Een huis voor de Heere

1. Een gemeente in ons huis Met de gemeente, die te hunnen huize is. (1 Kor. 16:19) Enkele zeer goede verklaarders die ik ken, zeggen dat het in dit vers gaat over een plechtige, regelmatige samenkomst van christenen ten huize van Aquila en Priscilla voor de openbare eredienst. Zij waren blij met huizen waarin ze konden samenkomen, toen ze nog niet de kerkgebouwen hadden waarover de gemeente later, in dagen van voorspoed, zou beschikken.

Anderen menen echter dat hiermee alleen het gezin van Aquila en Priscilla bedoeld wordt en de vreemdelingen die binnen hun poorten waren. Onder hen was zoveel vroomheid en godsvrucht, dat hun gezin met recht een gemeente of godshuis genoemd kon worden. Zo wordt het gewoonlijk door de oude verklaarders uitgelegd. Niet alleen wordt hier het huis van Aquila en Priscilla geprezen vanwege godsvrucht (Rom. 16:5). Nymfas had ook een gemeente ‘in zijn huis’ (Kol. 4:15) en Filémon eveneens (vers 2). Niet dat anderen aan wie en van wie de groeten worden gedaan in de brieven van Paulus geen ernst maakten met de huisgodsdienst in hun gezinnen. Deze christenen worden echter genoemd, misschien omdat hun gezinnen talrijker waren dan de meeste andere gezinnen, waardoor de huisgodsdienst plechtiger was en meer aandacht trok.

Ik voel het meest voor deze uitleg. Daarom spreek ik, als ik de huisgodsdienst bij u aanbeveel, over een kerk in uw huis. Als we zien dat uw openbare samenkomsten zo goed gevuld en zo druk bezocht zijn, moeten we God wel danken en moed vatten. Het is prijzenswaardig dat u zo trouw opkomt onder de bediening van het Woord en de gebeden. Ik geloof dat dit door Gods genade dient tot uw geestelijke troost en uw geestelijk nut. Maar het onderwerp dat ik nu aansnijd, brengt me tot de vraag hoe het met de dienst van God in uw eigen huis gesteld is. Bloeit de huisgodsdienst of kwijnt ze weg? Zit ze op de troon of wordt ze onder de voet gelopen? Hierin wil ik eerlijk en trouw met uw geweten handelen en ik smeek u uw geweten ook zo met u te laten handelen.

Een huis voor de Heere_bw.indd 7

27-8-2009 18:06:43

Een gemeente in ons huis

De vrome en ijverige pogingen van overheidsdienaren en predikanten voor de reformatie van zeden en de beteugeling van losbandigheid en goddeloosheid zijn een bron van vreugde en bemoediging voor alle goede mensen in het land en een verblijdend teken dat God ons nog genade betonen wil. ‘Zo de Heere lust had ons te doden, Hij had (…) ons niet (…) laten horen, zulks als dit is’ (Richt. 13:23).

Ik weet dan ook niets wat meer zal dienen tot bevordering van dit goede werk dan het volgende: de huisgodsdienst meer in praktijk brengen en in aanzien herstellen. Hier moet de reformatie beginnen.

Andere methoden kunnen de kwaal waarover we klagen, tot stilstand brengen. Als dit middel echter algemeen toegepast wordt, zal dit tot genezing leiden. Er moet zout in de bronnen geworpen worden, dan zullen de wateren gezond worden.

Ongetwijfeld bent u dikwijls aangespoord om deze plicht te vervullen. Mogelijk hebt u vele goede preken gehoord en zijn u vele goede boeken ter hand gesteld om u ertoe te bewegen God in uw gezin te dienen en om u daarbij te helpen. Ik hoop dat een extra poging om dit goede werk te bevorderen door iemand die van harte het welslagen daarvan en de voorspoed van uw ziel en gezin wenst, niet volkomen nutteloos geacht zal worden en door Gods genade niet geheel vruchteloos zal blijken. Ik hoop dat u daardoor ten minste herinnerd wordt aan wat u hebt ontvangen en gehoord, opdat u het goede behoudt en berouw hebt van het verkeerde (Openb. 3:3). Op grond van deze tekst wil ik u de volgende les voorhouden: Christelijke gezinnen zouden kleine gemeenten moeten zijn of: overal waar wij een huis hebben, zou God een kerk moeten hebben.

Droevige twisten zijn er geweest, en zijn er nóg, tussen wijze en goede mannen over de inrichting, orde en regering van gemeenten. Moge God door Zijn genade deze breuken helen, ons in alle waarheid leiden en ons gemoed neigen tot liefde en vrede. Terwijl we ‘wandelen naar het licht dat God ons heeft gegeven’, zullen we dan ‘in liefde geloven dat anderen dat ook doen’. We zullen verlangen om daar te zijn waar we allen eensgezind zullen zijn. Over deze gemeenten is iedereen het eens. Allen vinden dat gezinshoofden die zelf het geloof

Een huis voor de Heere_bw.indd 8

27-8-2009 18:06:43

Een gemeente in ons huis

belijden en God vrezen, met de talenten die hun geschonken zijn, in hun gezin de huisgodsdienst en de vreze Gods moeten onderhouden en in ere moeten houden, rekenschap moeten afleggen. Gezinnen zouden moeten bijdragen aan het in stand houden ervan, omdat ze het christelijke geloof in een natie, die het als een eer en een gunst beschouwt om een christelijke natie te zijn, hebben hoog te houden.

In het natuurlijke leven zijn gezinnen kleine koninkrijken. Mogelijk waren huishoudens de eerste en oudste staten. Zo maakt genade gezinnen tot kleine gemeenten. Gezinnen waren de eerste gemeenten van het Oude Testament, vóór ‘mensen de Naam des Heeren begonnen aan te roepen’ in plechtige samenkomsten en ‘de kinderen van God kwamen om zich voor Hem te stellen’.

Ik wil echter niet dat deze huisgemeenten wedijveren met de openbare samenkomsten, en nog veel minder dat ze tegenover elkaar staan. De samenkomsten moeten altijd op de eerste plaats staan. ‘De Heere bemint de poorten van Sion boven alle woningen van Jakob’ (Ps. 87:2) en dat moeten wij ook doen. Wij moeten de onderlinge bijeenkomsten niet nalaten onder het voorwendsel dat we elkaar dagelijks thuis aansporen. Het zij verre van ons om iets voor te stellen wat de aantasting of veralgemenisering van de ambtelijke diensten en de onrechtmatige toe-eigening of afschaffing van de bediening van de sacramenten zou kunnen aanmoedigen. Nee, maar deze huisgemeenten (die slechts in figuurlijke zin gemeenten zijn) moeten gesticht en in stand gehouden worden naast de officiële kerken.

Deze en dergelijke teksten over de huisgemeente wil ik gebruiken om des te duidelijker te verklaren wat deze grote plicht inhoudt en ik wil u daartoe aansporen. Ik zal proberen: 1. te tonen wat we moeten verstaan onder een gemeente in ons huis en wanneer gezinnen gemeenten genoemd kunnen worden; 2. u met behulp van enkele redenen te bewegen om van uw gezin een gemeente te maken; 3. dit alles bij wijze van toepassing op uw hart te binden.

Wat is een huisgemeente?

In de eerste plaats wil ik u vertellen wat die huisgodsdienst is, als

Een huis voor de Heere_bw.indd 9

27-8-2009 18:06:43

Een gemeente in ons huis

het ware een gemeente in ons huis, en waarin die bestaat. Dan weet u waartoe we u aansporen.

Gemeenten zijn heilige gemeenschappen, die God moeten eren en dienen. Ze zijn aan God gewijd en staan in Zijn dienst. Dat zou ook van onze gezinnen moeten gelden.

Gemeenten zijn gemeenschappen die aan God zijn gewijd, uit de wereld zijn geroepen en afgezonderd om Gods eigendom te zijn. Hij heeft ze voor zichzelf apart gezet. En omdat Hij hen heeft verkoren, hebben zij Hem ook verkoren en zichzelf voor Hem afgezonderd.

De Joden waren door God afgezonderd als een bijzonder volk, een koninklijk priesterdom.

Zo moeten onze huizen gemeenten zijn. We moeten onszelf en ons huis aan de Heere overgeven om Hem te zijn tot een naam en een volk. Alles wat we hebben, zowel in onze gezinnen als in onze bezittingen, moet aan God gewijd worden, zoals onder de wet alles wat de dienstknecht had voor altijd eigendom van zijn meester werd na zijn toestemming om zijn oor te doorboren. Toen God Abraham krachtdadig riep uit Ur der ChaldeeĂŤn, nam zijn gezin de gedaante aan van een gemeente. In gehoorzaamheid aan Gods gebod en in afhankelijkheid van Gods belofte namen ze immers al hun have die zij verworven hadden en alle zielen die zij verkregen hadden. Zij stelden zich met alles wat ze hadden onder Gods leiding en bestuur (Gen. 12:5). Abraham had een groot huisgezin, niet alleen groot in getal, maar ook in aanzien. De vader van dit gezin was de vader van alle gelovigen. Zelfs kleine gezinnen kunnen zo, als zij zich gezamenlijk en geheel aan God geven, kleine gemeenten worden. Geven alle leden van het gezin zich aan God over? Schrijven zij met hun eigen hand dat zij des Heeren zijn en nemen zij de naam IsraĂŤl aan? Geeft het gezinshoofd zichzelf en al zijn rechten, aanspraken en zijn hele bezit, zijn huis en alles wat daartoe behoort aan God, zodat Hij ze kan gebruiken en daarover kan beschikken? Dan is er een gemeente in ons huis.

De doop is ingezet om de volken te onderwijzen (Matth. 28:19), opdat de koninkrijken van de wereld Gods koninkrijken zouden worden (Openb. 11:15) door de bekering van hun onderdanen tot het geloof van Christus, en door hun macht en regering ten dienst te stellen van de eer van Christus. Zo werden door de doop hele huisgezinnen 10

Een huis voor de Heere_bw.indd 10

27-8-2009 18:06:44

Een gemeente in ons huis

tot discipelen van Christus gemaakt, bijvoorbeeld het huis van Lydia en de stokbewaarder (Hand. 16:15,33). Ze werden als gezin gegeven aan Hem Die op bijzondere wijze de God van alle geslachten Israëls is (Jer. 31:1). De besnijdenis was eerst een inzetting voor het gezin.

In dat opzicht, maar ook in andere opzichten is er overeenkomst met de doop. De kinderen van christelijke ouders worden door de doop toegelaten als leden van de algemene kerk. Hun recht op de doop is gegrond op hun nauwe band met deze huisgemeenten. Zo wordt ook hun gemeenschap met de algemene kerk in hun vroege jeugd vooral daardoor in stand gehouden. Daarom worden ze eerst aan deze gemeenten teruggegeven. Daarin krijgen ze een plaats. Ze moeten er onderwezen worden tot ze een plaats en een naam kunnen krijgen in grotere gemeenten. Gedoopte gezinnen die hun eigen doop onderschrijven en ernaar leven, en gezamenlijk als gezin het christelijke geloof belijden, kunnen dus kleine gemeenten genoemd worden.

Meer dan eens lezen we in het Oude Testament over het wijden van huizen. Er wordt over gesproken alsof het de normale gang van zaken was: ‘Wie is de man, die een nieuw huis heeft gebouwd, en heeft het niet ingewijd’ (Deut. 20:5) of in bezit genomen? Daarbij was het gebruikelijk om het aan God te wijden door enkele plechtige godsdienstige handelingen. Psalm 30 heeft als opschrift: ‘Een psalm, een lied der inwijding van Davids huis.’ Als iemand een eigen huis heeft, is het een goede zaak als hij het tot een kerk maakt door het aan Gods dienst en eer te wijden, zodat het een Bethel, een huis Gods, is en niet een Beth-aven, een huis van ijdelheid en ongerechtigheid.

Ongetwijfeld zal iedere ware christen die een huis bezit, dat gewoonlijk ook doen. Nadat hij eerst zichzelf aan de Heere gegeven heeft, geeft hij ook vrijwillig alles wat hij heeft aan Hem. Het kan echter goed zijn om dit daadwerkelijk en nadrukkelijk te doen en om vaak opnieuw van ons huis afstand te doen. ‘Deze steen, die ik tot een opgericht teken gezet heb, zal een huis Gods wezen’ (Gen. 28:22). Laat alles wat ik in mijn huis heb en alles wat ik daarin doe, zijn tot eer van God. Ik erken Hem als de hoogste Eigenaar van mijn huis. Alles is van Hem afkomstig. Ik beloof Hem de huur te betalen – de vaste huur – van dagelijkse lofzangen en dankbetuigingen, en de dienst – de lichte dienst – van evangelische gehoorzaamheid te verrichten. Laat op het huis en op alle meubels geschreven staan: de heiligheid des 11

Een huis voor de Heere_bw.indd 11

27-8-2009 18:06:44

Een gemeente in ons huis

Heeren, naar het woord dat de Heere gesproken heeft: ‘Al de potten in Jeruzalem en in Juda zullen de Heere der heirscharen heilig zijn’ (Zach. 14:20,21). Laat God door Zijn voorzienigheid de zaken van mijn gezin besturen en door Zijn genade de hartstochten van allen in mijn gezin neigen naar Zijn wil, tot Zijn lof. O, dat ik en de mijnen alleen, geheel en voor altijd de Zijnen zouden mogen zijn!

Broeders, laat u overreden om zo uw huis aan God te wijden en Hem te smeken om te komen en daarvan bezit te nemen. Als u dat nog nooit gedaan hebt, doe het dan vandaag nog met alle mogelijke ernst en oprechtheid. ‘Heft uw hoofden op, gij poorten, en verheft u, gij eeuwige deuren, opdat de Koning der ere inga!’ (Ps. 24:7) Breng de ark des Heeren in de tent die u gespannen hebt en verplicht uzelf en al de uwen om daarbij te zijn. Beschouw uw huis als een tempel van God, een bedehuis, en al uw bezittingen als gewijde voorwerpen die tot Gods eer gebruikt moeten worden en niet onteigend of ontheiligd mogen worden.

Gemeenten zijn groepen mensen die aan God gewijd zijn, zoals God het bedoeld heeft. Drie dingen zijn nodig voor de bloei van een gemeente en zijn belangrijk voor de organisatie daarvan: onderwijs, gebed en tucht. Waar de waarheden van Christus worden beleden en onderwezen, waar de inzettingen van Christus worden bediend en in ere gehouden en er gepaste aandacht is voor de uitvoering van de wetten van Christus onder allen die belijden dat ze Zijn onderdanen zijn, onder de leiding en het toezicht van een evangelische bediening, daar is een gemeente. En iets daarvan moet in onze gezinnen gevonden worden om ze ‘kleine gemeenten’ te kunnen noemen.

Gezinshoofden die de leiding hebben over alles wat er in het gezin speelt, moeten hun huisgenoten voorgaan in de dingen van God. Zij moeten zijn als profeten, priesters en koningen in hun eigen gezinnen. In die hoedanigheid moeten ze ook het onderwijs, het gebed en de tucht in hun gezin onderhouden. Dan is er een gemeente in hun huis. Dit is de huisgodsdienst waartoe ik u wil bewegen.

Het gezin onderwijzen

Het is niet genoeg dat u gedoopt bent in de christelijke kerk en de waarheid belijdt zoals die in Christus Jezus is. Zorg dat u die waar12

Een huis voor de Heere_bw.indd 12

27-8-2009 18:06:45

Een gemeente in ons huis

heid goed leert kennen en gebruik ook de middelen daartoe, zodat u zult opwassen in die kennis. Dit is tot eer van God en Zijn heilige dienst en tot loutering van uw gemoed en dat van degenen die aan u zijn toevertrouwd. U moet als mannen met kennis met uw gezinnen omgaan (1 Petr. 3:7; Eng. vert.). Dat wil zeggen: als mannen die zelf begeren te groeien in kennis en kennis willen doorgeven ten nutte van anderen. Dit zijn twee goede eigenschappen van hen die terecht mannen van kennis genoemd worden.

Lees de Schrift eerbiedig voor aan uw gezinsleden. Verlang dat ze bij het lezen aanwezig zijn en aandachtig luisteren. Vraag soms of ze wel begrepen hebben wat u las. Ik hoop dat u allemaal een Bijbel in uw huis hebt, veel Bijbels, ja, een Bijbel voor iedereen. Gode zij dank zijn Bijbels goedkoop en overal te krijgen in een taal die we begrijpen. Het boek van de wet is niet zo zeldzaam als in de tijd van Josía. We hoeven deze kennis niet van ver te halen. Evenmin hoeven we van zee tot zee te gaan en van de rivier tot de einden der aarde om het Woord van God te zoeken. Nee, het Woord is nabij ons. Toen de Roomse Kerk het voor het zeggen had in ons land, waren Bijbels zeldzaam. Men zegt dat toen een vracht hooi gegeven werd voor één bladzijde uit de Bijbel. Maar nu heeft iedereen een Bijbel. U weet waar u ze kunt kopen en als u niet in staat bent om dat te doen, weet u misschien wel waar u er in deze vrijgevige stad om kunt vragen. U kunt beter zonder brood dan zonder Bijbel. U zou de woorden van God meer moeten waarderen dan het noodzakelijke voedsel.

Wat zal het u baten als u Bijbels hebt in uw huis en die niet gebruikt? Als de grote zaken van Gods Wet en Evangelie aan u geschreven zijn en u ze vreemd vindt? Dagelijks kijkt u naar uw boekhouding. Misschien houdt u zich veel met het nieuws bezig. Zal uw Bijbel dan terzijde geschoven worden als een verouderde almanak?

Het is nú niet verboden om de Schrift te lezen in uw gezin, zoals in de tijd toen de reformatie begon door te breken. Toen werden mensen aangeklaagd en vervolgd voor het lezen in een zeker dik ketters boek, de Bijbel genaamd. De Filistijnen stoppen deze waterputten nu niet toe (Gen. 26:18). Evenmin verdrijven de schaapherders uw kudden (Ex. 2:17). Ze zijn geen besloten wel of verzegelde fontein, maar met de talenten die de mensen geschonken zijn, is de steen van de mond van deze putten afgewenteld. U wordt zeer aangemoedigd om de 13

Een huis voor de Heere_bw.indd 13

27-8-2009 18:06:45

Een gemeente in ons huis

Schrift te lezen. Ondanks de kwaadwillige pogingen van atheïsten om de heilige dingen te lasteren, hebben alle wijze en goede mensen nog steeds ontzag voor de Schrift. U hebt ook allerlei voortreffelijke hulpmiddelen om de Schrift te begrijpen en beter te verstaan wat u leest. Als u en de uwen omkomen door gebrek aan kennis, wat zeker zal gebeuren als u blijft verzuimen om de Schrift te lezen, hebt u dat aan uzelf te danken. Dan is dat alleen uw eigen schuld.

Daarom wil ik u in alle ernst aansporen om tijdens de dagelijkse godsdienstoefeningen eerbiedig de Schrift te lezen. Spreekt u tot God in het gebed? Wees dan ook bereid om te horen wat Hij tot u spreekt in Zijn Woord, opdat u volkomen gemeenschap met God zult hebben. Doet u dit op gepaste wijze? Dan zal dit de huisgodsdienst veel eerbiediger maker. Uw gebeden zullen veel indringender en ernstiger worden. Gods lof zal zeer vermeerderd worden en u en uw gezin zullen gesticht worden. Het zal u, uw kinderen en uw knechten vertrouwd maken met het Woord van God. U zult thuis zijn in de Bijbel en machtig in de Schrift. Daardoor zult u volmaakt toegerust zijn voor elk goed woord en werk. Ook zult u daardoor stof en woorden krijgen voor het gebed. Zo is het ook nuttig bij de andere onderdelen van de huisgodsdienst. Schijnen sommige Schriftgedeelten minder stichtelijk te zijn? Lees dan vooral die gedeelten die het meest stichten. Davids psalmen kunnen we dagelijks gebruiken voor onze gebeden, Salomo’s spreuken voor onze wandel. Het zal zeer nuttig voor ons zijn, als we daar goed in thuis zijn. Ik hoop dat ik geen enkele christen hoef aan te sporen tot het onderzoek van het Nieuwe Testament en dat ik evenmin christelijke ouders hoef te manen dat zij hun kinderen regelmatig moeten onderwijzen in de mooie en leerzame geschiedenissen van het Oude Testament. Als u uw kinderen alleen zelf uit de Bijbel laat lezen, zijn ze geneigd om het als niet meer dan een schoolboek te beschouwen. Als zij u echter de Schrift horen lezen met ernst en godsvrucht, dan heeft het Woord meer gezag, zoals dat hoort. Gezinshoofden die dit dagelijks nauwgezet doen, ’s morgens, ’s middags en ’s avonds, en het beschouwen als een deel van hun dagelijkse plicht, zullen er zeker vreugde en vermaak in vinden. Ook zullen ze merken dat dit veel bijdraagt tot hun eigen groei in kennis en tot de stichting van hen die onder hun schaduw wonen. Dit zien we des te meer, als predikanten zelf een uitleg geven van het gelezen 14

Een huis voor de Heere_bw.indd 14

27-8-2009 18:06:45

Een gemeente in ons huis

gedeelte, of een deel daarvan, en als andere gezinshoofden een heldere en leerzame verklaring van de passage lezen.

Daarbij komt dat het lezen van andere goede boeken op zijn tijd erg veel zal bijdragen aan het onderwijs van het gezin. Met dergelijke hulpmiddelen zijn we evenzeer begunstigd als alle andere volken onder de zon. We moeten slechts genegen zijn om ze te gebruiken, omdat we spoedig rekenschap moeten geven van het gebruik van deze middelen en van de talenten die ons zijn toevertrouwd.

U moet uw kinderen en knechten ook onderwijzen, zolang ze in de leeftijd zijn waarop ze deze melk nodig hebben. Geef ze de opdracht een goede catechismus uit het hoofd te leren en te onthouden. Help ze door middel van vertrouwelijke gesprekken om deze te begrijpen, zodra ze daartoe in staat zijn. Dit is een voortreffelijke catechisatiemethode. God Zelf beveelt ons om onze kinderen goddelijke zaken in te scherpen door daarover te spreken als we in huis zitten, als we op de weg gaan, als we neerliggen en als we opstaan (Deut. 6:7). Het is goed om daar vaste tijden voor te houden en daarin trouw te zijn.

We weten immers hoe ijverig de vijand onkruid zaait tussen de tarwe, als de mensen slapen. Als we niet zorgen voor de voortgang van dit goede werk, zal het vanzelf achteruitgaan. Wijsheid zal u leren hoe u dit onderwijs en de andere onderdelen van de huisgodsdienst zo gestalte moet geven dat het geen opgave en last wordt, maar juist zoveel mogelijk een vreugde voor hen die aan u zijn toevertrouwd.

Dan zal het enkel aan hun goddeloosheid en in geen geval aan uw onvoorzichtigheid te wijten zijn, als ze zeggen: ‘Ziet, wat een vermoeidheid!’

Dit onderwijs door middel van catechisatielessen hoort op een bijzondere manier bij de gemeente in het huis. Dat is immers de kwekerij waar de bomen der gerechtigheid worden gekweekt, die later geplant worden in de voorhoven van onze God. Openbare catechisatie zal weinig effect hebben zonder huiscatechisatie. De arbeid van predikanten, namelijk het onderwijs van de jongeren en het voeden van de lammeren van de kudde, zal daarom voor velen tevergeefs zijn, omdat de gezinshoofden zich niet kwijten van hun plicht om hen voor te bereiden op het openbare onderwijs en hun vooruitgang te toetsen. Moeders zijn de beste verzorgers van kinderen. Ouders zijn hun beste onderwijzers, of zouden dat moeten zijn. Salomo’s vader 15

Een huis voor de Heere_bw.indd 15

27-8-2009 18:06:45

Een gemeente in ons huis

was zijn leermeester (Spr. 4:3,4) en hij vergat nooit de lessen die zijn moeder hem had geleerd (Spr. 31:1).

De doop van uw kinderen heeft op hen de dure en blijvende plicht gelegd om te leven in de vreze Gods. En u kwam daarmee onder de grootst mogelijke verplichting om hen in die vreze op te voeden. Het kind dat u aan God gaf om aan Hem gewijd te worden en aanvaardde als lid van Christus’ zichtbare kerk, werd in Gods Naam aan u teruggegeven. Daarbij kreeg u dezelfde opdracht als farao’s dochter gaf aan de moeder van Mozes: ‘Neem dit knechtje heen, en zoog het mij.’ Voor God opgevoed worden, is een veel grotere promotie dan een zoon van farao’s dochter genoemd worden. Abraham besteedde heel veel aandacht aan dit aspect van de huisgodsdienst.

En juist aan zijn zaad hechtte God voor het eerst het zegel van het verbond. God zegt: ‘Ik heb hem gekend, opdat hij zijn kinderen en zijn huis na hem zou bevelen, en zij de weg des Heeren houden’ (Gen. 18:19). Daarom moeten zij die de troost uit Gods verbond met hen en hun zaad willen genieten en willen delen in de zegen van Abraham die over de heidenen komt, hierin het voorbeeld van de gelovige Abraham navolgen. De erfgoederen van het verbond der genade worden verbeurdverklaard en vervallen, als we verzuimen om daarbij de middelen der genade over te leveren. Met welk doel werden onze kinderen tot discipelen gemaakt, als ze niet worden onderwezen? Waarom gaf u hun een doopnaam, als u hun niet de kennis van Christus en van de christelijke leer wilt meegeven? God heeft hen erkend als Zijn kinderen, die we Hem gebaard hebben (Ez. 16:20). Daarom verwacht Hij dat ze voor Hem opgevoed worden. Hebt u uw kinderen door de doop op de school van Christus en onder Zijn banier gebracht? En onderwijst u hen niet zorgvuldig in de wijsheid van Christus’ leerlingen? Brengt u hen niet onder de tucht van Zijn soldaten? Dan geeft u God niet wat Hem toekomt, behandelt u uw kinderen onbarmhartig en bent u ontrouw aan uw plicht.

Bedenk waartoe uw kinderen nu al in staat zijn, zelfs in de dagen van hun jeugd. Ze zijn nu ontvankelijk voor indrukken, die hen hun hele leven kunnen bijblijven. Ze worden gevormd, zoals klei door het zegel dat erin gedrukt wordt. Nu is het de tijd om het zegel van de levende God op hen te zetten. Ze kunnen God nu eren, als ze goed 16

Een huis voor de Heere_bw.indd 16

27-8-2009 18:06:46

Een gemeente in ons huis

onderwezen worden. Als ze, wanneer mogelijk, deelnemen aan de godsdienstoefeningen met de eerbied en aandacht die hun leeftijd toelaat, wordt God daardoor geëerd. U stelt hen tot ‘een levende, heilige en Gode welbehagelijke offerande’. De hosanna’s van kinderen zullen Zijn lof nog groter maken en zijn de Heere Jezus zeer aangenaam.

Bedenk waarvoor uw kinderen, naar wij hopen, in deze wereld bestemd zijn. Zij moeten een zaad zijn dat de Heere zal dienen, dat Hem zal ‘aangeschreven worden tot in geslachten’ (Ps. 22:31). Zij moeten de Naam van de Heere hooghouden in hun dagen en in hun handen moeten we het pand overdragen dat ons is toevertrouwd. Zij moeten God op aarde loven, als wij Hem in de hemel loven. Laten we hen dan zo opvoeden dat ze aan het doel van hun geboorte en bestaan kunnen beantwoorden. Zij zijn bestemd om hun kinderen te dienen en goed te doen in hun tijd. Denk dan aan het algemeen welzijn. U moet niets verzuimen wat hen geschikt kan maken om te dienen naar hun positie en vermogen.

Bedenk vooral waarvoor ze bestemd zijn in de andere wereld: ze zijn voor de eeuwigheid geschapen. Ieder van uw kinderen heeft een kostelijke en onsterfelijke ziel, die voor altijd in de hemel of in de hel zal zijn, de plaats waarop ze in dit leven worden voorbereid.

Misschien moet de ziel al heel spoedig sterven. Zou het niet heel erg zijn als door uw zorgeloosheid en nalatigheid, uw kinderen de wegen van de zonde leren en daarop voor eeuwig omkomen? Waarschuw hen dan om, zo mogelijk, hun zielen te redden. Verlos zo ten minste uw eigen ziel, zodat niet hun vloek en Gods vloek, en hun bloed en uw bloed over uw hoofd komen.

Ik weet dat u uw kinderen geen genade kunt schenken. Evenmin leidt een godvruchtige opvoeding altijd tot een godvruchtige wandel.

‘De loop is niet der snellen, noch de strijd der helden’ (Pred. 9:11).

Kwijt u zich echter nauwgezet van uw plicht? Onderwijst u uw gezin? Leert u hun de goede en de rechte weg en waarschuwt u hen voor zijpaden? Bestraft en vermaant u hen en spoort u hen aan, als er gelegenheid toe is? Bidt u met en voor hen? Geeft u hun een goed voorbeeld? En ten slotte, denkt u daarbij aan het welzijn van hun ziel? Dan hebt u uw deel gedaan en mag u gerust de uitkomst en de vrucht aan God overlaten.

17

Een huis voor de Heere_bw.indd 17

27-8-2009 18:06:46