3 minute read

Fanfare Sint-Jan Baptist Wortel

Voor het teerfeest eerst een goede fond leggen

Net zoals in Hoogstraten speelde ook in Wortel de politiek een rol bij het ontstaan van de fanfare in 1878. Toen werd fanfare ‘De Heidevrienden’ opgericht met als kernspreuk ‘Moed baart Kunst’. Maar in 1884, wanneer de katholieken terug aan de macht kwamen, ontstond er onenigheid. De werkende leden wensten een serenade te brengen aan Z.E.H pastoor en wilden als katholiek bestempeld worden. Dat was niet naar ieders goesting en gezindheid, waarna het voltallige bestuur ontslag nam, op één man na. De vereniging werd grondig hervormd, kreeg een katholieke signatuur en ‘fanfare Sint-Jan Baptist’ als naam.

Deze fanfare werd in 1927 uitgebreid met een toneelvereniging. Tien jaar later, in 1937, liet de vereniging een vlag ontwerpen door de gekende Wortelse glas-in-lood kunstenaar Jan Huet. In de tweede helft van vorige eeuw kende de fanfare lange tijd een hoogconjunctuur, met figuren als André Maenen, Frans Rameysen en Jef Meyvis.

Om te overleven is de jeugdwerking cruciaal.

Gene drank, geen klank

Stefaan Sysmans, onze gesprekspartner, is al 45 jaar lid van de fanfare en kent uit eigen ervaring en uit de verhalen van zijn vader Mil Sysmans, heel wat wetenswaardigheden over de fanfare die bij elke gelegenheid voltallig door Wortel trok.

Stefaan zelf heeft de tweedaagse kroegentocht bij hun teerfeest net niet meer meegemaakt. Onder het motto ”Gene drank gene klank” ging men op maandag richting Castelré. Naar ’Het Half maandje’ bij Haest, café ’In Holland’ bij Snoeijs en iets verderop naar het café van Jaak en Cieke Snoeijs. Daarna ging het in het dorp naar café ’De Verzekering tegen de dorst’ bij de kerk, café `De Lindenboom’ van Louis Schepers en `De Ster’ bij Jan Druyts. Dan waren er al een aantal muzikanten die niet meer zo toonvast speelden…

Maar het was nog niet gedaan. Op dinsdag kwamen de andere cafés aan de beurt, zoals café ’In Het hert’ bij Verbreuken. café ’De Witpen’ bij Ment Aerts, ’Sint-Cecilia’ bij Mil Snijers, ’De Vrede’ bij Sooi Snijers, ’De Zwaan’ bij Gust Van Aert, ‘De Nieuwen Buiten’ bij Van Opstal en ’In ’t Hoefijzer’, bij smid Peeraer. En ja, dan was er al een goede ’fond’ gelegd voor het eigenlijke teerfeest begon.

Meer professioneel

“Maar de tijden veranderden”, zegt Stefaan, “met steeds meer professioneel geschoolde muziekmeesters als André Geudens, Arne Adriaensen, Bart Van Ossel, Jan De Maeseneer en Jeroen Corneillie werd de lat steeds hoger gelegd en de muzikanten moesten volgen. Dat lukte nog wel, maar toen een tiental jaren geleden een aantal drijvende krachten achter de werking van de vereniging afhaakten, kwam de brassband organisatorisch in de problemen. Dat was het begin van het einde. Met steeds minder spelende leden stonden we voor de keuze: ofwel stoppen ofwel samenwerken met een andere brassband en dat werd Sint-Rosalia Meer. Zo vond de Wortelse fanfare een tweede adem… (fh)

This article is from: