dekatotevxos by 3ods

Τα μυστικά του θρανίου

Εξαμηνιαία έκδοση των μαθητών του 8/θέσιου Δημοτικού Σχολείου 3ου Κισάμου ΕΤΟΣ: Δ΄

ΤΕΥΧΟΣ 10

Άνοιξη - Καλοκαίρι 2012

Τα μυστικά του θρανίου Εξαμηνιαία έκδοση των μαθητών του 8/θέσιου Δημοτικού Σχολείου 3ου Κισάμου ΕΤΟΣ: Δ΄ ΤΕΥΧΟΣ: 10,

Άνοιξη - Καλοκαίρι 2012

Δ/νση Σχολείου: Κίσαμος Χανίων Τ. Κ. 73400, τηλέφωνο-Fax: 28220-23194 e-mail: mail@3dim-kisam.chan.sch.gr Ηλεκτρονική Δ/νση Σχολείου: http://3dim-kisam.chan.sch.gr/ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ: Εκπαιδευτικοί και μαθητές ΕΞΩΦΥΛΛΟ: Πατεράκη Ελευθερία, Τάξη Β΄ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ: Δηλαβεράκης Ραφαήλ, Τάξη Ε΄

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Πρόλογος ……………………………………………………...………………...1 Από τη βράβευση του περιοδικού μας......................................................................2 Παλιές παιδικές δημιουργίες..….……………………………………....................3 Η έρευνα της Πέμπτης τάξης – Καλοκαιρινές . . . πινελιές........................................5 Acrostic poem about Easter..................................................................................6 Θρύλοι και παραδόσεις της Μεσογείου .....................................................................7 Οι δυο φίλοι (συνεργατικό παραμύθι).………….......……….……..………….…...8 H Πρώτη και η Δευτέρα τάξη στο κυκλοφοριακό πάρκο ……………...………….…11 Η εκδρομή μας στην Αθήνα ……………………………..…..…………………... 12 Μάχη της Κρήτης…..…………...…………..……………………………….. .…13 Το παραμύθι της Τρίτης - Βιβλιοπροτάσεις…..……………………………….. .…14 Γλωσσοδέτες – Του κόσμου τα παράξενα - Μαντινάδες………………….................15 Ανέκδοτα - Εξυπνάδες………………………………………..………….….........16 Ώρα για ξεκούραση – γνωρίζετε ότι…………………….…………..….….…........17 Sweet and salty…………...…………………………….……………..……. .…18 . . . και οι λύσεις μας………………………………………………………...........19 Μαθητές που παρέδωσαν εργασίες …………...……………….……….……. .…20 Τα καλύτερά μας χρόνια στο Δημοτικό ………………………………...…………21

Π Ρ Ο Λ Ο Γ Ο Σ Άνοιξη! Χαρά Θεού! Τα μπουμπούκια ανοίγουν δειλά – δειλά τα ματάκια τους προς το ζωοδότη ήλιο. Άνοιξη! Μετά το κρύο και το σκοτάδι του χειμώνα, η ζωή απλώνεται σαν δροσερό αεράκι πάλι πάνω στη γη. Άνοιξη! Η φύση όλη ξαναγεννιέται και μοσχοβολά. Άνοιξη ήταν κι όταν οι Έλληνες αποφάσισαν να βγουν απ’ το βαθύ σκοτάδι της σκλαβιάς και διεκδίκησαν την ελευθερία τους. Πολέμησαν γι’ αυτή! «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΘΑΝΑΤΟΣ» το σύνθημά τους. Τι αξία έχει, εξάλλου η ζωή όταν ζει κάποιος στη σκλαβιά; Πικρή και μαύρη η ζωή του κάθε μέρα, κάθε λεπτό. Βαριά η κληρονομιά όμως του Έλληνα! Ο αγώνας για τη λευτεριά είναι αγώνας που τον συνοδεύει σ’ όλη

τη

μακραίωνη ιστορία του. Γι’ αυτό και δε διστάζει ν’ αντισταθεί στο Γερμανό κατακτητή . . . Ήταν άνοιξη του ’41 όταν Γερμανοί προσπάθησαν να κατακτήσουν την Κρήτη κι αυτή αντιστάθηκε με όλες της τις δυνάμεις. Η μάχη της Κρήτης είναι από τις ηρωικότερες αντιστάσεις ενός λαού!

Άνοιξη ήταν όμως κι όταν η Παρθένος Μαρία, η Παναγία μας,

έλαβε το μήνυμα πως θα γεννούσε τον Υιό του Θεού, ο οποίος θα λύτρωνε την ανθρωπότητα από το σκοτάδι της αμαρτίας και θα οδηγούσε τους ανθρώπους σ’ ένα καινούριο κόσμο, τον κόσμο της αγάπης, της Συγχώρεσης, της Αλήθειας. Η Παναγία είναι η μάνα του Σωτήρα Χριστού και στο πρόσωπό Της, κάθε μάνα, κάθε μανούλα, κάθε μαμά βλέπει την προστάτιδα των παιδιών της. Αυτήν παρακαλά να τα προσέχει και να τα φροντίζει, κι αυτά κόβουν κάθε πρώτη Κυριακή του Μάη λουλούδια και της τα προσφέρουν με μια αγκαλιά κι ένα φιλί, το πιο γλυκό φιλί του κόσμου.

Η Παναγία ήταν και η Μάνα που πόνεσε τόσο πολύ όταν είδε τον Υιό της να σταυρώνεται. Έτσι όμως

πραγματοποιήθηκε και η υπόσχεση του Θεού να σώσει τον άνθρωπο, με τον πιο οδυνηρό τρόπο. Ο Υιός της Παρθένου πρέπει να σταυρωθεί για να νικήσει το θάνατο. «Ω γλυκύ μου έαρ . . .» Ασήκωτος ο πόνος, καυτά τα δάκρυα. Κι έρχεται η Ανάσταση του Κυρίου, το φως, η ζωή η αληθινή. Το μήνυμα της ανάστασης απλώθηκε παντού. Από στόμα σε στόμα. Δεν ταξιδεύουν όμως μόνο τα λόγια και οι λέξεις. Ταξιδεύουν και τα γραπτά. Έτσι και το μαθητικό μας περιοδικό, «ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΘΡΑΝΙΟΥ», ταξίδεψε ως την Αθήνα και βραβεύτηκε. Μέσα από τη βράβευσή του επιβραβεύτηκαν οι κόποι, οι προσπάθειες, η θέληση και το μεράκι των μαθητών αλλά και των εκπαιδευτικών. Η φλόγα της γνώσης είναι φλόγα που διψάει πάντα να μαθαίνει καινούρια πράγματα και δε σβήνει ποτέ. Σαν τη φλόγα των Ολυμπιακών αγώνων που ανάβει από χέρι σε χέρι, από πόλη σε πόλη, από χώρα σε χώρα και αδελφώνει τους λαούς, έτσι και η φλόγα της γνώσης ταξιδεύει και μαθαίνει σαν τα παιδιά της ΣΤ΄ τάξης που θα ταξιδέψουν στην Αθήνα. Στην τελευταία αυτή εκδρομή τους με το Δημοτικό θα έχουν την ευκαιρία να δουν από κοντά το αιώνιο μνημείο του ελληνικού πολιτισμού, το ναό με τις τέλειες αναλογίες, τον Παρθενώνα και όλους τους αρχαιολογικούς θησαυρούς που φυλάγονται στο Μουσείο της Ακρόπολης. Ένας κύκλος κλείνει. Μια σχολική χρονιά τελειώνει με τις χαρές και τις λύπες της, με τις αγωνίες και τις επιβραβεύσεις της . . .

Ζωγραφική: Παπαδογιωργάκη Δέσποινα - Μετζιδάκη Ρούλα, Τάξη Α΄ Ο ι μ α θ η τ έ ς . . . και . . . οι δάσκαλοι του Σχολείου Σπανουδάκης Αντώνιος, Δ/ντής Σχολείου, Κουτσαυτάκη Πηνελόπη, Α΄ τάξη, Μαζοκοπάκη Ελένη, Β΄ τάξη, Κουτσουρά Αιμιλία, Γ΄ τάξη, Καλλίνη Ευαγγελία, Δ΄ τάξη, Κουσάταλη Αλεξάνδρα, Ε 1΄ τάξη, Ταγγίλη Νεκταρία, Ε2΄ τάξη, Χαχλάκης Γεώργιος, ΣΤ1΄τάξη, Καψαλίδου Ελένη, ΣΤ2΄τάξη, Ζουμπούλη Ιωάννα, Ολοήμερο Τμήμα, Τριανταφύλλου Αθανασία, Τμήμα Ένταξης, Ορφανουδάκη Αργυρώ, Αγγλικής Γλώσσας, Μεντάκης Εμμανουήλ, Φυσικής Αγωγής, Κυριακίδου Αναστασία, Γερμανικής Γλώσσας, Λιναριτάκη Λευκωσία, Μουσικής, Χαρτζουλάκης Δημήτριος, Πληροφορικής Ολοήμερου Τμήματος

Α Π Ο Τ Η Β Ρ Α Β Ε Υ Σ Η Τ Ο Υ Π Ε Ρ Ι Ο Δ Ι Κ Ο Υ Μ Α Σ Ο Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, Σωματείο Πολιτιστικό, Μη Κερδοσκοπικό, αναγνωρισμένο από το Πρωτοδικείο Αθηνών, είναι το Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Οργάνωσης Βιβλίων για τη Νεότητα (International Board on Books for Young People – IBBY).

. . . Μέρος της προκήρυξης του διαγωνισμού ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΤΩΝ ΕΤΗΣΙΩΝ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΩΝ 2012 ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΙΒΒΥ «ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ» Το Ελληνικό Τμήμα ΙΒΒΥ (Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα) Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου προκηρύσσει πανελλήνιους διαγωνισμούς για τα εξής βραβεία: Β. Βραβεία σε φυσικά πρόσωπα και φορείς: 8. Βραβείο σε Σχολικό – μαθητικό έντυπο το οποίο καλλιεργεί τη φιλαναγνωσία και προωθεί την ανάγνωση παιδικής λογοτεχνίας Έπαθλο: Βιβλία αξίας 300 ευρώ από τις Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ. . . . και η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων του διαγωνισμού ΒΡΑΒΕΙΟ σε Σχολικό – Μαθητικό Έντυπο το οποίο καλλιεργεί τη φιλαναγνωσία και προωθεί την ανάγνωση παιδικής λογοτεχνίας Αθλοθέτης: Εκδόσεις Μεταίχμιο Το βραβείο απονέμεται στο περιοδικό «Τα μυστικά του θρανίου» του 8/θέσιου Δημοτικού Σχολείου 3ου Κισάμου Χανίων.

Από την απονομή των βραβείων που πραγματοποιήθηκε στις 2 Απριλίου 2012 στο Ινστιτούτο «Θερβάντες» στην Αθήνα

Τα μέλη του είναι συγγραφείς, εικονογράφοι, εκπαιδευτικοί και των τριών βαθμίδων, εκδότες, βιβλιοθηκονόμοι, ερευνητές, παιδοψυχολόγοι και άλλα άτομα που ενδιαφέρονται για το παιδικό βιβλίο και το αποδεικνύουν έμπρακτα.

ΠΑΛΙΕΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ

«Μ α θ η τ ι κ ή φ ω ν ή» Στο μάθημα της Ευέλικτης Ζώνης ανάμεσα στις εργασίες που κάναμε ήταν και ένα άρθρο για παλιά μαθητικά περιοδικά. Το μαθητικό περιοδικό με το οποίο ασχοληθήκαμε ήταν η «Μαθητική Φωνή», του 3/θέσιου Δημοτικού Σχολείου Λουσακιών Κισάμου. Η «Μαθητική Φωνή» άρχισε να εκδίδεται το 1987, ακριβώς πριν είκοσι πέντε χρόνια από σήμερα. Το εξώφυλλο της ήταν ζωγραφισμένο πάντα από παιδί του σχολείου και πάντα σχετικό με την περίοδο που εκδιδόταν (κάθε δύο μήνες). Πάνω αριστερά υπήρχε το όνομα του σχολείου, λίγο πιο κάτω με όμορφα γράμματα ο τίτλος, ακριβώς από κάτω η σχετική ζωγραφιά και στο τέλος της σελίδας ο αριθμός του τεύχους με τη χρονολογία έκδοσης. Όλες οι ζωγραφιές και τα γράμματα είχαν χρώμα μπλε προς το μωβ. Για να εκδοθεί δεν ήταν και τόσο εύκολο. Όπως μας εξήγησε ο κ. Αντώνης οι εργασίες και οι ζωγραφιές των παιδιών δουλευόταν σε ειδικό χαρτί, τις μεμβράνες, στη γραφομηχανή και τυπωνόταν σε πολύγραφο οινοπνεύματος. Οι ζωγραφιές και τα κείμενα γινόταν στο σχολείο και η . . . τύπωση στα σπίτια των δασκάλων, πολλές φορές όλη τη νύχτα. Πάντα υπήρχε πρόλογος και στη συνέχεια οι πολύ όμορφες εργασίες των παιδιών. Ποιήματα, μαντινάδες, τοπικές παραδόσεις, κείμενα σχετικά με το δίμηνο που μεσολαβούσε για να εκδοθεί το περιοδικό, παροιμίες, ανέκδοτα... Και τι δε διαβάσαμε μέσα ! ! ! Τα τεύχη που εμείς διαβάσαμε είχαν ασχοληθεί πάνω από είκοσι μαθητές. Μας έκανε εντύπωση ότι πολλές εργασίες ήταν συνεργατικές ή είχαν συνεργαστεί και ολόκληρες τάξεις. Φανταζόμαστε αν εκείνοι οι μαθητές – που σήμερα θα είναι τριάντα δύο έως τριάντα εφτά χρονών – έχουν φυλάξει το περιοδικό τους, σίγουρα θα θυμούνται με νοσταλγία τα παιδικά και μαθητικά τους χρόνια. Με το δικό μας περιοδικό «Τα μυστικά του Θρανίου» έχει και διαφορές (διαφορετικό είδος χαρτιού, διαφορετικό εξώφυλλο, πολλές ζωγραφιές, πολλές φωτογραφίες, πιο σύγχρονο, τυπώνεται σε τυπογραφείο) και ομοιότητες (παρόμοια θεματολογία). Μία από τις εργασίες που μας άρεσε ήταν: «Το σχολείο που φοιτώ στην τελευταία τάξη λέγεται Δημοτικό σχολείο Λουσακιών Κισάμου. Για να πω την αλήθεια έχω βρεθεί και σε άλλα σχολεία, αλλά σαν το δικό μας δεν είναι πουθενά. Αυτή τη γνώμη την έχουν και τα άλλα παιδιά του σχολείου μας. Το σχολείο μας είναι 3/θέσιο και έχει τρεις δασκάλους, που είναι: Γιάννης Νταγκουνάκης, στην Ε’ και ΣΤ΄ τάξη, που είναι και δάσκαλός μου, Ιωάννα Μαζοκοπάκη στην Γ΄ και Δ΄ τάξη και Αντώνης Σπανουδάκης στην Α΄ και Β΄ τάξη. Όλοι οι μαθητές του σχολείου μας είναι πενήντα ένας. Στην τάξη μου είμαστε εννέα μαθητές στην έκτη και δώδεκα στην πέμπτη. Στην τετάρτη πέντε, στην τρίτη οχτώ, στη δευτέρα δέκα και στην πρώτη εφτά. Στεγαζόμαστε σε ένα κτίριο το οποίο έχει τρεις αίθουσες διδασκαλίας και ένα γραφείο για τους δασκάλους μας».

Αμπουχάνης Παντελής, Κοκκινάκη Γιάννα, Καστανάκη Ιωάννα, Παπαδάκη Αθηνά, Δραπανιώτης Σπύρος, Κοκκινάκης Βασίλης Τάξη ΣΤ΄

«Τ α

μ υ σ τ ι κ ά

τ ο υ

Θ ρ α ν ί ο υ»

Τη σχολική χρονιά 1993-94, πριν δεκαεννέα χρόνια και όταν το σχολείο μας στεγαζόταν στα κτίρια της Ιεράς Μητρόπολης, οι μαθητές μαζί με τους δασκάλους τους άρχισαν να βγάζουν το περιοδικό «Τα μυστικά του θρανίου». Αυτός ο τίτλος μας άρεσε πάρα πολύ και γι’ αυτό το λόγο το δικό μας περιοδικό που ξεκίνησε το 2008 έχει το ίδιο όνομα. Εκείνο το περιοδικό μας φέρνει στο μυαλό αυτά που μας διηγούνταν τα μεγαλύτερα αδέρφια μας για το σχολείο τους και τις δραστηριότητες τους. Επίσης μας θυμίζει αυτά που μας λένε οι γονείς μας για τα σχολικά περιοδικά εκείνης της εποχής. Μας ανοίγει την πόρτα στο παρελθόν του σχολείου μας και βλέπουμε πώς εργαζόταν οι μαθητές τότε, τις σκέψεις τους και τα μέσα που χρησιμοποιούσαν. Μας δείχνει τον τρόπο που συνεργαζόταν δάσκαλοι και μαθητές και το αποτέλεσμα της συνεργασίας τους. Σε σύγκριση με το δικό μας, η παλιά έκδοση ήταν ασπρόμαυρη, όλο το περιοδικό ήταν γραμμένο με το χέρι, δεν είχε φωτογραφίες και χρησιμοποιούσαν φωτοτυπικό μηχάνημα για να το τυπώσουν. Τα κείμενα ήταν πολύ όμορφα, γραμμένα με καλλιγραφικά γράμματα και είχε έξυπνα σκίτσα στα περιθώρια. Το δικό μας είναι έγχρωμο, γραμμένο στον υπολογιστή, έχει φωτογραφίες, έγχρωμες ζωγραφιές των παιδιών, καλύτερη ποιότητα χαρτιού και τυπώνεται σε τυπογραφείο. Ευχόμαστε και το δικό μας περιοδικό να «πέσει» σε χέρια άλλων μαθητών, μετά από πολλά χρόνια. Να δουν κι αυτοί τον τρόπο της δουλειάς μας, τις δραστηριότητες μας, τις εργασίες μας, τις γιορτές μας, τον τρόπο λειτουργίας του σχολείου μας και το πόσο . . . αγαπάμε το περιοδικό μας ! ! ! Ψωματάκης Μιχάλης, Πατερομιχελάκη Άρτεμις, Τσουρουνάκη Μαρία, Τσουρουπάκη Ειρήνη, Σκαλιδάκη Ειρήνη, Τσιχλάκης Ντίνος Τάξη ΣΤ΄ Το πρώτο περιοδικό του σχολείου μας είχε κυκλοφορήσει το 1993-94, όταν ήταν διευθυντής ο κύριος Γιάννης Ψαράκης. Είχε το ίδιο όνομα με το δικό μας. Γι’ αυτό το λόγο κι εμείς το συνεχίσαμε με το ίδιο όνομα. Άλλωστε το ίδιο σχολείο είναι. Μόνο πως έχουν περάσει δεκαεννιά χρόνια. Να δούμε όμως ομοιότητες και διαφορές. . . ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ σήμερα

ΔΙΑΦΟΡΕΣ

παλιά

σήμερα

παλιά

ζωγραφιές παιδιών περιεχόμενα

τυπογραφείο

φωτοτυπικό

έχγρωμο

ασπρόμαυρο

βιβλιοπροτάσεις

εξαμηνιαίο

διμηνιαίο

μέγεθος

Α4

μέγεθος

Α4

φωτογραφίες υπολογιστής α΄ έκδοση 2008-2009

χέρι γραφομηχανή α΄ έκδοση 1993-1994

Το σίγουρο όμως είναι ότι και τότε και τώρα οι μαθητές είχαν και έχουν την ίδια αγάπη για το δικό τους περιοδικό: «Τα μυστικά του θρανίου». Σχοινοπλοκάκης Γιώργος, Τζουγανάκης Γιώργος, Σχοινοπλοκάκης Βαγγέλης, Σταματάκης Βαγγέλης, Ψωματάκης Βαγγέλης, Ψωματάκης Άγγελος Τάξη ΣΤ΄

Ε Ρ Ε Υ Ν Α

Τ Η Σ

Π Ε Μ Π Τ Η Σ

Τ Α Ξ Η Σ

Με αφορμή το μάθημα της γλώσσας, «Επιστημονική Φαντασία», αποφασίσαμε και κάναμε μια έρευνα στο σχολείο μας με θέμα: «Σε ποια εποχή θα θέλαμε να ταξιδέψουμε εάν είχαμε μια μηχανή του χρόνου». Χωριστήκαμε λοιπόν σε ομάδες, επισκεφθήκαμε κάθε τάξη του σχολείου και δόθηκε σε κάθε παιδί η ερώτηση: «Εάν είχες μια μηχανή του χρόνου σε ποια εποχή θα ήθελες να ταξιδέψεις». Έδωσαν απάντηση εκατό δέκα τέσσερα (114) παιδιά και έδωσαν τις παρακάτω απαντήσεις. α/α εποχή αριθμός παιδιών Ποσοστό 1 Μέλλον 50 43,8% 2 Εποχή δεινοσαύρων 23 20,1% 3 Αρχαία Ελλάδα 23 20,1% 4 Εποχή παγετώνων 4 3.5% 5 Επανάσταση 1821 4 3.5% 6 Εποχή δικτατορίας 4 3.5% 7 Εποχή γέννησης του Χριστού 4 3.5% 8 Εποχή Βυζαντίου 3 2,6% 9 Εποχή πειρατών 1 0,8% 10 Εποχή ιπποτών 1 0,8% 11 Εποχή ντίσκο 1 0,8% Συμπερασματικά, τα περισσότερα παιδιά θέλουν να ταξιδέψουν στο μέλλον, λιγότερα στην εποχή των δεινοσαύρων και στην Αρχαία Ελλάδα (ίσος αριθμός), πολύ λιγότερα στην εποχή των παγετώνων, την επανάσταση του 1821, την εποχή της δικτατορίας, τη γέννηση του Χριστού, ακόμη πιο λίγα στην εποχή του Βυζαντίου και ελάχιστα στην εποχή των πειρατών, των ιπποτών και της ντίσκο. Μυλωνάκης Γιάννης, Πατεράκη Αργυρώ, Σαλάκος Φίλιππος, Ντεντάκη Αντιγόνη, Πολυχρονάκης Δημήτρης, Τζανουδάκη Βαλεντίνα, Τσουρουνάκης Κυριάκος, Μπεκίρι Σάρα, Σταθάκης Γιάννης, Ξυπολιτάκη Όλγα, Πατεράκης Στράτος Τάξη Ε΄

Κ Α Λ Ο Κ Α Ι Ρ Ι Ν Ε Σ . . .

Καρεφυλλάκη Μαργαρίτα, Τάξη Β΄

Π Ι Ν Ε Λ Ι Ε Σ ! ! !

Δημοπούλου Χριστίνα, Τάξη Β΄

Κουνελάκης Γιώργος, Τάξη

Σγουρομάλλης Κωνσταντίνος, Τάξη Β΄ Β΄

Τσιτσιριδάκη Αλεξάνδρα, Τάξη Β΄

Πατεράκης Γιάννης, Τάξη

Κωνσταντουλάκη Αναστασία, Τάξη Β΄

Σγουρομάλλης Άγγελος, Τάξη Α΄

Καστανάκης Λευτέρης, Τάξη Α΄

Β΄

A c r o s t i c p o e m E Easter is here, A and people is happy !

a b o u t

E a s t e r

Ζωγραφική: Κουτρουμπίλας Νικόλας

Ζωγραφική: Γεωργουδάκης

Αντώνης

S Somebody went

Τάξη, Α΄

Τάξη,

Α΄

T to eat something ! E Easter table is set R robbits went to take E G G S

easter eggs to play gone to move them gone to hills, gone to forests. Someone invited them to the easter table ! Αμπουχάνης Παντελής Τάξη ΣΤ΄ Ζωγραφική: Τσιχλάκης Κλεάνθης Τάξη Β΄

Ζωγραφική: Σγουρομάλλης Άγγελος Τάξη Α΄

Ζωγραφική: Μετζιδάκη Ρούλα Παπαδογιωργάκη Δέσποινα Τάξη Α΄ Ζωγραφική: Πολυχρονάκης Νίκος Τάξη Α΄

Ζωγραφική: Ψωματάκης Βαγγέλης Τάξη ΣΤ΄

Θ Ρ Υ Λ Ο Ι

Κ Α Ι

Π Α Ρ Α Δ Ο Σ Ε Ι Σ Τ Η Σ Η ρήγαινα της Κύπρου (Κύπρος)

Μ Ε Σ Ο Γ Ε Ι Ο Υ

Η ρήγαινα είναι το πιο γνωστό αλλά και το πιο μυστηριώδες πρόσωπο των θρύλων και των παραδόσεων της Κύπρου. Απαντάται παντού, σε κάθε μέρος του νησιού, σχετιζόμενη με αρχαία και μεσαιωνικά οικοδομήματα, με ωραίες τοποθεσίες, σπηλιές και χαλάσματα, πηγές και ποταμούς, εκκλησίες και ξωκλήσια, βουνά και κάμπους, κρυμμένους μυθικούς θησαυρούς. Στις παλαιές ιστορίες σχετίζεται ακόμη με ρηγάδες, με πολεμιστές, με τον ίδιο το Διγενή Ακρίτα κάποτε και με άλλα επίσης μυστηριώδη πρόσωπα. Εκατοντάδες αρχαία ερείπια, σε πολλά μέρη του νησιού, ανήκουν στη ρήγαινα, όπως ανήκουν κάμποι και βουνά και, σε τελευταία ανάλυση, ολόκληρη η Κύπρος. Οι ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά της περίφημης αυτής ρήγαινας της Κύπρου ποικίλλουν: άλλοτε καλόκαρδη, άλλοτε σκληρή και εκδικητική, άλλοτε μαχητική και αγωνίστρια, άλλοτε πάλι αδύναμη και απροστάτευτη, συνήθως κατοικεί σε υψηλές κορφές ή αποτραβιέται σε απόμερες σπηλιές. Είναι όμως πάντοτε υπερβολικά όμορφη, υπερήφανη και ανεξιχνίαστη. Δεν έχει όνομα. Όλοι τη γνωρίζουν ως ρήγαινα, βασίλισσα δηλαδή. Κατά κανόνα είναι πολύ πλούσια και έχει κρυμμένους θησαυρούς που πολλοί προσπάθησαν στο παρελθόν να βρουν - αλλά μάταια. Οι μύθοι για τη ρήγαινα είναι πάρα πολλοί, εκατοντάδες, ίσως χιλιάδες. Δυστυχώς δεν έχει γίνει, μέχρι σήμερα, συλλογή των αφηγημάτων αυτών που σχετίζονται με τη ρήγαινα, ούτε και έχει δημοσιευτεί οποιαδήποτε ολοκληρωμένη και λεπτομερής μελέτη για αυτή, πέρα από τη δημοσιευμένη ενδιαφέρουσα διάλεξη του Σίμου Μενάρδου στον "Παρνασσό" των Αθηνών το 1901 και μερικά άλλα σκόρπια δημοσιεύματα που, ωστόσο, δεν εξαντλούν το τεράστιο αυτό κεφάλαιο της κυπριακής λαογραφίας και παράδοσης. Έτσι η ρήγαινα εξακολουθεί να παραμένει απρόσιτη και μυστηριώδης.

Ο παπάς της Αγίας Σοφίας (Ελλάδα)

Ένας άλλος θρύλος ιδιαίτερα αγαπητός είναι ο θρύλος του παπά της Αγίας Σοφίας. Η παράδοση λέει ότι την ώρα που οι Τούρκοι έμπαιναν στην εκκλησία, ο παπάς διέκοψε τη λειτουργία και κρύφτηκε πίσω από το ιερό. Σε εκείνο το σημείο που κρύφτηκε ενώ υπήρχε μία πόρτα, "ως δια μαγείας" η πόρτα έγινε τοίχος τον οποίο κανείς και ποτέ δεν κατάφερε να σπάσει από τότε. Ούτε οι Τούρκοι, ούτε οι Έλληνες μάστοροι, τους οποίους έφερναν για αυτό το σκοπό δεν μπόρεσαν να γκρεμίσουν τον τοίχο. Ο θρύλος καταλήγει ότι, όταν η Αγία Σοφία ξαναγίνει ελληνική εκκλησία, τότε ο παπάς θα βγει από το ιερό και θα ολοκληρώσει την ημιτελή λειτουργία του.

Η ξερή καρδιά της ελιάς (Ελλάδα) Η καταγωγή του ελαιόδεντρου χάνεται στους θρύλους και στις παραδόσεις των λαών γύρω απ' τη Μεσόγειο. Και αυτό είναι φυσικό, αφού το δέντρο της ελιάς είναι τόσο στενά δεμένο με την ιστορία των μεσογειακών λαών, την ορθολογική διατροφή τους και ακόμη με τη θρησκεία και τις δοξασίες τους. Επίσης, είναι γνωστή η σύνδεσή της με το χριστιανικό πολιτισμό. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, η ελιά φυτεύτηκε στην Ακρόπολη από τη Θεά Αθηνά. Αλλά σύμφωνα και με τις χριστιανικές παραδόσεις, η ελιά ήταν το πρώτο δένδρο που αναδύθηκε από τα νερά μετά τον μεγάλο κατακλυσμό, δείχνοντας στον Νώε ότι ο άνθρωπος μπορούσε να κατοικήσει πάλι στη γη. Έτσι η ελιά έγινε κομιστής της νέας ειρήνης ανάμεσα στο Θεό και τον άνθρωπο. Η ξερή καρδιά της ελιάς (από τη Νάξο) Όταν σταυρώθηκε ο Χριστός και απλώθηκε η θλίψη στον κόσμο, μάδησαν τα φύλλα των δέντρων, ακόμη και οι βράχοι σκιστήκαν στα δύο. Μόνο η ελιά έμεινε έτσι όπως ήταν, χωρίς να πέσουν τα φύλλα της. Τα άλλα δέντρα πειράχτηκαν και ρώτησαν γιατί. Κι εκείνη τους απάντησε: «Εσάς σας πέσανε τα φύλλα μα φύλλα θα ξανακάνετε. Εμένα δεν πέσανε τα φύλλα, μα το ξέρει η καρδιά μου...». Γι' αυτό και η καρδιά της ελιάς είναι πάντα ξερή.

Η λεκάνη των Πρεσπών (Ελλάδα – Αλβανία) Σύμφωνα με μια παράδοση, η λεκάνη των Πρεσπών δημιουργήθηκε από μια βρύση, που οι κάτοικοι έπαιρναν νερό. Οι ντόπιοι ήξεραν να την κλείνουν καλά κάθε φορά που έπαιρναν νερό. Μια μέρα ήρθε στον τόπο τους μια ξένη. Πήγε να πάρει νερό και ξέχασε τη βρύση ανοιχτή. Έτσι πλημμύρησε η κοιλάδα με νερό και σχηματίστηκαν οι λίμνες.

Ο θρύλος της Μασσαλίας (Γαλλία) Σύμφωνα με θρύλους, ο Πρωτέας είχε φύγει από την πατρίδα του Φώκαια προκειμένου να ανακαλύψει στη Μεσόγειο θέσεις κατάλληλες για την ίδρυση εμπορικών κόμβων. Ανακάλυψε τυχαία στον κόλπο του Λακιντόν ένα ρεύμα γλυκού νερού προστατευόμενο από τη φύση του με δύο ακρωτήρια. Η ενδοχώρα κατοικείτο εκείνη την εποχή από διάφορες φυλές Λιγουρίων. Προσκλήθηκε από τον αρχηγό μιας φυλής, που μετά από συμπόσιο του πρόσφερε το χέρι της κόρης του Γκυπτίς σε γάμο. Ο Πρωτέας δέχτηκε και εγκαταστάθηκε με την σύζυγό του σε έναν λόφο βορειότερα.

Ο θρύλος των εφτά κοιμωμένων (Τουρκία) Στην Έφεσο της Μικράς Ασίας, Μουσουλμάνοι και Χριστιανοί κυρίως, πραγματοποιούν ετήσιο προσκύνημα στο Ιερό Παρεκκλήσι των Έπτά Κοιμωμένων. Οι Επτά Κοιμωμένοι θεωρούνται περισότερο ένας ευσεβής θρύλος παρά μια πραγματικότητα, αλλά παρ’ όλα αυτά η μνήμη τους γιορτάζεται στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία στις 4 Αυγούστου, ενώ στη Δυτική στις 27 Ιουλίου. Η μνήμη τους τιμάται και στο Ισλάμ, μιας και το Κοράνιο τους αφιερώνει τη σούρα 18 (το Σπήλαιο). Αυτοί οι Επτά ήσαν νέοι Χριστιανοί που, κατά την περίοδο των διωγμών, είχαν καταφύγει σε ένα σπήλαιο και κατά αυτοκρατορική διαταγή, η είσοδος του σπηλαίου κτίστηκε για να πεθάνουν εκεί οι επτά νέοι. Τότε ως εκ θαύματος, εκείνοι έπεσαν σε βαθύ ύπνο που κράτησε 200 (άλλες φορές 300) χρόνια και ξύπνησαν, όταν σε μεταγενέστερη εποχή κάπoιος βοσκός βρήκε και αποσφράγισε το σπήλαιο. Εργασία που παρουσιάστηκε από τους μαθητές της ΣΤ΄ τάξης του σχολείου μας στους μαθητές του 3ου Δημοτικού Σχολείου Αγίου Δημητρίου Αθηνών, κατά τη διάρκεια της 3 ης τηλεδιάσκεψης, στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (Ρέθυμνο).

********************************************************************************** Ο Ι Δ Υ Ο Φ Ι Λ Ο Ι (συνεργατικό παραμύθι) (1ο μέρος) Μια φορά κι έναν καιρό ένα δελφίνι – Ελφίνο, το έλεγαν – κολυμπούσε στα καταγάλανα νερά της Αίγινας. Μαζί του και όλη η δελφοοικογένεια του. Χαιρόταν να κολυμπούν και να κάνουν παρέα στα καραβάκια και τις βαρκούλες που πηγαινοερχόταν σαν μελίσσια.

Στις παραλίες των Χανίων σ’ ένα πολύ όμορφο χελωνόσπιτο ζούσε μια χελώνα καρέτα – καρέτα, η Γκλόρη. Μαζί με την οικογένειά της, με μεγάλη χαρά και με πολύ όρεξη δεν άφηναν ούτε μία τσούχτρα να πλησιάσει τις πανέμορφες παραλίες της Κρήτης.

Όμως …όμως ξαφνικά ένα πρωινό που είχε και πολύ αέρα, η θάλασσα άρχισε να φέρνει τεράστιες ποσότητες σκουπιδιών. Εκτός από αυτά, μια παράξενη και περίεργη μυρωδιά γέμισε τον αέρα. . . . Και η Γκλόρη ήταν έτοιμη να γεννήσει τα αυγά της. Πάει στην Κίσαμο, δεν μπορούσε. Πάει στον Πλατανιά και στα Χανιά ακόμα χειρότερα. Δεν υπήρχε ένα καθαρό σημείο. Τι να κάνει;

Σκέφτεται . . . σκέφτεται. . .

Σκέφτεται . . . σκέφτεται. . . και στέλνει μήνυμα στο φίλο της τον Ελφίνο, το δελφίνι της Αίγινας, να την βοηθήσει.

και στέλνει μήνυμα στο φίλο της τον Ελφίνο, το δελφίνι της Αίγινας, να την βοηθήσει. Μόλις το έμαθε ο Ελφίνο, ξεκινάει το ταξίδι του για Κρήτη. Κολυμπώντας πολύ γρήγορα φτάνει κοντά στο νησί της Μήλου και …και…γεμίζει μια παράξενη ουσία. Ναι, ναι ήταν πετρέλαιο.

Μια μεγάλη πετρελαιοκηλίδα, που δεν είχε τελειωμό. Ξέχασε το ναυάγιο του πετρελαιοφόρου στην περιοχή ! ! !

Έτσι δυσκολευόταν να κολυμπήσει αλλά και να αναπνεύσει . . . Αίγινα (2ο μέρος) Κρήτη

Ξάφνου τυλίχτηκε σε μεγάλα δίχτυα και βρέθηκε πάνω στην επιφάνεια. Όταν συνήλθε, είδε ότι ένας ψαράς τον είχε μαζέψει και προσπαθούσε να τον καθαρίσει από το πετρέλαιο .

Ύστερα από τρεις κουραστικές ώρες καθαρίσματος, το δελφίνι ξεβρώμισε. Ο καλόκαρδος ψαράς τον πήγε και τον άφησε στον προορισμό του!

Εκεί το δελφίνι, έκπληκτο, αντίκρισε τη φίλη του Γκλόρη να κλαίει απελπισμένη. Εκείνη σταμάτησε το κλάμα, τον καλωσόρισε και του εκμυστηρεύτηκε τι ακριβώς συμβαίνει…

Ο Ελφίνο αμέσως μόλις άκουσε τι έγινε, φώναξε τον φίλο του καπετάν ΣΟΣ. Εκείνος έφυγε αμέσως από έναν κόλπο της Ιταλίας όπου καθάριζε μια ακτή και έφτασε πολύ γρήγορα στην Κρήτη, για να βοηθήσει τον καλό του φίλο, Ελφίνο. Μόλις του μίλησαν, βρήκε αμέσως τη λύση !!! Να βάλουν πινακίδες σε κάθε παραλία, ώστε να μην ξαναβρεθούν σκουπίδια στις ακτές και να ζουν όλοι ευτυχισμένοι.

Έτσι και έκαναν. Ζωγράφισαν τεράστιες χρωματιστές πινακίδες και τις τοποθέτησαν. Από τότε, όλοι οι άνθρωποι του νησιού το σεβάστηκαν και δεν ξαναβρέθηκε σκουπίδι μα σκουπίδι στις παραλίες. Έζησαν όλοι τους καλά κι εμείς . . . καλύτερα ! ! !

Το 1ο μέρος του παραμυθιού έγραψαν και εικονογράφησαν οι μαθητές της Ε΄ τάξης του σχολείου μας και . . . το 2ο ολοκληρώθηκε από τους μαθητές της Ε΄ τάξης του 1ου Δημοτικού Σχολείου Αίγινας κατά τη διάρκεια της 4ης τηλεδιάσκεψης, στο Πανεπιστήμιο (Ρέθυμνο).

Η ΠΡΩΤΗ ΚΑΙ Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΑΞΗ ΣΤΟ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΟ ΠΑΡΚΟ Χτες πήγαμε στο Πάρκο Κυκλοφοριακή Αγωγής στο Καμπάνι Ακρωτηρίου. Το πρωί μαζευτήκαμε στην αυλή του σχολείου και κάναμε την προσευχή μας. Κρατούσαμε την τσάντα με το φαγητό και το καπέλο μας. Κάστια Αγγελίνα, Τάξη Β΄ Οι μεγάλες τάξεις μπήκαν μέσα κι εμείς μείναμε έξω κι οι κυρίες με τον κύριο, μας πήραν για να πάμε στο λεωφορείο. Καστανοπουλάκης Γιάννης, Τάξη Β΄ Κατεβήκαμε την κατηφόρα και μπήκαμε στο λεωφορείο. Μετά από λίγη ώρα φτάσαμε στο Κυκλοφοριακό Πάρκο. Γοναλάκης Φειδίας, Τάξη Β΄ Όταν φτάσαμε μας περίμεναν η κυρία Ίνη και η κυρία Πηγή. Μας έμαθαν τα σήματα και πώς να κυκλοφορούμε στο δρόμο. Τσιγγέλη Μαρία, Τάξη Β΄ Μας μίλησαν για τα σήματα και πως πρέπει να περνάμε το δρόμο. Μας έδειξαν και τον ποδηλατόδρομο. Πήγαμε και στις κούνιες και παίξαμε. Δημοπούλου Χριστίνα, Τάξη Β΄ Μετά οδηγήσαμε τα αυτοκινητάκια όλα τα παιδιά και το μεσημέρι γυρίσαμε στο σχολείο. Ελπίζω να ξαναπάμε. Κουνελάκης Γιώργος, Τάξη Β΄

Η Ε Κ Δ Ρ Ο Μ Η Μ Α Σ Σ Τ Η Ν Α Θ Η Ν Α

Προπύλαια

Μουσείο Ακρόπολης

Θωρηκτό «ΑΒΕΡΩΦ»

Ακρόπολη

Μουσείο Ακρόπολης

Με το 3ο Δημ. Σχολείο Αγίου Δημητρίου

3ο Δημ. Σχολείο Κισάμου

ΒΟΥΛΗ

Στα έδρανα της Βουλής

3ο Δημ. Σχολείο Αγίου Δημητρίου Αθηνών

Παρασκευή 25 Μαΐου 2012

Μ Α Χ Η Τ Η Σ Κ Ρ Η Τ Η Σ Η γιαγιά μας αφηγείται . . . «Στις 20 Μαΐου 1941 ήμασταν στα Πιπεριανά, στην κορφή του βουνού και μαζεύαμε βίκο για τα ζώα μας. Πριν το μεσημέρι κι εκεί που παίζαμε με τον αδερφό μου και φτιάζαμε ένα σπιτάκι με αγουδούρους, ακούμε ένα τρομακτικό θόρυβο στον ουρανό, από τη μεριά των Φαλασάρνων. Κοιτάζουμε και βλέπουμε πάρα πολλά αεροπλάνα στον ουρανό και κατευθύνονταν προς το Καστέλλι. Εμείς τότε φοβηθήκαμε πάρα πολύ. Στη συνέχεια πήγαμε στο σπίτι μας και το βράδυ φύγαμε όλοι μαζί από τα σπίτια μας και πήγαμε και κρυφτήκαμε στις σπηλιές της Τυλίφου. Σχεδόν κάθε εβδομάδα όσοι ήμασταν στις σπηλιές αλλάζαμε τοποθεσία και πηγαίναμε σε άλλες για να μη μας βρουν. Κάποια μέρα οι Γερμανοί πέρασαν από την Καλυβιανή και σκότωσαν έναν Έλληνα. Στη συνέχεια κατευθύνθηκαν προς τη σπηλιά που ήμασταν γιατί είχαν πληροφορίες, ότι ένας Άγγλος τραυματίας ήταν ανάμεσά μας και κρυβόταν. Αυτό ήταν αλήθεια. Τον κρύψαμε μεσα στη ρίζα μιας μεγάλης χαρουπιάς για να μην τον βρουν. Όταν ήρθαν οι Γερμανοί στη σπηλιά της Τυλίφου, μας βρήκαν, όχι όμως τον τραυματία. Οι άντρες ευτυχώς έλειπαν και έτσι δεν μας πήραν. Αντίθετα, έδωσαν σοκολάτες σε όλα τα παιδιά. Εμείς φοβηθήκαμε και δεν τις φάγαμε, αν και πεινούσαμε πάρα πολύ. Πίναμε γάλα από τα πρόβατα, αλλά και αυτό ήταν πικρό γιατί εκεί τα ζώα έτρωγαν πολλές σφάκες. Αυτό κράτησε ένα μήνα και μετά γυρίσαμε στα σπίτια μας. Εκεί βρήκαμε και άλλους ανθρώπους που είχαν διώξει από το Τελωνείο οι Γερμανοί και το είχαν κάνει πυροβολείο. Η κατάσταση τα επόμενα τέσσερα χρόνια ήταν πολύ δύσκολη. Πείνα, κρύο και προπαντός φόβος. Αργότερα, όλα τελείωσαν αλλά όλα αυτά έχουν χαραχτεί στη μνημη μου και δεν πρόκειται να τα ξεχάσω όσο ζω». Ντεντάκη Αντιγόνη – Πολυχρονάκης Δημήτρης, Τάξη Ε΄ Το τελευταίο μέρος της γερμανικής εισβολής στην Ελλάδα διήρκησε από τις 20 Μαΐου έως τις 1 Ιουνίου 1941 και έληξε με την κατάληψη της Κρήτης. Από τις 20 Μαΐου ξεκίνησαν οι Γερμανοί σφοδρούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς και ρίψη αλεξιπτωτιστών στα κυριότερα αεροδρόμια. Πρώτα κατέλαβαν το αεροδρόμιο του Μάλεμε. Στη σύγκρουση που ακολούθησε έλαβαν μέρος και οι Κρητικοί, με ότι είχαν. Ακόμη και με σκαλίδες και πέτρες. Αν είχαν όπλα . . . Η μάχη της Κρήτης ήταν η πρώτη μάχη από αέρα και είχε σαν αποτέλεσμα την απώλεια πολλών ανθρώπινων ζωών και από τις δύο χώρες, όπως βέβαια και σε κάθε πόλεμο. Μαλάθυρος, Κάντανος, Κοντομαρί, πολύ κοντά μας, που μας θυμίζουν τα αποτελέσματα ενός πολέμου που τον έζησαν οι μεγαλύτεροι και που δεν πρέπει να ξεχάσουμε εμείς. Καστανάκη Ιωάννα Τάξη ΣΤ΄

Τ Ο

Π Α Ρ Α Μ Υ Θ Ι

Τ Η Σ

Τ Ρ Ι Τ Η Σ . . .

Το μαγεμένο βασιλόπουλο Μια φορά κι έναν καιρό ένας βασιλιάς είπε σε έναν υπηρέτη του να αγοράσει ένα άσπρο άλογο για να το κάνει δώρο στο γιο του. Ο γιος του χάρηκε πάρα πολύ με αυτό το δώρο και όλη την ημέρα έπαιζε μαζί με το άλογο. Όταν μεγάλωσε το βασιλόπουλο πήγαινε με το άλογό του για κυνήγι στο δάσος να σκοτώσει λαγούς. Στο δάσος συνάντησε την κακιά μάγισσα. Αυτή του έκανε μάγια και τον έκανε αρκούδα. Όλοι φοβόντουσαν να περάσουν από το δάσος, γιατί υπήρχε μια τρομερή αρκούδα. Μια μέρα περνούσε με την άμαξά της μια όμορφη πριγκίπισσα και σταμάτησε να μαζέψει λουλούδια. Τότε είδε την αρκούδα και φοβήθηκε. Η αρκούδα της μίλησε και της είπε ότι είναι βασιλόπουλο, μαγεμένο από την κακιά μάγισσα. Η πριγκίπισσα είπε στην αρκούδα ότι θα ξανάρθει γιατί τη συμπάθησε πολύ. Μετά από αρκετό καιρό η πριγκίπισσα ξαναπήγε να μαζέψει λουλούδια. Όμως, της επιτέθηκε η κακιά μάγισσα γιατί ήθελε να της κάνει μάγια. Η αρκούδα όμως που ήταν κοντά την έσπρωξε σε ένα βαθύ πηγάδι και πνίγηκε. Τότε η πριγκίπισσα φίλησε την Ζωγραφική: Μπεκίρι Οργκές, Τάξη Β΄ αρκούδα, τα μάγια λύθηκαν και έγινε ξανά άνθρωπος. Αμέσως το βασιλόπουλο πήρε την πριγκίπισσα, πήγαν στο παλάτι, την παντρεύτηκε και έζησαν καλά κι εμείς . . . καλύτερα ! ! !

Ξηρουχάκης Παναγιώτης, Τάξη Γ΄

Β Ι Β Λ Ι Ο Π Ρ Ο Τ Α Σ Ε Ι Σ Μια φορά κι έναν καιρό ζούσαν τρία μικρά καλά λυκάκια. Όταν μεγάλωσαν, η μαμά τους, τους είπε ότι ήρθε ο καιρός να φτιάξουν το δικό τους σπιτικό. Έπρεπε όμως να προσέχουν το ΡούνιΡούνι, το ύπουλο κακό γουρούνι. Έτσι τα λυκάκια έφτιαξαν το πρώτο τους σπίτι από τούβλα. Ο Ρούνι – Ρούνι όμως που ζήλεψε, φύσηξε δυνατά να το γκρεμίσει. Δεν τα κατάφερε, πήρε ένα τεράστιο σφυρί και το γκρέμισε. Τα λυκάκια όμως, έφτιαξαν ένα τσιμεντένιο. Μόλις το είδε ο Ρούνι - Ρούνι, πήρε ένα κομπρεσέρ και το γκρέμισε κι αυτό. Απελπισμένα τα λυκάκια έφτιαξαν ένα άλλο σπίτι από ατσάλι. Ο Ρούνι - Ρούνι όμως ήρθε πάλι και το ανατίναξε με δυναμίτη. Τα τρία μικρά λυκάκια αποφάσισαν να χτίσουν ένα λουλουδένιο σπίτι. Μόλις ο κακός Ρούνι – Ρούνι μύρισε τα αρώματα των λουλουδιών . . . . Διαβάστε το. Είναι πολύ ωραίο και θα μάθετε και το . . . τέλος ! ! !

Πολυχρονάκης Δημήτρης, Τάξη Ε΄ Η Γαβριέλα το περσινό Πάσχα τσουγκρίζοντας το αυγό της με τους γονείς και τους συγγενείς της, έχασε απ’ όλους και γι’ αυτό ήταν πολύ στεναχωρημένη. Βγήκε στον κήπο για να μην την καταλάβουν και άκουσε φωνές από το κοκκινωπό κοτοπουλάκι, το οποίο λίγες μέρες νωρίτερα είχε δει να γεννιέται. Τώρα βρισκόταν πάνω στον τοίχο της αυλής, κινδύνευε από το μαύρο γάτο της γειτόνισσας και καλούσε βοήθεια. Η Γαβριέλα το βοηθά να ξεφύγει και εκείνο για να της ξεπληρώσει τη χάρη, της υπόσχεται ένα αυγό με γερό τσόφλι. Το κοριτσάκι αναλαμβάνει για ένα ολόκληρο χρόνο να φροντίζει τη διατροφή του, μαθαίνοντας παράλληλα ενδιαφέροντα πράγματα. Όμως το κοτοπουλάκι . . . αργεί να κάνει το αυγό . . . Σας προτείνω να το διαβάσετε ! ! !

Σχοινοπλοκάκης Γιώργος, Τάξη Δ΄ Ο Μιχάλης, η Μάνια, ο Μάριος, η Ρίτα, ο Τέλης και η Σόνια είναι μια παρέα παιδιών που πάντα μπλέκει σε περιπέτειες. Φέτος η άνοιξη είναι για τα παιδιά αυτά σιωπηλή, άχρωμη και δίχως αρώματα λουλουδιών. Τα παιδιά είναι λυπημένα και αναρωτιούνται γιατί, μέχρι που εμφανίζεται ένας παράξενος άνθρωπος, που ζητά να μείνει στο στοιχειωμένο σπίτι. Στα χέρια του κρατούσε τη γυάλινη σφαίρα που μέσα της κλείνει τη χαρά της άνοιξης. Τα παιδιά μαθαίνουν κοντά του τι σημαίνει άνοιξη, γνωρίζουν την αναγέννηση της ζωής και πολλά έθιμα της Μεγάλης Εβδομάδας και της Λαμπρής . . . Διαβάστε το ! ! !

Τσιρμιράκη Βαγγελιώ, Τάξη Δ΄

Ζωγραφική: Φουρναράκη Αλεξάνδρα, Τάξη Α΄

Ζωγραφική: Γεωργουδάκης Σπύρος Τάξη Α΄

Γ Λ Ω Σ Σ Ο Δ Ε Τ Ε Σ Βαρέλι νεροβάρελο, ποιος σε νεροβαρέλωσε; Ο γιος του νεροβαλοδετή με νεροβαρέλωσε. Να ‘χα κι εγώ τα σύνεργα του γιου του νεροβαρελοδετή καλύτερα θα σε νεροβαρελόδενα ! ! ! Χαρτζουλάκη Νικολέτα, Τάξη Δ΄ Ανεβαίνω, κατεβαίνω, μπαινοβγαίνω και . . . Ανεβομπαινοβγαινοκατεβαίνω ! ! ! Κουτσουνάκη Ειρήνη, Τάξη Δ΄ Η συκιά μας η διπλή, η διπλογυρι – γυριστή, κάνει τα σύκα τα διπλά, τα διπλογυρι – γυριστά. Πάει ο σκύλος ο διπλός, ο διπλογυρι – γυριστός, να φάει τα σύκα τα διπλά, τα διπλογυρι – γυριστά ! ! ! Σκαλιδάκη Ειρήνη, Τάξη ΣΤ΄

Τ Ο Υ

Κ Ο Σ Μ Ο Υ . . . Τ Α Π Α Ρ Α Ξ Ε Ν Α

Τα νούφαρα είναι γνωστά για τα μεγάλα, επιπλέοντα φύλλα τους. Το ρεκόρ κατέχει το νούφαρο του Αμαζονίου. Τα φύλλα του, με διάμετρο δύο μέτρα μοιάζουν με τεράστιους δίσκους. Το κάτω μέρος τους είναι σπογγώδες για να επιπλέουν. Είναι τόσο δυνατά που μπορούν να συγκρατήσουν το βάρος ενός μωρού ! ! ! Η Ραφφλεσία ζει στα τροπικά δάση της νοτιοανατολικής Ασίας. Το γιγάντιο άνθος της έχει διάμετρο ενενήντα ένα εκατοστά, ενώ ένα πέταλο ζυγίζει έντεκα κιλά ! ! ! Το μπανιάν, που φυτρώνει στην Ασία, αναπτύσσεται με παράδοξο τρόπο. Από τα κλαδιά φυτρώνουν ρίζες που, μόλις φτάσουνστο έδαφος, γίνονται κορμοί, οι οποίοι βγάζουν με τη σειρά τους, καινούρια κλαδιά. Ένα μόνο μπανιάν μοιάζει με ολόκληρο δάσος ! ! ! Α΄ Η μύγα-μπαλόνι υφαίνει ένα αυγό από μετάξι και το προσφέρει σε διάφορα θηλυκά, μέχρι κάποιο να το δεχτεί, δείχνοντας έτσι ότι θέλει να γίνει ταίρι του ! ! ! Ο μεγαλύτερος υπναράς του ζωικού βασιλείου είναι βραδύπους, που ζει στα τροπικά δάση της κεντρικής και νότιας Αμερικής. Κοιμάται είκοσι μία ώρες την ημέρα. Είναι επίσης ένα από τα πιο αργοκίνητα ζώα της γης ! ! ! Καρεφυλλάκη Γιάννα, Τάξη Ε΄

Μ Α Ν Τ Ι Ν Α Δ Ε Σ - Όποιος φοβάται τη φωτιά μην κάτσει αντικριστά μου, γιατί θα τον εκάψουνε τ’ αναστενάγματά μου. - Όσα άστρα έχει ο ουρανός, το πιο μικρό σου μοιάζει, που βγαίνει τα μεσάνυχτα και τ’ άλλα σκοτεινιάζει. - Στον Αϊ Δίκιο είναι καλά μα μένα δε μ’ αρέσει γιατί δεν έχει αμαξωτούς, μόνο βουνά στη μέση. - Το Έλος το καλό χωριό δε θέλω το κακό του γιατί πατώ το χώμα του και πίνω το νερό του. Μυλωνάκης Γιάννης, Τάξη Ε΄ Π α σ χ α λ ι ν έ ς . . . - Εύχομαι η Ανάσταση καρδιές να μαλακώσει το αύριο καλύτερο μπορεί να ξημερώσει. - Πασχαλινές δέξου ευχές απ’ την καρδιά βγαλμένες όλες οι μέρες της ζωής να ‘ναι αναστημένες. - Να φέρει η Ανάσταση στον κόσμο τη γαλήνη στις χώρες που σκοτώνονται να ζήσουν με ειρήνη. Δηλαβεράκης Ραφαήλ, Τάξη Ε΄ - Πέμπω τη σκέψη να σε βρει, μαζί σου να τσουγκρίσει «Χριστός Ανέστη» να σου πει και πίσω να γυρίσει. Μιράνκα Αλέξανδρος, Τάξη Στ΄

Ζωγραφική: Κουνελάκης Στέφανος, Τάξη

Ζωγραφική: Δραπανιώτης Γιάννης, Τάξη Α΄

Α Ν Ε Κ Δ Ο Τ Α Δασκάλα: Τοτέ, κλίνε το παράθυρο. Τοτός: Κλειστό είναι, κυρία ! ! ! ******************************************* Μπαίνει ένας μεθυσμένος σε ένα μαγαζί με ζωντανή μουσική. Δίπλα από την πίστα χορού βλέπει το ηχείο και ρωτάει το γκαρσόν. - Τι . . τι . . ει . . είναι αυ. . . αυτό; - Ηχείο, απαντάει, το γκαρσόν . - Σώπα ! Σι . . . σιγά μην εί . . . είναι η . . . Μύ . . . Μύκονος ! ! ! Καστανοπουλάκης Γιώργος, Τάξη Ε΄ Ο Τασούλης με τον μπαμπά του στο ζωολογικό κήπο, βλέποντας ένα παγώνι: «Μπαμπά ! ! ! μπαμπά ! ! ! Κοίτα ! ! ! Η κότα . . . άνθισε! ! ! ! ! ******************************************* Ρωτάει ο δάσκαλος: - Το φεγγάρι είναι πιο μακριά ή η Κίνα; - Η Κίνα, απαντά ο Γιαννάκης, γιατί το φεγγάρι το βλέπουμε, ενώ την Κίνα δεν την βλέπουμε καθόλου !!! Κάστια Αγγελίνα, Τάξη Β΄

Ήταν δύο αδέρφια. Ο ένας, είχε συνηθίσει να ξυπνάει νωρίς, ενώ ο άλλος αργά το μεσημέρι. Μια μέρα, αυτός που ξύπναγε νωρίς βρήκε στο δρόμο ένα πορτοφόλι με πολλά λεφτά. Γυρίζει στο σπίτι, ξυπνάει τον αδερφό του και του λέει: - Κοίτα, βρήκα στο δρόμο πολλά λεφτά. Είδες, όποιος σηκώνεται νωρίς βγαίνει πάντα κερδισμένος. - Ναι, αλλά όποιος τα έχασε είχε σηκωθεί πιο νωρίς από σένα ! ! ! Δημοπούλου Δήμητρα, Τάξη Ε΄

Ε Ξ Υ Π Ν Α Δ Ε Σ ! ! ! - Παιδί μου, ανησυχώ για το μέλλον σου. - Γιατί; Αρρώστησε; - Πως λέγεται αυτός που λάμπει από χαρά; - . . . Χαράλαμπος - Πως λέγεται ο Κινέζος πυροσβέστης; - Κατακάηκα ! ! ! - Μαρία, τι είναι η παύλα; - Το θηλυκό του Παύλου, κυρία ! ! !

Στο σχολείο η δασκάλα λέει στα παιδιά να γράψουνΚαστανοπουλάκης ένα «σκέφτομαι Γιώργος,καιΤάξη γράφω» Ε΄ περιγράφοντας ένα . . . ατύχημα. Και ο Μπόμπος γράφει: «Χτες έπαιζα και έριξα την μπάλα στο παράθυρο. Τότε έσπασε το τζάμι. Μέχρι εδώ οι λέξεις είναι 12. Οι υπόλοιπες 288 είναι αυτές που μου είπε ο μπαμπάς, αλλά που δεν μπορώ να . . . γράψω ! ! ! Κωνσταντουλάκης Στέλιος, Τάξη Ε΄

- Σίμο, ξέρεις να μας πεις δυο αντωνυμίες; - Ποιος, εγώ; - Μπράβο Σίμο ! ! !

Στις σχολικές εξετάσεις ο δάσκαλος βλέπει προβληματισμένο τον Μπόμπο και του λέει: - Μήπως σε στεναχωρεί η ερώτηση; - Όοοχι, κύριε, η . . . απάντηση ! ! ! Αναγνωστάκη Μαρία, Τάξη Ε΄

- Γιατί κατάπιες τα χρήματα που σου έδωσα; - Μα, είπες ότι ήταν για . . . φαγητό ! ! ! Κωνσταντουλάκης Στέλιος, Τάξη Ε΄

Ένα κοριτσάκι καθώς ήταν σε ένα γάμο, ρωτάει τη μαμά της: - Μαμά, γιατί το νυφικό είναι άσπρο; - Επειδή το άσπρο είναι το χρώμα της ευτυχίας και επειδή αυτή η μέρα είναι η πιο ευτυχισμένη της ζωής της, φοράει το άσπρο φόρεμα. - Και τότε μαμά αφού είναι η ευτυχισμένη μέρα του ζευγαριού, γιατί ο γαμπρός φοράει . . . μαύρα; Σεχάι Γιώργος, Τάξη Δ΄ - Γιαννάκη, σου έχω πει χίλιες φορές να μην ξαπλώνεις 13 στο τραπέζι για να πάρεις το ψωμί. Δεν έχεις γλώσσα; - Μαμά, έχω γλώσσα . . . μα δε φτάνει το ψωμί ! ! ! Στρατάκης Μάριος, Τάξη Γ΄

- Ποιο φρούτο δίνει διαταγές; - Το σύκο ! ! ! Τσουρουπάκη Ειρήνη, Τάξη ΣΤ΄ - Σ’ αυτό το κουτί έχω ένα φίδι δέκα πόδια. - Δε με γελάτε. Τα φίδια δεν έχουν πόδια ! ! !

Χα χα χα χα χα χα . . .

. . . ώ ρ α γ ι α ξ ε κ ο ύ ρ α σ η ! ! ! ! Π Α Σ Χ Α Λ Ι Ν Α

Κ Ρ Υ Π Τ Ο Λ Ε Ξ Α

Α Υ Γ Α Ε Ε Η Ν Υ Τ Κ Τ Ρ

Κ Ρ Υ Π Τ Ο Λ Ε Ξ Α . . . Τ Ω Ν Ζ Ω Ω Ν Λ Υ Κ Ο Σ Ρ Ψ Α Σ Δ

Ι Ω Ε Ψ Ε Υ Ι Ξ Μ Η Ι Ζ Υ

Α Β Γ Ω Λ Θ Σ Η Π Ν Τ Σ Ν

Γ Ν Α Β Α Ι Τ Γ Α Μ Σ Ξ Ε

Ι Η Λ Ν Ι Ο Ο Ω Δ Ξ Ο Κ Λ

Ο Υ Ο Μ Ο Π Σ Φ Α Θ Υ Λ Ι

Φ Υ Β Ξ Γ Α Τ Γ Β Γ Ν Κ Ξ

Ω Υ Δ Η Φ Σ Υ Η Δ Σ Ι Ε Ρ

Σ Κ Ο Υ Λ Ο Υ Ρ Α Ν Α Β Τ

Λ Σ Μ Σ Τ Α Υ Ρ Ω Σ Η Ο Π

Λ Α Α Γ Δ Δ Τ Σ Δ Φ Υ Η Ν

Ν Σ Δ Φ Ρ Ω Μ Α Ι Ο Ι Ξ Β

Η Φ Α Δ Υ Φ Τ Θ Η Γ Ω Ρ Α

Υ Γ Ι Σ Τ Γ Ν Η Γ Φ Δ Δ Γ

Κ Ο Υ Λ Ο Υ Ρ Α Κ Ι Α Τ Ι

ΛΙΟΝΤΑΡΙ, ΛΕΟΠΑΡΔΑΛΗ, ΚΑΜΗΛΑ, ΓΑΤΑ, ΠΑΝΘΗΡΑΣ, ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ, ΠΟΝΤΙΚΙ, ΛΥΚΟΣ, ΑΛΕΠΟΥ, ΤΙΓΡΗΣ, ΦΑΛΑΙΝΑ, ΚΑΜΗΛΟΠΑΡΔΑΛΗ, ΚΑΓΚΟΥΡΩ Μπεκίρι Οργκές, Τάξη

Γ΄

. . . Σ Χ Ο Λ Ι Κ Ο

Ν Γ Μ Χ Χ Τ Ρ Κ Α Γ Λ Χ Ο

Ε Π Ι Τ Α Φ Ι Ο Σ Κ Υ Υ Α

ΑΥΓΑ, ΧΡΙΣΤΟΣ, ΜΕΓΑΛΟΒΔΟΜΑΔΑ, ΑΡΝΙ, ΚΑΛΙΤΣΟΥΝΙΑ, ΚΟΥΛΟΥΡΑΚΙΑ, ΚΟΥΛΟΥΡΑ, ΡΩΜΑΙΟΙ, ΒΑΓΙΑ, ΣΤΑΥΡΩΣΗ, ΛΑΜΠΑΔΑ, ΑΓΙΟ ΦΩΣ, ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ, ΕΥΧΕΛΑΙΟ Ψωματάκης Άγγελος Τάξη ΣΤ΄

ΠΑΣΧΑ, ΤΣΟΥΡΕΚΙ, ΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΑΡΝΙ, ΛΑΜΠΑΔΑ, ΑΥΓΑ, ΧΡΙΣΤΟΣ, ΑΝΕΣΤΗ Αναγνωστάκη Μαρία Τάξη Ε΄

Ε Ρ Σ Τ Υ Θ Ι Ο Ρ Α Ζ Κ Λ Α Γ Ο Σ Ι Λ Ν Υ Ξ Θ Ψ Γ Η Ν Ε Β Λ Κ Ζ Ω Α Λ Ο Π Ω Ο Λ Β Η Τ Κ Κ Ο Γ Σ Ψ Χ Ξ Α Ξ Ε Υ Η Γ Ε Τ Γ Η Β Ρ Δ Θ Χ Ε Λ Ω Ν Α Ο Α Ρ Κ Ο Υ Δ Α Τ Σ Γ Κ Ρ Ι Ζ Λ Ι Γ Φ ΖΩΑ, ΣΚΥΛΟΣ, ΓΑΤΑ, ΧΕΛΩΝΑ, ΑΡΚΟΥΔΑ ΓΚΡΙΖΛΙ, ΡΙΝΟΚΕΡΟΣ, ΛΑΓΟΣ, ΑΛΕΠΟΥ Πατερομιχελάκη Άρτεμις ΑΣΒΟΣ, Τάξη ΣΤ΄

Ρ Τ Μ Ζ Υ Ρ Χ Ο Λ Ρ Α Ψ Κ

Κ Ρ Υ Π Τ Ο Λ Ε Ξ Ο

Γ Ν Ω Ρ Ι Ζ Ε Τ Ε

Ο Τ Ι . . .

Για κάθε τόνο χαρτιού που ανακυκλώνεται: 1. Σώζονται δεκαεφτά (17) δέντρα; Τ 2. 2. Εξοικονομούνται τριάντα ένας και μισός Ρ (31,5) τόνοι νερού; 3. 3. Εξοικονομούνται τριακόσια πενήντα (350) Α λίτρα πετρελαίου; Δ 4. 4. Μειώνεται η ρύπανση της ατμόσφαιρας; Ι 5. Μπαχουντάκη Ζωή, Τάξη Γ΄

ΜΟΛΥΒΙ, ΞΥΣΤΡΑ, ΓΟΜΑ, ΧΑΡΑΚΑΣ, ΤΕΤΡΑΔΙΟ, ΒΙΒΛΙΑ, ΘΡΑΝΙΑ, ΜΑΘΗΜΑ, ΔΑΣΚΑΛΟΙ, ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ, ΒΑΘΜΟΣ, ΑΡΙΘΜΟΙ, ΤΣΑΝΤΑ, ΣΧΟΛΕΙΟ, ΚΟΥΔΟΥΝΙ Μιράνκα Αλέξανδρος, Τάξη ΣΤ΄

Ζωγραφική: Κωνσταντουλάκης Στέλιος, Τάξη Ε΄

Let’s play Board game The kids of C’ and D’ class in the afternoon class of our school played this board game and they enjoyed it a lot. What about you? Let’s play R u l e s Play this game in pairs: One of you is student A and the dice and move on the squares. If you land on sweet find something sweet in your foods. If you land on salty find something salty. The first to find all his words/foods is the winner. Μαθητές Γ΄- Δ΄ τάξεων Ολοήμερου Τμήματος

Ζωγραφική: Παπαδογιωργάκη Όλγα, Τάξη Γ΄

Πασχαλινά κρυπτόλεξα . . . σελ. 17 Ε Α Λ Ε Π Ο Υ Δ Α Γ

Ρ Ζ Ν Β Ω Γ Η Θ Ρ Κ

Σ Κ Υ Λ Ο Σ Γ Χ Κ Ρ

Τ Λ Ξ Κ Λ Ψ Ε Ε Ο Ι

Υ Α Θ Ζ Β Χ Τ Λ Υ Ζ

Θ Γ Ψ Ω Η Ξ Γ Ω Δ Λ

Ι Ο Γ Α Τ Α Η Ν Α Ι

Ο Σ Η Λ Κ Ξ Β Α Τ Γ

Ρ Ι Ν Ο Κ Ε Ρ Ο Σ Φ

Α Υ Γ Α Ε Ε Η Ν Υ Τ Κ Τ Ρ

Λ Υ Κ Ο Σ Ρ Ψ Α Σ Δ

Ρ Τ Μ Ζ Υ Ρ Χ Ο Λ Ρ Α Ψ Κ

Ν Γ Μ Χ Χ Τ Ρ Κ Α Γ Λ Χ Ο

Ι Ω Ε Ψ Ε Υ Ι Ξ Μ Η Ι Ζ Υ

Α Β Γ Ω Λ Θ Σ Η Π Ν Τ Σ Ν

Γ Ν Α Β Α Ι Τ Γ Α Μ Σ Ξ Ε

Ι Η Λ Ν Ι Ο Ο Ω Δ Ξ Ο Κ Λ

Ο Υ Ο Μ Ο Π Σ Φ Α Θ Υ Λ Ι

Φ Υ Β Ξ Γ Α Τ Γ Β Γ Ν Κ Ξ

Ω Υ Δ Η Φ Σ Υ Η Δ Σ Ι Ε Ρ

Σ Κ Ο Υ Λ Ο Υ Ρ Α Ν Α Β Τ

Λ Σ Μ Σ Τ Α Υ Ρ Ω Σ Η Ο Π

Λ Α Α Γ Δ Δ Τ Σ Δ Φ Υ Η Ν

Ν Σ Δ Φ Ρ Ω Μ Α Ι Ο Ι Ξ Β

Η Φ Α Δ Υ Φ Τ Θ Η Γ Ω Ρ Α

Υ Γ Ι Σ Τ Γ Ν Η Γ Φ Δ Δ Γ

Κ Ο Υ Λ Ο Υ Ρ Α Κ Ι Α Τ Ι

Κρυπτόλεξα . . . των ζώων . . . σελ. 17 Π

Σχολικό κρυπτόλεξο . . . σελ. 17

Χοχλάκης Κωνσταντίνος, Τάξη Α΄

Λαλάκου Χριστίνα, Τάξη Α΄

Μυλωνάκης Γιάννης, Τάξη Ε΄

Ε Π Ι Τ Α Φ Ι Ο Σ Κ Υ Υ Α

ΤΑΞΗ Α΄ Μετζιδάκη Ρούλα, Τζανουδάκη Βασιλική, Αντωνομανωλάκης Μάριος, Κουνελάκης Στέφανος, Νικολακάκη Χρυσούλα, Κατσικανδαράκη Ελένη, Δραπανιώτης Γιάννης, Λαλάκου Χριστίνα, Χοχλάκης Κωνσταντίνος, Καστανάκης Λευτέρης, Κουτρουμπίλας Νικόλας, Πολυχρονάκης Νίκος, Γεωργουδάκης Αντώνης, Παπαδογιωργάκη Δέσποινα, Φουρναράκη Αλεξάνδρα, Μαστοράκη Ελευθερία, Νικολακάκη Χρυσούλα, Γεωργουδάκης Σπύρος, Σγουρομάλλης Άγγελος

ΤΑΞΗ Β΄ Πατεράκης Γιάννης, Πατεράκη Ελευθερία, Καστανοπουλάκης Γιάννης, Κάστια Αγγελίνα, Σημαντηράκης Νίκος, Τσιτσιριδάκη Αλεξάνδρα, Δημοπούλου Χριστίνα, Καρεφυλλάκη Μαργαρίτα, Σγουρομάλλης Μανώλης, Πιέτρι Χριστίνα, Τσιγγέλη Μαρία, Κωνσταντουλάκη Αναστασία, Βερυκάκη Αντωνία, Τσιχλάκης Κλεάνθης, Κουνελάκης Γιώργος, Σγουρομάλλης Κωνσταντίνος,Βιολάκης Γιάννης, Κλωστράκη Ιζαμπέλα

ΤΑΞΗ Γ΄ Μπεκίρι Οργκές, Κοτζαμπασάκη Αγγελική, Κουνελάκη Κωνσταντίνα, Μπαχουντάκη Ζωή, Ξηρουχάκης Κωνσταντίνος, Σκαλιδάκης Διομήδης, Παπαδογιωργάκη Όλγα, Σταθάκης Μάνος, Παπαδάκης Κώστας, Στρατάκης Μάριος, Γεωργιλάς Νίκος, Λαμαζάκης Δημήτρης, Ξεφτέρη Αντωνία, Τσιγγέλης Χριστόφορος, Ξηρουχάκης Παναγιώτης,

ΤΑΞΗ Δ΄ Χριστοφοράκη Βασιλική, Τζανουδάκης Θοδωρής, Σχοινοπλοκάκης Γιώργος, Λουβιτάκη Κατερίνα, Βεστάκης Γιάννης, Τσιρμιράκη Βαγγελιώ, Φουρναράκης Τάκης, Βεστάκης Χρήστος, Καστανοπουλάκης Γιάννης, Σεχάι Γιώργος, Χαρτζουλάκη Νικολέτα, Κουτσουνάκη Ειρήνη, Ζωγραφική: Δημοπούλου Χριστίνα, Τάξη Β΄

ΤΑΞΗ Ε΄ Δηλαβεράκης Ραφαήλ, Δημοπούλου Δήμητρα, Αναγνωστάκη Μαρία, Καστανάκης Στρατής, Σαλάκος Φίλιππος, Τζανουδάκη Βαλεντίνα, Κωνσταντουλάκης Στέλιος, Κατσικανταράκης Αντώνης, Ντεντάκη Αντιγόνη, Μπεκίρι Σάρα, Πολυχρονάκης Δημήτρης, Πατεράκη Αργυρώ-Δέσποινα, Πατεράκης Στράτος, Ξυπολιτάκη Όλγα, Λέσι Λένι, Μυλωνάκης Γιάννης, Καστανοπουλάκης Γιώργος,Καρεφυλλάκη Γιάννα, Τσουρουνάκης Κυριάκος, Σταθάκης Γιάννης

ΤΑΞΗ ΣΤ΄ Τσουρουνάκη Μαρία, Σκαλιδάκη Ειρήνη, Πατερομιχελάκη Άρτεμις, Καστανάκη Ιωάννα, Αμπουχάνης Παντελής, Μαρεντάκης Γιάννης, Μιράνκα Αλέξανδρος, Παπαδάκη Αθηνά, Κοκκινάκη Γιάννα-Αριστέα, Δραπανιώτης Σπύρος, Ζουριδάκης Κωνσταντίνος, Τσουρουπάκη Ειρήνη, Κοκκινάκης Βασίλης, Ψωματάκης Μιχάλης, Τσιχλάκης Ντίνος, Σχοινοπλοκάκης Γιώργος, Τζουγανάκης Γιώργος, Σχοινοπλοκάκης Βαγγέλης, Σταματάκης Βαγγέλης, Ψωματάκης Βαγγέλης, Ψωματάκης Άγγελος

Ζωγραφική: Κατσικανδαράκη Ελένη, Τάξη Α΄

ΑΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΑΣ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟΑ Σε λίγες μέρες τελειώνει το σχολείο και εμείς τα παιδιά της ΣΤ΄ τάξης, αποχαιρετάμε το Δημοτικό. Ποπό! Πως πέρασαν τόσο γρήγορα έξι ολόκληρα χρόνια . . . Κλείνω τα μάτια και ο νους μου γυρίζει πίσω στην πρώτη μέρα που πήγα σχολείο. Φοβόμουν τόσο πολύ. Η μαμά με κρατούσε απ’ το χέρι σφικτά και μου έδινε κουράγιο. Όταν γνώρισα τη δασκάλα της Πρώτης τάξης, ένιωσα ανακούφιση. Ήταν η κυρία Σοφία, μια νέα δασκάλα από τη Θεσσαλονίκη. Κι έτσι άρχισε το σχολείο. Μάθαμε να γράφουμε και να διαβάζουμε. Νομίζω πως στην Πρώτη τάξη τα παιδιά κάνουν άθλους με τόσα που μαθαίνουν. Στη Δευτέρα τάξη είχαμε τον κύριο Αντώνη. Η χρονιά ήταν καταπληκτική. Μάθαμε τόσα πολλά. Το μάθημα γινόταν με διασκεδαστικό τρόπο και σαν μικρά παιδιά που ήμασταν μας άρεσε πάρα πολύ. Την επόμενη χρονιά στην Τρίτη τάξη είχαμε την κυρία Κατίνα. Ήταν εξαιρετική δασκάλα και πάντα τη θυμόμαστε με αγάπη. Στην Τετάρτη τάξη όμως χωριστήκαμε. Το ένα τμήμα πήρε πάλι η κυρία Κατίνα, ενώ το άλλο η κυρία Γιώτα από την Κατερίνη. Στην αρχή εμείς που αλλάξαμε δασκάλα στενοχωρηθήκαμε, αλλά τελικά ήταν μια πολύ όμορφη χρονιά. Στην Πέμπτη τάξη ξαναγίναμε ένα τμήμα και είχαμε την κυρία Νεκταρία από τη Θεσσαλονίκη. Η Πέμπτη όμως είναι δύσκολη τάξη με δύσκολα μαθήματα, τα οποία η κυρία προσπαθούσε να μας εξηγήσει. Φέτος χωριστήκαμε ξανά. Το δεύτερο τμήμα έχει την κυρία Ελένη από τον Έβρο και εμείς τον κύριο Γιώργο. Όλη τη χρονιά δουλέψαμε, κουραστήκαμε και μάθαμε πολλά. Ο κάθε δάσκαλος που είχαμε μας έδωσε πολλά και έτσι τώρα θα πάμε στο γυμνάσιο με αρκετά εφόδια να συνεχίσουμε. . . . Π ά ν τ α θ α κ ο ι τ ά ζ ω μ ε ν ο σ τ α λ γ ί α π ά ν τ α έ μ α θ α

τ ο

θ α κ α ι

Δ η μ ο τ ι κ ό

σ κ έ φ τ ο μ α ι π ό σ ο

κ α ι

π ό σ α

ό μ ο ρ φ α

π έ ρ α σ α ! ! ! ! Ιωάννα Καστανάκη, Τάξη ΣΤ΄