CZĘŚĆ IV. ŚRODOWISKO DZIAŁANIA
DRUŻYNA STARSZOHARCERSKA W SZCZEPIE Andrzej Grabowski
Środowiskiem, w którym może wspaniale działać i rozwijać się drużyna starszoharcerska, jest szczep. Jednocześnie trzeba z pełnym przekonaniem stwierdzić, że dobry szczep nie może się obejść bez takiej drużyny.
CIĄG WYCHOWAWCZY W szczepie można obserwować funkcjonowanie pełnego ciągu wychowawczego: zuchy opuszczające gromadę znajdują swoje miejsce w drużynach harcerskich, harcerze po ukończeniu szkoły podstawowej trafiają do gimnazjum i znajdują ofertę drużyny starszoharcerskiej (niektórzy z nich zostają na funkcjach zastępowych czy przybocznych w swoich macierzystych drużynach harcerskich). Na młodych ludzi ze szkół ponadgimnazjalnych czeka drużyna wędrownicza. W ten sposób zostaje zachowany ciąg wychowawczy, który umożliwia obcowanie z harcerstwem przez wiele lat. Jakie jest w tym miejsce drużyny starszoharcerskiej? Można powiedzieć, że harcerze starsi biorą na siebie odpowiedzialne zadanie, jakim jest dostarczanie kandydatów na instruktorów. Praktyka wskazuje, że nowi drużynowi bardzo często pochodzą z grona młodzieży w wieku gimnazjalnym, czyli harcerzy starszych. Ma to szczególne znaczenie w pracy szczepu. Gromady i drużyny działające w nim potrzebują przybocznych i drużynowych. Wśród harcerzy starszych, tych już prawie szesnastoletnich, można znaleźć ambitnych, którzy podejmą wyzwanie i zechcą zostać w przyszłości instruktorami. Trzeba tylko dać im szansę. Drużyna starszoharcerska powinna nawiązać współpracę z drużyną harcerską i drużyną wędrowniczą. Najlepiej, gdy taka współpraca odbywa się w ramach szczepu. Szczególnych starań wymaga ułożenie współpracy z drużyną wędrowniczą. Harcerze starsi w momencie przechodzenia do drużyny wędrowniczej są dużo bardziej dojrzali niż harcerze wstępujący do drużyny starszoharcerskiej. Nauczyli się już o sobie decydować, znacznie większą rolę w ich wyborach odgrywają przyjaźnie, sympatie i antypatie. Zwykle zdają sobie też sprawę, że drużyna wędrownicza pracuje inaczej niż znana im drużyna starszoharcerska i mogą odczuwać lęk przed taką zmianą. Dobrym pomysłem na zachęcenie do przejścia do drużyny wędrowniczej będą na pewno wspólne działania podejmowane przez drużyny czy zastępy starszoharcerskie i grupy zadaniowe wędrowników.
142