1 minute read

#FOMO? U p-to-date agenda op danspunt.be

Koen Victoor heeft een hart voor cultuur, festivals, vinyl, dans en ‘projectjes met schone mensen’!

Af en toe organiseert hij events in zijn vrije tijd — De Scheldesessies — en hij droomt (en schrijft aan een dossier) van een rondtrekkend zelfvoorzienend Europees collectief.

Advertisement

Als hij even tijd heeft, trekt hij zelf rond in zijn bus. Bij Danspunt werkt Koen sinds 2016 met hart en ziel aan verschillende projecten. Nu is hij een contente co-coördinator samen met Koen Allary.

STROOK en ROA – een schone mural, ‘kunst op straat’ kan me enorm ontroeren. Het werk van STROOK, waarin oude afvalplanken omgetoverd worden tot prachtige portretten, raakt me elke keer opnieuw (check de Braderijstraat in Gent). Mezelf verliezen doe ik ook regelmatig in het werk van ROA. Zijn laatste meesterwerk in Sint-Niklaas is een must-see.

Sonar Festival, Barcelona – ik ben een fan van elektronische muziek. Techno in al zijn facetten en heel veel multi-hippe-media stuff. Dansen op techno, dat kan ik ;-). En dat ga ik ook proberen tijdens de 5 uur durende DJ-set van Mr. Scruff in Democrazy op 24-02-23. Zit stil en dans.

Maar vooral: dans!

Stijn De Paepe – dankzij hem heb ik poëzie (her)ontdekt. Een schone mens. Al zijn werk beveel ik heel hard aan. Ook op social media vind ik woordkunstenaars die me af en toe ‘raken’ met taal. Bekijk goodcopy.ink en Rogier Roeters op Instagram: “Ik vind het leven superleuk maar soms ook behoorlijk ontzettend mega superveel oneindig gedoe!”

The Bear van Christopher Storer – een waanzinnige TV-serie: rauw, hard, hectisch… en het gaat over eten  . Als er iets me soms doet denken aan dans en choreografie, dan is het een druk draaiende keuken vol koks, afwassers en ander personeel. Misschien maak ik hier eens een voorstelling over. Eerst nog wat prospectie doen!

FLAGS — een tentoonstelling in Brussel die de plaats van de vlag in de kunst verkent. Ik ben zot van vlaggen, al klinkt dat misschien wat raar. Vlaggen worden ook veel misbruikt. Maar wat Edouard Schneider ontwierp samen met een groep vluchtelingen is zo schoon, en echt een statement: “I wish I was my own country, so I could be home anywhere”.

This article is from: