Een andere kijk op de werkelijkheid by BELGIUMBridge

BRIDGE

Een andere kijk op de werkelijkheid

E-magazine December 2010- 1ste jaargang/N째3

Onafhankelijk e-magazine met als missie informatie aanbrengen in het kader van "een andere kijk op de werkelijkheid". Het gaat over informatie die per definitie niet "mainstream" mag genoemd worden. Het zal trachten relevante, indringende artikels en items te brengen over en in verband met o.a. Geoengineering, Nanotechnologie, Big Farma, Big Media, Exopolitiek, Geopolitiek, Synchromystiek, Symboliek, Geheime genootschappen, Quantumfysica, Mind Control, Predictive Programming, Genetic Modified Foodtechnologie, Nulpuntenergie, Free Energie, Matrixfilosofie. 1

INHOUD 1. De INCUBUS, wezen uit de droomwereld. 2. Het MONTAUK project. 3. De vreemdste luchthaven ter wereld: DENVER AIRPORT. 4. Der UNTERGANG of hoe onheilsboodschappen van alle tijden zijn. 5. De LEUGEN regeert. 6. Waterstofbom Julian ASSANGE 7. Dutroux, DANNEELS & Co 8. De HOLLE AARDE theorie 9. Boek van de maand: EEN ANDERE KIJK OP VOEDING VOOR ONZE KINDEREN 10. Cognitieve DISSONANTIE 11. Flashberichten 12. Colofon

"Waar werkelijke en ware kennis is, daar is ook werkelijke waarheid." G.J.Bolland

De Incubus nachtmerrie, spookaap of astrale sekspartner... © Benjamin Adamah - 2005

"The Nightmare" of "Incubus" van Henry Fuseli in de 1781 versie

Tweede versie uit 1810

O’er her fair limbs convulsive tremors fleet Start in her hands, and struggle in her feet; In vain to scream with quivering lips she tries, And strain in palsy’d lids her tremulous eyes; In vain she wills to run, fly, swim, walk, creep; The WILL presides not in the realm of SLEEP On her fair bosom sits the Demon-Ape Erect, and balances his bloated shape Erasmus Darwin

Hoewel hij een zeer indrukwekkend oeuvre naliet, zijn van de romantische schilder Henry Fuseli, maar twee werken echt beroemd geworden bij het grote publiek. The Nightmare of Incubus, om het even of het om de versie uit 1781 of die van 1810 gaat, heeft de hele wereld rondgereisd, voornamelijk als illustratie in de vakbladen van Freudiaanse kunstcritici en psychoanalytici. De werken vormen zo‟n duurzame “eyecatcher” omdat ze een situatie verbeelden die bijna ieder mens wel één of meerdere keren in zijn leven meemaakt; een nachtmerrie, gepaard gaande met een verstikkende zware druk op de borst en het gevoel je ledematen niet te kunnen 3

bewegen. De “Nightmare of Incubus” werd Fuseli‟s grote knaller. Het werk werd meteen veel gecopieerd door andere kunstenaars en zelfs door de cartoonisten uit die tijd, die het werk gebruikten om een karikatuur van hun politieke nachtmerries te kunnen neerzetten. Vanaf 1790 ontstond er een even merkwaardige als hardnekkige mythe rond het schilderij door een onzinpublicatie in de “Public Adviser “over de bron van Fuseli‟s creativiteit. Fuseli zou voor het naar bed gaan rauw varkensvlees eten om daarmee heftige dromen bij zichzelf op te roepen. Zelfs Thomas De Quincy schrijver van het beroemde “Diary of an English Opium Eater” - trapte er in en schreef later: „we hear it reported of Dryden and Fuseli in modern times, that they thought proper to eat raw meat for the sake of obtaining splendid dreams: how much better for such a purpose to have eaten opium.‟ Rauwe of overvloedige hoeveelheden vlees eten voor het slapen gaan schijnt daadwerkelijk een korte rage geweest te zijn bij creatieven die de “Public Adviser” hadden gelezen, maar Fuseli zelf heeft zich er waarschijnlijk nooit aan bezondigd. Hij was ooit stomverbaasd toen hij een aantal kunstenaars rond een grote bak koud schapevlees betrapte en hen vroeg: „Is that what you do it on?‟ De echte wortels van Fuseli‟s Nachtmerrie hebben niets met vreemde eetgewoonten uit te staan. Fuseli werd op 6 februari 1741 te Zürich geboren als Johann Heinrich Füssli, als zoon van een portretschilder en verzamelaar van 16de en 17de eeuwse kunst. Zijn vader bracht hem in contact met de neoclassicistische ideeën van Winckelmann en Anton Raphael Mengs. Hij las Milton, Dante, das Nibelungenlied, Rabelais en Shakespeare, was de boezemvriend van William Blake en kende de schrijfster van Frankenstein, Mary Woolstonecraft persoonlijk. Toen hij in zijn studentenjaren een fout pamflet publiceerde samen met zijn vriend Johann Lavater, achtten de twee het verstandig om Zwitserland te verlaten en via een jaartje Berlijn belanden ze uiteindelijk en Engeland. Aldaar verruild Fuseli zijn theologiestudie en dichtersambities definitief voor de schilderkunst. Zijn werk bestaat veelal uit spookachtige ruimtes met oplichtende drama‟s op de voorgrond vol heftige ontspoorde emoties. Leitmotieven zijn Germaanse en Keltische mythen, Shakespeare, een “gothic-erotiek” van dominante, slapende of flauwvallende halfontklede vrouwen en „the moment of terror‟. Bij dit alles vind je steeds weer een grove, plastische schildertoets terug die herinnert aan de acht jaar die Fuseli in Rome doorbracht met tekenstudies naar het plafond van de Sixtijnse Kapel, die zijn werken onmiddellijk herkenbaar maakt. In de periode 1780-1790 is Fuseli erg gecharmeerd van meer occulte thema‟s met een accent zoals we dat eerder tegenkomen bij Dürer en Baldung Grien. Hij wordt tevens verliefd op Anna Landolt, de nicht van zijn vriend Lavater, maar wordt door haar afgewezen, waarschijnlijk omdat ze al verloofd is met iemand anders. Anna Landolt en niet het rauwe varkensvlees is het echte geheim achter de power van het doek Incubus. Op de eerste versie uit 1781 staat zelfs aan de achterzijde van het doek (onzichtbaar voor de bezoekers aan het Detroit Institute of Arts, de huidige expositieruimte voor het werk) haar portret afgebeeld. Zoals bijvoorbeeld Francis Poulenc zijn heftige en zwarte Aubade componeerde uit het gebroken hart dat jeugdliefde Raymonde Linossier hem gaf en Puccini in slechts twee dagen Tosca schreef nadat zijn vrouw het niet meer pikte van hem en zijn dienstmeisje, zo is het vrijwel zeker Anna Landolt van harte gegund een demonische aap op haar borst te voelen als een zwart-romantisch proto-bewijs voor 4

Freuds theorie over kunst als gesublimeerde seksuele en in dit geval ook een beetje misogyn gekleurde energie. De nachtmerrie van Fuseli is aldus een klassiek geval van een "kunstwerk met ballen", maar daardoor heeft het wel een overdreven iconografie, waardoor de artistieke waarde van het werk belangrijker is dan de journalistieke. Behalve de aap of gnome op de borst zien we ook een spookachtig paardenhoofd om de hoek gluren. Dit paardenhoofd vertegenwoordigt uiteraard het woord “mare” in “Nightmare”, maar de semantische link naar een paard is geheel op een misverstand gebaseerd. De woorden nightmare en nachtmerrie hebben niets met een paard te maken en vinden hun oorsprong in het Noordduitse Moar (mannelijk) Moare (vrouwelijk), Moart, Mahrt of Mare en mogelijk, maar dat is speculatief, is Mare weer overgenomen van de Mares van de Romeinen. In Oost Friesland wordt overigens van een Woariderske of Wäriderske gesproken en in district Wendish-Bucholz van een Murraue. Ook van de Murraue had je een mannelijke en een vrouwelijke vorm, net als de mannelijke incubus (opligger) en de vrouwelijke succubus (onderligger). De algemene term voor het wezen dat nachtmerries veroorzaakt is echter Alp. Een aanval wordt Alpdrücke genoemd (het drukken van de Alp op de borst) en een nachtmerrie is een Alptraum. Hoewel niet altijd evident, is de seksuele associatie bij nachtmerries al zo oud als de Chaldeeuwse folklore en de joodse legende van Lilith. Lilith is het archetype van seksuele oerkracht die binnen de conservatieve joodse cultuur een paria-status heeft. Volgens de legende kwamen uit de gemeenschap tussen Lilith en Samael de incubi en succubi voort. Deze waren verantwoordelijk voor erotische fantasieën, driften en verlangens en hadden het vooral op eenzame reizigers en mannen gemunt die langere tijd bij hun vrouw weg waren. Ze veroorzaakten natte dromen en daarmee het verlies van kostbare levensenergie en uit dit verspilde zaad werden weer nieuwe incubi of succubi geboren. Dit geloof is niet beperkt tot de joodse cultuur, maar we vinden het ook terug bij de daoïsten in China. In tegenstelling echter tot het jodendom waarbinnen masturbatie streng taboe is raadden de daoïstische meesters mannen, die het langere tijd zonder vrouw moesten stellen, aan om af en toe te masturberen om zich van hun pai-ching te ontdoen (zaad zonder levenskracht). Pai-ching blokkeert namelijk de gezonde doorstroom van Qi of Ch‟i. Wat betreft de onvrijwillige nachtelijke zaadlozingen waren de daoïstische geneesheren even bezorgd als de joden omdat deze door geesten zouden worden veroorzaakt. In de Middeleeuwen en Renaissance waren de incubi en succubi een groot maatschappelijk probleem, althans dat werd er van gemaakt door mensen als bijvoorbeeld Paus Innocent VIII in zijn Summis Desiderantes Affectibus uit 1484: 'Veel mensen van beide geslachten, niet aan hun eigen verlossing denkend en afdwalend van het katholieke geloof, hebben zichzelf overgegeven aan duivels, incubi, succubi. Zulke duivels hinderen mannen in het verrichten van de seksuele daad en vrouwen in het ontvangen...' De banvloek die de katholieke opinieleiders over de seks met incubi en succubi hadden uitgesproken leidde regelmatig tot hysterische excessen en uiterst gewelddadige politieke acties. 5

Een groep die zich verzette tegen de kerkelijke taboes waren de “heksen”. Een term die hier voorzichtig moet worden gebruikt omdat er periodes waren waarin zonder uitzondering elke vrouw in een streek door de inquisiteurs tot heks werd gebombardeerd en vervolgd. Reginald Scot geeft in zijn boek The Discoverie of Witchcraft uit 1584 een aantal voorbeelden van de rol die incubi en succubi vervulden bij de seksuele bevrediging. Even voor de duidelijkheid; een incubus en een succubus zijn één en hetzelfde wezen dat zich respectievelijk aan mannen als een succubus of succuba presenteerde en aan vrouwen als een incubus. Zo lezen we op pagina 43: Howbeit M. Mal, proceedeth, affirming that All witches take their beginning from such filthie actions, wherin the divell, in likenes of a prettie wench, lieth prostitute as Succubus to the man, and reteining his nature and seede, conveieth it unto the witch, to whome he delivereth it as Incubus. Even verder (pag. 43-44) lezen we hoe opgewonden vrouwen hun kleding in veld en bos tot boven hun navel optrokken, opgewonden met hun lichaam kronkelden en dan bevredigd werden door een zwarte mist met de lengte en het formaat van een volwassen man. Gelukkig maar dat ene voyeur genaamd James Sprenger dan op de loer lag om dit soort buitenrecreatie voor ons vast te leggen: For proofe hereof James Sprenger and Institor affirme, that manie times witches are seene in the fields, and woods, prostituting themselves uncovered and naked up to the navill, wagging and mooving their members in everie part, according to the disposition of one being about that act of concupiscence, and yet nothing seene of the beholders upon hir; saving that after such a convenient time as is required about such a peece of worke, a blacke vapor of the length and bignesse of a man, hath beene seene as it were to depart from hir, and to ascend from that place. Opvallend detail is dat de smaak van de Incubi lijkt op die van de gemiddelde bouwvakker. Vooral blondjes waren erg in trek: (pag.45) But here the inquisitors note maie not be fogotten, to wit: that Maides having yellow haire are most molested with this spirit. Of ze ook naar die meisjes floten is niet bekend. Gevoel voor humor kan hun echter niet ontzegd worden al heeft ene Bischop Sylvanus daar hele andere ideeën over gehad: (pag.45) You shall read in the legend, how in the night time Incubus came to a ladies bed side, and made hot loove unto hir: whereat she being offended, cried out so lowd, that companie came and found him under hir bed in the likenesse of the holie bishop Sylvanus, which holie man was much defamed therebie, untill at the length of this infamie was purged by the confession of a divell made at S.Jeroms toombe. We kunnen er nu om lachen, maar voor vrouwen uit de 15de, 16de en 17de eeuw was het allesbehalve grappig. De bovengenoemde James Sprenger heette eigenlijk Jacob Sprenger, een sluwe ambitieuze Dominicaan, geboren in Bazel ergens tussen 1436-38. Samen met Heinrich Kramer een Dominicaan uit Schlettstadt, die in 1485 al een uitgebreide verhandeling over hekserij had geschreven, complementeerde hij een monstrositeit genaamd de Malleus Maleficarum. De Malleus Maleficarum of Hexenhammer, zoals de volksmond hem noemde verscheen voor het eerst in 1486 en werd met goedkeuring van Rome hét handboek voor de katholieke psychopaat. Het boek werd uiterst populair en beleefde herdruk na herdruk. In 1520 waren er al dertien edities verschenen, gevolgd door nog eens zestien herdrukken tussen 1574 en 1669. Er waren minstens zestien Duitse edities, 6

elf Franse, twee Italiaanse en in de latere periode vanaf 1584 tot 1669 verschenen zes Engelstalige drukken. Wat de Malleus kort door de bocht wilde bewerkstelligen was het letterlijk uitvoeren van gebod nummer 18 in Exodus xxii, “Gij zult geen heks laten leven.‟ Kramer en Sprenger deden dit door via de Malleus een uiterst stringente code te ontwikkelen die folklore en alles wat men onder heidendom verstond aan harde kerkdogma‟s koppelde tegen een achtergrondruis van gloeiende vrouwenhaat. In dat laatste gingen ze zo ver dat ze zelfs met een nieuwe etymologie voor het woord vrouw op de proppen kwamen. Femina kwam volgens hen van fe (geloof) en minus (minder). Niet echt natuurlijk want Kramer zowel als Sprenger waren hoogbegaafd en geloofden daar zelf geen barst van, maar het kwam hen goed uit om met dit soort truckjes de meest zieke expressie van misogynie uit onze geschiedenis te gaan vormgeven. Daarin waren ze helaas zeer succesvol, zo getuigen de duizenden brandstapels in Europa. De driedelige Malleus wijdt, vooral in het eerste deel aardig wat pagina‟s aan incubi en succubi. Stuk voor stuk boordevol onzin, historische onjuistheden, flauwekultheorieën en uitlatingen waar elke Freudiaan van gaat geeuwen, maar allemaal even keurig administratief en overzichtelijk ingedeeld zoals dat een degelijk handboek betaamt. In het boek zijn alle hoofdstukken gelijkgesteld aan een vraag. Vraag III luidt bijvoorbeeld: Of kinderen kunnen worden verwekt door incubi en succubi? Vraag IV luidt: Door welke duivels worden de praktijken van incubi en succubi uitgeoefend? Vraag VI houdt zich bezig met de reden waarom vrouwen met duivels copuleren, evenals vraag IV uit deel 2. Hoewel de vragen heel helder zijn gesteld, wordt je er als lezer niet veel wijzer van als je iets serieus over de incubus of succubus te weten wilt komen. Je verdwaalt binnen de kortste keren in verwijzingen naar Augustinus, Dionysius en allerlei bijbelcitaten en dan is het hoofdstuk al weer bijna uit. Tijd dus om wat meer to the point te komen.

Malleus Maleficarum voorpagina uit 1669 8

In de regel hanteren mensen die nachtelijk bezoek van een incubus of succubus krijgen sterke of zelfs fundamentalistisch taboes op masturbatie en lustgevoelens. Sla je de oude bronnen er op na, dan worden met name nonnen in kloosters zwaar getroffen. In het Israël van vandaag hebben psychiaters hun handen vol aan de psychische problemen die bij jonge orthodoxe mannen ontstaan door het verbod op masturbatie. Bij sterk onderdrukte seksuele drift dienen de fantasieën zich vaak vanzelf en in een steeds intensere vorm aan. Bij mannen die het langere tijd zonder een vrouw moeten stellen hoopt zich, zoals we eerder lazen, volgens de daoïstische visie een steeds grotere hoeveelheid pai-ching op en die troep moet er gewoon uit om de qi-stroom te normaliseren. Los van alle Oosterse wijsheid herkent elke normale, gezonde man dit verschijnsel en is het gewoon een autoregulerend mechanisme in de hersenen dat ervoor zorgt dat als je ballen een beetje zwaar worden, je fantasie steeds meer één richting op gestuurd wordt. Daar heb je geen Lilith, incubus of succubus voor nodig. Dat zou natuurlijk wel een beetje saai zijn (en daarom zijn we ook nog maar net over de helft van dit artikel.). Toch werd de nuchtere, rationele kijk op de zaak al in 1214 gedeeld door Gervais van Tilbury. Deze werd weer overruled door een paar eeuwen heksenvervolging en sekshysterie totdat de lijfarts van Louis XV het nog eens probeerde. De Saint André meende dat de incubus gewoon het product was van een overprikkelde fantasie of van stout gedrag en dat de incubus in dat laatste geval dankbaar als excuus werd gebruikt door meisjes en nonnen om in de onschuldige slachtofferrol te kruipen. Maar, zoals ik al door liet schemeren, zo gemakkelijk laat de incubus zich zeker niet vangen. Er is namelijk meer. Veel meer... Gevallen van copulatie met incubi of succubi komen heel regelmatig voor, door alle tijden heen en overal ter wereld. Er zijn daarbij veel gemene delers zoals bijvoorbeeld een orgasme dat véél intenser en heviger is dan bij de normale gemeenschap of juist het omgekeerde. De verslagen hiervan zijn ook in de Renaissance al zeer nauwkeurig en goed gedocumenteerd en vertonen grote overeenkomsten met verslagen die je vindt op de hedendaagse internetforums over paranormale onderwerpen. Heksenrechter Pierre de Lancre (1553-1631) kreeg van de jonge heks Marguerite de Sare de bekentenis dat zij en de heksen te Labourd copuleerden met een incubus in de vorm van een bok die een geslachtsdeel had zo groot als dat van een muilezel, daarbij ter illustratie haar hele arm als lengtemaat gebruikend. De Lancre haalt daarop een verslag van inquisiteur Boguet aan die schreef dat de heksen in Franche-Comté er bekaaid vanaf kwamen met een penis die niet groter of dikker was dan een vinger en schreef hierover heel ironisch dat Satan klaarblijkelijk beter voor de heksen in Labourd zorgde dan voor die in de regio Franche-Comté. Er zijn veel serieuze verslagen van mannen en vrouwen die verslaafd zijn aan succubus of incubus en er langdurige relaties mee hebben. Zelfs onder bedreiging van geweld of opsluiting wil men hier vaak niets aan veranderen. 9

Het gerucht dat sex met een succubus/incubus veel bevredigender is dan gewone seks begint bij Pico della Mirandola‟s verhaal van een man die veertig jaar lang een relatie met zijn succubus heeft en zei dat hij nog liever zou sterven in de gevangenis dan haar op te geven. Delassus haalt in zijn “Les Incubus” uit 1897 een geval van exorcisme uit 1643 aan, waarbij een twintigjarige meisje van een incubus verlost moest worden. De komst van de incubus ging bij het meisje steeds gepaard met een plotselinge delirische staat van opwinding waarbij ze zich op haar bed wierp en zich onmogelijk op God kon concentreren. Het exorcisme mislukte omdat het meisje haar incubus, volgens de priester, eigenlijk helemaal niet kwijt wilde. Incubi en succubi hebben een onweerstaanbaar sexappeal. In het Compendium Maleficarum van Francesco Maria Guazzo uit 1608 vraagt een knappe jongeman aan de Bisschop van Aberdeen hem te verlossen van een succubus die hem al maanden bezoekt en mooier is dan alle vrouwen die hij ooit heeft gezien. Dit soort verhalen zorgden ervoor dat er ook de nodige fabeltjes rond succubi werden verteld. De meest merkwaardige anekdote betreft een bordeel in Bologna waar een aantal succubi werden geëxploiteerd. Nog merkwaardiger echter is dat de exploitant daadwerkelijk in 1468 voor dit vergrijp ter dood werd veroordeeld. Tegen incubi en succubi kon je, jezelf overigens eenvoudig beschermen door een rode pioenroos, een pioenwortel, een stukje rood koraal of een rode jaspis of kiezel bij je te dragen.

Heks met incubus

Man met succubus of succuba op de borst

Moderne verslagen van incubi en succubi nemen sterk toe sinds OBE (Out of Body Experience) een populair fenomeen begint te worden. Sinds de publicatie van Robert A Monroe’s Journeys of of the Body in 1971 is de interesse in het bewust projecteren van het energielichaam of het maken van astrale reizen sterk toegenomen. De grootste boost ontstond met het werk van schrijver Robert Bruce, Astral Dynamics, opgevolgd door het internetdocument New Energy Ways en recent het boek Mastering Astral Projection - 90-day guide to out of body experience. Bruce houdt er via www.astralpulse.com een uitgebreid forum op na waarin duizenden mensen participeren met overwegend serieuze discussies, vragen en openhartige uitwisseling van ervaringen. Daar kom je in relatie tot de incubus of succubus dit soort inzendingen tegen: “Ik ben in het verleden twee keer door een incubus/succubus bezocht. Beide keren na intensief trance/ energiewerk, misschien 10

wel het intensiefste dat ik ooit heb gedaan. De eerste keer was ik bang en wist ik niet wat er aan de hand was. Ik kapte de ervaring af en juist daarom was ik de tweede keer erg nieuwsgierig en liet ik het gebeuren op z’n beloop. Het wezen manifesteerde zich als een knappe meid. Ik was gedeeltelijk in trance en vocht nergens tegen...//...Ik heb aardig wat goede seks in mijn leven gehad, maar niets kwam ook maar in de buurt van wat ik die nacht ervoor.” (vert. B A) Hoewel horrorfilms het beeld van een onweerstaanbare sekspartner volgens de “Lamia-formule” laten veranderen in een gruwelijke demon, kom je hier nooit iets van tegen binnen het serieuze speurwerk naar het incubus fenomeen. Uit zowel de antieke als recente verhalen komt niet expliciet naar voren dat een incubus of succubus een kwaadaardig wezen is of zelfs een demonische entiteit. De incubus/succubus lijkt een aparte klasse te zijn van wat Robert Bruce aanduidt met astral wildlife. Het meest verhelderend is het om hem hierover zelf aan het woord te laten: “Ik beschik over enkele eerstehands waarnemingen van incubus-entiteiten en kreeg mijn beschrijving ervan onafhankelijk bevestigd door anderen. Incubi zijn eigenlijk heel mooi om te zien en helemaal niet angstaanjagend. Ze lijken op een cellulair organisme, een beetje zoals een amoebe er uit ziet. Helderziend of met astraal zicht waargenomen, terwijl ze zich in de real time-zône bevinden en zich dicht bij de fysieke dimensie manifesteren, is hun echte vorm een ovaal van ongeveer 18 inch tot 3 voet (± 40-90 cm) en lijken ze uit een soort heldere gelei te bestaan. Binnenin het lichaam schitteren honderden kleine lichtspikkels in allerlei kleuren. Aan één uiteinde bevindt zich een interne structuur die een beetje op een rood madeliefje lijkt. Dit schijnt het achtereind te zijn. De incubus pulseert met een dichte rode gloed wanneer hij beweegt. Hij beweegt zich snel en met horten en stoten, zoals veel andere wezens uit de astrale fauna bewegen als ze geobserveerd worden met astraal zicht. Entiteiten van het incubus-type vallen doorgaans snel en met grote kracht aan. Hun slachtoffers slapen meestal, maar niet altijd. Soms vallen ze iemand aan in zijn slaap, soms wanneer iemand wakker is, maar ontspannen. Tijdens het eerste type aanval hecht de incubus zich direct aan het genitale energiecentrum (tweede chakra - BA) en veroorzaakt hij heel snel een geforceerd orgasme. Het tweede type aanval werkt met het telepathisch en hypnotisch uitzenden van seksuele dromen of illusies, samen met de stimulering van het genitale centrum. Als iemand wakker wordt tijdens de aanval zal de incubus vaak de illusie scheppen van een prachtig menselijk lichaam dat boven op het slachtoffer zit en allerlei seksuele handelingen verricht. Het eindresultaat is altijd hetzelfde; een orgasme dat vele malen heftiger en intenser is dan het slachtoffer normaal kan krijgen. Dit komt door de directe stimulering van het tweede chakra.” (vert. BA)

illustratie incubus Benjamin Adamah naar Robert Bruce

Maar hoe zit het nu met de aap op de borst? Nou, volgens Koning James I en zijn beroemde Demonology uit 1597 zit dat wel goed. Geheel tegen de stroom in roeiend van de toenmalige demonologische mainstream schrijft hij dat de incubus gewoon een ziekte is, een soort “dik flegma dat in onze borst op ons hart valt en dat ons berooft van al onze krachten”. Daardoor denken we dat er een onnatuurlijke last op onze borst drukt, een geest op ons ligt die ons plat drukt. Voor wie ooit de klassieke nachtmerrie-ervaring heeft gehad en daar kan ik mijzelf toe rekenen is dit natuurlijk een verklaring van lik mijn vestje. Ik denk zelf dat we ook om de aap of gnome te verklaren het meer bevredigende antwoord wederom moeten zoeken in OBE-verschijnselen gekoppeld aan een onorthodoxe visie op proces van inslapen en wakker worden. Eén van de hoogste drempels waar mensen die bewust uittreden mee te maken krijgen is het verschijnsel van de zogeheten sleeping paralysis, het gevoel tijdelijk verlamd te zijn op het moment van uittreden. Dit kan zeer beangstigend zijn. Ook bij mensen die niet bewust uittreden is dit verschijnsel zeer algemeen en dit komt omdat ons energielichaam of etherisch dubbel ons fysieke lichaam deels “verlaat” om energetisch op te laden. Dit is de belangrijkste functie van slaap vanuit het esoterisch perspectief. Wie ooit bewust is uitgetreden weet dat op het moment van loskomen van het fysieke lichaam er een plotselinge staat van hevige seksuele opwinding kan plaatsvinden. Ook dit is een barrière die het volharden in OBEexperimenten moeilijk kan maken. De angst tijdens de verlamming en de overdondering door lustgevoelens worden soms als zogeheten Wachters op de Drempel beschouwd. Krachten die ons weerhouden een andere dimensie te betreden. De Engelse esotericus Sir Edward Bulwer Lytton heeft in de Rozenkruisersroman Zanoni uit 1842 de angst en de lust in zijn Dweller of the Threshold gecombineerd: ...the Phantom glided slowly into the chamber. The cloud 12

retreated from it as it advanced; the bright lamps wan, and flickering restlessly as at the breath of its presence. Its form veiled as the face, but the outline was that of a female...//...”Thou hast entered the immeasurable region. I am the Dweller of the Threshold...//...Kiss me, my mortal lover.” and the Horror crawled near and nearer to him, its breath breathed upon his cheek! Lukt het om de eerste “wachters” te passeren en vindt er een astrale uittreding plaats dan rapporteren veel astrale reizigers onafhankelijk van elkaar andere bangmakers met een gebulder - dit kun je ook horen bij een actieve kundalini - of het zien van gargoyles, aapachtige duivels met een akelige grijns op hun gezicht, als de meest voorkomende. Aldus vinden we in de hypnagogische toestand tussen slapen en waken en tussen twee dimensies in alle ingrediënten (angst, lust, verlamming en een aapachtig wezen) voor een klassieke nachtmerrie gecombineerd. Fuseli de schilder waarmee ik dit artikel begon gebruikte Incubus en Nachtmerrie als synoniem voor hetzelfde schilderij. Hoewel de twee verschijnselen sterke overlappingen hebben, zoals de angstaanval en de staat van verhoogde seksuele opwinding, juist de staat van bewustzijn waarin Incubus-aanvallen vaak plaats blijken te vinden, gaat het hierbij toch om twee verschillende fenomenen. Maar, inderdaad, het blijft een verwarrende en heftige ervaring, zo‟n echte nachtmerrie - met of zonder paard.

Wie is Benjamin ADAMAH? Benjamin Adamah (1964) promoot het praktisch en inzichtelijk nut van metafysica en nieuwe wetenschap in het leven van morgen. Hij is klassiek geschoold en getraind in de westerse esoterische traditie en ingewijd qabbalist in de Toledano Traditie. Adamah begeeft zich als schrijver buiten de betreden spirituele paden en richt zich in al zijn werk op onze huidige tijdgeestproblematiek. Zijn eerste boek “Nulpunt Revolutie” is een baanbreker voor tachyonenergie. Zijn tweede boek Nulpunt Psychologie – Handleiding voor een ecologie van de ziel verschijnt begin 2008. Het is gericht op de massapsychologie van de ‘Matrix’ en hoe daar aan te ontsnappen. Website: http://www.luxnoxhex.org/

Van alle verhalen die het Montauk dossier omringen is die van Stewart Swerdlow misschien het meest bizarre en meest tragische. Stewart werd geboren in Long Island, NewYork eind jaren vijftig en herinnert zich reeds op jonge leeftijd ontmoetingen te hebben gehad met aliens. Sommige zagen er volgens hem menselijk uit. Zijn geboorte was evenzeer een bizarre aangelegenheid. Zijn moeder was door de dokters verteld geweest dat ze geen kinderen kon krijgen en toch zag Stewart het levenslicht. Tot op vandaag blijft zijn geboorte een mysterie. Tijdens zijn middelbare schoolperiode werd hij s’nachts opgepikt door wat hij extra-terrestials (ET) pleegde te noemden. Achteraf bleken het echter militairen te zijn die deze opdrachten uitvoerden onder ET dekmantels.

HET MONTAUK PROJECT Feit of fictie?

Vanwege zijn “speciale” karaktertrekken werd hij verplicht deel te nemen aan de genetische experimenten in het Montauk project. Later vernam hij dat slechts 1% van allen die er aan deelnamen dit hebben overleefd. Swerdlow werd een soort abnormaliteit met” speciale vaardigheden”. Deze vaardigheden werden uitgebreid gebruikt in het programmeren van de Montauk Boys. Stewart bevestigt ook de aanwezigheid van Al Bielek. Hij bevestigt dat Bielek de Psychic Program Manager gedurende zijn verblijf daar.

Het is 1971 en ene Preston Nichols heeft een beurs gekregen om bij een groot bedrijf studie te doen naar het al dan niet bestaan van telepathie. Zoals zovelen begint hij zeer sceptisch aan het onderzoek, hij gaat ervan uit dat hij uiteindelijk zal aantonen dat er geen sprake is van een dergelijk fenomeen. Tot zijn verbazing echter komt Preston er achter dat telepathie wel degelijk een realiteit is en dat deze communicatie in feite werkt via processen die qua gedrag veel weg hebben van radiogolven. Het onderzoek heeft dus bestaansrecht en Nichols experimenteert met diverse ‘psychics’: helderzienden, telepaten of hoe je ze ook wilt noemen.

In 1983 werd het Montauk Station vernietigd en tengevolge van dit feit kwam Stewart in een draaikolk terecht. Hij gelooft dat het station een soort mentaal “slot” op zijn brein had aangesloten en hem in zekere zin volledig controleerde. Op het moment dat het slot wegviel verloor hij zijn identiteit. De laatste 17 jaar heeft Steward Swerdlow hard gewerkt om zijn identiteit terug te vinden. Met succes! Hij werd ook verscheidene keren opgesloten teneinde te verhinderen dat hij over zijn verleden zou spreken. Het feit dat hij zijn geheugen en herinneringen aan Montauk nooit verloor is het unieke aan Stewart.

In 1974 stuit hij op iets vreemds: elke dag, op hetzelfde tijdstip lijkt het of de geest van de testpersonen ‘op slot’ zit, ze kunnen een bepaalde periode ‘niet effectief denken’, zoals hij het omschrijft. Nichols’ ontdekking dat telepathie werkt via een radiogolf-structuur, doet hem vermoeden dat een elektronisch signaal verantwoordelijk kan zijn voor dit

Op dit moment leert Stewart anderen de technieken die hij heeft geleerd op Montauk maar dan met positieve intenties. Via seminars leert hij zijn studenten hun mentale capaciteiten te verbeteren en ontwikkelen.

verschijnsel. Hij doet wat onderzoek en komt tot de conclusie dat een cyclus van 410 – 420 MHz in ‘de ether’ de boosdoener is. De bron is snel gevonden, in de vorm van een rood/witte radar antenne bij een Air Force basis op Montauk Point (Long Island)... Wie zou hier niet nieuwsgierig van worden?

Op onderzoek uit dus... Preston vraagt wat rond en komt er achter dat de basis bij Montauk volledig in bedrijf is, en hevig beveiligd. Buiten het feit dat het radarproject in handen is van de FAA (Federal Aviation Administration) komt hij niet veel te weten. Er is wel een vreemd aspect aan het verhaal, aangezien de radarinstallatie een zgn. Sage Radar uit de tweede wereldoorlog is, behoorlijk verouderd dus. Een reden waarom de FAA een dergelijk systeem nodig zou hebben, kan Nichols zo snel niet verzinnen en er is niemand die hem verder kan of wil helpen. Een doodlopende straat dus. In 1984 hoort Nichols via-via dat de basis inmiddels verlaten is en hij besluit een kijkje te gaan nemen: De basis blijkt behoorlijk rommelig achtergelaten te zijn, overal rondslingerend papierwerk en verdwaalde radio-apparatuur. Aangezien hij een verzamelaar is van radioapparatuur pleegt hij wat telefoontjes en met wat moeite lukt het hem na enige tijd om toestemming te krijgen om de apparatuur over te nemen. Hij vertrekt later dus opnieuw naar de basis om de boel op te halen met één van zijn ‘psychics’, Brian. In een van de gebouwen stuiten ze op een dakloze, die daar woont sinds de basis sloot. De man lijkt Preston te herkennen en vertelt tussen neus en lippen door iets over een groot experiment een jaar eerder, waar hij zelf als technicus aan deelnam. Het verhaal begint steeds vreemder te worden. Nichols blijft geïntrigeerd door de basis bij Montauk Point en gaat door de jaren heen steeds vaker op onderzoek uit, met wisselende groepjes mensen, waaronder ‘psychic’ Duncan Cameron (waar hebben we die naam eerder gehoord?). Deze Cameron lijkt de basis, geheel onverklaarbaar, als zijn broekzak te kennen en raakt op een bepaald moment zelfs in trance op de basis, wat resulteert in een stortvloed aan onverwachte informatie aangaande het Montauk Project. 15

Preston Nichols Tijdlijn-'superstring' Daar wil Nichols het fijne van weten, hij laat een serie technieken op Duncan los, waarmee geblokkeerde herinneringen naar boven gehaald kunnen worden. Zodoende komt onder andere Duncans betrokkenheid bij het Philadelphia Experiment1 aan het licht. Gaandeweg komt Nichols meer en meer verontrustende informatie op het spoor: Ook hijzelf heeft bepaalde blokkades in zijn geheugen, na verloop van tijd blijkt hij zelfs over herinneringen van twee tijdspaden te beschikken. In een van de twee tijdspaden is hij zelfs een behoorlijk hoge pief in het project: “Preston B. Nichols: Assistant Project Director”... Tot zover een korte samenvatting van de eerste hoofdstukken uit “The Montauk Project, Experiments in Time”. Deze aanpak om iets van de sfeer weer te geven en het hoge gehalte ‘toevallige ontdekkingen’ aan te geven. Ik zal me verder beperken tot de essentie.

Het Montauk Project, wat hield dat eigenlijk in? We herinneren ons dat John von Neumann een van de wetenschappers was die bij het Philadelphia experiment betrokken was. Zijn volgende project was van een iets andere 1

Experiment waarbij een schip

genaamd de Eldrigde een reis door de tijd maakte.

(Uit: The Music of Time) In het begin van de jaren tachtig besloten de leiders van het Montauk Project om de muziek van 'Het Zwanenmeer' te gebruiken als de muzikale frequentie matrix om de tijdgolven van het Montauk Project te dragen. Ze kozen de RCA-opnamen van het Zwanenmeer van Tchaikovsky, waar ik zelf bij betrokken ben geweest. Dit had waarschijnlijk iets te maken met het feit dat ik bij die originele opnamen in 1963 aanwezig was, waardoor ik als 'getuige' kon worden gebruikt. Een getuige (witness) wordt beschreven als iets of iemand dat de vibratie draagt van een voorwerp of een plaats op aarde, waar je contact mee wilt maken. Kleren, een haar of een persoonlijk bezit kan dienen als 'getuige' van een persoon. Deze opname van het Zwanenmeer functioneerde als drager voor de gedachtevorm die werd opgewekt en die deze werkelijkheid feitelijk heeft geschapen. Hij loopt van zo'n 3 miljoen jaar voor Christus tot het jaar 6037. Steeds wanneer je het 'eindpunt' van die toekomst pakt, in dit geval 6037, en het terugvoert naar het begin - 3 miljoen jaar voor Christus - dan ontstaat een pad tussen het begin en einde der tijden. Steeds wanneer je zo'n lus maakt, schep je wat bekend staat als een superstring. Een superstring is een koord van energie die door tijd en ruimte gaat. Het definieert onze tijd. Einstein stelde al voor dat wanneer je steeds in een rechte lijn vooruit gaat, je eindigt op het punt waar je begonnen bent. Dat is dus een superstring. Je kunt de superstring voorstellen als een rechte lijn die zich vormt in de zee van tijd. Die zee stelt alle quantum mogelijkheden voor. De oorspronkelijke tijdlijn schept de eerste tijdstroom. De volgende 'ronde' gaat er energie om die eerste lijn heen stromen als een spiraal. Het vormt een 'twistor' of 'spinor'. Hierdoor wordt er textuur en context toegevoegd tot er een soort matrix ontstaat die er aan de binnenkant uit kan zien als een roosterwerk. Aan de buitenkant ziet het eruit als een buis of pijp. Wij noemen dit gelede tijd - a "time manifold", of gewoon een 'manifold'. Deze spiraal vormt zich rond de tijdstroom en maakt de ervaring van het mens -zijn mogelijk. Die 'manifold' vormt een zelfstandig continuum, een tijdstroom op zichzelf.Dus elke keer dat je het eindpunt terugvoert 16naar het begin schep je weer een versie van dezelfde 'werkelijkheid'.

aard, maar wel degelijk geïnspireerd door het gebeuren in 1943. De psychische problemen die de bemanning van de Eldridge had overgehouden aan hun uitstapje naar een andere dimensie waren kennelijk reden genoeg om een grootschalig onderzoek te starten naar de werking van de menselijke geest. Men hoopte er zo onder andere achter te komen waarom de mens niet bestand is tegen een meerdimensionale ervaring. Door middel van computer- en radiotechnologie lukte het uiteindelijk om menselijke gedachtepatronen te registreren. Een machine waarmee gedachten gelezen kunnen worden dus.(!) Een logische volgende gedachte in de research is dan de volgende: Zou het mogelijk zijn om gedachten via deze machine over te brengen naar andere levende wezens? In theorie bleek dit inderdaad mogelijk te zijn, een kleine stap naar ‘Mind Control’ experimenten.. De politiek kreeg op een gegeven moment lucht van het Mind-Control potentieel en trok haar handen af van het hele project: Dit ging natuurlijk veel te ver. Gelukkig was daar een geheime groepering met militaire connecties die de boel graag verder wilde financieren en het project werd verplaatst van de Brookhaven National Laboratories naar Camp Hero bij Montauk Point. Een belangrijke reden voor de verhuizing naar Montauk: De daar aanwezige Sage radar uit de tweede “…Het Montauk project is wereldoorlog, die werkte op een frequentie van 400-425 dus niets meer of minder MHz. En laat dat nou net de frequentie zijn waarmee de dan een experiment waarbij menselijke geest beïnvloed kan worden... men het gedrag van mensen

Het Montauk project is dus niets meer of minder dan een en dieren probeerde te experiment waarbij men het gedrag van mensen en dieren beïnvloeden door middel probeerde te beïnvloeden door middel van een soort programmering. Dit werd bereikt door een proefpersoon van een soort aan een computer te linken en zijn gedachten zodanig te programmering…” versterken dat men zowel subjectieve of objectieve illusies kon opwekken. Op deze manier bleek het zelfs mogelijk materie te laten verschijnen via gedachtekracht: De proefpersoon dacht bijvoorbeeld aan een boek en ‘presto’: het boek verscheen. De gemiddelde wetenschapper wil natuurlijk altijd nóg verder met zijn onderzoek, dus men verzon het volgende: Wat gebeurt er als de proefpersoon denkt aan een boek, dat in plaats van nu, gisteren verscheen. Deze manier van denken leidde ertoe dat men ging experimenteren met het buigen van tijd door middel van gedachtekracht. Na jaren van onderzoek en experimenteren vond het project zijn hoogtepunt op 12 augustus 1983, in de vorm van een ‘tijdtunnel’ of vortex naar het jaar 1943: het Philadelphia experiment. We weten nog dat men de controle over het project naar mate de tijd verstreek verloor en dat Al Bielek en Duncan Cameron in 1943 de boel kort en klein hebben geslagen om het experiment stop te zetten, maar ook in 1983 werd de apparatuur vernietigd. Door –daar hebben we hem alwéér- Duncan Cameron. Ten tijde van de climax in 1983 was hij aangesloten op de centrale computer en dus dé aangewezen man om met zijn versterkte 17

gedachten iets op touw te zetten teneinde het proces een halt toe te roepen: Duncan projecteert uit zijn onderbewustzijn een groot electromagnetisch ‘beest’ dat alle apparatuur vernielt aan de 1983-kant en daarmee is het eind van het experiment een feit. De basis wordt gesloten, de ingangen worden volgestort met beton en de getuigen gehersenspoeld. Hier zal nooit iemand meer om malen. Althans, dat was de bedoeling. Zoals in de inleiding duidelijk werd, zijn er tegen de verwachting in toch mensen opgestaan die zich de gang van zaken (deels) gingen herinneren en die vervolgens een groot onderzoek gestart zijn, met als gevolg opnieuw de meest spectaculaire bevindingen. In de diverse navolgende boeken worden dan ook connecties met UFO’s, Aliens, Ondergrondse bases, Nazi-goud, pyramides bij Montauk, Aleister Crowley2 en ga zo maar door uit de doeken gedaan. (Wie weet komen we op deze aspecten nog een keer op terug.)

Juist ja... Een bizar vervolg op een bizar verhaal, dat zal niemand ontkennen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Preston Nichols, die dit verhaal aanzwengelde en het zo bij een groot publiek bekendmaakte, door de Amerikaanse autoriteiten is voorgedragen voor een geheel verzorgd verblijf in een psychiatrische inrichting. Terecht? Wie weet... Hoe dan ook, de beste man loopt nog steeds vrij rond, tot ongenoegen van ‘the powers that be’.Dat neemt echter niet weg dat dit soort claims tot de verbeelding spreekt en mensen er toe zet om zelf op onderzoek uit te gaan. Een greepje uit wat materiaal van personen die ter plaatse zijn geweest en onderzoek hebben gedaan: Zij hebben aangetoond dat de radarinstallatie in die tijd nog steeds in functie was (het ding roteerde destijds nog wel eens), terwijl de basis toch echt gesloten was en niet meer in gebruik zou moeten zijn. Ook wordt melding gemaakt van UFO-achtige activiteiten en het gevoel bespied te worden. K.B.Wells heeft in zijn boek ‘The Montauk Files’ aangetoond dat enkele claims uit de reeks Montauk boeken op feiten berusten. Maar goed, wat hebben we tot nu toe voor bewijs dat er inderdaad door de tijd gereisd is? Simpel: He-le-maal niets, tenzij we van het goede in de mens uitgaan en de hiervoor genoemde ‘betrokkenen’ op hun woord geloven. We hebben wel wat aanknopingspunten dat er bij de bewuste basis meer gaande is of was dan men ons wil doen geloven, maar of dat zal leiden tot het definitieve bewijs? Daar gaan we maar niet van uit... Het is dus verstandig om via andere kanalen op zoek te gaan naar eventuele bewijslast. In het volgende deel laten we Bielek, Nichols en Cameron dus even voor wie en wat ze zijn en gaan we elders op zoek naar aanwijzingen.

Controversiële bekende beoefenaar van occulte, zwarte magie.

1. $172,200 – Sher, Susan (Chief Of Staff) 2. $140,000 – Frye, Jocelyn C. (Deputy Assistant to the President and Director of Policy And Projects For The First Lady) 3. $113,000 – Rogers, Desiree G. (Special Assistant to the President and White HouseSocial Secretary) 4. $102,000 – Johnston, Camille Y. (Special Assistant to the President and Director ofCommunications for the First Lady) 5. $100,000 – Winter, Melissa E. (Special Assistant to the President and Deputy Chief Of Staff to the First Lady) 6. $90,000 - Medina , David S. (Deputy Chief Of Staff to the First Lady) 7. $84,000 – Lelyveld, Catherine M. (Director and Press Secretary to the First Lady) 8. $75,000 – Starkey, Frances M. (Director of Scheduling and Advance for the First Lady) 9. $70,000 – Sanders, Trooper (Deputy Director of Policy and Projects for the First Lady) 10. $65,000 – Burnough, Erinn J. (Deputy Director and Deputy Social Secretary) 11. $64,000 – Reinstein, Joseph B. (Deputy Director and Deputy Social Secretary) 12. $62,000 – Goodman, Jennifer R. (Deputy Director of Scheduling and Events Coordinator For The First Lady) 13. $60,000 – Fitts, Alan O. (Deputy Director of Advance and Trip Director for the First Lady) 14. $57,500 - Lewis, Dana M. (Special Assistant and Personal Aide to the First Lady) 15. $52,500 – Mustaphi, Semonti M. (Associate Director and Deputy Press Secretary to The First Lady) 16. $50,000 – Jarvis, Kristen E. (Special Assistant for Scheduling and Traveling Aide toThe First Lady) 17. $45,000 – Lechtenberg, Tyler A. (Associate Director of Correspondence For The First Lady) 18. $43,000 – Tubman, Samantha (Deputy Associate Director, Social Office) 19. $40,000 – Boswell, Joseph J. (Executive Assistant to the Chief Of Staff to the First Lady) 20. $36,000 – Armbruster, Sally M. (Staff Assistant to the Social Secretary) 21. $35,000 – Bookey, Natalie (Staff Assistant) 22. $35,000 – Jackson, Deilia A. (Deputy Associate Director of Correspondence for the First Lady)

Bron: http://atrueott.wordpress.com/

Bovenstaande bedragen worden per jaar betaald aan de 22 koppige staf van Mevr. Barack Obama. Voor de ambtstermijn van 4 jaar komt dit neer op meer dan 6 miljoen dollar(!). Ter vergelijking: Hillary Clinton zou over slechts 3 stafleden hebben beschikt. 19

DE HOLLE AARDE THEORIE Ondergrondse beschavingen zijn gekoppeld aan de Theorie over de Holle Aarde. Daarin gaat men ervan uit dat er, onder de oppervlakte van onze planeet, rassen en culturen bestaan in Binnenaardse Steden.Vaak zijn die bewoners van de wereld onder de aardkorst in technisch opzicht veel verder dan wij aan de oppervlakte. Er wordt wel beweerd dat UFO's niet van andere planeten komen, maar binnen in de Aarde worden geproduceerd door vreemde wezens. Aan het eind van de 17e eeuw opperde de Engelse astronoom Edmund Halley dat de Aarde uit 4 concentrische bollen bestond en dat het interieur van de Aarde werd bewoond en verlicht werd door een lichtgevende dampkring. Hij veronderstelde tevens dat het verschijnsel Aurora Borealis, dat wat wij Noorderlicht noemen, werd veroorzaakt door ontsnappend gas door de dunne aardkorst bij de polen. In het begin van de 19e eeuw verspreidde John Symes, een excentrieke oorlogsveteraan uit de 1812 oorlog, het concept van de concentrische bollen zo enthousiast dat de veronderstelde toegang tot binnen aarde de Symes Hole werd genoemd. Jules Verne3 schreef “Reis naar het Middelpunt der Aarde” in 1864, en Edgar Rice Burroughs (1875 - 1950) de schepper van “Avonturen op Mars” en “Tarzan van de Apen”, schreef ook romans die zich in de Holle Aarde afspeelden. Legenden spreken vaak tot de verbeelding van schrijvers van fictie en fictie op zich spreekt weer tot de verbeelding van de pseudo-wetenschappers. In 1869 had Cyrus Reed Teed, kruidenspecialist en naar eigen zeggen alchemist, een visioen van een vrouw die hem vertelde dat wij aan de binnenkant van de Holle Aarde leven. Bijna 40 jaar lang bracht Teed dit idee naar voren in pamfletten en middels lezingen. Hij richtte er zelfs een cultus voor op onder de naam de Koreshanen; Koresh is het Hebreeuwse equivalent voor Cyrus. In 1906 publiceerde William Reed het boek: 'Phantom of the Poles', waarin hij beweerde dat nog niemand de Noord - en de Zuidpool had ontdekt omdat ze niet bestaan! Ergo die polen 3

Lid van vrijmetselaarsloge Priorei van Zion.

zijn toegangen tot de Holle Aarde. In 1913 gaf Marshall Gardner het boek: 'Reis naar het Binnenste der Aarde' uit. Hierin verwierp hij het idee van de concentrische bollen, maar zwoer er bij dat binnen de Holle Aarde een zon scheen die een doorsnee van 600 mijl had. Ook Gardner beweerde dat er zich aan de polen enorme gaten bevonden van enkele duizenden mijlen groot. In de 40er jaren van de vorige eeuw vormde Ray Palmer een team met Richard Shaver om het Shaver Mysterie te schrijven. Dit was een legende over een beschaving van mensen in de Holle Aarde die op een hoogstaande, en technisch zeer geavanceerde, beschaving kon bogen. Ray Palmer was ook medeoprichter van allerlei SF magazines als” FATE”, en “Flying Saucers from Other Worlds”... Volgens Richard Toronto betichtte de FBI Palmer en Shaver in 1947 ervan een hysterie rond vliegende schotels te creëren, dat maakte hen uiteindelijk tot de vaders van de moderne UFOlogie. Wij weten inmiddels dat de FBI zelf alles er aan deed om het Roswell Incident4 in de doofpot te stoppen. Dus zodra iemand door de overheidsinstanties ergens van wordt beschuldigd, zitten de overheid er zelf tot over de oren in. En dat gaat nu sterker op dan ooit. In 1964 publiceerde Raymond W. Bernard een boek met de titel: "De Holle Aarde - De grootste geografische ontdekking in de geschiedenis gemaakt door Admiraal Byrd in het Mysterieuze Land Voorbij de Polen". Raymond W. Bernard was/is schrijver van esoterie en tevens leider van een afdeling Rozenkruisers.

Admiraal Richard E.Byrd Het is, voor mensen met een beetje algemene ontwikkeling, bekend dat Richard E. Byrd, admiraal bij de US Navy in 1926 naar de Noordpool vloog en in 1929 over de Zuidpool. In zijn dagboek schrijft Byrd over het binnengaan van de Holle Aarde, om samen met anderen meer dan 17 mijl te reizen tussen bergen, meren, rivieren, groene vegetatie en dierenleven! Hij schrijft dat hij enorme dieren, die op mammoeten uit de oudheid leken, door de bossen zag gaan. Hij vond zelfs steden en een bloeiende beschaving. De buitentemperatuur was zo'n 23° C, en zijn vliegtuig werd begroet door vliegende machines die hij nog nooit gezien had. Zij escorteerden hem naar een veilige landingsplek waar hij heel hartelijk werd ontvangen door afgezanten van Agartha. Na een rustpauze werden hij en zijn bemanning meegenomen naar de koning en koningin van Agartha. Zij vertelden hem dat het hem was toegestaan Agartha binnen to 4

Volgens Stewart Swerdlow was Roswell “a staged event” door de CIA en de NASA.

komen omdat hij hoge moraal, en een ethisch karakter had. Vervolgens vertelden ze hem dat ze zich zorgen maakten over bommen en andere testen die aan de oppervlakte werden uitgevoerd door diverse regeringen. (en dat in 1926 of 1929!) Na dit bezoek werden Byrd en zijn bemanning begeleidt op weg naar de oppervlakte. In januari 1956 leidde admiraal Byrd een expeditie naar de Zuidpool. Tijdens die expeditie drongen Byrd en zijn team 2.300 mijl door in het binnenste der Aarde. Admiraal Byrd beweerde dat de Noord en de Zuidpool slechts twee van de vele poorten waren naar het Middelpunt der Aarde. Hij schreef zelfs dat hij een zon onder de Aarde heeft gezien.

Dr.Raymond Bernard In zijn boek 'De Holle Aarde' schrijft Dr. Raymond Bernard over mensen die in Binnen Aarde zijn geweest en wat er met hen is gebeurd. Er wordt in dat boek melding gemaakt van een foto die in 1960 in “The Globe and Mail” in Toronto/Canada was gepubliceerd. Op die foto was een mooie vallei te zien met weelderig begroeide heuvels. Een piloot claimde toen dat hij de foto had genomen toen hij de Noordpool in vloog. Bernard schreef ook “Vliegende Schotels uit het Binnenste van de Aarde.” In het boek 'Letters from Nowhere' beweert Bernard contact te hebben gehad met grote mystici in geheime ashrams en met Dalai Lama's in Tibet.Hij was net zo iemand als Gurdjieff5. Volgens de officiële lezing... stierf Dr. Bernard aan een longontsteking op 10 september 1965, tijdens een zoektocht in Zuid Amerika naar openingen die naar Binnen Aarde zouden leiden. Bernard schijnt elke legende die te maken heeft met het idee van een Holle Aarde volkomen geaccepteerd te hebben, zelfs het denkbeeld dat de Eskimo's van Binnen Aarde afkomstig zijn, en dat er - zelfs nu nog - een geavanceerde beschaving leeft, die zo nu en dan hun UFO's naar buiten schieten voor plundertochten of invasie doeleinden. Bernard aanvaardt ook probleemloos de bewering van Richard Shaver dat hij, Shaver dus, de relativiteitstheorie al in Binnen Aarde had geleerd voor Einstein daarmee kwam. Admiraal Byrd noemde Antarctica het 'Land van Eeuwige Mysteriën' In zijn dagboek staat: 'Ik zou wel eens dat land voorbij de (Noord) Pool willen zien. Dat land is het centrum van het Grote Onbekende.'

De Nazi's Holle Aarde volgens Nazi's. Het idee van een Holle Aarde had enkele aanhangers in Nazi Duitsland. Er wordt zelfs gefluisterd dat Hitler en een deel van zijn staf gedurende de laatste dagen van het Derde Rijk 5

Oosteuropese guru uit de jaren 1950. “The Fourth Way”

ontsnapten via een opening in de Zuidpool. Sommige van zijn top adviseurs, en misschien ook Hitler zelf, geloofden dat de Aarde hol was, en er was ten minste één expeditie van Nazi militairen, die dat geloof onderzochten om er hun strategische voordeel me te kunnen doen tijdens de oorlog. De eerder genoemde Cyrus Reed was zo bezeten van dat concept dat hij in 1888 te Chicago een religieuze commune oprichtte. Los van die commune ontstond er in Duitsland een andere 'sekte' die de idee van een Inwendige Aarde aanhing, en daarmee ook bepaalde segmenten van de Nazi hiërarchie6 beïnvloedde. Hitlers Nazi's waren ervan overtuigd dat zij waren voorbestemd om de wereld te over heersen, en zij kwamen tot deze idiotie door de acceptatie van vele occulte overtuigingen en oefeningen, inclusief astrologie, de voorspellingen van Nostradamus en de theorie over de Holle Aarde.Omdat zij dachten dat de oppervlakte waarop we leven zich aan de binnenkant van een concave Aarde bevindt, stuurde Hitler een expeditie o.l.v. Dr. Heinz Fischer, voorzien van sterke telescopische camera's naar het Baltische eiland Rugen om de Britse vloot te bespioneren. Fischer deed dat niet door met zijn camera's over zee uit te kijken, maar door zijn lenzen omhoog te richten op de atmosfeer boven de Atlantische Oceaan.Onnodig te zeggen dat de hele expeditie een grote flop werd. Voorts is er nog de legende dat Hitler en zijn Nazi consorten aan het eind van de Tweede Wereldoorlog uit Duitsland wisten te ontsnappen en naar Antarctica vluchtten waar ze een ingang naar de Holle Aarde hadden ontdekt.7 Volgens de Hollow Earth Research Society, in Ontario, Canada, zijn ze er nog steeds (in Neu Schwabenland). Deze organisatie beweert dat de Geallieerden na de oorlog bemerkten dat er 2.000 wetenschappers uit Duitsland en Italië samen met bijna een miljoen mensen waren verdwenen in het land voorbij de Zuidpool. Het verhaal wordt nog complexer vanwege door Nazi's ontwikkelde UFO's, samenwerking tussen de Nazi's en de mensen van de Binnen Aardse Steden, en UFO bemanningen met een zeer Arisch uiterlijk.

Holle Aarde volgens Boeddhisten In Boeddhistische landen neemt men algemeen aan dat een ras van supermensen met regelmaat naar de oppervlakte komt om te zien hoever het menselijk ras zich heeft ontwikkeld. Er wordt algemeen aangenomen dat Binnen Aarde miljoenen inwoners kent en vele steden, waarvan Shamballa de hoofdstad is.Volgens de overlevering werd Agartha, één 6

Volgens documentatie zou Himmler hier voornamelijk mee bezig geweest zijn.

Waarschijnlijk cover-up story voor Project Paperclip van de CIA/OSS

van die steden, duizenden jaren geleden al voor het eerst gekoloniseerd toen een heilige man een complete stam ondergronds leidde. De onderaardse mensen beschikken over een kennis en technisch kunnen die de wereld aan de oppervlakte ver te boven gaan.

Holle Aarde volgens India De Ramayana, een van de beroemdste teksten van India, vertelt het verhaal van Rama, een grote Avatar. Volgens dat verhaal was Rama een afgezant van Agartha die in een luchtschip arriveerde. Er is ook een oud geloof in India, en het heeft tot nu toe aanhangers, dat een ondergronds ras van slangenmensen zich ophoudt in de steden Patala en Bhogavati. Volgens de legende voeren ze oorlog met het koninkrijk Agartha. De 'Naga's' - het ras van slangenmensen worden omschreven als een zeer geavanceerd ras of soort met een hoog ontwikkelde techniek. Ze hebben ook grote minachting voor mensen, die ze vaak ontvoeren, martelen, hun genen mee kruisen of ze gewoon opeten.Terwijl de ingang naar Bhogavati zich ergens in de Himalaya moet bevinden, geloven sommige mensen dat de toegang tot Patala in de Bron van Sheshna in Benares gezocht moet worden. Sherman Minton schrijft in zijn boek “Giftige Reptielen” dat die ingang heel werkelijk is, met 40 treden die afdalen in een cirkelvormige diepte en eindigt bij een gesloten stenen deur die afgewerkt is met cobra's in bas-reliëf. In Tibet bevindt zich ook een belangrijke mystieke schrijn die 'Patala' wordt genoemd. Deze schrijn ligt volgens de lokale bewoners boven op een oud grotten - en tunnelsysteem dat zich uitstrekt onder het Aziatisch continent en mogelijk zelfs erbuiten. De Naga's hebben enorme affiniteit met water, en de ingangen naar hun ondergrondse paleizen worden geacht op de bodem van bronnen, diepe meren en rivieren te liggen.

De Oudsten In een artikel voor “Atlantis Rising Magazine” schrijft Brad Steiger over de legendes van De Oudsten, een oeroud ras dat miljoenen jaren geleden de Aarde bewoonde en daarna ondergronds gingen. Volgens Steiger zijn De Oudsten een 'immens intelligent, en geavanceerd wetenschappelijk ras, dat ervoor heeft gekozen onder de oppervlakte van de planeet hun eigen omgeving te creëren, en in hun eigen behoeften te voorzien. De Oudsten zijn menselijk, met een extreem lange “life-span”, die reeds miljoenen jaren voor de Homo Sapiens de Aarde bevolkten. De Oudsten houden zich over het algemeen afzijdig van de mensen aan de oppervlakte, maar bij tijd en wijle zouden ze naar boven komen om opbouwende kritiek te ventileren. Ze zouden ook vaak mensenkinderen ontvoeren om hen als hun eigen kind op te voeden.

Titanen Richard Shaver, reeds eerder genoemd in verband met 'opmerkelijke verhalen', schreef in 1945 een verhaal voor “Amazing Stories Magazine”. Hij beweerde in dat verhaal dat hij te gast was geweest bij een onderaardse beschaving. Hoewel niemand hem serieus nam, men geloofde dat hij psychotisch was, hield Shaver vol dat hij de waarheid schreef. Hij hield staande dat dit ras van Titanen in een heel ver verleden van een ander zonnestelsel naar deze planeet waren gekomen. Na een tijd aan de oppervlakte te hebben geleefd, kwamen ze tot de ontdekking dat onze zon hen sneller ouder maakte dan ze gewend waren. Ze gingen ondergronds en bouwden immense complexen om in te wonen. Tenslotte gingen ze op zoek naar een nieuwe planeet, verlieten de Aarde en lieten hun ondergrondse steden achter. Volgens Shaver lieten ze ook wezens achter; de boosaardige Dero, een soort schadelijke robots, en de Tero, een soort geïntegreerde robots. En volgens Shaver waren het die laatsten bij wie hij te gast was. De toegang tot deze onderaardse steden werd nooit gevonden. Je kunt je, bij het lezen hiervan afvragen wie de reuzenhoofden van circa 24 ton per stuk in La Venta, Mexico heeft achtergelaten. Dan denk je onwillekeurig toch ook aan de Moai beelden op Paaseiland met hoofddeksels van zo'n 10 ton. Zo zijn er tientallen megalitische bouwwerken verspreid over de hele wereld die niet door mensenhanden gemaakt lijken te zijn. De stenen zijn onmenselijk zwaar en zo naadloos tegen elkaar aan gezet, dat zelfs moderne hijswerktuigen dit nog niet kunnen klaren. Je hoeft alleen maar te kijken naar de muren van constructies in Sacsayhuaman, of Ollantaytambo in Peru. Er zijn veelhoekige en naadloos op elkaar passende stenen bij van meer dan 100 ton! Laten we dan maar zwijgen over de kinderlijke pogingen van wetenschappers om met moderne technieken en mankracht te bewijzen dat de piramiden op Giza door mensen zijn gemaakt.

Agartha Er wordt tegenwoordig verondersteld dat er een beschaving in Binnen Aarde leeft op een locatie die Agartha wordt genoemd. Deze naam is thans ook gemeengoed geworden voor alles wat zich onder onze oppervlakte ophoudt. De hoofdstad van dit onderaardse wereldrijk is Shamballa. De bron van al die informatie schijnt de biografie te zijn van de Noorse zeeman Olaf Jansen, met als titel 'De Rokerige God' . In zijn boek “Agartha; Geheimen van de Binnenaardse Steden”, legt Willis Emerson uit hoe de sloep van Olaf Jansen door een ingang bij de Noordpool Binnenaarde binnenvoer. Bijna 2 jaar leefde Jansen bij de bewoners van de Agartha kolonies, die een netwerk onder de hele oppervlakte vormden. De Binnenaardsen waren volgens Emerson 3,60m lang en leefden in een wereld die door een 'Rokerige Zon' werd beschenen. Shamballa, een van die kolonies, was tevens de regeringszetel van het netwerk. Shamballa is meer een soort continent, terwijl de kolonies kleinere op zich zelf staande ecosystemen zijn die net onder de 25

aardoppervlakte liggen of heel discreet in bergen verborgen liggen.

Veronderstelde ingangen/poorten naar Agartha Kentucky Mammoth Cave in Kentucky,USA, Manaus, Brazilië. Mato Grosso, Brazilië / Stad van Posseidon, Igua Waterval op de grens van Brazilië en Argentinië, Epomeoberg in Italië. De Himalaya in Tibet. De ingang wordt, naar men aanneemt, bewaakt door Hindu monniken. Mongolië; de ondergrondse stad Shingwa wordt verondersteld onder/op de grens tussen Mongolië en China te liggen. Rama in India. Onder deze stad aan de oppervlakte ligt een verloren stad die ook Rama heette.De Grote Piramide op Giza. Koning Salomons Mijnen. De Noord - en Zuidpool. Mount Shasta, Californië. De Agarthaanse stad Telos bevindt zich onder deze berg. Dero Grotten; de Atlantische verbinding.

Denver Airport Het vreemdste vliegveld ter wereld (Vrij Vertaald: René Voogt)

Een apocalyptisch paard met gloeiende rode ogen verwelkomt de bezoekers? Gezien. Nachtmerrieachtige muurschilderingen? Gezien. Vreemde woorden en symbolen verwerkt in de vloer? Gezien. Gargoyles (Waterspuwers) zittend in koffers? Gezien. Start-en landingsbanen met de vorm van een Nazi hakenkruis? Gezien. OK, deze plek is kwaad. Maar nu serieus, er zijn zoveel onregelmatigheden rond het DIA (Denver International Airport), dat er een lijvig boek over dat onderwerp geschreven zou kunnen worden. De faciliteiten en de afgebeelde kunst laten veel waarnemers geloven dat het DIA veel meer is dan alleen een luchthaven: het is letterlijk een New-Age kathedraal, vol met occulte 26

symbolen en verwijzingen naar geheime genootschappen. De kunst op het vliegveld (DIA) is GEEN opeenhoping van bizarre keuzes gemaakt door mensen met een slechte smaak, zoals velen zullen denken. Het is een samenhangende verzameling van symbolische stukken die de filosofie, de opvattingen en de doelstellingen weerspiegelen van de mondiale elite. DIA is de grootste luchthaven in Amerika en het heeft meer dan 4,8 miljard dollar gekost. Alles met betrekking tot deze luchthaven is zorgvuldig gepland en alles is er met een reden.

De luchthaven De luchthaven installatie zelf roept een berg vragen op over het werkelijke doel van deze mega structuur. Talrijke theorieën gaan rond over DIA betreffende een ondergrondse militaire bases, buitenaardse en / of reptielachtige wezens. Ik ben me ervan bewust dat alles mogelijk is, en dus zullen wij ons vastklampen aan de gedocumenteerde feiten. De luchthaven werd gebouwd in 1995 op een stuk grond van 34.000 hectare. De bouw dwong de internationale luchthaven “Stapleton” te sluiten, hoewel het meer poorten en landingsbanen gebruikte dan DIA. De aanvankelijke kosten voor de bouw bedroegen zo`n 1,7 miljard dollar, maar het project koste uiteindelijk 4,8 miljard dollar: 3,1 miljard dollar over de begroting heen. Tal van onregelmatigheden werden gemeld tijdens de bouw van de site: * Verschillende aannemers zijn ingehuurd voor verschillende delen van de luchthaven. Zij zijn allen ontslagen nadat hun klus geklaard was. Dit leidt ertoe, dat waarnemers geloven dat het een strategie was om ervoor te zorgen dat niemand een volledig overzicht heeft van het project. * 110 miljoen kubieke meter aarde is verplaatst, veel meer dan gewoonlijk vereist is. Hierdoor ontstond de verdenking dat men onder de grond aan het bouwen was. * 5300 mijl aan glasvezel kabels werd geïnstalleerd voor de communicatie (USA van kust tot kust is 3000 mijl ter vergelijking). * Tank systemen welke 1000 liter vliegtuigbrandstof per minuut kunnen verpompen. Deze hoeveelheid is totaal onzinnig op een commerciële luchthaven. * Geïmporteerd graniet uit de hele wereld, zelfs toen het project al schromelijk over het budget was gegaan. * De bouw van een enorm tunnel systeem (voor vrachtwagens) en ondergrondse treinen. De meeste daarvan worden momenteel niet gebruikt. Een analyse van de beschikbare gegevens reikt mij ten minste één conclusie aan: deze gigantische structuur zal uiteindelijk veel meer moeten worden dan een gewone commerciële luchthaven. Het heeft de capaciteit om een enorme hoeveelheid mensen en voertuigen te verwerken, waardoor waarnemers denken dat de structuur kan worden gebruikt als militaire basis en anderen voegen er zelfs aan toe dat het in de nabije toekomst gebruikt zal worden als een civiel concentratiekamp. Ik zal niet vooruit lopen over dit 27

onderwerp, omdat ik geen bewijs heb van deze claims. Ik zou echter wel begrijpen waarom zulke plannen topgeheim zijn. Laten we eens kijken naar de rustgevende- reiziger vriendelijke-kunst die te zien is op DIA.

Het paard van de Apocalyps

Dus dit is wat u welkom heet zodra u de poorten van de hel binnengaat â&#x20AC;Ś ohh sorry, ik bedoelde de poorten van het vliegveld binnengaat. Een 32 voet hoge hengst van glasvezel met aderen die overal uit z`n hele lichaam komen, en demonische ogen die rood oplichten. Mooi. Ik hoorde dat de kinderen het geweldig vinden. Interessant feit: het paard lag aan de basis van de dood van zijn schepper, Luis Jimenez, terwijl hij eraan werkte. Een gedeelte van het beeld kwam los, viel bovenop hem, en veroorzaakte fatale verwondingen. Zijn vrienden zeggen nu, dat het paard vervloekt is. 28

Wat vertegenwoordigt het? Het 1e dat in me opkwam toen ik dit vreselijke stuk (voor een luchthaven althans) zag was: het vale paard van de Apocalyps. Het is het vierde paard in het boek Openbaring in de Bijbel en wordt heel toepasselijk “DE DOOD” genoemd. “En ik keek, en zag, een vaal paard; en de naam van hem die erop zat was Dood, en de hel volgde met hem. De macht werd gegeven aan hen over een vierde deel van de aarde, om te doden met zwaard, door honger, en dood, met de beesten van de aarde “. Openbaring 6:7-8Met andere woorden, het paard “Dood” bracht doden met wapens, met honger, en met ziektes. Dit is dan een vrij extreme familie luchthaven, toch? Het lijkt er niet op dat het paard daar hoort te zijn. U zult al snel beseffen dat het perfect past bij de rest van DIA. Trouwens, dat paard heeft wel een enge anus!

Maçonnieke Hoeksteen/Sluitsteen

Deze steen bevindt zich in de “Grote Hal” van de luchthaven (die term wordt ook gebruikt door Vrijmetselaars om te verwijzen naar “hun” zaal). Er staan vrijmetselaar symbolen op de steen alsook “toetsen” die in braille lijken te zijn geschreven.

Op het sluitstuk vind je de vermelding “New World Airport Commission”. Deze bijzondere commissie bestaat niet eens, dus het verwijst hoogst waarschijnlijk naar de Nieuwe Wereld Orde. Er ligt ook een tijdcapsule begraven onder de steen welke geopend zal worden in 2094. De schuine arm is ook zeer raadselachtig, en lijkt een ander doel te hebben dan alleen als decoratie. Iemand inzichten hierover?

De Profetische Muurschilderingen De muurschilderingen zijn verdeeld over vier muren, en zijn geschilderd door Leo Tanguma, er wordt verondersteld dat ze vrede, harmonie en de natuur vertegenwoordigen. Maar ik haal die berichten er niet uit. Wanneer je de symboliek van de muurschilderingen analyseert, realiseer je jezelf dat ze een angstaanjagend verhaal van toekomstige gebeurtenissen vertellen, alsof het een soort voorspelling is. Er zijn specifieke sociale en politieke verwijzingen en andere occulte details die de schilderijen in principe omzetten tot een manifest van de Nieuwe Wereld Orde. Naar verluid bevestigde Tanguma dat de richtlijnen voor de schilderijen hem gegeven werden en hem 100 000 $ betaald werd voor de eerste exemplaren. Later ontkende hij dat hem instructies gegeven waren en weerlegde de vragen over de verborgen betekenissen in zijn schilderijen. Voorgaande muurschilderingen van Leo Tanguma hadden een typische Chicano kunst uitstraling, politiek geladen en op de gemeenschap gericht. Echter, zijn werk op DIA stuurt in een totaal andere richting, wat me het onderbuikgevoel geeft dat hij gewoon iemand anders zijn visie tekende. Laten we één voor één eens naar de schilderijen kijken: “In vrede en harmonie met de natuur” Op de officiële website van de luchthaven wordt vermeld dat de muurschildering “vrede en harmonie met de natuur” genoemd wordt. Echt waar? In het midden van het stuk, bedroefde kinderen met uitgestorven dier-en-plant soorten. Op de achtergrond een bos wat in brand staat en nog verder op de achtergrond, een stad die in brand staat. Een interessant feit over die stad is: dat het vele malen is geretoucheerd en overschilderd gedurende de jaren, alsof het iets belangrijks voor de makers 30

vertegenwoordigt. Het lijkt omgeven door een kwaadaardig gekleurde waas, alsof het aangevallen werd door een biochemisch wapen. Eén van de kinderen houdt een Maya-tablet beeltenis vast met het einde van de beschaving. Aan de onderkant van dit “vredige” schilderij, zien we drie open kistjes waarin dode meisjes uit verschillende culturen liggen. Links een zwarte vrouw, en in het midden een inheemse vrouw. Waarom liggen ze daar met al die andere dieren? Voorspellen we hier het uitsterven van deze rassen? We weten inmiddels dat het leger specifieke chemische wapens heeft ontwikkeld tegen bepaalde rassen. Hier is wat het project voor de Nieuwe Amerikaanse Eeuw (PNAC), een denktank die het defensie en buitenland beleid van de VS gedefinieerd daarover te zeggen heeft: “… De manier van oorlogvoering … zal een enorm verschil zijn met vandaag … “De strijd” zal waarschijnlijk plaatsvinden in totaal nieuwe afmetingen … geavanceerde vormen van biologische oorlogsvoering die als “doel” specifieke gentypes kunnen treffen, zouden de biologische oorlogsvoering kunnen transformeren van het rijk van terreur tot een politiek nuttig instrument. “ Het meisje aan de rechterkant heeft een Bijbel vast en een gele “Joden” ster, gebruikt door de nazi’s om destijds de joden te identificeren. Het lijkt de dood van het joods-Christelijke geloof te symboliseren. De groep die deze beelden voor dit vliegveld verkozen heeft zijn definitief geen Christenen of Joden. Geheime genootschappen hebben hun eigen geloof systeem dat veel te complex is om hier uit te leggen (zie de “Educate Yourself ‘sectie voor meer info klik hier). Ik kan je echter wel vertellen dat (dood) kisten een belangrijk onderdeel zijn van de maçonnieke symboliek zoals je kunt zien in de volgende afbeelding van de belangrijkste symbolen van de vrijmetselarij. Graven/kisten zijn ook een groot onderdeel van Skull and Bones ‘rituelen.

De Kinderen van de Wereld dromen over vrede De 2e muurschildering bestaat uit twee delen. We lezen van links naar rechts, dus ik zal het analyseren van links naar rechts. Kinderen in alle kleuren, gekleed in folkloristische kostuums geven wapens verpakt in de nationale vlag van hun land aan een … Duitse jongen? Huh? Ja, de Beierse klederdracht laat er geen twijfel over bestaan. De jongen in het midden van de afbeelding, die de hamer vasthoudt en blijkbaar iets aan het bouwen is, is Duits. Zelfs de Amerikaanse jongen (gekleed als een padvinder) lijkt te popelen om zijn wapens en de vlag over te dragen aan de Duitse jongen. Je bent in de grootste luchthaven van Amerika, in het hart van de VS, en dan wordt dit weergegeven op muurschilderingen. Amerika onderwerpt zich vreugdevol aan Duitsland. Het is gewoon te gek voor woorden. Dit representeert overduidelijk dat de landen van de wereld hun militaire macht en hun nationale identiteit opgeven “voor het gemeenschappelijk belang”. Weer een andere verwijzing naar de Nieuwe Wereld Orde, met hun wereld regering en wereld leger. Maar waarom staat de Duitse jongen in het centrum van dat alles? Er zijn zo veel verwijzingen naar Duitsland en het nazisme op deze luchthaven, dat het simpelweg GEEN toeval kan zijn. Ik kan het niet helpen, maar ik moet direct denken aan “Operatie Paperclip”, waarin prominente naziwetenschappers en onderzoekers na de Tweede Wereldoorlog naar de Verenigde Staten werden overgebracht. Aan de onderzijde van de muurschildering ligt een terneergeslagen figuur met een geweer (representeert oorlog) met twee duiven die er bovenop zitten (representeert de vrede). Hartverwarmend. Volg nu de beweging van de regenboog die onder het standbeeld begint, over de kinderen gaat, en u leidt naar deel II van de muurschildering (welke onlangs overgeschilderd is) * Deel 2 Het monster is ontwaakt! Dit grote agressieve militaristische figuur is gekleed in een nazi-uniform (let op het symbool op de hoed) met een gezicht in de vorm van een gasmasker. In zijn handen houdt hij een geweer en een sabel, en lijkt het eerder dat 32

de vredesduif heftig gemolesteerd wordt. Aan de linkerzijde wordt een eindeloze rij van huilende ouders getoond die hun levenloze baby`s vasthouden. Dit is echt een afschuwelijk schilderij, zonder verlossende boodschap of moraal. Het feit dat dit getoond wordt bij de hoofdingang van de grootste luchthaven van Amerika, gedurende een tijd van politieke correctheid (de jaren negentig) is totaal afwijkend. Het militaristische figuur wordt verheerlijkt en is almachtig geplaatst, in het centrum van de verrichting. Het heeft haar bevoegdheden weer die ze verloren hadden na de Tweede Wereldoorlog. Het is terug in haar volle glorie en leidt de weg naar een nieuwe Holocaust. Kijk goed naar de mensen aan de linkerkant en de dode kinderen die liggen op stenen. Er zijn geen sporen van geweld te zien. Ze zijn gewoon verstoken van het leven, alsof ze vergiftigd werden door een dodelijk gas afkomstig van de regenboog boven hen. Het monster, beschermd door zijn gasmasker, wijst dat de slachtoffers zich moeten opstellen in de richting van de brief, onderaan.

Het is wezenlijk nog een echte brief ook, geschreven door een Hama Herchenberg, 14 jaar oud, en overleed op 18 december 1943 in het concentratiekamp Auschwitz (zoals geschreven onderaan de brief). Een beetje verontrustend is het niet? Auschwitz was berucht door het gebruik van gifgas.

De kampcommandant Rudolf Hess, getuigde tijdens de processen van Neurenberg, dat tot 3 miljoen mensen waren omgekomen in Auschwitz, ongeveer 90 procent daarvan waren Joden. De meeste slachtoffers werden gedood in de gaskamers van Auschwitz II door het gebruik van Zyklon B (Bron: Wikipedia). De aanwezigheid van een kleurrijke regenboog en een teddybeer in deze afbeelding, symboliseert onze gedachten in directe associatie met de jeugd en onschuld, totaal ziekmakend en verdraaid. Nog één laatste ding over het Kromme Sabel: het is een symbool dat vaak gebruikt wordt in maçonnieke afbeeldingen:

Vrede in harmonie met de natuur Wat zou je doen als je het grootste deel van de wereldbevolking hebt gedood met giftig gas? Dat viert u natuurlijk rond een genetisch gemodificeerde gloeiende plant! Gelukkige mensen uit alle hoeken van de wereld komen af op die onweerstaanbaar plant, sommige vliegen er bijna naar toe. Recht boven deze plant (die niet bestaat in het echte leven) is een Jezus-achtige figuur, maar is definitief NIET Jezus. Alle uitgestorven soorten van de 1ste muurschildering zijn weer allemaal terug, en je ziet zelfs een kleine duif verschijnen in de plant. Wat leuk. Ze voelen zich nu stukken beter nu dat er veel minder mensen op de aarde zijn. De dieren zijn ook gelukkig, en ze danken u voor het sterven. Mensen kunnen nu gebruik maken van een hoog niveau van wetenschappelijke kennis om te leven in een staat van gesynthetiseerde gelukzaligheid door genetisch gemodificeerde planten. Goed voor hen. De walvissen springen in de lucht, en mensen geven elkaar de hand. Als je goed kijkt naar de baby tijgers, die hebben gezichten van menselijke kinderen. Dit is heel bizar. Dit hele stuk stinkt naar genetische modificatie en magie. Kortom, deze muurschilderingen omschrijven duidelijk toegegeven doelen zoals u kunt lezen in documenten waarin wordt opgeroepen voor een Nieuwe Wereld Orde:

* Gigantische ontvolking van de aarde * De dood van het Joods-Christelijke geloof * Eén Wereld regering * Herstel van de natuur Als je mijn stuk hebt gelezen over de Georgia Guidestones, zul je merken dat de thema’s opvallend gelijk zijn. Toeval? De Georgia Guidestones beschikken ook over een sluitstuk met een tijdcapsule die eronder begraven ligt. Dit zijn geen “samenzweringstheorieën” hier, dit zijn feiten. Alles is geschreven in steen zodat je het zelf kunt zien. De elites zelf beheren deze plek en ze bouwen er monumenten om hun cultuur te verheerlijken. Hun “goddelijke kennis” is echter niet toegankelijk voor u, tenzij u een hoog geordend lid bent. Er is zoveel te interpreteren over die muurschilderingen dat ik ervan overtuigd ben dat ik veel details (kleuren, vormen, beweging, symbolen) heb gemist.

De Swastika (vorm) Startbaan Na het zien van alle toespelingen over nazi-Duitsland, zou je dan verbaasd zijn als de start-en landingsbanen de vorm hebben van een swastika? Hier is een luchtfoto van de start-en landingsbanen en eronder is hoe de start-en landingsbanen worden weergegeven in Google Maps. Trek uw eigen conclusies.

Google maps Ik betwijfel ten zeerste of de man die de start-en landingsbanen ontwierp niet hun vreemde vorm heeft opgemerkt. Ik bedoel, iemand in het proces van de tekeningen en / of de bouw zou gezegd moeten hebben: “wacht even, dit lijkt een beetje op dat nazi-symbool! Misschien moeten we het veranderen! We willen niet dat ons nieuwe 4,1 miljard dollar kostende luchthaven, beledigend zal worden “. Maar dat gebeurde niet om wat voor reden dan ook.

Andere rariteiten Zoals ik al eerder heb gezegd, kan er een boek worden geschreven over het DIA, dus ik verlaat u met een aantal ongesorteerde eigenaardigheden die je kunt zien op DIA. * Gargoyles De symboliek van Gargoyles (vuurspuwers) is altijd al een mysterie geweest. Niemand kan echt de reden van hun aanwezigheid uitleggen, vooral op religieuze gebouwen. Zijn het overblijfselen van een vroeger Heidens geloof dat nooit weg ging? Vertegenwoordigen zij iets waar slechts “de verlichte” mensen iets over weten? “Wat doen deze fantasierijke monsters in de wandelgangen van kloosters onder de ogen van de broeders als ze voorlezen? Wat is de betekenis van deze onreine apen, vreemde woeste leeuwen en monsters? Met welk doel zijn deze wezens, half dier, half mens hier geplaatst? -St Bernardus van Clairvaux, 12e eeuw * De vloer Deze foto’s zijn van een vreemde set symbolen die worden afgebeeld op de vloer van het zuidelijke einde van de Grote Zaal op niveau 5 en verder gaan tot aan de noordkant van de Grote Zaal. Let op de zwarte schijf die de zon nadert. Er is geen twijfel dat de architectuur op de vloer met de afgebeelde zon, de zwarte schijf begint te overschaduwen. Is dat een verwijzing naar de Zwarte Zon, zoals die aanbeden werd door de nazi’s?

Wordt dit verondersteld als “Inheemse” kunst die moeder aarde representeert? Het ziet eruit als een buitenaards wezen die het leven op aarde “besprenkeld”. Wat is er met de kleine gezichten aan de bovenkant van het schilderij? Zijn dat buitenaardse die vanuit de ruimte naar ons kijken? Ik weet 36

het niet, ik kan geen informatie hierover vinden. Het doet me denken aan graancirkels om de één of andere reden. Ik hoop dat jullie van deze virtuele tour van DIA hebben genoten en dat u momenteel met een groot vraagteken op uw voorhoofd zit. Voor meer informatie over geheime genootschappen en hun overtuigingen, bezoek dan de “Educate Yourself” pagina. Als u meer informatie heeft over DIA, neem dan gerust contact met me op. (Auteur René Voogt)

De leugen regeert (Op 6 mei 2002 werd Pim Fortuyn in het Mediapark te Hilversum vermoord. Ter herdenking hiervan werd op donderdag 6 mei 2010 op de plaats delict onderstaande rede uitgesproken door Johan Oldenkamp.) â&#x20AC;&#x153;Goedemiddag dames en heren. Vele naĂŻeve landgenoten hebben gisteren bevrijdingsdag gevierd. Zij denken dat wij in dit land in vrijheid leven. Zij hebben geen oog voor alle leugens die onze vrijheid ondermijnen. Zij zien niet dat leugens en macht hand in hand gaan. De leugen regeert, want alle machthebbers liegen, bedriegen en manipuleren er op los. Pim Fortuyn wilde daar tegenin gaan. Diverse machthebbers hebben gezamenlijk besloten om Pim op 6 mei 2002 te laten vermoorden, omdat toen duidelijk was geworden dat hij zijn woorden in daden zou gaan omzetten. Ze hebben daartoe de truc herhaald die bij de moord op John F. Kennedy werd toegepast. Want net als Lee Harvy Oswald (die zelfs niet eens heeft geschoten) fungeerde ook Volkert van der Graaf als een bliksemafleidende zondebok. De echte uitvoerder van Pims doodsvonnis was de Libanese huurmoordenaar genaamd Abu Fatah, die gelegen vanaf het dak van het elektriciteitshuisje bij het NOS-gebouw, met een geweer twee 5,66 mm kogels van voren (onder andere) in het hoofd van Pim schoot. Volkert schoot met een pistool drie 9 mm kogels in eerste instantie van achteren in de romp van Pim. Het onderzoek naar beide soorten kogels is achteraf onmiddellijk in de doofpot beland. En 19 minuten na de dodelijke schoten te hebben gelost, heeft een donkerblauwe BMW Abu Fatah onder politiebegeleiding razendsnel naar Schiphol gereden. Dit alles is door Ine Veen in de openbaarheid gebracht. Theo van Gogh ging nog verder in zijn onderzoek, omdat hij in de vervolgfilm op 0605 de echte verantwoordelijken 38

De Joint Strike op Fortuyn

wilde ontmaskeren. Om deze totale onthulling te voorkomen is Theo op 2 november 2004 vermoord, ook weer door een gehersenspoelde zondebok.

Uit een artikeltje van een paar regels in het AD op de dag van de moord, blijkt inderdaad dat Fortuyn bezoek heeft gehad van belanghebbenden: 'De Amerikaanse ambassadeur Sobel en hoge luchtmachtofficieren hebben bij LPF-lijsttrekker Pim Fortuyn gepleit voor Nederlandse deelname aan de ontwikkeling van de Joint Strike Fighter.' Willem Oltmans in Het Parool van zes januari van dit jaar:

Hoewel Volkert niet schuldig was aan de afgrijselijke moord op Pim, vandaag precies acht jaar geleden, heeft hij toch bekend. Bovendien heeft hij zich kunnen laten bijstaan door peperdure advocaten, terwijl hij leefde van een uitkering. Wat is hier aan de hand?

'Pim Fortuyn heeft in zijn boekje over Paars, op pagina 84 en 85, geschreven dat hij de hele luchtmacht wilde opdoeken. Sobel, de Amerikaanse ambassadeur, is door Bush aangesteld om die tien miljard binnen te halen.'' [Het Parool:] Tien miljard? [Oltmans:] "Ja, voor de Joint Strike Fighter. Dat je dat niet begrijpt..."

Wat hier aan de hand is, is dat de leugen regeert. De verborgen machthebbers hebben alle touwtjes in handen, en onze overheid en onze media doen precies wat zij willen. Op de top van het zichtbare gedeelte van de machtspiramide in ons nederige land zit Beatrix von Amsberg (van Duitse bloede). De titel van het boek van Ine Veen is „Moord door de kroon‟. Deze titel wijst inderdaad in de richting van deze hoofdverdachte voor de schermen. En zij zal precies kunnen vertellen welke machtswellustelingen er achter de schermen medeverantwoordelijk zijn, aangezien het haar eigen vader was die de misdaadorganisatie genaamd de Bilderberg groep mede heeft opgericht.

-Pim Fortuyn was tegen de JSF. "Ja, en daarom wilde Sobel vorig jaar met Pim praten over de JSF. Pim heeft me dat zelf verteld. Albert de Booij was ook bij dat gesprek aanwezig, omdat Pims Engels zo slecht was. Hij heeft mij verteld dat de ambassadeur zich schor heeft geluld om Pim over te halen die vliegtuigen te aanvaarden." -En dat is gelukt? "Volgens De Booij had de ambassadeur Pim al een heel eind omgeturnd. Pim zei tegen mij iets heel anders, maar goed, die is er niet meer. Waar het om gaat, is dat Sobel in een interview met NRC Handelsblad ontkent dat hij met Pim over dat vliegtuig heeft gesproken. Toen ik dat las, dacht ik: de vent liegt. De vraag is: waarom liegt de Amerikaanse ambassadeur?" -Ja, waarom? "Om daarachter te komen, heb ik een fax gestuurd naar meneer Sobel. Waarom liegt u? Why do you lie?"

Ik laat me niet langer regeren door leugenaars. Ik erken het Koninkrijk der Nederlanden niet. Ik erken alleen het universele grondrecht op volledige vrijheid voor iedereen. Laten we zorgen dat Pims dood niet voor niets is geweest. Laten we samen een einde maken aan de regering door leugens. En laten we voortaan net als Pim onvoorwaardelijk zeggen wat we denken, en doen wat we zeggen!

-En wat zei meneer Sobel? "Nadat ik die fax had gestuurd, werd ik gebeld door een man uit Huizen. Die noemde zijn naam en telefoonnummer. 'U kunt bij de politie navragen wie ik ben, want ik ben zeer bekend. Ik wil u wel waarschuwen dat als u doorgaat de Amerikaanse ambassadeur te bestoken met faxen' - nou, ik had één fax gestuurd 'en u zou naar Amerika gaan, dan komt u in een psychiatrische kliniek.' Letterlijk zei hij dat. 'En als u hier blijft, dan zou ik maar uitkijken, want dan krijgt u een kogel.' Nou, daar ben ik wel van geschrokken. Het is de eerste keer dat ik die beurt krijg, hè."

Mijn naam is Johan Oldenkamp, en via mijn boeken, lezingen en internetartikelen (te vinden op Pateo.nl) beoog ik dat we onszelf eindelijk gaan bevrijden van de leugens die we keer op keer op onze mouw laten spelden door de braaf papegaaiende media. De ware toedracht van de moord op Pim is mede door hen in de doofpot gestopt. En dat geldt ook

Bron: http://www.daanspeak.com/Fortuyn09.html

-En hoe voelt dat? "Ik sla alarm. Pim zei ook: ze gaan me vermoorden, en ze hebben het gedaan."

voor de biologische wapens bestemd voor de Mossad bij de Bijlmerramp, evenals voor de illegale landmijnen van Defensie bij de zogenaamde Vuurwerkramp. En wat te denken van alle leugens rond de zogenaamde Mexicaanse griep, evenals de even schandalige HPVvaccinaties? En waarom zwijgt de media over de coup in Polen, het land dat niet aan de leiband wenste te lopen van de WHO en het IMF. En waarom heeft niemand begrepen wat de ware reden was voor het daarop volgende vliegverbod boven Europa? Waarom wordt iedere scheet gelaten door tweedrachtzaaiers als Geert Wilders voluit uitgemeten in de reguliere media? Waarom blijft de leugen regeren? Wanneer staan waarheidsminnende volksvertegenwoordigers, journalisten, artsen en wetenschappers nou toch eindelijk eens op? Of gaan we straks weer zeggen: Aber, wir haben es nicht gewusst? Diep van binnen weten we het allemaal echt wel. Wij willen geen leugens meer. Het is meer dan de hoogste tijd voor de volledige waarheid over alles, om te beginnen met die over de liquidatie die hier, op deze plaats, precies acht jaar geleden plaatsvond. Ik dank u voor uw aandacht.”

Der Untergang Verbaast het u dat de wereld in verval raakt? Dat de wereld oud wordt? Denk eens aan de mens; hij wordt geboren, hij groeit op, hij wordt oud. De ouderdom komt met gebreken; hoesten, beven, slechte ogen, angst, verschrikkelijke vermoeidheid. Een mens wordt oud; hij is vol gebreken. De wereld is oud; ze is vol beklemmende beproevingen. Klemt u niet vast aan deze oude man, de wereld; weigert niet uw jeugd terug te vinden in Christus, die u zegt; “De wereld sterft, de wereld verglijdt, de wereld raakt buiten adem. Vreest niet: Uw jeugd zal zich vernieuwen als een adelaar”. Hoewel bovenstaande tekst een beetje vreemd overkomt, is de strekking ervan nog steeds actueel. De beschouwing werd 1.594 jaar geleden gedaan door Augustinus op het moment dat de Visigoten Rome aan het plunderen waren. In iedere tijdsperiode waren er lieden die meenden dat het einde der dagen nakende was. Waren het 1.500 jaar geleden nog de 40

Visigoten die de wereld op z´n kop zetten tegenwoordig hebben we onder anderen klimaatsverandering, olietekorten en overbevolking die mensen aanzetten tot de conclusie dat het einde nadert. Daar bovenop hebben we ook nog eens het jaar 2012, die als een streep onder de rekening staat. Het voorspellen van een op handen zijnde Apocalyps is niet nieuw. Al eeuwenlang proberen allerlei lieden te berekenen of te voorspellen wanneer het doek valt, of zoals de Galliërs dachten de hemel op hun kop zou kletteren. In onze Westerse wereld probeerde men voornamelijk met de Bijbel als leidraad een datum te prikken. Het Christelijke idee van tijd leent zich daar dan ook prima voor. Dachten de oude Grieken, Romeinen en Maya´s nog dat de tijd een cyclisch patroon vertoonde waren het met name de Christenen die een lineaire tijdslijn als uitgangspunt hadden. Voor de Christenen begint de lineaire tijdslijn bij de Schepping en eindigt hij bij het Laatste Oordeel, van Alfa naar Omega met een god als Schepper en een Messias als Verlosser en Rechter. Het wachten is slechts op zijn Laatste Oordeel.

De Apocalyps van 800. Dankzij het Bijbelse lineaire idee van tijd kwam Isodorus van Sevilla (560-636) met behulp van de Griekse vertaling van het Oude Testament (Septuagint) tot een vaststelling dat Christus 5.197 jaren na de zondeval was geboren. Isodorus hield wijselijk zijn mond over wanneer dan het einde van de wereld zou beginnen, maar wie een beetje kan rekenen kon met gemak vaststellen dat omstreeks het jaar 800 de Apocalyps zijn aanvang zou kennen. In 763 veroorzaakte een meteoor grote opschudding; men zag in de meteoor een voorbode van de reeks ellende die voor de finaledag de aarde zou teisteren. En inderdaad in 786 werden ze op hun wenken bediend; zes dagen voor Kerstmis brak er in het land van de Franken een verschrikkelijk noodweer los. Kerken stortten in, mensen stierven en zelfs de vogels vielen dood uit de lucht. De Spaanse monnik Beatus Liebanus (730-798) deed er een schepje bovenop en berekende in 786 dat de wereld inderdaad nog maar 14 jaar te gaan had. Het waren onheilspellende tijden en het Oost-Romeinse Rijk en het Christendom bevonden zich in zwaar weer. In Rome moest paus Leo III (785-816) vluchten na een hardhandige aanvaring met de plaatselijke adel en in Byzantium zat, God betere het, een vrouw (Irene 752-803) op de troon. Was dat niet het moment voor de antichrist om een move te maken en het einde der tijden definitief in te luiden? Nee dus, kennelijk niet. In de loop der tijden zouden de doemberekeningen nog vele aanpassingen ondergaan. Het was overigens zeker niet zo dat iedereen in Europa onder de indruk van de apocalyptische voorspelling van het jaar 800 was. Bij de gemiddelde Middeleeuwer brak wel vaker het angstzweet uit als er zich natuurlijke fenomenen voordeden. Bijgelovig als ze waren was een zonsverduistering of zelfs al een vallende ster reden genoeg om aan te nemen dat de grootst mogelijke rampspoed op handen was. Vaak waren dit soort fenomenen ook hun enige bron om dergelijke conclusies te trekken, immers de gewone man 41

had geen weet van de datum, sterker nog, er bestonden in die tijd in Europa zoveel verschillende kalenders dat je niet zou weten welke je zou moeten aanhouden. Tegenwoordig gaat dat makkelijker, door even rechtsonder op ons computerscherm te kijken.

De Apocalyps van het jaar 1000. Bij de nadering van het jaar 1000 nemen de onheilspellende tekenen weer toe. In 986 verschijnt er in Normandië een enorme walvis die ‘op een eiland leek’. Het omen kondigt een aantal oorlogen aan, zoals op de Britse eilanden en in Gallië. In 989 brandt de stad Orléans af. Deze stadsbrand was eerder ‘aangekondigd’ door twee vreemde voorvallen in 988. Het eerste voorval vond plaats in een klooster; uit de ogen van een Christusbeeld had enkele dagen lang ‘een rivier van tranen gevloeid’. De Bourgondische monnik Rodulfus ziet in dit fenomeen een verband met de intocht van Jezus in Jeruzalem; “als hij tranen laat bij het besef dat de stad vernietigd zal worden voor zijn wederkeer” (Luk. 19:41-44). Het tweede voorval was dat in datzelfde jaar, in die kerk, een wolf verscheen die het klokkentouw in de bek nam, aan het touw trok en de klokken luidde. Maar er was meer... Een uitbarsting van de Vesuvius, branden die onnoemelijk veel steden in Italië en Gallië plat legden, de pest, hongersnood, burgeroorlogen, kannibalisme, de dood van ‘eminente’ lieden zoals bisschoppen, graven en hertogen. Er waren ook talrijke visioenen, het neerkomen van forse hagelstenen en voorbijtrekkende kometen. Elipandus, bisschop van Toledo, beschrijft hoe Beatus (de monnik die in 986 berekende dat de wereld nog 14 jaar te gaan had) tijdens de nachtelijke gebeden voor Pasen beweerde dat op eerste paasdag het einde van de wereld daar zou zijn. De aanwezigen raakten in paniek en besloten de hele nacht te vasten, totdat iemand om negen uur ‘s morgens zei; ‘laat ons eten en drinken, en als we doodgaan zijn we in elk geval voldaan. Een visie waar ik mijzelf persoonlijk heel goed in kan vinden. Maar de wereld verging niet en in het jaar 1003 was de rust voor wat betreft het einde der tijden wedergekeerd. Alhoewel, men zag in 1033 (1000 jaar na de sterfdag van Jezus) alweer een nieuwe apocalyptische bui hangen. Het angstbeeld dat de wereld vergaat heeft mensen al eeuwenlang geboeid en kosten nog moeite werden bespaard om de datum te kunnen voorspellen. Maar hoe ziet zo een ondergang er dan uit? Wat kunnen we verwachten? Kort na de middeleeuwen verschoof het idee van de Apocalyps van kerkvaders naar zieners.

Nostradamus 1503-1566 Over Nostradamus zijn de meningen behoorlijk verdeeld. Waarschijnlijk ligt de oorzaak daarvan in de vertalingen van de, al dan niet verzonnen, kwatrijnen of de persoonlijke interpretatie daarvan. Voordat we dieper ingaan op de voorspelling van Nostradamus maken we even een zijstapje naar professor Rudy Cambier, letterkundige en een van de weinige met verstand van het Picardisch (de oorspronkelijke taal waarin"Voorspellingen van Nostradamus" zijn geschreven). Cambier heeft zich jarenlang bezig gehouden met onderzoek en analyses van de teksten van Nostradamus. Tijdens zijn onderzoek kwam hij tot de conclusie dat de "Voorspellingen van Nostradamus" niet in de jaren 1550 geschreven werden door de Provençaal Michel Nostredame, maar wel in de periode van 1323 tot 1328 door een Cisterciënzer monnik, wiens moedertaal het Picardisch was. Deze monnik, genaamd Yves de Lessines en prior van de Cisterciënzer-abdij van Cambron in het Belgische Henegouwen, was de werkelijke auteur. Volgens Cambier zijn de kwatrijnen in eerste instantie niets meer dan raadseltjes om de toenmalige edellieden te vermaken. Met betrekking tot de eindtijd is eigenlijk alleen het volgende voor ons van belang; Nostradamus zou een voorspelling gedaan hebben waaruit kenners afleiden dat het kan gaan om een omkering van de aarde. In een brief van 27 juni 1558 zou Nostradamus het volgende aan Koning Hendrik IV geschreven hebben: "Er zullen voortekenen zijn in de lente, 43

omverwerping van naties en zware aardbevingen. En in de maand oktober zal een grote beweging van de aardbol plaatsvinden, en die zal zodanig zijn, dat men zal denken dat de aarde haar natuurlijke gravitatiebeweging is kwijtgeraakt en dat ze in de afgrond van de eeuwige duisternis zal worden geworpen.'' Ik heb geen bevestiging van deze brief kunnen vinden maar het is niet ondenkbaar dat Nostradamus zulks geschreven heeft en wellicht heeft hij geput uit de Bijbel. Immers het begrip omkeren van de aarde vinden wij ook in het Oude Testament bij de profeet Isaias: Hoofdstuk 24:1: "Zie, Jahweh ontvolkt en vernielt de aarde. Hij keert haar ondersteboven. 6.(...) Weinig mensen blijven over." De mist rondom Nostradamus is te dik en de controverse te groot om een helder beeld te kunnen vormen. Met de verschillende vertaalslagen en interpretaties van de kwatrijnen kan men letterlijk alle kanten op. Het voordeel daarvan is dat u gerust een kwatrijn kan uitkiezen die past bij uw persoonlijke toekomstverwachting. Edgar Cayce (1877-1945) "Overal in het land ontstaan geologische veranderingen van kleinere en grotere betekenis. De grootste veranderingen zullen aan de Noord-Atlantische kust plaatsvinden. Let op New York, Connecticut en de aangrenzende gebieden. Los Angeles, San Francisco; zij worden nog v贸贸r New York vernietigd. Delen van de huidige Oostkust van de Staat New York zullen voor het grootste deel in zee verzinken. Zodra de Vesuvius en de Pel茅e grote activiteiten vertonen staat de Zuidkust van Californi毛 en de gebieden tussen Salt Lake, alsmede het zuidelijk deel van Nevada binnen de daarop volgende maanden een overstroming te wachten, veroorzaakt door aardbevingen...." Als kind, op een boerderij in de buurt van Hopkinsville Kentucky, waar hij was geboren op 18 maart 1877, liet Edgar Cayce staaltjes van gewaarwording zien die boven de normale 5 zintuigen uitstegen. Op de leeftijd van 6 of 7 jaar vertelde hij zijn ouders dat hij in staat was visioenen te zien en met hen te spreken, soms waren dit familieleden die recent overleden waren. Toen Edgar Cayce in Virginia Beach op 3 januari 1945 stierf liet hij meer dan 14.000, in stenografie, opgestelde geschriften achter met betrekking op de telepatisch-helderziende uitlatingen, die hij in een periode van 43 jaar, had gegeven aan meer dan 6000 verschillende mensen. Naar deze uitlatingen wordt gerefereerd als zijnde "Lezingen" (Readings). Deze lezingen omvatten een van de grootste aantallen beschrijvingen van psychische zienerij die ooit zijn gedaan door een enkele persoon. Cayce is verantwoordelijk voor een van de meest succesvolle mythen van de New Agebeweging, die van Atlantis. Atlantis was een hoogontwikkelde maatschappij in het bezit van motorvoertuigen, vliegtuigen en lasergeweren, die werd verzwolgen door de Bijbelse zondvloed. Een handvol overlevenden wist te ontkomen en vestigden zich in Latijns-Amerika en Egypte, van waaruit de beschaving weer langzaam opkrabbelde. Oorzaak van de vloed was een verandering van de magnetische polen, hetgeen opnieuw zou gebeuren in de nabije 44

toekomst. In 1968 om precies te zijn. Bergketens zouden fonteinen van lava spuwen en grote delen van de Verenigde Staten zouden ten onder gaan. Majestueus zou Atlantis uit zijn zeegraf oprijzen, zodat tegen het jaar 2000 een nieuwe tijd aan zou breken.

Anton Johansson (1858 - 1909) De Noorse visser Johansson voorzag de ondergang van de Titanic, die op zijn eerste vaart op 14 april 1912 met een ijsberg in aanvaring kwam en met 1517 mensen zonk. Ook andere voorspellingen van hem, zoals de Eerste en Tweede Wereldoorlog kwamen min of meer uit. Over de eindtijd zegt hij het volgende; "Over de Noordzeestaten lag duisternis. Geen ster was te zien en vanuit de zee waaide een sterke wind. In de bergen van Noorwegen was nog geen sneeuw gevallen. In de geest werd ik verplaatst in de omgeving van Trontheim. Ik stond aan het strand en keek uit over de zee. Plotseling begon de bodem te beven. De huizen in de stad trilden als espenbladeren. Enige hoge houten bouwwerken aan de kust stortten ineen. Gelijktijdig kwam vanuit de zee een verschrikkelijk gebulder en een geweldige vloedgolf naderde met hoge snelheid de kust en stuwde zich optegen de rotswanden. In de vlakke gebieden rolde deze vloedgolf ver het land in, overspoelde grote delen van Trontheim en richtte aanzienlijke schade aan. Grote pakhuizen en voorraadmagazijnen stortten ineen en werden in zee gespoeld. De overstroming strekte zich uit over de gehele kust van Noorwegen, vanaf het zuiden tot aan de buurt van Bodö. Ik vernam de namen van meerdere daar liggende steden... Noord-Europa zal gedurende één nacht zijn aanzien veranderen. Grote gebieden van Nederland, België en de Duitse Noordzeekust zullen door de vloed van de zee worden bedekt. Ook de Deense westen noordkust zullen door eenzelfde noodlot worden getroffen. Beangstigend getroffen worden de steden, die in het bereik van de vloedgolf liggen. Londen zal geheel in zee verzinken. De haven en pieren van Hamburg zullen de aanblik geven van een totale verwoesting, als was zij het doel van een bomaanval geweest. Evenzo zal de stormvloed in de steden aan de Franse kust woeden. Hard getroffen zullen worden: Rouan, Le Havre en Boulogne. Ik werd ook in de geest naar de Stille Oceaan en wel in de omgeving van het Panamakanaal geleid, waar vandaan de orkaan begon. Vanuit deze omgeving trok de orkaan in noord-noord-oostelijke richting over het Noord-Amerikaans continent. In de Staten aan de kust met haar miljoenen inwoners, steden, plantages, havens en dergelijke grote projecten raasde de orkaan met een zo groot geweld, dat grote gebieden volledig verwoest en met de aardbodem gelijk werden gemaakt.”

Deze voorspelling doet denken aan Lukas 21:25-26: "Er zullen tekenen komen aan zon, maan en sterren en op de aarde zullen volkeren in angst verkeren, radeloos door het gebulder van de onstuimige zee. De mensen zullen het besterven van schrik, in spanning om wat de wereld gaat overkomen, want de hemelse heerscharen zullen in verwarring geraken."

Matty van Dyken (1967-) De auteur van het boek â&#x20AC;&#x153;Polsprung und Sintflutâ&#x20AC;?, Hans J. Andersen uit Bochum, maakte melding van het volgende visioen van van Dyken in zijn in 1979 gepubliceerde studie: â&#x20AC;?Ik sta op de koraaleilanden en zie in de aarde een ondergrondse scheur. Grote donkere wolken worden door deze scheur, welke daaroverheen drijven, zichtbaar. Ik heb het gevoel alsof er een ondergrondse aardbeving begint. Het beven gaat verder en treft op zijn baan nog andere plaatsen. Men zou het als een kettingreactie kunnen betitelen, die ontstellende gevolgen heeft en voor velen het einde van hun aardse leven betekent. Via de radio en televisie worden alarmberichten gegeven. Men deelt de mensen mede, waardevolle zaken bij de hand te houden, om zich naar open plaatsen te begeven, zodra het nodig is. Ofschoon het niet te berekenen is, zal Europa door natuurrampen worden getroffen. Het komt over de mensen als bij heldere hemel, ofschoon de sterrenwachten veel gezien hebben, waaraan zij echter geen betekenis konden geven." Natuurlijk is bovenstaande opsomming van zieners is verre van compleet maar hun verhalen vertonen grote overeenkomsten voor wat betreft de rampspoed die ons of onze generatie na ons staat te wachten. Natuurlijk heeft alles twee kanten en het einde der tijden zou volgens anderen ook iets moois kunnen inhouden. De Calabrische abt Joachim van Fiore (1132-1202) zag in het jaar 1260 de komst van een nieuw tijdperk. Een tijdperk waarin hij, zoals hij zelf schreef, de geest van de ideale kloostergemeenschap zich over de gehele mensheid zou uitspreiden. In zijn visie bevatte de Apocalyps de sleutel tot het verleden, de kennis over de toekomst, de opening van wat verzegeld was en de onthulling van het verborgene. En met deze visie zijn we aanbeland in het derde deel over de Apocalyps. In de vorige delen liet ik u zien dat de westerse voorstelling van de Apocalyps een aaneenschakeling van onvoorstelbare ellende is. Maar het kan dus ook anders. De Apocalyps als opstapje naar een betere wereld, een evolutiesprong, een hogere dimensie of een ruimer bewustzijn. Kortom, old school New Age. De makkelijkste manier om van een Apocalyps een droomreis te maken is lid te worden van een bepaalde religie waarvan de leider zeker meent te weten dat zijn volgelingen het uitverkoren volk zijn en dus op de genade van god of goden kunnen rekenen. 46

Een klassieker op dat vlak zijn natuurlijk de Jehova's. Als we de leiders van deze beweging mogen geloven biedt het aanhangen van hun leer de beste bescherming voor uw zielenheil zowel voor als na de Apocalyps. Jehovah’s Getuigen beweren dat sinds 1914 Jezus Christus is wedergekomen, (en de voorlopers van de Jehovah’s Getuigen dachten dat dit in 1843 al was gebeurd). Het is in feite een van de belangrijkste thema's van hun leer. Alles wat men nu doet is “opgehangen” aan de onzichtbare wederkomst van Jezus Christus in 1914. De gedachte berust onder meer op de stelling dat volgens de Bijbel in dat jaar 2520 jaren "tijden der heidenen" (profetie van Daniël) voltooid waren en dat direct erachteraan Christus’ wederkomst zou zijn. De Eerste Wereldoorlog was volgens de getuigen een direct en onomstotelijk bewijs dat de toekomstverwijzing van Christus in vervulling was gegaan. Vanaf die tijd leven wij in de eindtijd en trekken de tekenen aan ons voorbij. Tot het moment van de "grote verdrukking" en het daarop volgende moment dat God gaat ingrijpen in het wereldgebeuren. Vanaf 1914 zijn diverse jaartallen genoemd door de organisatie van Jehovah’s Getuigen waarin gewezen werd op het naderende einde dat men "Armageddon" noemt. Het woord klinkt als een donderslag. Eerst meende men dat het 1915 zou worden en later wist men zeker dat 1975 het laatste jaar voor de mensheid was. Inmiddels is het noemen van jaartallen bij de getuigen naar de achtergrond geschoven. Zelfs de leer die jarenlang over de hele wereld werd gepredikt dat alles conform de Bijbel in één geslacht van 70 tot 80 jaar zou plaatsvinden, is officieel verlaten. Dat kan ook niet anders want de tijd heeft die tientallen jaren uitgedragen leerstelling al ruim achterhaald. Toch blijft voor de jehova de wederkomst van 1914 overeind staan ondanks dat het duidelijk is dat het hier gaat om een niet door de Bijbel ondersteunde leerstelling. Dat de organisatie van Jehovah’s Getuigen zich niet afkeert van deze (dwaal-) leer dient een duidelijk doel. Zou men 1914 verlaten dan valt elke bestaansgrond onder deze groepering weg! En dat kan natuurlijk niet; daarvoor is de organisatie te groot en te machtig geworden.

De evolutiesprong. Een andere manier van kijken naar het einde der tijden is door de ogen van 'New Age'. Niets geen doem of ellende maar de prachtigste voorstelling van zaken. "De mensheid en de planeet Aarde staan op het punt een belangrijke stap te nemen in hun evolutieproces. Volgens velen (Maya's, Inca's, Hopi's, White Time, Steve Rother & de Groep, en vele anderen) gaan we van de derde via de vierde naar de vijfde dimensie, van het Vissennaar het Aquariustijdperk. Deze stap, die wij en Moeder Aarde in 2012 nemen, wordt bij ons ingeleid door een enorme bewustzijnsverruiming en verandering in waarneming van de werkelijkheid." Bovenstaande tekst is letterlijk overgenomen van een website en is exemplarisch voor de vele beweringen die er op dat gebied gedaan worden. Varianten zijn dat ons DNA een extra streng zou krijgen of dat we anderszins zouden veranderen tot spirituele (licht-) wezen al 47

dan niet met paranormale krachten. Meestal propt men dergelijke geluiden in het hokje 'New Age' en typeert men haar aanhangers als 'alternatievelingen', 'geitenwollensokkendragers', 'zwevers' of 'hippies'. In feite is hun boodschap in de basis gelijk aan de visie van abt Joachim van Fiore (zie boven). Maar in hoeverre berust de zienswijze van de 'New Agers' op feiten? De Maya's, Inca's en Hopi's spreken feitelijk nergens van een 'dimensiesprong'. Als we voor wat betreft de eindtijd de wijsheden van het oorspronkelijke midden Amerikaanse bevolking kort door de bocht mogen samenvatten dan komt het hier op neer; Er waren beschavingen voor ons. Al deze beschavingen gingen verloren door een enorme cataclysme. Bij iedere nieuwe beschaving bleek deze een stuk ongeciviliseerder dan de vorige. Tussen 21 en 23 december 2012 eindigt de huidige beschaving (volgens de lange telling). Met name de Hopi-indianen geven daarbij aan dat wijzelf verantwoordelijk zijn voor onze ondergang. Hopi-ziener Titus Popewa Romayumtewa sprak in 1980 (hij was toen ruim 80 jaar oud) de volgende profetie; "Als de mensheid op deze manier door zal gaan met die zelfvernietigingsdrang, door vervuiling van de aarde, haar wateren en haar lucht, omdat ze steeds inhaliger wordt, de zucht naar gewin steeds groter wordt, dan zal de dag der zuivering, die grote laatste vernietiging van deze wereld, weldra aangebroken zijn. Als de mensheid weigert te luisteren naar de boodschap van de Hopi, of deze niet wil verstaan; als de mensheid niet tot inkeer komt, dan zal die grote vernietiging komen. Ontzettend zullen de rampen zijn. Grote klimaatveranderingen zullen plaatsvinden; aardbevingen, hevige vulkaanuitbarstingen, zware stormen en overstromingen zullen volgen, ook op die plaatsen waar dit soort rampen nooit voorgekomen zijn. Vanuit het oosten zal de vernietiging beginnen. Rood zal de kleur zijn waarin hij zich manifesteert. Het Witte Huis in Washington zal omgekeerd worden en het "boek der wijsheid" zal te voorschijn komen. Honger en ellende zullen toeslaan in de hele wereld." Oorspronkelijke bewoners spreken over de eindtijd als 'de grote zuivering' en de meeste stammen verwachten deze zuivering in de komende jaren. Veel van de door de 'New Age' gebruikte bronnen zijn niet helemaal begrepen, verkeerd ge誰nterpreteerd, uit hun context gehaald, historisch onjuist of gewoon domweg verzonnen. En andere bron van informatie waar men vaak gebruikt van maakt is gechannelde informatie. Gechannelde informatie wordt door bepaalde entiteiten aan een persoon geopenbaard.

Positief denken. New Age-bewegingen en religieuze instituten die op wat voor wijze dan ook een positieve draai aan de eindtijd geven ontlenen hun bestaansrecht enerzijds aan het feit dat veel mensen niet willen leven met het idee dat er een soort zwaard van Damocles boven hun hoofden hangt en anderzijds aan onze Joods/Christelijke traditie. Volgens de Talmud, zoals het traktaat van Avodah Zarah beschrijft, bestaat de wereld zoals we die kennen 5.764 jaar. Momenteel bevinden we ons volgens deze leer in de laatste 2000 jaar en zal eindigen met de 48

komst van de Messias. In Hebreeuws heet het einde van de wereld 'acharit hayami' (einde van de dagen). Een zinsnede uit de Talmud over dit onderwerp gaat als volgt; "Laat het einde der dagen komen, maar moge ik het niet meemaken".Deze uitspraak slaat op de verwachting dat het einde gepaard gaat met conflicten en lijden. Op basis van de Joodse tijdsrekening hebben we nog ongeveer 235 jaar te gaan voor het nieuwe tijdperk zich aandient. Ze noemen dit tijdperk 'Olam haba' (toekomstige wereld) en men beschrijft dit tijdperk als spiritueel, heilig en verlicht. En zie daar...’verlichting’ at last. In het eerste deel van deze reeks zagen we hoe vanuit de Joods/Christelijke cultuur de eindtijd te berekenen viel op basis van een keurig lineair tijdsbeeld. Van Genesis naar Omega. Zoals we al eerder opmerkten zagen en zien veel Zuid- en Midden-Amerikaanse culturen tijd als spiraalvormig geheel. Cycli dus waarbij opkomsten en ondergangen elkaar afwisselen. In een dergelijk denkbeeld zullen ooit weer 'gouden tijden' aanbreken maar dan moeten we wel eerst de gehele cyclus doorlopen. Wat zeggen de Hindoeïsten daarover? Hindoes (ondanks hun vele stromingen) hebben misschien wel de meest wetenschappelijke kijk op de eindtijd. Het eerste probleem wat we als westerlingen tegenkomen als we de Hindoeïstische leer willen doorgronden is een enorm bloemrijk taalgebruik waarin men al gauw verstrikt raakt. Dit, in combinatie met een compleet leger aan goden, godinnen, halfgoden, helden en wijzen en ieder met hun eigen rol en betekenis, maakt het al gauw onnavolgbaar. We gaan toch een poging wagen om een lichtje op deze materie te laten schijnen.

Eindtijd?… eindtijden! Gelijk aan de Maya’s verloopt ook bij de Hindoes de tijd cyclisch en heeft de Aarde vanaf haar ontstaan tot nu meerdere tijdperken gekend. Oude scripties geven de historie weer in herhalende cirkels van lange duur. Binnen deze cirkels is er weer onderscheid in kleinere cirkels. Omdat voor de verschillende cirkels aparte tijdseenheden worden gehanteerd raakt men al gauw de tel kwijt. Onderstaand overzicht is omgerekend naar gewone aardse jaren.(let wel, er zijn stromingen binnen het Hindoeïsme die andere tijdschalen gebruiken). De grote cirkel Maha Yuga (4.320.000 jaren) omvat vier tijdperken (of cirkels zoals u wilt) te weten; Satya Yuga (het gouden tijdperk) duur: 1.728.000 jaar. Deugdzaamheid regeert de Aarde, levensduur onbeperkt en men gaat alleen dood indien men dat wenst.

Treta Yuga (het zilveren tijdperk) duur: 1.296.00 jaar. De wereld bestaat uit driekwart deugd en een kwart zonde. Men werd niet ouder dan 10.000 jaar. Dvapara Yuga (het bronzen tijdperk) duur: 864.000 jaar. Nu bestaat de wereld uit de ene helft deugdzaamheid en de andere helft zonde. Maximale levensverwachting 1.000 jaar. Kali Yuga (het ijzeren tijdperk) duur: 432.000 jaar: Dit is het tijdperk waar we NU in leven en er zijn al 5100 jaren voorbij gegaan. De wereld bestaat uit driekwart zonde en een kwart deugd. Men wordt niet ouder dan 100 jaar. Aan het einde van Kali Yuga zal de gehele creatie verdwijnen en in de vorm van zaad blijven bestaan binnen Brahma. En ook Brahma werkt cyclisch, 1 dag voor Brahma is gelijk aan 1000 Maha Yuga cirkels. (dus 1000 x 4.320.000 jaar) De legende wil dat aan het einde van de “werkdag” van Brahma alle creaties tijdelijk verdwijnen om de volgende ”werkdag” gewoon weer opnieuw gebouwd te worden volgens de cirkels (of tijdperken) zoals hierboven vermeld. Aan het einde van de “werkdag” van Brahma zullen er 100 jaar lang droogtes heersen. De zon zal veranderen in 7 zonnen en van de 3 planetenstelsels (Bhurloka of middelste zonnestelsel, Bhuvarloka of laagste planetenstelsel en Svarloka of hoogste planetenstelsel) en de Nagas (of de 7 onderwerelden) zal al het leven verbranden. De inwoners van Bhuvarloka en Svarloka zullen vluchten naar een hoger planetenstelsel (Maharloka) om aan de hitte te ontsnappen. Hierna gaan ze naar een nog hoger planetenstelsel (Janaloka). Maar dit terzijde. Uiteindelijk zullen er zich donkere wolken vormen en de 3 eerstgenoemde stelsels compleet overgieten met water. De gehele essentie is dat de vernietiging aan het einde van de “werkdag” plaatsvindt maar dat de werelden zelf blijven bestaan. Ze worden alleen maar onbewoonbaar gemaakt voor de “nachtperiode” van Brahma (deze is gelijk aan de duur van de dagperiode dus 1000 x 4.320.000 jaar).De zielen blijven ook bestaan en zullen gewoon tijdens de nieuwe “werkdag” reïncarneren. De wet van behoud van energie. De Hindoes weten dus dat ze zich niet druk hoeven te maken. De wielen draaien toch wel, niets gaat verloren en alles komt weer terug. Al met al zal je over het algemeen geen Hindoes met echt apocalyptische denkbeelden tegenkomen.

Alles komt weer terug. Het idee dat tijd, in de vorm van een in elkaar draaiende spiraal waarbij gebeurtenissen zich oneindig blijven herhalen, delen de Hindoe's met veel andere Oosterse (geloofs-) leren. Ook 50

de oude Grieken zagen tijd als een spiraal. Echter volgens de Griekse wijsgeer Plato (427-347 v. Chr.) zat er wel degelijk een einde aan deze spiraal van tijd. In zijn werk Politikos beschreef Plato zijn vermoeden dat de ontwikkeling van onze wereld aan het eind van een cyclus tot stilstand zou komen om vervolgens in omgekeerde volgorde terug te lopen. Vanuit ons gezien zou in zo een terugwaarts universum, de doden herrijzen en de levenden steeds jonger worden om vervolgens in de moederschoot terug te kruipen. En hoewel het concept van teruglopende tijd belachelijk in onze oren klinkt komt de wetenschap, 2.400 jaar na Plato, in de vorm van tachyonen of 'Faster than light Particles' zoals gepostuleerd door Gerald Feinberg aardig overeen met precies dat idee. Ondanks de verschillende visie's over de Apocalyps lijkt men het in ieder geval eens te zijn dat deze 'noodstop' op relatief korte termijn te verwachten is. De wat nuchter denkende mens zal bij het lezen van dergelijke zweverige doemscenario's minzaam hun schouders ophalen. Als er echt zoiets als een Apocalyps op komst was dan zou de wetenschap toch al lang aan de alarmbel getrokken hebben? Wat zegt de wetenschap eigenlijk over het einde der tijden?

Eigenlijk is een deel van de wetenschappers nog pessimistischer dan de domste onheilsprofeet. Het verschil is alleen dat waar een onheilsprofeet multidisciplinair is, de wetenschappers zich beperken tot hun betreffende vakgebied. Pas als we verschillende onderzoeken naast elkaar zetten krijgen we een beetje compleet beeld. "De opwarming van de aarde zou over dertig jaar wel eens kunnen resulteren in 200 miljoen klimaatvluchtelingen. Dat meent de milieuorganisatie Greenpeace. Greenpeace baseert zich daarvoor op de studie van een professor aan de universiteit van Hamburg". Aldus een artikel in HLN. Volgens de studie kunnen we de visite van 200 miljoen klimaatvluchtelingen verwachten omstreeks het jaar 2040. De studie waar Greenpeace zich op baseert is nog mild als je bedenkt dat Bogardi van het UN University Environment and Human Security Institute in Bonn schat dat er in 2050 meer dan 2 miljard mensen bedreigd worden door overstromingen. Volgens de gegevens van de universiteit waren er vanaf 1971 tot en met 1995 meer dan 1,5 miljard mensen getroffen door een overstroming. Dat komt neer op zoâ&#x20AC;&#x2122;n 100 miljoen per jaar met een dodental van 318.000 en 81 miljoen daklozen. Ook het aantal overstromingen neemt drastisch toe; 51

6 stuks in de jaren ‘50; 7 stuks in de jaren ‘60; 8 stuks in de jaren ‘70; 18 stuks in de jaren ‘80; 26 stuks in de jaren ‘90 En terwijl de ene helft van de wereld dreigt te verzuipen binnen afzienbare tijd wordt een ander groot deel bedreigd door droogte. ’Het tempo waarin land in woestijn verandert is sinds de jaren '70 verdubbeld, ondanks internationale inspanningen om dat tegen te gaan. Volgens de Verenigde Naties dreigt de woestijnvorming miljoenen mensen op de vlucht te jagen, op zoek naar groenere gebieden. Één derde van het aardoppervlak loopt volgens de VN risico. Bijna één derde van Spanje dreigt in woestijn te veranderen, terwijl in China sinds de jaren '50 92.100 vierkante kilometer vruchtbaar land verloren is gegaan - een gebied met de omvang van Portugal. "Het is een catastrofe die zich sluipend voltrekt", zei Michel Smitall, woordvoerder van de VN-organisatie in 2004 die toezicht houdt op de naleving van akkoord dat woestijnvorming wereldwijd had moeten tegengaan. "Hele delen van de wereld kunnen onbewoonbaar worden." Het WNF onderschrijft deze komende rampen. Volgens het WNF (Wereld Natuur Fonds) kampte er in 2003, 2 van de 6 miljard mensen met een watertekort. In 2025 zullen dat er 3,5 van de 7 miljard zijn. En in 2050 denkt het WWF dat er van de circa 9 miljard mensen op deze aardbol waarvan er zo'n 7 miljard te maken krijgen met een tekort aan schoon (drink-) water. Overstromingen, droogtes en vluchtelingen dus en dat allemaal te verwachten in de jaren tussen 2030 en 2050. Zoveel ellende geeft natuurlijk ook weer andere problemen. Zo waarschuwt de World Health Organization (WHO) bijna dagelijks voor oprukkende ziektes zoals Aids, Malaria en Ebola. De laatste voorspelling gaat over polio, volgens dr. Heymann van het WHO verspreidt het virus zich met een alarmerende snelheid. Met name in Afrika waar 90% van alle gevallen zich voordoen. Ziekteveroorzakers van bijvoorbeeld malaria blijken steeds vaker resistent tegen medicatie en het WHO voorspelt dat het steeds moeilijker wordt om adequate vaccins en behandelwijzen te vinden. Weet je de overstromingen dus te ontwijken en uitdroging te voorkomen dan moet men dus serieus rekening houden met de een of andere ziekte. Maar wie weet overleeft u de microbiologische aanval ook... maar dan wordt u geconfronteerd met een ander probleem. Biologen en hun vakgenoten zien een mondiale afname van de biodiversiteit. Niet alleen de diversiteit neemt af maar ook de kwantiteit. Zo wordt het bijvoorbeeld steeds moeilijker om vis te vangen volgens de Universiteit van Wageningen. De World Food Programme (WFP) liet in 2003 weten dat er per dag ongeveer 24.000 mensen stierven aan honger of de gevolgen van voedseltekort. Wereldwijd werden 104 miljoen mensen volgens deze organisatie door honger of voedseltekort bedreigt. Het WFP verwacht eerder een stijging dan een afname in deze getallen. En dan hebben we natuurlijk onze onverzadigbare dorst naar olie. We zijn volgens de wetenschap al over de oliepiek heen. Zie de olie als een pak yoghurt. We hebben het pak 52

Yoghurt al voor meer dan de helft leeg en de rest komt er met steeds meer moeite uit. Zo is het als we de experts mogen geloven ook met de olie. Enfin kijkt u hier voor de onderbouwingen. Al met al kunnen we aan het lijstje van wetenschappelijke voorspellingen ook die van olietekort toevoegen. Voor wie politicologie als een wetenschap beschouwt hebben we natuurlijk ook nog het beruchte uitgelekte CIA rapport uit 2004. De voorspellingen uit dat rapport waren: 2007: hevige stormen vernielen wereldwijd dijken en andere beschermingsystemen langs de kust. Grote delen van Nederland kunnen onderlopen. In dat geval wordt het westen van het land onleefbaar. Ergens tussen 2010 en 2020 daalt de temperatuur in Europa met gemiddeld 4 graden Celsius. West Europa is op weg naar een Siberisch klimaat met hete, droge zomers en steenkoude winters. Hongersnood en oorlog om voedsel maken miljoenen doden. Rellen en burgeroorlogen verscheuren Zuid-Afrika, India en Indonesië Watertekorten liggen aan de basis van nieuwe internationale conflicten. Rijkere regio's zoals Europa en de VS worden virtuele forten, belegerd door miljoenen potentiële immigranten. Japan, Zuid-Korea en Duitsland werken aan kernwapens, net zoals Iran, Egypte en NoordKorea. Israel, China, India en Pakistan dreigen hun atoomwapens te gebruiken. Tegen 2010 neemt het aantal dagen met temperaturen boven de 32 graden Celsius in West Europa en in de Verenigde Staten met één derde toe. Meer dan 400 miljoen mensen in subtropische regio's vechten om te overleven. Zuid-Europa wordt belegerd door vluchtelingen uit zwaar getroffen gebieden in Afrika. Noord-Europa wordt onleefbaar door de koude. Er ontstaan grote migratiestromen naar de zuidelijker gelegen delen van Europa. Uitzonderlijke droogtes zorgen voor mislukkingen van oogst in de Amerikaanse Midwest In Bangladesh overstroomt zeewater de zoetwater reserves. Het land wordt onleefbaar. Het is misschien niet de Apocalyps die u verwacht had maar wie de puzzelstukjes in elkaar past weet wat hem of haar in de komende pak 'em beet 30 jaar te wachten staat. Om mijn dag niet helemaal te verpesten heb ik de studies naar en verwachtingen over oorlogen, vervuiling, sociale onlusten, atoomdreiging en ga zo maar door, niet meegenomen. Ik ben benieuwd of u wetenschappelijke voorspellingen kunt vinden die wat rooskleuriger zijn. Het maakt niet uit welke bron je aanboort uiteindelijk komt men doem tegen. Dat was vroeger al zo en is nu niet anders. De Maya priesters hielden op het laatst het volk voor dat als er niet flink geofferd werd na 52 jaar de aarde zou vergaan. In onze tijden zijn het voornamelijk de milieu bewegingen die feitelijk hetzelfde zeggen. Maar of je nou mensen, geld of je levenswijze opoffert, de klok tikt door. Uiteindelijk weet iedereen dat alles vroeg of laat eindig is. En er is keuze genoeg om dat einde een naam te geven; Oorlogen… liefhebbers genoeg. Poolkanteling…de wereld op z’n kop. War of the Worlds… een invasie door een agressief buitenaards ras. 53

Klimaatveranderingen… te nat, te heet of te koud, er is geen ontsnappen aan. Zonneactiviteit… we worden geroosterd. Komeetinslag… en dan eentje van ongekende omvang. Atoombom… in welke vorm ook. Pandemie… herinnert u zich de Spaanse griep nog? Maar dan erger. Dimensieshock… de werkelijkheid wordt opgeslokt. Verlichting… we transformeren naar ‘lichtwezens’. Genetisch verval… door milieu of toch de hand van god (of de goden?) Eindtijd… de tijd houdt letterlijk op te bestaan. Aardbevingen… en ander natuurgeweld. Overstromingen, honger, dorst, geweld, religies, onvruchtbaarheid, woestijnvorming, brandstoftekort en vul maar aan. Waarschijnlijk zal het een combinatie zijn van meerdere bovenstaande zaken, domino D-day maar dan met oorzaken en gevolg die zullen leiden tot een post-Apocalyptische wereld. Niets nieuws onder de zon. Als we de oude mythen gelijk hebben is de Apocalyps vaker voorgekomen en als we mensen zoals Velikovsky en Cremo mogen geloven zijn de bewijzen daarvoor nog steeds zichtbaar. En de wijze les die we daaruit kunnen trekken is dat het einde van het ene tijdperk tot nu toe altijd weer het begin van een nieuw tijdperk is geweest. Misschien een schrale troost maar toch. De centrale vraag is echter wanneer. Wanneer is het echte einde daar? Wordt het 2012 zoals de Maya adepten menen of is het startpunt 2040 of 2050 zoals de meeste wetenschappelijke studies aanwijzen? Of ligt de grand finale nog duizenden jaren verder in de mist van de toekomst? Ik weet het niet, kijk om u heen en schat zelf maar in voor welke datum u de dingen gedaan moet hebben voordat het te laat is. Een uiteindelijk cataclysme lijkt onafwendbaar, hoogstens kunnen we het proces misschien wat vertragen. Feit is en blijft dat we met miljarden tegelijk iedere dag weer knagen aan de koek die onze thuisplaneet is. Het feit dat u dit leest betekent dat u, hoe milieubewust dan ook, hapjes uit die koek neemt. U en ik consumeren. We vreten grondstoffen en energie en nemen de ruimte in die eigenlijk niet van ons is maar die we zouden moeten delen met andere levensvormen. We laten louter troep achter en wijzen om ons heen naar grootverbruikers als schuldigen, maar het waren wij die ze tot grootverbruikers hebben gemaakt.

De verwarring. En om het allemaal nog een graadje erger te maken denken we allemaal in ieder geval een deel van de wijsheid in pacht te hebben. We verkondigen onze meningen om het hardst tegen elkaar in waarbij het allang niet meer gaat om gelijk hebben maar om het gelijk ‘krijgen’. Ik werk daar, hoe goed bedoeld ook, net zo hard aan mee. Maar ik kan u niet laten horen en u kunt mij niet laten zien. U volgt net als ik een eigen weg naar ‘de hemel’ en uiteindelijk zie ik u daar wel weer. Dat is dan weer het mooie van mondiale cataclysmes. Het maakt niet uit of u en SUV rijdt of op de fiets naar het werk gaat. En het maakt niet uit of u in 54

een kraakpand of in Wassenaar woont. Sociale status of het aanhangen van bepaalde geloofssystemen bieden geen enkele garanties. Mentale gordijnen dicht. Voor veel mensen is het besef dat de toekomst van de huidige mens op dit moment nou niet bepaald rooskleurig te noemen is reden genoeg om de ogen te sluiten. Sommige slaan zelfs door en kiezen een puur hedonistische levenstijl. Pak wat je pakken kan, je leeft maar ĂŠĂŠn keer en na mij de zondvloed dus. Weer anderen worden angstig of depressief en maken het zich onnodig zwaar het leed der wereld op de schouders te nemen. Sommige mensen wenden zich tot een religie om zielerust te vinden en laten het aan een god over dat het allemaal wel goed komt. En natuurlijk is er de grootste groep die meent dat het zo'n vaart niet zal lopen. Wanneer de nood het hoogst is is de redding nabij. En u als potentieel prozacgebruiker achterlaten is wel het laatste dat ik wil. Hoewel het wat aanmatigend is om de 'dr. Phil' van de koude grond uit te hangen hoop ik toch dat u er lering uit kunt trekken. En omdat we samen sterk staan nodig ik u van harte uit om ook uw mening en visie te geven. We zitten allemaal vast in de vaart der volkeren en laten ons leiden door de waan van de dag. Terwijl we ontroerd en met een warm hart achter de zeehondencrĂ¨che in Pieterburen staan, en vol trots kijken hoe weer een gered zeehondje zijn pad op het wad mag vervolgen knallen Noorse vissers luttele honderden kilometers verderop ongestoord zeehonden uit het water. Ze vormen een bedreiging voor de visstand zeggen ze en worden daar gezien als ongedierte. Dit patroon kun je overal op toepassen. De ene dag maken we ons druk om spaarlampen om het milieu te sparen en de andere dag stappen we probleemloos in het vliegtuig om vreemde oorden te belasten met ons bezoek. We kiezen voor vegetarisch om het dierenleed tegen te gaan maar dat de enorme monocultuur van gewassen alle andere levensvormen in dat gebied de das om doen zien we niet. We dragen de verworpenen en verdrukten der aarde een warm hart toe maar ik ken geen mensen die hun salaris daadwerkelijk delen met een 'broeder of zuster' uit de derde wereld. Liefdadigheid kent haar grenzen in een periodieke storting op een goede doelen rekening. Overal waar mensen bezig zijn vinden we allerlei vormen van dualisme. Als je echt zeehonden wil beschermen moet je Noorse vissers bewegen om een krantenwijk te nemen. Om het milieu te sparen moet je stoppen met consumeren. Natuurlijk zijn dat drastische maatregels die bovendien niet haalbaar zijn. Maar het kan simpeler.

Vind nou eens niets. De reden dat de mensheid het zich zo moeilijk maakt komt voort uit het hebben van een mening en het daarnaar handelen. 'Ik vind dat' is het startschot van alle ellende, hoe goed bedoeld ook. Stop eens met het 'ik vind' te denken. Vervang 'ik vind' eens door een onbevooroordeeld 'het is'. Om dat te bereiken moeten we het 'ik' eens nader onder de loep leggen. Diegene die je ‘ik’ noemt is niet noodzakelijkerwijs dezelfde persoon die je in wezen bent. Je bent veel meer dan alleen maar ‘ik’. Dat wat wij ‘ik’ noemen is slechts een product van opvoeding, scholing, sociale omgeving en je ervaringen. De mix van deze ingrediënten vertaalt zich in gedachten en gedrag. Als je daarvan los weet te komen ben je niet langer slaaf van je eigen gedachten en ben je vrij en keer je terug naar datgene wat je werkelijk bent. Eenmaal dat stadium bereikt zul je zien dat het 'ik' eigenlijk de basis van alle ellende is geweest. Het 'ik' streeft alleen maar naar het meer zoals gelegitimeerd door een persoonlijke visie en al doende maakt ze alles kapot. Er valt namelijk niets te bereiken, elk moment dat zich aan je ontvouwt is in zichzelf compleet en perfect. Compleet en perfect wil niet zeggen dat het allemaal rozengeur en maneschijn is. Het is compleet en perfect in de zin van oorzaak en gevolg. Als het regent kunt u daar een behoorlijke mening over hebben (ik vind het rotweer/vervelend/ etc. etc.) maar u kunt het ook accepteren als 'het is'. De oorzakelijke regen heeft als gevolg dat u nat zal worden. Als u geen acht slaat op wat het 'ik' over deze situatie te melden heeft blijft u humeur intact en ziet u misschien zelfs de schoonheid van de situatie in.

Passief? Wat zegt u? Lekker makkelijk om passief alles maar over je heen te laten komen. Toch niet. Als we eenmaal accepteren dat 'het is wat het is' kunnen we een volgend stap nemen om alleen nog maar in het 'nu' te leven. Veel mensen leven in het verleden of in de toekomst. Of ze laten zich leiden door ervaringen uit het verleden en gebruiken dat als referentiepunt, of richten zich louter op morgen om hun acties vorm te geven. Maar dat wat was zegt niets over dat wat wordt. En de toekomst kent zoveel mogelijke uitkomsten dat u onmogelijk een echt bewuste keus kunt maken. Het blijft een gok. Wie in het hier en nu leeft kent geen stress van een mogelijke toekomst of draagt geen ballast van een verleden. Oké dan. U denkt in een onbevooroordeelde 'het is' term en beziet de zaak vanuit het hier en nu. Eenmaal in dat mentale stadium aanbeland kunt u uw omgeving mededogen en hulpvaardigheid bieden. Vrij van waardeoordelen, persoonlijke meningen, politieke of religieuze voorkeuren kunt u eindelijk iets doen om het leed in de wereld te verzachten. Nee, niet door praten maar gewoon door doen. U ziet vanzelf wel wat mededogen of vriendelijkheid behoeft. Maak er verder geen woorden aan vuil en zoek het niet op. Het is wat het is en het komt vanzelf op uw pad. Enfin, de eerste grote stap heeft u dan al gemaakt door geen onderdeel meer te vormen van het nemen van een stelling voor of tegen iets. Als het u gelukt is om afscheid te nemen van 56

uw ego zal uw aanwezigheid op deze planeet minder impact hebben. Immers ook het 'ik wil' is verdwenen. U kunt nu voor alles en iedereen in uw omgeving aardig zijn. U bent immers niet meer geremd door een persoonlijke visie van voorkeuren en afkeer. Als u deze les echt goed in de vingers heeft zullen anderen verbaasd doen staan van uw innerlijke rust en zorgeloze vriendelijkheid. En op het moment dat ze u vragen hoe u dat in godsnaam voor elkaar heeft gekregen is het beste wat u voor deze wereld kunt doen ze bovenstaande verhaal te laten lezen.

De proef op de som. Maak in uw gedachte een 'observant' en laat deze 'observant' iedere keer wanneer u iets denkt dat begint met 'ik vind/wil/moet' zeggen; "hĂŠ daar is het egootje weer'. Onderdruk het 'ik'-denken niet maar observeer het. Laat dezelfde mentale observant registreren wanneer er een mening in uw gedachte opkomt. Het ego houdt niet van observaties en zal al na een paar dagen stiller worden. Accepteer nare ervaringen zoals u positieve ervaringen accepteert. Dat kan door u alleen maar te richten op het 'nu'. Dat u morgen op de operatietafel moet verandert niets aan het 'nu' waarin u zich bevindt. En als u op de operatietafel ligt dan is het 'nu' weer prima want u krijgt de behandeling. En als de operatie mislukt is dat natuurlijk heel vervelend maar doet niets af aan het 'nu' waarbij u zich van alles in de kop kan halen of domweg accepteren als 'het is'. In het laatste geval maakt u de ellende voor uzelf en de omgeving een stuk draaglijker. Het is een keuze......

Try this at home. Concentreer of mediteer op het nu. De slok koffie die u neemt, de warme straal van de douche, de regenbui op uw hoofd. Focus op het nu en registreer zonder waardeoordeel wat u voelt. Op deze wijze zult u naar een paar dagen al de diepte van het nu ingaan. Een bijzondere ervaring. Wie serieus de proef op de som neemt zal binnen een week al effecten gaan merken. En na die week zal het hele verhaal van een vermeende Apocalyps aan relevantie en importantie inboeten, zo niet verdwijnen. Maar ook op kleinere schaal zal uw persoonlijke leed afnemen en kunt u zich eindelijk gaan richten op wat echt belangrijk in uw en onze wereld is. In het voorgaande over de ondergang nam ik u mee langs allerlei visies en meningen over de apocalyps en in het laatste hoofdstuk suggereerde ik zelfs een mentale airbag voor de 'dag der dagen'. Toch ben ik niet helemaal eerlijk geweest...,er komt namelijk geen apocalyps. Juich niet te vroeg, de apocalyps is er al en we zitten er midden in. Naar aanleiding van een onderzoek dat in 1998 door het American Museum of Natural History werd gehouden bleek dat 70% van alle 57

biologen van mening waren dat: "We in het midden van een massale uitsterving van veel levensvormen zitten en dat deze massale uitsterving als de grootste bedreiging voor de mensheid van de volgende eeuw geldt". Ironisch hè, terwijl iedereen heftige orkanen, knallende komeetinslagen, nucleaire oorlogen en dodelijke pandemieën voor ogen hebben signaleren de biologen dat we onze tijd op aarde eigenlijk al hebben gehad, u zit slechts in het staartje. Hun boodschap is zowel sober als helder; "Als we de trend over hoe we met onze omgeving omgaan handhaven dan zijn tegen het einde van deze eeuw de helft van alle soorten (wellicht inclusief de mensheid) uitgestorven". De gemiddelde tijd dat een soort op onze planeet doorbrengt is ongeveer 100.000 jaar. Aangezien er minstens 10 miljoen soorten rondlopen/zwemmen/vliegen/kruipen valt het binnen de lijn der verwachting dat ieder jaar een bepaald aantal soorten ophouden te bestaan. Niets aan te doen, zo gaat het nu eenmaal. Maar, volgens bioloog Edward O. Wilson (Harvard Universiteit) gaat het gemiddelde uitstervingproces momenteel grofweg 100 x zo snel. De levensvormen om ons heen blijken zo snel uit te sterven dat we momenteel in de snelste uitstervingperiode zitten uit de historie van onze Aarde. Dat komt volgens de eminente bioloog omdat er een groot verschil met de vorige perioden is. Stonden in het verleden natuurrampen aan de basis van een massale uitsterving, is nu “den mensch” de oorzaak. Wilson staat niet alleen in 2002 concludeerde het International Panel on Climate Change dat; "veel van de soorten op Aarde staan op de rand van uitsterven door zowel natuurlijke processen als menselijke activiteit." En aangezien klimaatsverandering en het consumeren van beschikbare ruimte ook deels de schuld van ons mensen is jagen we de snelheid van het uitsterven enorm aan. Als we het proces willen vertragen moeten we als de donder en op ongekende schaal de natuur echt de ruimte en de rust geven. Maar daarvoor is het eigenlijk al te laat. Het beetje natuur wat we hebben ligt ingeklemd tussen weg en stad en fabriek en boerenbedrijf. En de versnippering gaat maar door, tel daar de globalisering en vervuiling bij op en voilà. En dat is nou precies het probleem, biologisch gezien zitten we midden in een Apocalyps van ongekende omvang. Maar net zoals je het water waar een kikker in zit kan verhitten tot het kookt zonder dat het arme dier het door heeft zien wij mensen niet dat het vuurtje in ons bed van smeulen naar een volwaardige brand is overgegaan. Groene stroom, biodiesel of klimaat neutraal ondernemen het zijn allemaal piepkleine druppeltjes op een enorme gloeiende plaat. Wat is het nut van zogenaamde groene alternatieven als we daarmee onze huidige manier van leven op basis van economische groei krampachting in stand proberen te houden? Wie écht 'groen' wil zijn zal moeten consuminderen. Maar dat is een boodschap waar regeringen, bedrijven en heel veel mensen doof voor zijn. 58

De biologen zijn geen onheilsprofeten maar onheilswaarnemers. En u kunt gerust met hen meekijken. De biodiversiteit neemt af. Natuurlijk ziet u nog hele troepen spreeuwen en meeuwen vliegen en lopen er konijnen in de berm maar dat zegt alleen maar iets over hun aanpassingsvermogen. Wie wat beter kijkt ziet de leegte achter die façade. (Dit artikel is verschenen in meerdere delen op de website Grenswetenschap.nl en is van de hand van Bert Vanslagmulders)

ROTH “SHILL” Julian Assange De raadsman van Julian Assange blijkt een peperdure high-society advocaat te zijn wiens kantoor ook de Rothschild-familie tot zijn klanten rekent. Het is weer een stukje bewijs voor het feit dat Assange helemaal geen oprechte klokkenluider is, maar niets anders dan een van de vele misinformatieinstrumenten van de elite. Net als Israël is ook Wikileaks niets anders dan een dekmantel voor de twijfelachtige praktijken van deze puissant rijke bankiersfamilie, van wie velen denken dat ze de spin in het web zijn.

Toeval? Er wordt al zeer lang getwijfeld over de beweegredenen en bronnen van Wikileaks en zijn oprichter Julian Assange. Voor ons rees de eerste twijfel toen Assange in een interview met de Belfast Telegraph het volgende zei: "Ik erger me doorlopend aan valse complotten als 11 september, terwijl wij steeds weer bewijs leveren voor echte complotten, voor oorlog en grootschalige bankfraude."

Pardon? Hoewel de bewijzen dat er iets niet klopt aan de officiële lezing van 19 Arabieren die - geleid door een rijkeluiszoontje met een GSM in een grot in het grensgebied tussen Afghanistan en Pakistan - het gehele Amerikaanse veiligheidsapparaat weten te omzeilen en ongehinderd het zwaar bewaakte Amerikaanse luchtruim doorkruisen overduidelijk zijn, en hoewel er tal van documenten moeten zijn die dat - zij het ook slechts zijdelings - zouden kunnen bewijzen, veegt de opperklokkenluider het allemaal van tafel. Daarmee bereikt hij twee dingen. Enerzijds claimt hij een soort van alleenrecht op geloofwaardige complottheorieën, maar anderzijds zet hij daarmee ook een aantal mensen flink uit de wind. En een aantal van die mensen wordt bij de nieuwste Wikilekken opnieuw volledig uit de wind gezet. U weet wie ik bedoel.

Dat dat allemaal geen toeval is wordt nu weer maar eens aangetoond door iemand die wat speurwerk deed naar de advocaten die de verdediging van Julian Assange hebben opgenomen in het geval van de uiterst vreemde 'verkrachtingszaak' tegen de opperlekker. Daaruit bleek dat er toch wel een heel duidelijke link is tussen mijnheer Julian Assange en de rijkste bankiersfamilie - en waarschijnlijk de rijkste familie Ăźberhaupt - van deze planeet: de Rothschilds. Ten eerste bleek bij het bekend worden van de details over de aanklacht tegen Assange dat hij zich de afgelopen drie maanden in Londen heeft opgehouden, en dat het hele spel rondom de 250.000 gelekte documenten vanuit de directe nabijheid van de hoofdkwartieren van het Rothschildimperium werd geregisseerd. Een directe link met dat Rothschildimperium blijkt er echter ook te zijn. Die wordt duidelijk wanneer we de handel en wandel van de advocaat van Assange eens nader bekijken. De verdediging van Assange in de verkrachtingszaak is opgenomen door advocaat mr. Mark Stephens, verbonden aan het prominente en peperdure advocatenkantoor Finers Stephens Innocent. Nu is het sowieso al vreemd dat een man die steeds op de vlucht is, niet over duidelijke bronnen van inkomsten beschikt, geen vermogende familie heeft en op zijn website Wikileaks pauzeloos om donaties vraagt, een dergelijk kostelijk advocatenkantoor in de arm kan nemen. Des te vreemder is het allemaal wanneer we zien dat Finers Stephens Innocent het Waddesdon Trust tot zijn klanten rekent. Wat is het Waddesdon Trust? Op de website van dit fonds lezen we dat ze zich bezighouden met het "onderhouden, uitbreiden en het betalen van een deel van de rekeningen van Waddesdon Manor in de Vale of Aylesbury, Buckinghamshire." Voor hen die dit niet weten: Waddesdon Manor is het meest prestigieuze eigendom van de famlie Rothschild in het Verenigd Koninkrijk. Voorzitter van de Raad van Bewindvoerders van het Wadesdon Trust is de voormalig privĂŠsecretaris van de koningin van Engeland Lord Fellowes, en drie prominente leden van de Rothschild-familie behoren tot die Raad: de huidige patras familias van de Engelse Rothschilds, Lord Jacob Rothschild, zijn echtgenote Lady Rothschild en zijn dochter Beth Matilda Rothschild. Overigens is de hoogwelgeboren Nathaniel Charles Jacob Rothschild, de 4e baron De Rothschild - zoals zijn volledige naam luidt - ook Erevoorzitter van het Institute for Jewish Policy Research. Maar dat uiteraard geheel terzijde... Het adres van het Waddesdon Trust is 14 St James's Place in Londen, en dat is ook het adres van de vermogensbeheerfirma van Lord Jacob Rothschild St. James's Place Group (vroeger J. Rothschild Assurance Group).

Daarnaast mag worden opgemerkt dat de Finers Stephens Innocent zich vooral lijkt te richten op het bedenken van belastingconstructies van de ultra-rijken. Nog een keer resumerend:   

        



Julian Assange wordt als 20-jarige hacker gearresteerd Hij wordt daar nooit voor veroordeeld 10 jaar later duikt hij vanuit het niets op met een internationaal netwerk van klokkenluiders dat toegang heeft tot de meest onwaarschijnlijke lekken uit de wereld van de politiek, diplomatie, defensie en het zakenleven Assange ondersteunt het officiële verhaal over 11 september en houdt zo bepaalde organisaties de hand boven het hoofd De spectaculairste hoeveelheid lekken is beschamend voor vrijwel alle landen op de wereld Alleen Israël komt er goed vanaf De lekken ondersteunen de plannen van Israël, dat de Westerse wereld al jaren probeert aan te zetten tot een aanval op Iran De wereld van de bloggers en alternatieve media is verdeeld over de zaak Politici die meer controle over het internet willen hebben een nieuwe stok om mee te slaan De elite heeft enige tijd een nieuw propagandamiddel in handen nu de gevestigde media door vrijwel niemand meer serieus genomen worden Assange opereert vanuit de City in Londen, het financieel centrum van de wereld en hoofdkwartier van de rijkste (Joodse) familie ter wereld Een peperduur advocatenkantoor dat eveneens voor die familie werkt neemt de verdediging van Assange op zich wanneer deze als 'geloofwaardige' dekmantel 'zogenaamd' wordt aangeklaagd wegens verkrachting ...

“If it walks like a duck, quacks like a duck, looks like a duck, it must be a duck”

DANNEELS, DUTROUX & CO Nota van de redactie: Op de volgende bladzijden kan U een dagboek lezen zoals U deze kan terugvinden op de website van THE SPROUT. De bijdragen zijn chronologisch weergegeven. Op het einde zijn copies van getuigenverklaringen toegevoegd. Zo kan U ook het recente interview met Godfried Danneels inschatten in het tv programma “God en klein pierke”. Waarschuwing: niet voor gevoelige lezers

Maandag 3 mei 2004

Marc van Impe is geen lummel hoor. Als zelfstandig journalist levert hij regelmatig bijdrages aan de Financieel Economische Tijd. Een invloedrijk blad bij onze zuiderburen. Verder zou Marc nog de voorman zijn van de Algemene Vereniging van Beroepsjournalisten in België. In die laatste hoedanigheid heeft hij de afgelopen week twee Britse collega’s laten weten dat hij een proces tegen hen overweegt. Aanleiding daartoe was een uitgebreide reportage over de Dutroux-affaire in hun blad The Sprout dat mondjesmaat maandelijks wordt verspreid in Brussel en omstreken. Ter illustratie van die reportage hadden de beide Britten foto’s gebruikt van de opgegraven stoffelijke overschotten van Julie Lejeune en Melissa Russo. Twee slachtoffertjes van Dutroux die na meer dan 100 dagen van honger en dorst zouden zijn bezweken. Althans, zo is ons altijd voorgehouden. De foto’s tonen echter onomstotelijk aan dat Julie en Melissa met buitensporig geweld zijn doodgeslagen en –gespiesd. Vraag blijft vooralsnog of Dutroux daar zelf de hand in heeft gehad alvorens hij voor vier maanden de petoet inzeilde of dat andere schooiers zich tijdens zijn afwezigheid op de meisjes hebben uitgeleefd. Een en ander zou in ieder geval inhouden dat de juryleden in het proces versus Dutroux cs. over autopsierapporten beschikken die voor geen kant deugen. Erger nog, zij hebben de bewuste foto’s nooit onder ogen gehad. Raar proces zou je zeggen. Verder is het op zijn zachtst gezegd merkwaardig dat de Belgische pers de consequenties van de gruwelijke beelden uit de weg is gegaan. En dat een figuur als Marc van Impe een proces zou overwegen omdat de twee Britse journalisten “het Belgische publiek vals zouden hebben voorgelicht”. Hoezo vals voorgelicht? Dat kan nooit betrekking hebben op de foto’s. Die liegen niet. Zat de pijn soms meer in de inhoud van de bijgaande reportage? Mogelijk. Maar daar komen we later nog op terug. Stay tuned. 62

Dutroux en de spruit (2)

Dinsdag 4 mei 2004

De maatregel van hogerhand om het laatste nummer van The Sprout vijf uur na verschijnen uit de schappen te verwijderen zou voornamelijk zijn voortgekomen uit morele verontwaardiging met betrekking tot de schokkende foto’s. Wat de formidabele consequenties van die beelden waren voor het proces Dutroux kwam niet aan de orde. En niet te vergeten voor de Belgische politiek. Volgens het blad zou er namelijk een videocassette zijn vervaardigd van de moord op Julie en Melissa en de afzichtelijke gebeurtenissen daaraan voorafgaand, waarbij een twaalftal invloedrijke figuren aanwezig waren. Een van hen zou Philippe Moureaux zijn geweest, een meer dan bemiddelde toppoliticus uit het socialistische kamp en burgemeester van Molenbeek-St.Jean. Een andere aanwezige was volgens The Sprout kardinaal Godfried Danneels. Danneels werd recentelijk over zowel het bestaan van die cassette als de achtergronden van de affaire aan de tand gevoeld. Maar veel verder dan de herhaalde vraag “Stond ik er ook op?” kwam de hoge mijter niet. Aan het eind van het gesprek dat nauwelijks een gesprek was vroeg de kerkelijke hoogwaardigheidsbekleder aan zijn bezoeker of deze iemand tevoren over het onderhoud had ingelicht. Het antwoord was negatief. Danneels gaf zijn bezoeker een hand en zei ten afscheid “Dit gesprek heeft nooit plaatsgevonden”. Onthullender kan haast niet. Hij deed mee aan dit soort strapatsen en werd ermee gechanteerd. De kardinaal werd hier en daar getipt als de opvolger van paus Johannes Paulus II. Mede om dat te voorkomen zou een copie van de cassette inmiddels zijn toegespeeld aan het Vaticaan, dat zich verder uiteraard in zwijgen heeft gehuld. Overigens net als Danneels zelf. Normaal gesproken zou een publicatie waarin een dergelijk figuur van formaat wordt beticht van pedofilie en medeplichtigheid aan kindermoord toch voldoende aanleiding moeten zijn om in ieder geval The Sprout de oren te wassen. Desnoods in het doopvont. Maar niks. Helemaal niks. Dat geeft voedsel aan het vermoeden dat Danneels binnenkort om gezondheidsredenen zijn staf aan Maarten zal geven en verder als emeritus door het leven zal gaan. Daarmee zou hij in de voetsporen treden van Melchior Wathelet, ondermeer oud-minister van Justitie namens de Partie Social Chrétien (PSC). Ook over hem trok The Sprout namelijk een flink aantal registers open. Voldoende voor Wathelet om zich als een speer terug te trekken uit de Belgische politieke arena en zijn naam nog net op tijd te laten schrappen van de kandidatenlijst voor de Europese verkiezingen. Meer over hem, Danneels en de cassette in de volgende afleveringen. Stay tuned. Dutroux en de spruit (3)

Woensdag 5 mei 2004

De cassette waarop de executie van Julie en Melissa in aanwezigheid van ondermeer Philippe Moureaux en kardinaal Danneels te zien zou zijn maakte volgens The Sprout eveneens onderdeel uit van de twaalfduizend tapes die tijdens het Dutroux-onderzoek naar boven zijn getakeld. Niet een van deze tapes is toegevoegd aan het dossier waarover rechters en juryleden zich momenteel buigen in Arlon. Nou kunnen die tapes natuurlijk 63

beelden bevatten van Dutroux aan een pilsje in Praag of Nihoul bij een strandwandeling in Knokke. Maar wij durven er wel een xtc-tje op in te nemen dat op die tapes ook dingen staan waar een gemiddelde gendarme zijn leven lang slaapproblemen aan overhoudt. Als ze tenminste niet al niet ruim en breed verdonkeremaand zijn, zoals verschillende getuigen onder wie senator Lizin al hebben gesuggereerd. Dat zou dus niet gelden voor de beelden van bovenstaande executie met ijzeren staven en houten spiezen die door leden van de Gentse loge richting Rome zouden zijn geëxpedieerd. Niet alleen om het maximale te peuren uit de Danneels-chantage maar ook om de steun van het Vaticaan af te dwingen voor het binnenhalen van een hoge, zo niet de hoogste, Europese post voor premier Verhofstadt als die bij de komende verkiezingen de pottenbak ingaat. Melissa Russo zou overigens niet toevallig zijn gekidnapt en uiteindelijk om het leven zijn gebracht. Volgens een door de politie als betrouwbaar gekenschetste Slowaakse informant zou haar vader tot de mafia behoren en een opdracht in Italië hebben vergald. Twee van zijn makkers zouden door die grap in het gevang zijn beland. Nog zo erg niet, maar pappa Russo zou de poen voor de opdracht in zijn zak hebben gestoken en dat zou de familie niet sympathiek hebben gevonden. Met alle gevolgen vandien. Tot Russo’s contacten met de grimmige Italiaanse organisatie behoorden volgens dezelfde Slowaakse informant een paar bekende voetballers. Een van hen: Roberto Baggio. Of deze indrukwekkende voorzet door de recherche is ingekopt vermeldt de historie niet. Is aan de Italiaanse evenknie verzocht om een onderzoek in te stellen naar deze toch niet geringe beschuldigingen? Weten we niet. Zoals we zoveel niet weten, omdat een vracht aan bewijsmateriaal tegen figuren uit de zogenaamde high society onder het Belgische Justitietapijt is verdwenen. Stay tuned. Dutroux en de spruit (4)

Donderdag 6 mei 2004

In aflevering 3 vermeldden wij ondermeer dat de executie van Melissa Russo in verband zou kunnen staan met een uit de hand gelopen conflict tussen haar vader Alberto en de mafia. Wij putten daarbij uit een Brussels politierapport van 6 juni 1996, dat was opgemaakt aan de hand van een verklaring van de al eerder genoemde Slowaakse informant. De tekst luidde: “De vader van Melissa zou deel uitmaken van de lokale mafia. Hij zou contact onderhouden met de gebroeders Baggio, spelers van AC Milan en erkende leden van de “organisatie”. Een van hen zou zelfs peter van Melissa zijn. Enige tijd voor de verdwijning zou vader Russo door de gebroeders Baggio zijn aangepeild voor de uitvoering van een contract in Italië. De aard van dat contract is niet zeker maar het zou iets te maken hebben gehad met het innen van een paar schulden. Vader Russo zou met anderen het contract in Italië hebben uitgevoerd maar iedereen zou zijn gepakt, behalve hij. Hij zou hebben weten te ontsnappen aan de Italiaanse autoriteiten en met het bijeengebrachte geld zijn teruggekeerd naar België. De “organisatie” zou zonder succes hebben geprobeerd het geld terug te krijgen en zou verschillende malen vader Russo hebben bedreigd waarbij onder andere werd duidelijk gemaakt dat zijn familie in de problemen kon komen. Dat zou zijn gebeurd kort voordat Julie en Melissa verdwenen. Julie zou alleen maar hetzelfde lot als Melissa hebben ondergaan omdat ze toevallig ook op die plek aanwezig was. 64

Ons contact heeft ons verteld dat hij zijn informatie had verkregen in het Italiaanse en het Joegoslavisch/Albanese milieu in Luik. Men zou hem zelfs foto’s hebben laten zien van Melissa in gezelschap van een van de gebroeders Baggio, die haar peter zou zijn. Hij zou ook een foto hebben gezien van vader Russo die kort voor de verdwijning in Italië zou zijn gemaakt, terwijl die zelf zegt in die periode niet naar Italië te zijn geweest”. Uit dat laatste zou je kunnen opmaken dat vader Russo wel met dit verhaal is geconfronteerd. Zeker is wel dat de Slowaak geen hout van voetbal wist. Roberto en Dino Baggio zijn geen broers van elkaar en Dino heeft nooit bij AC Milan gespeeld. Of dat gegeven een rol heeft gespeeld bij de verder naspeuringen door het Belgische justitiële apparaat is ons niet bekend. Maar het was natuurlijk wel makkelijk om dan meteen maar aan te nemen dat de Slowaak ook wat de rest betreft uit zijn nekharen converseerde. Eén vraagje had in ieder geval toch wel gesteld kunnen worden aan de confrères in Milaan: weet u misschien of Baggio en Baggio tot de “familie” behoren? Si o no? Stay tuned. Dutroux en de spruit (5)

Donderdag 13 mei 2004

In Brussel is nu het wachten op nummer 11 van het Engelstalige tijdschrift The Sprout. Zoals wij al eerder meldden is de vorige maand nummer 10 binnen vijf uur na verschijning uit de Belgische schappen gehaald. Officieel vanwege de gruwelijke foto’s van de stoffelijke overschotte n van Julie en Melissa. Maar het ligt voor de hand dat ook de teksten hier en daar in de top van de Belgische samenleving niet lekker zullen zijn gevallen. Inmiddels hebben wij daar in deze serie al driftig uit geput en de namen van man en paard die het blad had weggelaten geheel volgens onze eigen traditie netjes ingevuld. Aan één man hebben we echter nog geen aandacht besteed: de vroegere minister van Justitie Melchior Wathelet. Een belangrijke sleutelfiguur in de zaak Dutroux die schielijk zijn naam liet schrappen van de PSC-kandidatenlijst voor de Europese verkiezingen aan de vooravond van de verschijning van de vorige Sprout. Terecht want zijn doopceel bleek weinig goeds te bevatten. Zo stak hij 1991 bijvoorbeeld een petit bâton voor verder spitwerk van onderzoeksrechter Connerotte toen deze op connecties stuitte tussen de affaire rond de in dat jaar vermoorde André Cools, de zaak Dutroux en het conglomeraat van Luikse bestuurders (onder wie toenmalig minister Alain Van der Biest) en de Italiaanse mafia (*). Een ander hoogstandje volgde in 1992 toen Watelet net op tijd naast Justitie ook Economische Zaken op zijn bord kreeg en zo een al te diepgaand onderzoek wist te voorkomen naar de formidabele omkooppraktijken in de Agusta- en 65

Dassaultaffaires. Eerder al was Melchior verantwoordelijk geweest voor de benoeming tot procureur des konings van Benoît Dejemeppe (**) Benoît stelde een paar jaar nadien de in de petoet zittende Dutroux vroegtijdig op vrije voeten.

Godfried “Sta ik er ook op?” Danneels met voortvluchtige kinderverkrachter Vangheluwe.

Ondanks het tegenspartelen van psychiaters en familieleden die de bui kennelijk al vroeg zagen hangen. Verder had meneer de minister op eigen houtje het onderzoek afgesloten naar de Bende van de Borinage die sterke banden 67

zou hebben gehad met die van Nijvel en Stéphane Goux tot magistraat verheven. Goux fietst op dit moment het proces-Dutroux in Arlon geheel volgens het daarvoor ontworpen scenario naar de meet. Dutroux heeft ondertussen de status van psychopaat bereikt en zal verder navenant worden behandeld. Zijn ex en Lelièvre kunnen fikse straffen tegemoet zien en Nihoul zal naar alle waarschijnlijkheid de dans ontspringen, bij gebrek aan bewijs of zo. Vooral dankzij de goede werken van Melchior Wathelet. Stay tuned. (*) vgl. de dood van Julie en Melissa en de mafiaconnectie in deel 3 en 4 van deze serie. (**) vgl. de lijst Meeûs, waarop naast Dejemeppe ook andere bekende figuren voorkomen (zie daarvoor ons artikel daarover op 4 december 2001 e.v.) Dutroux en de spruit (6)

Woensdag 9 juni 2004 In aflevering 3 van deze serie merkten wij al op dat de cassette waarop te zien zou zijn dat Julie en Melissa na uitgebreid gemarteld en verkracht te zijn ter dood werden gebracht in aanwezigheid van een tien à twaalf heren, door de Gentse Loge niet alleen gebruikt werd om kardinaal Danneels onder schot te houden. Hij zou ook dienen om het Vaticaan te pressen de kandidatuur van de Liberaal Guy Verhofstadt te ondersteunen voor een topbaan binnen het Europese bestuurlijke apparaat. In plaats van de meer voor de hand liggende populaire Christen-Democraat Jean Luc Dehaene. Of het gewerkt heeft mag de Curie weten, maar wat lazen wij vorige week al in de internationale pers? Dat naast Chirac ook Schröder, Blair en Balkenende het een uitstekend idee vonden om Verhofstadt naar voren te schuiven als nieuwe voorzitter van de Europese Commissie. Ter vervanging van Romano Prodi. Vooropgesteld dat Verhofstadt’s partij bij de komende verkiezingen zou sneuvelen. Nou, de prognoses liegen er niet om. Dat wordt terug naar af. De cassette zou inmiddels al sedert eind december vorig jaar in het bezit zijn van kardinaal Angelo Sodano, de “minister van Buitenlandse Zaken” van het Vaticaan en nummer twee in de gemijterde pikorde. Op 7 mei kreeg hij bezoek van een Brusselse parlementariër die van hem in wezen hom of kuit wilde over het bestaan van de cassette. Sodano gaf noch hom noch kuit. In wezen was dat het stazione termini voor de zoektocht van de bewuste parlementariër die in de loop van januari voor het eerst met het verhaal was geconfronteerd. Zoals al eerder vermeld ging hij ermee de boer op en benaderde allereerst kardinaal Danneels zelve. Na wat gedreutel kwam het uiteindelijk op 5 februari tot een onderhoud ten huize van de kardinaal. Het parlementslid gooide de hele trukendoos open om tenminste een reactie op het vreselijke verhaal uit Danneels te persen. Tevergeefs. Een muur van stilte was zijn deel. Of nee, toch niet. De hoge mijter had één vraagje: “Sta ik er ook op?”. En daar zakt je parlementaire broek toch wel even van af. Maar hij liet het er niet bij zitten. Op 7 april stuurde hij een uitgebreid rapport over de affaire naar Paul de Gryse, Procureur des Konings in Brussel. Wat hem betrof moest er door Justitie actie worden ondernomen om een eind te maken aan de chantage van Danneels en moest de bron van het hele verhaal nader aan de tand worden gevoeld. Voor zover wij weten gebeurde er niks. Vanwege de 68

implicaties voor het lopende proces tegen Dutroux cs. voorzag de parlementariër op 6 mei jl. ook Stéphane Goux, de president van het Hof van Assisen in Arlon, van zijn rapport. En ook daar geen reactie. Inmiddels naderen de verkiezingen en dreigt de door The Sprout in de publiciteit gebrachte affaire met een zware sisser te eindigen. En daarmee blijven vele vragen - zoals gebruikelijk in de hele geschiedenis rond Dutroux cs. - onbeantwoord. Met name over de kwestie rond Danneels. Waarom zei de kardinaal op 5 februari niet gewoon dat de geachte afgevaardigde uit Brussel tegen een zieke canard was opgeblunderd? In plaats van: “Stond ik er ook op?”. Raadsels. Stay tuned.

Complete fantasie of op heterdaad betrapt? Op 7 juli kon Danneels nog de “geschokte heilige “ uithangen. Dat imago werd in de maanden daarop aan stukken gereten . Een leugenaar, een manipulator. Dus toch meer te verbergen?

Getuigenis van Albert Mahieu over zijn onderhoud met toenmalig Kardinaal Danneels. http://www.scribd. com/doc/33950038 /Danneels-OCR

Dutroux en de spruit (7)

Woensdag 16 juni 2004 Als we de officiĂŤle Belgische pers mogen geloven wordt het nog een hele kluif voor de aanhangers van Guy Verhofstadt om hun kandidaat op de stoel van Romano Prodi te wurmen. Ondanks de maandenlange veldtocht van Bertie Ahern, de huidige premier van de overwegend Katholieke Ierse Republiek en voorzitter van de Europese Unie, ten behoeve 70

van zijn Belgische collega. In tegenstelling tot eerdere berichten zou Tony “balony” Blair nu tegen Verhofstadt zijn en ook Berlusconi zou de Belgische fietsenstalling niet zien zitten. Hoe de vlag erbij hangt in Oosteuropa is ook nog niet duidelijk en veel zou afhangen van de acht stemmen die het Katholieke Polen gaat afgeven. Het koffiedik is in België zeker net zo dik als hier. Maar mocht het Vaticaan zich inderdaad door de mysterieuze pedo-tape van de Gentse loge genoopt voelen zich achter Verhofstadt op te stellen dan zullen noch Berlusconi noch de Poolse afgevaardigden uiteindelijk dwars gaan liggen. Bovendien gaat het morgen om een gewone meerderheid van stemmen. Dus Guy, gozer, het moet al raar lopen als je het niet zou worden. Alvast proficiat.

Dutroux en de spruit (8)

maandag 21 juni 2004

Is die Bertie Ahern maanden op pad geweest om de weg voor Guy Verhofstadt te plaveien. Staan Chirac en Schröder vierkant achter die Belgische fietsenstalling om hem tot voorzitter van de Europese Commissie te laten kronen? Vindt onze eigen charismatische leider hem een uitstekende kandidaat? Zijn er zelfs berichten in de internationale pers dat Blair wel met hem in zee wil. En plotseling draait de wind. Is Blair mordicus tegen en gaat het op God’s kompas laverende conglomeraat van Europese christelijke partijen op zoek naar een eigen kandidaat. Wat is er gebeurd? Heeft Tony Balony een for-your-eyes-only briefje gekregen vaneen van zijn wakkere speurneuzenorganisaties? En heeft ie toen langs de vertrouwde weg een kopietje naar Ahern’s opvolger in Den Haag gestuurd om hem te waarschuwen voor Guy? Waren ze in Londen erachter gekomen dat achter diens kandidatuur inderdaad sinistere luitjes schuil gingen die via de Vaticaangambiet hun doel probeerden te bereiken? Heeft kardinaal Sodano uiteindelijk besloten niet voor chantage te zwichten en gaat kardinaal Daneels binnenkort met vakantie? Wij snuffelen naarstig verder. En mochten wij een parel vinden in deze zwijnenbende dan gooien wij hem meteen in de etalage. Stay tuned.

Een briefje aan Dutroux (1)

maandag 3 januari 2005

“10 juli 1996. Beste vriend, Hier is alles al een paar maanden in gereedheid (zoals je weet onder het huis in Dave). Er is niets veranderd; geen geur en ook geen barsten. De contacten met mijn Roemeense bron 71

leveren scherpe prijzen op en de jeugdige leeftijd biedt goede mogelijkheden in het westen. Mijn beschermheer in de regio (Guy M.)8 heeft mij de garantie gegeven heel graag de cassettes met de jeugdige acteurs te willen afnemen voor zijn eigen adressen. Zoals beloofd wacht ik op nieuws van je. Mijn rekeningen zijn geblokkeerd. Ik heb geen geld meer. Stuur me een voorschot op de cassettes op mijn nummer bij de “huse”. Zoals afgesproken zijn mijn appartementen ingericht om onze Roemeense “vriendinnen” te ontvangen. Je kunt ook rekenen op de discretie van mijn twee zoons wat betreft je activiteiten in jouw regio. Zij zijn op de hoogte van het materiaal en de materialen en twijfelen geen moment. Hun onderneming is een uitstekende dekmantel. Francois Leyens.” Een uiterst cryptisch briefje gericht aan Marc Dutroux. Maar niet zo cryptisch of we kunnen er uit opmaken dat ene meneer Leyens conform een afspraak met Dutroux onder een huis in Dave een paar ruimtes heeft ingericht om daar ellendige filmpjes op te nemen met minderjarige Roemeense kinderen. Om de cassettes van die opnames te verpatsen met de zaak van zijn zoons als cover. Je zou zeggen dat zo’n briefje gefundenes Fressen was voor de Belgische speurneuzen. Maar zo eenvoudig was het niet. Stay loathingly tuned. Een briefje aan Dutroux (2)

donderdag 6 januari 2005

Op achttien oktober 1996 rond kwart voor twee ‘smiddags vond een inwoner van het Waalse dorp Flawinne op de stoep van de rue J. Arnould een zwart koffertje van het merk Diplomat. Hij nam het mee naar huis en inspecteerde de inhoud. In de paperassen die het koffertje bevatte bevond zich een brief aan Marc Dutroux, ondertekend door ene Francois Leyens *. Die laatste was blijkbaar de eigenaar van de verzameling gezien de inhoud van alle andere epistels. De brave inwoner van Flawinne belde daarop het Dutroux-team van de politie in Neufchâteau en om half negen ‘s avonds nam een officier van die club het koffertje met inhoud in ontvangst. Op het bureau werd vastgesteld dat het een tijdje in een vochtige ruimte moest hebben gelegen omdat het een schimmelig luchtje verspreidde. De in totaal 59 documenten, voor een groot deel bestaand uit faxen, dateerden uit de jaren 1991 – 1994 en waren voornamelijk gerelateerd aan de firma Handel aan de Route de Lustin 156 in het dorp Dave bij Namen. De firma van Francois Leyens. Tot de collectie behoorden naast strikt zakelijke exemplaren ook een briefje van een broeder Adrien in Ouagadougou en een paar faxen in een Slavische taal, afkomstig uit het voormalige Oostblok. Leyens had dus inderdaad connecties achter het inmiddels opgetrokken IJzeren Gordijn en wellicht dus ook in Roemenië. 8

Guy Mathot

Alvorens hem aan de tand te voelen eerst nog even kijken of onze Francois bekend was bij Justitie. En jawel: een gevalletje zwendel op 21 februari 1993, een door hem zelf in elkaar gezet schadegevalletje op 19 september 1995 en een gevalletje valsheid in geschrifte op 1 augustus 1996. Dat laatste liep aardig in de pas met het briefje aan Dutroux, waaruit viel op te maken dat Francois in juli al in grote financiële shit verkeerde had en daarom graag zag dat het Roemeense project van start ging. Tijd om Francois Leyens eens met een bezoek te vereren. Stay tuned. maandag 10 januari 2005

Zal je het zelf wezen. Toen de speurneuzen uit Neufchâteau bij Francois Leyens aanklopten erkende deze wel met gezwinde spoed dat het koffertje met de oude paperassen uit de periode 1991 – 1994 inderdaad van hem was. Maar hij had het nooit gemist, want het had ergens in de kelder gelegen en de inhoud was niet meer van belang. Dutroux kende hij om de dooie dood niet en dat briefje was niet van hem. Het was niet eens zijn handschrift. Iemand uit zijn naaste wilde hem blijkbaar naaien vanwege een conflict uit het verleden. En Francois noemde een paar namen van mensen die hij daarvoor aanzag. Wat dat handschrift betreft leek hij gelijk te hebben. Voor een leek was het briefje aan Dutroux inderdaad niet door hem geschreven. De zwaailichten van Neufchâteau gingen aan de slag met de nieuwe gegevens en verhoorden de mensen die Leyens als verdachte had aangewezen plus wat familieleden. Daar kwam niks zinnigs uit. Dan maar een grafologisch testje ertegenaan gesmakt. En wat denk je? De in het geweer geroepen expert kwam tot de conclusie dat Francois wel degelijk de schrijver van het briefje was. Oftewel: Francois was zo goochem geweest om zijn handschrift te verdraaien bij het schrijven van het heikele epistel. Maar al is de hanepoot nog zo snel de grafoloog achterhaalt hem wel. Als eenvoudige boerenleut zou je dan toch zeggen dat een verder diepgaand onderzoek gerechtvaardigd was. Ondanks de ontkenningen van Leyens. Je gaat bijvoorbeeld eens goed neuzen in de zakelijke contacten die hij blijkens de papieren in het koffertje en zijn eigen verklaringen inderdaad had onderhouden met lieden uit het vroegere Oostblok. Zo kwam naar voren dat hij in de jaren negentig trips naar Tsjechië had gemaakt. Ondermeer naar het vakantieoord Teplice. En laat meneer Dutroux dààr nou net een van de weinige video’s van naakte kinderen hebben geschoten die hij ooit in zijn smerige carrière zelf heeft geproduceerd. Toch een prettige link. Niks mee gedaan. Dat gold evenzeer voor de aanwijzing in Leyens’ brief dat zijn twee zoons volledig op de hoogte waren van de ins en outs van het geplande project met Roemeense kinderen en dat hun firma als cover moest dienen. Geen hol mee gedaan. Het onderzoek leek dood te bloeden als een geit na een M16-behandeling, maar een vermeende poging van Dutroux tot ontvoering van een tienjarig meisje in Dave, de woonplaats van Leyens, hield de zaak tegen hem nog even in leven. 73

Een briefje aan Dutroux (4)

Maandag 17 januari 2005

In de vorige aflevering brachten we het al even ter sprake: in Dave, de woonplaats van Francois Leyens, zou Dutroux geprobeerd hebben een meisje te ontvoeren. De politie van Neufchâteau ging serieus op speur nadat een getuige op 18/8/96 haar vermoedens had laten vastleggen in een officieel proces verbaal. Die verklaring luidde aldus: “Nadat ik onlangs op de radio het nodige had gehoord over het ontvoeren van kinderen raakte ik van mijn stuk toen er werd gemeld dat de dader gebruik maakte van een wit vervoersbusje. Zo’n drie tot vier maanden geleden was ik in mijn tweede woning in Dave, Rue de Lustin 86, samen met mijn man en mijn kleindochter van tien. Zij ging de post ophalen uit de brievenbus. Die staat buiten ongeveer 8 meter van de voordeur vandaan. Op dat moment bevond ik mij in de salon beneden aan de voorkant van het huis en mijn man zette de wagen weg achter het huis. Toen ik de gordijnen opendeed zag ik een wit busje plotseling stoppen achter de heg. Ik ben naar buiten gegaan en zag de achterdeuren van het busje wijd open staan. Er stapte een man uit aan de kant van de passagierstoel en ik vroeg hem wat er aan de hand was. Hij zei: “Er zit iets los in de wagen of er rolt wat heen en weer”. Ik ben weer naar binnen gegaan met mijn kleindochter, die geen contact met die meneer heeft gehad. Ik heb alleen maar het profiel van die man gezien, want hij heeft me niet aangekeken. Hij zat volgens mij alleen in de auto. Toen ik laatst naar de televisie zat te kijken herkende ik Dutroux. Hij was de man van dat witte busje. Het zag eruit als een soort leveranciersbus. Ik heb meteen aan mijn man verteld wat er gebeurd was. Ik heb het busje niet zien wegrijden. Ik weet het zeker. Dutroux stond met zijn witte busje drie, vier maanden geleden voor mijn huis in Dave, op een zaterdagmorgen rond kwart over elf. Ik word liever niet geconfronteerd met die meneer. Ook niet achter glas”. Dat laatste was een beetje jammer. Niettemin gingen de snuffelaars van Neufchâteau met de schaarse gegevens toch aan de slag. Dat het onderzoek veel zou opleveren was net zo twijfelachtig als het optreden van de gebroeders Lippens in een travestietenshow. Tot in oktober in Flawinne het koffertje van Francois Leyens uit Dave werd gevonden. Met onder andere een briefje aan Dutroux. Je hoeft geen Kuifje te zijn om de twee zaken aan elkaar te knopen. Maar onze Francois bleek een zware kluif te zijn. En dan bedoelen we niet voor Bobbie.

Een briefje aan Dutroux (5)

Maandag 24 januari 2005

Dan gaan we nu maar eens over naar de verklaringen van Francois Leyens zelf. De Davenaar die verdacht werd van louche contacten met Dutroux. Allereerst de weerslag van een gezellige kout tussen Francois en de gerechtelijke snuffelaars op 10 februari 1998. Die luidde aldus: “Ik was tot 1988 een grootondernemer in het bouwvervoer, in de bouw zelf en in de electriciteitsvoorziening. Ik heb ongeveer 500 man in dienst gehad. In 1988 ging ik failliet. Ik ben toen in een grote depressie geraakt. In 1990 heb ik geprobeerd een handel in tweedehands auto’s van de grond te trekken. Dat heeft anderhalf jaar geduurdtot ik me realiseerde dat die handel meer iets was voor scharrelaars. Daarom ben ik met die handel gestopt. In 1992/1993 heb ik geprobeerd iets anders op te zetten. Ik wilde prefabwoningen importeren van een onderneming in Roemenië. Ik heb er twee hierheen laten komen en daarna ging de boel over de kop. In antwoord op uw vraag: ik heb door heel Oost-Europa gereisd. Ik moet u nog even zeggen dat ik vorig jaar al ben gehoord door een onderzoeksteam van Neufchâteau. Op een bepaalde dag is bij mij uit de kelder een koffertje ontvreemd. Daar wist ik niks van. Zo’n twee jaar geleden is dat in Flawinne teruggevonden. En een of andere schooier heeft daar toen een briefje ingestopt dat geadresseerd was aan Marc Dutroux. Rechter Comeliau is daarvan op de hoogte. Men heeft mij daarover vragen gesteld. Maar ik heb uiteraard niks te maken met Dutroux. Ik ken hem helemaal niet. U stelt me dezelfde vraag en ik antwoord opnieuw dat ik hem nog nooit heb gezien. Hij is nooit bij mij in Dave geweest met zijn busje. Ik ken niemand uit zijn omgeving. De enige die ik ken met een wit busje is ene Jacques Delmée uit Lustin. Hij lijkt in de verte wel wat op Dutroux. Hij is mecanicien en hij komt me van tijd tot tijd even gedag zeggen”. Ach, weer eens wat anders. Jacques Delmée. Een dubbelganger met toevallig ook een wit busje. Nou was die inderdaad ook al voorbijgekomen in de verklaringen van Leyens tegenover de gerenommeerde speurneuzen uit Neufchâteau. En ook die hebben wij tot onze beschikking. Dus u kunt in de volgende episode weer meegenieten. Een briefje aan Dutroux (6)

Zondag 13 februari 2005

Even recapituleren. Op 18 oktober 1996 vond een inwoner van het Waalse dorp Flawinne op straat een koffertje met papieren waaronder een briefje aan Dutroux. In dat briefje werd 75

gereleveerd aan een huis dat adequaat was ingericht om Roemeense kleine meisjes te ontvangen. Niet voor een leuke vakantie in België, maar voor het maken van pornofilms. Het koffertje bleek gestolen te zijn van Francois Leyens uit diens woning aan de Rue de Lustin in de Waalse metropool Dave. Hij zou de diefstal ervan niet eens gemerkt hebben omdat het ging om een koffertje met oude administratieve gegevens dat ergens in dekelder had gelegen. Uit die gegevens bleek overigens dat Francois over stevige contacten in het voormalige Oostblok beschikte. Ondermeer in Roemenië. Maar nee, dat briefje aan Dutroux had hij niet geschreven. Dat moest een of andere onverlaat bij de andere papieren hebben gestoken om hem zwart te maken. Ten tijde van het onderzoek deed een getuige aangifte van een brief encounter met Marc Dutroux, die volgens haar een poging had ondernomen om met een wit bestelbusje haar tienjarige kleindochter te kidnappen bij haar tweede huis aan de Rue de Lustin in Dave. Leuk detail voor de speurneuzen die bezig waren met het wassen en watergolven van Leyens. Die woonde namelijk aan dezelfde Rue de Lustin. De kidnap werd in de kiem gesmoord omdat oma tijdig op de plek des onheil arriveerde. Het onderzoek naar deze zaak raakte in de berm. Er kon niet met zekerheid worden vastgesteld dat de man die bij het tweede huis van de getuige verdacht had staan te scharrelen bij zijn bestelbusje inderdaad Dutroux was geweest. Aan Dutroux zelf werd niks gevraagd. Hoe dit zij, uit grafologisch onderzoek bleek dat Leyens wel degelijk het “Roemeense” briefje had geschreven. Maar dat was niet voldoende om hem achter het gaas te dumpen. Er moesten nog meer harde bewijzen worden opgespit. En juist dat schoot niet erg op. O zeker, de speurneuzen vonden uit dat Francois jarenlang enthousiast met de echtgenote van voormalig werknemer Jacques Delmée had gekofferd. Bij tijd en wijle zelfs in een echt kasteel. En waar associeer je tegenwoordig Belgische kastelen mee? Precies. Met orgiën en kinderarbeid. Maar nee, niks te vinden. De zaak tegen Leyens bloedde langzaam dood. Tuurlijk, met name de gerenommeerde spekzolen van Neufchâteau hebben zich best wel ingespannen om een gat te vinden in de taaie verdediging van Francois. Maar merkwaardigerwijs zijn diens zoons nooit aandachtig geroosterd. Terwijl ze toch ook prominent in het briefje ten tonele werden gevoerd. Onderzoek naar een aantal figuren in Roemenië die met naam en toenaam in de administratie van vader Leyens voorkwamen is voor zover waarneembaar nooit uitgevoerd. Onderzoek naar Leyen’s connecties in het Waalse wereldje van handelaren in tweedehands auto’s waarin Dutroux geen onbekende was idem dito. De link met het Tsjechische vakantieoord Teplice waar Dutroux notabene zelf zijn enige eigen kinderpornoproductie op video vastlegde werd blijkbaar over het hoofd gezien. Kortom, elk eventueel spoor dat kon leiden naar de ontdekking van een netwerk 76

werd nauwlettend ontweken. Geen gezeur over netwerken alstublieft. Het dossier werd uiteindelijk opgelucht door onderzoekrechter Jacques Langlois terzijde geschoven. Case dismissed. Zoals zovele.

Een briefje aan Dutroux (7)

Woensdag 16 februari 2005

Toch nog even nazeiken over dat dossier-Leyens dat ooit schielijk en met een diepe zucht door onderzoeksrechter Jacques Langlois terzijde is geschoven. In dat dossier was namelijk ook een verklaring opgenomen van Hélène Salmain uit Namen. Die kwam tegenover een paar speurneuzen tot de volgende niet oninteressante ontboezeming: "Wat Dutroux betreft viel mij iets te binnen toen ik hem op de televisie zag. Ik meen hem herkend te hebben als iemand die bij genoemde Leyens over de vloer kwam. Leyens is een ondernemer van een jaar of zestig die in Dave woont vlak bij de stuwdam van Tailfer. Het is het laatste huis voor de sluis. Ik heb Dutroux gezien op Leyen’s erf. Hij stapte uit een wit bestelbusje en glimlachte naar me toen ik met mijn wagen voorbijreed. Het was op een zaterdagochtend, een hele tijd voordat Julie en Melissa werden gevonden”. Dat is dus de tweede getuige die verklaarde dat zij Dutroux had gezien in de buurt van Francois Leyens*. Maar hé, Langlois is geen Connerotte. De onderste steen boven? Nog niet eens de bovenste. * Zie ook aflevering 4 van deze serie dd. 17 januari. Dutroux en de notaris (1)

Maandag 28 februari 2005

Op 30 augustus 1996 ging een telefoon van de hotline over die onderzoeksrechter Connerotte had laten installeren ten faveure van zijn onderzoek in de zaak-Dutroux. Het was ene Freddy Ronveaux uit Charleroi. Freddy bleek eerder op die dag een verdacht telefoontje te hebben gehad. In het proces-verbaal van drie dagen daarna stond daarover het volgende: “Afgelopen vrijdag op 30 augustus 1996 tussen half twee en twee uur namiddag kreeg ik een telefoontje. Iemand dacht dat ik de heer Tagliafero was en vroeg mij vrijwel meteen 77

om informatie over Bruno Tagliafero. Ik antwoordde dat Bruno de aangenomen zoon was van een familielid van mijn schoonvader en dat Bruno in november 1995 was overleden. Toen vroeg hij me waar zijn vrouw woonde. Ik legde hem uit dat mij dat niet bekend was en dat ze voor zover ik wist een huis hadden gekocht maar dat ik niet wist waar. Hij gaf mij toen te verstaan dat hem dat verbaasde want als ze dat inderdaad hadden gedaan dan waren ze wel bij hem te rade gegaan. Hij drong er bij mij op aan om achter die informatie aan te gaan, maar ik zei dat ik niet meer over Bruno’s stiefvader wist dan dat hij in de omgeving van Aiseau moest wonen. Meer niet. Omdat hij zo aandrong vroeg ik met wie ik sprak. Na enige aarzeling zei hij dat hij Vincent heette, dat hij notaris was aan de Boulevard Audan in Charleroi, dat hij op zoek was naar een aktetas met foto’s en dat het niets te maken had met het schandaal. Ik hield vol dat ik verder niets meer wist en toen zei hij dat hij bereid was om 100.000 Bfrs. neer te leggen om de aktetas terug te krijgen. Ik zei hem dat hij bij mij niet moest wezen, waarop hij weer heel droogjes vroeg: “Wil je echt geen 100.000 Bfrs. verdienen?” Ik bleef bij mijn eerdere uitspraken. Hij stelde voor mij zijn telefoonnummer te geven voor het geval dat ik achter het adres van Bruno’s vrouw zou komen. Ik zei hem dat dat weinig zin had. Toen was het einde oefening. Na het gesprek kreeg ik het idee dat het wel eens met de affaire Dutroux te maken kon hebben en ik belde het nummer van het onderzoeksteam. Ik had de stem van Vincent nog nooit gehoord. Hij drukte zich correct en enthousiast uit. Ik hoorde ook achtergrondgeluiden tijdens ons telefoongesprek. Daarom dacht ik dat hij vanuit een telefooncel belde. Ik snap niets van dat verhaal over die aktetas. Ik heb nooit iets met Bruno van doen gehad. Ik heb nooit andere telefoongesprekken met Vincent gevoerd. Mijn vrouw is vanochtend het hele verhaal gaan vertellen aan gerechtsinspecteur Carlier uit Charleroi. De klacht van mijn vrouw is op tape opgenomen en zij heeft een brief waarin ik alles op een rijtje had gezet aan hem overhandigd”. Zowel de tape van Freddy’s vrouw als de brief van hemzelf bleken later te zijn weggeraakt. Geen unicum in het onderzoek naar de wandaden van Marc Dutroux en zijn kompanen. Vooral als het woord netwerken viel. 78

Was Freddy Ronveaux ’s verhaal belangrijk? Volgens Connerotte wel degelijk. En hij handelde er dan ook naar. Dutroux en de notaris (2)

Donderdag 3 maart 2005

Merkwaardig. Op 30 augustus 1996 belde Freddie Ronveaux via de hotline naar de snuffelaars van onderzoekrechter Connerotte en vertelde dat hij een telefoontje had gehad van ene Vincent van de Boulevard Audan in Charleroi. Die had hem 100.000 Bfrs. in het vooruitzicht gesteld als hij een verdwenen aktetas met foto’s kon traceren en/of de verblijfplaats van Bruno Tagliafero’s echtgenote. En laat die nou op 24 augustus uit eigener beweging ook naar Connerotte’s boys hebben gebeld! Jawel. En wat verklaarde die Fabienne Jaupart ondermeer? “ ... ik had wat interessante gegevens te vertellen naar aanleiding van de aankondigingen in de pers over het verhoor van Georges Zicot (*). Die gaan over de handel in gestolen auto’s die iets te maken kan hebben met de verdwijning van Julie en Mélissa. Mijn echtgenoot Bruno Tagliafero is op 5/11/96 overleden. Hij was geadopteerd door de familie Arthur Tagliafero. Bruno had besloten uit te vlooien wat zijn adoptiefamilie precies uitspookte en dat liep uit op problemen binnen de familie. Volgens mij ging Bruno ervan uit dat zijn adoptiefamilie steun ondervond uit zowel politieke als justitiële hoek en van politiemensen uit de regio van Charleroi. Ik refereer daarbij aan zekere justitiële beslissingen die mij niet normaal voorkomen en die volgens mij uit die steun voortvloeien. Mijn overleden echtgenoot heeft mij verteld dat hij gegevens boven water had getrokken over de betrokkenheid van zijn adoptiefamilie bij verschillende delicten. Hij had mij eveneens verteld dat hij bewijzen had gevonden voor de protectie die zij genoten. Hij heeft mij toevertrouwd dat de bewijzen zijn verborgen in een valies dat hij heeft begraven op een stuk grond dat van ons is. Ik meen me te herinneren dat er documenten, wapens en/of foto’s in zaten. Ik voeg hier nog aan toe dat mijn echtgenoot me hierover in september 1995 heeft ingelicht na een doodsbedreiging”. Er was dus wel degelijk een valies met gegevens die Bruno Tagliafero had opgeduikeld over zijn adoptiefamilie en haar connecties en die hij ergens zou hebben begraven voor hij op 5 november overleed. Vergiftigd, naar pas later bleek. Ook het valies zou boven water zijn 79

gekomen, maar over de inhoud waren de autoriteiten weinig mededeelzaam. Het enige dat naar buiten sijpelde zou de vondst zijn geweest van een paar documenten. Daaruit zou blijken dat Bruno de wagen waarmee Dutroux de meisjes Julie en Mélissa had ontvoerd zou hebben gedemonteerd. Maar niks bijvoorbeeld over de geheimzinnige Vincent. Meer over hem in de volgende aflevering. (*) Zie de afleveringen 6 en 8 van de serie “Leugens in België” op de Followup-site Dutroux en de notaris (3)

Maandag 7 maart 2005 Je hoeft niet het hele oeuvre van John le Carré verorberd te hebben om in te zien dat het wel uiterst cru was dat ene notaris Vincent bij Freddie Ronveaux informeert naar de verblijfplaats van Fabienne Jaupart in verband met een verdwenen valies met foto’s en dat diezelfde mevrouw Jaupart zich een weekje daarvóór in verbinding had gesteld met de speurneuzen van Connerotte. Ook in verband met dat valies met foto’s en andere snuisterijen. De onderzoekrechter reageerde dan ook als een bok bij het zien van een haverkist. En hij liet een hele verzameling platte petten op 3 september 1996 invallen plegen in het huis en het kantoor van Vincent Van Drooghenbroeck. De man die volgens Freddie het telefoontje had gepleegd. Want Vincent was een connectie van Dutroux. Hij was namelijk als notaris verantwoordelijk geweest voor de publieke verkoop van Dutroux’ huis in Sars-la-Buissière, waar Julie en Mélissa na hun overlijden stiekem werden begraven samen met Bernard Weinstein. Waarom was deze notaris op zoek naar het valies met foto’s die Bruno Tagliafero, de vermoorde echtgenoot van Fabienne Jaupart en kameraad van een paar Dutroux-paladijnen, begraven zou hebben. Wat wist hij? Voor wie was hij in het veld? De speurders van Connerotte probeerden na de invallen allereerst vast te stellen waar Van Drooghenbroeck zich ophield ten tijde van het telefoontje waarover Freddie Ronveaux aangifte had gedaan. Daartoe ondervroegen zij Pierre Nicaise, een collega van Vincent, met wie hij tussen de middag buiten de deur had geluncht. Veel kwam daar niet uit. Er was niet met zekerheid vast te stellen dat Van Drooghenbroeck onderweg had gebeld vanuit een telefooncel. Maar er kwam wel een andere, uiterst interessante connectie met Dutroux bovendrijven. De zuster van Nicaise, Marie Francoise, bleek namelijk de advocaat van Dutroux te zijn. Connerotte rook een spoor. Maar ook dat eindigde bij een spaghettimaaltijd.

Dutroux en de notaris (4)

Woensdag 9 maart 2005

Was het al merkwaardig dat Connerotte’s speurneuzen blijkbaar afzagen Vincent Van Drooghenbroeck aan het gebit te voelen over het al dan niet plegen van het telefoontje aan Freddie Ronveaux, het kon nog gekker. Aan het einde van het proces verbaal van het verhoor van Vincent’s collega Pierre Nicaise over deze kwestie staat: “Confrontatie tussen Nicaise en Ronveaux onmogelijk wegens de onbereikbaarheid van Ronveaux”. Onbereikbaarheid? Tussen het telefoontje van Freddie via de hotline en het verhoor van Nicaise zaten welgeteld vier dagen. Wat was er gebeurd met Freddie? Was hij ondergedoken of was hij net als autosloper Bruno Tagliaferro om zeep geholpen? Helaas, Paashaas. We kunnen die vraag niet beantwoorden. Beide opties zijn mogelijk. Vooral de laatste omdat niet alleen Bruno onvrijwillig het hoekje omging maar een paar jaar later ook diens weduwe, Fabienne Jaupart. Fabienne werd door velen in speurdersland voor zo gek als een draaideur gehouden. Zij beweerde bijvoorbeeld dat ze al vanaf haar tiende sexueel misbruikt was, dat zij al haar wederwaardigheden had opgeschreven in een schrift en dat had ondergebracht bij een advocaat, dat Bruno een koffertje had begraven met foto’s en andere gegevens over de zaak Dutroux, dat Bruno de wagen die gebruikt was voor de ontvoering van Julie en Mélissa had gedemonteerd, dat zij weet had van sexuele uitspattingen met kinderen etcetera etcetera. Kortom, zij was gek en kreeg een X1-behandeling. Omdat ze het gevoel had nergens serieus te worden genomen ging zij haar beschuldigingen rond toeteren in kroegen waar ze kwam. Dat leverde ook daar weinig commotie op tot ze vertelde dat ze het koffertje van Bruno had teruggevonden. Het zou uiteindelijk door een vriendin worden overgedragen aan de politie in Namen. Maar toen was Fabienne al dood. In december 1998 was ze namelijk voor de zoveelste keer weer in gesprek geraakt met officiële instanties, in casu rechter Marique die in het veld was voor de parlementaire onderzoekscommissie in de zaak Dutroux. Een paar dagen daarna werd ze licht verbrand levenloos naast haar bed gevonden. Haar matras smeulde nog. Een halve fles methadon lag in haar nabijheid op de grond. Gezelfmoord. Kort tevoren had ze ruzie gehad met haar “vriend” Giovanni Cirvelleri, alias Jo 25, een oude makker van Lelièvre (*) en Diakostavrianos (**), maar zijn verhoor leverde niks op. De koffer bleef bij Justitie in Namen en bevatte inderdaad foto’s, notities en rekeningen, die waarschijnlijk een keurig plekje hebben gevonden in het dossier Tagliaferro. Of de gegevens van het steekspel rond Vincent Van Drooghenbroeck daar ook zijn ingestopt of dat ze gewoon met de vuilnisman zijn meegegeven onttrekt zich aan onze waarneming. Maar als de tekenen niet bedriegen is er waarschijnlijk geen hol mee gebeurd. 81

En dat is vreemd, want er waren nog meer merkwaardige details die zeker de aandacht verdienen. Die leest u in de volgende afleveringen van deze serie. * Zie voor hem bijvoorbeeld de serie “Nihoul en de pillen” op de “Followup”-site. ** Deze meneer trad ondermeer op als chaperon van Marc Dutroux bij diens reisje naar het Tsjechische vakantiedorp Teplice waar de schrik van België een van zijn zeldzame eigen filmproducties schoot (zie aflevering 3 en 6 van de serie “Een briefje aan Dutroux” eerder op deze site).

Dutroux en de notaris (5)

Maandag 14 maart 2005

In aflevering 3 van deze serie brachten wij al de connectie tussen notaris Van Drooghenbroeck en de advocaat van Dutroux, Marie Francoise Nicaise. Zuster van de kantoorgenoot van Van Drooghenbroeck, Pierre Nicaise. Zij verwierf bij onze zuiderburen landelijke bekendheid toen zij in 1992 Dutroux rijkelijk vervroegd uit de petoet wist te wurmen, waar hij zat wegens het verkrachten van in totaal vijf minderjarige meisjes. Nou is dat de rol van een advocaat, zelfs al is hij of zij dat soms ten faveure van de duivel. Maar in dit speciale geval bestaat een verklaring die iets anders lijkt te suggereren dan alleen maar het regulier uitoefenen van de job. Die verklaring is afkomstig van Claude Therault, een voormalig huurder van Dutroux, die de politie in 1995 tipte dat Dutroux in zijn huis in Marcinelle een paar kooien aan het bouwen was en dat hij Therault 150.000 Bfrs. had geboden voor de ontvoering van een jong meisje. Dat leidde op 13 december 1995 tot de beruchte politie-inval in het bewuste pand, toen Julie en Mélissa vanuit hun kooien in de kelder de aandacht probeerden te trekken maar de lokale bromsnorren dachten dat het geroep van de meisjes van de straat kwam. Therault verklaarde echter ook nog het volgende: “...Op uw vraag inzake Dutroux’ protectie heb ik al gesproken over een lijst van informanten waarover hij beschikte, maar ik weet niet wie daarop staan. Dutroux heeft me dat verteld. Net zoals hij me heeft verteld dat zijn advocate, mr. Nicaise, gemakkelijk voor hem kon interveniëren...”. Bedoelde Therault dat Marie Francoise aan touwtjes kon trekken die niet in het zicht hingen of alleen maar heel effectief aan juridische touwtjes? Kijk, dat weten we niet, omdat er door 82

de speurneuzen die Therault ondervroegen niet alert op werd gereageerd. En da’s jammer, want in het leven van Marie Francoise was volgens een andere verklaring in dit dossier binnen dit kader eveneens iets gebeurd dat blijkbaar ook al niet serieus is nagevlooid door de Belgische koddebeiers. Meer daarover in de volgende aflevering. Dutroux en de notaris (6)

Dinsdag 15 maart 2005

Wat was er gebeurd in het leven van Marie Francoise Nicaise, de advocaat van Dutroux die midden jaren negentig zo gemakkelijk voor hem kon interveniëren, dat de aandacht meer dan waard was? Maar dat door de in het veld zijnde rubberzolen zo listig terzijde werd geschoven? Dat was het volgende: Marie Francoise was (is?) getrouwd met de liberale Waalse toppoliticus Daniel Ducarme, wiens reputatie begin 2004 een flinke deuk opliep. De oud-burgemeester van de wereldstad Thuin werd toen gedwongen zijn presidentschap van het Brusselse Gewest op te geven in verband met een paar zwarte gaten in zijn belastingopgave. Zijn reputatie zou waarschijnlijk al eerder op een hellend vlak terecht zijn gekomen als de verklaring van Joao Antoine serieus was genomen. Deze inwoner van Thuin meldde zich op 14 oktober 1996 via de hotline bij de club van onderzoekrechter Langlois, die net Connerotte was opgevolgd. Hij verklaarde dat burgemeester Ducarme in de jaren tachtig het dochtertje van ene Guy Lerminiaux uit de Rue de la Couture had verkracht in aanwezigheid van een zekere Willy Chatel. Buiten die Willy was er volgens Joao nog een getuige: Christian Etienne, chée Notre-dame 51 in Thuin. Voor een beetje rubberzool of bef gevonden vreten zou je zo zeggen. Voor zover wij weten is er van die zijde noppes gebeurd. Hoe dit ook moge zijn, feit is dat de invloedrijke echtgenoot van Dutroux’ advocaat van dezelfde activiteiten werd beschuldigd als die waarvoor de schrik van België is veroordeeld. Misschien was het net die ene keer dat Daniel over de schreef ging, maar dan nog krijgt de zaak rond Dutroux en de notaris met deze revelatie plotseling wel …euh meer ballen. Dutroux en de notaris (7)

Donderdag 17 maart 2005

Wat gebeurt er in een beschaafd westers land als iemand officieel verklaart dat de burgemeester van het dorp waar hij woont zich heeft verlustigd aan een jong meisje? En dat daar twee getuigen voor zijn? Dan stuur je als een opgejaagde wc-eend de bromsnorren op 83

pad om de burgemeester eens aan zijn revers te schudden. Zoals bijvoorbeeld in het geval van Daniel Ducarme, de burgervader van Thuin. Maar nee, er gebeurde niks. De zaak werd door onderzoekrechter Langlois kennelijk zonder boe of bah doorgetrokken. En da’s minimaal eigenaardig te noemen. Komt nog bij dat Marc Dutroux regelmatig een belletje pleegde naar het huis van Ducarme. Was dat nou alleen maar omdat hij even om een conversatie met zijn advocaat verlegen zat of was er sprake van een dubbele connectie? En over belletjes gesproken. Notaris Van Drooghenbroeck verklaarde tegenover de politie dat hij alleen in 1992 summier contact met Dutroux had gehad in verband met de aankoop van het huis in Sars-la-Buissière. Een klinkklare leugen. Toen Dutroux namelijk op 20 maart 1996 op vrije voeten werd gesteld nadat hij drie maanden als verdachte van diefstal en vrijheidsberoving achter het gaas had gezeten, haastte hij zich naar zijn woning in Marcinelle waar Julie en Mélissa opgesloten zaten. Mélissa bleek nog te leven. Dutroux schoot in een stress. Een van de eerste mensen die hij in die gemoedstoestand belde was Van Drooghenbroeck. Waar dat gesprek over ging? Gewoon Van Drooghenbroeck vragen niet waar? Maar blijkbaar vond Langlois dat niet nodig. En dat gold eveneens voor de twee telefoontjes die Dutroux met zijn notaris pleegde op 25 maart, een dag nadat hij tot de ontdekking was gekomen dat ook Mélissa was overleden. Informeerde hij bij van Drooghenbroeck of het hem vrij stond in zijn tuin in Sars-la-Buissière te graven? Wilde hij het pand verkopen? Of sprak hij met Van Drooghenbroeck’s confrère Nicaise en wilde hij weten waar diens zuster uithing? Ne sait pas. Niet belangrijk genoeg? Om de donder wel. Maar wie bindt de kat nog de bel aan? Link naar oorspronkelijk document: http://www.stelling.nl/followup/

Flashes Tijdens het afgelopen weekeinde (11 dec) was er in de gevestigde media veel ophef rond de Nobelprijs voor de Chinese dissident Liu Xiaobo en zijn afwezigheid tijdens de prijsuitreiking in het Zweedse Stockholm. Tegelijkertijd was er in de gevestigde media geen enkele ophef over het feit dat de Israëlische klokkenluider Mordechai Vanunu werd vastgehouden in Israël en niet mocht afreizen naar Berlijn om de Karl von Ossietzky-Medaille in ontvangst te nemen. Is het verschil in perceptie van en reactie op deze vrijwel identieke situaties begrijpelijk? Of is het weer maar eens een typisch voorbeeld van de selectieve verontwaardiging van onze Westerse opiniemakers? Waarom staan we in het Westen op onze achterste benen als de Chinese regering een lastpak achter de tralies stopt terwijl er zoveel voorbeelden zijn van Westerse landen die zonder noemenswaardig protest exact hetzelfde mogen doen? Of erger… (Aart Van Wijngaarden)

Het Vierde Rijk (boek van Michael Parenti) De VS zijn uitgegroeid tot de supermacht met een geopolitieke en militaire strategie voor de wereldhegemonie. Deze strategie wordt volgens Parenti gekarakteriseerd door oorlog. Maar er is tegelijk de binnenlandse oorlog. Parenti beschrijft hoe de militaristen van het Pentagon en het Witte Huis de mensen pluimen ten voordele van de transnationale ondernemingen en de oorlogsindustrie. Daardoor ontaardt de sociale situatie in de VS snel. De moeizaam afgedwongen verworvenheden van gewone mensen worden weggeveegd.

EG Dat staat voor Europees Gedrocht. Volgens wijlen Christopher Story is de EU de grootste criminele onderneming in de geschiedenis van de mensheid. Xander heeft de moeite genomen een rede van die man te vertalen en die vind je in deze link http://xandernieuws.punt.nl/?id=613303&r=1&tbl;_archief=& de uitspraken in die rede liegen er niet om. Na de beschikbare you tubes van Christopher te hebben bekeken kwam ik bij Antony Sutton terecht die onze democratie een corperatocratie noemt. Zonder dralen legt hij uit hoe begin vorige eeuw Amerikaanse corperaties de Russische revolutie financierde, de industrie kocht, en vanaf het prille begin de Russen van wapens voorzag. Wat lang als het rode gevaar werd gezien blijkt van a tot z door Amerikaanse corperaties te zijn gefinancierd.

Een potentiële tijdbom onder het pausschap van Benedictus XVI Volgens het Duitse online magazine Der Spiegel zijn er documenten boven tafel gekomen waaruit blijkt dat de paus in zijn voormalige functie als aartsbisschop Ratzinger wel degelijk een van veelvuldig kindermisbruik beschuldigde priester willens en wetens in functie hield. Dit zou betekenen dat het Vaticaan en de paus eerder dit jaar hebben gelogen toen ze beweerden dat Ratzinger niet op de hoogte was van de pedofilie praktijken van deze Duitse priester. POETIN? Poetin heeft de overheidsuitgaven verhoogd naar bijna 40% van het BNP. Hiervoor heeft hij de belastingen voor het bedrijfsleven stevig omhoog gegooid. Het Russische bedrijfsleven dat al verstikt wordt door corruptie, criminaliteit en een onbetrouwbaar rechtssysteem. In de eerste 10 maanden van dit jaar verliet 21 miljard dollar Rusland, een enorme kapitaalsvlucht. De eigen particuliere sector is gedecimeerd en buitenlandse firma’s laten het wel uit hun hoofd om te investeren in Rusland. In zijn groeiende wanhoop heeft Robin Medvedev een vrijhandelsgebied uitgeroepen, Skolkovo. Een gebied dat beveiligd wordt door ‘eerlijke politie’ (ahum) en beschermd wordt tegen de rest van Rusland door een hoge muur. Een Russisch zakenman zegt het als volgt: ‘ Nu geld schaarser wordt en de wereld verdeeld is tussen Mr. Poetin’s vrienden en de rest, zijn conflicten onafwendbaar. Het probleem is niet eens dat dit regime autoritair is, het probleem is dat het oneerlijk, corrupt en ineffectief is. Corruptie zal dit systeem eroderen en het ten onder brengen.’ De paradox is dat weinig Russische overheidsofficials het niet met hem eens zijn. KINDERPORNO Op woensdag 26 mei 2010 zond de Franse TV-zender 13ème Rue een aflevering van het programma “Les Faits” van Karl Zéro uit over de zaak van de Kinderporno Zandvoort: “Le Fichier de la Honte”. Deze Franstalige reportage is inmiddels ondertiteld http://www.youtube.com/results?search_query=het+dossier+van+de+schande+&aq=f . De Franse journalist Serge Garde vertelt over de manier waarop de verzameling kinderporno uit Zandvoort in Frankrijk in de doofpot werd gestopt. Ook in Nederland http://www.boublog.nl/2007/06/14/baybasin-haalt-demmink-uit-de-doofpot-8/ hoorden

we er al spoedig niets meer over en in België werd Marcel Vervloesem9 in de gevangenis geworpen wegens het blootleggen van deze zaak. In “Le Fichier de la Honte” wordt de hele zaak uit de doeken gedaan en ook de achtergronden worden gedegen onderzocht. SAMENLEVING en CONTRASTDENKEN Onze samenleving wordt van dag tot dag onmenselijker. De mensen wordt - geheel naar Amerikaans voorbeeld - steeds meer voorgehouden dat er alleen nog top of flop bestaat, met niets er tussenin. Geheel volgens het kapitalistische contrastdenken is er blijkbaar geen plaats meer voor de normale, menselijke middelmaat. KLIMAATZWENDELAARS GEZOCHT “Ik denk dat men wat tijd nodig heeft om een nieuw offensief van klimaatzwendel in te zetten. De toon zal wellicht agressiever zijn. Misschien zullen we spoedig in de fase terecht komen waarin wetenschappers, die niet de hoer uithangen en uit blijven dragen dat invloed van menselijke activiteit op het klimaat te gering is om een substantiële bijdrage te kunnen leveren aan de verandering van het klimaat, hun remmen moeten controleren voordat zij wegrijden. Hoewel de antropogene klimaatsverandering allang is doorgeprikt kom ik in mijn omgeving toch aardig wat mensen tegen die er aan geloven. Propaganda heeft effect. Blijf bepaalde onzin herhalen, beleg conferenties, schakel media in om verslag te doen van die conferenties, hou projecten in de schoolklassen en de massa’s slikken de meest grote onzin voor zoete koek. Het is stuitend te merken hoe onnozel en manipulatief de meeste mensen zijn.” (anoniem) PERS “In dat verband is het wellicht zinvol om eens te zien wat John Swinton, een vroegere uitgever van de New York Times toentertijd te zeggen had wat betekende voor de inhoud van de meeste dagbladen. In het jaar 1889 (!) zei Swinton in een toespraak tegenover collegajournalisten naar aanleiding van zijn pensioen: “Er bestaat in Amerika op dit moment in de 9

Vervloesem is sinds Augustus 2010 vrijgekomen maar mag niet spreken met de pers.

geschiedenis niet zoiets als een onafhankelijke pers. U weet dat en ik weet dat. Niet één van jullie durft te schrijven wat hij werkelijk denkt, en als jullie het wel doen weten jullie allemaal dat dat artikel nooit zal verschijnen. Ik word er elke week voor betaald om mijn eerlijke mening uit de krant waaraan ik verbonden ben te houden. Anderen onder jullie krijgen soortgelijke vergoedingen voor soortgelijke dingen en elk van jullie die dom genoeg is om eerlijk zijn mening te geven belandt op straat, op zoek naar werk (…). Wij zijn de werktuigen, de vazallen van rijke heren achter de schermen. Wij zijn de marionetten: zij trekken aan de touwtjes en wij dansen.” BIN LADEN Journalist en Midden-Oosten-expert Eric Margolis werd een dag na de aanslagen op CNN gevraagd of Osama bin Laden erachter zat. "Daarvan moeten we de bewijzen nog zien," antwoordde Margolis. Dat is nog steeds zo. Bin Laden heeft tot zijn dood ontkend dat hij of Al Qaeda achter de dood van bijna 3.000 mensen zat. Waar het complot ook gesmeed werd, het was niet in Afghanistan. De Pakistaan Khaled Sheik Mohammed bekende - na 183 keer bijna verzopen te zijn door zijn CIA-beulen - dat hij de kwade genius achter de aanslagen was. HITLER Op 28 februari 1933 zette een Nederlandse Jood de Rijksdag in brand. Terwijl het parlement nog rookte verklaarde de regering van Adolf Hitler de oorlog aan het 'terrorisme'. Een wetsontwerp "voor de verdediging van de bevolking en de staat" bedreigde alle wettelijke bescherming van vrije meningsuiting, verzameling, eigendom, en persoonlijke vrijheid. De brand in de Rijksdag verschafte de regering de macht om verdachten zonder enige vorm van proces achter tralies te zetten en gaf de politie bijna absolute macht.

Adolf Hitler: Bush avant la lettre? Dezelfde tactiek om de vrijheid van de burger te beknotten…

Cognitieve Dissonantie en de menselijke psyche

doodstraf …. Tegenstrijdig gedrag zie je overal om ons heen. Dus hoe werkt dat nu precies?

Eenvoudig gezien wordt cognitieve dissonantie verklaard met jouw actie dat als je geconfronteerd wordt met twee tegenstrijdige opties (of ideologieën), je kiest voor hetgeen dat de minste verwarring veroorzaakt in het ego.

Op het moment dat “Robbie” de robot opgedragen werd om een wapen op een man af te vuren in de film ‘Forbidden Planet’, sprongen er vonken uit zijn brein en ontstond er kortsluiting. Zijn ontwerper had hem geprogrammeerd om nooit een mens te deren waardoor het conflict van opties hem verlamde.

Volgens Wikipedia: Cognitieve dissonantie is een ongemakkelijk gevoel dat veroorzaakt wordt door het gelijktijdig krijgen van twee gedachten die met elkaar in conflict zijn. Onder deze “bewustwording” of “cognities” verstaan we onder andere gedrag en overtuiging in kwestie en ook de bewustwording van het gedrag van zichzelf. De theorie achter cognitieve dissonantie houdt in dat de mens een gemotiveerde drang heeft om de onbalans te verminderen door hun houding, overtuiging en gedrag aan te passen of door een excuus voor of rationalisering van hun houding, overtuiging en gedrag te vinden. De theorie van cognitieve dissonantie is één van de meest invloedrijke of intensief bestudeerde theorieën in de sociale psychologie.

De mens hebben ook vaak te maken met tegenstrijdige gedachten, maar onze hersenen hebben een weg gevonden om dit probleem op te lossen met het proces met de naam cognitieve dissonantie. We worden geleerd dat zoals bij “Robbie” doden niet is toegestaan – maar hoe zit het dan met een oorlog? En veel tegenstanders van abortus steunen de

Dissonantie ontstaat normaalgesproken als een persoon bewust wordt van een tegenstrijdigheid in zijn of haar bewustzijn. Dit gebeurd als het gevolg van de ene gedachte lijnrecht staat op een ander. Als voorbeeld kunnen we nemen dat het geloof in de rechten van dieren vertaald kan worden met een tegenstrijdigheid bij het eten van vlees of het dragen van bont. Als de tegenspraak zal leiden tot dissonantie kan dit geuit worden als angst, schuldgevoel, schaamte,

“…Dissonantie ontstaat normaalgesproken als een persoon bewust wordt van een tegenstrijdigheid in zijn of haar bewustzijn. Dit gebeurd als het gevolg van de ene gedachte lijnrecht staat op een ander…” 89

woede, gêne en andere negatieve emotionele toestanden. Als de gedachten van een mens met elkaar overeenstemmen, verkeren ze in een harmonieuze staat of consonantie. Als cognities niet een onderling verband hebben, worden ze als irrelevant beschouwd voor elkaar en leiden dan niet tot dissonantie.

contanten te geven? Eerst nog een voorbeeld: Je loopt in een drukke straat in gedachten verzonken. Opeens verschijnt er een vrouw met een glimlach uit het niets, gaat voor je staan en geeft je een bloem. “Hallo schat … is het niet een schitterende dag, vandaag? Ik wil je deze bloem geven!”, zegt ze.

Ik zal je een paar voorbeelden geven. Nu heb je een schitterende bloem in je hand. Het is een lief cadeau en ze lijkt heel vriendelijk. Ze loopt met je op en verteld je dat je vriendelijke ogen hebt. Ze zegt dat het haar meteen opviel dat jij speciaal bent en je graag wilde ontmoeten. Je zal je eerdere gedachten over werk, rekeningen en je leven vergeten. Plotseling voel je je goed …. gewaardeerd … opgehemeld.

Er zijn heel veel oplichtingpraktijken en oplichters die deze dagen jouw geld proberen te krijgen. Bijna elke dag ontvang ik tientallen e-mails van mensen als Abada Muzoola uit Nigeria, die toevallig mijn e-mailadres gekregen heeft en mij vraagt om hem te helpen zijn 70 miljoen dollar naar mijn bank te verplaatsen in ruil voor een commissie van 10 procent. Wow, ik kan wel 7 miljoen dollar gebruiken! Hij hoeft alleen mijn rekeningnummer te hebben en de pincode. Hij wil zelfs het hele bedrag naar mijn rekening storten omdat hij mij zo erg vertrouwd.

Dan zegt ze met dezelfde vriendelijke stem en glanzende lach, “Ik weet dat je een goed persoon bent en dat je mij wilt helpen door iets voor deze mooie bloem te geven – toch?” Hetgeen op dat moment in je hoofd afspeelt heet cognitieve dissonantie.

Ik ontvang nog steeds elke dag variaties op dit thema. Waarom? Omdat ze werken. Ergens op de wereld is er een slachtoffer met cognitieve dissonantie.

De dissonantie of disharmonie ontstaat uit twee tegenstrijdige gedachten of beslissingspaden. Het ene pad verteld je dat je simpel “Nee, dank je!” moet zeggen en door moet lopen; of misschien geef je de bloem terug en voel je beledigd zelfs als dit betekent dat zij in je teleurgesteld is. Het andere pad verteld jou dat zij je goed laat voelen en zij jouw vriendschap verdient heeft en een wat geld. Ze is tenslotte vriendelijk geweest en je wilt niet het korte moment van vriendschap verpesten. Je zou zelfs ook de bloem terug moeten geven zodat ze deze voor het volgende slachtoffer kan gebruiken.

Volgens een meer doordachte wijze heeft Bernie Madoff een geschatte 50 miljard dollar opgestreken bij honderden rijke mensen door het manipuleren van het zelfde mentale proces ( en zal dit hebben blijven doen als hij niet zo had opgeschept tegen zijn zonen die hem vervolgens aangegeven hebben). Dus hoe komt het dat mensen andere ervan overtuigen om hun toegang te geven tot hun fondsen of bereid zijn

Psychologen verwijzen voor deze kwetsbaarheid naar “moedwillig opschorten van ongeloof”, waarbij iemand makkelijk de potentiële manipulaties en kwade motieven van hun oplichter kan zien, maar omdat zij al een eerdere toezegging hebben gedaan om erin mee te gaan, het makkelijker is ermee door te gaan dan zich terug te trekken.

“…Volgens een meer doordachte wijze heeft Bernie Madoff een geschatte 50 miljard dollar opgestreken bij honderden rijke mensen door het manipuleren van het zelfde mentale proces…”

De investeerders bij Mr. Madoff wisten dat een jaarlijkse opbrengst van 10 tot 12% op een investering, zeker bij een neergaande markt, onmogelijk was. Er moest iets oneerlijks of illegaals aan de hand zijn. Maar omdat zij zo hard moesten werken, waarna hij hun geld ontnam – meestal smeekte zij hem om alsjeblieft miljoenen dollars te investeren – hadden zij de psychologische investering gemaakt die zich in de cognitieve dissonantie nestelt. Hierna gaf het meer stress om de oplichting toe te geven dan zich er zorgen over te maken.

Welk besluit zal het minste schade doen aan jouw ego? In de theorie van cognitieve dissonantie zal het resultaat van deze tegengestelde gedachtepaden datgene zijn die de minst emotionele stress nodig heeft. De meeste slachtoffers betalen liever dan zich wreed of respectloos voelen naar iemand die hen zo blij heeft gemaakt.

In het klassieke experiment van Festinger en Carlsmith werden studenten gevraagd om saaie en vervelende taken te verrichten (bv. een hoek telkens een kwart slag draaien). De taken waren ontworpen om een sterke, negatieve houding te creëren. Nadat deze taken een uur waren uitgevoerd, werden de deelnemers gevraagd om een ander proefpersoon (die meestal een ingewijde was) te overtuigen dat de saaie, vervelende taken die deelnemer net had uitgevoerd, juist interessant en uitdagend waren. Sommigen deelnemers kregen $20 betaald voor de dienst, andere kregen $1 en aan de controlegroep werd deze opdracht niet gegeven.

In het geval van de Nigeriaanse filantroop, Abada Muzoola, geeft het vaak de minste stress om te geloven dat jij de gelukkige “gekozen” begunstigde bent , dan om te geloven dat jij één van de duizenden bent waar hij deze e-mail naar toe heeft gestuurd met dit aanbod. Later, als hun rekening geplunderd is, realiseren de meeste mensen dat ze beter hadden moeten weten en zijn ze verbaasd over hun kwetsbaarheid. Velen zijn zo in verlegenheid gebracht dat zij deze misdaad niet aangeven bij de instanties.

Begin je een beetje te begrijpen hoe dit werkt?

In de theorie van cognitieve dissonantie zal het resultaat van deze tegengestelde gedachtepaden datgene zijn die de minst emotionele stress nodig heeft. De meeste slachtoffers betalen liever dan zich wreed of respectloos voelen naar iemand die hen zo blij heeft gemaakt.

Als je A zegt, moet je ook B zeggen Cognitieve dissonantie is ook gebruikt om de controle te houden over grotere groepen en bevolkingen. In de Tweede Wereldoorlog was er een befaamde campagne waarbij burgers werd gevraagd om al hun oude potten en pannen te doneren, zogenaamd om te worden omgesmolten voor de fabricage van tanks, munitie en oorlogsvliegtuigen. De inzameling was zeer effectief en door de psychologische “investering” ontstond solidariteit en nationalisme voor de oorlogsmachine. Natuurlijk werden al deze potten en pannen gedumpt en begraven. Hier volgt een recente modern voorbeeld: Toen de VS Afghanistan binnenviel verscheen ex-president Bush op de televisie om gezinnen te vragen hetgeen ze konden missen te doneren, om de Afghaanse schoolkinderen te helpen, die een tekort hadden aan papier en potloden.

Toen er gevraagd werd om de saaie taken een waarde te geven aan het eind van de studie, bleek dat diegene in de groep van $1 een positievere waardering te geven dan die in de $20 groep of de controle groep. Dit werd door Festinger en Carlsmith uitgelegd als een bewijs van cognitieve dissonantie. De onderzoekers bedachten dat de mensen een dissonantie ervoeren tussen de tegenstrijdige bewustheden, “ik vertelde iemand dat de taak interessant was” en “ik vond het eigenlijk saai”. Bij het betalen van maar $1 werden studenten gedwongen om de houding te ondervinden die bij hun was veroorzaakt, omdat zij geen ander excuus hadden. Diegene bij de conditionering van $20, hadden echter wel een heldere externe verontschuldiging voor hun gedrag en ondervonden minder dissonantie.

Duizenden schoolkinderen zamelde over het hele land wisselgeld bij hun klas in om als gift naar het Witte Huis te sturen. Deze giften eindigde op een vage rekening die nooit gebruikt werd waarvoor het opgericht werd. Maar de “investering” was genoeg om steun te krijgen voor een verre oorlog in een duister land voor vage redenen.

vaak doen door van product te veranderen. Deze theorie heeft echter nog een tweede kant waarbij de adverteerders wel dissonantie willen creëren bij de nietgebruikers van het product, maar zij willen dit niet creëren bij diegene die het product wel gebruiken. Dit is de reden dat adverteerders hun logos gebruiken op racewagens en in sporthallen. Zij willen dat je een aanhanger wordt van hun merk. Hierdoor ontstaat een wantrouwen als je hetzelfde product ziet — zelfs een ogenschijnlijk beter product — van een ander onbekend merk.

Soms, zoals bij de tragische ineenstorting van de World Trade torens op 11 september wordt de “investering” voor ons gedaan. Op deze wijze kan een heel land het gevoel gegeven worden dat zij al een opoffering gedaan hebben en dat zij de keuze moeten maken voor het oorlogspad in plaats van vrede zonder na te denken over de Irakese burgerslachtoffers – of zelfs dat Irak niet verantwoordelijk was.

Cognitieve dissonantie ontstaat vaak na de aankoop van een kostbaar ding zoals een auto. Een consument die cognitieve dissonantie ondergaat na zijn of haar aankoop zal proberen het product te retourneren of op zoek gaan naar positieve informatie die hun keuze rechtvaardigt. Als een koper niet in staat is om zijn aankoop te rechtvaardigen, zal hij of zij minder geneigd zijn dat merk opnieuw te kopen. Adverteerders van hooggeprijsde duurzame goederen zeggen dat de helft van hun reclames erop gericht zijn om consumenten te verzekeren dat de aankoop van hun product de juiste keuze was.

Ik behoorde eens bij een Episcopaalse kerk in New Mexico die olie inzamelde voor M16 geweren voor de troepen in Irak! Zij investeerden ook de gelden van de kerk in Raytheon en Haliburton. Cognitieve dissonantie bij advertenties en marketing Bij het adverteren bestaat een theorie dat een consument een specifiek product gebruikt omdat hij of zij de reclame voor dat product gelooft die beweerd dat dit product het meest effectieve in zijn soort is, voor het doel waar het voor nodig is.

Sommige goede toepassingen van cognitieve dissonantie Cognitieve therapeuten gebruiken deze techniek om slecht gedrag en beslissingen te veranderen.

Later kan de consument een advertentie van de concurrent zien die onomstotelijk lijkt te bewijzen dat dit concurrerende product beter is. Hierdoor ontstaat dissonantie. De consument moet zich nu bevrijden van het ongemakkelijke gevoel die de dissonantie veroorzaakt en zal dit

Deze techniek heet een “yes- set”. Om een patiënt in te laten stemmen met een behandeling van een verslaving of om aan te zetten tot helend gedrag is moeilijk. Er is vaak een fundamenteel “kopstoten” 93

tussen de patiënt en diegene die probeert te helpen. De doorbraak wordt bereikt als de therapeut express start met een serie beweringen waarmee de patiënt zich kan conformeren. Na het herhaaldelijk instemmen met de therapeut over een meervoud van onbelangrijke beslissingen, zal de patiënt zich goed voelen en zal de patiënt toestaan om te “investeren” in deze positieve relatie. Dan zal, met bekwaamheid, de therapeut de cruciale beslissing introduceren. “Dus, denk je ook niet dat het tijd is om af te kicken?”. Geconfronteerd met deze keuze van het toestemmen of beledigen van de therapeut, zal de patiënt vaak doorgaan in de “yes” reactie.

kan vervolgens voor de klant moeilijker zijn om zíjn rijbewijs of creditkaart te eisen en de zaak boos te verlaten dan daar te blijven zitten en te worden geïntimideerd tot het contract getekend is.

Elimineren van Cognitieve Dissonantie (from www.beyondintractability.org) Er zijn een aantal fundamentele wegen waarop mensen kunnen proberen cognitieve dissonantie te overwinnen of uit te schakelen. Één ervan is door dissonante cognities te negeren of te elimineren. Door het excuus dat roomijs niet slecht voor mij is, kan ik mijn portie hebben en het ook nog opeten, zal ik maar zeggen. Door het negeren van de dissonante cognitie kunnen we dingen doen die we anders zien als fout of ongepast.

Het hierboven genoemde voorbeeld is zeer effectief omdat de patiënt niet alleen instemt met de verandering van slecht gedrag, maar onmiddellijk wordt beloont met het voortduren van zijn positieve eigenwaarde en het goede gevoel.

Een andere manier om cognitieve dissonantie te overwinnen is door het veranderen van de belangrijkheid (of ontbreken daarvan ) van bepaalde cognities. Door óf te besluiten dat roomijs zeer goed is ( ik kan niet zonder) óf dat het afvallen niet belangrijk is ( ik zie er dan ook goed uit) kan het probleem van dissonantie verminderd worden. Als één van de dissonante cognities belangrijker is dan de ander , zal het geweten minder moeite hebben om met dissonantie om te gaan – waardoor het resultaat bereikt wordt dat ik mijn roomijs kan eten zonder me slecht te voelen.

Cognitieve dissonantie heeft enige vaardigheid nodig om te werken Dit concept werkt niet altijd. Voornamelijk als het slecht uitgevoerd wordt. Ik was een keer aan het winkelen voor een auto en na het kiezen van een mogelijke merk en model, zat ik met de verkoper in een kleine kamer te onderhandelen over de prijs. Op een moment vroeg hij mij naar mijn rijbewijs of creditcard en vertelde dat het een “gebaar” was zodat hij mij kon vertrouwen. Dat was de tijd om “nee” te zeggen en verliet ik de zaak.

Tot slot is misschien de belangrijkste wijze waarop mensen om kunnen gaan met cognitieve dissonantie is door op de eerste plaats te voorkomen dat het gebeurt. Als iemand wordt geconfronteerd met informatie dat dissonant is met wat ze al weten, is het

Voor vele consumenten, kan dit simpele gebaar genoeg zijn om een psychologische “investering” te maken bij de dealer, die het vervolgens kan gebruiken om de koop verder te manipuleren en af te sluiten. Het 94

de makkelijkste weg om met deze nieuwe informatie om te gaan, door het te negeren, acceptatie te weigeren of simpelweg dit type informatie te vermijden. Dus, een nieuwe studie die verteld dat roomijs je dikker maakt dan eerder werd aangenomen kan makkelijker overwonnen worden door het te negeren. Verder kunnen toekomstige problemen vermeden worden door dat type informatie niet te zoeken – simpelweg weigeren om onderzoeken te lezen over roomijs of van gezondheidsrubrieken in het algemeen. Cognitieve dissonantie is overal aanwezig. We leven in een wereld van tegenstellingen. Kinderen worden gedood in Gaza in naam van de vrede. Feministen dragen make-up, korte rokken en hoge hakken. Conservatieven zoals Al Gore vliegen in privé jets die energie slurpen. Anti-homo christenen betreden publieke wc’s… deze tegengestelde ideologieën worden op één of andere manier, op één of andere plek opgelost, diep in onze menselijke psyche, met cognitieve dissonantie.

De grootste cognitieve dissonantie trad collectief op in de jaren volgende op het 9/11 drama

Auteur: Dan Eden voor viewzone.com (Vrij vertaald door Wouter)

BOEK VAN DE MAAND

waterbronnen werden en worden opgekocht door conglomeraten10. En misschien heb je nu zin om te argumenteren en aan te dragen dat jij als “kleine” mens niets kunt doen? Elke actie telt echter, ook elke kleine verandering. Om het “tipping point”11 te bereiken heb je slechts 20% van de wereldbevolking nodig. Kritische of kritieke massa wordt dan bereikt en dan mag je een vloedgolf van nieuw bewustzijn inzake voedingconsumptie verwachten. Dus ja jouw bijdrage heeft zin.”

Van de hand van Magdalena S. Troch verscheen het boek: “Een andere kijk op voeding voor onze kinderen” Uitgegeven door Humanecratia. Over een tachtigtal pagina’s geeft de auteur een duidelijke boodschap. De hedendaagse moderne voeding heeft een nefast effect op de gezondheid van de mens en de kinderen in het bijzonder. Talrijke studies en experimenten tonen aan dat de voedingsindustrie van de gezondheid van zijn consumenten niet de eerste prioriteit maakt maar dat het maken van winst nog steeds prevaleert. De consument van vandaag en in dit geval de ouders dienen te begrijpen dat de fysieke, mentale en- wat de auteur noemt -spirituele gezondheid van kinderen wordt aangetast door additieven en de moderne voedingsgewoontes. Achteraan is een handige lijst met schadelijke Enummers opgenomen.

Handig formaat op kwaliteitspapier. Een must voor elke vooruitziende ouder. Te koop voor 11,5 Euro. (exclusief evt. verzendkosten) Te bestellen via foodforchildren.foundation@gmail.com.

Een uittreksel: “De multinationals hebben jouw gezondheid en die van de kinderen niet op hun prioriteitenlijst staan. Winsten komen voor gezondheid. Marktaandeel is belangrijker. Alle natuurlijke 96

Zie film “Tapped”

Punt waar alles overslaat (epidemieën)

â&#x20AC;&#x153;De kloof tussen de burger en hen die hen besturen is inmiddels zo groot geworden dat er gesproken mag worden van tegenpolen, van twee partijen die lijnrecht tegenover elkaar staan en elkaar het licht in de ogen niet meer gunnen.

COLOFON Bridge verschijnt zeswekelijks op elektronische wijze en is een uitgave van Humanecratia ebvba.

De politiek neemt beslissingen die niet meer door het volk gedragen worden, de politiek luistert niet meer naar de wens van zijn kiezers en neemt zijn besluiten in toenemende mate achter gesloten deuren zonder de burger daar zelfs maar over in te lichten. Ze doen er zelfs niet meer geheimzinnig over. De machtigste functionarissen binnen de EU zijn nooit gekozen en de roep om de totale dictatuur van Brussel wordt ook in de media alsmaar luider. â&#x20AC;&#x153;

Tel. ++32 486759033 Hoofdredacteur: R.Van Damme Mail: redactie.bridge@gmail.com Website http://belgiumbridge.webs.com

Willem Huntelaar