Xavier Rudd zingt en surft. I BoardXhouse Invitational bepaalt beste Benelux freesurfer. I Santa Cruz spreekt. I Arno & Otto Delahaye vissen in de woestijn. I Tom Soupart leert van de surfprofessor.
free surfcult magazine
#.022
www.swell.be
02 free surfcult magazine
Dusty Payne Carissa Moore .020
.021
free surfcult magazine
03
free surfcult magazine
04
www.oneill.com/hyperfreak
free surfcult magazine
05
PHOTO:MIKE LATRONIC
PHOTO:MIKE
TIMMYREYES TIMMYREYES JORDYSMITH
TIMMYREYES
RIDER: LARS MUSSCHOOT
free surfcult magazine
06
07 free surfcult magazine
SURF TILL YOU CAN’T KEEP YOUR E YES OPEN. DREA M OF SURFING. THEN SURF SOME MORE. ISLAND PROTEST MAKES TRIPS TO THE SHORE OBSOLETE. PROTEST TO GET THERE. PROTEST.EU
free surfcult magazine
08
edito
R Arno Delahaye S Marokko F Wouter Struyf
free surfcult magazine
09
nummer tweeëntwintig
Rondjes fietsen Surfen is niet als fietsen. Golven leren berijden doe je zonder steunwieltjes of vader die je achter je plank met een stok rechtop houdt. Je vliegt en draait over de kop maar gelukkig omarmt de zee je zacht. Eens je surfend staat, sta je er alleen voor en heb je geen reden om achterom te kijken of papa je nog steeds bij de hand heeft. Net als surfen, duurt op twee wielen leren rijden een tijdje maar eens je op je eentje rolt, bol je nooit meer uit. Want wie weken niet trapte, stapt in het zadel en fiets weg. Wie weken niet surfte, is een paar versnellingen terug geschakeld en krijgt het gevoel weer op een driewieler te moeten beginnen. De perfecte en snelle take-off vraagt veel regelmaat en daar hebben we als berijders van de Noordzee geen geluk. Terwijl de Vlaamse kasseien elke dag rijklaar liggen, leent onze grote plas zich wat minder voor de kweek van surfende flandriens. Toch zien we meer en meer producten van de Noordzee hoog niveau halen. Ze bijten zich in elke bubbel vast om het niet te verleren en met succes te evolueren. Maar als gemiddelde nedersurfer blijf je vaak een beginner. Als je de eerste keer van kop tot teen ingepakt de winter induikt, is het wennen aan de extra kilo’s neopreen. Of als je de kou links liet liggen, heb je misschien last van wat overtollig wintergewicht. Ook al ben je baas op het Kanaal en neem je de grootste Noordzeesets, dan kun je niet noodzakelijk overweg met stevige barrels. Zelfs als je al heel wat hachelijke spots temde, krijg je van tijd tot tijd een lesje in nederigheid dat je terug naar af stuurt. Een magazine maken begint ook telkens van voor af aan. We fietsten al heel wat rondes maar bij elke doortocht aan de start, zijn we opnieuw een nieuweling met meer dan tachtig blanco pagina’s voor de boeg. De tijd is rijp voor een nieuw begin. Welkom in Swell nummer 22, golfsurf only voor de hele Benelux. Dezelfde naam en dezelfde letters als startuitrusting, een pas gelegde puzzel vol verhalen en nieuwe beelden aan de eindmeet. Kristof Bouckaert
free surfcult magazine
010
kontent .012 .016 .022 .024 .026 .036 .044 .056 .062 .068 .076 .080
deining bazaar de vrouw van de dag van boardXhouse invitational bepaalt beste benelux freesurfer tom soupart leert van de surfprofessor breedbeeld xavier rudd zingt en surft arno & otto delahaye vissen in de woestijn santa cruz spreekt watzap? de achterdeur
R Jurriaan Roos S Imsouane / Marokko F Wiet Van der Veken
DOOR SURFERS _ STUUR ONS NOG STEEDS JULLIE NIEUWS, REPORTS EN FOTO’S DOOR!
a proud production of
COVER Yannick de Jager
S Galicië / Spanje F Sergio Villalba
Surf naar swell.be en spot je dichtste gratis-Swell-afhaalpunt.
Wil je jouw shop of club ook in de lijst, contacteer tine@4castmedia.be.
free surfcult magazine
.SWELL MAGAZINE Blekersdijk 18 :: 9000 Gent :: www.swell.be :: info@swell.be :: www4castmedia.be :: .HOOFDREDACTEUR Kristof Bouckaert :: redactie@swell.be :: 0486/164129 .VORM Pieter Deschutter :: pieter@swell.be .ADVERTENTIES & MANAGEMENT Sven Fransen :: sven@swell.be :: 0477/236130 .REDACTIE Kristof Bouckaert, Pieter Deschutter, Sven Fransen, Wouter Struyf .FOTOGRAFEN Wouter Struyf, Tom Soupart, Jan Bijl, Patrick Kindt, Wiet Van der Veken, Kristof Bouckaert, Koen Olieslagers, Arthur Lavooy, Danny Bastiaanse,... .SWELL DANKT Jo, Kim, Wiet, Dries, Senne, vader Stijner, Chrisse, Jan Claeys voor de oorstokjes, Peter Speltens, Arno & Otto, Arnold & Annick, Hervé, Pasti & Dylan, Tom Soupart, Marc Prefontaine, Sergio Villalba, Jos und Tine, J6ll6 K6pp6ns, Fauve, Roel & Astrid, Bart, Tommy, Rik, Thomas Verschueren, Seba site, Matten, Martijn Boot, Jelleman & Karel, Hannelore Maelfait, iedereen die de Swell Clean Beach Cup tot een succes maakte, Dietn, Nele Simons, Chantal, Xavier Rudd, T-man, Doom, Axe, sKatje, Eddie, Mauw, Thomas Riva en al wie van strand en zee houdt! SWELL, VOOR EN
011
gedrukt op ecologisch verantwoord papier
deining
F Koen Olieslagers
free surfcult magazine
012
meer deining op swell.be
BSF zit niet stil
De golfsurfwerkgroep van de Belgische Surf Federatie kreeg voorbije winter een opfrisbeurt en kwam tot een vaste kern met één verantwoordelijke per domein. Budget/sponsoring, wedstrijden, jeugdwerking/Eurosurf, jury en lesgeversopleiding vormen de afbakeningen met inspraak van enkele surfvertegenwoordigers. De federatie opereert nog steeds onder de moederkloek VYF. “Ondanks de jonge werking konden we hierdoor toch al iemand zes maand halftime aan het werk zetten om een betere structuur op te zetten, reglementen op te stellen en de lijnen te trekken om verder op te bouwen”, vertelt VYFsurfcoördinator Tommy Maenhout. De man die deze functie toegwezen kreeg werd wedstrijdleider Rik Dejonghe. Onder zijn leiding is dit jaar gekozen voor één Belgisch Kampioenschap in de herfstvakantie. “Om op zeker te spelen is het BK opnieuw in het buitenland maar om iedereen zo veel mogelijk kans te geven zich vrij te maken en mee te doen, is er nu slechts één wedstrijdweek, de week van de waarheid”, vertelt Rik. De Protest Surfjam 2010 gaat door in het Franse Vieux Boucau van 30 oktober tot 5 november met 1450 euro aan prijzengeld. Het BK kent zoals gebruikelijk vier disciplines: Shortboard Men/Girls/ Grommets en Longboard. “Door de stijgende interesse in wedstrijden bij sponsors en deelnemers komt naast het BK een Belgian Pro Tour waar vier contests deel van uitmaken” gaat Rik verder. Die Tour geldt voor slechts twee disciplines: Shortboard Men en Shortboard Girls. Voor deze tour wordt er samengewerkt met de Holland Surf Association voor jury en wedstrijdleiding en een aantal manches zijn dan ook open voor Nederlandse surfers. Het prijzengeld bedraagt 650 euro per wedstrijd. Nieuw is dat in 2010 op alle wedstrijden van het BK en de Belgian Pro Tour met een live score syseem zal gewerkt worden. “We zijn nog een kleine federatie en de longboardwerkgroep wou graag zijn eigen ding doen. Daarom komt er een aparte Longboard Tour met twee wedstrijden in Bredene en Blankenberge die wij ten volle ondersteunen maar niet zelf organiseren”, vervolgt Rik. De jeugd is de toekomst en daarom opteerde de federatie een deel van het kleine budget aan het Europees kampioenschap voor junioren in Portugal te spenderen. “We willen België graag op de kaart zetten en meedoen met een halve delegatie heeft geen zin. Als we in alle categorieën iemand sturen, kunnen we de strijd aan met de kleine surflanden en halen we misschien wel een verrassend resultaat”, hoopt Rik. Van 7 tot 16 mei 2010 strijden de Belgen in het Portugese Porto voor een plaats in de top tien.
Belgian Pro Tour
29/30 mei “O’Neill North Sea Battle” in Domburg (Nl) 21-26 augustus “Protest Pro” in Moliets (Fr) 11/12, 18/19 of 25/26 september “Quiksilver Mushy Masters” in Domburg (Nl) 9/10, 16/17 of 23/24 oktober “O’Neill Pro Tour Final” in Blankenberge
Longboard Tour
Elk weekend tussen 24 april en 13 juni Quiksilver High Performance Longboardcontest Twinsclub Bredene. Najaar: Trim The Curl Classic Blankenberge Alle info op www.surfingbelgium.be
Windekind wint Swell Clean Beach Cup
Op de eerste dag van de lente trommelde Swell alle surfclubs op om hun strand schoon te maken. We gooiden 25 trays Carlsberg, Tao en Somersby in de strijd als prijs voor de club met het grootst aantal strandopruimers en dat werkte. De Swell Clean Beach Cup was een gigantisch succes met 613 vrijwilligers, 29 kilometer opgeruimd strand en 4005 kilogram opgehaald vuil. We moeten toegeven dat de mannen van Sycod met hun bouwafval van de vernieuwde club het totaal gewicht wat de hoogte induwden. Maar om het in hun woorden te zeggen: “Het lag er al veel te lang en moest weg.” De Surfrider Foundation coördineerde over heel de wereld 800 cleanups tijdens het weekend van 21 maart. Alle acties verzamelden handtekeningen om zwerfaval als officiële vervuiling te erkennen, want dat is in Europa nog niet het geval. Op 20 mei worden de opruimresultaten en de petitie voorgelegd aan de leden van het Europees Parlement tijdens de Maritime Day in het Spaanse Gijón. “De erkenning is een onmisbare stap om op hoog niveau de strijd aan te kunnen gaan tegen het gevaar van zwerfafval voor onze oceanen en ons milieu”, vertelt Quentin De Waele, een Belg die op de hoofdzetel van Surfrider Foundation Europe in het Franse Biarritz werkt. Surfclub Windekind won de cup door 135 mensen op de been te brengen, die 712 kilogram zwerfvuil verzamelden. Swell dankt iedereen van harte en nodigt je al uit voor de volgende editie!
free surfcult magazine
013
deining
Gerco Kuijt op spot Y. F Jan Bijl
free surfcult magazine
014
meer deining op swell.be
Quiksilver Spot X
De unieke surfcontest Quiksilver Spot X laat niet alleen de datum maar ook de spot aan de golven over. De riders en het wedstrijdschema liggen vast maar niemand weet waar of wanneer. Tussen 17 april en 27 juni geldt de hele Benelux als mogelijke locatie. De 24 uitgenodigde Belgen en Nederlanders moeten elk weekend paraat staan om af te reizen naar Spot X, de beste locatie op het beste moment. In ruil daarvoor strijden ze om een prijzenpot van 2000 euro. Elke woensdag wordt beslist of het een go of no go is. De eerste 16 deelnemers zijn bepaald aan de hand van voorbije klassementen. De laatste 8 riders ronselen stemmen voor hun wildcard via de site. Op 3 juli volgt in Hoek van Holland de prijsuitreiking met een Roxy Fashion Show en een stevig feestje. Daar wordt de wedstrijdclip vertoond op groot scherm en de kijkers kennen de publieksprijs toe aan hun favoriete surfer. De jury bepaalt de uiteindelijke winnaar van de contest. Volg het verder op www.quiksilverspot-x.com.
Chosen kiest Kammenstraat
Het kledinglabel Chosen groeide spontaan uit een internationaal groepje vrienden. Belg Bart Huyghe was één van hen. “Niet dat we onze gading niet vonden, het leek gewoon een leuk project om zelf kledij te maken,” vertelt hij. Ondanks een prachtig hoofdkantoor in Gent, focuste Chosen de voorbije jaren met succes op Frankrijk, Zwitserland en wat andere Europese landen. “Nu willen we België en Nederland onze vibe laten proeven en we starten professioneel in de Antwerpse Kammenstraat, waar we ons meteen thuis voelen”, kondigt Bart aan. Eind april opent de Chosen Flagship Store waar je elk stuk uit de collectie live kan bewonderen. “We zijn een surf- skate- snow- en bikemerk maar ons positief enthousiasme staat voorop. Chosen wil iedereen oproepen volop te leven, weliswaar met respect voor zichzelf, elkaar en de natuur”, verduidelijkt Bart. Daarom probeert het merk de hele lijn zo ecologisch en ethisch verantwoord mogelijk te maken. “We vinden gewoon dat we dat moeten doen maar het is niet dat we het hele merk daaraan willen ophangen.” Chosen haalt toch het hoogste label van het moment. “Alleen jeans blijft moeilijk maar we werken eraan”, belooft Bart. Hijzelf was oorspronkelijk designer maar richt zich nu volop op de creatieve ontwikkeling en positionering van het merk. “Ik probeer alle neuzen in dezelfde richting te laten wijzen”, verduidelijkt hij. Succes! Check ook de online shop op www.chosen.net.
Telex .
. Rip Curl Boards vind je nu ook bij Matos Brussel en Icarus Zeebrugge. . . . Check de laatste afleveringen van Cirque Belgique via www.cirquebelgique.tv. . . . De legendarische boards van Lightning Bolt vind je nog niet in de Belgische shops maar bij Hartbeach en Hightide in Nederland. De kledingcollectie pronkt wel op 4 spots in België en 5 in Nederland. In de Nederlandse shops kun je de boards ook bestellen. www.lightningbolteurope.com . . . Door de nieuwe Protest Surf Sms mis je geen enkele Benelux sessie meer! www.surfweer.nl . . . Er is een verse surfshop in Brussel : Le Swell - Boondaalsesteenweg 453 www.leswell.com . . . De O’Neill noseriding contest is in 2010 aan zijn derde editie toe, nu aan Surfers Paradise in Knokke. De wachtperiode loopt vanaf 1 juli, er is een aparte girlscontest en er vallen ongeveer 1500 euro aan prijzen te rapen. www.surfreport.be . . . Snelle inschrijvers kunnen leren surfen voor 15 euro via www.iksurf.be of voor 25 euro via www.start-surfing.be op 15-16 mei in Oostende. . . . Surfclub Twins breidt het legendarisch sunsetterras gevoelig uit. . . . De opening van de O’Neill Beachclub in Blankenberge is voorzien op 1 juli. . . . . . . .
free surfcult magazine
015
bazaar
free surfcult magazine
016
hardware
Billabong: Nieuwe generatie
Billabong introduceert een nieuwe generatie wetsuits, de Solution SG5. Deze topreeks maakt gebruik van de winterzon of zelfs het weinige licht dat er is, om je warm te houden. De Solar Mesh 5 is 30 procent warmer dan om het even welk met nylon bedekt neopreen. De techniek hiervoor stoelt op het principe van zonnepanelen. Het neopreen slaat de warmte op in de celstructuur. Heel wat extra’s maken dit een absoluut toppak. Taj Burrow vertelt er op de website meer over en we kiezen er een paar uit. Het Zero Gravity Superflex neopreen heeft grotere cellen in de schuimkern en is daarom warmer, lichter en soepeler dan ooit tevoren. De naden zijn strategisch geplaatst, een thermische laag houdt je lichaamswarmte beter vast en de Silicon Grippers fixeren het pak aan je enkels en polsen. € 305 voor 3/2 // www.billabong.com
Retro Round Pin Tail Single Fin
In de jaren 70 zag je één logo het vaakst uit de barrel schieten, de bliksem van Lightning Bolt. Gerry Lopez en shaper Rory Russel luidden toen de shortboardrevolutie in en Gerry won vele wedstrijden op het mythische Pipeline. Lightning Bolt biedt je nu de kans om surfgeschiedenis te kopen en brengt de Classic Boards opnieuw uit. De Zuid-Afrikaanse shaper Graham Smith zag al 50.000 planken door zijn handen glijden en vele grote namen schitterden op zijn werk. “Een makkelijke plank om relaxed te surfen en te evolueren,” zo beschrijft hij de Retro Round Pin Tail Single Fin en dat lijkt ons perfect voor de Noordzee. Deze Orginal Teardrop Shape bestaat vanaf 5’10”. € 680 // www.lightningbolteurope.com
Dakine luxebed
De Dakine Daylight Deluxe boardbags hebben alles in huis voor wie zijn teerbemind surfboard een veilig en warm bedje wil bezorgen. De rits is heavy duty en bestand tegen roest of zoutaanvallen. De onderkant reflecteert de hitte van de zon. De schouderstrap kun je makkelijk opbergen. Daarenboven zijn er heel wat bijzondere kenmerken die variëren in functie van je plank, of dat nu een retro fish, klassiek shortboard of longboard is. Wie zijn plankje een lang leven wil gunnen, weet wat gekocht! Vanaf € 64,99 // www.dakine.com
Rip Curl: Soepelste surfpak
Hoe slaagt Mick Fanning erin als een elastische bliksemschicht over de golven te scheren? Bij Rip Curl hebben ze het antwoord: de E-Bomb Pro CZ. Dit surfpak houdt Fanning warm terwijl hij blijft rippen als in zijn short. Het soepelste surfpak op de markt heeft de beste technologie en materialen. De borstrits geeft je een maximale vrijheid rond de schouders maar het grote geheim is Elastomax 3: het lichtste en meest flexibele neopreen, nog 30 procent soepeler dan de al baanbrekende voorganger E2. De naden zijn gekleefd en blind gestikt en dat levert een maximale stretch op en toch komt er geen water doorheen. € 290 voor 4/3 // www.ripcurl.com
O’Neill Hyperfreak
Wie al in warme oorden surfte, weet dat een short niet zomaar een short is. Ofwel loop je na een week rond met o-benen ofwel koop je een topshort. De O’Neill Hyperfreak stretcht als een gek door een nieuwe superlichte stof met 20 procent spandex. Net als bij wetsuits volgen de naden de vorm van je lichaam en de nieuwe steek rekt in alle richtingen mee. Irritatie wordt vermeden omdat de naden niet binnenin lopen en extra snufjes houden de short op zijn plaats. Het materiaal is behandeld met een laagje waardoor het supersnel droogt. Omdat de meest technische boardshort ook hightech promo verdient, lanceert O’Neilll een uniek 3D game. Met een advertentie uit een magazine of een blad dat je afprint, probeer je via de webcam zo lang mogelijk de virtuele golf te surfen. Wie in de highscores raakt, maakt kans op een unieke trip naar de O’Neill World Cup of Surfing in Hawaï. € 75,95 // www.oneill.com/hyperfreak
ARITZ ARANBURU
THE ACCE N T free surfcult magazine
017
%(51$5' 7(67(0$/( 3+272
bazaar
free surfcult magazine
018
software boys
NIKE 6.0 nike6.com
DC dcshoes.com
RIP CURL ripcurl.eu
DAKINE dakine.com
chosen chosen.net
lightning bolt lightningbolteurope.com
sanĂźk sanuk.com
protest protestboardwear.com
quiksilver quiksilver-europe.com
billabong billabong.com
o’neill oneill.be
rusty rusty-europe.com
Distributed by F u nky F o o t we a r B.V.
free surfcult magazine
019
bazaar
free surfcult magazine
020
software girls
o’neill oneill.be
Dakine dakine.com
billabong billabong.com
nike 6.0 nike6.com
insight insight51.com
volcoM volcomeurope.com
Protest protestboardwear.com
bJorn borg bjornborg.com
vans vans.com
sanĂźk sanuk.com
nikita nikitaclothing.com
quiksilver WoMen quiksilver-women.com
free surfcult magazine
021
free surfcult magazine
022
de vrouw van
Fauve Decock
T + F Wouter Struyf
“Ik weet dat het zijn droom is en dan moet je alles uit de kast halen om je doel te bereiken.” De vrouw van: Lars Musschoot Leeftijd: 22 Woonplaats: Vlissegem - De Haan Beroep: Student Ontmoeting: Tijdens de lente van 2003 in de surfclub van Blankenberge Eerste kus: Op een feestje een paar maand later Aantal jaar samen: 7 jaar deze zomer Eerste stevige ruzie: Die hadden we eigenlijk nog nooit. We hebben geen tijd om ruzie te maken! Aantal dagen weg van elkaar per jaar: Dat zal ongeveer de helft zijn. Lars langer dan twee maand in België is een uitzondering. Aantal uur aan de telefoon/skype: Hangt er van af hoe bereikbaar hij is. Als er internet is, hebben we bijna dagelijks contact. Aantal keer dat je dacht, dit zie ik niet meer zitten: Dat is nog nooit in me opgekomen. Het is niet altijd evident om ons leven op elkaar af te stemmen en er zijn natuurlijk periodes dat het gemis groot is, maar we zien elkaar graag en vinden altijd wel een oplossing. Was Lars jouw prins op het witte paard? Toen ik hem voor het eerst zag, had ik niet iets van “Ja, dit is hem!” Maar hij interesseerde me wel. We waren toen beiden zestien. Op die leeftijd viel ik meestal voor oudere jongens, mijn vrienden waren ook allemaal ouder. Lars kon me echter wel boeien en hoe hij leefde, trok me aan. Hij was veel in het buitenland om te surfen en bij zijn vader die op Fuerteventura woont. Ikzelf woonde als kind ook jaarlijks een aantal maanden buiten België. Die levensstijl is me altijd bijgebleven en vond ik terug in Lars. Het klikte meteen, bij onze eerste ‘date’ zat ik al bij hem thuis! Is het moeilijk om je jongen constant af te staan? Aan de ene kant is het soms vervelend dat we zo weinig samen zijn. Als hij dan even thuis is, wil ik zoveel mogelijk tijd met hem en vind ik het soms jammer dat hij toch wil surfen of weg moet om dingen te regelen. Aan de andere kant weet ik dat het zijn droom is en dan moet je alles uit de kast halen om je doel te bereiken. Ik begrijp ook dat surfen zijn passie is en bewonder hem daarvoor. Als Lars een week niet kan surfen, wordt hij lastig en zelfs ongelukkig. Dat wil ik hem dus zeker niet aandoen! Vind je dat je veel moet opofferen? Het voelt helemaal niet zo aan. Ik ben gewoon om hem veel te moeten missen, het is al vanaf dag één zo. Ik weet ook dat hij mij mist. Ik moet niet elke dag bij mijn vriendje zijn en ik geniet des te meer van de tijd die we wel samen hebben. Als je al een relatie hebt vanaf je 16, vind ik het zelfs positief dat je niet constant samen bent. Zo hebben we beiden nog genoeg vrijheid om te doen wat we willen en is er ook nog genoeg tijd voor vrienden. Wat ik soms wel wat lastig vind is dat we ons altijd moeten schikken naar zijn planning. Al onze vakanties staan in het teken van surfen en wedstrijden. Ik amuseer me wel altijd en we proberen het te combineren met dingen die ik ook leuk vind, maar ik zou toch graag eens op citytrip gaan of een andere reis waarbij de surfplank een verboden item is! Hoe vul je de tijd als hij in het water zit? Surf je zelf ook? Ik heb snel gemerkt dat ik geen surftalent heb. Als het mooi weer is en er leuke golfjes staan, zit ik wel graag in het water en kan ik er dan ook van genieten als het wat lukt, maar het is niet mijn passie. Zijn er andere sporten die je meer interesseren? Ik loop en fitness graag, maar dat gebeurt de laatste tijd veel te weinig! Hoe is het om hem vaak in magazines en andere media te zien? Lars geeft niet zo om de media-aandacht maar hij weet dat het belangrijk is om iets te bereiken in de surfwereld. Over goede foto’s van zichzelf is hij wel mega-enthousiast en hij is dan ook fier als ze in een magazine komen. Ik ben altijd trots als hij in een boekje staat of op tv komt. Ik denk dat ieder meisje dat wel zou zijn, niet? Wat studeer je? Klinische Psychologie in Gent. Ik heb net mijn stage afgerond en ben nu volop bezig met mijn thesis. Als de examens ook goed gaan, heb ik deze zomer mijn diploma op zak. Als ik het zo druk heb, zou ik hem wel liever om me heen hebben. Lars was zelf nooit fan van school maar hij begrijpt dat het belangrijk voor me is en steunt me 110 procent. Tijdens de blok is hij zelfs mijn studiemeester die er streng op toeziet of ik wel doorwerk. Wat na de studies, direct aan het werk? Goede vraag en ik heb er niet direct een antwoord op. Ik zou wel graag een jaartje meereizen met Lars, maar ik vrees ook een beetje dat het niet bevorderend werkt voor goede jobkansen. Lars en ik hadden het al vaak over een grote reis samen. We willen graag naar het buitenland en daar iets opbouwen maar waar, wat en hoe is nog een groot vraagteken. Ik ben nog jong hé! We zien wel waar we uitkomen. Als er ooit kids komen, staan er dan surfplankjes op de geboortelijst? Als het van Lars afhangt: zeker! Maar ik zal dat absoluut niet tegenhouden. Ik vind surfen één van de mooiste sporten die er zijn. Liever surfertjes dan kleine voetbalhooligans. Wat ligt er op je nachtkastje? Een foto van Lars en mij, een boek, kaarsjes en nog wat prulletjes. Tot slot, voor of na de wedstrijd? Na, ik mag hem voor de wedstrijd niet uit zijn focus halen!
free surfcult magazine
023
Lars Musschoot
024 free surfcult magazine
‘‘Ik lig tussen de pro’s en het lijkt of ze nooit uit deze perfect gevormde barrels komen.’’
de dag van
Dit is geen speeltuin! Roel Schandevyl en zijn vriendin werken tijdens hun surftrip in een hotel aan de westkust van een Midden-Amerikaans land. Hun collega’s vertellen vaak over een riviermonding waar regelmatig prosurfers op af komen. Roel is er al eens heen gelopen maar zag enkel rommel… Tot 1 januari 2010! Hij heeft gezworen niet te vertellen waar het zich afspeelt, het verhaal van Roels nieuwjaarsdag van zijn leven.
Oudejaarsavond is een normale shift. Plots komt er een jeep aan met twee jetski’s. Later volgt nog een 4x4 en deze gast breng ik naar zijn kamer. Hij blijkt David McNeill te zijn, een vrij bekende surffotograaf. Wanneer ik vertel dat ik hier ook ben om te surfen maar dat het nog niet super was, bekijkt hij mij en begint zijn verhaal. Blijkbaar verwachten ze de volgende ochtend supersurf. Ik kan mijn oren moeilijk geloven en David raadt me aan vroeg klaar te staan en wat bij de ski’s rond te hangen. De surfers, volgens hem de plaatselijke elite, zijn heel beschermend over deze spot die in hun ogen de beste warmwaterzandbank ter wereld is. Ze staan er niet op gebrand om iemand mee te nemen maar hij zou het proberen. Later op de avond ben ik de partypoeper door vroeg naar mijn bed te willen en slaag ik er uiteindelijk in om Astrid mee te krijgen, met veel tegenzin!
Perfect gevormde barrels
Op één januari sta ik na drie uur slaap klaar voor de dag van mijn leven. De mannen merken mij op, wensen me een gelukkig nieuwjaar, vragen of ik wat geslapen heb en laten het verder bij een: “So you’re up early to go surfing!” Na wat overleg blijkt steeds hetzelfde probleem. Iemand moet terug om één van de jetski’s vol te tanken. Don Long kijkt naar mij en vraagt of ik met een jeep en trailer kan rijden. “Natuurlijk kan ik dat!” In ruil hiervoor belooft hij me in tien van de beste golven van mijn leven te towen... Het is gelukt, ik ben mee! Bij de riviermonding zijn de jetski’s al te water. Ik krijg een korte speech: “Dit is geen speeltuin! Je doet wat er gezegd wordt of je vliegt eruit. Ik heb slechts twee verantwoordelijkheden: je naar enkele ongelooflijke golven brengen én terug. Ondertussen kun je peddelen en hopen dat nonkel Don je oppikt om je in wat van deze beauties te towen.” Het is duidelijk, deze gasten lachen er niet mee. Don staat bovenaan de pikorde en ik helemaal onderaan, iedereen springt voor deze 53 jaar oude kerel. Ik lig tussen de pro’s en het lijkt wel of ze nooit uit deze perfect gevormde barrels komen. Dit soort golven heb ik nog nergens gezien! Niet in Europa, niet in Australië en zelfs niet in Indo. Ik lig, als goofyfooter, op de linkse schouder en peddel in deze ongelooflijk snelle perfectie. Het wordt me snel duidelijk waarom ze hier jetski’s gebruiken. Dit is echt snel! Ik ga meer over de falls dan iets anders. Maar dat stoort niet want rondom mij is het showtime. Na een uurtje pikt Don mij eindelijk op. Wakeboarden lukt me vrij goed maar rechtkomen op een surfplank zonder bindingen is toch net iets moeilijker. Don is echter buiten verwachting geduldig en uiteindelijk sta ik recht. Eens ik sta, heb ik volledige controle. Het gevoel om aan deze snelheid in zalige bakken gelanceerd te worden, is onbeschrijflijk!
T Roel Schandevyl F Astrid Byttebier
Getest worden
Don pikt me echter niet op maar laat me door Hell’s Kitchen terugpeddelen. Ik veronderstel dat ik getest word en geef alles. Van zodra ik opnieuw achteraan lig, mag ik weer mee en gooit hij me in de volgende golf. Hetzelfde scenario! Ik kan op eigen kracht terugkeren… Hierna ben ik zo goed als kapot en wordt het moeilijker om recht te komen. Daarom beginnen we met een techniek die ‘step in’ heet. Die is volgens mij nog cooler. Je zit met beide benen aan één kant van de ski en met je board op de schoot. De driver rijdt in een set en dan spring je op je buik op je plank in de golf. Hierna pop je gewoon recht om de golf met een snelheid als nooit tevoren af te rijden! Dit is echt easy en een superervaring. Na enkele golfjes is de speeltijd over. Hoog tij betekent tijd om terug te keren. Eén januari 2010 zal voor altijd in mijn geheugen gegrift staan: de dag dat ik voor het eerst towde, een dag met perfecte golven aan een volledig verlaten strand en de dag dat ik voor de eerste keer met een jetski racete! Don beloofde me binnen een drietal weken weer mee te nemen en gaf me enkele opdrachten om gemakkelijker recht te komen. Als ik nu op een set lig te wachten, probeer ik mijn board zo lang mogelijk onder mijn voeten te houden. Zo moet ik van hem kunnen blijven staan en rondjes draaien. Op die manier kan ik in het vervolg zonder problemen het touw nemen en rechtkomen. Deze methode is volgens hem “bulletproof”. Hopelijk vergeet hij zijn belofte niet. Benieuwd naar bewegend beeld? Surf naar surfline.com en check het filmpje: 60 seconds Shea Lopez.
Beleefde jij ook een uitzonderlijke dag? Mail je verhaal naar redactie@swell.be.
free surfcult magazine
025
Roel Schandevyl
R Yannick de Jager S La CathĂŠdrale F Wiet Van der Veken
free surfcult magazine
026
T Kristof Bouckaert F Wiet Van der Veken / Koen Olieslagers / Wouter Struyf
027 free surfcult magazine
BOARDXHOUSE INVITATIONAL POWERED BY O’NEILL
Toen de jongens van reisorganisatie BoardX de eerste keer in het Marokkaanse Imsouane kwamen, droomden ze meteen van een eigen stek op dit magisch surfmekka. Ze organiseerden enkele groepsreizen met hun BoardX-kinderen en kozen de lokale herberg als ouderlijk huis. Kleine jongens worden groot. Enkele jaren later kraakten ze hun spaarvarkens, kochten een lap grond en bouwden het BoardXhuis. Om het luxe gastenverblijf in de verf te zetten, stuurden ze de big boys uit de Benelux een uitnodiging voor een snoepreisje. De acht surfers kregen negen dagen tijd om uit te maken wie de man is.
028 free surfcult magazine R Lars Musschoot S Le Reef F Koen Olieslagers
boardx invitational
F Wouter Struyf
free surfcult magazine
029
marokko
Dit huis komt net uit de verpakking en de eigenaars zijn trots als een kind met verjaardagscadeautjes. De afspraak is ook voor de Nederlanders op Zaventem waar iedereen maximum drie planken in de grote BoardX boardbags murwt. Gelukkig vlieg je met Jetair voor 80 euro heen en terug met een tas vol planken, ook al zitten er zes in! De piloot verontschuldigt zich voor wat vertraging: “We hadden heel veel bagage in te laden...” Blijkbaar te veel want we zetten voet op het warme Afrikaanse continent met één plankzak minder. Vooral boards van de organisatie en eentje van Arno Delahaye. Djellaba’s en mompelende moskeeën, Marokko is een andere wereld, zo ver weg maar ook zo dicht bij. Het land is in volle evolutie en de middenklasse schiet samen met de appartementsgebouwen uit de grond. 30 jaar geleden reden nog nauwelijks auto’s in Agadir, nu staan we voor het eerst in de file…
BoardXhouse
Als we aankomen, spurten de werkmannen naar buiten. Dit huis komt net uit de verpakking en de eigenaars zijn trots als een kind met verjaardagscadeautjes. Iedereen dwaalt bewonderend rond in de drie gelijke appartementen. Jo, Wiet en Kim vormen BoardX en stralen trots terwijl iedereen hen met complimentjes overlaadt. Beneden pronkt een zwembad. Elk appartement telt een master bedroom met eigen douche, een gewone slaapkamer voor met zijn tweetjes en eentje waar je vadertje en moedertje met twee kinderen kan spelen. Er moeten dus heel wat koppeltjes gevormd worden en dat gaat vlotter dan verwacht. De voorspellingen kunnen er niet beter uitzien en iedereen wil vroeg onder de verse veren. In Marokko hoor je verhalen als: “Je koopt hier een stuk grond en na enkele jaren daagt broer nummer zoveel op. Zijn afwezigheid bij de verkoop van de familiale lap maakt die meteen ongeldig en zie dan maar eens je geld terug!” Wat er van aan is, laat ik in het midden maar een kenner van de regels en kleine lettertjes ter plaatse is zeker geen overbodige luxe. Arno’s vader is al sinds de jaren tachtig architect in Agadir en ondertussen ook consul voor België. “Zonder een raadsman als hem hadden we dit nooit gekund,” weet Wiet. Arnold Delahaye zag geen
graten in de toen nog verplichte legerdienst. Hij regelde een alternatief en kon als architect les geven. Een surfplank reisde mee en hij kwam al snel voor het eerst in Imsouane. “Toen zag je hier nog geen kat, enkel in het weekend wat lokale surfers uit de steden, maar goede golven en de zon waren er al,” lacht Arnold. Reden genoeg om nooit meer naar het barre Belgenland terug te keren. “We werken hier even hard als in België en het was niet makkelijk om een bureau uit te bouwen. Maar de vrije tijd die we hebben, is een feest met dit prachtland als speelplein in de achtertuin.”
Dak in brand
In Marokko is een architect niet verplicht en daarom zijn de projecten die Arnold en zijn kornuiten uitvoeren in de orde van politiecommissariaten, villa’s, hotels en ziekenhuizen. In zijn lange carrière en indrukwekkende portfolio duikt nu pas voor het eerst een surfhuis op. Het BoardXhouse moet de surfersnoden bevredigen en dat is heel goed gelukt. De voorkant dient eigenlijk enkel om je koffers makkelijk van de auto naar binnen te brengen. Het hele huis staat in teken van de achtergevel die naar de oceaan wijst. De drie appartementen hebben een stijlvol houten terras en zelfs als je binnen lui in de zetel ligt, bewaar je een prachtzicht op de baai met haar lange rechtse baren. Helemaal bovenaan heb je een loungy dakterras met een barbecue. Daar zie je ook de andere spots van Imsouane: La Cathédrale, de mellow rechtse mét pittige take-off voor stevige swell en Le Reef, de snelle linkse die bij kleine deining over ondiep rif raast. “Feestjes op het dak zijn trouwens echt een Marokkaanse gewoonte,” laat Arnold weten. Je hoeft je dus geen zorgen te maken als je ‘s avonds laat nog het dak in brand wil steken. Een trap scheidt je appartement van de natte zone. Je kleedt je in de kelder om, neemt je board uit de rekken en ontsnapt langs de achterdeur naar je spot naar keuze. Na de dagelijkse portie golven spring je gelijk onder de buitendouche. Het water wordt onder de plankenvloer opgevangen en zal het tuintje bevloeien dat
free surfcult magazine
030
boardx invitational nog moet groeien. Je pak hang je te drogen en je kunt meteen het zwembad in. Verder is het vooral een strak en stevig huis. De kasten in de slaapkamer zijn gewoon in de muur gebouwd zodat jullie onverlaten niks kapot kunnen krijgen. Arnold bouwt naar Europese maatstaven maar hij merkt toch wel verschil: “Je moet alles twee keer vragen en twee keer bevestigen, anders heb je geen afspraak.”
The White House
De architect is tijdens het hele bouwproces elke week van Agadir naar Imsouane gereden maar kon sommige stoten toch niet voorkomen. “Ik hamer er keer op keer op dat ze de vloer met plastiek moeten afschermen vooraleer ze schilderen maar om één of andere reden krijg je dat er niet in. Dus zijn ze twee weken in de weer geweest om alle verf van de grond te schrapen…” De goedkope arbeidskrachten hebben ook voordelen. “Handwerk is hier nog te betalen en we maken daar handig gebruik van.” Het BoardXhuis heeft een charmante vloer in kleine tegeltjes en de douches baden in mozaïekwerk. Authentieke lampionnen maken het helemaal af. The White House prijkt statig over de baai en valt op als de vuurtoren van het dorp. Het is trouwens het enige witte bouwwerk. “In deze regio moeten alle huizen eigenlijk rood-roze gekalkt worden,” vertelt Arnold. “Maar daar zijn we geen fan van en we hopen dat het wit mag blijven, normaal lukt dat wel,” lacht hij.
Invitational
Niet alleen het huis is progressief, ook de wedstrijd die dit nieuwe bedevaartsoord in de verf moet zetten. Vier Belgen en vier Nederlanders krijgen de eer uit te vechten wie de beste freesurfer van de Benelux is. Al is de selectie misschien iets te klein om met de prestigieuze titel te pronken, ze is wel heel degelijk. De gebroeders Musschoot hoeven we niet voor te stellen, als geiten uit Fuerteventura huppelen ze blootsvoets over de kiezelstenen. Sebastian Brugmans is een pas ontdekte Belg. Hij groeide op in Tenerife en studeert nu in Barcelona. Arno Delahaye vernoemden we al en is pas sinds zijn hogere studies in België te vinden.
marokko De Nederlanders moeten het onvoorzien met echtere polderpiloten stellen. Europees toptalent Ramzi Bouzkhiam zijn Marokkaanse vader is overleden maar de King of the Groms heeft een Nederlandse moeder en idem paspoort. Hij zou de Oranje manschappen versterken maar was te veel met Kelly Slater op de boer en werd teruggefloten door de schooldirecteur. Tweede sterkhouder van het team Yannick de Jager is dankzij een profcontract vaak in goede golven maar hij kreeg de puzzel in zijn agenda niet gelegd en kon pas enkele dagen later inspringen. Jurriaan Roos, Thomas Van Dijk en Pascal Van der Mast doen het met de tijd die je er als student, of in Pascals geval met sinds kort een baantje, onder kan muizen. Om de vergelijking te maken: Pascal wankelt als over hete kolen met zijn Domburgse zandvoetjes achter de Musschoots aan.
Discussies de kiem in smoren
Mannen vechten graag uit wie de sterkste is. Als surfer kun je niet de eerste zijn of het meest goals maken maar toch werden allerlei regels uitgevonden om de beste te bepalen. Terwijl vinnen nog niet eens bestonden werden al in de jaren 20 de eerste surfwedstrijden gehouden. Dat het geen competitiesport is, kun je dus moeilijk stellen, het ligt eerder aan de persoon op de plank. De haantjes-de-voorste willen zich graag bewijzen, anderen willen vooral voor zichzelf een leuke tijd, de mooiste lijn, de beste golf of eindelijk die echte barrel scoren. De aanwezige selectie heeft zijn strepen op contests verdiend en hoe kun je discussies met de jury beter de kiem in smoren dan hen zelf tot jury te bombarderen? Vooral Arno staat te springen om zijn thuisvoordeel uit te buiten. Door zijn enthousiaste diepe drops op La Cathédrale breekt hij twee planken en zijn derde is nog niet op post. Deze sessie was de eerste van de wedstrijd en Lars imponeert meteen. Elke dag tellen één of twee heats waarvan de riders de lengte bepalen en waarin iedereen samen surft. Elk mogen ze tien punten uitdelen over zo veel riders als ze willen. Twee fotografen en de Cirque Belgique cameramannen leggen alles vast en zo kan iedereen met een gerust gemoed jureren. Best Wave en Best Manoeuvre zijn de dagelijkse categorieën, Best Air zal pas aan het eind van de week gequoteerd worden. De eerste avond is het na de cinemavoorstelling wat onwennig punten geven maar al snel loopt het dagelijks ritueel los.
Vier Belgen en vier Nederlanders krijgen de eer uit te vechten wie de beste freesurfer van de Benelux is.
R Yannick de Jager S Le Reef F Koen Olieslagers
031 free surfcult magazine R Arno Delahaye S La CathĂŠdrale F Wiet Van der Veken
Imsouane
R Thomas Van Dijk S La CathĂŠdrale F Wiet Van der Veken
R Sebastian Brugmans F Wiet Van der Veken
free surfcult magazine
032
boardx invitational marokko
033 free surfcult magazine
BOARDXHOUSE INVITATIONAL R Niels Musschoot S Baai Imsouane F Wiet Van der Veken
034 free surfcult magazine
De Best Air categorie zette de kroon op dit concept. Wie niet waagt, niet wint en dus koos iedereen het luchtruim.
R Jurriaan Roos S Imsouane Beachbreak F Koen Olieslagers
boardx invitational
free surfcult magazine
035
marokko
Barrel van de dag
La Pointe in de baai is een mellow longboardgolf maar bij extreem laag tij en de juiste swell biedt ze de arena voor stevig ripwerk en vooral ellenlange ritten. Maar nu dus niet. Je met een shortboard te pletter pompen is niet meteen de favoriete bezigheid van de freesurfers en daarom kiezen velen de korte linkse die voor wat meer punch zorgt, airtjes toelaat en de sterke kant van Seba en Niels toont. Ook bij hoogwater rolt er dicht op de kant een holle linkse maar je moet er de stroming bijnemen. Non-stop peddelen leidt wel tot mini-barrelen! De dagen krijgen allemaal een gelijkaardig stramien: ontbijten, surfen, lunchen, surfen, avondeten, foto’s en films bekijken, punten uitdelen en slapen. Wat chillen of studeren voor de schoolgaande jeugd sluipt wel eens tussen dat drukke programma. De auto brengt je op een dik uur in Taghazoute met zijn hoge concentratie aan goede spots. Vier auto’s brengen ons naar een topdag op Anchor Point. Dit is Arno zijn homespot en hij springt vliegensvlug het water in om dat te laten zien. Hij mag als local op de piek, de andere Beneluxers moeten het stap voor stap wat dichter wagen. De Musschoots hebben geen zin in gedoe en blijven op de kant. Pascal toont zijn ballen en scoort de barrel van de dag maar spoelt mee met de whitewash. Arno maakt indruk met stevige carves. De man van negentig kilo is in zijn element op stevige muren die wat weerwerk bieden. ‘s Avonds ligt Banana Beach er verlaten bij, op de mooie rechtse golven na. Iedereen nu wel het water in en Lars knalt backside recht de pocket in. Wie twijfelde of Lars het er goed vanaf brengt in grotere golven, krijgt deze week trouwens een duidelijk antwoord. Jurriaan en Arno zorgen ook voor flitsen.
Gebroken kuitbeen
De stevige swell beukt verder op de Marokkaanse kust, te groot voor Imsouane dus gaat the search verder. Dracula’s blijkt verlaten terwijl de golven perfect rollen. Er is een reden voor, je raakt niet zo makkelijk waar je moet zijn. Strand is er niet en bij stevige sets als vandaag wil je niet gewassen worden in een trommel vol vampiertanden. Na wat geklauter raakt iedereen op de piek behalve Kim, die duckdivend merkt dat zijn voet niet meer behoorlijk functioneert na een jump van de rotsen. Arno gelooft liever niet meteen dat het ernstig is maar snelt ter hulp en ziet zijn punten op zijn droomdag de mist ingaan. Aan de kant komen met een gebroken kuitbeen – zo bleek achteraf – is hier onmogelijk en dus volgt een eindeloze peddeltocht tot Kim via een vissersbootje kilometers verder aan land komt. Kim snelt naar het ziekenhuis en vliegt de volgende dag al naar België. Niet de gedroomde start van één van de eigenaars. En de topsessie telt niet voor het klassement.
Lars best in beide richtingen
Er zijn uitgesproken meningen en anderen verdelen hun tien punten netjes over iedereen die mooie dingen deed. Dat is eigenlijk de conclusie: deze ridders der lage landen wisten allemaal uit te halen. Aan het einde van de rit is de groep het er over eens dat Lars verdiend wint. Hij surft het best in beide richtingen, op grote en kleine golven. Hij bewaart altijd zijn snelheid en maakt zijn manoeuvres smooth af met nu en dan een stevige banger. Lars kwam snel op één en werd nooit echt bedreigd. Arno kon als pechvogel van de week te weinig tonen, Jurriaan schoot te kort op kleine golven, Niels kon zijn big balls op de zachte golven niet laten gelden, Sebastians backside is niet zo straf als zijn frontside, Thomas surfte lekker maar te licht, Pascal was te onregelmatig en Yannick De Jager sprokkelt gigantisch veel punten op drie dagen. Jammer dat deze puntenrace en België-Nederland niet kon doorgaan. De Best Air categorie zette de kroon op dit concept. Wie niet waagt, niet wint en dus koos iedereen het luchtruim. Niels en Yannick blijven het vaakst met hun voeten op de plank en winnen samen. Zowel het BoardXhouse als de invitational sloegen in als een bom, de golven rolden dagenlang perfect en de surfers ripten tot ze er letterlijk bij neervielen. ‘s Avonds was het altijd vroeg stil. Enkel de laatste avond gooide de cameraman van BNN die met Yannick meereisde wat flessen sterke drank in de groep en volgde een klein feestje. We vertoefden negen dagen lang in de Marokkaanse surfhemel op ons Europees eiland dat het BoardXhouse eigenlijk is. De rolluiken zijn zelfs elektrisch. Niemand leerde de Marokkanen beter kennen maar als je een auto huurt kun je alle kanten op en dat moet je zeker doen. Wij leerden wel een paar leuke leuzen van de Nederlanders: Zonder wrijving geen glans, ieder geintje heeft zijn seintje en tijdschema’s zijn schijtthema’s! Results op www.boardx.be Meer info op www.boardxhouse.com Check episode 9 op www.cirquebelgique.tv
De volgende dagen toont Le Reef dat het lekker loopt bij meer bescheiden golfjes. Niels Musschoot imponeerde slechts sporadisch op zijn backside maar landt nu een air to reverse en pakt punten. Ook Sebastian Brugmans laat zien dat hij frontside een stuk radicaler surft en strikt golf na golf. Jurriaan zakt helemaal weg in de ranking, hij is duidelijk in zijn element als hij kan flowen op een vert in plaats van een miniramp. Dag zeven vlot niet. De volgende swell rolt binnen maar we verliezen veel tijd met gerij, gecheck en twijfel. Uiteindelijk bepaalt een stemronde La Cathédrale als de spot van vandaag en bij wonder wordt dat de sessie waarin alles samen komt. We zitten helemaal alleen op de spot die zich van zijn beste kant laat zien en sneller afloopt dan voorheen. Iedereen is warm gesurft en laat zich helemaal gaan terwijl de ondergaande zon voor de juiste belichting zorgt. De vinnen vliegen los, de barrel wordt opgezocht en Jurriaan krijgt kreetjes door een layback slide af te werken. Yannick De Jager is geland en laat zien dat hij misschien wel de beste is. Dat zal door zijn late komst in de eindtabel echter niet blijken. R Sebastian Brugmans F Wiet Van der Veken
free surfcult magazine
036
‘
Veel surfers missen deze techniek, omdat ze er simpelweg niet bij stilstaan.
erasmus
free surfcult magazine
037
portugal
T Tom Soupart F surf Jockum Klenell // F gym João Falcão Machado // F wct Rip Curl
Tom Soupart in de leer bij
de surf
PROFESSOR Surfen en studeren, op wat letters na hebben ze in de lage landen weinig met elkaar gemeen. Dankzij het uitwisselingsprogramma Erasmus kon student Tom Soupart de twee helemaal laten rijmen. Hij trok naar Lissabon waar aan de plaatselijke universiteit surfen geen kunst is maar een wetenschap. Golven of geen golven, dankzij Toms verslag kun je elke dag aan je surftechniek schaven.
Als student L.O. krijg ik de kans enkele maanden in het buitenland te studeren. Voor een gedreven golfsurfer is wikken en wegen niet nodig om de ideale bestemming te vinden. De kuststeden blinken op de lijst en Lissabon geeft het meest licht. De Portugese hoofdstad baadt volgens de Stormrider Guide midden in een “classic surfzone”, maar mijn grootste motivatie is een cursus over golfsurfen. De sport als een vak aan de universiteit kunnen volgen, lijkt te mooi om waar te zijn. Training Methodology - Option Surf, zo heet de interessantste cursus die ik er volg bij doctor professor Miguel Moreira. Ja, er staat wel degelijk doctor voor zijn naam. Hij is de allereerste op aarde die doctoreerde in golfsurfen. De basis voor zijn surfcarrière stoelt op de gymnastiek. Hij turnde 23 jaar op competitieniveau en was nationaal kampioen trampoline. Sinds 1985 is hij trainer en begeleidde ondermeer de nationale selectie duikers. Niet met luchtflessen uiteraard, maar de zotjes die zo veel mogelijk rotaties maken na een sprong van een tiental meter hoog. In 2000 richt hij een surfcoaching project op, SurfTec, in samenwerking met de faculteit bewegingsleer. Hiermee behaalt hij stevige resultaten. Surfers als Nuno Telmo en David Raimundo worden onder zijn begeleiding nationaal en Europees kampioen. In 2007 zet hij de volgende stap met een doctoraat in surftraining.
Beweging automatiseren
Door die universitaire basis, bekijkt hij de sport met een wetenschappelijk oog en dat onderscheidt de man van andere coaches en cursussen. Hij ontwikkelde een structuur door een meer diepgaande en analytische aanpak, zoals ook bij gymnastiek gebeurt. Dit merk ik direct in het praktisch gedeelte van de cursus. De eerste lessen gaan niet door op het strand maar in de gymnastiekzaal. Ik ben verbaasd hoeveel er mogelijk is om je techniek te verbeteren zonder de zee. Het belangrijkste aspect is de basispositie. Vraag iemand wat die is bij basket of volleybal en je krijgt direct een visueel antwoord. Bij golfsurfen blijkt dit niet zo evident. Veel surfers missen deze techniek, omdat ze er simpelweg niet bij stilstaan. Kijk naar de lichaamshouding van Mick Fanning of Kelly Slater net na een takeoff en je ziet wat ik bedoel. Deze basispositie krijgen we in de turnzaal stap per stap aangeleerd. Zo doen we eerst veel evenwichtsoefeningen: balanceren op een fitnessbal, op een schuin rechtopstaande Zweedse bank en zelfs op een geïmproviseerde wipplank. Na deze evenwichtsoefeningen gebruiken we zelfgemaakte skateboards uit klassieke multiplex met de vorm van een golfsurfplank of je kunt wieltjes onder een oud surfboard monteren. Zo kun je de surfsnelheid simuleren. De basispositie en de pop-
up worden op deze skateboards verbeterd. Uiteraard mis je de neerwaartse versnelling die je even gewichtloos maakt als je recht springt, maar door de gecontroleerde herhaling krijg je een beter inzicht in de beweging. Op het eind van de cursus bekij-ken we de meer gevorderde manoeuvres, zoals bottom turn, cutback en top turn. Deze voeren we uit met Carver skateboards. Daarvan is de voorste truck roteerbaar en hierdoor krijg je meer bewe-gingsvrijheid. Je kan dieper doorleunen in een bocht waardoor je het surfgevoel goed nabootst. Zo kun je een move tot in het oneindige opnieuw uitvoeren en dat is net het grote voordeel van dit soort trainingen. Je kan je focussen op één aspect, wat tijdens een surfessie niet gemakkelijk is. Je hoeft je met een Carver geen zorgen te maken over golfkeuze, takeoff, indroppers, haaien,... Het is ideaal om een beweging te automatiseren.
erasmus
portugal
free surfcult magazine
038
R Tom Soupart S Praia Pequena
TOm sOuParT in de leer bij
de surf
PrOfessOr
‘
Ik ben verbaasd hoeveel er mogelijk is om je techniek te verbeteren zonder de zee. Wekelijkse surftraining
Tijdens een cutback bijvoorbeeld zijn een aantal aspecten belangrijk. Eerst en vooral moet je kijken waarheen je surft, zo leid je de volledige beweging. Je voorste arm breng je zover mogelijk in de richting van de rotatie en je achterste arm volgt. Hierdoor creëer je rompspanning, die dan kan overgezet worden op je benen en het board. Je gewicht blijft grotendeels op je voorste voet zodat je snelheid niet vermindert. Veel surfers vergeten te kijken en laten hun achterste arm hangen met een minder fraaie cutback als gevolg. Enkele herhalingen op een Carver met de juiste begeleiding kunnen veel helpen. Deze benadering opende mijn ogen en liet me inzien dat een wekelijkse surftraining zelfs in België mogelijk is, net zoals voor karate, atletiek of zwemmen. Een gymnastiekzaal met een aantal matten, sportramen, banken, fitnessballen, Carverboards,... En je bent vertrokken. Met kracht-, conditie-, en flexibiliteitstraining heb je de ideale mix om je lichaam in topvorm te houden voor de volgende Noordzeesessie of een trip naar het buitenland! Dr. prof. Miguel Moreira blijft zijn kennis uitbreiden. Momenteel werkt hij samen met Portugals beste skateboarder om zijn oefeningen naar het skatepark over te hevelen. Hij ziet veel potentieel in het gebruik van trampolines om surfers topturns en airs aan te leren. Wie hierin verder wil, kan vanaf januari een postgraduaatsopleiding volgen in Lissabon. Fysiologie, didactiek, methodiek, voeding en meer komen uitgebreid aan bod. Ideaal voor de surfende student die zijn bachelor behaald heeft en zijn surfkennis wetenschappelijk wil uitbreiden.
free surfcult magazine
039
erasmus
R Tom Soupart S Praia Pequena
free surfcult magazine
040
portugal
Tom’s surfspottips Tom Soupart,
de surf
student
Lissabon heeft een grote variatie aan surfspots, het waait altijd wel ergens offshore terwijl de golven lopen over zand of rots. Het enige wat je erbij moet nemen, is de crowd. De stad telt zo’n kleine drie miljoen inwoners, waarvan er al voldoende de surfsport ontdekt hebben. Een Portugese vriend vatte het eens kort en krachtig samen. Wanneer er weinig swell staat, ga je naar het noorden. Dan surf je Praia Do Guincho ofwel Praia Grande. Staat er een deftige noordwestswell, dan kies je de zuidkant. Spots zoals Estoril, Carcavelos en St. Amaro zorgen daar voor snelle golven met een offshore briesje. Is er te veel swell voor het noorden, maar te weinig voor het zuiden, dan trek je nog iets verder, naar Costa Da Caparica. Daar zorgen golfbrekers voor bescherming terwijl er nog een deftige golf doorkomt. Dit alles in een notendop. Uiteraard hangt veel af van de windrichting en kan het weer ook zijn rol spelen. De plaats waar het echter gebeurt, is Ericeira. Wanneer er swell staat in combinatie met oostenwind, dan is dit the place to be. De streek omvat een hoge concentratie aan spots, dicht op elkaar, met stuk voor stuk hoog potentieel voor epische golven. De meest gekende spot is Coxos. Ik heb het geluk gehad deze break een aantal keer te kunnen surfen tijdens de betere dagen van het jaar. Het is een klassieke, rechtse, lange point die met genoeg hoogte een stevige barrel kan gooien. Toppers zoals Tiago Pires en Justin Mujica zijn er dan zeker te vinden, want dit is hun achtertuin.
Tom op de WCT Dat ‘s werelds beste surfers eind oktober langskomen voor een manche van de wereldtour, is de kers op de taart. Peniche was vroeger een eiland dat door verzanding vastgekoppeld is aan het vasteland. Daarom is het een surfparadijs waar altijd een golf te vinden is met offshore wind. Dit ondervinden de wereldtoppers aan de lijve. De spot Supertubos heeft zijn naam niet gestolen en brengt een waanzinnig schouwspel van surfers die zich bevinden in wervelende, horizontaal verplaatsende draaikolken. De jury kan op momenten niet anders dan tien op tien uitdelen. Dit live meemaken, is een schitterende ervaring. De sfeer op het strand is geweldig. Tijdens het weekend worden ongeveer 30.000 toeschouwers geteld, ambiance gegarandeerd. Elke pro moet door het volk zigzaggen. Alle grote namen lopen ons op slechts enkele meter voorbij. Na een honderdtal foto’s en handtekeningen worden ze echter bevrijd door de bodyguard die hen komt ophalen. Ikzelf heb geen zin om me op te dringen tussen het volk. Ok, een foto met je favoriete surfer is super, maar er zijn grenzen. De ervaring op zich, om het allemaal live te mogen meemaken, is voor mij al voldoende.
041 free surfcult magazine S Ferrel / Peniche
‘
De jury kan op momenten niet anders dan tien op tien uitdelen.
erasmus
free surfcult magazine
042
portugal
5 redenen om naar Lissabon op Erasmus te gaan 1. De hele winter volgen de swells elkaar op, waardoor je elke dag kan surfen. Soms verlang je zelfs tot het terug wat kleiner wordt! 2. De twee wereldberoemde surfbestemmingen Ericeira en Peniche liggen binnen handbereik. 3. Het leven is er veel rustiger. Een afspraak missen of te laat komen, het steekt niet zo nauw. 4. Je leert snel veel nieuwe mensen kennen. 5. De Erasmusorganisatie ESN zorgt voor tal van events en feestjes.
S Supertubos / Peniche
5 redenen om niet naar Lissabon op Erasmus te gaan 1. De crowd, de sessies waar je alleen of met enkele vrienden kunt surfen, zijn uitzonderlijk. 2. Vandalisme, met een buitenlandse nummerplaat word je snel geviseerd en moet je oppassen voor je spullen. 3. Het leven is er veel rustiger, dit kan een nadeel zijn wanneer je op iemand rekent en die niet of te laat opdaagt. 4. Het onvermijdelijke afscheid van de lokale vrienden. 5. Het verkeer, parkeren kan een vervelende klus zijn.
043 free surfcult magazine
ST CHOSEN FLAGSHIP STORE YOUR 1KAMMENSTRAAT 69 ‐ 2000 ANTWERP P: NANCY VERBEKE & FILIP DE RUWE
OPENING END OF APRIL FOR EXACT DATE CHECK AND WWW.SWELL.BE OR FACEBOOK PAGES
free surfcult magazine
044
045 free surfcult magazine
breedbeeld winter09路10
23/02/10 :: Nieuwe banken in zicht op Scheveningen. F Ray Max
winter09路10
free surfcult magazine
046
breedbeeld
30/01/10 :: Patrick Van Lier vliegt mee. S Scheveningen F Ray Max
BREEZE free surfcult magazine
047
winter09路10
free surfcult magazine
048
breedbeeld
20/02/10 :: Chiel Sol geniet van de winterzon. S Duinbergen F Kyo
free surfcult magazine
049
www.chilloutbelgium.com
SHOPS: AALST BRUGGE GENT KNOKKE KOKSIJDE KORTRIJK KUURNE NIEUWPOORT OOSTENDE ROESELARE WAREGEM
free surfcult magazine
050
breedbeeld
free surfcult magazine
051
winter09路10
17/12/09 :: Een Noordzee A-frame en geen surfer te bespeuren... S Domburg F Danny Bastiaanse
winter09路10
free surfcult magazine
052
breedbeeld
18/12/09 :: De Belgische versie van Surfers Paradise. S Knokke-Heist F Jiles Dheere
053 free surfcult magazine
OʼNeill Rider Belgium NIELS MUSSCHOOT PIC: JAN BIJL
OʼNeill Rider Holland PASCAL VAN DER MAST PIC: DANNY BASTIAANSE
SHORTBOARD CONTEST MEN & WOMEN (INVITATIONAL) AND 22 EXTRA WILDCARDS
Participation money 25 € - free event t-shirt, food & drinks - Prize money men & women Afterparty 20 h with free beer & Music by Ondaxo” aka Tom Soupart & Miss Melicious Camping possibilities
DESIGN: STLGRPHX.BE
winter09路10
free surfcult magazine
054
breedbeeld
23/12/09 :: Lars Musschoot ruilt de Oostendse vrieskou voor winterse regen en wind op Fuerteventura. S Generator / Fuerteventura F Axe De Bruycker
055 free surfcult magazine
NORTHWEST TASMANIA 40 DEGREES SOUTH 6-STAR WORLD QUALIFYING SERIES MOBILE SURF CONTEST
free surfcult magazine
056
057
Xavier Rudd
“Op tour ben ik heel toxisch.” Xavier Rudd (31) stop je niet in een vakje. De Australiër speelt ontelbaar veel instrumenten en vormt een band op zich. Hij is een groene jongen maar meer dan een blootvoets zingende hippie. Rudd walst doorheen het muzikale landschap en huppelt op het podium letterlijk van folk reggae over ingetogen singer-songwriter blues naar pompende funky wereldmuziek. De springkip legde net met twee Zuid-Afrikaanse zielsverwanten zijn zesde ei “Koonyum Sun”, een nieuw begin na een donkere periode. Het trio kwam het koude Brussel met succes verwarmen. “Summer’s coming, time to smile!” Of de surfende Xavier zijn inspiratie uit de golven haalt, kan hij moeilijk zeggen. Maar een geheim om de zaal keer op keer op zijn kop te zetten, heeft hij wel: “Op je hoofd staan voor je het podium op moet!”
Xavier sloft op zijn Uggs naar de koffieautomaat van de Ancienne Belgique. Zijn tourmanager vertelt lachend over het Belgische bier dat de voorbije avond smaakte en deze ochtend wat onaangenaam verraste... Maar Xavier heeft geen kater, hij kwam pas vandaag uit Londen. “Eigenlijk ben ik niet zo een stadsmens en drink ik geen bier...” Hoe mellow hij tijdens het gesprek is, zo energiek is hij op het podium. Xavier doorbladert geïnteresseerd een Swell die we bijhebben. “Waar is dat? Is dit België? Hey, Dave Rastovich, good friend, amazing surfer!” Lijkt het je wat om te surfen in onze vrieskou? Ja, maar het is wel een shock, ik bevries hier. (lacht) Ik surfte al in Nederland en enkele dagen geleden nog in Engeland. We hadden een gig in Plymouth en daar onderging ik helemaal ingepakt mijn koudste douche ooit. Duckdiven bezorgde me stevige koppijn en de golven waren bovendien belabberd... Ik vind die koude klimaten heel interessant want als Australiër hoor ik er niet zo veel over. Ik zag wel al heel wat knappe foto’s. Veel vrienden scoorden al supergoede golven in de kou. Vooral Ierland, daar zijn ongelooflijke spots!
Te voet, per fiets of met de auto? Met de auto. Met de fiets vijf minuten en te voet ongeveer negen. (lacht) Wat verkies je? Dat hangt er van af hoeveel boards ik wil meenemen. Heb je er veel? Een stuk of twaalf, een beetje van alles: twinfins, single fins, fishes. Waarom verkies je die? Ik weet het niet, ik denk dat ik van hun flow hou en ze peddelen makkelijker. (lacht) Als ik een tijd uit het water bleef, pik ik met zo een board vlugger de draad op. Schik je je agenda naar het beste surfseizoen thuis? Ja! (lacht) Nu in maart en april zal ik er zijn en dan luidt de bel op Bells.
In de schemerzone
Alleen in de barrel
Hoe begon je ermee? Mijn vader was een goede surfer, ik groeide op in het water. We woonden in het bos aan de rand van een klein dorpje, er was niets, behalve het strand, prachtige natuur en goede golven. Toen ik een jaar of 10 was, sleurde mijn vader me al mee op tweemeterdagen op Bells Beach. “Wacht maar wat op de schouder hier,” zei hij. Even later kwam hij uit de barrel en riep: “Gaan!” Ik dropte en hij gaf mij een duwtje, dat vond ik altijd super. Ik woon trouwens nog steeds op twee minuutjes van Bells.
Dat helpt je om de zaal op zijn kop te zetten? Inderdaad. (lacht) Party!
Probeer je steevast te surfen op tour? Ja, ik surf doodgraag en ik grijp elke kans die ik krijg. Het zit in mijn bloed. De grootste helft van het jaar ben ik op tour. Ik ben een liveman, 95 procent van de tijd die ik aan muziek spendeer, treed ik op. Al die energie bij een show is fantastisch, elk optreden is fun. Maar mijn kansen op golven zijn vaak heel beperkt en ik mis het elke dag. Als ik thuis ben daarentegen, surf ik dagelijks. Je verliest snel je touch en je peddelfitheid als je zo onregelmatig surft als ik en het duurt een paar weken voor je weer op dreef bent. Ik zweef altijd wat in die schemerzone.
Hoe probeer je op tour fit te blijven? Ik ben best wel actief: ik loop, fiets, mountainbike, ik doe heel veel yoga... Dat is goed voor je evenwicht in het leven. Als ik een plekje vind, probeer ik anderhalf uur asanaposities te doen voor ik optreed en bij gebrek aan tijd enkel hoofdstanden. In mijn jeugd was ik vaak alleen of enkel met mensen rond mij die ik goed kende, we surften en kampeerden. Plots kwam ik in steden met veel verschillende persoonlijkheden en energieën. Yoga houdt me in evenwicht en gefocust. Hoe ik me ook voel, als ik vijf minuutjes op mijn hoofd sta, zweef ik richting het podium en ben ik in the mood.
Wat is voor jou de link tussen surfen en muziek? (denkt lang na) Hoe zal ik het zeggen? Muziek linkt alles aan elkaar, al sinds beschavingen ontstonden. Voor mij bindt muziek ook vandaag de hele geschiedenis: mensen, culturen, honger, familie, oorlog, goed en kwaad. Surfen is gelijkaardig en waarschijnlijk de meest ongelooflijke ervaring die ik ooit had. Een golf is een stevige energiestoot van moeder natuur en alleen wij surfers maken die zo bewust mee of zitten er zelfs binnenin. Als je een barrel neemt, ben jij de enige mens ter wereld daar op dat moment en dat is heel bijzonder. Het is een connectie met de schepping, het symboliseert het begin van de tijd.
free surfcult magazine
T Kristof Bouckaert F Wouter Struyf
xavier rudd
free surfcult magazine
058
Surft en zingt
Xavier Rudd blijft in zijn muzikale tube maar voor het eerst laat hij twee extra muzikanten in de buurt. F Wouter Struyf
Luister je naar oude platen? Ik luister naar alles! De traditionele aboriginal muziek is de oudste, die gaat 60.000 jaar terug in de tijd.
je een mooie turn maakte. Dave Rastovich is ook ongelooflijk, hij is één van de allerbeste surfers en een prachtmens. Hij doet vele goede dingen voor de planeet en tegelijkertijd ript hij elke golf aan stukken.
Ontstaan er songs terwijl je surft, dat je denkt: “Ik moet aan land en die song neerschrijven?” Niet echt, ik schrijf mijn nummers in mezelf en bewaar ze in mijn hoofd, tot twee jaar ver, en dan maak ik een album.
Probeer jij goed te zijn voor de planeet? Thuis bouwde ik een duurzaam huis, oosters geïnspireerd, met zonneënergie, een watertank en zo. Mijn huis is eco en ik voel me er goed. Ik ben vaak in de tuin, kweek veel groenten. Als ik tour, is het volledig het omgekeerde verhaal en voel ik me nogal toxisch. Dat is hard maar ik werk zo veel mogelijk samen met natuuractiegroepen en ik steun ze waar en wanneer ik kan. Zo probeer ik toch een zeker evenwicht te bereiken.
Het is als een harde schijf die je na twee jaar inplugt? Ja, en dan gaat het snel, het moet eruit. Erna ben ik een maand of twee leeg en begin ik opnieuw.
Groenten kweken in de tuin
Bracht je muziek je sneller in contact met topsurfers? Ja, ik heb veel fantastische surfers ontmoet. Kelly Slater bijvoorbeeld, die gast is ongelooflijk, supermenselijk en hij surft geschift goed. Ik ontmoette hem voor het eerst op de Pro France, ik trad er op en checkte vooraf de wedstrijd. Kelly Slater zat in de volgende heat, plots kreeg ik een tikje op mijn schouder. “Hey Xavier, ik was net naar je muziek aan het luisteren in de auto, super, dank je.” Hij liep het water in en won de heat. Dan denk je: “Waw!” Taylor Knox is ook een goede vriend dankzij de muziek, Mike Parsons, Mick Fanning,... Ik groeide samen op met Troy Brooks, hij was altijd een inspiratie. Pusht het je als je samen met hen surft? Ik ben niet zo competitief ingesteld, ik wil me gewoon amuseren. Meestal eindig ik een beetje weg van de piek en zit ik gewoon te kijken. “Waauw!” Dan neem ik zelf een golf, peddel terug en aanschouw het spektakel verder. Ik heb veel respect voor wat die gasten doen. En zij ook voor jou? Ja, dat maakt de cirkel rond. Het is echt cool als één van hen uitschreeuwt dat
Lukt het om bijvoorbeeld een tourbus op biodiesel te regelen? De betrokkenen ter plaatse moeten bereid zijn te veranderen. Wij vragen zo’n dingen maar we komen slechts twee dagen in een land en dan is het niet evident om alles zelf uit te vlooien. Veel te vaak zitten mensen vast in hun manier van doen en willen ze die niet wijzigen, zelfs als je erom vraagt... Maar soms lukt het wel, hoor. De Nederlanders doen veel inspanningen voor het milieu, sommige staten van Amerika, Canada is super.
Nederlands bloed
Wat heeft reizen je geleerd? Ik apprecieer mijn eigen land meer en besef beter hoeveel kansen we in België krijgen. Ja, jullie hebben hier beeldschone vrouwen! (lacht) Ik roep constant: “Woow!” Als ik Australië verlaat, blijft een stukje van me thuis. Ik respecteer waar ik vandaan kom en realiseer me dat ik heel veel geluk heb. Ik zie en beleef zoveel culturen, maak hoogtes en laagtes mee. Wat weegt dan door? Maakt de wereld beter kennen je blijer of net niet? Het is zeker niet fantastisch in de wereld. Gelukkig heb ik de laatste 10 jaar gemerkt dat alles evolueert. Ik zag de surfcultuur gigantisch worden en de goede kant groeide mee, er is veel meer respect voor de planeet. De natuurbewegingen
059 free surfcult magazine
credit: Sarge surfer: Johan de
16 of the best surfers from the Benelux and 8 riders with wildcards will battle for the win.
Niet
waiting period: 17-04 / 27-06 more info: quiksilverspot-x.com
xavier rudd
free surfcult magazine
060
Surft en zingt
Bassist Tio Moloantoa en percussionist Andile Nqubezelo vormen Xaviers begeleidingsband Izintaba. F Wouter Struyf
‘‘In de barrel ben je de enige mens ter wereld daar op dat moment en dat is heel bijzonder.’’ krijgen meer gehoor. Als ik na twee jaar terugkeer, hebben kleine organisaties vaak hun vleugels gespreid. Die vaststelling maakt me zeker gelukkiger. Wat ik voel en waarover ik zing, dringt stilaan meer door. Je doet dat met een arsenaal aan instrumenten rond je, ben je een controlefreak die ze allemaal zelf wil bespelen? Het is niet dat ik het zo wil, het gebeurt gewoon. Mijn stem was mijn eerste instrument. Ik was een emotioneel kind en uitte me door verhaaltjes te zingen over wat ik voelde. Zo begon ik songs te schrijven. Mijn vader had wel een gitaar maar alles wat ik te pakken kreeg, probeerde ik uit. Ik tokkelde wat op mijn eigen klungelige manier. Staan die vele instrumenten voor vele Xavier Rudds? (lacht) Misschien wel. Dat weet ik niet. Staat de gitaar voor het party animal? Dat moet je aan iemand anders vragen. Ik ben eigenlijk heel mellow. Mijn muziek komt gewoon door me heen, ik voel me vaak het transportmiddel, ik denk er niet te veel over na. Wat eruit moet, laat ik eruit. Het voelt echt goed dat het zo aanspreekt. Veel dingen komen van diep en als de mensen voelen wat ik voel en de muziek gebruiken op belangrijke momenten in hun leven zoals huwelijken of begrafenissen, is dat zo krachtig. Je speelt ook diverse didgeridoo’s, ben je eigenlijk zelf aboriginal? Ja, de overgrootmoeder van mijn vader was een volbloed. Mijn moeder heeft Nederlandse en Ierse roots. Mijn tattoo’s zijn ook aboriginal. Die vele puntjes zijn voetsporen in het zand, ze stellen mijn reis door het leven voor.
Feestmeester Xavier
Je werkt nu voor het eerst met twee extra muzikanten, vanwaar die ommezwaai? Ik heb ze ontmoet in Oostenrijk op een festival en ze bliezen me omver, het was de leukste muzikale ervaring die ik ooit had. We voelden meteen een sterke band. Ik zat toen midden in een echtscheiding en zij hebben in Zuid-Afrika zoveel meegemaakt. Hun steun was echt onmisbaar. Als je een sterke connectie hebt, is de muziek niet kapot te krijgen. Ik denk dat onze voorouders ons samen brachten, weet je? Bassist Tio Moloantoa en percussionist Andile Nqubezelo komen Xavier halen voor de soundcheck. Ze lachen, dollen en huggen. “Deze kou is de hel en toch sturen ze ons altijd in de winter,” lacht Tio. Het is meteen duidelijk waar de vrolijke Afrikaanse vibe op de nieuwe plaat vandaan komt. Ik vraag me soms af hoe een artiest het volhoudt elke dag te blijven doorgaan van hot naar her. ’s Avonds krijg ik een antwoord. De volle AB bruist van enthousiasme. De meute wil graag losbarsten en daar weet feestmeester Xavier raad mee. Rudd en de Zuid-Afrikanen nemen het publiek mee op een tantrische trip vol uptempo wereldbeats, met zweverige of ingetogen rustpauzes om daarna weer uitgesponnen verder te pompen. Als je zoals Xavier Rudd elke avond een volle zaal liefde krijgt voorgeschoteld, kun je makkelijk doorzetten. En dat is wat hij zal doen. www.xavierrudd.com Xavier Rudd & Izintaba - Nieuw album: Koonyum Sun - uit vanaf 19 april
free surfcult magazine
061
062
Arno Delahaye
free surfcult magazine
De Delahayes stroomopwaarts Wie niet waagt, blijft maagd! Met dat duwtje in de rug lieten de broertjes Delahaye hun vriendinnen achter op zoek naar onaangeraakte spots daar beneden, diep in het zuiden van hun thuisland Marokko. Swellreporter Wouter Struyf was nog groen achter zijn oren maar ervaren spotgids HervĂŠ Pignoges maakte het kwartet klaar voor de ontdekkingsreis. De woestijnvissen bereikten een hoogtepunt maar leerden ook dat meer oefening kunst baart...
T + F Wouter Struyf
free surfcult magazine
063
free surfcult magazine
064
roadtrip
marokko
Even weg van het koude weer, weg van de stress, van het werk, en gewoon doen wat ik wil wanneer ik het wil. Dat heb ik in gedachten als ik half januari op het vliegtuig richting Agadir stap. Ik lig lekker te relaxen in de hangmat op het dakterras als de telefoon rinkelt. Ik zie een nummer dat begint met +329. Gent... Dit kan niets anders betekenen dan werk. Ik had mijn gsm gewoon moeten afzetten, vakantie is vakantie! Blijkt het Swell te zijn met de vraag of ik de broertjes Delahaye wil vergezellen bij hun zoektocht naar lege line-ups in de Sahara. Het is alsof ze bij Swell weten dat het overmorgen mijn verjaardag is.
Goede moed en brede grijns
Arno en Otto, nummer twee en drie in het nageslacht van de familie Delahaye, hebben geluk. Ze zijn geboren en opgegroeid in Agadir op een steenworp van een handvol pointbreaks, de natte droom van vele surfers in de lage landen en omstreken. Naast de toevloed proriders die hier hun movieparts komen filmen, is ook het aantal kooks in het water (mezelf meegerekend) niet meer op handen en voeten te tellen, vooral sinds de populariteitsboost van golfsurfen in het vlakbije Europa. Het is dan ook heel
normaal dat Marokkaanse locals zoals Arno en Otto naar de points zonder people verlangen die ze tijdens hun kinderjaren in hun voortuin vonden. Meer en meer toeristen hebben de weg naar de afgelegen noordelijke breaks zoals Imsouane al ontdekt. Dat Arno zijn zoektocht naar het zuiden richt, is niet verwonderlijk. Als we op Google Earth inzoomen, zien we pas hoe uitgestrekt het gebied is. Al snel blijkt het niet eenvoudig om op de kaart uit te maken welke baai wel en welke geen potentieel heeft. Het geluk is echter aan onze zijde en het heet Hervé Pignoges. De oud-leerkracht lichamelijke opvoeding van Arno en Otto, die hen ook leerde surfen, reed al de hele zuidkust van Marokko af met zijn 4x4. Hij blijkt over een fenomaal spotboek en geheugen te beschikken. Een betere gids kunnen we ons niet voorstellen! We slaan onze voorraad in, zoeken tenten bijeen en alsof we de loterij hebben gewonnen, stelt Suzuki ons twee Grand Vitara’s ter beschikking voor de trip. Omdat Otto nog een examen voor de boeg heeft, moeten we ons vertrek een dag uitstellen. Geen probleem, Arno en ik gaan wat op bekend terrein surfen. We worden er echter snel aan herinnerd waarom we de trip maken. Enkel Dracula, met zijn lastige paddle out en rotsen als vampiertanden, blijkt
te kunnen weerstaan aan de crowds. We hebben er net een sessie van twee uur opzitten als mama Delahaye laat weten dat Otto zich van uur heeft vergist en zijn examen gemist. Omdat het vrijdag is, zie ik de trip al snel twee dagen korter worden. Maar in Marokko is er ook op zaterdagvoormiddag school. Die ochtend vertrekt Otto met goede moed en rond de middag zien we hem terug met een brede grijns op zijn gezicht. Ondertussen zijn de wagens ingeladen en na een overheerlijke lunch ten huize Delahaye klinkt het startschot.
Wandelend spotboek
De Marokkaanse wegen zijn niet te vergelijken met de Belgische en dat geldt ook voor de rijstijl van de gemiddelde autobestuurder. Geen tijd om eraan te wennen, plankgas geven is de boodschap als we voor het donker onze eerste slaapplaats willen bereiken. Sidi Ifni is een badstad die vooral bij de Marokkanen zelf populair blijkt te zijn, hoewel de supermooie rotsbogen op het strand steeds meer buitenlandse toeristen trekken. Veel tijd om van dit stukje natuur te genieten, krijgen we echter niet. Er moet gesurft worden! ’s Ochtends vroeg vertrekken
Blijkbaar heeft iedereen gemerkt dat we vandaag meer geluk hebben en het duurt niet lang voor ik nog ritssluitingen van tenten hoor.
Arno Delahaye
free surfcult magazine
065
free surfcult magazine
066
roadtrip
we richting... Het zuiden, dat staat vast. Zoals een lid van de orde van de ronde tafel heb ik trouw moeten zweren aan Hervé en zijn jonge ridders en moeten beloven geen spots te vernoemen. Sidi Ifni is dan ook de eerste en de laatste naam die je in deze tekst zal lezen. We rijden meer landinwaarts voor een grotere weg die ons sneller naar ons doel kan brengen. Het is echter vlug duidelijk dat mijn voet niet zwaar genoeg is en ik word teruggestuurd naar de passagierszetel. We zitten nu al een achttal uur onafgebroken in de wagen maar gelukkig hebben we de oceaan weer in ons vizier. Arno kan niet langer op het droge blijven. Jammer genoeg is de swell niet bepaald om over naar huis te schrijven. Nog erger zijn de aanhoudende onshore wind en regen die we krijgen voorgeschoteld. Gelukkig weet Hervé nog een spot waar de wind halfaflandig zou moeten zijn. Gelijk heeft hij, een semi-cleane shorebreak, weliswaar met veel close-outs. Vlug een sunsetsessie! Uit angst voor zand in hun eten, hun slaapzak en waarschijnlijk ook in hun onderbroek besluit het Franssprekende deel van het gezelschap om de tenten nog even te laten voor wat ze zijn en in het laatst gepasseerde dorpje een herberg te zoeken. Misschien nog niet zo een slecht idee; zo zijn we zeker uitgeslapen de volgende dag, volgens de laatst geraadpleegde voorspellingen zou de swell iets moeten toenemen. Opgestaan om zeven uur, maar nog steeds dezelfde wind. Dan maar op het gemak ontbijten met een surffilm. Twee uur later zijn we klaar om de woestijn verder te verkennen. Wie zandduinen en kamelen verwacht, is er aan voor de moeite. Een afgebrokkelde tweebaansweg, rotsen aan beide zijden en af en toe een paar stuifduinen op en rond de weg, is het
decor waarin we ons verplaatsen. Een stafkaart van de omgeving hebben we niet bij, als er al één bestaat. Maar wandelend spotboek leidt Hervé ons moeiteloos naar elke plek waarvoor hij ons warm maakte bij de voorbereiding in Agadir. Dat is minder vanzelfsprekend dan je denkt. We rijden op een eenzame weg in the middle of nowhere en we zien de zee niet eens. We moeten telkens een honderdtal meter offroad om van bovenop een klif de spots te kunnen zien. Hoe Hervé zich oriënteert is ons een raadsel. Niet op basis van de stand van de sterren want het is midden op de dag (hoewel hij ’s nachts een echte sterrenkundige blijkt te zijn) en op basis van de steenhoopjes langs de kant van de weg geloven we ook niet, want die zie je in een steenwoestijn elke tien meter. Het moet een zesde zintuig zijn!
Barrel van de dag
Als we voor de zoveelste keer de hoofdweg verlaten, zien we dat de weergoden ons opnieuw niet veel gunnen. De moed zakt me een beetje in de schoenen. Blijkbaar alleen bij, mij want de sfeer in de auto met Arno en Otto zit er nog dik in. Aangezien geen enkele spot in het zuiden lekker loopt, rijden we een aantal kilometer noordwaarts, richting een break die Arno nog een keertje wil surfen. Met een goede swell en oostwind zou het één van de mooiste linkse points zijn, en dat in het land van de rechtse golven. Als ik de verhalen mag geloven, zou Pipeline er niets bij zijn maar of ik dat tijdens deze trip met mijn eigen ogen zal zien, betwijfel ik ten zeerste. Sneller dan verwacht komen we aan en zetten ons kamp op. Arno ontplooit zich opnieuw tot een voortreffelijke kok en schotelt ons een overheerlijk stoof-
potje voor. Ook Otto’s dessert - lees: het dessert dat Otto’s vriendin meegaf - gaat er bij iedereen vlotjes in. We sluiten de dag af met een slokje whisky bij het kampvuur, wat ons dagelijks ritueel zal worden. Een geslaagd einde van deze uitgeregende dag. Dag na dag is er verbetering in wind en swell, maar echt optimaal worden de condities niet. Als de oceaan niet voor actie zorgt, doe ik dat wel, moet Otto gedacht hebben. Plots staat hij midden op het strand, in zijn onderbroek, en geeft hij het beste van zichzelf op ingebeelde Tektonik! Blijkbaar had Otto de hele weg niet kunnen zwijgen over zijn moves, dus vonden Arno en Hervé dat hij de daad bij het woord moest voegen. Resultaat: hilariteit alom en een geslaagd stukje film voor Hervé. Ook in het water laat Otto zien dat hij niet moet onderdoen voor zijn grote broer. Hij surft golf na golf aan flarden en weet naast een paar mooie turns de enige barrel van de dag op zijn naam te schrijven. Nieuwe dag, nieuwe hoop op surfbare golven. Ik steek mijn hoofd uit de tent en word verwelkomd door zonnestralen die voor dit vroege uur al veel warmte geven. Het zuchtje wind dat er staat, is bovendien aflandig. Blijkbaar heeft iedereen gemerkt dat we vandaag meer geluk hebben en het duurt niet lang voor ik nog ritssluitingen van tenten hoor. We moeten wachten op hoogwater tegen de middag en nemen de tijd om stevig te ontbijten. Dan pas zullen we weten of de swell genoeg size heeft om de pointbreak te laten werken. We zien dat er een golf breekt, maar niet zoals we hadden gehoopt. De broertjes Delahaye zijn toch stoked en laten zien dat ze blij zijn met wat ze krijgen. Ze surfen tot het getij hen uit het water drijft.
free surfcult magazine
067
marokko
Otto Delahaye
Op het hoogtepunt
We krijgen bericht uit Agadir dat er weer meer wind en regen op komst is en besluiten op het hoogtepunt af te ronden. Tot nu toe hebben we geen problemen gehad, als we het weer buiten beschouwing laten. Maar net als we willen vertrekken, weigert één van de auto’s. De wagen slepen is geen optie met al die putten en rotsen en startkabels hebben we niet mee gekregen. Tot we ons herinneren dat we een aantal mobilhomes zijn tegengekomen op de heenweg. Hoe ver het was, weten we niet meer exact, maar op hoop van zegen vertrekken Arno en Hervé op missie startkabels. Een klein uurtje later zijn ze met succes terug. Nu maar hopen dat het enkel een platte batterij is. De klus is meteen ge-klaard en we kunnen vertrekken. We hebben nog een lange en vermoeiende rit voor de boeg, dus we blij-ven niet te lang napraten met de gepensioneerde mobilhomebewoners. Met een snelheid waarvan ik niet wist dat deze auto’s het kunnen uithouden, scheuren we richting Agadir om er midden in de nacht aan te komen. Als we ’s morgens de auto’s willen terugbrengen, zien we dat er in één is ingebroken... Gelukkig doet Mohammed van Suzuki Agadir er niet moeilijk over en kunnen we onze zeer fijne trip met een gerust gemoed afsluiten. Ik heb drie namen extra op mijn list-of-peopleI-wanna-go-surftripping-with! Hopelijk denken mijn reisgenoten er hetzelfde over zodat we snel met wat meer geluk de rest van de Sahara kunnen verkennen. Met dank aan Quiksilver en Suzuki, familie Delahaye en Hervé.
Met een goede swell en oostwind zou het één van de mooiste linkse points zijn, en dat in het land van de rechtse golven.
068 free surfcult magazine Mathias Vanoverbeke
Santa Cruz in de woorden van wetsuitdesigner John Hunter, big boss Pat O’Neill, local surfer Joe Hutson en twee Belgen. “I just wanted to surf longer,” antwoordde Jack O’Neill ooit op de vraag hoe hij in 1952 tot de uitvinding van het wetsuit kwam. Bijna 60 jaar later peddelen zijn Belgische teamriders Dylan Verlinde en Mathias Vanoverbeke dankbaar doorheen de koude Belgische watertjes. In november mochten ze aan de Californische kust op zoek naar de roots van hun sponsor. Op enkele dagen surften ze alle mythische spots in Santa Cruz en ontmoetten heel wat sleutelfiguren in de geschiedenis van O’Neill. Swell geeft graag het woord door. T Kristof Bouckaert F Kristof Bouckaert + Marc Prefontaine
Jack O’Neill voelde meteen een diepe liefde voor de koude oceaan maar zijn zwembroekje voldeed niet. Om zichzelf van een piepstem te vrijwaren, experimenteerde hij met diverse materialen. Via wol en flexibel PVC kwam hij bij neopreen, dat toen als tapijt in vliegtuigen diende. Jack merkte dat de soepele stof een mens in het water warm houdt en de eerste wetsuits werden een feit. Weinig later openden de deuren van zijn surfshop. Die barstte snel uit zijn voegen en vandaag staat O’Neill voor een wereldwijd imperium. Dat was echter Jacks bedoeling niet, hij wou simpelweg geen kou meer lijden. “Ik ben even verrast als iedereen,” vertelde hij. “I was just messing around with rubber.” De levende legende ontmoeten is ons niet gelukt. Jack O’Neill gaf al duizenden interviews en is ondertussen een oude man die aan zee tot rust wil komen. De hele week krijgen we een welles nietes of een interview er in zit. Zijn kinderen schermen hem liever af maar de laatste dag daagt hij toch op de O’Neill Cold Water Classic op. Het is vooral voor de Belgische marketingmanager Chris Verghote een magisch moment. Al jaren werkt hij met tomeloze inzet voor O’Neill en nu kan hij heel even met zijn inspirator praten. Chris ratelt vooral zelf dat hij zo blij is hem te ontmoeten en veel meer dan knikken, schouderklopjes uitdelen en dankbaarheid tonen doet Jack niet. Al snel wordt de godfather weer weg geleid. Santa Cruz ademt echter zijn ziel.
070 free surfcult magazine
Pat O’Neill c.e.o.
“Mijn vader zette mij als kind in een bak vol ijs om te tonen wat wetsuits deden.” Jacks oudste zoon Pat groeide op in het bedrijf. Toen hij nog op de middelbare school zat, runde hij al een wetsuitatelier van na de bel tot middernacht. Net als alle zes kinderen timmerde hij aan het merk dat hun familienaam draagt. Zeventien jaar lang was Pat acht tot tien maanden per jaar de hort op om O’Neill overal ter wereld op te starten. “De O’Neills concentreren zich nu op de wetsuits en lycra’s. Dat helpt het hele bedrijf vooruit en het is veel meer fun. De meeste merken gebruiken wetsuits als marketing maar voor ons is het een business op zich. Mijn vader was op zijn manier een ongelooflijke marketeer. Hij zette mij als kind met mijn broer en zus in een bak vol ijs om te tonen wat wetsuits deden. Als hij niet keek, zaten we te klappertanden maar de trick werkte wel. Hij lanceerde ook als eerste een luchtballon van op een catamaran, vloog onder de Golden Gate Bridge in San Francisco,... Mijn vader was zo creatief en zocht zijn grenzen op. Hij is mijn beste vriend, we hadden zoveel pret samen. Hij nam me al vroeg mee op een surfplank. Ik had schrik maar vertrouwde hem.”
Surfen moet
“Hoeveel werk er ook is, je moet er van onder muizen om te surfen en je hoofd even leeg maken, anders draai je toch vast in alle bullshit en denk je niet meer helder. Elk bedrijf draait op de mensen die er werken. Wij hebben gepassioneerde surfers nodig die de producten testen. Santa Cruz is daarvoor perfect, we zijn verkozen tot nummer één surfcity en lieten zelfs Hawaï achter ons. Mijn vader had dat snel door en we verhuisden hierheen toen ik vier was. We kwamen sowieso al ieder weekend. Waar mijn vaders huis nu staat, daar kampeerden we. Santa Cruz is één van de mooiste plekken ter wereld. Het is ongelooflijk hoeveel mensen uit Nederland, België, Japan, Zuid-Amerika of Brazilië die thuis voor O’Neill werkten, naar hier op bezoek kwamen en bleven.”
John Hunter wetsuitdesigner
“Ik heb geleerd van Jack om niets te overhaasten.” O’Neill was niet alleen ‘the first name in the water’, het merk krijgt ook vandaag erkenning als crème de la crème. Het nieuwste surfpak Psychofreak pakte in 2009 de award voor beste wetsuit. “Warm and soft buttery love,” noemt hoofd wetsuitdesign John Hunter het. De man is al 25 jaar actief bij O’Neill en doet alles in het veelvoud. Hij heeft meer dan 100 boards, is een waar spraakwater en spuit nonstop ideeën. O ja, en hij surft nog steeds elke dag! “Hoe meer je surft, hoe beter je een surfproduct kan ontwikkelen. Ok, je kan ook in Alaska aan de slag om uit te zoeken of je wetsuit goed werkt maar daar lopen niet elke dag goede golven. Hier hebben we zo veel verschillende spots, plus koud water! Op twee uur tijd test ik soms vier wetsuits met telkens kleine wijzigingen. Je moet het water in om ideeën te krijgen en ze te visualiseren. Ik ben een technische designer, niet eentje die je aan de computer vindt. De allereerste modellen maak ik eigenhandig. Ik lijm, naai of niet zelfs panelen aaneen om mijn ideeën over te brengen.”
100 prototypes
“Onze gepatenteerde Z.E.N. Zip is een goed voorbeeld. De rits op je rug stretchte vroeger niet mee en liet veel water binnen. “Wat als ze nu eens buiten het pak lag?” vroeg ik me af. Ik nam een traditioneel wetsuit, sneed de rits eruit, kleefde een gewoon paneel in de plaats en de rits daar bovenop. Onze rugrits suits zijn nu in één stuk en geven dus mee. Het water loopt er dankzij een gaatje uit zonder dat het ooit je huid raakt. Alle andere merken snijden het pak nog steeds doormidden en kleven dan een paneel binnenin.“ “Bij O’Neill hebben we een heel uniek ontwerpproces, we maken meer prototypes dan wie ook. De Mutant kostte drie jaar en minstens 100 modellen vooraleer we het goed genoeg vonden om te koop aan te bieden. De gebruiker zal bij ons nooit de prijs betalen voor een product dat niet werkt. Ik test eerst zelf, dan de teamriders en als iedereen me zegt dat het klaar is, wil ik er net nog een verbetering aan toevoegen. Maar ik moet het ooit loslaten en het volgend seizoen stop ik er mijn nieuwe ideeën in.”
Geen kat in een zak
“Dankzij onze eigen fabriek in Mexico heb ik een prototype binnen de week. Andere merken moeten vier tot zes weken wachten voor hun testmodellen uit Azië aankomen. Na één uur vliegen en een half uurtje rijden kan ik een nieuw model testen op de Mexicaanse breaks! We kunnen de wetsuits zelfs zo snel aanpassen dat ik dezelfde dag nog in de nieuwe versie van hetzelfde pak surf. Dat hele opzet is extreem duur maar O’Neill wil de nummer één blijven in wetsuitontwikkeling. Als het gewoon goed is, is het geen O’Neill... Ons einddoel is een surfpak maken dat je niet voelt, alsof je in je short surft.” “Ik heb geleerd van Jack om niets te overhaasten. Als je iets goeds hebt, hoef je niet kost wat kost vlug te verbeteren. Als je surft, beleef het moment ten volle, geniet en gebruik die rust dan om overdacht iets nieuws te maken. De O’Neill familie heeft me zoveel gegeven. Ik begon als kid een oogje in het zeil te houden in de winkel, was jarenlang hoofd van de verkoop en 25 jaar later voed ik zelf de verkopers op zodat ze perfect kunnen uitleggen waarom een O’Neill pak geen kat in een zak is.”
071 free surfcult magazine
SURFCAMPS 2010 ZARAUTZ - BERRIA
JUNIORCAMP 2010
JULI - AUGUSTUS - SEPTEMBER VANAF € 209 PER WEEK
JULI - AUGUSTUS ALL-IN VANAF € 499 PER WEEK
Lic. A7029
LE PIN SEC (FRANKRIJK)
SURFCAMP ZARAUTZ
SURFCAMP BERRIA
JUNIORCAMP
MEER INFO EN INSCHRIJVEN OP WWW.BOARDX.BE
072 free surfcult magazine
Joe Hutson instructor + ex-prosurfer
Dylan Verlinde teamrider belgië
“Zolang je niemand pijn doet, mag hier eigenlijk alles.”
“Drie brandweermannen kwamen me verzorgen terwijl ik enkel wat bloedende schrammetjes had.”
Joe Hutson is trots geboren en getogen in Santa Cruz. Surfen was meer dan tien jaar zijn job en is nog steeds een bijbaantje. Op wedstrijden wist hij niet te scoren en dus concentreerde hij zich op de promotie van het merk. De O’Neill Surf Academy bracht hem in de Belgische regen. Joe was onder de indruk van de borsthoge golven en van de vele kids die opdaagden. Met zijn stadsgenoten probeert hij steeds zijn kennis, enthousiasme en de ziel van Santa Cruz door te geven.
“De 25 uren onderweg waren het zeker waard. Toen we ’s avonds laat aankwamen, hoorden we de golven rollen en wisten we dat het goed zat. Dat was ook zo, behalve die ene keer. Via een trap konden we het strand op maar door het tij liep die nu onder. Ik peddelde er toch heen, zette één voet en gleed uit. Als ik mijn plank weer wil pakken, krijg ik een golf over me en word op de rotsen gespoeld. Resultaat: voeten en handen gehavend, kopstoot van de rotsen, plank naar de kloten, vinnen kapot,...”
“Hoe meer mensen zoals ons leven, hoe beter voor de wereld. We zijn hier gelukkiger. Relaxen is niet makkelijk maar wij doen het zo vaak mogelijk. Ik begin mijn dagen op de kliffen, geniet van de zonsopgang en surf als het kan. Dan pas ga ik naar het werk. De zonsondergang brengt iedereen weer samen op de rotsen. Ik hou van Santa Cruz door de grote surfgemeenschap met zijn hele geschiedenis. Als kind heb je altijd iemand om naar op te kijken. Enkele Hawaïanen surften hier in de negentiende eeuw voor het eerst op het vasteland. Ze maakten planken uit de bomen en lieten die hier. Dat brengt me bij mijn tweede grote liefde voor Santa Cruz: de natuur. Je kan met dolfijnen of walvissen surfen en zeeleeuwen zie je elke dag. Je voelt dat de oceaan leeft en dat je deel bent van de keten. De oceaan verfrist je en wast alle zorgen van je af. En het haalt de crowds naar omlaag, dat is ook leuk natuurlijk.”
“De ontvangst op het land was meer dan goed, een beetje te goed zelfs, met de brandweerwagen. Ik mocht mijn hoofd een kwartier niet bewegen hoewel ik niets abnormaals bemerkte en drie brandweermannen kwamen me verzorgen terwijl ik enkel wat bloedende schrammetjes had... Ja, alles is hier grootser, de auto’s zijn niet normaal, de helft is verhoogd, we zagen ook een paar vrouwen met grote... Ik kan ook wel geloven dat er zo veel dikkerds in Amerika rondlopen. We hebben niet veel gezond kunnen eten: hamburgers, Mexicaans, veel burrito’s en grote porties. Het gevolg daarvan moet je vragen aan de anderen, vrees ik.” “Dat we geen alcohol mochten drinken, was een minpuntje. We vonden wel een oplossing om onze colaatjes wat op te krikken. Mijn leeftijdsgenoten hebben geen geluk. Ze mogen misschien wel vroeg met de auto rijden maar dan vind ik het in België toch beter geregeld. Van de Cold Water Classic hebben we niet zo veel gezien, een paar heats en natuurlijk de finale met dikke sets. De jetski bracht de surfers terug naar achter en het was de max om het hele spektakel te zien. Maar meer hoefde niet, ik surf eerlijk gezegd liever zelf.”
Keep Santa Cruz Weird
“Net door die ruige omgeving werden zoveel extreme sporten verder gepusht. De speeltuin is er en iedereen die limieten wou aftasten, verzamelde hier. De stad heeft een beroemde slogan: Keep Santa Cruz Weird. Iemand wilde eerst en vooral stickers verkopen maar het past perfect. In de jaren tachtig had je hier een grote hippiebeweging met heel wat unieke persoonlijkheden. Iedereen met zijn eigen flair en niemand die oordeelt. Doorheen de jaren trok Santa Cruz meer en meer weirdo’s aan. Conservatieven vind je ook maar de liefde voor de natuur houdt iedereen vredevol samen. Volcom had trouwens ook een slogan: Keep Santa Cruz stoned! De stad is heel liberaal en progressief: marihuana mag voor medisch gebruik en we hebben een beter opvangnet dan gemiddeld. Zolang je niemand pijn doet, mag hier eigenlijk alles.”
Dylan Verlinde
“Dylan en Mathias waren hier een weekje en het is super dat ze kunnen zien wat we dagelijks doen. We surften, reden rond in skateparks , aten Mexicaans en we doen alles op één dag. We willen hier geen tijd verprutsen. Als ze één iets uit Santa Cruz mee naar huis nemen, hoop ik dat dit het is: blijven gaan, maak het beste van je tijd, wacht niet tot morgen, doe het vandaag!”
free surfcult magazine
073
074 free surfcult magazine
Jordy Smith
Mathias Vanoverbeke Teamrider België
“Iedereen surft. Surfen en chillen, daar gaat het hier over.” “Santa Cruz is echt wel de max. Er zijn superveel megagoede spots, veel rechtse points en voor mij als regularfooter is dat het paradijs. Voor de golven en de sfeer zou ik zeker terugkomen. Iedereen surft. Surfen en chillen, daar gaat het hier over. We kregen heel de week goede condities met een swell van tien voet om af te sluiten. We surften de uitloper van Steamer Lane omdat de spot zelf voor de O’Neill Cold Water Classic gereserveerd was. Ik nam drie topgolven en was helemaal kapot door te vechten tegen de stroming. De golf eindigde gelukkig vlak voor ons hotel.” “Samen met Jordy Smith in het water liggen was ongelooflijk. Hij maakt elke golf kapot en doet er een enorme truck op die me laat afvragen waar ik aan begonnen ben... Ik nam zelf ook een paar golfjes en heb zelfs even met hem gepraat. Jordy had al gehoord dat er in België af en toe gesurft kan worden maar hij wist het niet zeker. Ik heb hem nu duidelijk gemaakt dat het lukt, ook al is het niet makkelijk.”
free surfcult magazine
075
free surfcult magazine
076
watzap?
01
03
F Kindt
04
02
06
05
07
F De Bruycker
08
09
10
11
14
15
12
16
13
F Annick Renders
01. Arno Delahaye laat zich niet afleiden. 02. BoardX serveert deze zomer weer een uitgebreid programma. 03. Xavier Huyssen (rechts) werkt nog steeds aan zijn comeback. 04. Surfen in BelgiĂŤ kan een misdaad zijn... 05. Liefde is geven en nemen, dixit Wouter Struyf. 06. Wie heeft er iets tegen bodyboarders in Swell? 07. Echte surfers doen het zonder. 08. Kleine Keith ziet het groots. 09. Twins leden vinden nieuw spel uit: 10 minuten zo in de zon staan zweten en dan aan elkaars vingers ruiken. 10. Elke donderdag laat ik mijn triplexplank uit. Vandaag gingen we naar zee. 11. Perfectie kan dichter dan je denkt. 12. BoardX serveert deze zomer ook wat meer choco per persoon. 13. Union Generation doet het zonder Nutella! 14. Fotograaf Jan Bijl tikte voor drie dollar een Surfer magazine uit 1973 op de kop. De coverpic is dezelfde als op de T-shirt van Lightning Bolt. 15. Jo Lens test voortaan zelf de nieuwe Protest wetsuits. 16. Mathias Vanoverbeke voelt zich thuis bij de Psychofamily.
077 free surfcult magazine
Start Surfing
randactiviteiten winchinitiatie carverskateboarding foto en video beachvolleytornooi met mooie prijzen
halvepagina_AD_SWELL.indd 1
15/04/10 14:23
free surfcult magazine
078
watzap?
F Kyo
03
01
02
05
05
07
06
05
Frameshot De Bruycker
09
04
F Berland
08
10
F Berland
01. Gids Joe Hutson laat zien hoe je in Santa Cruz je job aanpakt. 02. Xavier Rudd was voorzien op de Belgische kou. 03. We waren bijna echt vergeten hoe schoon de zomer in Bredene wel kan zijn. 04. Evi en Delphine houden de zomer in leven. 05. Offshore forever! Het oude clublogo gaat mee tot in de kist. 06. Of toch maar een kabouter in de voortuin? Eeuwige dilemma’s!
07. Matt Marcan-
tuoni scoorde met de kerst de cadeau van zijn leven. 08. Happy camper. 09. Swell Relea-se Party will be back! 10. Wie doet volgende keer de openingsdans? 11. Waar een wil is is een weg. Zelfs met een gebroken hand kan je surfen!
12. De man achter rubenswereld.be blijft lie-
ver anoniem. 13. Swell sponsorde de Surfgirls for Life die 1200 euro naar het Glazen Huis brachten. 14. Jägermeister hield hen warm. 15. Surf’s up, te letterlijk, door Axel Vermeulen.
13
F Hai Hwa Jiang
14
11
15
12
079 free surfcult magazine
Ko Cenflumarin Maritiem I Koninklijk Werk IBIS Hoge Cenflumarin-KTA Zwijndrecht Koninklijk Werk IBIS Maritiem Instituut Mercator Cenflumarin-KTA Zwijndrecht Hogere Zeevaartschool CVO De Avon VDAB Maritiem Instituut Mercator CVO De Avondschool Oostende Hogere Zeevaartschool SYNTRA M CVO Deurne SYNTRA Midden-Vlaanderen VDAB
CVO De Avondschool Oostende CVO Deurne www.areyouwa www.areyouwaterproof.be SYNTRA Midden-Vlaanderen
www.areyouwaterproof.be
free surfcult magazine
080
de achterdeur
T Wouter Struyf F Ray Max
De watertemperatuur irtte enkele weken geleden nog met het vriespunt en stilaan bloeit een warmere liefde voor de lente. Lente klinkt als lengte en de langere dagen maken een sessie na een zware dag op kantoor weer mogelijk. Tijd voor vele zomersurfers om na een korte maar krachtige winter hun wetsuit af te stoffen voor een eerste plons in 2010. Nog even aftellen en het is weer over de koppen lopen, of liever slalommen tussen losgeslagen beginnersboards. Voor de doorwinterde surfer een duidelijk sein om op zoek te gaan naar dat eenzame stukje strand waar hij of zij kiest met wie hij de golven deelt. Illegaal of niet; als ze er staan, moet je gaan!
081 free surfcult magazine
FIND THE BEST WETSUIT AT YOUR FINEST SURFSHOP! Icarus – Zeebrugge Ostend Surfing – Oostende Matos – Brussel Billy Kite – Brussel West Site – Gent
OWEN WRIGHT
free surfcult magazine
082
free surfcult magazine
083
vanssurf.com Š2010, Vans Inc. photo: Nelly
free surfcult magazine
084
Rata Vulc with super comfy VansliteÂŽ footbed.
Dylan Graves