1 minute read
Carla Breedveld
Next Article
Bakkie troost
De afdelingskeuken is een echte publiekstrekker, hoogstwaarschijnlijk door het grote koffieapparaat. Er gaat niets boven een goede start van de dag met dit hete zwarte goedje. De laatste tijd vertoont het apparaat alleen wat kuren. De helft van de koffie stroomt niet ín de mok maar onder het apparaat uit. “Pats” de keuken wordt donker, en de display zwart. Een collega van de technische dienst komt met een rammelende sleutelbos de deur van de “stoppenkast” openen en haalt de schakelaar over. Het licht floept weer aan. De monteur wordt gebeld. Hij moppert over het harde Rotterdamse leidingwater als hij ziet dat de hele binnenboel verkalkt is. Geen wonder dat de koffie een andere route kiest. Hij gaat direct aan de slag.
Ondertussen doet op kamer 27 een zeventigjarige man zijn verhaal. Veel te lang doorgelopen met vermoeidheidsklachten en nu ook nog dikke voeten en kortademigheid. “Maar ja, ik verzorg mijn vrouw met de ziekte van Alzheimer. Het wordt wel steeds zwaarder” verzucht hij. De cardioloog legt uit dat de klep van de grote lichaamsslagader lekt. De randen van de klep zijn zo ernstig verkalkt dat deze niet meer goed kan sluiten. Het hart, het meest vitale orgaan van zijn lichaam, heeft moeite om het bloed de organen in te pompen. De diagnose Aortaklepstenose komt hard aan want er is op korte termijn een operatie nodig. “Hoe moet het dan met mijn vrouw?” In zijn ogen staan vragen, twijfel, angst en bezorgdheid te lezen.
Na drie kwartier vertrekt de monteur met een “Hij doet het weer hoor!” Dat is snel gefikst! De zeventiger op kamer 27 zal wat langer geduld moeten hebben voor de operatie. Ik tap eerst eens een vers bakkie troost voor hem. Samen nemen we de nodige informatiefolders door. Hij stemt toe met een operatie. De kinderen ontfermen zich dan over zijn vrouw. Graag had ik in de opgeschuimde melk een mooi hartje in zijn koffie gemaakt. Maar voor barista heb ik niet geleerd, ook niet voor monteur of cardiochirurg. Ik hou het maar bij: iemand met een bakkie troost het hart onder de riem steken.
