Μπαμπινη

σελίδα 1

“ελεύθερος εγεννήθην και ελεύθερος θέλω να αποθάνω” Χριστόδουλος Παμπλέκης

Κωδικός 7112

Περιοδική έκδοση του Πολιτιστικού Συλλόγου Μπαμπίνης “Χριστόδουλος Παμπλέκης” Μπαμπίνη Αιτωλοακαρνανίας Τ.Κ. 300 09 Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2012 • Τιμ. Φυλ. 0,01 € • Αριθμ. Φύλλου 46

Εκδρομή στο Καρπενήσι Την Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012 από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Μπαμπίνης

Δόθηκε η ευκαιρία σε όλους τους εκδρομείς να δραπετεύσουν από την καθημερινότητα, να απολαύσουν τη μαγευτική και καταπράσινη φύση, να επισκεφτούν το ιστορικό και σε όλους μας ακουστό μοναστήρι της Κυράς της Ρούμελης, της Παναγίας Προυσιώτισσας

Μ

ε επιτυχία και μεγάλη πληρότητα συμμετοχών διοργανώθηκε από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Μπαμπίνης ολοήμερη εκδρομή την Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012 στην Παναγία Προυσιώτισσα και στο Καρπενήσι. Δόθηκε η ευκαιρία σε όλους τους εκδρομείς να δραπε-

τεύσουν από την καθημερινότητα, να απολαύσουν τη μαγευτική και καταπράσινη φύση, να επισκεφτούν το ιστορικό και σε όλους μας ακουστό μοναστήρι της Κυράς της Ρούμελης, της Παναγίας Προυσιώτισσας και να προσκυνήσουν με ευλάβεια τη θαυματουργή εικόνα της. Κατόπιν επισκέφτηκαν το Μεγάλο Χωριό, θαύμα-

σαν το πυκνό ελατόδασος, καθώς και το ιστορικό λαογραφικό μουσείο με τα πλούσια εκθέματα λαϊκής τέχνης, απόλαυσαν τον απογευματινό καφέ στο όμορφο Καρπενήσι περιοχή με εξαιρετικά φυσικού κάλλους, πλούσια σε βλάστηση και επέστρεψαν από τη Γέφυρα της Επισκοπής.

Πολιτιστικό καλοκαίρι 2012

«Διαδρομές» γράφει ο Απόστολος Κομπλίτσης

Κ

αλοκαίρι 2012 στην Μπαμπίνη. Τί να γράψει κανείς και τι να πει. Η διαδρομή του ξεκινάει από τα «βάθη» της Αθήνας και τελειώνει στην πάνω πλατεία του χωριού μας. Ανατρέποντας κάθε σειρά και λογική αρθογραφίας, αλλά πατώντας αναμφισβήτητα σε πραγματικά γεγονότα, θα προσπαθήσω μέσα από τούτες τις «διαδρομές» να καταδείξω τις μεγάλες αντιθέσεις και τις δύο ή περισσότερες νοοτροπίες που έχουμε: ΡΙΓΑΝΗ: Άγριο αρωματικό και ευεργετικό για τον άνθρωπο φυτό. Όλοι μας γνωρίζουμε τη μοσχοβολιά της και την χρησιμοποιούμε σε πολλά φαγητά και σαλάτες. Κάποιοι συνάνθρωποί μας, είτε ζουν στην Αθήνα είτε στο χωριό, «παραβάνονται»-κάνουν αγώνα δρόμου- ποιος θα πάει να μαζέψει πρώτος ρίγανη και ποιος θα πάρει την περισσότερη. Ξεκινάνε από τις αρχές του Ιούνη και σε λίγο, όπως διαπίστωσα με τα μάτια μου (αλλά και με φωτογραφικό υλικό που έχω) μπορεί να ξεκινάνε και από το Μάη μήνα. Φυσικά αυτόν τον καιρό,όπως

> ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛ. 2

Γ

ια μια ακόμη χρονιά πραγματοποιήθηκαν με επιτυχία οι καλοκαιρινές μας εκδηλώσεις στο χωριό μας. Το πρόγραμμα τους είχε ως εξής:

> ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛ. 3

2 σελίδα

«Διαδρομές»

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

> ΣΥΝΕΧΕΙΑ απο ΤΗ ΣΕΛ. 1 όλοι γνωρίζουμε, είναι αγίνωτη και άκαρπη η ρίγανη. Κάποιοι όμως,μέσα στη γενικότερη απληστία που έχουν, την άγνοια και την έλλειψη παιδείας παραβιάζουν συστηματικά τη φύση με τέτοιες ενέργειες ξεριζώνοντας κυριολεκτικά τα φυτά. Η γνώμη μου και η παράκλησή μου είναι να σταματήσει αυτό. ΑΣ ΜΗΝ ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΜΕ. ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ.Παράλληλα κάποιοι άλλοι, μαζί με τα μέλη του Δ.Σ. του Συλλόγου μας προσπαθούν (και αξίζουν συγχαρητήρια) μέσα στη βουή και τους καύσωνες της Αθήνας, παραβιάζοντας τις προσωπικές αλλά και οικογενειακές τους αντοχές, να στήσουν όλο αυτό το γιορτινό σκηνικό που κράτησε σχεδόν μια εβδομάδα στο χωριό μας και πάνω από 2.000 Μπαμπινιώτες και φίλοι χάρηκαν και ευχαριστήθηκαν. Μέσα σ’ αυτή τη χαρούμενη και γιορτινή ατμόσφαιρα δεν έλειψαν βέβαια και κάποια πικρόχολα σχόλια. Αλλά δεν έλειψε και το «σχετικά» καινούριο φαινόμενο «ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ»,όπως αυτό ονομάζονται και που τώρα τελευταία έχει γεμίσει ο τόπος. Η κακογουστιά, οι ανακρίβειες και η προσπάθεια της υστεροφημίας που περιβάλλει κάποιους απ’ αυτούς δεν έχει όρια. Αναγκάζει πολλές φορές κι εμάς τους απλούς πολίτες να παρακολουθούμε όλα αυτά τα διάφορα «συγγράμματα» γιατί τις περισσότερες φορές στηρίζονται έμμεσα ή άμεσα και από τους συλλόγους της περιοχής μας. Κάποιοι από ΔΑΥΤΟΥΣ προσπαθούν να οικειοποιηθούν ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ της περιοχής του Ξηρομέρου. Άλλοι να προβάλλουν το χωριό τους ως οικισμό αρχαίο και διάφορα άλλα τερτίπια που σκέφτονται για να βγουν απ’ την προσωπική τους μοναξιά και την κοινωνική αφάνεια. Κάποιοι άλλοι έφτασαν στο σημείο να φτιάχνουν και να λειτουργούν δύο συλλόγους!!! (ω ποία κατάντια,λέω εγώ). Δεν έχω εμπάθεια με κανέναν, αλλά ούτε και προσωπικό όφελος. Ο καθένας μπορεί να λέει και να γράφει ό, τι θέλει. Μπορεί να γίνεται ποιητής, συγγραφέας, Δεσπότης ή και πάπας. Όμως θα πρέπει να υπάρχει ΣΕΒΑΣΜΟΣ στην

ιστορία, τους ΑΓΩΝΕΣ και την ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ των προγόνων μας. Γιατί κι εγώ γνωρίζω ιστορία. Και γνωρίζω πολύ καλά και την πρόσφατη ιστορία κάποιων εκκολαπτόμενων ΠΛΙΑΤΣΙΚΟΛΟΓΩΝ της ιστορίας. Θα ήθελα να τους πω ότι οι σύλλογοι δεν είναι βρύση χωρίς ρολόι (μετρητής νερού), ούτε πλυντήριο που να σβήνει το βίο και το παρελθόν κανενός μας. Επίσης θα ήθελα να ξέρω ρε «παλικαράκια» τι το περάσατε το πολιτιστικό κίνημα; Καλοκαιρινό πανηγύρι γυρίζοντας από χωριό σε χωριό τρώγοντας γουρουνόπουλο και προβατίνα; Και που ανάμεσα στις ΛΙΓΔΕΣ και τα λίπη παρουσιάζετε και τις δικές σας,΄ Θα ήθελα ακόμη να’ ξερα αν φεύγοντας απ’ το χωριό σας –τέλος Αυγούστου- και αφού δεν ασχοληθήκατε με τα πραγματικά προβλήματα που απασχολούν τους μόνιμους κατοίκους (και απ’ ότι είμαι σε θέση να γνωρίζω οι περισσότεροι από σας δεν έχετε ούτε τη στοιχειώδη επικοινωνία με τους χωριανούς) γνωρίζετε ότι πίσω σας αφήνετε εν δυνάμει ΑΓΡΟΤΙΚΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ!!! ή μήπως είναι ψιλά γράμματα αυτά για σας. Θ α ήθελα να πω και να τονίσω σ’ όλους όσοι ασχολούνται με τον πολιτισμό ότι θα πρέπει να μετριαστεί αυτή η έξαρση του φαινομένου για να μην ξαναγυρίσουμε στη δεκαετία του ’80,που έτσι και καθόσουν σε καμιά γωνιά και φώναζες «πρόεδρε!» θα γύριζαν το κεφάλι τουλάχιστον οι μισοί διαβάτες. Τώρα έτσι που πάμε εδώ στο Ξηρόμερο θα φωνάζουμε «κ. συγγραφέα!» και θα γίνεται χαμός! Επίσης θα ήθελα να πω και σε α’ ενικό στο καινούριο Δ.Σ. του συλλόγου μας (αφού πρώτα του ευχηθώ ολόψυχα καλή δύναμη και επιτυχία στο έργο που έχει αναλάβει): ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΙΣΤΕ ΜΕ ΟΠΟΙΟ ΤΙΜΗΜΑ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ Δώστε προτεραιότητα και αναπτύξτε το αίσθημα του εθελοντισμού, της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς. Μην παρασυρθείτε από κάποιους «δήθεν» και από αριβιστικές ενέργειες. Και να γνωρίζετε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Μπαμπινιωτών θα είναι δίπλα σας.

Συνδρομές-Δωρεές Κουβέλης Στέφανος Μασαλής Βασίλης Χρ. Μασαλής Κώστας Χρ. Μασαλής Σωτήρης Χρ. Μεταξά-Μπιτσώργ Βάσω Μπιτσώρη Ματίνα Παλιογιώργος Νίκος (υιός Ρουμπίνης Μπενέκου) Παλιογιώργος Χρυσόστομος (υιός Ρουμπίνης Μπενέκου) ΓΙΑΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (Χαϊδάρι) ΡΑΠΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΟΝΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΓΡΙΝΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΜΠΕΝΕΚΟΥ ΝΙΚΗ ΖΑΚΩΤΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΤΑΜΟΥΛΑΚΑΤΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΣΤΑΜΟΥΛΑΚΑΤΟΥ ΓΙΩΤΑ ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΥΣΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΡΑΓΟΜΑΛΟΣ ΦΩΤΗΣ ΜΠΕΝΕΚΟΣ ΣΠΥΡΟΣ K. ΣΤΑΜΟΥΛΑΚΑΤΟΥ ΚΩΝ/ΝΑ ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΥΣΗΣ ΠΑΥΛΟΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΠΙΤΣΩΡΗΣ ΑΡΗΣ ΜΠΙΤΣΩΡΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΜΠΙΤΣΩΡΗ-ΚΑΡΑΔΗΜΑ ΜΑΡΙΑ ΜΠΕΝΕΚΟΣ ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΠΙΡΤΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΠΙΤΣΩΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΛΑΧΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Χ

20€ 20€ 20€ 20€ 20 € 30€ 20€ 50€ 40€ 20€ 20 € 20€ 15€ 20€ 20€ 20€ 20€ 20€ 15€ 20€ 20€ 20€ 20€ 20€ 20€ 20€ 20€ 20€ 50€ 10€

Έδρα Δ. Δ. Μπαμπίνης Δήμος Ξηρομέρου Αιτωλ/νίας 300 09 e-mail: pamplekis2002@yahoo.gr Ιδιοκτήτης: Πολιτιστικός Σύλλογος Μπαμπίνης “Χριστόδουλος Παμπλέκης” Εκδότης: Σύμφωνα με το νόμο και τα άρθρα 3 παρ.

3 και Ι5, παρ. Ι του καταστατικού του ο πρόεδρος του Συλλόγου Κωνσταντίνος Μασαλής

ΚΟΤΣΙΛΙΡΗΣ ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΛΩΝΙΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΙ ΦΩΤΕΙΝΗ ΚΥΡΙΑΖΗΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ (ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΤΗΣ ΣΥΖΥΓΟΥ) ΖΑΡΚΑΔΟΥΛΑΣ ΝΙΚΟΣ ΧΑΡ. ΖΑΡΚΑΔΟΥΛΑ ΒΗΣΣΑΡΙΑ Ν ΠΑΛΙΟΥΡΑΣ ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΟΣΧΟΥ-ΤΣΑΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΙΑ ΧΑΡΟΚΟΠΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΣΑΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ Β ΚΟΛΩΝΙΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ x. ΜΠΙΡΤΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΠΙΤΣΩΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Θ ΜΠΑΚΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΧΑΚΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΒΛΑΧΑΚΗ ΕΙΡΗΝΗ ΒΛΑΧΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ i. ΓΑΤΣΗ ΡΙΤΑ ΤΣΙΜΕΡΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ ΠΑΠΑΣΤΑΜΟΥ ΕΥΘΥΜΙΑ ΠΕΠΠΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΑΤΣΗ ΕΛΕΝΗ ΡΑΠΤΗ ΕΛΕΝΗ Η. ΤΑΣΟΥΛΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΑΣΟΥΛΗ ΕΥΣΤΑΘΙΑ ΠΑΛΙΟΥΡΑΣ ΑΛΕΚΟΣ x. ΚΥΡΙΑΖΗ ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΥΡΙΑΖΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Δ. ΤΟΝΤΟΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΩ ΝΤΙΝΑ ΠΙΠΕΡΙΔΟΥ

20€ 20€ 20€ 50€ 20€ 20€ 20€ 20€ 20€ 20€ 20€ 20€ 20€ 20€ 50€ 10€ 20€ 20€ 60€ 20€ 10€ 20€ 20€ 20€ 50€ 50€ 20€ 10€ 10€ 20€ 50€

ΡΑΠΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ι.

20€ ΜΑΣΣΑΛΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Γ.

20€ ΚΥΡΙΑΖΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ Α.

20€ ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ 20€ ΚΑΡΑΚΙΤΣΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 10€ ΜΠΕΝΕΚΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ 20€ ΣΤΑΜΟΥΛΑΚΑΤΟΥ ΜΑΡΙΑ 20€ ΓΕΡΟΧΡΗΣΤΟΥ ΣΟΦΙΑ 20€ ΧΡΥΣΙΚΟΥ-ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ 20€ ΧΡΥΣΙΚΟΥ-ΑΣΠΡΟΓΕΡΑΚΑ ΧΛΟΗ 20€ ΧΡΥΣΙΚΟΥ-ΚΤΕΝΑ ΜΑΡΙΑ 20€ ΧΡΥΣΙΚΟΥ-ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ ΕΥΤΥΧΙΑ 20€ ΧΡΥΣΙΚΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Δ.

50€ ΜΠΕΝΕΚΟΥ ΣΟΦΙΑ Σ.

10€ ΜΠΕΝΕΚΟΥ ΣΟΦΙΑ Κ.

10€ ΣΤΑΜΟΥΛΑΚΑΤΟΥ ΕΛΕΝΗ 20€ ΖΑΡΚΑΔΟΥΛΑΣ ΚΩΣΤΑΣ x.

20€ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΗ-ΚΟΛΩΝΙΑ ΕΥΤΥΧΙΑ 20€ ΚΥΡΙΑΖΗΣ ΘΩΜΑΣ Γ.

20€ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ 20€ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΑΝΔΡΕΑΣ Π.

10€ ΖΑΧΑΡΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Κ 20€ ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ 20€ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ 20€ ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ 20€ ΜΑΣΣΑΛΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ x.

20€ ΚΥΡΙΑΖΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ 20€ ΓΑΤΣΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 30€ ΚΥΡΙΑΖΗ ΝΤΙΝΑ (ΣΥΖ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ) 10€ ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΥΣΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ 20€ ΧΡΥΣΙΚΟΥ ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ Β.

20€ ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΥΣΗ ΧΡΥΣΟΥΛΑ 30€ ΚΥΡΙΑΖΗΣ ΘΩΜΑΣ Κ.

10€ ΣΤΑΜΟΥΛΑΚΑΤΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ 50€

Σκόπα 2, Αγρίνιο 30 100 masalhs.kostas.x@gmail.com, 6945170254 Διευθυντής έκδοσης: Παναγιώτα Στ. Σταμουλακάτου Ιερέων Μαρκοπούλου 24 Αγ. Δημήτριος 173 43 Αλληλογραφία - επιταγές: Νικόλαος Π. Θεοδώρου

Σχεδιασμός-Σελιδοποίηση: Δημήτρης Γεώργας dgeorgas@gmail.com http://www.dgeorgas.jimdo.com

Αριθμός Φύλλου 46 Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2012 Κωδ. 7112

Συντάσσεται από επιτροπή. Τα ενυπόγραφα κείμενα δε σημαίνει κατ’ ανάγκην ότι απηχούν τις απόψεις της Συντ. Επιτροπής.

Υπεύθυνος τυπογραφείου: Γεώργιος Κωστόπουλος Τηλ.: 210 8816096

Γάμοι

Η Βιργινία Χρυσικού, κόρη του Ιωάννη Στ. Χρυσικού και της Χρυσούλας Σταμουλακάτου, παντρεύτηκε με το Σπύρο Καραγιώργο από τον Πρόδρομο στο Αγρίνιο στις 8 Ιουλίου 2012.

O Γιάννης Μανδύλης και η Αλεξάνδρα Παπαϊωάννου ενώθηκαν με τα δεσμά του γάμου στις 8 Σεπτεμβρίου 2012 στον Ιερό Ναό Αγ.Ιωάννη Δοκιμίου Ο Χαρίλαος Κ. Ζαρκαδούλας και η Φώφη Αργυροπούλου τέλεσαν τους γάμους τους στις 29 Σεπτεμβρίου στον Άγιο Γεώργιο Καματερού.

Γεννήσεις

Το ζεύγος Βασίλης και Ελένη Ηγουμένου απέκτησαν κοριτσάκι. Το ζεύγος Σταμάτης και Ανδριάνα Ηγουμένου-Γισδάκη απέκτησαν αγοράκι. Το ζεύγος Ελένης Δ. Τσακαλογιάννη και Αντώνη Παπαγεωργίου απέκτησαν δίδυμα (κορίτσια). Ευχόμαστε να τους ζήσουν

Βαπτίσεις

Το ζεύγος Γιάννης και Παναγιώτα Ράπτη βάπτισαν το αγοράκι τους και του έδωσαν το όνομα Σάββας. Ο Νίκος Μπάκας του Επαμεινώνδα και της Μαρίας Χρυσικού και η σύζυγός του Δήμητρα βάφτισαν το κοριτσάκι τους στην Αγία Κυριακή Π. Φαλήρου και του έδωσαν το όνομα Γεωργία. Το ζεύγος Χαρίλαος και Βασιλική Κολώνια βάπτισαν το αγοράκι τους και του έδωσαν το όνομα Βασίλειος. Ευχόμαστε να τους ζήσουν.

Απεβίωσαν

Απεβίωσε η Αργύρω ΤσολάκουΤόντου που διέμενε στο Αγρίνιο. Έχασε τη ζωή του σε τροχαίο το Σεπτέμβριο ο Μιχάλης Κατσιγιάννης (γιος της Λίας Ν. Μασσαλή. Στους συγγενείς των εκλιπόντων εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια.

Εις μνήμη Εις μνήμη της συζύγου μου Αλεξάνδρας – Σάσας, που αν ζούσε σήμερα στις 16-09-2012 θα εορτάζαμε την 50η επέτειο του γάμου μας, προσφέρω στο Πολιτιστικό Σύλλογο Μπαμπίνης «Χριστόδουλο Παμπλέκη» το ποσό των 500 €, με την ευχή να είναι ελαφρό το χώμα της Αττικής γης που τη σκεπάζει. Και της υποσχόμεθα εγώ και τα δύο παιδιά μας πως δεν θα τη ξεχάσουμε ποτέ. Ιωάννης Δ. Χρυσικός

Για επικοινωνία * Κωνσταντίνος Χρ. Μασαλής (πρόεδρος) 6945 170254, * Βασίλειος Αλ. Κυριαζής (αντιπρόεδρος) 6980155067, * Παναγιώτα Στ. Σταμουλακάτου (γεν. γραμματέας) 6977 803417, * Νικόλαος Π. Θεοδώρου (ταμίας), 6977 371136, * Παύλος Σπ. Μπαρμπαρούσης (ειδ. γραμματέας) 6983 735826. e-mail: pamplekis2002@yahoo.gr fax: 210 347 1506

σελίδα 3 Ε Ι Δ Η Σ Ε Ι Σ

Πολιτιστικό καλοκαίρι 2012 > ΣΥΝΕΧΕΙΑ APO TH ΣΕΛ. 1

Ο

ι πολιτιστικές μας εκδηλώσεις άρχισαν στις 10 Αυγούστου με επίσκεψη-ξενάγηση στον Άγιο Γεώργιο Πόρτας και στις αρχαίες Φοιτίες. Την επομένη είχαμε θεατρική Βραδιά με τη Θεατρική Ομάδα του Πολιτιστικού Συλλόγου Ματαράγκας όπου παρουσίασε το πολύ ωραίο έργο των Άρη Μπιτσώρη και Ηλία Κουτσονικόλα «Της Γκόλφως το Μνη-μονιο». Με μεγάλη επιτυχία έγινε και φέτος το καθιερωμένο «Τραγικό Συμπόσιο» με την παραδοσιακή ορχήστρα του Γ. Διαμάντη. Ευχάριστή νότα και φέτος ήταν η πα-

ρουσία του νεανικού χορευτικού μας, που χόρεψε πολύ όμορφα παραδοσιακά τραγούδια. Στις 12 Αυγούστου έγινε η παρουσίαση του βιβλίου του Αλέξανδρου Κυριαζή «Εν Μπαμπίνη Πλανώμενοι» από τους: Π. Κοντός, Ευφρ. Χρυσικού και Μπ. Τσελεπής (πλατεία Ευστ. Γιαννακόπουλου). Στη συνέχεια ακολούθησε στο προαύλιο του Δημοτικού Σχολείου μουσική βραδιά, όπου την ευχάριστη έκπληξη ήταν τα τραγούδια της συγχωριανή μας Χρυσούλα Π. Μπαρμπαρούση.

Τη Δευτέρα 13 Αυγούστου είχαμε τις «Μπαμπίνης γεύσεις» και την προβολή του ντοκιμαντέρ του Δημητρίου Μπαμπούρη, που είχε ως θέμα το χωριό μας. Ακολούθησε Γενική Συνέλευση και Εκλογές για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου και Ελεγκτικής Επιτροπής. Την επομένη (14 Αυγ.) έγινε η καθιερωμένη ανάβαση-προσκύνημα στην Παναγία Λιγοβιτσίου. Την Τετάρτη 15 Αυγούστου έγινε Ανάβαση-επίσκεψη στην Ντοβροπούλα και στο ερειπωμένο εκκλησάκι στην Παναγούλα.

4 σελίδα

Κάποτε

...στα παλιά εκείνα χρόνια... Ο αλωνισμός άρχιζε στα τέλη Μαΐου. Πρώτα αλώνιζε στα γειτονικά χωριά, μετά στο χωριό του την Μπαμπίνη και ύστερα τα πιο απόμακρα. Παραμονή της Αγίας Παρασκευής χαιρετούσε τη γυναίκα του και τα παιδιά και έφευγε εκτός νομού, για τα χωριά της Ηπείρου.

Τ

ην ώρα που ο πυρόξανθος ήλιος χανόταν πίσω από την αντικρινή βουνοπλαγιά της Μπαμπίνης και χιλιάδες χρώματα σμίγανε τον ουρανό με την πλαγιά του χωριού, στα μακρινά εκείνα χρόνια αλλά τόσο έντονα χαραγμένα στη μνήμη μας, περίπου σαράντα χρόνια πριν, στα μέσα Αυγούστου, πριν τη μεγάλη γιορτή της Παναγίας, εκεί από την άκρη του χωριού, στο δρόμο που έρχεται απ΄τον Αετό, στη Λαγκάδα, ακούγεται το δυνατό μούγκρισμα της μηχανής μεγάλου τρακτέρ. Τρία μικρά κοριτσάκια σκαρφαλωμένα πάνω στα μπλε κάγκελα της αυλής τους αφουγκράζονται. Λες να έρχεται; Και να ξεπροβάλει, εκεί κοντά στο κονισματάκι. Στην αρχή ένα μικρό ανεπαίσθητο κόκκινο σημάδι, μετά ακολουθεί κι άλλο πιο αχνό, πορτοκαλί και μετά κι άλλο. Αυτός είναι! Τα παιδιά κρατούν την αναπνοή τους, λίγο ακόμη, δεν μιλούν μεταξύ τους, έτοιμα να κατέβουν στο δρόμο, κρέμονται από τα κάγκελα της αυλής, σηκώνονται στις μύτες των ποδιών και τα μάτια τους είναι καρφωμένα εκεί στο μεγάλο δρόμο στη μέση του χωριού και περιμένουν. Και να βλέπουν καθαρά τώρα. Έρχεται, έρχεται ο πατέρας, έρχεται ξεφωνίζουν. Ήρθε, αυτός είναι, ήρθε ο πατέρας μαμά. Ο πατέρας περνάει τώρα στη μέση του χωριού, οδηγώντας το μεγάλο κόκκινο τρακτέρ που σέρνει την καμαρωτή πορτοκαλί πατόζα, την αλωνιστική μηχανή, και ακολουθεί η πλατφόρμα γεμάτη από την σοδιά της χρονιάς. Η αγωνία μετατρέπεται σε χαρά, εκδηλώνεται με φωνές και τα παιδιά τρέχουν ξεφωνίζοντας ως το μπάρμπα -Φάνια για να προϋπαντήσουν τον πατέρα που έλειπε τόσο καιρό. Το σούρουπο βρίσκει τα τρία κορίτσια μαζί με τη μητέρα και τη γιαγιά καθισμένους κοντά στον κουρασμένο, μαυρισμένο από τ΄αγάνι και τον καυτό αυγουστιάτικο ήλιο αλλά ευτυχισμένο πατέρα να ακούνε πραγματικές ιστορίες ζωής και περιπέτειες που έλαβαν χώρα με πρωταγωνιστές τους ταϊστάδες, τους κουβαλητάδες, τα καζάνια, τα δεμάτια του σιταριού, τις θημωνιές και τα χερόβολα, τα λουριά της μηχανής... …Εικόνες μιας άλλης εποχής … Ας γυρίσουμε το ρολόι του χρόνου πίσω 60 χρόνια τότε που ένα νεαρό παιδί, τότε 19 χρονών, παιδί πολυμελούς οικογένειας θα ορθώσει το ανάστημά του στη φτώχια, θα παλέψει με την άγονη γη, θα δουλέψει σκληρά κάτω από το λιοπύρι, θα αφουγκραστεί τα καλέσματα της εποχής του, θα ονειρευτεί ένα καλύτερο αύριο γι’ αυτόν και την οικογένειά του και θα μοχθήσει για να παράξει τον άρτον τον επιούσιον, βασικό κομμάτι της ανθρώπινης ζωής. Όνομα: Γεώργιος Τασούλης του Σπυρίδωνος Επάγγελμα: Μηχανοδηγός Έδρα: Μπαμπίνη Ξηρομέρου Αιτωλοακαρνανίας. Ο Γεώργιος (γνωστός ως Γάκιας) ένα από τα 6 παιδιά του Σπύρου και της Αθανασίας, γεννημένος το 1929

ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ Ευάγγελος Tόντος

ΕΚΔΡΟΜΕΣ ΤΑΞΙΔΙΑ Τηλ. 6977687888 - Μπαμπίνη

στην Μπαμπίνη, αφήνει το Χρήστο, τον Κώστα, τη Γεωργία, τη Μαρία και το μικρότερο το Θόδωρο και αρχίζει την αναζήτηση δουλειάς για να μπορέσει να ζήσει και να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της μεγάλης οικογένειας. Παιδί 19 χρονών, ξεκίνησε σαν βοηθός σε αλυσιδοφόρο τρακτέρ(μπουλντόζα) στο Λεσίνι. Γρήγορα του χρέωσαν ένα τρακτέρ JHON DEER (Αμερικάνικο) που όργωνε και έκανε μεταφορές εργατών στο κάμπο του Λεσινίου. Μετά το στρατιωτικό του είναι πια και επίσημα μηχανικός. Στη δεκαετία του 50 στην Μπαμπίνη λειτουργούσε συνεταιρισμός ο οποίος διέθετε συνεταιριστική αλωνιστική μηχανή. Η συνεταιριστική μηχανή (HEINZ αμερικάνικη) αγοράστηκε με δάνειο και εγγύηση που ήταν τα μερίδια των συνεταιριστών- κατοίκων της Μπαμπίνης. Τότε πρόεδρος του συνεταιρισμού ήταν ο Χρήστος Τασούλης και γραμματέας ο Χαρίλαος Ζαρκαδούλας. Ο Γάκιας λοιπόν χειρίζεται τη μηχανή του Συναιτερισμού για 8 χρόνια. Αλώνιζε όλα τα γύρω χωριά. Μπαμπίνη- Αετό-Μαχαιρά- Σκουρτού- Χρυσοβίτσα- Πρόδρομο-Αγράμπελα και Φυτείες. Κοντά στον αλωνισμό ήταν και ο Ηλίας ο Ράπτης που με το κάρο του μετέφερε το δικαίωμα της μηχανής. Στην αρχή είχε αρκετή δουλειά καθώς οι μηχανές ήταν λιγοστές, μα κατόπιν η δουλειά μειώθηκε και τα κέρδη της μηχανής λιγόστευαν. Η μηχανή πουλήθηκε στην Κατούνα. Άνεργος πια δουλεύει για δυο χρόνια τη συνεταιριστική μηχανή Αστακού. Στη συνέχεια γύρω στα 1960, αφού μάζεψε τις οικονομίες του και με τη βοήθεια της προίκας της γυναίκας του Θεοδώρας Χ. Ράπτη αγόρασε τη δική του αλωνιστική μηχανή από το Άδεντρο Θεσσαλονίκης, HEINZ (αμερικάνικη). Μετά από ένα χρόνο αγόρασε και το τρακτέρ BELARUS. Αξίζει να σημειώσουμε ότι το πρώτο τρακτέρ στο χωριό το είχε ο Γιάννης Πιπερίγκος το 1958, μετά ήρθε του Γάκια Τασούλη το 1961 και μετά από λίγο αγόρασε και ο Γιάννης ο Θανασούλας. Έτσι τώρα πια δούλευε με το δικό του τρακτέρ και τη δική του μηχανή. Το όνειρό του γίνεται πραγματικότητα. Ο αλωνισμός άρχιζε στα τέλη Μαΐου. Πρώτα αλώνιζε στα γειτονικά χωριά, μετά στο χωριό του την Μπαμπίνη και ύστερα τα πιο απόμακρα. Παραμονή της Αγίας Παρασκευής χαιρετούσε τη γυναίκα του και τα παιδιά και έφευγε εκτός νομού, για τα χωριά της Ηπείρου. Καλπάκι- Λυγωψιά- Μάρμαρα- Ασφάκα- Ασπραγγέλους έφτανε μέχρι και τα Ζαγοροχώρια. Άλλες χρονιές έφευγε για τα χωριά της Λευκάδας. Καλαμίτσι- Βασιλική- Αλέξανδρος και τόσα άλλα. Ο ίδιος θυμάται και ο νους του μοιάζει να ταξιδεύει,

O Θεόδωρος Σ.Τασούλης με το αλωνιστικό συγκρότημα. ταξιδεύει οδηγώντας το κόκκινο BELARUS με τη πορτοκαλί πατόζα και να ακολουθεί φορτωμένη η πρατφόρμα με τη σοδειά και τους βοηθούς σκαλφαλωμένους στο πατάρι της μηχανής. « Για να πας από το ένα μέρος στο άλλο ήταν πολύ δύσκολο, χρονοβόρο και επικίνδυνο. Μπορεί και τρεις ολόκληρες μέρες να οδηγούσαμε για να φτάσουμε στον προορισμό μας. Η οδήγηση γινόταν πάντα ημέρα, για να μπορούμε να ελέγχουμε το δρόμο και την κατάσταση του συγκροτήματος. Από τη πολλή ζέστη και τις μεγάλες διαδρομές, αρκετές φορές, τα λάστιχα άνοιγαν και τότε καθόμασταν στην άκρη του δρόμου και τα επισκευάζαμε. Όταν σουρούπωνε σταματούσαμε σε ένα ανοιχτό μέρος δίπλα στο δρόμο και κατάκοποι τρώγαμε ότι είχαμε μαζί μας και κοιμόμασταν πάνω στα άδεια σακιά. Μαζί μου τα πρώτα χρόνια ήταν και ο μικρότερος αδελφός μου, ο Θόδωρος. Από το χωριό κοντά στον αλωνισμό ερχόταν ο Βαγγέλης Κολώνιας, ο Στάθης Κολώνιας, ο Κίτσος Παλιούρας, ο Γάκιας Τσιώλης, ο Χρήστος Νικ. Μασσα-

σελίδα 5 λής, ο Γάκιας Αντ.Μπιτσώρης, ο Κώστας Κολώνιας και από τη Μαχαιρά ο Χρήστος Κουβέλης. Κάθε χρόνο ερχόταν από τη Ζάκυνθο ένας εργάτης ονόματι Μιχάλης. Στη Λευκάδα νεαρός τότε ήταν μαζί μου και ο Γιάννης ο Γρίνος, ενώ στα γύρω χωριά, κάποιες φορές, ερχόταν και ο Αποστόλης Κομπλίτσης.» Καθώς θυμάται το πρόσωπό του απότομα αλλάζει όψη, τα μάτια του φωτίζονται, εκπέμποντας μια εσωτερική λαχτάρα, λες και είναι εκεί στη μέση του χωραφιού και βάζει μπροστά το μεγάλο τρακτέρ, να δίνει κίνηση στα λουριά της μηχανής, οι εργάτες τρέχουν κουβαλώντας τα χρυσαφένια δεμάτια με τα σκληρά αγάνια να βελονίζουν το δέρμα τους, ο καρπός ώριμος και μεστωμένος να γεμίζει τα καζάνια της μηχανής και πιο πέρα να πετάει βουνό το άχυρο. Ο ίδιος θυμάται: «Γυναίκες και άνδρες πήγαιναν στο θέρο. Αφού θέριζαν το σιτάρι το έδεναν χερόβολα και μετά δεμάτια. Τα μάζευαν σε καθαρό και επίπεδο μέρος στο χωράφι ώστε να μπορεί εύκολα να έχει πρόσβαση η μηχανή και τα στοίβαζαν σε θημωνιές. Πολλές φορές ο ήλιος έπεφτε και η μέρα χανόταν και εμείς ήμασταν ακόμη εκεί, στη μέση του χωραφιού, για να τελειώσουμε κι αυτό το αλώνι, να σακιάσουνε οι νοικοκυραίοι τη σοδιά τους και οι γυναίκες να μαζέψουν τα τελευταία σκύβαλα, αγριοβρώμες, αγριοκόκια και κομμένα σιτάρια, τροφή για τις κότες. Βλέπετε τα χρόνια ήταν δύσκολα και τίποτα δεν πήγαινε χαμένο, τότε ίσα που προλαβαίναμε να πάμε τη μηχανή στο επόμενο αλώνι για να ξεκινήσει με το χάραμα και πάλι η δουλειά. Τότε σηκωνόμουν την επόμενη πρωί- πρωί πριν τις έξι, γρασάριζα- καθάριζα τη μηχανή, την αλφάδιαζα, έπρεπε να είναι οπισθόβαρη για να μη μπουκώνει, και όταν ερχόταν ο νοικοκύρης άρχιζε το αλώνισμα. Το αλωνιστικό συγκρότημα απασχολούσε 8 με 9 εργάτες, Τέσσερις εργάτες μετέφεραν τα δεμάτια στο πατάρι της μηχανής όπου εκεί 2 άλλοι εργάτες, οι κόφτες, έκοβαν τα δεμάτια και στη συνέχεια άλλοι 2, οι τροφοδότες ή ταϊστάδες έριχναν τα χερόβολα μέσα στην τρόμπα της μηχανής. Εκεί ήθελε προσοχή γιατί έπρεπε να πέφτει η κανονική ποσότητα μέσα στη χοάνη για να μη μπουκώνει η μηχανή. Όταν συνέβαινε αυτό ο ήχος της μηχανής άλλαζε, έπεφταν οι στροφές του τρακτέρ, κάπνιζε και πολλές φορές πετούσε και το λουρί που έπαιρνε στροφές από το τρακτέρ. Για να μη χαθούν οι στροφές ρίχναμε ρετσίνι στο λουρί. Η τροχαλία της αλωνιστικής μηχανής έπρεπε να ήταν αλφαδιασμένη με την τροχαλία του τρακτέρ. Ακόμη η μηχανή μπούκωνε όταν το σιτάρι ήταν νωπό. Μετά η πατόζα διαχώριζε τον καρπό του σιταριού από τις καλαμιές, τις οποίες κατακερμάτιζε και τις συσσώρευε στο πίσω μέρος, με ένα μεγάλο χωνί και δημιουργούνταν έτσι τα λαμνιά του άχυρου. Μέσα στη μηχανή υπήρχε ο αχυροδιώκτης που έδιωχνε τη καλαμιά στον αχυροκόπτη. Το αχυροκοπτικό ήταν ένας κύλινδρος με πυκνά δόντια πολύστροφος που έκανε το άχυρο ψιλό, έπαιρνε 1350 στροφές το λεπτό, και με τη βοήθεια μιας ισχυρής αεροτουρπίνας και με ένα σωλήνα προσαρμοσμένο, έστελνε το άχυρο μακριά, σε καθαρό μέρος. Ο καρπός απ’ το δεξιό μέρος της πατόζας έπεφτε στα καζάνια. Εκεί ήταν ένας ακόμη εργάτης ο καζανιέρης που μέτραγε τα καζάνια. Συνήθως το μερίδιο ήταν 12 καζάνια ο νοικοκύρης – 1 καζάνι η μηχανή. Εκείνη την εποχή η τιμή του ενός κιλού σιταριού ή βρώμης ήταν 3 δραχμές. Στο τέλος ο νοικοκύρης έπαιρνε μια ποσότητα άχυρο,

το λίχνιζε και μετρούσε τα σπυριά του σιταριού. Ήταν δυσφήμηση για το αλωνιστικό συγκρότημα όταν έβγαζε περισσότερο σιτάρι. Πάνω στη μηχανή υπήρχαν τριών ειδών λουριά. Το κεντρικό λουρί περνούσε από πέντε τροχαλίες και έδινε κίνηση στη μηχανή. Το δεύτερο λουρί χρησίμευε για να δουλεύει το αναβατόριο, εκεί γύρναγε για δεύτερη φορά το ακάθαρτο σιτάρι, περνούσε από τα σιδερένια κόσκινα, καθαριζόταν και έτσι διασφαλιζόταν η ποιότητα του σιταριού.

Λουρί των πέντε τροχαλιών Το τρίτο λουρί, το λεγόμενο των καζανιών, βοηθούσε να γεμίζουν τα καζάνια. Μια καλή μηχανή, σύμφωνα με τον Κανονισμό του Υπουργείου δεν έπρεπε να αφήνει πάνω από 5-7% σπόρια στο άχυρο, έπρεπε να δίνει καθαρό άχυρο και η λειτουργία της μηχανής να είναι ακίνδυνη για τους χειριστές της. Η αλωνιστική μηχανή ήταν μεγάλη υπόθεση. Με το παραδοσιακό αλώνι ασχολούνταν άντρες γυναίκες και παιδιά τουλάχιστον για ένα μήνα. Με τη μηχανή σε 5-6 ώρες τελείωνε ο αλωνισμός ενός χωραφιού. Το χωριό μου, η Μπαμπίνη με περίμενε πάντα, να τελειώσω τον αλωνισμό από τ’ άλλα χωριά ώστε να αλωνίσω και τα σιτάρια των χωριανών μου. Τότε αρχίζαμε τον αλωνισμό από Μανωλόπουλου-

Φραξόλακα-Σταυροδρόμι-Αι Άννα-Άη Δημήτρης μέχρι τις Λαγκάδες και του Μανδύλη τα Βαρκ,. Από ευχαρίστηση πήγαινα χωριστά στο χωράφι κάθε συγχωριανού και έτσι έβγαιναν από τον κόπο να μεταφέρουν τα δεμάτια τους σ’ ένα μέρος, το αλώνι, όπως συνέβαινε συνήθως στ’ άλλα χωριά. Ευχαριστώ από την καρδιά μου όλους τους χωριανούς για τη στήριξή τους και την αγάπη τους. Νιώθω επίσης την ανάγκη να σημειώσω και τη μεγάλη προσφορά της γυναίκας μου Θεοδώρας, η οποία έμενε πίσω στο χωριό με τις τρεις κόρες μου και την πεθερά μου, την Κωνστάντω, στυλοβάτες του σπιτιού μου. ‘Όμως στα μέσα της δεκαετίας του 70 ο κόσμος στράφηκε αποκλειστικά στην καπνοκαλλιέργεια, με αποτέλεσμα να μειωθεί σημαντικά η καλλιέργεια σιτηρών, ενώ εμφανίστηκαν και οι πρώτες θεριζοαλωνιστικές μηχανές (κομπίνες). Η αλλαγή αυτή έφερε και το τέλος μιας εποχής. Η αλωνιστική μηχανή μπήκε στο υπόστεγο.» Τα χρόνια που πέρασαν άφησαν τη σφραγίδα τους. Χρόνια δύσκολα, πονεμένα, φτωχά Ο ίδιος βιάζεται να μιλήσει, περιμένει με αγωνία κάποιον να τον ακούσει να αναπλάθει το παρελθόν της γενιάς του, να διηγηθεί την ίδια του τη ζωή. Η πυρκαγιά του 2007, ήρθε να αποτελειώσει και να σβήσει ένα ακόμη απομεινάρι μιας άλλης εποχής που έδωσε δουλειά σε πολλές οικογένειες. Ο Γιώργος Τασούλης όμως επιμένει να της δίνει ζωή. Μετά την πυρκαγιά πήρε ένα κουτί κόκκινη μπογιά και άρχιζε να βάφει τα καβουρνιασμένα σίδερα. Ήταν μια τελευταία προσπάθεια να την αναστήσει, να αναστήσει και να συντηρήσει μνήμες μιας περασμένης εποχής, βιώματα που χαράχτηκαν βαθιά στο μυαλό και στο κορμί του. Πάντα φροντίζει την αλωνιστική του μηχανή, θυμάται και αναπολεί τις παλιές καλές εποχές, περιγράφει όπως και τότε κάθε φορά που γύρναγε από τον αλωνισμό στιγμές και εικόνες του αλωνισμού. Είναι ζωντανή μνήμη και την έχει μπροστά του, η μνήμη ενός παραδοσιακού επαγγέλματος που έχει σχεδόν εκλείψει. Τασούλη Γ. Κωνσταντίνα

6 σελίδα

Τους βοηθά να βρουν το έρωτα της ζωής τους

Ψ

υχολόγος ίδρυσε γραφείο γνωριμιών για άτομα με νοητική στέρηση. Ένα ιδιαίτερο γραφείο, γραφείο συνοικεσίων εδώ και εννέα χρόνια στο Αμβούργο. Διευθυντής του είναι ένας ψυχολόγος και «πελάτες» του άνθρωποι με νοητική στέρηση. Σήμερα η Κολωνία, το Ροστόκ στη γερμανία και το Μπολτσάνο στην Ιταλία ετοιμάζονται να αντιγράψουν το μοντέλο του. Η Μόνικα και ο Βόλκερ συναντήθηκαν για πρώτη φορά τον Απρίλιο του 2001 σε έναν σιδηροδρομικό σταθμό στην περιφέρεια του Αμβούργου. Ερωτεύτηκαν κεραυνοβόλα. Έξι μήνες αργότερα ανακηρύχθηκαν σύζυγοι στο δημαρχείο του Αμβούργου. Σήμερα εκείνο το πιστοποιητικό γάμου έχει γίνει κάδρο στον τοίχο του σπιτιού τους. Οι οικογένειές τους δεν ενέκριναν ποτέ το

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΜΑΚΙΓΙΑΖ

γάμο τους. Εκείνος, ο Βόλκερ Λάουερ, είναι 50 χρόνων και κυκλοφορεί πάντα με την ταυτότητά του κρεμασμένη από το λαιμό, γιατί οποιαδήποτε στιγμή μια αμνησία μπορεί να τον κάνει να ξεχάσει ποιος είναι και πού ζει. Εκείνη, η Μόνικα Μάι, είναι 47 ετών και έχει γεννηθεί με ένα είδος νοητικής υστέρησης που της δημιουργεί προβλήματα στην εκμάθηση. Οι δυο τους γνωρίστηκαν χάρη σε ένα ειδικό γραφείο συνοικεσίων, το Schatzkiste, που σημαίνει θησαυρός, βρίσκεται σε μια πολυκατοικία στα βόρεια προάστια του Αμβούργου. Εξήντα χρόνων, με ειδίκευση στη συμβουλευτική σεξουαλικών θεμάτων, ενημερώνει μόνος του τη βάση δεδομένων στον υπολογιστή του και σκέφτεται τις πιθανές γνωριμίες. Στον κατάλογό του δεν υπάρχουν μόνον άνθρωποι που ανα-

ΣΥΝΤΑΓΕΣ

ζητούν σύντροφο, αλλά και άλλοι που ψάχνουν απλώς έναν φίλο για να πάνε στον κινηματογράφο ή για να κάνουν έναν περίπατο. «Ξεκινήσαμε το 1998, αλλά σύντομα η φήμη του κέντρου μας ξεπέρασε τα σύνορα του Αμβούργου», λέει στον απεσταλμένο της «Corriere

της Εφης Καραλή-Μπενέκου

Ρολάκια με φουντούκι, σταφίδες και σοκολάτα ΥΛΙΚΑ:

ΣΜΠΙΡΑΚΗ ΣΟΦΙΑ

(για 1 κιλό) 40 γρ. βούτυρο αγελάδος, λιωμένο στο μπρίκι 130 γρ. σταφίδες ξανθές 160 γρ. φουντούκια, τριμμένα στο μούλτι σε σκόνη 3 κουτ. σούπας μέλι 100 γρ.σταγόνες σοκολάτας η κουβερτούρα ψιλοκομμένη 2 φύλλα σφολιάτας Άχνη ζάχαρη για πασπάλισμα

ΕΚΤΕΛΕΣΗ: ΓΛΥΚΟ ΚΑΙ ΝΕΑΝΙΚΟ το φούρνο στους 180. Σε ένα μπολ ανακατεύουμε ΜΑΚΙΓΙΑΖ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΩΡΕΣ Προθερμαίνουμε το λιωμένο βούτυρο με τις σταφίδες, τα τριμμένα φουντούκια και το ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ. μέλι και προσθέτουμε τις σταγόνες σοκολάτας. Βάζουμε το ένα φύλΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΠΕΤΥΧΕΤΕ λο σφολιάτας στον πάγκο εργασίας και απλώνουμε στο μισό φύλ-

1) ΑΠΛΩΣΤΕ ΥΓΡΟ ΜΕΙΚΑΠ 2) ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΤΕ ΔΥΟ ΤΟΝΟΥΣ ΠΙΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΚΟΝΣΙΛΕΡ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ.

3) ΤΟΝΙΣΤΕ ΤΑ ΦΡΥΔΙΑ ΣΑΣ ΜΕ ΕΝΑ ΜΟΛΥΒΙ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΧΡΩΜΑ ΚΑΙ ΒΟΥΡΤΣΙΣΤΕ ΜΕ ΔΙΑΦΑΝΗ ΜΑΣΚΑΡΑ.

4) ΣΧΕΔΙΑΣΤΕ ΜΙΑ ΓΡΑΜΜΗ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΠΑΛΗ ΜΩΒ ΣΚΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΧΗ ΤΩΝ ΜΑΤΙΩΝ.

5) ΑΠΛΩΣΤΕ ΛΕΥΚΗ Η ΜΠΕΖ ΣΚΙΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΦΡΥΔΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΒΛΕΦΑΡΟ.

6) ΒΑΛΤΕ ΔΥΟ ΣΤΡΩΣΕΙΣ ΜΑΣΚΑΡΑ ΣΤΙΣ ΕΠΑΝΩ ΒΛΕΦΑΡΙΔΕΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΩ.

7) ΑΠΛΩΣΤΕ ΕΝΤΟΝΟ ΡΟΥΖ ΣΤΑ ΜΗΛΑ (ΜΑΓΟΥΛΑ).

8) ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ ΑΠΛΩΣΤΕ ΠΡΟΣΕΧΤΙΚΑ ΜΕ ΠΙΝΕΛΟ ΕΝΑ ΒΑΘΥ ΡΟΖ Η ΕΝΑ ΑΠΑΛΟ ΦΟΥΞΙΑ ΚΡΑΓΙΟΝ. ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΕΥΚΟΛΟ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΟ ΜΑΚΙΓΙΑΖ ΠΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΣΧΕΔΟΝ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ.

λο,κατά το μήκος της μεγάλης πλευράς του, τη μισή ποσότητα από το μείγμα του μπόλ. Τυλίγουμε τη σφολιάτα σε σφιχτό ρολό και την κόβουμε σε περίπου 8 φετάκια.Επαναλαμβάνουμε με το δεύτερο φύλλο σφολιάτας και το υπόλοιπο μείγμα. Βάζουμε τα ρολάκια σε ένα ταψί, όπου έχουμε στρώσει αντικολλητικό χαρτί, και ψήνουμε στους 180 για περίπου 40 λεπτά, μέχρι να ροδίσουν και να φουσκώσουν. Αφήνουμε να κρυώσουν ελαφρώς και πασπαλίζουμε με άχνη Καλή επιτυχία

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΤΥΡΟΚΟΜΕΙΟ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ Παραδοσιακά τυριά Ξηρομέρου Καρελάκης Κώστας

Μαχαιρά Ξηρομέρου, Τηλ. 26460 45151, 6974386651

della Serra». Σήμερα από τους 500 εγγεγραμμένους στον κατάλογό του, δύο ζυγάρια παντρεύτηκαν, άλλα πέντε αρραβωνιάστηκαν επίσημη και πενήντα άτομα δημιούργησαν σχέση. «Τα Νέα» 17/1/2008 Ελένη Δ. Τσακαλογιάννη

Χρήσιμες συμβουλές... της Εφης Μπενέκου

Ο πάγος ακονίζει τα μαχαίρια του μπλέντερ:

Εάν τα μαχαίρια του μπλέντερ δεν κόβουν καλά όπως πρώτα, γεμίστε το με πολλά κυβάκια πάγου και τρίψτε τα πολύ λεπτά: είναι ένας αρκετά αποτελεσματικός τρόπος για να ακονιστούν τα μαχαίρια.

Τα λάστιχα του ψυγείου και του πλυντηρίου:

Τα λάστιχα της πόρτας του ψυγείου και του πλυντηρίου πιάτων χαλάνε πολύ γρήγορα. Μεγαλώστε τη ζωή τους, αλείφοντάς τα κάθε τόσο με βαζελίνη.

Διορθώστε το λάθος:

Εάν έπεσε πολλή ζάχαρη στο γλυκό σας, προσθέστε 1 κουταλιά του γλυκού φρέσκο χυμό λεμονιού ή ξύδι από μήλα, Το γλυκό θα πάρει μια ξεχωριστή νοστιμιά και δεν θα λιγώνει.

σελίδα 7

Παρουσίαση του βιβλίου των Γ. Μπαρμπαρούση και Ε. Κουτιβή

Σ

τις 23 Αυγούστου έγινε στη Βόνιτσα η παρουσίαση του βιβλίου των Γεωργίου Σ. Μπαρμπαρούση και Ευάγγελου Δ. Κουτιβή «ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΚΤΙΟΥ-ΒΟΝΙΤΣΑΣ», που εκδόθηκε από το Κέντρο Κοινωνικής Μέριμνας και Ανάπτυξης Δήμου Ακτίου-Βόνιτσας. Το βιβλίο παρουσίασαν ο κ. Α. Ζήρας, η κ. Μαρία Αγγέλη και ο κ. Μπάμπης Τσελεπής. Συντονιστής ήταν ο καθηγητής κ. Παναγιώτης Κοντός. Χαιρετισμό απεύθυνε ο Δήμαρχος Ακτίου-Βόνιτσας κ. Νικόλαος Σολδάτος.

Ευχαριστήρια για τις καλοκαιρινές εκδηλώσεις

Για την αγορά του κρέατος πρόσφεραν οι παρακάτω: Βλαχάκης Δημήτριος Ι.

50 € Βλαχάκης Δημήτριος Χρ.

50 € Κομπλίτσης Απόστολος 50 € Κυριαζής Χρήστος 50 € Μπαρμπαρούσης Βασίλειος 20 € Μπενέκος Φώτης Δ.

50 € Τα δώρα της λαχειοφόρου πρόσφεραν: Χαλιμούδρας Γεώργιος (Κέντρο Επίπλου –Κατούνα) ένα μπαουλοντίβανο. Ζαρκαδούλας Θεόδωρος Χ. (Κατάστημα -Μπαμπίνη), Μπαρμπαρούσης Θεόδωρος (Κατάστημα -Μπαμπίνη), Μπενέκος Φώτης Δ. (Κατάστημα -Μπαμπίνη), Σόμπολος Ζωης (πρατήριο καυσίμων-Καραϊσκάκη),

Το ψωμί για τη βραδιά του Τραγικού Συμποσίου προσέφερε το Αρτοπωλείο του Δ. Παπαϊωάννου από το Αγρίνιο. Ευχαριστούμε θερμά όλους όσοι καθ’ οποιονδήποτε τρόπο βοήθησαν στη διοργάνωση και την πραγματοποίηση των καλοκαιρινών μας εκδηλώσεων, καθώς και τις γυναίκες του χωριού για τις πίττες και τα γλυκά που έφτιαξαν. Ευχαριστούμε επίσης την ποδοσφαιρική ομάδα παλαιμάχων της Σκουρτούς που για δεύτερη συνεχή χρονιά ήρθε στο χωριό μας και έδωσε αγώνα με την αντίστοιχη του χωριού μας. Για την ιστορία το αποτέλεσμα ήταν 2-1 υπέρ της Μπαμπίνης. Τους ευχόμαστε να είναι πάντα καλά και να μπορούν να αγωνίζονται.

Νέο Δ.Σ. και Ε.Ε. στο Σύλλογό μας Μετά από τις εκλογές που διεξήχθησαν στις 13 Αυγούστου και μετά από τη συγκρότησή του σε σώμα το νέο Διοικητικό Συμβούλιο έχει ως εξής: Πρόεδρος: Κωνσταντίνος Χρ. Μασαλής Αντιπρόεδρος: Βασίλειος Αλ. Κυριαζής Γενικός Γραμματέας: Παναγιώτα Στ. Σταμουλακάτου Ταμίας: Νικόλαος Π. Θεοδώρου Ειδικός Γραμματέας: Παύλος Σπ. Μπαρμπαρούσης Για την Ελεγκτική Επιτροπή εκλέχθηκαν: Τραγόμαλος Φώτιος, Κωνσταντίνα Σταμουλακάτου και Ευτυχία Μασσαλή. Αγαπητοί συγχωριανοί, Για αρχή θα ήθελα να ευχαριστήσω το προηγούμενο Δ.Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου μας, όλους όσους συμμετείχαν και όσους βοήθησαν για τη πραγματοποίηση των φετινών πολιτιστικών εκδηλώσεων του χωριού μας καλοκαίρι 2012. Για να συνεχιστούν αυτές οι πολιτιστικές εκδηλώσεις θα ήθελα να συνεισφέρουν όλοι όπως κάθε χρόνο, παρ’ όλες τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες που επικρατούν στη χώρα μας έτσι ώστε να μπορέσουμε να κρατήσουμε το χωριό μας ζωντανό. Επίσης, ένας δεύτερος και πιο σοβαρός λόγος για να συνεχιστούν αυτές οι εκδηλώσεις είναι γιατί πρέπει να κρατήσουμε τη νεολαία μας στο χωριό. Σαν βασικός στόχος όλου του Δ.Σ. είναι η εγκατάσταση των γραφείων του συλλόγου σε μια από τις αίθουσες του Δημοτικού Σχολείου. Ακόμη η αποθήκη του συνεταιρισμού σε ανακαίνιση ως λαογραφικό και πνευματικό κέντρο του Συλλόγου.

O ΠΡΟΕΔΡΟΣ Κών/νος Μασαλής

Επιτυχόντες Ιωάννα - Αρετή Αλεξ. Μασσαλή, Φιλολογία Πάτρας Ερασμία Στέρπη (κόρη της Κατερίνας Βλαχάκη), Φ.Π.Ψ Αθήνας Θερμά συγγχαρητήρια

ε τα τόσα τραγικά άσεις από αυτά τα ά από τα γεγονόκει κανείς σαν μία να είναι διαφορεία αυτή, να τα καα νόθευα την επομπινιωτών, ειρηνιοπή τους. Τόσο το ονικό της εποχής υ.

των Πεσόντων Επετείου .

8 σελίδα

τα “εν Μπαμπίνη”... Στην πλατεία του χωριού μας, 12 Αυγούστου 2012

ΟΝΕΙΡΟΥ ΣΚΙΑ-ΣΚΙΕΣ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΩΝ «Εν Μπαμπίνη Πλανώμενοι», του Αλ. Κυριαζή

Έ

να βιβλίο γύρισμα στον καιν Μπαμπίνη ρό των προγόπλανώμενοι... νων και πατέρων μας από τις αρχές ως τα μέσα του 20ού αι. Στις 12 Αυγούστου οι «πλανώμενοι» στην Μπαμπίνη του 2012 ήταν στην πλατεία Γιαννακόπουλου στο χωριό μας. Βραδιά ιστορικών αναμνήσεων και συγκίνησης η παρουσία του βιβλίου! «ΟΝΕΙΡΟΥ ΣΚΙΑΣ», όπως γράφει ο ίδιος ο συγγραφέας, η ώρα των συζητήσεων στην πλατεία από τους μεγάλους την ώρα που πέφτουν τα απόσκια στο χωριό, όπως το θυμάται από παλιά. Βραδιά «ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΣ». Λόγος για ιστορικό παρελθόν. Εικόνες-καλλιτεχνία σύγχρονη για τη γενέτειρα Μπαμπίνη (Σπίτια - Άνθρωποι, ΑγαπημέΞηρομερίτικη Εταιρεία Λόγου και Τέχνης Μπαμπίνη, 2011

Γ

Γεννήθηκα στο χωριό Μπαμπίνη της Επαρχίας Ξηρομέρου του νομού Αιτωλοακαρνανίας στις 14 Νοεμβρίου του έτους 1930 και είμαι το 5ο από τα εννέα παιδιά της οικογένειας του Θωμά και της Βασιλικής Κυριαζή, το γένος Ιωάννου Δ. Σταμουλακάτου. Η δεκαετία του 1930 μας βρήκε σχετικώς καλά, αφού βοηθούσε το σπίτι μας και ο παππούς μας, ο οποίος ήταν ευκατάστατος. Ο πόλεμος του 1940-41 επέδρασε πολύ αρνητικά στη φαμελιά μας, διότι είχε φθάσει ήδη τα δεκατρία άτομα. Το Δημοτικό δεν το τελείωσα στην Μπαμπίνη, αλλά στη Μαχαιρά κατά τη διάρκεια της αποδιοργανώσεως του Κράτους. Με την απελευθέρωση έδωσα εξετάσεις στο 8τάξιο Γυμνάσιο Αγρινίου, όπου και φοίτησα μέχρι και την εβδόμη τάξη, αφού, λόγω εγγενών δυσχερειών, αναγκάσθηκα να μετακομίσω στην Αθήνα. Απεφοίτησα από το 9ο Γυμνάσιο της Πλατείας Κουμουνδούρου. Όμως, λόγω πολλών εγγενών εμποδίων δεν μπόρεσα τελικά να δώσω εξετάσεις για τα ΑΕΙ, αν και ήμουν άριστα κατηρτισμένος. Οι οικογενειακές ανάγκες με έκαναν να ζητήσω εργασία από τη συγγενή μου αείμνηστη Χρυσή Παπασπύρου- Κατσάμπα, παράλληλα με τις σπουδές στην κλωστοϋφαντουργία, η οποία με εδέχθη. Εργάσθηκα επί τριάντα οκτώ περίπου έτη στην Πειραϊκή-Πατραϊκή, εκ των οποίων τα είκοσι στην περιοχή των Πατρών και υπηρέτησα όλους σχεδόν τους τομείς και τις υπηρεσίες της. Στο διάστημα αυτό είχα την τύχη να βραβευθώ δύο φορές δια χειρός του ιδρυτού της. Το 1956 παντρεύτηκα την εκπαιδευτικό Ιωάννα Λυκοκανέλου και έχω ένα γιο και τέσσερα εγγόνια, εκ των οποίων το μεγαλύτερο, ο

Μα το νησί απαρνήθηκε για την τραχιά Μπαμπίνη αφού στου Γιάννη τ’ όνομα νερό έπινε εκείνη. Κι εκείνος την αγάπησε, γίναν οι δυο τους ένα κόρη και γιος τα τέκνα τους, άξια, μορφωμένα. Στο Γιάννη που ’ταν λίγο αψύς δε γύριζε κουβέντα ο λόγος της σαν αγιασμός βασιλικός και μέντα. νες Μνήμες σε άσπρο-μαύρο). Στην ιστορική πλατεία που ακούει και βλέπει αιώνες τώρα τις γενιές των ανθρώπων της αν περνούν είδαμε, ακούσαμε, μιλήσαμε για όσα έζησαν οι μεγαλύτεροι τότε, για όσα ακούσαμε εμείς οι τωρινοί μεγάλοι ως παιδιά, εμείς, η κοντινή τους γενεά και μαθαίνουν οι σημερινοί μικρότεροι, οι επερχόμενες γενεές. Ο συγγραφές συγχωριανός μας Αλέκος Κυριαζής μας έδωσε τη δυνατότητα αυτή με το έργο του.Ευφροσύνη Βλ. Χρυσικού

Εθελοντική παράδοση χορού Κολώνιας του Παναγιώτη, Μάριος Μπαρμπαρούσης του Χρήστου, Αθηνά Μασαλή του Ιωάννη, Δανάη Μασαλή του Ιωάννη, Ευαγγελία Μπαρμπαρούση του Θεοδώρου, Ιωάννα Μανδήλη του Κων/νου, Κέλυ Μανδήλη του Κων/νου, Δήμητρα Στέρπη, Σταύρος Καρανίκας του Νικολάου, Μαρία Μασαλή του Αλέκου, Γιώργος Γυαλής του Κων/νου, Παναγιώτα Γυαλή του Κων/νου, Γιώργος Γυαλής του Δημητρίου, Δημήτρης Ράπτης του Ιωάννη, Δήμητρα Ράπτη του Ιωάννη, Γιώργος Μάρκος του Αθανασίου Χοροδιδάσκαλες: Ειρήνη Μασαλή του Κων/νου, Έυη Οικονόμου του Ιωάννη, Διοργανωτής: Χρήστος Μασαλής.

ια δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, ύστερα από τη προσπάθεια του Μπάρμπα Χρήστου Μασαλή, μαζεύτηκαν όλα τα παιδιά του χωριού και με τις δύο χοροδιδάσκαλες Ειρήνη Μασαλή και Εύη Οικονόμου τους απολαύσαμε το βράδυ του Σαββάτου στα τραγομαγειρέματα με παραδοσιακούς χορούς.

Συμμετέχοντες Χρύσα Μπαρμπαρούση του Παύλου, Ανδριάνα Μπενέκου του Φώτη, Δημήτρης Μπενέκος του Φώτη, Δημήτρης Μπαρμπαρούσης του Παύλου, Χρήστος Μασαλής του Κων/νου, Νικολέτα Οικονόμου του Ιωάννη, Ελευθερία Μπαρμπαρούση του Παύλου, Χρήστος Στην προσπάθεια της δημιουργίας του λαογραφικού Μουσείου ο Άρης Μπιτσώρης προσφέρει για την κατασκευή της τουαλέτας τα είδη υγιεινής. Το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο Μπαμπίνης ευχαριστεί θερμά τους δωριτές για την αλλαγή των δύο θυρών του Αγίου Γεωργίου Μπαμπίνης, όπως επίσης και αυτούς για την αλλαγή των παραθύρων του Αγίου Νικολάου.

Για τη Σάσα

Η Σάσα ήταν Χιώτισσα, είχε καρδιά μαστίχα κι οι Μοίρες της δωρίσανε της ομορφιάς την ψίχα.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Αλέξανδρος Θ. Κυριαζής

Εις μνήμη της κ. Σάσας συζύγου του χωριανού μας και καλού φίλου Γιάννη. Δ. Χρυσικού ο Άρης Μπιτσώρης έγραψε το παρακάτω ποίημα:

Ληστείες στην Μπαμπίνη

Δ

ύο ληστείες είχαμε στις αρχές Σεπτεμβρίου στο χωριό μας. Οι δράστες φορούσαν μάσκες και ήταν τρεις ή τέσσερις και μπήκαν στα σπίτια, στο κέντρο του χωριού και στην ανατολική άκρη. Στην πρώτη περίπτωση έδεσαν και χτύπησαν τις ηλικιωμένες. Από τα σπίτια αφαίρεσαν χρήματα, χρυσαφικά, ασημικά και άλλα πολύτιμα αντικείμενα. Τα φαινόμενα αυτά είναι εν ακόμα δείγμα της ανυπαρξίας του κράτους και κυρίως της Αστυνομίας, αφού η επαρχία έχει γίνει άντρο εγκληματικότητας, εγχώριας και ξένης.

Απ’ το Αιγαίο έφερε τα ευγενή τα ήθη κι έγινε στο Ξηρόμερο η Σάσα πρώτη νύφη. Άφταστη σαν νοικοκυρά μες στην Ακαρνανία για φίλους και για συγγενείς γινότανε θυσία. Μα ο χάρος που ’ναι φθονερός τη διάλεξε για θύμα και της ζωής της ύπουλα της έκοψε το νήμα. Ο Γιάννης που στα δάχτυλα φοράει πια δυο βέρες βουρκώνει και αναπολεί ευτυχισμένες μέρες. Η Σάσα μία ήτανε κι αιώνια θα μείνει που στην καρδιά της έσμιξε η Χίος και η Μπαμπίνη.

20-8-2012 Το Δ/Σ ευχαριστεί τον μπάρμπα-Γιάννη Χρυσικό και του εύχεται να είναι πάντα καλά αυτός και τα παιδιά του και να θυμάται την αγαπημένη του σύζυγο Σάσα, η οποία ήταν ιδιαίτερα αγαπητή από όλους μας. Το παραπάνω ποσό το Δ/Σ αποφάσισε να το διαθέσει για τη δημιουργία του Λαογραφικού Μουσείου, όπου το όνομά του θα αναγραφεί ως δωρητή. Το ποσό αυτό θα αποτελέσει το προζύμι και καλούμε όλους τους Μπαμπινιώτες και τους φίλους μας να συνεισφέρουν σε αυτό το σκοπό όπως και με ό,τι μπορούν, ώστε να αποκτήσουμε ένα όμορφο μουσείο και ένα σύγχρονο χώρο πολιτισμού.

Δωρεά Ο Κωνσταντίνος Μπάθας εις μνήμην του αδερφού του Σπύρου πρόσφερε δια μέσου του Συλλόγου μας ένα καροτσάκι για άτομα με ειδικές ανάγκες στο συγχωριανό μας Αθανάσιο Ευστ. Ζαρκαδούλα. Τον συγχαίρουμε για την πράξη του και του εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια για το χαμό του αδερφού του Το Δ/Σ Φίλοι και φίλες Για να μπορέσει να συνεχιστεί η έκδοση και η διανομή της εφημερίδας μας σας παρακαλούμε να είστε τακτικοί στη συνδρομή μας. Σας ευχαριστούμε.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΤΣΑΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ

ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ Καλλιστράτους 89 - Ζωγράφου Τηλ.: 6945589591