zonsondergang. Een ultiem vakantiegevoel waar je zeker ook van kunt dromen, maar wel zonder de voldoening van een lange tocht naar een onbekende kust. Echte
ongerepte
ankerplaatsen
op
Groenland,
PatagoniĂŤ, Spitsbergen of in Noorwegen boven de poolcirkel willen nog altijd op eigen kiel worden veroverd. Maar ook daarin lijkt verandering te komen. Bedrijfjes en particulieren stappen in een marktsegment dat voor de grote charterbedrijven te klein is. En door het internet weet hun doelgroep ze ook nog eens gemakkelijk te vinden. Plotseling liggen onbereikbare bestemmingen op nog maar op een kwartiertje googelen. In deze Zilt lees je hoe dat bijvoorbeeld uitpakte op de Lofoten. Rondzeilen in een schitterend vaargebied, op een doorsnee polyester jacht en vooral zonder alle voorbereidingen die een wekenlange aanbrengtocht nu eenmaal vereist. Zullen zeilende droombestemmingen steeds meer de status krijgen van lang weekend Azoren of een midweek Galapagos? En zo ja, is dat dan erg? Of blijft er ook dan altijd veel te dromen over? Omdat het nu eenmaal niet alleen om de bestemming gaat maar ook om de reis er naartoe?