Ontwikkelingssamenwerking

Project Abhaya India vzw

Voor nagenoeg alle projecten heeft de coronapandemie dit jaar verstrekkende gevolgen. Ook India ontsnapte niet aan strenge overheidsmaatregelen, inclusief een totale lockdown. Deze startte een oncontroleerbare kettingreactie, die zoals altijd vooral de armsten raakte. Honderdduizenden mensen van het platteland, die in de steden trachten wat geld te verdienen als dagloner, hadden plots helemaal geen werk meer. Er kwam meteen een ware exodus op gang. Iedereen keerde te voet terug naar zijn dorp, vaak honderden kilometers ver. Zo werd tegelijkertijd de besmetting ook op het platteland verspreid.

Abhaya India vzw steunt via peterschappen kinderen, vooral uit de armste bevolkingsgroepen (de kastelozen). Daarnaast doen we ook heel wat structureel werk, waaronder als belangrijkste het Abhaya Home, waar HIV-besmette (wees) kinderen opgevangen worden. Maar plots moesten alle scholen, internaten en andere instellingen sluiten en waren de kinderen genoodzaakt om thuis blijven of bij hun familie verblijven. Tot op de dag van vandaag weten we nog niet wanneer de scholen heropenen. Er werd al driemaal een datum vooropgesteld, maar de sluiting werd iedere keer weer verlengd.

Intussen zitten ook de leerkrachten zonder inkomen. Werklozensteun of andere sociale voorzieningen zijn in India onbestaande. De families van onze petekinderen, die het anders al zo moeilijk hebben, zitten nu helemaal zonder geld om voedsel te kopen. “De mensen lijden hier honger”, schreef Father Nathan, onze coördinator in India. We hadden voor dit jaar nog bouwprojecten gepland, zoals de laatste afwerking van het Abhaya Home, maar de acute noodsituatie moest voorrang krijgen op bakstenen. In samenwerking met Father Nathan werd een voedselhulpprogramma op het getouw gezet om de ergste noden te kunnen lenigen. We hebben daarvoor alle reserves van het Abhayafonds aangesproken en het heeft gewerkt! Voor een grote groep gezinnen hebben we een oplossing kunnen bieden. Hier op het thuisfront zagen we anderzijds onze plannen voor fondsenwerving in duigen vallen. Geplande activiteiten konden niet doorgaan. We hopen zoals zovelen op betere tijden ... Maar door onze extra uitgaven voor voedselbedeling en ondersteuning werkloze leerkrachten, die anders totaal geen inkomen hebben, zijn onze reserves bijna opgebruikt. Daarom zijn we nu op zoek naar extra ondersteuning voor de afwerking van het bouwproject in het Abhaya Home. Om de Abhayaprojecten verder te kunnen uitbouwen is elke steun welkom via overschrijving op het rekeningnummer van Abhaya

Father Nathan, Abhaya-coördinator, met mondkapje.

India vzw: BE28 0016 4163 0020 en BIC: GEBABEBB.

Noodvoedselvoorziening via Abhaya. Let op de schamele woning. Zakken rijst en andere voedingswaren maken het verschil voor de hele familie.

Ook zoeken we nog peters en meters, die tegen een bescheiden bedrag een kansarm kind willen ondersteunen. Wie hiervoor belangstelling heeft of Abhaya India op een andere manier wil steunen kan voor meer info altijd terecht op onderstaand adres.

Meer info?

Kathelijne Ritzen Dorp-West 87 / 103, 9080 Lochristi Tel: 09 355 13 23 of GSM: 0473 42 36 95 E-mail: k.ritzen@belgacom.net Website: www.abhaya.be

Ontwikkelingssamenwerking

Project Zuster Agnes Verbrugghen

Zuster Agnes Verbrugghen, afkomstig uit Lochristi, vertrok In 1965 naar Rwanda en kwam daar als jonge zuster terecht op haar eerste missiepost, in het afgelegen dorp Nyamasheke, op 350 km van de hoofdstad Kigali. Vanaf het begin werd ze diep getroffen door de armoede en onderontwikkeling van de plaatselijke bevolking. Daaraan verhelpen, dat zou haar levenswerk worden.

Zuster Agnes Verbrugghen, 55 jaar missiewerk in Rwanda.

Nadat ze een paar jaar les had gegeven mocht ze een opleiding van drie jaar gaan volgen aan de universiteit van Butare. Teruggekeerd na haar studies stichtte ze een nieuwe school in Shangi, die nadien werd verdergezet door Rwandese zusters. Dit is nu een school met 600 internen.

Na zeven jaar keerde ze terug naar Nyamasheke, waar ze opnieuw les gaf tot in 1988. Toen werd ze er benoemd tot directeur en oefende deze functie uit tot 2010. Deze school telt ongeveer 500 internen in de leeftijdsgroep tussen 12 en 20 jaar oud. Vele kinderen slaagden erin om na afloop een studiebeurs te krijgen om verder te studeren aan de universiteit. Dat zegt iets over de kwaliteit van het geboden onderwijs.

De meisjes gaan maar drie keer per jaar naar huis omdat ze meestal van heel ver komen. Op het internaat wordt in de weekends ook veel aandacht besteed aan ontspanning, sport, toneel en andere buitenschoolse activiteiten. De kinderen dragen een schooluniform. Niet iedereen heeft mooie kleren, want na de genocide werden hier door zuster Agnes veel wezen en veel extreem arme mensen geholpen. Iedereen herinnert zich nog deze zwarte bladzijde uit de geschiedenis van Rwanda en men kan zich nauwelijks voorstellen welk leed dit alles bij de toch al arme bevolking veroorzaakt heeft.

Elke klas heeft ook een moestuintje en de eigen oogst van gezonde en gevarieerde groenten komt op tafel voor de kinderen. Het dieet van de lokale bevolking is zeer eenzijdig en bestaat uit hoofdzakelijk bonen en rijst. Nooit vlees want dat is te duur.

Met de giften van de voorbije jaren kon men de middelbare studies van verschillende arme maar begaafde kinderen betalen. Ook kunnen hierdoor zieken, kinderen en volwassenen opgenomen worden in een gezondheidscentrum of hospitaal en kan men gepaste medicatie aankopen.

Op dit ogenblik is Zuster Agnes nog de enige ‘witte’ zuster en vanwege haar leeftijd moet ze het wat rustiger aandoen. Maar er zijn wel honderd zwarte, goed opgeleide zusters, die intussen actief zijn in de 16 verschillende ontwikkelingsprojecten die zuster Agnes in totaal opgericht heeft. Ze hebben 3 scholen, 3 onthaal- en zorgcentra, 2 ziekenhuizen en recent ook projecten voor de opvang en verzorging van gehandicapten.

Zuster Agnes is momenteel verantwoordelijk voor de ‘modelhoeve’ met een twintigtal dieren. Hier heeft ze ook toezicht op acht medewerkers die er tewerkgesteld zijn. Dagelijks hebben ze ruim 100 liter melk, waarvan een deel ter plaatse verkocht wordt als verse melk en yoghurt.

Alle scholen zijn nu gesloten wegens corona en ook het hoogstnoodzakelijke personeel op de boerderij is afwezig. Het is behelpen nu. “Door Covid-19 groeit de armoede hier elke dag en hebben we onvoldoende middelen voor aankoop medicatie en overbruggingsloon voor personeel, in afwachting van heropening scholen en hospitalen” schrijft ze. “Alle steun is hier nu zeer welkom”.

Giften zijn welkom op de bankrekening Project Agnes Verbrugghen: BE64 7474 1318 3752

Meer info?

Myriam Serraes Dorp-Oost 32, bus 205, 9080 Lochristi serraes.myriam@gmail.com