#MOTOPEOPLE
Wie heeft Schotland bezoeken per motor niet op z’n bucket list staan? Het is gewoon een heel erg mooi land om te zijn, daar onafscheidelijke vrienden te worden met je motor en je onder te dompelen in de mystiek. Na een reis door Schotland snap je dat de lokale bevolking – al dan niet onder invloed van een mooi glas whisky – verklaringen zoekt voor de bijzondere natuurverschijnselen.
HIGHLIGHTS OVER THE HIGHLANDS Op naar Schotland dus! Met DFDS steken we de Noordzee over. We varen vanuit IJmuiden en gaan om half zes van wal. Voor wie nog nooit op een cruiseferry van DFDS heeft gereisd, een kleine samenvatting: De cruiseferry is géén stalen flat waarop je maar moet wachten tot je er bent. Nee, in tegendeel: we bevinden ons op een waar varend hotel van alle luxe voorzien. Er zijn verschillende restaurants, ruimtes voor avond- en nachtvertier, een bioscoop, een bar, noem het maar op: je komt er niets te kort. Een nette hut met douche & toilet, helemaal top. In de ochtend staat het ontbijtbuffet al voor ons klaar: dit doet niet onder voor een ontbijt in een hotel aan de wal! We zijn er bijna, dus nu snel ons motorpak aan, alles inpakken en op naar Schotland. Het links rijden went al snel, op de motor heb je natuurlijk het voordeel dat je stuur altijd aan de goede kant zit! Goed de borden en wegtekens volgen, dan blijkt die gevreesde
54
MOTODRIVE MAGAZINE
rotonde gewoon een rotonde, langs de andere kant. Voordeel is, dat in Engeland, waar we op weg naar Schotland beginnen, alles duidelijk is aangegeven. Op de weg, maar ook langs de weg. De wegen zijn van asfalt, en net als in Nederland van goede kwaliteit. In het begin even lekker doortoeren tot we de rotondes en steden achter ons laten.
AAN HET EINDE VAN DE DUKE'S PASS KEREN WE OM EN WE DOEN HEM GEWOON NÓG EEN KEER!
...
Onderweg zijn de vele tekenen van strijd tussen de Engelsen en Schotten goed te zien. We passeren verschillende 'Battlefields', en krijgen een goed beeld van hoe hier gevochten werd om elke meter land: wij snappen dat wel, Schotland lijkt nu al de moeite waard. Steeds
heuveliger wordt het, en stiller. Een mooi moment om eventjes de benen te strekken. Op de grens met Schotland heet een Schotse doedelzakspeler ons welkom. Natuurlijk gaan we met hem en onze motoren op de foto. Voor een kleine fooi - Engelse of Schotse ponden, het is hem om het even - lacht hij vriendelijk op ons eerste Schotse vakantiekiekje. Dan passeren we Jedburgh. De ruïnes van de abdij torenen boven de stad uit. Jedburgh Abbey is een goede plaats voor een koffiemet-gebakstop. Wanneer we Edinburgh bereiken, zien we in de verte al de eerste ijzeren cantilever brug die in 1890 over de Forth geopend werd. Het is een imposante spoorbrug, zo sterk dat hij een orkaan kan weerstaan. Dat gold niet voor de ernaast gebouwde autobrug. Die is na 20 jaar al aan vernieuwing toe. We kunnen de verleiding niet weerstaan om even te gaan kijken bij “Scotland’s national