Kapının İncisi - Aysun Erdoğan “Bunu yapanları sen biliyor musun Hakan kaptanım? Ha! Söyle bana... Eski günlerin hatırına.” Hakan, yanında duran kadın silüetinden etkilenmeye başladığını fark ediyordu. Ondan gelen bir güç,kendisini de içine almak üzereydi. Buna engel olamıyordu. Düşüncelerini toparlaması çok zor olmaya başlamıştı. Olanlar hakkında bir bilgisi yoktu ama yapanları tahmin edebiliyordu. Yalan söylemesi gerekiyordu. “Bilmiyorum.” demek için tüm gücünü kullanmıştı ama ağzından dökülen sözcüklere kendisi bile inanamamıştı. “Öğrenci Ahmet ve Üstün hoca, baskından önce kendilerini ana reaktör odasına kapatmışlardı. Ne yaptılar ise orada oldukları zaman içerisinde yapmış olmalılar.” Boğlaca İncikan, istediği cevabı alınca hemen Hakan’ın yanından ayrılmış ve Efendi Kaliso’ya gerekli emirleri vermişti. “Derhal bu ikisini bana getirin.” Boğlaca, Hakan’ın yanından ayrılınca, Kaptan Hakan Çelik kendisine gelmişti. “Ne yaptım ben? Kendi elimle onlara adamlarımı verdim.” Büyük bir pişmanlık içini kaplamıştı. “Bunda senin bir suçun yok Hakan. Demin sana yapılan şeyi ben yıllarca yaşadım. Bu o kadar büyük bir güçtür ki, insana kendi oğlunu bile öldürtebilir.” Hakan, arkadaşının doğru söylediğini biliyordu. Şimdi ne yapabileceklerini düşünmesi gerekiyordu. Üstelikte artık yalnız değildi. En iyi arkadaşı da yanındaydı.
70
www.yerlibilimkurguyukseliyor.com / Ağustos 2019 / sayı 28