THEMA
ZOMER
De naam Kungsleden (Koningspad) roept bij veel wandelaars beelden op van een van de laatste wildernissen van Europa: het uitgestrekte Zweeds Lapland met haar besneeuwde toppen, kraakheldere meren en rivieren, groene mossen en de middernachtzon. De route is 440 kilometer lang en loopt van Abisko naar Hemavan. Wij leerden dat het een cultuurlandschap is vol verhalen en tradities. Dat het niet een plek is waar de weg ophoudt, maar juist begint. Tekst Marieke van Kessel Beeld Dim van den Heuvel
H
et bekendste stuk Kungsleden is het noordelijke deel, tussen Abisko en Nikkaluokta. Dit deel ligt boven de poolcirkel en gaat onder langs de Kebnekaise, met 2106 meter de hoogste berg van Zweden. Hier wordt ook de Fjällräven Classic gehouden (zie Hoogtelijn 1, 2018, pagina 82) en het stuk wordt naar Scandinavische maatstaven druk belopen in de zomer. Het middelste deel van de Kungsleden, tussen Kvikkjok en Ammarnäs, kun je alleen lopen met volledige bepakking, aangezien er geen hutten of andere voorzieningen zijn. Het zuidelijke deel, tussen Ammarnäs en Hemavan, biedt het beste van twee werelden: zowel het natuurschoon en de stilte van Zweeds Lapland als het (eenvoudige) comfort van de fjällstugor, de berghutten.
Nat en frisgroen “Jullie boffen”, zegt berggids en gastheer Mojo Andersson van Hemavan Fjällstation terwijl hij een kvällsfika voor ons op tafel zet: knäckebröd, boter, Västerbottenkaas, rendiervlees, dampende mokken koffie en twee tot de rand gevulde koektrommels. “De winter is uitzonderlijk koud geweest en de lente bijzonder nat, maar de zomer lijkt nu dan toch begonnen.” Zomer in Zweeds Lapland betekent wisselvallig weer bij temperaturen rond de 15 graden. Bij het Naturum, waar de (zuidelijke) Kungsleden officieel begint, doen we onze zware rugzakken op. De zon schijnt, maar het pad verraadt dat het hier flink heeft geregend. We zakken bijna tot aan onze enkels weg in de modder en schuifelen voorzichtig over de plankieren door de meest drassige delen. De bladeren aan de berken zijn frisgroen en de trollius en kornoelje staan in volle bloei. We volgen de oranje markering en houten wegwijzers omhoog, tot we boven de boomgrens komen en het pad naar het oosten buigt, richting de Norra Storfjället. Het desolate landschap wordt nog extra geaccentueerd door een prachtig lichtspel van wolken en zon. Even neemt het grijs de overhand en vallen er een paar druppels, daarna keert het blauw weer terug en steekt er een frisse wind op, die wolken als dikke plukken watten over de bergtoppen drapeert. Het loopt tegen 18:00 uur als we aankomen bij de Viterskalsstugan. We twijfelen. Nog even doorlopen, of toch maar kamp maken?
Sami ecolodge Geunja.
HOOGTELIJN 3-2018 |
24_HL0318_R37_Thema-Kungsleden.indd 47
47
16-05-18 09:14