PROBLEMY WSPÓŁCZESNEJ MŁODZIEŻY
W dzisiejszych czasach, kiedy świat jest bardzo rozwinięty w dziedzinie technologii komputerowych, alkohol, narkotyki i broń jest łatwo dostępna, a w domu trudno szukać rodzinnej miłości nietrudno się dziwić, że młodzi, niedoświadczeni ludzie, którzy nie są już dziećmi, ale również nie mają w sobie na tyle dojrzałości psychicznej, aby nazwać ich dorosłymi, spotykają na swojej drodze wiele trudności, przeszkód, pokus, które mogą mieć duży wpływ na ich życie w przyszłości. Problemy te biorą się w większym stopniu z poczucia braku akceptacji lub potrzeby bycia dla kogoś kimś ważnym. Aby rozważyć ten temat należy rozpatrzeć go w aspekcie problemów całego świata, ponieważ to cywilizacja, życie w ciągłym pośpiechu, oparcie na komercji i zysku pieniężnym czy stawianie rozwoju kariery ponad własną rodzinę są powodem większości problemów wszystkich grup wiekowych ludzi na świecie. Jednym z największych udoskonaleń współczesności jest komputer. Wszyscy wiemy ile możliwości daje nam Internet. Skomputeryzowany świat wygląda dla wszystkich jak wymarzona idea nowoczesności. Ludzie uwielbiają Internet za jego prostotę i rozwiniętą technologię. Jednak niesie on ze sobą wiele niebezpieczeństw, co zostaje zauważane dopiero od niedawna. Zagraża on w największym stopniu młodym ludziom. Młodzież do tego stopnia utożsamia się ze światem ukazanym w Internecie, że przestaje dostrzegać granicę między przestrzenią wykreowaną na ekranie komputera a rzeczywistością. Na wszystkie negatywne cechy komputeryzacji świata najbardziej podatna jest właśnie młodzież. Sięganie do Internetu, chęć poznania nowych ludzi jest spowodowana potrzebą odskoczni od rzeczywistości, zapomnienia o problemach. Młodzi ludzie nie zdają sobie sprawy, że powoli uzależniają się od komputera. Nałóg ten prowadzi między innymi do utraty kontaktu z rzeczywistymi znajomymi, zmniejsza więzi rodzinne. Uzależnienie to jest także przyczyną otyłości. Kolejnym zagadnieniem, które należy omówić w tej pracy jest brak poczucia bezpieczeństwa. Dom rodzinny powinien kojarzyć się z ciepłem, wzajemną miłością, wspólnym mieszkaniem i posiłkami. Jest to idealna wizja rodziny, która się wspiera, niesie wzajemną pomoc w trudnych sytuacjach. Niestety w wielu przypadkach młodzi ludzie w rodzinie padają ofiarami stresu, przemocy czy krzyku, co w żaden sposób nie jest związane z obrazem wymarzonej rodziny. Największym i chyba najbardziej powszechnym problemem współczesnej młodzieży są uzależnienia. Łatwość zdobycia nielegalnych środków odurzających, szybki dostęp do Internetu, papierosów czy alkoholu są ich przyczynami. Młodzi ludzie traktują narkotyki, alkohol czy papierosy jako formę oddalenia od siebie otaczających ich w rzeczywistości problemów. Niestety w wielu przypadkach bardzo trudne jest zaprzestanie zażywania tego typu środków, co wiąże się z kuracją odwykową oraz utratą kontaktów z najbliższymi.
W mojej pracy zastanowię się również, czy we współczesnym świecie przestrzegane są prawa dziecka. 20.11. 1989 roku Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych przyjęło Konwencję o Prawach Dziecka. W preambule czytamy, że państwa ustanawiając ten dokument brały pod uwagę fakt, iż wszyscy członkowie rodziny posiadają takie same prawa. W Deklaracji Praw Człowieka czytamy, że dzieci mają prawo do troski i pomocy. Wstęp dokumentu uświadamia nas, że rodzina traktowana jest jako podstawowy budulec społeczeństwa, dlatego powinna być objęta wsparciem oraz ochroną, a dziecko należy wychowywać w rodzinnej, ciepłej atmosferze w taki sposób, aby było w pełni przygotowane do życia społecznego jako „indywidualnie ukształtowana jednostka”. W preambule wspomniano również o aspekcie, iż dziecko powinno być objęte troską i ochroną zarówno przed, jak i po urodzeniu oraz o tym, że w każdym kraju są dzieci, wychowywane w złych warunkach, które potrzebują opieki. Tradycje oraz kultura państw mają duży wpływ na rozwój dziecka, dlatego to zagadnienie również zostało zawarte we wstępie dokumentu. Państwa deklarują także, że będą starały się poprawić złe warunki dla rozwoju dziecka w każdym kraju na podstawie międzynarodowej współpracy. Przejdźmy teraz do zastosowania praw dziecka w praktyce. W dzisiejszym świecie jest wiele domów, w których trudno o wsparcie oraz troskę dla dziecka ze strony rodziców. Dlatego uważam, że w większości prawa dziecka zawarte w Konwencji o Prawach Dziecka nie są przestrzegane, a dokument ten w żaden sposób nie decyduje o losie pojedynczego dziecka. W artykule 12 czytamy, że dziecko ma prawo do wyrażania swoich poglądów na temat spraw dotyczących jego grupy wiekowej. Każdy może stwierdzić, iż to zagadnienie nie ma użycia praktycznego we współczesnym świecie. Nawiązuje do tego również artykuł 13, powiadamiający nas o tym, że dziecko powinno mieć zezwolenie na swobodną wypowiedź formułowaną przez dowolną formę: ustną, pisemną czy artystyczną. W rzeczywistości wiele dzieci jest tłumionych przez swoich rodziców lub innych dorosłych. Według idei starszych osób, niewyedukowane dziecko nie może być mądrzejsze od dorosłych, którzy doświadczyli więcej w swoim życiu. Przez to dziecko nie ma prawa do wyrażania swojej opinii na dowolny temat. Tę sytuację doskonale przedstawia J. Korczak w swojej książce pt.: „Kiedy znów będę mały”. Autor ukazał tam relacje między światem dorosłych oraz światem dzieci, porównując te dwie generacje w znakomity sposób. W książce uwidocznione zostały sytuacje, w których dziecko jest wielokrotnie karane i ganione za wyrażanie własnej opinii. Młodzi ludzie nie mogą również wyrażać własnych poglądów na temat pozornie idealnej harmonii świata dorosłych. Tę złą sytuację J. Korczak zobrazował również w książce pt.: „Bankructwo małego Dżeka”. Decyzja młodego bohatera na temat swojego przyszłego wymarzonego zawodu nie zostaje dobrze przyjęta przez jego rodziców. Artykuł 16 mówi, że dziecko ma prawo do swojej własnej prywatności. To zagadnienie również nie jest w wielu przypadkach współczesnych rodzin przestrzegane. Starsi ludzie
często zanadto kontrolują swoje pociechy, czytając ich korespondencję lub ingerując w ich życie towarzyskie. Moim zdaniem jednym z najważniejszych zagadnień Konwencji Praw Dziecka jest artykuł 19. Dotyczy on nadużywania przemocy fizycznej oraz psychicznej wobec dziecka. Niestety takie sytuacje zdarzają się współcześnie coraz częściej. Małe dzieci nie mają szans na obronę przed dorosłymi ludźmi, którzy to wykorzystują. Państwa ustanawiające zbiór praw dziecka deklarują się, że będą się starały zlikwidować za pomocą wszelkich środków przemoc wobec młodszych. Nie jest jednak możliwe, aby zniknęła ona całkowicie, dlatego i ten artykuł nie ma pokrycia w rzeczywistości. Dzieci niepełnosprawne powinny mieć spełnione wszelkie warunki dla własnego prawidłowego rozwoju – o tym powiadamia nas artykuł 23. W wielu rodzinach jednak brak jest funduszy na zapewnienie tych niezbędnych i bardzo ważnych warunków. Czasem zdarza się, że dzieci niepełnosprawne są traktowane w gorszy sposób od dzieci zdrowych i sprawnych psychicznie. Istnieje także wiele przypadków, gdzie nawet zdrowe dziecko nie ma zapewnionych tych podstawowych czynników wpływających na jego rozwój fizyczny oraz psychiczny. Podważa to prawo zawarte w artykule 27, mówiące, że każde dziecko ma przywilej do odpowiadającego jego potrzebom poziomu życia. W artykule 32 dowiadujemy się, że dziecko nie może być zmuszane do podejmowania pracy zagrażającej jego życiu bądź zdrowiu. Niestety w niektórych państwach dzieci są wykorzystywane jako siła niewolnicza. Jest to tym bardziej przykre, iż nie mają one szans na normalny, zdrowy i dobrowolny tryb życia. Każde dziecko, według prawa zawartego w artykule 31, powinno mieć zezwolenie na dobrowolne wykorzystywanie wolnego czasu. Nie jest to zgodne niestety ze współczesną ideą wychowania, ponieważ w wielu przypadkach dzieci nie mają prawa do zabawy czy zajmowania się swoimi zainteresowaniami. Bardzo dużo rodziców nie pozwala swoim pociechom na rozwijanie swoich pasji i zainteresowań ze względu na swoje niespełnione za młodu ambicje. Wszystkie wymienione argumenty potwierdzają moją tezę, iż we współczesnym świecie prawa zawarte w Konwencji Praw Dziecka nie są przestrzegane. W dzisiejszych czasach dziecko traktowane jest niestety jako cień zmuszany do podążania za osobą własnego rodzica, nie mający żadnych przywilejów. Uważam, że taka sytuacja bardzo źle może wpłynąć na przyszłość społeczeństwa, ponieważ dzieci nie mające warunków niezbędnych do prawidłowego rozwoju nie będą mogły dobrze funkcjonować w przyszłości.