1 minute read

Van de redactie

Advertisement

Koester wat je hebt,

behandel het met zachtheid

De coverfoto vertelt perfect het verhaal van de jongste editie van de Nationale Vleesvee Manifestatie in Mariënheem. Het was meer dan een show met het mooiste wat vleesvee Nederland te bieden heeft. Het was een feest van en met jong en oud en dat is ook wat het beeld uitstraalt. Een nieuwe locatie, een vernieuwde samenstelling van de organisatie, daar was een bepaald risico aan verbonden. Maar het werd een evenement waar je met een lach van wegreed, dat je als het ware een shotje energie verstrekte. Daarenboven is het uniek om op één dag het plaatje te kunnen maken en schrijven van maar liefst acht vleesrassen van enige omvang in Nederland. In weinig andere landen – Frankrijk daargelaten – lijkt me dit mogelijk. Nederland mag dit koesteren. Keuringen hebben een sociaal doel, het brengt veehouders bij elkaar, doet hen verhalen en ervaringen delen. Op die manier dragen ze, los van hun foktechnische waarde – die eerlijk gezegd toch beperkter is – ook bij aan het management op de veebedrijven. Daarentegen hebben keuringen ook een zekere hardheid. Het gaat om een oordeel van een jury, met een zekere objectiviteit. Maar ook is het een momentopname met een subjectief randje. Die hardheid, de emotie van winst en verlies, is onlosmakelijk verbonden aan zulke wedstrijden. Maar je voelt ze er niet, wel de passie, soms de stress of de emotie. Die passie of emotie voel je wel vaker als je met vleesveehouders praat, maar stilaan lekken passie en emotie wat weg. Druppel voor druppel. De redenen zijn vaak de rendabilteit van de sector en de stress eromheen. Maar nog meer is het de hardheid van de omgeving rondom hen. Het keurslijf waarin veehouders vandaag gedwongen worden, wordt steeds strakker. Veehouders worden vaker subjectief dan objectief beoordeeld door maatschappij en politiek. Hun energie, hun zuurstof vloeit weg. En wie aan het verdrinken is, heeft wel wat aan zuurstof, maar alleen een reikende hand helpt hem of haar uit het water. We moeten met z’n allen toch wat zachter zijn voor elkaar, en zeker voor hen die elke dag voor ons zorgen. Zo ook voor onze boeren.

WIM VEULEMANS HOOFDREDACTEUR