Ik ben een tevreden bewoonster

Mevrouw Pouw woont al vier jaar in Coloriet de Sfinx ‘Ik ben een tevreden bewoonster’

Mevrouw Pouw-Nijbakker (89) kwam vier jaar geleden op de Scarabee van Coloriet de Sfinx in Zeewolde wonen. Tegenwoordig woont ze in een mooi appartement in de Ankh en ook hier zit ze helemaal op haar plek. ‘Ik ben een tevreden bewoonster’, zegt ze.

Hoe bent u in de Scarabee terechtgekomen? ‘Mijn man en ik bewoonden een bovenwoning in Diemen. Een broer van mijn man woonde in Zeewolde en nadat we op zijn huis hebben gepast toen hij op vakantie was,

zijn we naar Zeewolde verhuisd. Daar hebben we nog vijf jaar met veel plezier gewoond. Mijn man genoot ervan om in zijn rolstoel in de tuin te zitten en we gingen er veel op uit. Toen hij was overleden, wees mijn dochter me op de uitbreiding van de Sfinx. Dat werd toen nog gebouwd. Ik ben samen met haar, mijn andere dochter en zoon gaan kijken en we waren allemaal enthousiast.’ Hoe bevalt het wonen in de Sfinx? ‘Het was in het begin natuurlijk wel even wennen, zonder mijn man. Maar ik heb het hier altijd prettig gevonden. Ik woon nu sinds drie jaar op de Ankh en daar was ik een van de eerste bewoners. Inmiddels ben ik nog de enige die hier vanaf het begin woont. Het is steeds weer wennen als er een nieuwe bewoner komt, maar dat lukt wel. Met de een kan ik beter opschieten dan met de ander. Dat is eigenlijk altijd zo.’ U heeft een mooie kamer ‘Ja, prachtig hè? Ik ben er heel erg blij mee. Het is mooi ruim, met een eigen keukenblok en voldoende plaats voor de koelkast. Ook heb ik een ruime slaapkamer en ben ik erg blij met het uitzicht. Ik hád een mooi uitzicht kan ik trouwens beter zeggen. Ik kijk nu uit op Gizeh dat in aanbouw is. Ach, iedereen wil een mooi huis, dus ik heb het ervoor over. Als de steigers straks weg zijn, er gordijnen hangen en leuke plantjes op het balkon staan dan ziet het er alweer heel anders uit!’ Voelt u zich thuis bij Coloriet? ‘Er werken hier stuk voor stuk geweldige meiden die voor iedereen klaarstaan. Niets is ze te gek. Ze helpen me nu ook bij het douchen en daar ben ik blij om. Ik ben een paar keer gevallen – ik moet ook echt eens iets rustiger aan doen – dus ik durf niet zo goed alleen te douchen. Zo fijn dat ze dan bij je blijven staan totdat je klaar bent. Ik kan me gelukkig nog aardig redden en ga nog regelmatig even naar het centrum. De winkels zijn lekker dichtbij.’ Wat waardeert u het meest? ‘Met één bewoonster klikte het vanaf het begin. Zij noemt me mijn vriendin, maar ik houd er niet zo van om ‘vriendinnen’ te zeggen. We zitten tijdens het eten naast elkaar. Dan wil ze niet eten en dan zeg ik: “Vooruit, mond open en een hap nemen.” We helpen elkaar. Iedere vrijdag gaan we samen met haar dochter lunchen in de Oude Bieb. Daar kijk ik iedere week naar uit!’ De winkels zijn lekker dichtbij “

”