Złota Lilijka nr 1 - styczeń 2018

Page 5

Z szuflady programowca z piaskiem też się przydadzą, bowiem po wypaleniu się ogniska należy je zalać i zasypać oraz sprawdzić, czy nie ma nadal tlących się głowni. 3. Przed rozpaleniem ognia o zapałkach Ponieważ jest to pierwsza zbiórka z ogniskiem, harcerze będą rozpalać je zapałkami, które otrzymają od instruktora. A teraz kilka słów na temat zapałek. Zapałki są sprawdzonym rozwiązaniem. Ich największą zaletą jest fakt, że dysponujemy "żywym" ogniem natychmiast po potarciu o draskę. Niestety są też wady. Zapałki potrzebują tej właśnie draski oraz muszą być suche. Są następujące rodzaje zapałek dostępne w sprzedaży: • Zapałki wodoodporne – mają główki powlekane lakierem, dzięki czemu niestraszna im woda, jednak łatwo się łamią. • Zapałki sztormowe – palą się nawet w bardzo trudnych warunkach (np. podczas mocnego wiatru), jednak dość szybko się wypalają. • Zapałki zwykle – zwykłe zapałki do kupienia w każdym kiosku. Nie wszystkie palą się tak samo, zależy to od ich jakości. 4. Rady dla harcerza: Jeżeli zabierasz zapałki w teren, pamiętaj, aby: • trzymać je zamknięte w szczelnym woreczku – najlepiej w tzw. woreczku ze struną. • nigdy nie kłaść zapałek na ziemi – ich miejsce jest w twojej kieszeni lub plecaku. • jeszcze w domu zanurzyć każdą zapałkę w wosku – dzięki czemu zabezpieczysz je przed wilgocią, a gdy będziesz chciał je podpalić, po prostu zdrap paznokciem wosk z główki. Jeżeli zdarzy ci się, że zapałki zamokną - nie panikuj. Dopóki główki się nie rozpuściły, istnieje jeszcze szansa na ich uratowanie. Mokre zapałki wraz z draską wystaw na słońce (uważaj, aby nie zostały zdmuchnięte przez wiatr). Jeżeli nie ma słońca spróbuj przeciągnąć zapałkę przez włosy – nie zawsze działa, ale warto spróbować. Jeżeli dalej nie udało ci się odratować zapałek, włóż jedną zapałkę i draskę pod paZłota Lilijka 1/2018

chę i trzymaj przez około 15 minut – koszulka powinna wyciągnąć wilgoć. 5. Rozpalanie ognia – każdy z harcerzy powinien spróbować samodzielnego rozpalania.

Dobrym zwyczajem jest zbudowanie konstrukcji pod ognisko w celu oddzielenia go od „gołej” i wilgotnej ziemi. Najprościej jest zbudować platformę z suchych patyków, będzie ona stanowić izolację od podłoża, dzięki czemu o wiele łatwiej można rozpalić rozpałkę. Zgromadzić należy również odpowiednią ilość suchego drewna, aby nie być zaskoczonym szybkim wypaleniem się ogniska. Przed rozpaleniem ognia połamcie patyki na mniejsze kawałki, aby wszystko było przygotowane do rozpalenia. I wreszcie następuje proces rozpalania: ułóżcie część zebranej rozpałki, w przypadku, gdy wieje wiatr kucnijcie przy ogniu tak, aby swoim ciałem osłonić przyszłe ognisko i do dzieła. Należy uderzyć zapałką w draskę pod odpowiednim kątem. Jak tylko zauważysz, że główka zapałki zaczynać płonąć schowaj zapałkę w dłoni, aby płomień był bezpieczny i podłóż pod ułożoną rozpałkę. Gdy pojawi się ogień powoli zaczynamy dokładać przygotowane drewno. Wszystkie miniogniska łączymy w jedno, dobrze jest posiadać do tego celu rękawice robocze, najlepiej grube skórzane. 6. Wyznaczenie osób do opieki nad ogniem. 7. Program ogniskowy np. piosenka o ogniu, ognisku, pląsy, opowieść ogniskowa. Strona 5


Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.