1o ΓΕΛ Αγρινίου Σχολική Εφημερίδα 2015 by 1gel.agriniou

- Θέση

δια κατα

ανα Α.Φ. 001 • 1,00€

προς

επι

μετα

παρα

υπο

συν

αντ ι

εκ

προ

Σ Χ Ο Λ Ι Κ Η Ε Φ Η Μ Ε Ρ Ι Δ Α 1 ου Γ Ε Ν Ι Κ Ο Υ Λ Υ Κ Ε Ι Ο Υ Α Γ Ρ Ι Ν Ι Ο Υ

H πολιτική & οι νέοι «Οι καινούργιες εποχές δεν αρχίζουν αμέσως. Ο Παππούς μου ζούσε κιόλας στην καινούργια Εποχή, το Εγγόνι μου θα Ζει στην παλιά» Bertolt Brecht

εφημερίδα, που αυτήν την στιγμή κρατάτε στα χέρια σας, είναι αποτέλεσμα μιας ομάδας ανθρώπων-εφήβων στην πλειοψηφία τους- που θέλησαν να δώσουν υπόσταση στην Ιδέα. Οι ανησυχίες τους και οι προβληματισμοί τους βρήκαν διέξοδο στην αρθρογράφηση κειμένων που αγγίζουν τις ψυχές τους και εκφράζουν δυναμικά τάσεις και δυνάμεις, Θέσεις και αντι-Θέσεις, φάσεις και αντιφάσεις. Η πεποίθηση μας ότι η κοινωνική δράση μπορεί να αποδώσει πολύτροπα τη δυναμική των πολλαπλών αλλαγών που συντελούνται σήμερα και να αναχαιτίσει την «ηθελημένη» αδράνεια και το εφησυχασμό των περισσοτέρων μας αποτέλεσε εφαλτήριο κινητοποίησης. Γνωρίζουμε όλοι ότι ένα τέτοιο εγχείρημα απαιτεί μόχθο, χρόνο –που δεν περισσεύει- θυσίες. Αντιπαρήλθαμε στα παραπάνω με το μεράκι, την αισιοδοξία, τον ενθουσιασμό και τη «φιλοδοξία» να αναδυθούμε από το τέλμα στο οποίο έχουμε οδηγηθεί τα τελευταία χρόνια και να ορθώσουμε ένα κραταιό, αυτοδύναμο και αυτόβουλο «Εγώ». Ευελπιστούμε, στην προσπάθειά μας αυτή, να σας βρούμε συνηγόρους και υπερασπιστές μας. Σχετικά με την ονομασία της εφημερίδας μας επιλέξαμε το β’ συνθετικό μιας σύνθετης λέξης: «-Θέση». Το α’ συνθετικό είναι επιλογή δική σας. Διαλέξτε την πρόθεση που σας εκφράζει και διαμορφώστε άποψη. Αυτό θέλουμε και εμείς.

Σελ.4

Τράπεζα θεμάτων ή μήπως τράπεζα θυμάτων;  Σελ.5

Σελ.5

 Σελ.11

Η «Μαύρη» Σελ.8 θάλασσα του Αμβρακικού

Από τη συντακτική ομάδα

Στις ράγες του χρόνου...  Σελ.7

Σχολικοί αγώνες

Συνέντευξη με τον  Σελ.2-3 Διευθυντή του 1ου ΓΕ.Λ.

- Θέση

Συνέντευξη με τον Διευθυντή του 1ου ΓΕ.Λ.

των Νατάσσα Γκόγκου και Στεφανία Αλιβέρτη

Πού γεννηθήκατε;

Στην Ποταμούλα Τριχωνίδος Αιτ/νίας.

Πού περάσατε τα παιδικά σας χρόνια;

Ο πατέρας μου ήταν ιερέας, υπηρέτησε σε διάφορες ενορίες και όπως ήταν επόμενο η οικογένεια τον ακολουθούσε. Έτσι, το πρώτο έτος της ηλικίας μου το πέρασα στο χωριό Ματσούκι. Έπειτα, μέχρι τα δώδεκα μου χρόνια, έζησα στο χωριό Γουριά του Αιτωλικού. Τέλος, από δώδεκα μέχρι είκοσι τριών διέμενα στο χωριό Ρουσέικα Αγρινίου, τη σημερινή Νεάπολη.

Σε ποιό σχολείο φοιτήσατε; Ποιές οι αναμνήσεις και οι εμπειρίες σας από τα σχολικά σας χρόνια; Ποιές οι εντυπώσεις σας από τους καθηγητές και συμμαθητές σας;

Λοιπόν από την 1η δημοτικού μέχρι τα μισά της 6ης δημοτικού φοίτησα στο δημοτικό Γουριάς Αιτωλικού, ενώ από το δεύτερο μισό της 6ης δημοτικού, καθώς διέμενα στη Νεάπολη, φοιτούσα στο δημοτικό Ρουσσεικων. Ακολούθως, το εξατάξιο τότε Γυμνάσιο, που αντιστοιχούσε προς το σημερινό τριτάξιο Γυμνάσιο και Λύκειο, το έβγαλα εδώ στο Αγρίνιο και πιο συγκεκριμένα φοίτησα στο λεγόμενο τότε ‘Γυμνάσιο Αρρένων Αγρινίου’, απ΄όπου και πήρα και απολυτήριο το 1972. Ως συμμαθητές είχαμε πολύ ανεπτυγμένο το αίσθημα του συνδέσμου και της αλληλεγγύης. Επειδή τότε δεν υπήρχαν οι διέξοδοι οι πολλές όπως σήμερα, το σχολείο ήταν ένας τόπος κοινής αναφοράς και ένας τόπος, που ως θεσμός ασκούσε περισσότερη επίδραση συγκριτικά με τα σημερινά δεδομένα στις διαπροσωπικές σχέσεις. Δεν υπήρχε, για παράδειγμα, (τουλάχιστον μέχρι τις πρώτες τάξεις του γυμνασίου) η τηλεόραση. Στα γύρω χωριά δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα. Συνεπώς, ο χώρος του σχολείου ήταν ένας χώρος κατ’εξοχήν κοινωνικοποιήσεων των νέων, με αποτέλεσμα να συνάπτονται ισχυρές φιλίες και να αναπτύσσεται η

συναδελφική αλληλεγγύη, Θυμάμαι όταν ήμασταν στη 6η Γυμνασίου οργανώσαμε ποδοσφαιρικούς αγώνες, οι οποίοι έγιναν στο γήπεδο του Παναιτωλικού, πουλήσαμε εισητήρια και συγκεντρώσαμε χρήματα για να στηρίξουμε τις εκδρομές και τους άπορους συμμαθητές μας.

Κάποια ανάμνηση από τα παιδικά σας χρόνια; Κάποιος παιδικός ήρωας;

Πάντα ως μαθητής είχα πρότυπα ανθρώπους των γραμμάτων και των επιστημών και ανθρώπους που υπήρξαν συγγραφείς, λογοτέχνες, ποιητές, και που μας γίνονταν γνωστοί μέσω των μαθημάτων μας, μου ήταν πάρα πολύ αγαπητοί και ως προσωπικότητες και ως άνθρωποι που παρήγαγαν έργο λογοτεχνικό. Αγαπημένος μου λογοτέχνης και ήρωας της ζωής υπήρξε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης. Ίσως, επειδή εκτός από κορυφαίος πεζογράφος μας, ήταν και αυτός ένα παπαδοπαίδι που περιγράφει τα θρησκευτικά του βιώματα στα διηγήματα του. Αυτό τον έκανε και συγγενέστερο στην παιδική μου ψυχή.

Ποιά είναι η πιο έντονη ανάμνηση από τα σχολικά σας χρόνια;

Όπως και σήμερα, έτσι και τότε -περισσότερο τότε- σημαντικό ρόλο έπαιζαν οι εκδρομές, καθώς εκείνες τις εποχές τα ταξίδια ήταν πολύ δύσκολα. Όταν εγώ ήμουν στην τελευταία τάξη του Γυμνασίου και θυμάμαι ό,τι είχαμε οργανώσει μια εκδρομή για Θεσσαλονίκη- Ξάνθη- Αλεξανδρούπολη, διάρκειας επτά ημερών. Καταλαβαίνετε λοιπόν τις προσδοκίες και τη χαρά μας. Λοιπόν Κυριακή πρωί θα ξεκινούσαμε και ενθυμούμαι πολύ έντονα ότι καθώς έμενα στα ρουσσέικα κάλεσα ένα ταξί για να με μεταφέρει στο χώρο αναχώρησης, δηλαδή στο περίπτερο στην είσοδο του σημερινού Παπαστράτειου Γυμνασίου. Εκεί συγκεντρωθήκαμε και περιμέναμε τα λεωφορεία. Βάλαμε μερικές βαλίτσες στο λεωφορείο και εκείνη τη στιγμή καταφθάνει ο γυμνασιάρχης και ο υποδιευθυντής και μας λένε: « Παιδιά, η εκδρομή ματαιώνεται με απόφαση του Υπουργού Παιδείας». Τα χρόνια Σχολική εφημερίδα 1ου ΓΕ.Λ. Αγρινίου τότε ήταν πολύ δύσκολα, ήταν Επιμέλεια: Δούρβα Γιώτα Αγγλόφωνη σελίδα: Αποστόλου Μαρία, Σερπάνος Δημήτρης η εποχή της Δικτατορίας, όπου Συντακτική ομάδα: Μαθητές 1ου ΓΕ.Λ. Αγρινίου ίσχυε: «Εκτελείτε Εκτύπωση/Σελιδοποίηση: Mediaprint Γραφικές Τέχνες ό,τι αποφασίσει

- Θέση

η πολιτική διοίκηση χωρίς καμία αντίρρηση, είτε είστε μαθητές, είτε είστε καθηγητές». Ο λόγος; γιατί μια-δυο μέρες νωρίτερα είχε συμβεί ένα πολύ τραγικό δυστήχημα: ένα γυμνάσιο της Κρήτης είχε πάει εκδρομή σε μια παραθαλάσσια περιοχή της Κρήτης και μια δεκαπενταριά-είκοσι κορίτσια πνίγηκαν. Όπως καταλαβαίνετε κυρήχθηκε εθνικό πένθος, θυμάμαι τις παρουσιάστριες των ειδήσεων στην τηλεόραση που φορούσαν μαύρα εκείνες τις μέρες και όπως ήταν αναμενόμενο ανεστάλησαν, για την ακρίβεια απαγορεύτηκαν οι σχολικές εκδρομές. Συνεπώς το γεγονός αυτό όλο δεν ήταν απλώς ψυχρολουσία αλλά βαριά δοκιμασία για τη συνείδησή μας την παιδική, δηλαδή να μπούμε μέσα στα λεωφορεία και να μας κατεβάσουν αργότερα, καθώς και λυπημένοι να αναγκαζόμαστε να βγάζουμε μία-μία τις βαλίτσες από το πορτ-παγκάζ. Την επόμενη μέρα υποχρεούμασταν να παμε κανονικότατα για μάθημα. Ετέθη όμως το ερώτημα: «Τι θα συμβεί με τα χρήματα που συκεντρώθηκαν για την εκδρομή»;. Ο γυμνασιάρχης μας, λοιπόν, μας απαντάει ότι θα πάμε μία μέρα εκτός Αγρινίου, με τα λεφτά αυτά θα ψήσουμε αρνιά, θα χορέψουμε και θα διασκεδάσουμε.. Απ’το να μη γίνει τίποτα, δεχτήκαμε και τελικά περάσαμε τη μέρα μας στην περιοχή Δουγρί, οπότε η Θεσσαλονική-Ξάνθης, έγινε Δουγρί-Τριχωνίδος!

Ποιο ήταν το αγαπημένο ή αντίστοιχα το πιο μισητό σχολικό μάθημά σας;

Mισητό μάθημα δεν είχα απολύτως κανένα. Όλα τα αγαπούσα. Ιδιαιτέρως όμως αγαπούσα τα Θρησκευτικά, γι΄αυτό και η πρώτη μου σπουδή ήταν στη Θεολογική Σχολή, τα φιλολογικά μαθήματα, με ιδιαίτερη προτίμηση προς τα αρχαία ελληνικά και τη λογοτεχνία, ενώ από τα θετικά μαθήματα λάτρευα τη Φυσική, μαθήματα στα οποία είχα υψηλές επιδόσεις.

Ποιές ήταν οι φιλοδοξίες και τα όνειρά σας;

Από μικρός είχα μέσα μου θα έλεγα το γονίδιο του δασκάλου, μου άρεσε πάρα πολύ να γίνω δάσκαλος. Όταν ήμουν στο δημοτικό και διδασκόμασταν μαθηματικά, είχα μάθει την αριθμητική τόσο καλά που έκανα μάθημα στα παιδιά της γειτονιάς. Τα γειτονόπουλα, θυμάμαι, έρχονταν όλα μαζί και κάναμε μάθημα, σαν φροντιστήριο.

Συνεπώς ήθελα να αφιερώσω τη ζωή μου στην εκπαίδευση. Αγαπούσα πάρα πολύ τα εκκλησιαστικά και θεολογικά θέματα. Από πολύ μικρός ήθελα να σπουδάσω Θεολογία και ακολούθως να σπουδάσω και Φιλολογία ή Νομική. Τελικώς,μετά την Θεολογία σπούδασα και Φιλολογία και διορίστηκα καθηγητής εδώ και 35 χρόνια. Αταλάντευτη κλίση, λοιπόν. Μέσα μου μιλούσαν πάντα δύο φωνές, η φωνή της εκπαίδευσης,του σχολείου,του δασκάλου και η φωνή της Εκκλησίας, οι οποίες βρήκαν άριστο συνδυασμό στην ειδικότητα του θεολόγου-καθηγητή.

Περιγράψτε μας τα φοιτητικά σας χρόνια...

Στα φοιτητικά μου χρόνια είχα ρίξει το βάρος στην ολοκλήρωση των σπουδών μου και παράλληλα στην διεύρυνση των γνώσεών μου, μέσω σεμιναρίων και εκδηλώσεων που ήταν τότε αμέτρητα στην Αθήνα, με αποτέλεσμα να λέω χαριτολογώντας πολλές φορές ότι ένα πτυχίο το έχω αποκτήσει με τις παράλληλες σπουδές μου πέρα από τις θεσμοθετημένες. Η διασκέδασή μου ήταν με ορισμένους φίλους και η συμμετοχή μας σε ποιοτικές θεατρικές παραστάσεις.Θυμάμαι ότι πολύ συχνά παρακολουθούσαμε εξαιρετικά έργα στο Εθνικό Θέατρο και σε άλλα θέατρα της εποχής,ενώ πολλές ήταν και οι φορές που παρακολουθούσαμε μουσικές παραστάσεις σε ονομαστές μπουάτ της εποχής. Και στα φοιτητικά μου χρόνια είχα ανάμειξη και στα συνδικαλιστικά, καθώς στο 4ο έτος ήμουν πρόεδρος του φοιτητικού μας συλλόγου με πολλούς συναδέλφους οι οποίοι μετέπειτα σταδιοδρόμησαν στο χώρο της εκπαίδευσης ή της εκκλησίας,με τους οποίους μάλιστα είχαμε διοργανώσει και μια αλησμόνητη εκδρομή ως 4ετείς στην τότε Γιουγκοσλαβία και

- Θέση στην Βουλγαρία,όπου για το 1976 ήταν κάτι πολύ ανώτερο από ό,τι είναι στα αυτιά σας σήμερα ένα αντίστοιχο ταξίδι.

Διατηρείτε επαφές με τους φίλους σας από τα φοιτητικά σας χρόνια;

Ναι,διατηρώ με πολλούς. Κάποιοι είναι καθηγητές Πανεπιστημίου,πολλοί είναι κληρικοί,ορισμένοι είναι μητροπολίτες και πάρα πολλοί είναι συνάδελφοι μου καθηγητές ή διευθυντές στη Μέση Εκπαίδευση.

Σε ποια ηλικία αναλάβατε για πρώτη φορά θέση καθηγητή και σε ποιο σχολείο;

Υπηρέτησα για δυόμισι χρόνια στο στρατό ως έφεδρος αξιωματικός της αεροπορίας και αμέσως μόλις απολύθηκα, πριν συμπληρώσω το 25ο έτος της ηλικίας μου, διορίστηκα θεολόγος στο Λύκειο Παναιτωλίου. Εκείνη την εποχή δεν ήταν τόσο έντονο το φαινόμενο της ανεργίας.

Πότε αναλάβατε θέση διευθυντή;

Αφού υπηρέτησα επί πολλά χρόνια ως καθηγητής σε πολλά Λύκεια και Γυμνάσια του Αγρινίου –μεταξύ των οποίων και το πρώτο Λύκειο στο οποίο υπηρέτησα ως καθηγητής από το 1990 έως το 2000 με κάποια διαλείμματα για μεταπτυχιακές σπουδές- για πρώτη φορά διορίζομαι διευθυντής το 2002 στο Γυμνάσιο Παναιτωλίου όπου και παρέμεινα ως το 2007. Από το 2007 μέχρι και σήμερα είμαι διευθυντής του 1ου Λυκείου μας.

Πώς θα χαρακτηρίζατε αυτή τη θέση;

Είναι μια θέση υψηλής ευθύνης , γιατί το σχολείο μας έχει πολλά παιδιά και επίσης πολλούς συναδέλφους. Επομένως, η δουλειά του διευθυντή έχει μια πολυπλοκότητα ως προς τη διαχείριση των διαφόρων θεμάτων , τα οποία ανακύπτουν ανά πάσα στιγμή και απαιτούν προσεκτική και συνετή αντιμετώπιση. Εκτός, όμως, από τον καθημερινό κόπο η θέση του διευθυντή δίνει τη χαρά της δημιουργίας, της γόνιμης παρέμβασης και πάνω απ’ όλα τη χαρά ότι υπηρετείς τα παιδιά του ελληνικού λαού. Γιατί , όταν αγαπάς τα παιδιά και βλέπεις στα πρόσωπα τους το μέλλον της πατρίδας σου, ξεχνάς κάθε κόπο και νιώθεις και εσύ παιδί. Δε σας κρύβω ότι, παρά τους πολλαπλούς κόπους και τι δυσκολίες που αντιμετωπίζω καθημερινά, με ξεκουράζει η συνείδηση ότι βρίσκομαι ανάμεσα σε παιδιά. Και, με τις όποιες ελλείψεις, αδυναμίες και λάθη που αθέλητα κάνω, πράττω το καθήκον μου με γνώμονα το καλό των παιδιών και των συναδέλφων μου. Και αυτό με γεμίζει με ηθική ικανοποίηση.

Ποια είναι η γνώμη σας για το λεγόμενο «Νέο Λύκειο» και την Τράπεζα Θεμάτων;

Για το «Νέο Λύκειο», προσωπικά, πιστεύω –κρίνοντας και από συζητήσεις που έχω κάνει με παιδιάπως το σύστημα αυτό κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Χρειάζεται, όμως, διορθώσεις. Π.χ. η ύλη θα πρέπει να λιγοστέψει κατά πολύ. Αλλά , γενικά, οι φιλοσοφικές αρχές αυτού του νέου συστήματος νομίζω ότι κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση.

Ποια είναι τα εξεταστικά συστήματα που έχετε ζήσει ως μαθητής, καθηγητής και διευθυντής;

Μπορώ να πω ότι το σύστημα στον πυρήνα του παραμένει το ίδιο από τότε που ήμουν μαθητής και κατά περιόδους διευρύνεται και στενεύει. Όταν ήμουν μαθητής, δίναμε τέσσερα μαθήματα. Εγώ, για παρά-

δειγμα, που ανήκα στο λεγόμενο Φιλολογικό Κύκλο έδωσα τα εξής τέσσερα μαθήματα: Αρχαία Ελληνικά, Έκθεση, Λατινικά και Ιστορία. Εκείνη, βέβαια, την εποχή η εξεταστέα ύλη δεν ήταν συγκεκριμένη αλλά γενική. Μάλιστα, εκτός από τα τέσσερα μαθήματα που δίναμε, έπαιζε ρόλο και ο βαθμός απολυτηρίου. Ως νεαρός καθηγητής συνάντησα το σύστημα που περιλάμβανε Πανελλήνιες εξετάσεις στη Β και Γ Λυκείου. Μετά προχωρούμε στο σύστημα των δεσμών κατά το οποίο οι μαθητές έδιναν τέσσερα μαθήματα πάλι. Μετά πήγαμε στο περίφημο σύστημα Αρσένη που περιλάμβανε εξετάσεις σε όλα τα μαθήματα τα οποία ξεκίνησαν από 15 περίπου και περιορίστηκαν σταδιακά. Τέλος, φτάσαμε στο σύστημα που ισχύει μέχρι και σήμερα με τα έξι μαθήματα.

Ποια η θέση σας για το εκπαιδευτικό σύστημα σήμερα;

Καταρχήν, το νέο μας λύκειο είναι ο μεγάλος ασθενής,όπως αποκαλούσαν παλαιότερα την οθωμανική αυτοκρατορία οι διπλωμάτες. Το εκπαιδευτικό μας σύστημα αποτελεί έναν μεγάλο ασθενή,ο οποίος εκδηλώνει άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο την ασθένειά του. Οι συνέπειες αυτής της ασθένειας είναι ορατές στους μαθητές αλλά και στους γονείς και τους εκπαιδευτικούς. Μέσα σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα δύσκολο όπως αυτό,παιδιά τα οποία πάλεψαν, πέτυχαν πολύ μεγάλα αποτελέσματα.Μπορεί να δυσκολεύτηκαν αλλά πέτυχαν. Πιστεύω, λοιπόν, πάρα πολύ στην προσωπική προσπάθεια και για αυτό εξαίρω τα παιδιά αυτά. Μια αιτία για την οποία το εκπαιδευτικό μα σύστημα παραμένει ο μεγάλος ασθενής είναι ότι δεν ευτύχησε η πατρίδα μας να έχει διακομματική συνεργασία σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο αναφορικά με τα εκπαιδευτικά μας συστήματα. Πιστεύω ακράδαντα,όπως συμβαίνει σε πολυάριθμες πολιτισμένες χώρες ότι το θέμα της παιδείας πρέπει να αντιμετωπίζεται διακομματικά και να υπάρχει μια σταθερή και μόνιμη εκπαιδευτική πολιτική. Το σύστημα αυτό του Νέου Λυκείου πιστεύω ότι κινείται προς την σωστή κατεύθυνση,θέλει όμως διορθώσεις.Πιο συγκεκριμένα,η ύλη δεν πρέπει να είναι τόσο μεγάλη, πρέπει να λιγοστέψει. Γενικά όμως οι φιλοσοφικές αρχές κινούνται προς την ορθή κατεύθυνση.Χρειάζονται όμως βελτιωτικές παρεμβάσεις.

Τρεις παράγοντες που ευνοούν την επιτυχία των μαθητών στα ΑΕΙ και ποιο το τρίπτυχο της επιτυχίας στην προσωπική ζωή;

- το τρίπτυχο της επιτυχίας των μαθητών στα ΑΕΙ είναι: α) η επιμέλεια του μαθητή β) συστηματική προετοιμασία (καλή οικονομία του χρόνου,οργάνωση,επαναλήψεις) γ) καλή φυσική κατάσταση (όχι σε βάρος της υγείας, όλα με μέτρο,ξεκούραση,κανονικός ύπνος, όχι να δοκιμάζονται η αντοχή και η υγεία του υποψηφίου). - Το τρίπτυχο της επιτυχίας των μαθητών στην ζωή είναι: α) οι ηθικές αρχές οι οποίες σφυρηλατούνται μεθοδικά από το σπίτι και την κοινωνία,οικογενειακή ανατροφή και κώδικας αξιών. β) εφόδια,επιστημονικά ή άλλα τεχνικής φύσεως εφόδια γ) προσωπική κλίση του παιδιού για το επάγγελμα, να ασχοληθεί με αυτό που ενδόμυχα αγαπάει.

Έχετε συμμετάσχει σε πολυάριθμα ταξίδια και σχολικά προγράμματα συνοδεύοντας τους μαθητές του 1ου

Λυκείου.Ποιοι προορισμοί σας εντυπωσίασαν περισσότερο;

Στα πλαίσια των σχολικών προγραμμάτων πάντα φροντίζαμε να υλοποιείται και ένα σχετικό με την μελέτη των μαθητών μας ταξίδι. Πολλά ταξίδια μας τα εντάξαμε σε εργασίες οι οποίες είχαν να κάνουν με την ακμή και την δράση του ελληνικού στοιχείου στο εξωτερικό καθώς και σε περιοχές όπου υπάρχει το στοιχείο της ομογένειας,εκεί όπου υπάρχουν ορθόδοξες ελληνικές εκκλησίες, ελληνικά σχολεία,φοιτούν ελληνόπουλα και διατηρείται ζωντανή η δάδα της Ελληνορθοδοξίας. Σπουδαιότερο,θεωρώ σχετικά με εμπειρίες,εντυπώσεις και σε μορφωτικό επίπεδο,το ανεπανάληπτο κατά κοινή ομολογία, ταξίδι στην Αίγυπτο,στην μεγαλούπολη του Καίρου και στην Αλεξάνδρεια, όπου είχαμε αλησμόνητες επαφές με το εκεί ελληνικό στοιχείο. Στην Αίγυπτο, ταξιδέψαμε στις 9-4-2010 και επιστρέψαμε στις 14-4-2010, ταξίδι στο οποίο ήμουν αρχηγός με συνοδούς τους συναδέλφους μου κ. Σκαφίδα, Συρράκο,Δασκαλάκη,Καούκη,Φλούδα, Σκεύη. Εκεί ήρθαμε σε επαφή με Έλληνες κατοίκους,δασκάλους, μαθητές καθώς και με το Πατριαρχείο Αλεξάνδρειας. Το δεύτερο πιο εντυπωσιακό και αξιομνημόνευτο ταξίδι, ήταν εκείνο στην Κωνσταντινούπολη. Στην Κωνσταντινούπολη και στην Προύσα διαμείναμε από τις 19-4-2012 έως τις 24-4-2012, εκδρομή στην οποία ήμουν αρχηγός με συνοδούς τους κ. Σκαφίδα, Συρράκο, Καπέλη, Δασκαλάκη, Κατσιγιάννη, Αναγνωστοπούλου, Δούρβα, Φλώρου. Στο ταξίδι αυτό είχαμε συνάντηση με τον Οικουμενικό Πατριάρχη, κύριο Βαρθολομαίο αλλά και συνάντηση με τα κατά κυριολεξία και μεταφορικά λείψανα του ακμάσαντος ελληνισμού της Πόλης,και εννοώ τους 101 γέροντες του γηροκομείου Βαλουκλή. Οι μαθητές μας τότε πήραν συνεντεύξεις, φωτογραφήθηκαν, εξέδωσαν και μια πολύ ωραία εργασία. Δεν θα ξεχάσω ότι ήταν πασχαλινή περίοδος και μπαίνοντας στο γηροκομείο οι μαθητές φώναζαν «Χριστός Ανέστη» και οι ένοικοι αποκρίνονταν «Αληθώς Ανέστη καλώς ήρθαν τα εγγόνια μας από την Ελλάδα μας».΄Εκλαιγαν από χαρά. «Να μας ξανάρθετε» έλεγαν στα παιδιά μας καθώς τα αγκάλιαζαν. Με την στοργή του παππού και της γιαγιάς έλεγαν: «Τι όμορφα που είναι τα Ελληνόπουλά μας». Και μάλιστα, μια αξιοσημείωτη σύμπτωση, τους ρωτήσαμε: «Πόσοι είστε εδώ;». Και μας είπαν: «101 γέροντες». Και εμείς ανταποκριθήκαμε: «σας φέραμε 101 μαθητές». Έτυχε η αντιστοιχία 1 προς 1. Αξιοθαύμαστα δεν παύουν, βέβαια, να είναι και τα υπόλοιπα ταξίδια μας στην Ιταλία, στην Ρουμανία, στην Βουλγαρία και αλλού...

Είναι η τελευταία σας χρονιά ως διευθυντής. Τι νιώθετε; Τι θα σας λείψει;

Η αλήθεια είναι ότι φεύγω με συναισθήματα συγκίνησης αλλά και γεμάτος εμπειρίες χαρούμενες. Οι στιγμές οι δύσκολες, οι ατυχείς δε λείπουν ποτέ αλλά ήταν λίγες και , ειλικρινά, πνίγονται στο πέλαγος της χαράς που μου άφησε το λειτούργημα του καθηγητή. Και οπωσδήποτε θα κουβαλώ πάντα μέσα μου τα χαρούμενα πρόσωπα των μαθητών και των συναδέλφων μου και έτσι θα είναι σαν να μην έχω φύγει. Νοερά θα είμαι πάντα εδώ. Πώς φαντάζεστε τη ζωή σας μετά τη συνταξιοδότηση; Σκέφτομαι, όσες δυνάμεις μου απομείνουν να διατεθούν στην υπηρεσία εκκλησιαστικών, πολιτιστικών και μορφωτικών έργων.

Θέματα Νέων

- Θέση

H πολιτική και οι νέοι

τις μέρες μας παρατηρείται μια αποστροφή των νέων προς την πολιτική .Το φαινόμενο αυτό οφείλεται σε πολλούς παράγοντες που εστιάζονται είτε στο οικογενειακό περιβάλλον, είτε στο σχολικό, είτε στο ευρύτερο κοινωνικό. Αρχικά, θα ήταν σωστό να αναφερθεί η άποψη του διακεκριμένου φιλοσόφου-γλωσσολόγου, Νόαμ Τσόμσκι ο όποιος σύμφωνα με συνέντευξη του στο περιοδικό DIE ZEIT αναφέρει ότι οι φοιτητές θα πρέπει να είναι … αναρχικοί!. Πιο συγκεκριμένα δηλώνει : “Οι αναρχικοί προσπαθούν να προσδιορίσουν τις εξουσιαστικές δομές. Πιέζουν αυτούς που ασκούν εξουσία να δικαιολογήσουν τους εαυτούς τους. Η δικαιολόγηση δεν πετυχαίνει τις περισσότερες φορές. Τότε οι αναρχικοί δουλεύουν για να αποκαλύψουν και να κατανοήσουν τις δομές, είτε έχουν να κάνουν με πατριαρχικές οικογένειες, ένα διεθνές μαφιόζικο σύστημα, ή τις ιδιωτικές τυραννίες της οικονομίας, τις πολυεθνικές.”Μια τέτοια άποψη δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη. Η πλειοψηφία των σημερινών εφήβων αποστασιοποιείται από τη διαδικασία της πολιτικοποίησηςκομματικοποίησης άλλοτε από αδιαφορία και άλλοτε υπό τη σκέψη της ματαιοπονίας και της απέχθειας προς την πολιτική ζωή. .Έχουν πλέον πιστέψει ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα για να αλλάξουν την πολιτική σκηνή που επικρατεί στην χώρα μας. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια τα ίδια κόμματα εναλλάσσονται στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας. Η συγκε-

κριμένη πολιτική κατάσταση έχει μετατρέψει πολλά έντιμα και μορφωμένα άτομα σε δημαγωγούς, διότι πάντα κρύβονται πολλά συμφέροντα . Ας κάνουμε ένα flashback στην Ιστορία και ας σταματήσουμε στο 441 π.Χ. τη χρονιά που ο Σοφοκλής μέσα από το πρόσωπο του Κρέοντα (στο έργο του Αντιγόνη) ασκεί κριτική στους πολιτικούς της εποχής του και λέει; «Γιατί δε βλάστησε χειρότερη συνήθεια στον κόσμο από το χρήμα. Αυτό κουρσεύει πολιτείες και τους ανθρώπους ξεσηκώνει από τα σπίτια τους και κάνει ανθρώπους χρήσιμους να στρέφονται σ’ άτιμα έργα. Το χρήμα φανέρωσε στους ανθρώπους πανουργίες και κάθε πράξη ασέβειας τούς μαθαίνει.».Έτσι μπορεί να ειπωθεί ότι δεν είναι ένα νέο φαινόμενο η διαφθορά, και δη των πολιτικών. Από την άλλη μεριά δεν ευθύνεται μόνο η διαφθορά των πολιτικών για την απομάκρυνση των νέων από την πολιτική. Οι γονείς απωθούν τα παιδιά από το να κομματικοποιηθούν και να πολιτικοποιηθούν. Γνωστές σε όλους οι φράσεις «είσαι ακόμα μικρός για αυτά», «εσύ τα μαθήματα σου και τίποτα άλλο» φράσεις που αναφέρονται με αυταρχικό, συνήθως, τρόπο μέσα στο σπίτι πολλών εφήβων. Είτε το θέλουμε ή όχι, τα κόμματα πλέον έχουν εμφιλοχωρήσει παντού. Τα ΜΜΕ εκτελούν πλέον εντολές πολιτικών και κάτι τέτοιο δεν μπορεί να αφήνει αδιάφορη την κοινή γνώμη. Αν ο έφηβος δεν πολιτικοποιηθεί από τη νεαρή ηλικία, όταν γίνει ενήλικος, θα δυσκολευτεί να αυτοκατευθυνθεί και να ψηφίσει κάποιον αντά-

του Λάμπρου Μαυρέλη

ξιο για να κυβερνήσει την χώρα όπου γεννήθηκε και όπου θα κληθεί να επιβιώσει. Τέλος το ίδιο το σχολείο, όπου τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει κάποιες προσπάθειες για την πολιτικοποίηση των μαθητών μέσω αντίστοιχων μαθημάτων, αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό στη βιωματική διδασκαλία των μαθητών. Όλα αυτά θα μπορούσαν να ανατραπούν με ένα σχολείο όπου μέσα θα μπορούσαν οι μαθητές να μάθουν για τα υπάρχοντα κόμματα, τις ιδέες και τις αρχές που υποστηρίζουν και όπου θα μπορούν οι ίδιοι να ανταλλάσσουν απόψεις για τέτοιου είδους θέματα. Διότι, κατά την ταπεινή μου άποψη, η κομματικοποίηση των μαθητών δεν θα πρέπει να αρχίζει στο πανεπιστήμιο αλλά στο λύκειο. Ο έφηβος με περισσότερες ανησυχίες αλλά και με την αμφισβήτηση που διακρίνει τη συγκεκριμένη ηλικία θα καταφέρει να διακρίνει την αλήθεια ή τουλάχιστον θα προσπαθήσει. Πεποίθηση μου είναι ότι η εκάστοτε καθεστηκυία τάξη υπολογίζει τη βαρύτητα της γνώμης των εφήβων-νέων. Οπότε, οι νέοι με τη σωστή πολιτικοποίηση από την εφηβική ηλικία, χωρίς φανατισμό και αδιαλλαξία αλλά με σύνεση και ωριμότητα ,θα καταφέρουν να αλλάξουν τη πολιτική σκηνή που επικρατεί στην χώρα μας εδώ και παρά πολλά χρόνια και να δώσουν το παρόν και την ψήφο εμπιστοσύνης τους σ’ αυτόν που θα τους δώσει τα εχέγγυα ότι ο μόχθος τους και οι θυσίες τους θα βρουν ανταπόκριση σε μια κοινωνία πρόνοιας , σε ένα κράτος δικαίου.

Θα τον βρούμε τον δρόμο μας, φίλε της Θεανώς Πεσματζόγλου

αγαπημένος της νεολαίας τραγουδοποιός Κωστής Μαραβέγιας ανέβασε προ ημερών στην σελίδα του στο instagram την εξής δήλωση:’’Ας καθαρίσει κάποιος τα παγκάκια του Κήπου, είναι Κυριακή και θέλω να βγω βόλτα να φιλήσω το κορίτσι μου.’’ Αυτό που εννοούσε είναι ότι η πόλη ήταν στιγματισμένη από τα επεισόδια που έγιναν στην πορεία για τον Αλέξη Γρηγορόπουλο. Την ίδια στιγμή σε εξέλιξη βρίσκονταν η απεργία πείνας του Ν. ΡΩΜΑΝΟΎ, η χώρα παραπαίει στον δρόμο για την προεδρική εκλογή, το σχολείο τινάζεται στον αέρα από το Νέο Λύκειο και τις άλλες μεταρρυθμίσεις. Ο μισθός της μάνας μειώνεται, ο πατέρας βγαίνει στην ανεργία, ο αδερφός στα ξένα για καλύτερη τύχη και η γιαγιά μου θλίβεται γιατί η σύνταξη δεν φτάνει να μου δώσει χαρτζιλίκι. Κι εγώ… ξαφνιάζομαι φίλε μου! Ξαφνιάζομαι, όταν συνειδητοποιώ ότι ο καλλιτέχνης δεν είναι ο μόνος με αυτό το σκεπτικό. Η πλειοψηφία των φίλων μας, φίλε, των συμμαθητών, των γνωστών και άγνωστων νέων δεν ενδιαφέρονται για την πολιτική. Είναι αλήθεια φίλε, είμαστε νέοι χλιαροί. Αδιάφορα εισπράττουμε όποια είδηση, γεγονός ή πληροφορία. Νωχελικά το επεξεργαζόμαστε , ράθυμα αντιδρούμε. Νοιαζόμαστε να κάνουμε πλάκα με τους φίλους, να βγαίνουμε, να αράζουμε, να μιλάμε στο facebook, όχι απευθείας. Δεν συμμετέχουμε, φίλε, σε ό,τι μας αφορά. Όταν στο σχολείο προτείνεται κατάληψη, συμφωνούμε και μέτα… πάμε για καφέ. Σηκώνουμε αδιάφορα τους ώμους, εφημερίδα δεν πιάνουμε στα χέρια μας, ούτε ποίηση. Σπάνια ρωτάμε, ακόμα πιο σπάνια ξαφνιαζόμαστε. Μένουμε αδρανείς. ‘’Ωχ φίλε τι μας νοιάζει, τι δουλειά έχουμε με αυτά, όλοι ίδιοι είναι’’. Οι Άλλοι, οι άλλοι πάντα φταίνε. Σκέφτομαι, φίλε, πως για τη γενιά μας, που είναι απολιτική, υπάρχουν αιτίες. Ναι, το σύστημα είναι παρηκμασμένο και ένοχο. Υπάρχει ιδεολογική σύγχυση, αμφισβήτηση των κομμάτων, κοινωνία χωρίς συνοχή και πρόοδο. Μια κοινωνία που έκανε σημαία τον ωφελιμισμό και στα δύσκολα έπιανε την άκρη. Έτσι κι εμείς μεγαλώσαμε σε μια εποχή πλασματικής ευφορίας. Οι γονείς μας προσπαθώντας να μας προστατεύσουν μας παρέχουν αγαθά όσα μπορούν, μας εξυπηρετούν έχοντας όνειρα για το μέλλον μας και στην ουσία μας αφήνουν απροετοίμαστους γι’ αυτό που θα συμβεί. Μας κρύβουν αλήθειες, μας συμβου-

λεύουν να μην ανακατευόμαστε, να κοιτάμε τη δουλειά μας. ‘’Δεν είναι κουβέντες για παιδιά αυτά, δεν είναι δουλειά σου, τα μαθήματά σου και μόνο εσύ.’’ Οι συμβουλές τους και η τακτική τους, η τακτική του καναπέ, του ‘’ωχ αδερφέ, εμείς τι μπορούμε να κάνουμε, εμείς κάπως θα τα βολέψουμε’’ μας χαράζουν δρόμο. Στην συνέχεια έρχεται το σχολείο. Ένα σχολείο που μας δίνει παιδεία στρεβλή, δίχως ερεθίσματα κριτικής σκέψης και προβληματισμού. Ένα σχολείο που δεν διαμορφώνει πεπαιδευμένους πολίτες αλλά ανθρωπάκια υπάκουα, μαθημένα στην αποστήθιση με όνειρα κονσέρβα και προδιαγραμμένη πορεία. Ακολουθεί το άρωμα της εποχής! Η αδράνεια έγινε μόδα. Η μουσική, το θέατρο, ο κινηματογράφος αντί να παίζουν το ρόλο τους, να εξυψώνουν ήθη, να διαμορφώνουν χαρακτήρα, να ορίζουν στάση ζωής, γίνονται προπαγανδιστές της απολιτικοποίησης των νέων. Από την τηλεόραση, το ραδιόφωνο, τα περιοδικά προβάλλονται όλα τα ελαφρά, ακίνδυνα, επιφανειακά στα οποία ο νέος πρωταγωνιστής είναι ο «απολιτίκ»! Μέσα σε όλη αυτή την πλάνη, φίλε, και εμείς βολευόμαστε. Η ευθύνη δεν είναι μόνο των άλλων, είναι και δική μας! Παρόλη την αδυναμία αντίληψης των προβλημάτων, την αδυναμία αντίδρασης, την έλλειψη γνώσης, ας έχουμε καθαρή σκέψη! Η νεολαία, φίλε, πάντα βρίσκει τον δρόμο της στα δύσκολα. Το μυστικό είναι να μιλάμε, φίλε, να μοιραζόμαστε, μαζί να διαμορφώνουμε άποψη, να μη δεχόμαστε ό,τι οι άλλοι σχεδιάζουν για μας. Και θέλω φίλε να σου θυμίσω το εξής: Ο καθηγητής Αριστόβουλος Μάνεσης στο τελευταίο του μάθημα (τον απέπεμψε η δικτατορία) έκανε έκκληση στους φοιτητές της Νομικής Σχολής: ’’ Μην επιτρέψετε να σας εξανδραποδίσουν. Μέσα στους ζοφερούς κι άρρωστους καιρούς διατηρήστε άγρυπνη κι ανυπότακτη τη σκέψη σας, περιφρουρείστε την άγια υγεία και ρωμαλεότητα της ψυχής σας. Κι αν η εξουσία που την συμφέρει να έχει παθητικούς πολιτικά υπηκόους, αδιάφορους, σας πει ότι έτσι κάνοντας δεν είστε φρόνιμοι και νομοταγείς πολίτες, θυμίστε τους αυτό που είπε ο Περικλής στον ‘’Επιτάφιο’’: << Όποιος αδιαφορεί για τα πολιτικά πράγματα του τόπου του είναι όχι φιλήσυχος, αλλά αχρείος πολίτης>>’’. Να το θυμάσαι φίλε!

Εκπαιδευτικά θέματα

- Θέση

Τράπεζα θεμάτων..

ή μήπως τράπεζα θυμάτων; της Σπυριδούλας Λουκοπούλου

ι γεννημένοι το 1998 συνειδητοποιούν αργά αλλά σταθερά ότι πρόκειται για το δεύτερο . Και σε λίγους μήνες θα το μάθουν και οι 99ρηδες… και του χρόνου και οι γεννημένοι το 2000. Όλοι οι μαθητές που θα εισέλθουν στις σχολικές αίθουσες του λυκείου τις επόμενες χρονιές θα έχουν να αντιμετωπίσουν πέρα από όλα τ’ άλλα προβλήματα που συνήθως αντιμετωπίζει η ηλικία τους και το ότι πλησιάζει η στιγμή της ενηλικίωσης με την υπερπήδηση του άθλου εις τριπλούν που το Υπουργείο Παιδείας αποκαλεί Τράπεζα Θεμάτων. Η μέχρι τώρα εμπειρία δεν ήταν ιδιαίτερα ικανοποιητική. Υπάρχουν προοπτικές βελτίωσης ή οι επακόλουθοι της γενιάς μας θα ζήσουν τα ίδια μαρτύρια με μας; Οι επιδιώξεις των εμπνευστών της τράπεζας θεμάτων ήταν να δίνεται έμφαση σε ορισμένες λεπτομέρειες της διδακτέας ύλης και να υποχρεωθούν οι καθηγητές μας να κάνουν πιο προσεχτικό ,και επομένως πιο αξιόλογο μάθημα. Φυσικά και η ύλη μεγάλωσε, «για να ελέγξουν καλύτερα τους εκπαιδευτικούς», αλλά σε καμία περίπτωση το μάθημα δεν έγινε πιο μεθοδικό και προσεχτικό. Αντιθέτως μέσα στην αίθουσα διαπιστώθηκε σύγχυση και ταραχή στο άκουσμα της φράσης «αυτό το κομμάτι είναι όλο απ’ έξω». Και ούτε συζήτηση για καλύτερη επεξήγηση ή την αφιέρωση μιας ακόμα διδακτικής ώρας σε κάποιο δύσκολο κομμάτι, γιατί «έχουμε να βγάλουμε τόση ύλη». Αντιδράσεις, δυσφορία και πανικός, τα τρία συναισθήματα που επικρατούσαν τον περισσότερο χρόνο στην τάξη μας. Κάθε άλλο παρά τον στόχο της πέτυχε η τράπεζα. Μας έριξε ακόμα πιο βαθειά στο βούρκο της παπαγαλίας και της στείρας αποστήθισης, υποχρέωσε τις οικογένειες μας να πληρώνουν ακόμα περισσότερα στα φροντιστήρια και έριξε το σχολείο και την εκπαίδευση ακόμα ένα στάδιο πιο χαμηλά στα μάτια μικρών, μεγάλων, ντόπιων και ξένων. Η τράπεζα θεμάτων περιέχει θέματα τα οποία θα αποτελέσουν μετά από κλήρωση το 50% των θεμάτων των ενδοσχολικών εξετάσεων, δηλαδή των εξετάσεων που δίνουμε για να περάσουμε την τάξη. Κατά συνέπεια, τα θέματα είναι πολλά και διαφορετικά, καθώς και διαβαθμισμένης δυσκολίας. Εύκολο είναι να καταλάβει κανείς ότι αυτό συνεπάγεται μια ΜΕΓΑΛΗ αδικία για τους μαθητές, καθώς το κάθε σχολείο κληρώνει διαφορετικά θέματα και συνεπώς αλλού μπορεί να τύχει κάτι εύκολο ενώ κάπου αλλού κάτι δύσκολο. Το χειρότερο βέβαια είναι ότι τα θέματα δεν είναι

ούτε απλά πολλά, ούτε απλά άνισα αλλά είναι και ΠΡΟΧΕΙΡΟΓΡΑΜΜΕΝΑ. Ελάχιστες μέρες μετά την δημοσίευση των θεμάτων της τράπεζας, οι καθηγητές μας άρχισαν να βρίσκουν αμέτρητα θέματα με λάθη και ασάφειες, τα οποία αποσύρθηκαν σιωπηρά μετά την εισήγηση των εκπαιδευτικών στο Υπουργείο. Τα παιδιά του 3ου Γενικού Λυκείου Αγρινίου αποτελούν παράδειγμα θυματοποιήσης αυτής της προχειρότητας: το 4ο θέμα στο οποίο εξετάστηκαν στο μάθημα της Άλγεβρας, αφαιρέθηκε από την τράπεζα δύο μέρες

μετά τις εξετάσεις τους. Το θέμα αυτό, όπως και πολλά άλλα σε όλα τα μαθήματα, δεν είχε καμία σχέση με τις αντίστοιχες ασκήσεις του κεφαλαίου στο σχολικό βιβλίο. Ούτε ήταν μια άσκηση που λυνόταν με «κριτική σκέψη»! Ήταν μια άσκηση που , αν δεν στην είχαν διδάξει, δεν θα μπορούσες με τις γνώσεις σου να αντεπεξέλθεις. Και εδώ έρχεται η επόμενη αστοχία του Νέου Λυκείου: η τράπεζα θεμάτων δημοσιεύτηκε ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ την έναρξη των εξετάσεων. Αυτό σημαίνει ότι ούτε οι μαθητές είχαν το χρόνο να ασχοληθούν, ούτε και οι καθηγητές μπορούσαν να εντοπίσουν τα εξεζητημένα θέματα και να τα διδάξουν στους μαθητές. Και ας μην ξεχνάμε την ημερομηνία: 26/05, δηλαδή την επομένη των εκλογών. Οι άνθρωποι που μας κυβερνάνε αποφάσισαν ότι είναι προτιμότερο να ζοριστεί η νεολαία λίγο παραπάνω με το σχολείο, γιατί ούτως ή άλλως παραείναι χαλαρή, παρά να χάσουν τους ψηφοφόρους τους παραδίδοντας την τράπεζα θεμάτων έγκαιρα γεγονός που ήταν ένα χτύπημα για πολλά ελληνικά νοικοκυριά. Το μόνο που έγινε αντιληπτό, από όλους τους άμεσα ενδιαφερόμενους για το Νέο Λύκειο την περσινή χρονιά, ήταν η ανικανότητα οργάνωσης, η βιαστική και επιπόλαιη δουλειά, η προχειρότητα και η ανα-

κολουθία υποσχέσεων και πράξεων καθώς και η προτεραιότητα της κυβέρνησης μας που προφανώς δεν είναι η μόρφωση των επόμενων γενεών, αλλά η διατήρηση και η ενίσχυση της λογοδοτημένης θέσης τους. Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαστε η χαλαρή γενιά που όλοι νομίζουν. Οι ενήλικες πιστεύουν ότι για να διορθωθούν τα δικά τους λάθη που έφτασαν τη χώρα μας σε αυτό το σημείο θα πρέπει να είμαστε σοβαροί και μετρημένοι από τα 16 μας. Λες και εκείνοι γεννήθηκαν σοφοί, δεν υπήρξαν ρέμπελοι και αντιρρησίες στα νιάτα τους. Όλη αυτή η υποτίμηση που βιώνουμε καθημερινά είναι πιο έντονη τώρα, γιατί όλα είναι πιο έντονα στην εφηβεία. Πολλοί παιδαγωγοί έχουν αποδείξει με μελέτες ότι μόλις πεις σε έναν έφηβο 15-16 χρονών ότι «απορρίπτεται», αυτό που στην πραγματικότητα κάνεις είναι πιο βαρύ απ’ όσο νομίζεις. Εσύ του λες ότι απορρίπτεται από μια τάξη, και αυτός καταλαβαίνει ότι απορρίπτεται από έναν κόσμο… Να το αποτέλεσμα της τράπεζας θεμάτων σας! Στα σχολεία της πόλης μας σχεδόν το ένα τρίτο της Α’ Λυκείου του κάθε σχολείου παραπέμφθηκαν για Σεπτέμβρη. Ποιος θα αποδείξει σε αυτά τα παιδιά ότι δεν είναι άχρηστα; Ότι παρόλο που προσπάθησαν δεν κατάφεραν να γράψουν σε όλα τα μαθήματα και , επομένως, δεν είναι όσο έξυπνοι είναι άλλοι συμμαθητές τους; Ότι δεν θα κριθεί το μέλλον τους από αυτές και από όλες τις εξετάσεις που καλούνται να δώσουν στη μαθησιακή τους ζωή; Κανείς. Υποσυνείδητα συσσωρεύεται άγχος και πίεση, που κάποια στιγμή δεν θα μπορούν να ελέγξουν. Υπάρχουν θεωρίες που υποστηρίζουν ότι αυτή η πρακτική είναι εγκληματική. Και «είναι εγκληματική» σημαίνει ότι γεννά θύματα και , το χειρότερο, εγκληματίες… Τα καλύτερα εκπαιδευτικά συστήματα στον κόσμο έχουν ελάχιστες εξετάσεις. Αντιθέτως εμείς πνιγόμαστε στη δίνη των συνεχών και ανελέητων εξετάσεων και τώρα και με τράπεζα θεμάτων. Παρά τις αντιδράσεις, παρά τις διαμαρτυρίες, τους αγώνες εκπαιδευτικών και μαθητών το σύστημα ίσχυσε και θα ισχύσει. Καμία βελτίωση και καμία αλλαγή δεν είναι ευπρόσδεκτη, γιατί κανείς τους ουσιαστικά δεν θέλει να αποκτήσουμε σωστή παιδεία και μόρφωση. Θέλουν μια μάζα συγχυσμένων και απογοητευμένων ανειδίκευτων εργατών που θα είναι ανοιχτοί σε κάθε εκμετάλλευση για εξευτελιστικές αμοιβές. Η παιδεία και η μόρφωση όμως είναι δικαιώματα μας. Και τα δικαιώματα ποτέ δεν χαρίστηκαν σε κανέναν. Ή τα διεκδικείς ή δεν τα έχεις.

Τέχνες

της Κωνσταντίνας Σταμούλη

ταν πια ογδόντα χρόνων η Στέλλα Μαράνου και η ζωή της χρωστούσε πολλά. Η ημέρα της γέννησής της, της πήρε τη μητέρα της και έπειτα από τρία χρόνια της στέρησε και τον πατέρα της. Η ζηλιάρα ζωή τής στέρησε την αγκαλιά της μητέρας, το χάδι του πατέρα και της άφησε μια ασήκωτη περιουσία. Σπίτια, εργοστάσια, μαγαζιά, μετοχές , πράγματα ασήμαντα, άχρηστα και κενά για ένα παιδί που δε γνώρισε αγάπη. Στην ηλικία των τριών χρόνων, λοιπόν, βρέθηκε ορφανή από γονείς και δισεκατομμυριούχος. Τη φροντίδα της ανέλαβε μια επιτροπή κηδεμόνων της ίδιας και της περιουσίας της. Και έτσι ακολούθησαν πολλά δυστυχισμένα χρόνια. Μα η ζηλιάρα ζωή δεν είχε χορτάσει με όσα της είχε πάρει... Η Στέλλα ήταν πια δεκαοχτώ χρόνων, με μια ομορφιά που σε άφηνε άλαλο, όταν την αντίκριζες. Αλλά οι θεοί είναι μοχθηροί τοκογλύφοι. Ό,τι σου δίνουν, το θέλουν πίσω στο πολλαπλάσιό του. Αυτή τη φορά η ζωή, αποφάσισε να της πάρει την υγεία της. Ταλαιπωρήθηκε πολλά χρόνια από το θεριό που τώρα οι επιστήμονες αποκαλούν καρκίνο κι όμως θεραπεύτηκε. Πέρασε κι άλλα πολλά. Η ζωή την είχε βάλει στο μάτι και δεν την άφηνε σε ησυχία. Τώρα, στα ογδόντα της χρόνια, στερημένη από κάθε χαρά, από κάθε είδους αγάπη, μισότρελη από τις δυστυχίες που είχε περάσει, ήταν και πάλι κηδεμονευόμενη αυτή τη φορά σ’ ένα ίδρυμα ψυχικών παθήσεων. Ψές το βράδυ η ζωή την ξαναεπισκέφθηκε, την κοίταξε βαθιά στα μάτια. Τι άλλο έμεινε να της στερήσει; Την οικογένειά της; Της

- Θέση

Διήγημα την πήρε. Την ομορφιά της; Της την πήρε. Το μυαλό, τη λογική της; Τα πήρε κι αυτά, χρόνια τώρα. Μόνο κάτι λογαριασμοί της έμειναν στις τράπεζες, με πολλά μηδενικά, μα η ζωή δεν ήταν αφελής, ήξερε ότι αυτά ήταν άψυχα και ανούσια , γιατί δεν μπορούν να χορτάσουν καρδιές. Έφυγε αμίλητη η ζωίτσα, μα η Στέλλα ήταν σίγουρη ότι θα ξαναπερνούσε από εκεί. Το μυαλό της πια της έπαιζε περίεργα παιχνίδια. Άλλοτε ξυπνούσε και νόμιζε πως ήταν δώδεκα ετών και άλλοτε νόμιζε πως είχε πια πεθάνει και αντάμωνε με τους γονείς της. Μα χθες το βράδυ τα μάτια της ήταν ξάστερα και το μυαλό της καθαρό. Αναλογίστηκε τις λύπες και τις χαρές που έζησε, προσπάθησε να ερμηνεύσει την απρόσμενη επίσκεψη της ζωής...Μάταια. Έτσι είναι η ζωή, ανερμήνευτη και απροσέγγιστη. Στα ρυάκια του μυαλού της έτρεξε μια ανάμνηση. Ήταν μια ανάμνηση από την πιο ευτυχισμένη περίοδος της ζωής της…. Μόλις είχε μπει στο σπίτι, η φωτιά έκαιγε με τα λαμπερά της χρώματα στο μαρμάρινο τζάκι .Έγλυφε τα ξύλα και αυτά τριζοβολούσαν από ηδονή. Πέταξε το παλτό της και ξάπλωσε στο βαθύ δερμάτινο καναπέ. Η Μισέλ,η οικιακή βοηθός, είχε πάρει άδεια και ο Λεό θα γυρνούσε το βράδυ. Σηκώθηκε, διέσχισε τη σάλα, ανέβηκε τη γρανιτένια σκάλα με τα όμορφα κιονόκρανα και βρέθηκε μπρος στη διπλή δρύινη πόρτα του δωματίου της. Την άνοιξε και αφού γδύθηκε ξάπλωσε στο κρεβάτι της . Ένας μεσημεριανός ύπνος ήταν ό,τι έπρεπε. Την κορόιδευε ο Λεό για τη σιέστα αυτή, μα την είχε ανάγκη. Κοίταξε ψηλά. Εκεί που θα περίμενε κανείς να αντικρίσει το ταβάνι,

υπήρχε ένας γυάλινος θόλος, διακοσμημένος με ρετρό σχέδια. Οι ακτίνες του ήλιου της χάιδεψαν το πρόσωπο. Αριστερά από το κρεβάτι βρισκόταν το μεγάλο λευκό πιάνο με την ουρά. Της άρεσε να της παίζει ο Λεό μουσική του αγαπημένου της συνθέτη ,του Μπετόβεν, μέχρι να κοιμηθεί. Τώρα που το σκεφτόταν το σπίτι της, ήταν ένα μικρό παλατάκι, πλάι στον Σηκουάνα, με τεράστιο κήπο και μπόλικα λουλούδια σε όλα τα χρώματα που της έφτιαχναν τη διάθεση! Το σπίτι ήταν διώροφο. Διέθετε μεγάλο καθιστικό, σάλα, αίθουσα χορού, βιβλιοθήκη, δωμάτια για το προσωπικό και πισίνα. Μια περιουσία είχε ξοδέψει ,αλλά χαλάλι! Είχε μάθει να ζει στην πολυτέλεια και δε μπορούσε πια να τη στερηθεί. Λεό τη μάλωνε, μα εκείνη του χαμογελούσε και η συζήτηση τελείωνε εκεί. Το σπίτι είχε κατασκευαστεί ειδικά γι’ αυτήν. Με μαρμάρινα πατώματα, τεράστια παράθυρα και μπαλκονόπορτες που επέτρεπαν στον αδιάκριτο ήλιο να την παρακολουθεί. Τα έπιπλα ήταν δώρο από ένα σπουδαίο σχεδιαστή, που εργαζόταν σε μια από τις εταιρίες της. Τους πίνακες που κοσμούσαν τους τοίχους, τους είχε αποκτήσει σε διάφορες δημοπρασίες και μερικοί ανήκαν σε σπάνια έργα γνωστών ζωγράφων. Το σπίτι ήταν ένας επίγειος παράδεισος. Τα βλέφαρά της τώρα βάρυναν. Την είχαν κουράσει οι σκέψεις ‘Ηταν ώρα να κοιμηθεί. Ξύπνησε μετά από λίγο… στο φρενοκομείο. Άνοιξε τα μάτια της και αντίκρισε μια νοσοκόμα να την παρατηρεί και να δαγκώνει το χείλι της. <<Γιατρέ επανήλθε!>>, την άκουσε να λέει. <<Άτιμη ζωή, γιατί με παιδεύεις;>>, φώναξε η Στέλλα. Η ζωή τής είχε παίξει ένα ακόμη άσχημο παιχνίδι. Τη γύρισε πίσω, στη μοναδική ευτυχισμένη περίοδο της ζωής της, πριν της πάρει και τον Λεό. Αυτή τη φορά όμως θα τη ξεγελούσε αυτή. Έκλεισε τα μάτια και παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες των γιατρών δε τα ξανάνοιξε πεισματικά. Τέρμα πια στα τερτίπια της ζωής, τέρμα τα αστεία. Η Στέλλα Μαράνου βρισκόταν σε μια άλλη διάσταση. Είχε πάει να συναντήσει όλα τα αγαπημένα της πρόσωπα. Βρισκόταν πια με τους γονείς της και το Λεό. Πετούσαν ξέγνοιαστοι από σύννεφο σε σύννεφο γελούσαν και ήταν ευτυχισμένοι. Η Στέλλα συγχώρεσε τη φίλη της, τη ζωή...

- Θέση

Στις ράγες του χρόνου...

της Ναταλίας Σταθοπούλου σιδηροδρομικός σταθμός Αγρινίου... Απομεινάρι του τρικουπικού οράματος για την δημιουργία σιδηροδρομικού δικτύου στην Δυτική Ελλάδα. Μπορεί το όραμα αυτό να ματαιώθηκε αλλά το κτήριο αυτό αποτελεί ακόμα και σήμερα στολίδι για την πόλη. Ας γυρίσουμε λοιπόν πίσω στις ράγες του χρόνου και ας μάθουμε την ιστορία του. Ιούνιος 1888. Αρχίζουν οι εργασίες κατασκευής της γραμμής Μεσολογγίου-Αιτωλικού-Αγρινίου μήκους 44 χιλιομέτρων(την οποία εκμεταλλεύονταν Βελγικός οίκος) καθώς και οι σιδηροδρομικοί σταθμοί τους. Τον Μάρτιο του 1890 ο Χ. Αποστολίδης ιδρύει την Εταιρία Σιδηροδρόμου Βορειοδυτικής Ελλάδος και τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς αρχίζει η λειτουργία της γραμμής Μεσολογγίου-Αγρινίου. Από τον επόμενο χρόνο παραδίδεται προς χρήση η προέκταση της γραμμής Μεσολογγίου - Κρυονερίου. Τη διετία 1896-1897 κατασκευάζεται και δίδεται στην κυκλοφορία η διακλάδωση της γραμμής Καλύβια Αχελώος (2 χλμ.) για τη μεταφορά της τοπικής ξυλείας. Το 1952 οι ΣΒΔΕ μετά την πτώχευσή τους κατάσχονται από το ελληνικό δημόσιο και υπάγονται στους ΣΠΑΠ. Τον Οκτώβριο του 1970 οι ΣΒΔΕ

Ο σιδηροδρομικός τότε

Ο σιδηροδρομικός τώρα

σταματούν να λειτουργούν γιατί η εκμετάλλευσή τους είναι υπερβολικά ελλειμματική. Οι γραμμές όμως και οι διάφορες εγκαταστάσεις διατηρούνται. Στο νότιο τμήμα της πόλης υπήρχε μέχρι το 1980 το εγκαταλελειμμένο συγκρότημα του Σιδηροδρομικού Σταθμού, ύστερα από την κατάργηση της λειτουργίας του το 1970. Αποτελούνταν από το κεντρικό κτίριο του σταθμού και τρία ακόμη όμορφα και αξιοποιήσιμα κτίρια: το μηχανοστάσιο, η αποθήκη και ο κυλινδρικός υδατόπυργος, όλα από πέτρα. Το φθινόπωρο του 1980 η Δημοτική Αρχή, ύστερα από πιέσεις κάποιων περιοίκων, ότι δήθεν η περιοχή έγινε εστία μόλυνσης, αποφάσισε την κατεδάφιση του συνόλου των κτηρίων, επειδή άλλωστε εκεί θα χτιζόταν το συγκρότημα των σχολικών κτιρίων που σήμερα βρίσκονται ακριβώς δίπλα. Δυστυχώς για την πόλη, πρόλαβαν και κατεδάφισαν τα υπόλοιπα κτήρια εκτός από το κτήριο που υπάρχει ακόμα σήμερα και κοσμεί το Αγρίνιο. Έτσι χάθηκε από το Αγρίνιο ένα αξιόλογο από αρχιτεκτονικής αλλά και μουσειακής πλευράς συγκρότημα. Τελικά το κεντρικό κτήριο του σιδηροδρόμου διασώθηκε από την απειλή της κατεδάφισης και σήμερα αποτελεί ένα κόσμημα αρχιτεκτονικής.

Επιστήμες Η «Μαύρη» θάλασσα του Αμβρακικού

Αμβρακικός κόλπος προστατεύεται από τη διεθνή συνθήκη Ραμσάρ ως τόπος με τεράστια οικολογική αξία.. Αντί αυτού όμως βιομηχανίες, βιοτεχνίες ακόμα και μικρές μονάδες μεταποίησης πετούν ανεξέλεγκτα υγρά και στερεά απόβλητα. Σύμφωνα με έρευνες Ελλήνων επιστημόνων, κάτω από τα 35 μέτρα βάθος δεν υπάρχει καθόλου οξυγόνο, ενώ και από το βάθος των 25 μ. το οξυγόνο είναι ελάχιστο! Πρόκειται για εντυπωσιακά και άκρως ανησυχητικά ευρήματα έρευνας του Δικτύου Εργαστηρίων «Ωκεανός» του Πανεπιστημίου Πατρών. Μεγάλη έκπληξη για τους ερευνητές αποτέλεσε η ανακάλυψη της ανοξικής ζώνης, κάτω από τα 30-35 μ. βάθος, στην οποία δεν υπάρχει ζωή, ούτε βεβαίως ψάρια. Ο Αμβρακικός Κόλπος, ο μοναδικός κόλπος τύπου φιορδ στη Μεσόγειο, έχει αρκετά μεγάλο βάθος (40-55 μέτρα) οι ποσότητες νερού

που μένουν χωρίς ζωή είναι μεγάλες, με αποτέλεσμα θαλάσσια είδη, όπως οι γαρίδες που διαβιούν στον πυθμένα, να μειώνονται πολύ. «Τα απόβλητα της γεωργίας, της κτηνοτροφίας και της μεγάλης οικιστικής ανάπτυξης εκχύνονται ανεπεξέργαστα στον κόλπο, τροφοδοτώντας τον με οργανική ύλη. Επίσης, μεγάλες ποσότητες λιπασμάτων, λόγω και της ανεξέλεγκτης χρήσης τους, μεταφέρονται με τη βροχή στον κόλπο και με τη σειρά τους υποβοηθούν στην αύξηση του φυτοπλαγκτόν στο θαλασσινό νερό, το οποίο επίσης μετατρέπεται σε οργανική ύλη», εξηγούν οι επιστήμονες. Για να σωθεί ο Αμβρακικός Κόλπος πρέπει να δημιουργηθούν μονάδες βιολογικής επεξεργασίας οικιακών και κτηνοτροφικών αποβλήτων και να ελαττωθεί η εισροή λιπασμάτων. Η κατάσταση αυτή επηρεάζει όχι μόνο τους παράκτιους αλιείς -οι οποίοι βλέπουν τα ψάρια του Αμβρακικού

να μειώνονται μέρα με την ημέρα-, αλλά και τους ιχθυοκαλλιεργητές που αργά ή γρήγορα θα έρθουν και πάλι αντιμέτωποι με έναν νέο μαζικό θάνατο ψαριών -όπως συνέβη τον περασμένο χειμώνα στο Μενίδι. Η ρύπανση είναι ο παράγοντας εκείνος που έχει συμβάλει στη μείωση του οξυγόνου σχεδόν σε ολόκληρο τον Αμβρακικό -ακόμη και στο στόμιό του. Το περασμένο καλοκαίρι ήταν πολύ δύσκολο για τους ψαράδες. Η θερμοκρασία στην επιφάνεια του νερού κυμάνθηκε από 27 έως 30 βαθμούς -από τις πιο υψηλές των τελευταίων ετών- κι αυτό δημιούργησε πρόβλημα στον ιχθυοπληθυσμό. Η ζέστη, εξάλλου, ήταν αφορμή να εμφανιστούν μεγάλες μέδουσες στον Αμβρακικό, οι οποίες κατέστρεψαν τα δίχτυα των ψαράδων, ενώ το φαινόμενο υφίσταται μέχρι σήμερα με αποτέλεσμα οι περισσότεροι παράκτιοι αλιείς να μη βγαίνουν καν για ψάρεμα.

- Θέση

Τα παράξενα του χιονιού

ναρωτηθήκατε ποτέ τι πράγμα είναι το χιόνι; Επικρατεί , συνήθως , η αντίληψη ότι το χιόνι είναι παγωμένο νερό. Αυτό δεν είναι σωστό. Το χιόνι δεν είναι σταγόνες βροχής που πήζουν στα ψηλά στρώματα της ατμόσφαιρας από την πολύ χαμηλή θερμοκρασία. Μπορεί να σχηματιστεί χιόνι και με θερμοκρασίες επάνω από το μηδέν, όπως συμβαίνει το ίδιο, ακόμη και όταν ο ουρανός είναι χωρίς σύννεφα. Τι είναι , λοιπόν , το χιόνι; Απλούστατα … ατμός! Όπως ξέρουμε, στην ατμόσφαιρα αιωρούνται πάντα πυκνά στρώματα υδρατμών. Όταν αυτά συναπαντηθούν – τον χειμώνα , φυσικάμε ψυχρά ρεύματα αέρος, πήζουν και σχηματίζονται μικροσκοπικοί κρύσταλλοι, επιμήκεις ή σαν πλακίδια εξάπλευρα. Χιόνι μπορεί να παραχθεί και από τους ατμούς , τους οποιουσδήποτε ατμούς, από τις εξατμίσεις των αεροπλάνων, ακόμη και από την αναπνοή μας επάνω στο μουστάκι μας- αν έχχουμε- όταν κάνει παγωνιά. Τι χρώμα, τώρα, έχει το χιόνι; Άσπρο, φυσικά, θα πείτε. Όχι! Το χιόνι είναι εντελώς … άχρωμο. Το λευκό χρώμα του είναι μια οπτική απάτη που οφείλεται στη διάθλαση των ακτινών του φωτός ανάμεσα στα κρύσταλλά του. Αυτό συμβαίνει και με άλλα πράγματα. Το γυαλί π.χ. το καθαρό και «άσπρο» γυαλί , δηλαδή, δεν έχει , όπως ξέρουμε, κανένα χρώμα. Όταν, όμως, το κοπανίσουμε και το κάνουμε λεπτότατη σκόνη, τότε βλέπουμε πως η σκόνη αυτή έχει χρώμα άσπρο, σαν τη ζάχαρη. Συμβαίνει, όμως, καμιά φορά, να πέσει και χιόνι χρωματιστό: κόκκινο, σμαραγδένιο, μπλε ή μαύρο! Αυτό δεν έχει καμιά σχέση με τη φυσιολογική σύνθεση των νιφάδων. Ο χρωματισμός είναι «τεχνητός» και οφείλεται στην παρουσία ζώντων μικροοργανισμών ή μικροσκοπικών μυκήτων, καθώς επίσης και σε διάφορες ακαθαρσίες που αιωρούνται στην ατμόσφαιρα, σε μέρη, ιδίως, όπου υπάρχουν εργοστάσια κ.λ.π. Και για να τελειώνουμε : Το χιόνι δεν είναι … κρύο. Θέλουμε μ’ αυτό να πούμε ότι είναι παράγων θερμαντικός. Έχει δηλαδή την ιδιότητα να κρατά τη γη ζεστή, γιατί αποτελείται κατά τα 9/10 από αέρα και κατά το 1/10 μόνο από πάγο. Αυτό είναι μια σοφή πρόνοια της φύσης. Γιατί με τους απομονωτικούς του θύλακες από αέρα, το χιόνι προστατεύει τη βλάστηση, γιατί εμποδίζει τη θερμότητα που είναι αποθηκευμένη στη γη να ξεφύγει, σε εποχές που την έχουν πιο πολύ ανάγκη τα φυτά. Για τον ίδιο λόγο είναι ζεστές και οι χιονοκαλύβες (ινγκλού) των Εσκιμώων και των άλλων βορεινών λαών.

- Θέση Ζώδια

Κριός: Οι κριοί είναι ενθουσιώδη και εξωστρεφή άτομα με μια ασίγαστη επιθυμία μάχης και ανταγωνισμού. Τους χαρακτηρίζει επίσης ειλικρίνεια, η αναζήτηση για περιπέτεια αλλά και η παρόρμηση(δηλαδή κάνουν πράγματα χωρίς να σκεφτούν τις συνέπειες). Είναι ανυποχώρητοι και διαθέτουν πολύ πείσμα και ξεροκεφαλιά. Εκτός όμως από αυτά είναι επίσης πολύ θαρραλέα και πολύ δυνατά άτομα. Ταύρος: Χαρακτηριστικό των ταύρων είναι η σταθερότητα και η δύναμη γι ‘αυτό και είναι αρκετά ανεκτικοί υπομονετικοί και πεισματάρηδες. Έχουν συχνά καλλιτεχνική φύση. Προσφέρουν πολύ αγάπη στα δικά τους άτομα. Είναι άτομα προσγειωμένα και πρακτικά με έντονο το αίσθημα της αυτοσυντήρησης γι’ αυτό και έχουν ανάγκη τη ρουτίνα. Δίδυμος: Οι δίδυμοι είναι άτομα εσωστρεφή, αλλά χαρούμενα και λατρεύουν τα ταξίδια και την αδιάκοπη γνώση. Έχουν αχαλίνωτη φαντασία και ταχύτητα σκέψης, ικανότητα επικοινωνίας και γρήγορη αντίληψη των καταστάσεων. Έχουν ασταθή προσωπικότητα και αυτό τους χαρίζει ευμετάβλητη διάθεση. Τα άτομα αυτά έχουν ταλέντο στο να εκφραστούν λεκτικά και στην διπλωματία. Καρκίνος: Είναι ευαίσθητοι γλυκοί αλλά πολύ συχνά αντιμετωπίζουν αλλαγές στην ψυχολογία τους και έχουν κυκλοθυμικές τάσεις. Διακατέχονται από τρομερή ανασφάλεια γι’ αυτό και γίνονται και πολύ εσωστρεφείς. Κινούνται σταθερά και προσεκτικά, υπολογίζοντας τα ρίσκα και τις καταστάσεις. Προτιμούν να αποφεύγουν τις απαιτητικές και δυσεπίλεκτες διαδικασίες. Είναι διακριτικοί και ευγενικοί και δεν προσβάλουν τους άλλους. Λέων: Οι λέοντες είναι άτομα που θέλουν να προσφέρουν φως με οποιοδήποτε τρόπο. Τους αρέσει να ηγούνται, να φαίνονται και να είναι το κέντρο του ενδιαφέροντος και των γεγονότων. Είναι έτοιμοι να προσφέρουν ελπίδα κουράγιο και ζωή. Λόγω της αστείρευτης εσωτερικής δύναμης, πείσματος, επιμονής και δυναμικότητας είναι γεννημένοι αρχηγοί και το δείχνουν με το αγωνιστικό τους πνεύμα. Παρθένος: Έξυπνοι και ετοιμόλογοι άνθρωποι με διαυγές πνεύμα και διορατική σκέψη. Δεν δείχνουν κανένα ενδιαφέρον στον ψυχολογικό τομέα για αυτό και στερούνται το αληθινό νόημα της ζωής και ψάχνουν πάντα το λογικό και το αληθινό. Είναι φιλότιμα, τίμια, εργατικά και αφοσιωμένα άτομα. Έχουν σκληρή κριτική των πάντων και είναι τελειομανείς.

Ζυγός: Η αίσθηση της αρμονίας και του δικαίου αποτελούν βασικά χαρακτηριστικά ενός ζυγού. Έχουν ευμετάβλητο χαρακτήρα και προσαρμόζονται εύκολα. Διακρίνονται για την ευγένειά τους και για την λεπτότητά τους και έτσι αυτοί είναι πάντα πρόθυμοι να βοηθήσουν και να εξυπηρετήσουν κάποιο συνάνθρωπό τους. Υδροχόος: Επαναστάτες και με μεγάλο το αίσθημα του δικαίου που διατρέχει όλες τις σκέψεις και τις πράξεις τους. Το αίσθημα της ισότητας, η δύναμη της αντίστασης στο κατεστημένο, η εκκεντρικότητα, η προοδευτική σκέψη και η φιλοσοφική διάθεση δίνουν σε αυτά τα άτομα τη δύναμη να τα βγάζουν πέρα στην ζωή. Όμως οι υδροχόοι έχουν μια απαισιοδοξία η οποία φτάνει στα όρια της αυτοκαταστροφής. Αιγόκερως: Άτομα που έχουν την ικανότητα της οργάνωσης και της σταθερότητας έιναι και οι αιγόκεροι. ‘Ωριμοι και υπομονετικοί μπορούν να αντιμετωπίσουν εύκολα τις δυσκολίες και τις αλλαγές στην ζωή τους. Η πειθαρχία και το πείσμα αλλά και η αισιοδοξία είναι κύρια χαρακτηριστικά των ατόμων αυτών. Είναι πολύ δυνατοί σαν άτομα και ψυχκά αλλά και σωματικά και η ψυχρή τους λογική το δείχνει ακόμα και στους ίδιους. Σκορπιός: Ισχυρή θέληση, επιμονή, αποφασιστικότητα, έντονα και πολύ βαθιά συναισθήματα, πάθος, μαγνητισμός, είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του Σκορπιού. Επίσης είναι μυστήριος και απόμακρος, κρατάει πολλά πράγματα για τον εαυτό του και μόνο. Εχει ένα ιδιαίτερο πείσμα να μένει αμετάβλητος και σταθερός στις πεποιθήσεις και τους τρόπους του. Τοξότης: Εξωστρέφεια, εκφραστικότητα, παρόρμηση... είναι μερικά από τα χαρακτηρι-

9 ανφρονων το έ χ ε ν ω όλων τ μένο μας εποίθηση ίναι ότι το πεπρω μιστές του. θ ε θρώπων ι και είμαστε ρυ ύναμου και ιο δ α ίδ ι υ ο ο τ ε η μ ι το ή τάσ ορίζου ικ τ γνωρίσε ίς ισ β α ν α τ ς τ ο α τ ν η ό ς νωρ τού Όμω ένου θνη ήγησε από πολύ ς του. μ σ α ρ ε π η πε οδ πρόβλεψ του τον μέλλον ζητηση τρόπων αρακτηρολογία χ ά στην αν αθέτουμε μια σκέδαση σας. ρ α ια π δ η , τ Εδώ για λου ίων, έτσι αθοπού των ζωδ λίας Στ

τα

της Να

στικά που μπορούμε να δώσουμε για τους τοξότες. Είναι επίσης άτομα δραστήρια και πολλές φορές τους αρέσει να γίνονται το επίκεντρο της προσοχής όμως πολλές φορές είναι ανεύθυνοι, άστατοι, ανυπόμονοι. Ωστόσο είναι ειλικρινή άτομα και δεν δένονται συναισθηματικά με πολλά πράγματα γεγονός που τους καθιστά ανεξάρτητους. Ιχθύες: Είναι άτομα που τους αρέσει να κλείνονται στον δικό τους κόσμο και λατρεύουν την μοναξιά. Αυθόρμητοι και απρόβλεπτοι, μπορεί να γίνουν πολλές φορές ενθουσιώδη και θερμοί αλλά εάν αποδειχτεί πως τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως τα βλέπουν κλείνονται στον εαυτό τους. Τα συναισθήματά τους είναι σαν μια ατέλειωτη θάλασσα που πολλές φορές μπορεί να αποδειχτούν επικίνδυνα όπως τα παλιρροϊκά κύματα που μπορούν όχι μόνο να καταστρέψουν τους γύρω τους αλλά και τον εαυτό τους.

της Σπυριδούλας Λουκοπούλου

το παρελθόν, οι γυναίκες θεωρούνταν υποδεέστερες, ακόμα και κατώτερες από τους άντρες, και ήταν το πιο υποβαθμισμένο κομμάτι του πληθυσμού. Για παράδειγμα, δεν τους επιτρεπόταν να έχουν τις δικιές τους θέσεις εργασίας ή έστω πρόσβαση στην εκπαίδευση και δεν μπορούσαν ούτε να ψηφήσουν, ούτε και να θέσουν υποψηφιότητα στις εκλογές. Σήμερα, αποτελούν το 52% του εργατικού δυναμικού παγκοσμίως και έχουν περισσότερες ευκαιρίες για να αναπτυχθούν ως άτομα. Ωστόσο, υπάρχει ακόμα μεγάλο περιθώριο βελτίωσης, καθώς υφίστανται ακόμα πολλές διακρίσεις κατά των γυναικών. Αρχικά, στερεότυποι ρόλοι διδάσκονται στα παιδιά, τόσο στα αγόρια όσο και στα κορίτσια από πολύ μικρή ηλικία. Σε αντίθεση με τους άντρες, οι γυναίκες μαθαίνουν από τα παιδικά τους χρόνια ότι πρέπει να είναι υπεύθυνες για άλλους ανθρώπους και να συμμετέχουν παραπάνω από ενεργά στις οικιακές εργασίες. Αυτό θεωρείται ότι θα τις βοηθήσει να ικανοποιήσουν το ρόλο της νοικοκυράς και μάνας όταν αποκτήσουν τις δικές τους οικογένειες, την ώρα που οι άντρες θεωρούνται οι «βιοπαλαιστές». Η ειρωνεία είναι έκδηλη, δεδομένου ότι στις μέρες μας οι γυναίκες κουβαλούν το διπλό βάρος του να δουλεύουν τόσο στο χώρο εργασίας όσο και στο σπίτι τους, συνήθως χωρίς καμία βοήθεια. Συνεπώς, γυναίκες που πάλεψαν χρόνια για ένα πτυχίο και μια θέση εργασίας δεν μπορούν να αφοσιωθούν σε μια καριέρα εξαιτίας της σύγκρουσης των δύο ρόλων τους στην κοινωνία. Ακόμα πιο θλιβερή είναι η περίπτωση γυναικών που αναγκάστηκαν να παραμείνουν άτεκνες για να ακολουθήσουν την επαγγελματική τους σταδιοδρομία. Την ίδια στιγμή, τα αρσενικά επιβαρύνουν την κατάσταση καθώς ένα μεγάλο ποσοστό, ιδιαίτερα στη χώρα μας, αρνείται κατηγορηματικά να προσφέρει οποιαδήποτε βοήθεια στο νοικοκυριό ή τη φροντίδα των παιδιών, θεωρώντας ότι έτσι προδίδουν το ρόλο του «πατέρα- αφέντη». Προχωρώντας στον εργασιακό τομέα, εξαιτίας όλων των προαναφερθέντων, οι γυναίκες δεν έχουν την πλήρη εμπιστοσύνη των εταιριών ώστε να αναλάβουν υψηλές θέσεις με απαιτητικά καθήκοντα. Επομένως,

δύσκολα προωθούνται στα ανώτερα κλιμάκια ενός επαγγέλματος. Κατά καιρούς έχουν παρατηρηθεί και άλλες αδικίες εις βάρος των γυναικών, όπως να αμείβονται λιγότερο σε σχέση με άτομα του άλλου φύλου που επιτελούν την ίδια εργασία. Δεδομένες αντιλήψεις, σύμφωνα με τις οποίες είναι λιγότερο ικανές από τους άντρες είναι ουσιαστικά αυτές που υποκινούν αυτές τις αδικίες. Οι αντιλήψεις αυτές, σε σχέση με την «ανησυχία» των εργοδοτών για την απουσία στην περίπτωση εγκυμοσύνης λόγου χάρη, δημιουργούν ένα αφιλόξενο περιβάλλον για τις γυναίκες στον ιδιωτικό τομέα όπου τα πράγματα είναι αβέβαια και δεν υπάρχει καμία μονιμότητα. Σπρώχνονται έτσι έμμεσα στην επιλογή «γυναικείων» επαγγελμάτων ώστε να μπορούν τόσο να εργαστούν όσο και να δημιουργήσουν οικογένεια, που όμως δεν τους προσφέρουν την ίδια ευχαρίστηση με την δουλειά που θα ήθελαν πραγματικά να κάνουν. Αναγκάζονται να παρατήσουν τα πάθη και τα ενδιαφέροντα τους, πράγμα άδικο και ανάρμοστο για τη θεωρητικά δημοκρατική κοινωνία που ζούμε. Ταυτόχρονα, οι άντρες απολαμβάνουν τα προνόμια των υψηλόμισθων θέσεων μεγάλων πολυεθνικών, έχοντας ακόμα και μέτριες ικανότητες σε σχέση με γυναίκες που για να καταλάβουν τις συγκεκριμένες θέσεις θα έπρεπε να έχουν εξαιρετικά προσόντα. Τελευταίο αλλά όχι αμελητέο είναι το γεγονός ότι οι γυναίκες αντιμετωπίζονται περισσότερα ως σεξουαλικά αντικείμενα παρά σαν προσωπικότητες αποτελούν αντικείμενα θαυμασμού από τη μάζα μόνο λόγω εμφάνισης και όχι λόγω μυαλού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι διαφημίσεις που στο σύνολο τους παρουσιάζουν μια γελοιοποιημένη εικόνα του ωραίου φύλου. Το ίδιο συμβαίνει και με τους διαγωνισμούς ομορφιάς που ουσιαστικά η ευφυΐα και η οξυδέρκεια τίθενται σε δεύτερη μοίρα και θυσιάζονται στο βωμό της ομορφιάς. Γιατί πώς να εκτιμηθεί μετά για το μυαλό της μια κοπέλα που κέρδισε στα καλλιστεία επειδή είχε πιο καλοσχηματισμένες Συνέχεια στη σελ. 11... καμπύλες από τις ανταγωνίστριές της;

Ψυχαγωγία

Τοπ ταινίες Ιανουάριος 2015

- Θέση

Προτεινόμενο βιβλίο

της Δέσποινας Κούτσικου

της Ναταλίας Σταθοπούλου

1.The woman in black 2:Angel of death Θριλερ Σκηνοθεσια: Tom Harper Πρωταγωνιστουν: Helen McCrory,Jeremy Irine Τρία χρόνια μετά την πρώτη ταινία με τον Danielle Radcliffe η γυναίκα με τα μαύρα επιστρέφει. Αυτή τη φορά κατά τη διάρκεια του 2ου παγκοσμίου πολέμου ένα σύνολο μαθητών μαζί με τη νεαρή δασκάλα τους βρίσκουν καταφύγιο στη γνωστή Βίλα Ηλ Μαρς… 2.The boy next door Θριλερ Σκηνοθεσια :Rob Cohen Πρωταγωνιστουν:Jennifer Lopez,Ryan Gurman Αμέσως μετά το διαζύγιο της η Κλερ ερωτεύεται τον γοητευτικό νεαρό που μετακομίζει στο διπλανό σπίτι.Οταν όμως μαθαίνει το σκοτεινό μυστικό του,τα πράγματα περιπλέκονται… 3.A most violent year Δράση,Εγκλημα,Δράμα Σκηνοθεσια: J.C.Chandor Πρωταγωνιστουν: Oscar Isaas,Jessika Chastain Στη Νέα Υόρκη του 1981 ενας φιλόδοξος μετανάστης μάχεται να προστατέψει την επιχείρηση και την οικογένεια του κατά την διάρκεια της πιο σκοτεινής χρονιάς στην ιστορία της πόλης… 4.Mondecai Δράση,Κωμωδία Σκηνοθεσια: David Coepp Πρωταγωνιστουν: Johny Depp,Olivia Munn,Gwyneth Paltrow Ο έμπορος τέχνης Charles Mordecai ψάχνει ένα κλεμμένο πίνακα ζωγραφικής που φημολογείται πως περιέχει το κλειδί για έναν χαμένο τραπεζικό λογαριασμό γεμάτο με χρυσό των ναζί… 5.Black or White Δράμα Σκηνοθεσια :Mike Binder Πρωταγωνιστουν: Kevn Cosner,Octavia Spencer,Jillian Estell Ο Ελιοτ,χείρος μετα το θάνατο της γυναίκας του,είναι παπούς της μικρής Ελουίζ,την οποια ο ιδιος μεγάλωσε.Καλείται τώρα να αντιμετωπισει την αφροαμερικάνα γιαγιά της μικρής,η οποία προσπαθεί να πάρει την κειδεμονία της εγγονής του… 6.Taken 3 Δράση,Εγκλημα Σκηνοθεσια :Olivier Megaton Πρωταγωνιστουν: Liam Neeson,Maggie Grace Ο Μπράιαν Μιλς κατηγορείται και καταδιόκεται για μια άγρια δολοφονια την οποία δεν διέπραξε.Προσπαθεί τώρα να βρεί τον πραγματικό δολοφόνο και να καθαρίσει το όνομά του… 7.Selma Δράμα,Ιστορικό Σκηνοθεσια :Ava DuVernay Πρωταγωνιστουν: David Oyelowo,Tim Roth Ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ αγωνιζεται για τα δικαιώματατου πολιτη σε Σέλμα και Αλαμπάμα.Βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα που δοαμόρφωσαν την ιστορία της Αμερικής… 8.The wedding ringer Κωμωδία Σκηνοθεσια :Jeremy Garelick Πρωταγωνιστουν: Josh Gad,Kaley Cuoco-Sweeting Ενας ντροπαλός νεαρός γαμπρός θέλει να εντυπωσιάσει τα παθερικά του,οπότε καταφέυγει σε ένα γραφείο ενοικίασης κουμπέρου για βοήθεια… 9.Blachhat Δραάση,Εγκλημα Σκηνοθεσια :Michael Mann Πρωταγωνιστουν: Chris Hemsworth,Viola Davis Ενας νεαρός άνδρας ελευθερώνεται από τη φυλακή για να βοηθήσει τυν αμερικανική και κινέζικη κυβέρνηση στην αντιμετώπιση ενός ιδιοφιούς χάκερ.Οι έρευνες είναι ιδιαίτερα πικίνδυνες … 10.American Sniper Δράση,Βιογραφία,Ιστορία Σκηνοθεσια :Clint Eastwood Πρωταγωνιστουν: Bradley Cooper,Sienna Miller Το τέλειο σημάδι του σνάιπερ Κπις Κάιλ σώζει χιλιάδες ζωές και τον μετατρέπει σε θρύλο.Πίσω στο σπίτι του όμως ανακαλύπτει πως δεν μπορεί να ξεχάσει τον πόλεμο…Βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα.

Assassin’s creed: Αναγέννηση

16ος αιώνας. Ένας νέος από τη Φλωρεντία προδομένος από την άρχουσα τάξη της εποχής θα εμπλακεί σε έναν ανελέητο αγώνα εκδίκησης προκειμένου να αποκαταστήσει τη χαμένη τιμή της οικογένειάς του χτυπώντας τη διαφθορά και προκαλώντας τον τρόμο... «ΘΑ ΕΚΔΙΚΗΘΩ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΟΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ. ΕΙΜΑΙ Ο ΕΤΖΙΟ ΟΝΤΙΤΟΡΕ ΝΤΑ ΦΙΡΕΝΤΣΕ. ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΑΣΑΣΙΝΟΣ…» Προδομένος από τις προεξάρχουσες οικογένειες της Ιταλίας, ένας νεαρός άντρας ξεκινά μια επική αποστολή εκδίκησης. Θέλοντας να ξεριζώσει τη διαφθορά και να αποκαταστήσει την τιμή της οικογένειάς του, θα χρειαστεί να μάθει την τέχνη του φόνου. Στην πορεία του, ο Έτζιο θα αναζητήσει τη σοφία σπουδαίων ανθρώπων όπως ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι και ο Νικολό Μακιαβέλι, γνωρίζοντας πως η επιβίωσή του εξαρτάται από τις δεξιότητες με τις οποίες καλείται να ζήσει. Για τους συμμάχους του, θα γίνει δύναμη αλλαγής, παλεύοντας για ελευθερία και δικαιοσύνη. Για τους εχθρούς του, θα γίνει απειλή ταγμένος στον αφανισμό των τυράννων που καταδυναστεύουν τους λαούς της Ιταλίας. Έτσι ξεκινά μια επική ιστορία δύναμης, εκδίκησης και συνωμοσίας. Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΘΑ ΓΡΑΦΤΕΙ ΜΕ ΑΙΜΑ.

Αθλητισμός Σχολικοί αγώνες

- Θέση

Συνέχεια από τη σελ. 9...

Για να μην αναφερθούμε στα πορνογραφικά περιοδικά ή τα διάφορα site όπου τα δώρα της μητέρας φύσης στις γυναίκες γίνονται αντικείμενα εκμετάλλευσης με μόνο σκοπό την απόδοση κέρδους σε εταιρίες και εκδότες. Ακόμα και αξιότιμες γυναίκες καλλιτέχνες που έγιναν δημοφιλείς με το ταλέντο τους καλούνται πλέον να τα «πετάξουν» έξω για να προωθήσουν τόσο τους εαυτούς τους όσο και τη δουλειά τους. Ιδού η κατάληξη του σύγχρονου ανθρώπου: πάλεψε μυριάδες χρόνια για να αναπτύξει πολιτισμό και αξίες και τώρα τα πετάει όλα στον κάδο των αχρήστων για να αποκτηνωθεί μέσα από τις βίαιες αυτές απολαύσεις που υποβαθμίζουν την νοημοσύνη του, για ποιο άλλο λόγο; Για να βγάλει χρήματα. Είναι λοιπόν φανερό ότι παρόλο που η κατάσταση έχει βελτιωθεί σε σχέση με το παρελθόν, σε καμία περίπτωση οι γυναίκες δεν αντιμετωπίζονται με τον τρόπο που τους αρμόζει. Προφανώς, η Emmeline Pankhurst και οι σουφραζέτες στις αρχές του 20ου αιώνα δεν πάλευαν για τα δικαιώματα των γυναικών για να φτάσει το φύλο τους σε τέτοια κατάσταση υποβάθμισης και εξευτελισμού. Πόση περηφάνια πρέπει να νιώθουν εκεί που βρίσκονται, αν βλέπουν τα νεαρά κορίτσια να μιμούνται χωρίς σκέψη τα άμυαλα γύναια που βλέπουν στις τηλεοράσεις τους, γιατί νομίζουν ότι έτσι θα έχουν μεγαλύτερη απήχηση; Πόσο χαρούμενες πρέπει να νιώθουν που οι σημερινές νέες ξεγυμνώνουν τα στήθη τους όπως εκείνες, αλλά για να κερδίσουν την προσοχή του Κώστα, του Τάκη, του Μήτσου, όχι για να δείξουν ότι θα ήταν έτοιμες να φτάσουν στα άκρα για να υπερασπιστούν τα δικαιώματα τους; Μήπως θα έπρεπε να αναλογιστούμε την έκταση του προβλήματος; Αντί να αποδεχόμαστε την κατάσταση να κάνουμε κάτι γι’ αυτή; Γιατί υπάρχει ακόμα δρόμος για να αναγνωριστούν οι γυναίκες ισάξιες με τους άντρες και αυτό δεν θα γίνει ούτε αν αδιαφορούμε ούτε αν επιδεινώνουμε τον εξευτελισμό μας.

των Νίκη Συράκου & Τριάδα Τάγκαλου

χολείο, σπίτι, φροντιστήριο, σπίτι, ύπνος… Αυτό αποτελεί το σύγχρονο μοντέλο της καθημερινότητας του σημερινού εφήβου, το οποίο αναμφίβολα ξεχειλίζει από ανία και μιζέρια!!! ‘Ένα τρόπος διαφυγής από αυτήν τη <<μαύρη>> πραγματικότητα είναι ο αθλητισμός που στοχεύει στην ύψιστη σωματική και πνευματική καλλιέργεια. Στην καλλιέργεια αυτή συμβάλλει ενεργά και το σχολείο μέσω της διοργάνωσης ποικίλων αθλητικών εκδηλώσεων και σχολικών αγώνων στις οποίες πρωταγωνιστούν οι μαθητές . Συγκεκριμένα, το 1ο Γενικό Λύκειο Αγρινίου συμμετέχει πάντα σε όλες τις σχολικές διοργανώσεις και μάλιστα έχει διακριθεί στα περισσότερα από τα αθλήματα (ποδόσφαιρο, μπάσκετ, χάντμπολ, βόλλεϋ, κ.α.) τόσο στα αγόρια όσο και στα κορίτσια. Κάνοντας μία αναδρομή στο χρόνο: η ομάδα μπάσκετ κοριτσιών του σχολείου είχε πολλές διακρίσεις και μάλιστα είχε βγει παλαιότερα μέσα στις οκτώ

καλύτερες ομάδες πανελληνίως και πέρυσι κατέλαβε την πρώτη θέση στο νομό. Ακόμη, υπήρξαν αρκετές διακρίσεις και στο στίβο. Η μαθήτρια του σχολείου μας Άρτεμις Μπίλιου διακρίθηκε πέρυσι κατακτώντας τη δεύτερη θέση στο πανελλήνιο πρωτάθλημα στο τριπλούν και την δωδέκατη στο πανευρωπαϊκό πρωταθλημα. Παράλληλα, η ομάδα αγοριών και κοριτσιών στο χάντμπολ ξεχώρισε πέρυσι και κατάφερε με επιτυχία να κατακτήσει την πρώτη θέση στο νομό. Αξιοσημείωτη είναι και η συμβολή αφενός του διευθυντή του σχολείου μας, κυρίου Φ.Μάλαινου, ο οποίος κάθε χρόνο ενθαρρύνει τους μαθητές και με πολλή προθυμία αφήνει τα παιδιά να προπονούνται και αφετέρου του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων που ενισχύει οικονομικά την προσπάθεια με την παραχώρηση μεταφορικών μέσων (πούλμαν, λεωφορεία,.. ) για τη μετακίνηση των μαθητών στον αθλητικό χώρο. Στο φετινό πρωτάθλημα, το 1ο Λύκειο, συμμετέχει για ακόμη μια φορά και μέχρι τώρα σημείωσε νίκη στο μπάσκετ αγοριών με σκόρ 69-16 έναντι του Μουσικού Σχολείου Αγρινίου. Οι μαθητές που συμμετείχαν ήταν οι εξής: • Τσαπέπας • Τσέπας • Λιόκαυτος • Καλαϊτζίδης • Μακρής • Σταθόπουλος Β. • Σταθόπουλος Κ. • Αϋφαντόπουλος • Ρηγογιάννης • Καβαθατζίδης • Πατζατζόπουλος.

The English page Βουλευτικές εκλογές 2015

- Θέση

The history of the British Flag Union Jack - Union Flag: The Flag of the United Kingdom, Great Britain, England, Scotland, Wales and Northern Irland THE HISTORY AND MEANING OF THE UNION JACK OR UNION FLAG The British Flag: a Symbol of Unity

he Union Jack is a transnational flag full of historical significance. It represents the union of different countries and the growth of a family of nations whose influence extends far beyond the British Isles. This far-reaching influence is still seen today in the incorporation of the Union Jack in other national flags such as that of Australia. The British flag is called the “Union Jack”, an expression that needs to be explained. The Union Jack is a fine expression of unity as well as diversity. The British flag incorporates the national symbols of three distinct countries,

St. George’s Cross, the flag of England

England, Scotland and Northern Ireland. In fact its name “Union Jack” emphasises the very nature of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland as a union of nations. The flag is also known by another name, this too, emphasising the idea of union: the “Union flag”, perhaps a less common term but a little more precise. The countries comprising the British Isles are not inward-looking or isolated states with an insular mentality; together they constitute a powerful union that has spanned centuries. Recent devolution that gave Scotland its own Parliament and

Wales its own Assembly has also emphasised the importance of individual national identities within the union without affecting the essential unity of Great Britain. On the contrary, it has strengthened it. Recognition of, and respect for national identities are essential ingredients for effective union. The Union Jack symbolises all this: respect for individuality within a closely knit community. The “Union Jack” or “Union Flag” is a composite design made up of three different national symbols:

St. Andrew’s Cross, the flag of Scotland

The cross represented in each flag is named after the patron saint of each country: St. George, patron saint of England, St. Andrew, patron saint of Scotland and St. Patrick, patron saint of Ireland. The image below renders the idea of the union of the three flags forming one unified, transnational Flag.

No mention has been made of the Welsh flag. The Welsh dragon was not incorporated into the Union Flag because Wales had already been united to England when the first version of the Union Flag was designed in 1606. It is, however, in common use:

St. Patrick’s Cross, the flag of Ireland

The Welsh Dragon

THE HISTORY OF THE UNION JACK

he first step taken in the creation of the flag of Great Britain was on 12th April 1606. When King James VI of Scotland became king of England (King James I) it was decided that the union of the two realms under one king should be represented symbolically by a new flag. Originally It consisted in the red cross of England superimposed on the white cross of Scotland on the blue background of the Scottish flag as in this illustration: Thus we have the first flag of the union called, in fact, the «Union Flag». What was meant to be a symbol of unity actually became a symbol of international controversy. The English resented the fact that the white background of their cross had disappeared and that the new flag had the blue Scottish background. On the other hand the Scottish resented the fact that the English red cross was superimposed on the Scottish white cross!! The old adage says you cannot please everyone but this first version of the Union Flag seemed to please no-one!! Apparently there was an unofficial «Scottish version» that attempted to rectify the sense of injustice that the Scottish felt at this innovatory flag. A distinct reference was made to this version when the King visited Dumfries in 1618. Here is what it looked like:

The controversy was destined to last!! There is conflict in the best of families!! However, the flag was usually restricted to use at sea until the two kingdoms of Scotland and England were united in 1707. It was most probably from this use at sea that it got the name «Jack» («Union Jack”). It was usually flown at the bow end of the ship, from the jack staff. An attempt was made to modify the flag under Oliver Cromwell. A harp was placed in the centre, representing Ireland. However, the original design was restored along with the restoration of the monarchy in 1660. The flag continued to be used in its

original form until Jan. 1, 1801. At that time, with the union of Ireland and Great Britain, it became necessary to represent Ireland in the Union Flag and so the cross of St. Patrick was include thus creating the flag as we now have it. When the southern part of Ireland gained its independence in 1921 and became the Irish Free State no alteration was made to the Union Jack. The name “Union Jack” became official when it was approved in Parliament in 1908. It was stated that “the Union Jack should be regarded as the National flag”.