5
ISBN ราคา พิมพ์ครั้งที่ 1
978-616-527-082-3 49 บาท กรกฎาคม 2553
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 โดยสำานักพิมพ์เอ็มไอเอส ห้ามนำาส่วนหนึ่งส่วนใด ของหนังสือเล่มนี้ไปลอกเลียนแบบ ทำาสำาเนา ถ่ายเอกสาร หรือนำาไปเผยแพร่บนอินเตอร์เน็ตและเครือข่ายต่างๆ ไม่ว่าจะในรูปแบบใดๆ นอกจากจะได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากทางสำานักพิมพ์เท่านั้น ชื่อผลิตภัณฑ์และเครื่องหมายการค้าต่างๆ ที่อ้างถึงเป็นของบริษัทนั้นๆ
คณะผู้จัดทำ�
บรรณาธิการสำานักพิมพ์ ชิดพงษ์ กวีวรวุฒิ ที่ปรึกษากิตติมศักดิ์ รองศาสตราจารย์สุนีย์ สินธุเดชะ เรียบเรียงเนื้อหา สุธัญญา สิงห์ครา ออกแบบปก ภรณีย์ สนองผัน, พจนา พลบำารุง ออกแบบรูปเล่ม พจนา พลบำารุง ภาพประกอบ จิราวัฒน์ นพประไพ, พจนา พลบำารุง พิสจู น์อกั ษร บุษกร กูห้ ลี, ประไพ ภูงามเชิง ประสานงานฝ่ายผลิต อิสรีย์ แจ่มขำา ประสานงานสื่อสิ่งพิมพ์ บุษกร กู้หลี ฝ่ายการตลาด ชลพิชา ครื้นจิต, มยุรี ศรีมังคละ พิมพ์ที่ บริษัท ที เอส อินเตอร์พริ้นท์ จำากัด ผู้พิมพ์/ผู้โฆษณา ธรรมศักดิ์ เมธีวุฒิกร
เจ้าของและผู้จัดพิมพ์ : สำานักพิมพ์เอ็มไอเอส 55, 57 ซอยพระรามที่ 3 ซอย 53 ถนนพระราม 3 แขวงบางโพงพาง เขตยานนาวา กรุงเทพฯ 10120 โทรศัพท์ 0-2294-8777 (สายอัตโนมัติ) โทรสาร 0-2294-8787 www.MISbook.com
หากหนังสือเล่มนี้ผลิตไม่ได้มาตรฐาน อาทิ หน้ากระดาษสลับกัน หน้าซำ้า หน้าขาดหาย สำานักพิมพ์ยินดีรับผิดชอบเปลี่ยนให้ใหม่ โดยส่งมาเปลี่ยนตามที่อยู่ด้านบน หรือติดต่อสำานักพิมพ์เอ็มไอเอส โทรศัพท์ 0-2294-8777 (สายอัตโนมัติ)
The Cock and the Jewel
ไก่กับพลอย
2
As a cock was searching for food, he found a precious stone. He said to the jewel, “You may be a treasure to people who price you. But for me, I prefer barleycorn to all the jewels in the world.” Moral of the story: The value of a thing is measured by its necessity to the person who uses it. ขณะทีไ่ ก่ตวั หนึง่ กำาลังหาอาหาร มันพบพลอยล้าำ ค่าเม็ดหนึง่ มันพูดกับพลอยเม็ดนัน้ ว่า “เจ้าอาจเป็นของมีค่าสำาหรับคนที่ตีราคาเจ้า แต่กับข้าแล้ว ข้าอยากได้เมล็ดข้าวมากกว่า เพชรพลอยทั้งหมดในโลก” นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คุณค่าของสิ่งของวัดจากความจำาเป็นของผู้ใช้
Vocabulary:
cock (n.) ไก่ตัวผู้ precious (adj.) ล้ำาค่า jewel (n.) อัญมณี, เพชรพลอย treasure (n.) ของมีค่า, ทรัพย์สมบัติ price (v.) ตีราคา prefer (v.) ชอบมากกว่า barleycorn (n.) เมล็ดข้าวบาร์เลย์ value (n.) คุณค่า measure (v.) วัดค่า
3
The Lion and the Three Bulls ร�ชสีห์กับวัวส�มตัว
Vocabulary:
bull (n.) วัวตัวผู้ trick (n.) อุบาย, เล่ห์กล union (n.) การอยู่รวมกัน, การสามัคคี rear (n.) ก้น, ด้านหลัง 4
pasture (v.) กินหญ้า separate (v.) แยกออกจากกัน horn (n.) เขาสัตว์ prevent (v.) ป้องกัน
attack (v.) จู่โจม, เข้าทำาร้าย one by one (adv.) ทีละหนึ่ง sharp (adj.) แหลมคม direction (n.) ทิศทาง
There were three bulls that pastured together for a long time. One day a lion wanted to capture them for food, but was afraid to do so while they were together. This was because whenever the lion tried to attack them, the bulls would quickly press their rears together and turn to face the lion with their sharp horns, preventing the lion from hurting them from every direction. So, the lion thought of a trick and told each of the bulls that the other two wanted to harm them. The trick successfully separated the bulls. Finally, as each bull pastured alone, the lion attacked and ate all of them one by one. Moral of the story: Union is strength. มีวัวสามตัวที่กินหญ้าด้วยกันมานาน วันหนึง่ มีราชสีหอ์ ยากจับพวกมันกินเป็นอาหาร แต่ไม่กล้าลงมือตอนพวกมันอยู่ด้วยกัน เพราะยามใดที่ราชสีห์พยายามกระโจนเข้าเล่นงาน พวกมัน พวกมันจะรีบหันหลังชนกัน และหันหัวซึง่ มีเขาอันแหลมคมออกเผชิญหน้า จึงทำาให้ ราชสีห์เข้ามาทำาร้ายพวกมันไม่ได้ ไม่ว่าจะมาจากทิศทางใด ดังนัน้ เจ้าราชสีหจ์ งึ คิดกลอุบายบอกวัวแต่ละตัวว่า วัวอีกสองตัวคิดร้ายกับมัน อุบายนี้ แยกพวกมันออกจากกันได้สาำ เร็จ ในทีส่ ดุ ขณะทีว่ วั ทัง้ สามต่างกินหญ้าตามลำาพัง เจ้าราชสีห์ ก็เข้าทำาร้ายและกินพวกมันทีละตัวจนหมด นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า สามัคคีคือพลัง
5
The Hunter and the Fisherman
6
น�ยพร�นกับคนจับปล�
One day while a hunter was returning with the meat from his hunt, he came across a fisherman who was bringing home his fish. The hunter was tired of his meat and wanted to have the fish, while the fisherman was tired of his fish and wanted to have the meat. So, they exchanged what they had caught. They did this day after day until one day a neighbor said, “After a while, you will get tired of each other’s food, and will go back to have what you have caught.” Moral of the story: Refrain from doing something too frequently in order to be able to enjoy those things longer. วันหนึ่งขณะที่นายพรานกำาลังกลับบ้านพร้อมเนื้อที่ได้จากการล่าสัตว์ เขาบังเอิญพบ คนจับปลากำาลังนำาปลาที่จับได้กลับบ้าน นายพรานเบื่อหน่ายเนื้อของตนและอยากได้ปลา ขณะที่คนจับปลาก็เบื่อหน่ายปลาของตนและอยากได้เนื้อ ทั้งสองจึงแลกเปลี่ยนสิ่งที่จับมา ได้กัน พวกเขาทำาแบบนี้วันแล้ววันเล่า จนวันหนึ่งเพื่อนบ้านก็พูดขึ้นว่า “อีกหน่อยพวกท่านก็จะเบือ่ อาหารของอีกฝ่าย แล้วอยากกลับไปทานสิง่ ทีต่ วั เองจับมา” นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า หลีกเลีย่ งการทำาบางอย่างบ่อยเกินไป เพือ่ จะได้สามารถเพลิดเพลินกับสิง่ นัน้ ได้นานๆ
Vocabulary:
come across (v.) พบโดยบังเอิญ day after day (adv.) วันแล้ววันเล่า refrain (v.) หลีกเลี่ยง, งดเว้น
exchange (v.) แลกเปลี่ยน get tired of (v.) เบื่อหน่าย frequently (adv.) อย่างบ่อยครั้ง 7