Campus De verplichte internationale ervaring voor wetenschappers levert ook problemen op. Vijf postdocs van de groep ‘Fysica van levende systemen’ vertellen. Door Floor Bal Foto Peter Valckx
theorie betekenen dat je je een grotere kans op een aanstelling hebt. Maar zelfs dan is het maar de vraag of de universiteit een plek voor je heeft. Je moet ook geluk hebben. En je kunt je leven niet op geluk bouwen.” Van het academische pad af Voor postdocs die niet in de wetenschap willen blijven, is de toekomst helemaal onzeker. Deze onderzoekers hebben, in tegenstelling tot promovendi, ook geen vastgelegd recht op aanvullende opleidingen of loopbaanbegeleiding. Juist mensen die buiten de wetenschap aan het werk willen, kunnen dat gebruiken. VUmc-onderzoeker Marjolein Blaauboer: “Tijdens je wetenschappelijke carrière word je niet voorbereid op manieren om je academische kennis elders nuttig in te zetten.” Mede vanwege de hoge werkdruk en de competitie besloot Blaauboer onlangs dat zij het academische pad wil verlaten. Volgens haar is het taboe om tijdens de lopende contractduur die optie serieus te onderzoeken. Hetzelfde blijkt ook uit het onderzoek van Teelken en Van der Weijden. “Jouw directe leidinggevende heeft er vooral baat bij als je publiceert”, zegt Blaauboer. Je buiten de wetenschap oriënteren of eens een niet-academische cursus willen doen, resulteert in botsende belangen.” Zij adviseert alle postdocs om ruim van te voren na te denken over een alternatieve carrière. “Iedereen hoopt dat ze bij die paar uitverkorenen zullen horen die zo lang mogelijk in de wetenschap kunnen blijven. Terwijl het beter is om al eerder over een plan B na te denken.”
20
Weinig hulp voor buitenlanders
Z
e doen uitdagend werk waar ze van houden en hebben leuke collega’s. Toch brengt het werk als internationale postdoc speciale problemen met zich mee. Hun ervaring is niet uniek: ongeveer 25 procent van de postdocs aan de VU komt uit het buitenland, blijkt uit de steekproef van Teelken en Van der Weijden. Wie zijn wetenschappelijke carrière serieus neemt, dient internationale ervaring op zijn cv te hebben staan. Raya Sorkin had niet verwacht dat haar verhuizing makkelijk zou zijn, maar ze had iets meer hulp verwacht. Het researchinstituut in Israël, waar ze eerder werkte, had een heel kantoor dat internationale wetenschappers begeleidde. “Ik vind het jammer dat ik het moet zeggen, maar ik was teleurgesteld in de begeleiding van de VU.” Wat haar oversteek moeilijk maakte, was dat ze haar man en twee kleine kinderen met zich meenam.
“In landen als Engeland en de Verenigde Staten kun je via de universiteit huisvesting regelen. Hier kreeg ik het advies om rond te vragen bij familie en vrienden. Er was geen beschikbare woonruimte voor families.” Ook bij het vinden van kinderopvang en een school kreeg ze geen hulp. “Terwijl er een wachtlijst van twee jaar was.” Een grote internationale verhuizing is niet iets wat de meeste mensen graag vaker doen. Tegelijkertijd zijn de opties om een carrière op te bouwen in hun nieuwe land beperkt.
nr 11 — 10 februari 2016
ADVALVAS