CZASOPISMA NAUKOWE WYDAWANE PRZEZ INSTYTUT HISTORII UJ I
nstytut Historii UJ jest wydawcą lub współwydawcą sześciu periodyków naukowych. Na łamach tych pism publikują nie tylko pracownicy Instytutu, ale również badacze z innych ośrodków w kraju i za granicą, a zamieszczane artykuły ukazują się także w językach kongresowych, co umożliwia ich autorom prezentację rezultatów badawczych na forum międzynarodowym. „Electrum. Journal of Ancient History” „Electrum” jest jedynym w pełni obcojęzycznym periodykiem wydawanym w Instytucie Historii UJ, który zamieszcza wyłącznie teksty w językach kongresowych (angielskim, niemieckim, francuskim i włoskim). Pismo cieszy się międzynarodową renomą, ułatwiając swoim autorom udział w europejskiej i światowej dyskusji naukowej w zakresie historii starożytnej. Periodyk, przygotowywany w Zakładzie Historii Starożytnej, ukazuje się od 1997 roku, a jego inicjatorem i głównym redaktorem jest prof. Edward Dąbrowa. Poszczególne tomy „Electrum”, których do tej pory opublikowano 19, mają charakter monograficzny. Tematyka wydanych dotąd woluminów dotyczy historii politycznej, społecznej, wojskowości oraz religii starożytnej Grecji, Rzymu, Bliskiego Wschodu i Iranu. Czasopismo jest indeksowane w międzynarodowych bazach CEEOL, CEJSH, ProQuest i EBSCO Publishing. Posiada też międzynarodowy komitet redakcyjny. „Historyka. Studia Metodologiczne”
„Historyka” jest ogólnopolskim pismem poświęconym zagadnieniom metodologii historii i historii historiografii, współwydawanym przez Instytut Historii UJ i Komisję Historyczną Krakowskiego Oddziału PAN. Stanowi najstarsze w Polsce i na obszarze Europy Środkowo-Wschodniej forum przedstawienia koncepcji i informacji z zakresu teorii historii, metodologii historii i historii historiografii, a zarazem płaszczyznę do dyskusji w tych dziedzinach. Ukazuje się w formie rocznika od 1967 roku. Pismo zawiera kilka stałych działów – Problemy, Ludzie, idee, poglądy, Z warsztatu
52
alma mater nr 155
pracy historyka oraz Omówienia i Noty recenzyjne. Regularnie zamieszcza artykuły badaczy zagranicznych. Teksty ukazują się w języku polskim, a także w językach angielskim, francuskim i niemieckim. Tradycją „Historyki” jest również publikowanie tłumaczeń tekstów wybitnych historyków, zamieszczanie wywiadów z nimi. Materiały publikowane w czasopiśmie są odnotowywane i streszczane w „Historical Abstracts” oraz w „America: History and Life”. Rocznik redagują prof.prof. Maciej Salamon i Krzysztof Zamorski. Ostatnio ukazał się 42. tom „Historyki”, tematycznie poświęcony badaniom dziejów Galicji w perspektywie postkolonialnej. Obecnie czasopismo przechodzi istotne zmiany: niebawem ukaże się w nowej, internetowej szacie edytorskiej; wyszedł też numer specjalny, zawierający wybór najważniejszych tekstów, publikowanych na jego łamach w minionym półwieczu. „Lehahayer. Czasopismo poświęcone dziejom Ormian polskich” „Lehahayer” (po ormiańsku: „polscy Ormianie”) to najmłodsze naukowe czasopismo wydawane w Instytucie Historii UJ, którego pierwszy tom ukazał się w 2010 roku. Inicjatorem i redaktorem pisma, pomyślanego jako rocznik, jest prof. Krzysztof Stopka. Jako cel pisma redakcja wskazuje zintensyfikowanie badań nad historią Ormian polskich – społeczności, która mimo niewielkiej liczebności wytworzyła znaczący dorobek kulturowy, nadal obecny w kulturze polskiej. Periodyk ma być forum dyskusji naukowej dla badaczy podejmujących różne wątki polsko-ormiańskiej przeszłości i dlatego zaproszono do współpracy nie tylko profesjonalnych historyków, ale również tych, których świat Ormian polskich interesuje i inspiruje. Pierwszy tom czasopisma jest pokłosiem konferencji naukowej zatytułowanej Armenica Cracoviensia, zorganizowanej w czerwcu 2009 roku przez Komisję Wschodnioeuropejską PAU przy współudziale Fundacji Kultury i Dziedzictwa Ormian Polskich oraz Wydziału Historycznego UJ. Zamieszczone teksty pogrupowano w działach: Lwowski Ewangeliarz ze Skewry: dzieło i recepcja, Z historii Ormian polskich: szkice i przyczynki oraz Tożsamość Ormian polskich wczoraj i dziś. W tym ostatnim znalazł się, między innymi, stenogram dyskusji przedstawicieli środowiska ormiańskiego, zorganizowanej jako druga część wspomnianej konferencji.