. 1931); Jan Paweł II ogłosił adhortację apostolską ECCLESIA IN EUROPA; w Rzymie rozpoczął się proces beatyfikacyjny Jana Pawła II;

******************************************************

ODKRYJ i PRZEMYŚL !

To, co było widzialne w Zbawicielu, dziś jest dostępne w sakramentach.

******************************************************

SŁOWO BOŻE NA DZIŚ:

NIE ZWAŻAJĄC NA OTOCZENIE. Z tłumu piętrzącego się wokół Pana Jezusa wyłaniają się dwie postacie – Jair oraz kobieta cierpiąca na krwotok. Obie wyznają otwarcie wiarę w Syna Bożego i z pełną determinacją, nie zważając na reakcję otoczenia, proszą Go o uzdrowienie. Cudowne wyleczenie kobiety dokonało się jakby „przy okazji”, po drodze, gdy Jezus szedł wraz z Jairem do jego umierającej córki.

Doszło do niego dzięki ogromnej wierze i determinacji tej kobiety. Zrobiła tylko tyle, ile w tej sytuacji uczynić mogła. Nie mówiąc wiele, przecisnęła się przez tłum i znajdując się gdzieś z tyłu, zaledwie dotknęła skraju płaszcza Jezusowego. Czasem wydaje się nam, że aby otrzymać od Pana Boga jakąś łaskę, potrzeba wielu dni, miesięcy, a nawet lat długiej modlitwy. Dzisiejsza scena pokazuje, że najważniejsza w relacji do Boga jest nasza wiara. Jeśli z wiarą prosić będziemy, możemy otrzymać wiele łask i to nawet w bardzo krótkim czasie. Nie będą tutaj konieczne ani długie modlitwy, ani godziny umartwień. Kobieta uzdrowiona z krwotoku daje nam przykład prostej, a zarazem bardzo intensywnej wiary. Podobnie czyni Jair.

Wyznając swoją wiarę, pada do stóp Jezusa, prosząc Syna Bożego o uzdrowienie córeczki. Czyni maksimum tego, co w tym krótkim spotkaniu mógł uczynić. Nie bójmy się prosić Pana Jezusa o łaski potrzebne nam i naszym bliskim. Pamiętajmy o tym, że każdy czas i pora są stosowne, aby to uczynić. Nie krępujmy się reakcji otoczenia. Bóg oczekuje od nas: abyśmy stanęli pośród tłumu, który jest tak zróżks. Mariusz KRAWIEC - paulista nicowany i niedowierzający, i wyznali naszą wiarę.

****************************************************** Mdr 1, 13-15.; 2, 23-24.; – Śmierć weszła na świat przez zawiść diabła Zostaliśmy stworzeni na obraz i podobieństwo Boga. Obrazem Bożej wieczności jest ludzka nieśmiertelność. To do niej zostaliśmy powołani. Grzech unieważnił naszą nieśmiertelność. Chrystus swoją śmiercią unieważnił nasz grzech.

Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś => Ps 30(29), 2. 4-6. 11-12a. 13b.; Życie ludzkie zmierza do śmierci. Nikt nie może od niej uciec. Tak poucza nas doświadczenie. Nie śmierć jednak ma ostatnie słowo, ale Bóg. Dlatego Jezus po swojej śmierci, a przed Zmartwychwstaniem, wstąpił do otchłani, aby wyprowadzić ludzi z krainy umarłych.

2 Kor 8, 8. 7. 9. 13-15.; – Dzielić się dostatkiem z potrzebującymi Święty Paweł wzywa Koryntian do ofiarności. Nie jest to jednak zwykła prośba o jał-

mużnę. Paweł daje Koryntianom przykład Jezusa, którego życie było nieustannym dawaniem i samoudzielaniem siebie. Miłość chrześcijańska nie jest bowiem filantropią, ale naśladowaniem samego Pana.

Ludzie często poszukują cudów, które by wzmocniły ich wiarę. Uzdrowienie córki Jaira i kobiety cierpiącej na krwotok przypomina, że to nie cuda rodzą wiarę, ale że to wiara rodzi cuda. Wiara zdolna jest uzdrawiać i ocalać. Do każdego z nas, bez względu w jak trudnym jest położeniu, Jezus mówi dzisiaj: „Nie bój się, wierz tylko!”.

Słowa Ewangelii według św. Marka (5, 21. – 43.) => Wskrzeszenie córki Jaira

Gdy Jezus przeprawił się z powrotem łodzią na drugi brzeg, zebrał się wielki tłum wokół Niego, a On był jeszcze nad jeziorem. Wtedy przyszedł jeden z przełożonych synagogi, imieniem Jair. Gdy Go ujrzał, upadł Mu do nóg i prosił usilnie: „Moja córeczka dogorywa, przyjdź i połóż na nią ręce, aby ocalała i żyła”. Poszedł więc z nim, a wielki tłum szedł za Nim. Przyszli ludzie do przełożonego synagogi i donieśli: „Twoja córka umarła, czemu jeszcze trudzisz Nauczyciela?”

Lecz Jezus słysząc, co mówiono, rzekł przełożonemu syna gogi: „Nie bój się, tylko wierz”. I nie pozwolił nikomu iść z sobą z wyjątkiem Piotra, Jakuba i Jana, brata Jakubowego.

Tak przyszli do domu przełożonego synagogi. Wobec zamieszania, płaczu i głośnego zawodzenia wszedł i rzekł do nich: „Czemu robicie zgiełk i płaczecie?

Dziecko nie umarło, tylko śpi”. I wyśmiewali Go. Lecz On odsunął wszystkich, wziął z sobą tylko ojca, matkę dziecka oraz tych, którzy z Nim byli, i wszedł tam, gdzie dziecko leżało. Ująwszy dziewczynkę za rękę, rzekł do niej: „Talitha kum”, to znaczy: „Dziewczynko, mówię ci, wstań”.

Dziewczynka natychmiast wstała i chodziła, miała bowiem dwanaście lat.

I osłupieli wprost ze zdumienia. Przykazał im też z naciskiem, żeby nikt o tym nie wiedział, i polecił, aby jej dano jeść.

****************************************************** Papieski komentarz do Liturgii Słowa: .

(Mulieris dignitatem, 13).

Na kartach Ewangelii przesuwa się przed naszymi oczyma wiele kobiet, różnego wieku i stanu. Spotykamy kobiety dotknięte chorobą czy cierpieniem fizycznym, jak owa kobieta cierpiąca „na upływ krwi”, której nie wolno było dotykać nikogo, uważano bowiem że dotknięcie takie czyni człowieka „nieczystym”. Każda z nich doznała uzdrowienia a ta, która „między tłumem” dotknęła się płaszcza Jezusa, spotkała się z jego pochwałą z racji swej wielkiej wiary: „twoja wiara cię ocaliła”. Jest też córka Jaira, którą Jezus przywraca do życia, zwracając się do niej serdecznie: „Dziewczynko, mówię ci, wstańl”. Cały ten sposób mówienia o kobietach i do kobiet oraz odnoszenia się do nich stanowi wyraźną „nowość” na tle panującego wówczas obyczaju. Każda dziedziczy od „początku” godność osoby właśnie jako kobieta. Jezus z Nazaretu tę godność potwierdza, przypomina, odnawia, czyni treścią Ewangelii i Odkupienia, dla którego został posłany na świat.

******************************************************

Prosić z wiarą. Jair z wiarą prosi o uzdrowienie swojej córeczki. Kobieta cierpiąca na krwotok z taką samą wiarą dotyka się płaszcza Jezusa, w nadziei uzdrowienia ze swojej dolegliwości. My także możemy stanąć w tym samym szeregu osób potrzebujących i wyrazić przed Jezusem naszą prośbę. Możemy przedstawić Mu wszystko, co trapi nas i naszych najbliższych. Bądźmy ludźmi wiary. Prośmy Ducha Świętego, aby

tej wiary nam przydawał. Przedstawiajmy nasze prośby przez wstawiennictwo Matki Bożej i naszych świętych patronów. Każda z tych historii, które czytamy w Ewangelii, może stać się także naszym udziałem, jeśli będziemy modlili się z wiarą.

Jezu, modlę się za moich najbliższych i za siebie samego. Polecam Tobie wszystkie troski, które noszę w sercu. Miej litość nade mną i pomimo moich grzechów wysłuchaj mojej modlitwy.

******************************************************

PORZĄDEK DUSZPASTERSKO – LITURGICZNY 7.10

=>

7.30

}

GODZINKI O NIEPOKALANYM POCZĘCIU N.M.P. w int. śp. Rodziców: Marii i Aleksandra WOLAŃCZYK

oraz Braci: Andrzeja i Leona;

Pieśń na wejście:

=>

Boże, zmiłuj się nad nami

Przygotowanie darów:

=>

Bóg kiedyś stał się jednym z nas

Komunia św.:

=>

Skosztujcie i zobaczcie

Dziękczynienie:

=>

Chwała i dziękczynienie

Rozesłanie:

=>

Otwórzcie drzwi Chrystusowi

9.00

}

w int. p. Emilii ŚMIETANA, z okazji Imienin oraz w 80. rocznicę urodzin  dziękczynno – błagalna;

}

w int. śp. Wandy i Jana STANIEWSKICH;

10.30

}

10.30

} }

Imieninowa w int. śp. Władysława MASŁOWSKIEGO

oraz w int. śp. Katarzyny MASŁOWSKIEJ; w int. Liliany, w 1. rocznicę urodzin i Chrztu św.; w int. kończących rok szkolny 2014/2015 => dziękczynno – błagalna;

Serdecznie zapraszamy do udziału we wspólnej modlitwie, całe środowisko szkolne Brochowa, a więc obok uczniów ze swymi Rodzicami, chcielibyśmy cieszyć się obecnością Zarządów Szkół i Przedszkoli, wychowawców i nauczycieli. Wszak przecież wszyscy, wobec kończącego się roku szkolnego, mamy za co dziękować Panu Bogu i jednocześnie prosić Go o dary łask potrzebne dla bezpiecznego i owocnego przeżycia okresu wakacji.

12.00

}

w int. Rodzin nowoochrzczonych dzieci => dziękczynno – błagalna;

******************************************************

KONCERT ORGANOWY

16.30

Dołączamy się do zaproszenia Huberta ZYDKA i Macieja LEWANDOWICZA, pragnących podzielić się owocami pracy kolejnego roku swojej nauki gry organowej.

******************************************************

17.30

}

NABOŻEŃSTWO CZERWCOWE

do Serca Pana Jezusa 18.00 => Msza św. młodych

=> Młodych naszej Parafii zapraszamy do przygotowania i współtworzenia wieczornej Mszy św. niedzielnej.

18.00

}

w int. śp. Anieli KARBOWSKIEJ => gregorianka 28.;

x x xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx x xxxx xxx xxx xxxx xxx xx

29. czerwca –> PONIEDZIAŁEK => UROCZYSTOŚĆ

ŚWIĘTYCH APOSTOŁÓW PIOTRA I PAWŁA

Szymon, był synem rybaka Jony z Betsaidy Galilejskiej. Mieszkał w K AFARNAUM. Chrystus powołał go wraz z jego bratem, Andrzejem. W ewangelicznej relacji o ustanowieniu grona Dwunastu otrzymał od Jezusa nowe imię – Piotr (grec. petra – skała, opoka). Należał do Jego najbliższego grona. Obecny podczas przemienienia na górze Tabor; złożył wyznanie, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Boga (Mt 16,16); kroczył po wodzie ku Jezusowi; był przy Nim w Ogrójcu; podczas aresztowania Mistrza bronił Go, atakując sługę arcykapłana. Po zmartwychwstaniu Chrystus ukazał się Piotrowi, przekazując mu władzę pasterską (J 21,15-17). Po Zesłaniu Ducha Świętego wygłosił mowę misyjną do Żydów, stając na czele uczniów i wyznawców Chrystusa.

Duszpasterską działalność prowadził poza Jerozolimą – w Samarii, Liddzie, Jaffie, Cezarei Nadmorskiej. Wędrował do Antiochii, następnie do Azji Mniejszej, a potem do Rzymu. Tu założył gminę chrześcijańską i został jej biskupem.

Po śmierci Heroda (+ 44) wrócił do Jerozolimy. W roku 48/49 przewodniczył tzw. Soborowi Jerozolimskiemu, po czym wrócił do Rzymu. Ewangelie ukazują jego szczególną pozycję w gronie apostołów. Nowy Testament wymienia go 150 razy. Podczas prześladowania chrześcijan przez Nerona w latach 64. – 67. św. Piotr został aresztowany i ukrzyżowany głową w dół. Jest autorem dwóch listów należących do Nowego Testamentu. Nad jego grobem wzniesiono w 320 r. kościół, który ostateczną formę przybrał w postaci bazyliki Watykańskiej. Św. Piotr, pierwszy papież, jest patronem m. in. diecezji w Rzymie, Berlinie, Lozannie; miast: Awinionu, Biecza, Duszników Zdroju, Frankfurtu nad Menem, Genewy Hamburga, Nantes, Poznania, Rygi, Rzymu, Trzebnicy; a także blacharzy, budowniczych mostów, kowali, kamieniarzy, marynarzy, rybaków, zegarmistrzów. Wzywany jako orędownik podczas epilepsji, gorączki, febry, ukąszenia przez węże. W ikonografii św. Piotr ukazywany jest w stroju apostoła, jako biskup lub papież w pontyfikalnych szatach. Od IV w. (medalion z brązu – Watykan, mozaika w S. Clemente) ustalił się typ ikonograficzny św. Piotra – szerokie rysy twarzy, łysina lub lok nad czołem, krótka, gęsta broda. Od XII wieku przedstawiany jest jako siedzący na tronie. Atrybutami Księcia Apostołów są: anioł, kajdany, dwa klucze symbolizujące klucze Królestwa Bożego,

kogut, odwrócony krzyż, księga, łódź, zwój, pastorał, ryba, sieci, skała – stanowiące aluzje do wydarzeń w jego życiu, tiara w rękach.

Apostoł Narodów – Paweł (łac. paulus – mały, drobny), jest autorem 13 listów do gmin chrześcijańskich, włączonych do ksiąg Nowego Testamentu. Książę mistyków. Szaweł urodził się w Tarsie około 5. - 10. roku po Chrystusie. Pochodził z żydowskiej rodziny silnie przywiązanej do tradycji. Byli niewolnikami, którzy zostali wyzwoleni. Szaweł odziedziczył po nich obywatelstwo rzymskie. Uczył się rzemiosła – tkania płótna namiotowego. Później przybył do Jerozolimy, aby studiować Torę. Być może był uczniem Gamaliela. Gorliwość w strzeżeniu tradycji religijnej sprawiła, że mając około 25 lat stał się zdecydowanym przeciwnikiem i prześladowcą Kościoła. Uczestniczył jako świadek w kamienowaniu św. Szczepana. Około 35 r. z własnej woli udał się z listami polecającymi do Damaszku (Dz 9, 1n; Gal. 1,15-16), aby tam ścigać chrześcijan. U bram miasta olśniła go nagle światłość z nieba. A gdy upadł na ziemię, usłyszał głos: «Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz?» - «Kto jesteś, Panie?» – powiedział. A On: «Jestem Jezus, którego ty prześladujesz. Wstań i wejdź do miasta, tam ci powiedzą, co masz czynić» (Dz 9, 3-6).

Po nawróceniu nagłym, niespodziewanym i cudownym przyjął chrzest i zmienił imię na Paweł. Po trzech latach pobytu w Damaszku oraz krótkim pobycie w Jerozolimie odbył trzy misyjne podróże: pierwszą – w latach 44.-49.: Cypr – Galacja, razem z Barnabą

i Markiem; drugą w latach 50.-53.: Filippi – Tesaloniki – Berea – Achaia – Korynt, razem z Tymoteuszem i Sylasem; trzecią w latach 53.-58.: Efez – Macedonia – Korynt – Jerozolima. W Palestynie został aresztowany, przesłuchiwany przez prokuratorów Feliksa i Festusa. Dwa lata przebywał w więzieniu w Cezarei. Gdy odwołał się do cesarza, został deportowany drogą morską do Rzymu.

Dwa lata przebywał w więzieniu o dość łagodnym regulaminie. Uwolniony, udał się do Efezu, Hiszpanii (?) i na Kretę. Tam aresztowano go po raz drugi (64 r.). W Rzymie oczekiwał na zakończenie procesu oraz wyrok. Zginął śmiercią męczeńską przez ścięcie mieczem w tym samym roku – 67. – co św. Piotr. W Rzymie w IV wieku szczątki Pawła Apostoła złożono w grobowcu, nad którym wybudowano bazylikę św. Pawła za Murami. Jest patronem licznych zakonów, Awinionu, Berlina, Biecza, Frankfurtu nad Menem, Poznania, Rygi, Rzymu, Saragossy oraz marynarzy, powroźników, tkaczy. W ikonografii przedstawiany jest w długiej tunice i płaszczu. Jego atrybutami są: baranek, koń, kość słoniowa, miecz.

******************************************************

KARTKA Z HISTORII:

1886 - ur. sługa Boży Robert SCHUMAN, jeden z ojców Unii Europejskiej, premier i minister spraw zagranicznych Francji (zm. 1963); 1900 - ur. Antoine de SAINT - EXUPERY, francuski pilot i pisarz (zm. 1944); 1941 - zm. Ignacy Jan PADEREWSKI, kompozytor i polityk (ur. 1860); 1951 - Joseph RATZINGER  Benedykt XVI, przyjął święcenia kapłańskie; 1991 - Warszawska FSO zakończyła produkcję Fiata 125p; 1993 - Otwarto Muzeum Katyńskie w Warszawie; 1995 - Jan Paweł II wydał LIST DO KOBIET;

******************************************************

SŁOWO BOŻE NA DZIŚ:

ŚWIADECTWO PASTERZY. Słuchając słów dzisiejszej liturgii i obserwując życie, możemy dojść do przekonania, że ciągle trwa poddawanie pasterzy próbom.

Cel tych prób jest jeden – by owce się rozpraszały. I pewnie by tak było, gdyby Pan nie stawał przy pasterzach. Pasterze powinni zdawać sobie sprawę ze współczesnych zagrożeń, ale nie powinni się lękać, jeśli całkowicie powierzą się Panu.

W przypadku św. Piotra „Pan posłał swego anioła i wyrwał go z ręki Heroda i tego wszystkiego, czego oczekiwali Żydzi” (por. Dz 12, 11). A jeśli chodzi o św. Pawła, sam „Pan stanął przy nim i wzmocnił go, aby przez niego dopełniło się głoszenie Ewangelii” (por. 2 Tm 4, 17). Wolą Pana jest, aby głoszenie Dobrej Nowiny dokonywało się nieustannie (por. Mk 16, 15-18). Dlatego ciągle będą powoływani pasterze: jedni w Kościele hierarchicznym, drudzy w Kościele domowym – w rodzinie, do dawania świadectwa Ewangelii. Pasterz tylko wtedy może dawać świadectwo, kiedy Pan jest z nim. Owoce, rodzące się z postawy świadectwa, uwiarygodniają ewangeliczną postawę pasterzy i są szansą wzrostu dla trzody ( por. Mk 16, 17-18).

Prośmy Pana, aby powoływał pasterzy, którym wiara pozwoli przetrwać każde doświadczenie, a ich świadectwo będzie posiewem nowych świętych. ks. Ireneusz WERBIŃSKI

******************************************************

SŁOWO BOŻE NA DZIŚ:

Dz 12, 1-11; – Cudowne uwolnienie Piotra z więzienia Historia uwięzienia św. Piotra, podczas prześladowania Kościoła za czasów Heroda, stanowi potwierdzenie słów Chrystusa, który zapowiedział, że Jego uczniowie doznają wiele utrapień. W swym cierpieniu nie będą jednak osamotnieni, gdyż będzie wspierał ich i bronił sam Chrystus, aby do końca pozostali Mu wierni.

Od wszelkiej trwogi Pan Bóg mnie wyzwolił => Ps 34(33), 2-9.; Skosztujcie i zobaczcie, jak Pan jest dobry, szczęśliwy człowiek, który znajduje w Nim ucieczkę. Oto wołanie, które kieruje dziś do nas psalmista. W każdej bowiem sytuacji życiowej, a szczególnie w chwilach cierpienia, powinniśmy pamiętać, że Bóg uwalnia od wszelkiej trwogi tych, którzy Mu ufają. Dlatego wysławiajmy wspólnie naszego Pana i wywyższajmy Jego imię.

2 Tm 4, 6-9. 17-18.; – Paweł przewiduje bliską śmierć i nagrodę Święty Paweł Apostoł był świadomy, że jego misja apostolska dobiega końca i że wszystko w jego życiu dzieje się z woli Boga, a skuteczność jego działania pochodzi od Chrystusa. Dlatego z jeszcze większą gorliwością czyni wszystko, aby przez niego dopełniło się głoszenie Ewangelii, gdyż już niebawem zakończy swe życie i stanie przed Panem w królestwie niebieskim.

Słowa Ewangelii według św. Mateusza (16, 13. – 19.) => Tobie dam klucze królestwa niebieskiego

Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: „Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?”

A oni odpowiedzieli: „Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków”.

Jezus zapytał ich: „A wy za kogo Mnie uważacie?”.

Odpowiedział Szymon Piotr: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”.

Na to Jezus mu rzekł: „Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego: cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie”.

******************************************************

Piotr znaczy Opoka. Chrystus wybrał go na swego następcę, gdyż to on publicznie wyznał wiarę w Boskość Chrystusa. Na wierze św. Piotra i jego wyznaniu: Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego, Chrystus buduje swój Kościół, którego bramy piekielne nie przemogą. Dlatego każdy następca św. Piotra jest znakiem autentyczności Kościoła Chrystusowego i strażnikiem depozytu wiary.

****************************************************** Papieski komentarz do Liturgii Słowa: .

(09. grudnia 1992).

Powierzając misję Piotrowi, Jezus używa jego oficjalnego imienia: „Szymonie, synu Jana”, a następnie pyta tonem bardziej swojskim i przyjacielskim: „czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?”. Pytanie to wyraża zainteresowanie osobą Szymona Piotra, wiążące się z misją, do spełnienia której został wybrany. Jezus powtarza je trzykrotnie, nie bez związku z potrójnym zaparciem się Go. A Piotr udziela odpowiedzi, która nie opiera się na ufości we własne siły i osobistych zdolnościach ani na własnych zasługach. Wie już dobrze, że całą swą ufność musi złożyć jedynie w Chrystusie: „Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham”.

******************************************************

Najważniejsze pytanie. Każdy z nas powinien odpowiedzieć sobie na pytanie: Kim dla mnie jest Jezus? Jest to pytanie, które zostaje postawione chrześcijaninowi, gdy zaczyna wchodzić w wiek dojrzały. Gdy jesteśmy dziećmi, do Jezusa prowadzą nas nasi rodzice. Gdy się usamodzielnimy, wówczas sami wybieramy, jaką drogą pójdziemy. Bez szczerej odpowiedzi na to pytanie nasza wiara pozostanie jedynie nawykiem z dzieciństwa, zwyczajem wyniesionym z domu i w obliczu trudności i moralnych wyborów łatwo się załamie. Kim jest dla mnie Jezus? Jeśli dotychczas nie odpowiedziałem sobie szczerze na to pytanie, może warto uczynić to dziś.

Panie, kim Ty jesteś dla mnie? Chciałbym, abyś mi pomógł dziś odpowiedzieć na to pytanie. Abym otrzymał łaskę, która pozwoli mi dalej iść za Tobą.

******************************************************

PORZĄDEK DUSZPASTERSKO – LITURGICZNY

1.

Dzisiejszy dzień jest poświęcony modlitwie w intencji papieża. Po Komunii zachęcamy do odmówienia następującej modlitwy:

K. Módlmy się za papieża naszego Franciszka.

Boże, Ty w swojej opatrzności uczyniłeś świętego Piotra głową Apostołów i na nim zbudowałeś swój Kościół, wejrzyj łaskawie na papieża Franciszka i spraw, aby ustanowiony przez Ciebie następcą Piotra był dla Twojego ludu widzialnym fundamentem jedności wiary i bratniej miłości. Przez Chrystusa, Pana naszego. W. Amen.

2.

Zebrana dzisiaj taca jest przeznaczana na potrzeby Stolicy Apostolskiej, tzw. świętopietrze, tj. na Nuncjaturę Apostolską w Warszawie.

3.

Za pobożne posługiwanie się w dniu dzisiejszym dewocjonaliami pobłogosławionymi przez papieża lub biskupa można uzyskać odpust zupełny pod warunkiem odmówienia jakiejkolwiek zatwierdzonej formuły wyznania wiary.

****************************************************** 7.00

}

w int. śp. Anieli KARBOWSKIEJ => gregorianka 29.;

******************************************************

ŚWIETLICA ŚRODOWISKOWA

9.00

=> INAUGURACJA WAKACJI

Wyjście do Bobolandii

****************************************************** 18.00

}

w int. ks. Piotra MRZYGŁODA, z okazji Imienin => dziękczynno - błagalna;

}

w int. ks. Piotra MRZYGŁODA, z okazji Imienin => dziękczynno – błagalna; /Intencja Rodziny Różańcowej/;

}

w int. Pauliny GABRYLUK, w 18. rocznicę urodzin => dziękczynno – błagalna;

******************************************************

19.00 => => Miting Brochowskiej Wspólnoty AA i AN

x x xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx x xxxx x xx xxx xxxx xxx xx

Od trzydziestu lat przeżywamy w Kościele Światowy Dzień Młodzieży.

Z tej okazji odbywają się coroczne spotkania młodych w Niedzielę Palmową, 29. czerwca 2015 r. a co trzy lata w wymiarze międzynarodowym w wybranym miejscu świata.

W lipcu przyszłego roku takie spotkanie, w ramach 31. Światowego Dnia Młodzieży, odbędzie się w Polsce.

Najpierw jednak młodzież będzie goszczona we wszystkich diecezjach naszej Ojczyzny, a następnie uda się na spotkanie z Papieżem do Krakowa.

W nurcie przygotowania, serdecznie zapraszamy wszystkich do Katedry Wrocławskiej. Tam od 30. marca, przez kolejne miesiące, w każdy ostatni poniedziałek miesiąca, odbywa się modlitwa Kościoła wrocławskiego za ŚDM. Inicjatorem modlitwy jest Duszpasterstwo Młodzieży naszej Archidiecezji. Ważne jest, aby przygotowania do ŚDM nie mały wymiaru tylko organizacyjnego, najważniejszy jest bowiem wymiar duchowy. Dlatego zapraszamy każdego do modlitwy za Światowe Dni Młodzieży.

Można ją podejmować indywidualnie w dowolnej formie, szczególnie wzywając wstawiennictwa patronów najbliższego spotkania – św. Jana Pawła II i św. Faustyny.

Trzeba podejmować ją także wspólnie, tak, jak podejmujemy ją wspólnie w Katedrze Wrocławskiej, w każdy ostatni poniedziałek miesiąca.

Rozpoczyna się Mszą Świętą o godz. 18.30, a kończy Apelem Jasnogórskim o godz. 21.00.

W międzyczasie modlimy się wspólnie Nieszporami oraz indywidualnie w czasie Adoracji Eucharystycznej. W czasie czuwania będzie też okazja do spowiedzi św. ZAPRASZAMY! x x xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx x xxxx x xx xxx xxxx xxx xx

UWAGA – PAMIĘTAJ – WAŻNE! Wydział Duszpasterstwa Rodzin informuje, iż Katechezy przedślubne we Wrocła-

wiu czyli przygotowanie narzeczonych do sakramentu małżeństwa w okresie wakacji: czerwiec, lipiec, sierpień 2015 r. odbędą się w następujących parafiach:

1. Parafia Św. Trójcy - Wrocław, ul. Krzycka 42.

Rozpoczęcie przygotowania we wtorek 30. czerwca 2015 r.

Katechezy we wtorki godz. 19.15.  tel. 71/362-82-54, e-mail: proboszcz@swtrojca.pl 2. Parafia Św. Franciszka z Asyżu - Wrocław, ul. Borowska 174.

Rozpoczęcie przygotowania 29. czerwiec 2015 r.

Katechezy w poniedziałki godz. 19.30.  tel. 71/363-88-19, e-mail: franciszek@archidiecezja.wroc.pl 3. Parafia Św. Jakuba i Krzysztofa - Wrocław Psie Pole, ul. Krzywoustego 291.

Rozpoczęcie przygotowania 06. lipca 2015 r.

Katechezy w poniedziałki godz. 19.30.  tel. 71/345-78-13, e-mail: psiepole@archidiecezja.wroc.pl 4. Parafia Św. Maksymiliana Kolbe - Wrocław, ul. Horbaczewskiego 20.

Katechezy w lipcu i sierpniu w piątki o godz. 19.30 Katechezy w VII i VIII w piątki o godz. 19.30  tel. 71/351-54-61, e-mail: makolbe@poczta.onet.pl 5. Parafia pw. Matki Bożej Miłosierdzia - Wrocław-Kowale al. Brucknera 20/22.

Rozpoczęcie przygotowania w niedzielę 05. lipca 2015 r.

Katechezy w niedzielę godz. 19.00  tel. 71/325- 49- 20, e-mail: kowale@archidiecezja.wroc.pl x x xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx x xxxx xxx xxx xxxx xxx xx

30. czerwca –> WTOREK * Pierwszych Męczenników Kościoła Rzymskiego -> wspomnienie dowolne

Podczas pierwszego prześladowania Kościoła za cesarza Nerona, po pożarze Rzymu w roku 64, zginęło wielu chrześcijan wśród straszliwych tortur. Świadczy o tym rzymski historyk TACYT (Annales 15, 44) i Klemens, biskup Rzymu, w swoim Liście do Koryntian.

******************************************************

KARTKA Z HISTORII: 1911 1924 1943 1946 1954 1983 1998

-

ur. Czesław MIŁOSZ, poeta, laureat Nagrody Nobla (zm. 2004); zm. Franciszek STEFCZYK, polski ekonomista, działacz spółdzielczości (ur. 1861); Gestapo aresztowało komendanta głównego AK gen. Stefana ROWECKIEGO; odbyło się sfałszowane przez władze komunistyczne referendum ludowe: 3 x TAK; ostatnie dotychczas całkowite zaćmienie Słońca w Polsce; po wyprodukowaniu 521 311 sztuk zakończono produkcję samochodu SYRENA; Radio Maryja rozpoczęło nadawanie programu w Internecie;

******************************************************

SŁOWO BOŻE NA DZIŚ:

Rdz 8,18-22.; – Zniszczenie Sodomy i Gomory Twoją łaskawość zawsze mam w pamięci => Ps 26(25), 2-3. 9-12.;

Mt 8,23-27.; – Uciszenie burzy na jeziorze Bez lęku. Niech wyrzut Jezusa: „Ludzie słabej wiary, dlaczego się boicie?” stanie się dla nas pytaniem do codziennego rachunku sumienia. Czy jako wierzący nie lękam się nazbyt często? Czy potrafię zaufać na tyle Bożej opatrzności, aby iść odważnie przez życie i czynić dobro. Lęk jest pokusą, która płynie od złego ducha. Ma on nas sparaliżować, ograniczyć w czynieniu dobra i w głoszeniu Ewangelii. Jezus poprzez swoje zmartwychwstanie pokonał moce ciemności i zła. Jeśli pokładam nadzieję w Synu Bożym, to niczego nie będę się lękał.

Jezu, modlę się o odwagę dla siebie i moich najbliższych. Czuwaj, Panie, nad nami i nie dopuść, aby smutek i lęk nas zdominowały. Jesteśmy dziećmi światłości i tę światłość chcemy nieść światu.

******************************************************

PORZĄDEK DUSZPASTERSKO – LITURGICZNY 7.00

}

18.00

}

w int. śp. Anieli KARBOWSKIEJ => gregorianka 30.; w int. Oskara, w 9. rocznicę urodzin

=> dziękczynno – błagalna oraz o dary Bożego błogosławieństwa dla babci Romany i taty, Marcina;

}

w int. śp. Władysława KOZIURY, z okazji Imienin;

}

w int. śp. Janiny KRZESZOWIAK, w 30. dniu po pogrzebie; /Intencja uczestników pogrzebu/;

x x xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx x xxxx xxx xxx xxxx xxx xx

Papieski twitter W sakramencie Eucharystii znajdujemy Boga, który daje siebie samego.

2015-06-09 11:21 x x xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx x xxxx xxx xxx xxxx xxx xx

Lipcowe Intencje Apostolstwa Modlitwy Intencja ogólna: Aby odpowiedzialność polityczna była przeżywana na wszystkich poziomach, jako najwyższa forma miłosierdzia;

Intencja ewangelizacyjna: Aby chrześcijanie w Ameryce Łacińskiej, w obliczu nierówności socjalnych, dawali świadectwo miłości do ubogich i wnosili w ten sposób swój wkład w kształtowanie tamtejszego społeczeństwa jako wspólnoty braterskiej;

Intencja Krucjaty w int. obrony życia: O dar rodzeństwa dla jedynaków;

Intencja parafialna: Aby udało się nam nie zmarnować okresu wakacji biernością i bezczynnością, lecz abyśmy wykorzystali każdą sposobność do czynienia dobra i budowania jedności i zgody; x x xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx x xxxx xxx xxx xxxx xxx xx

Właściciele grobowca F – 2. (Sektor O; Rząd VI; miejsce 4;) na cmentarzu parafialnym przy ul. Brochowskiej, ogłaszają gotowość sprzedaży tegoż grobowca. Ktokolwiek byłyby tym zainteresowany, zapraszamy do kancelarii parafialnej! x x xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx xxxx xxx xxx x xxx x xxx xxx xxxx xxx xx