Pronkboek vlajo basisonderwijs 3de leerjaar

Inspiratie uit het 3e leerjaar ...

‘Carwash en minimarktje’, derde en vierde leerjaar—Heideschool—Vosseslag

Met hun klas van 31 zagen ze vanalles zitten om het goede doel te gaan steunen. Het Droomfabriek‐Indonesië‐project werd de inspiratiebron, maar ook het

schoolproject in Malawi dat de ouders van Wout steunen namen we mee. Mama Mieke liet ons haarfijn aanvoelen welk verschil in kansen de kinderen daar krijgen ten opzichte van ons. (www.draaienvoormalawi.be) Uit de brainstorm die daarop volgde kwamen een massa toffe ideeën (film, fuif , waterattractiepark,…) maar na alles goed afwegen werd gekozen voor een geheel waarin voor elk wat zat: carwash + verse fruitsla + tekeningenverkoop + visput.

In P‐groepen werd alles door de kinderen voorbereid: De groep Product stelde lijstjes op van wat we allemaal nodig hadden. De groep plaats onderhandelde met de directeur over waar alles kon doorgaan. De groep prijs zocht naar passende verkoopprijzen, terwijl de groep personen een werkrooster opstelde. En de groep promotie ontwierp affiches en flyers om de klasactie bekend te maken!

Het enthousiasme van de kinderen was enorm, zodat op een weekje alles in kan‐ nen en kruiken was!

Dinsdag 31 mei was het dan eindelijk Droomdag. Iedereen kwam gepakt en ge‐ zakt toe met emmers, sponsen, visputpak‐ jes en fruit. In de voormiddag viel nog een dikke regenbui uit de lucht; net goed, want zo hadden we ineens veel regenwater voor de carwash! In de namiddag werd alles klaargezet, fruitsla gesneden en pakjes ingepakt. We waren in een mum van tijd klaar om de gasten te ontvangen...

Om 15u ging de poort open, en schoot iedereen vol bedrijvigheid in gang, want de eerste klanten stonden reeds te wach‐ ten. De tijd vloog voorbij, en om 17u slo‐ ten we ons Droomfabriekje moe en vol‐ daan met een hele mooie opbrengst af!

Supermomentje: De tractor van de papa van Michael kon ook wel eens een wasbeurtje gebruiken.

Aan de kassa kreeg hij te horen dat de rekening daarvoor 36 euro was… “Dat moet je me toch eens uitleggen!” was papa’s reactie.

“Awel”, antwoordde Dario: “De normale prijs is 9 euro, maar uwen auto is 2 keer zo groot, dat is 18, maar hij is ook nog eens dubbel zo vuil! Dus 36 euro :‐)” Jaja, doorwinterde commercanten daar aan de carwashkassa!

Koning Boudewijnschool Oostkamp - 3e leerjaar

De leerlingen van het derde leerjaar realiseerden, na afloop van het thema ‘De gemeente’ een eigen ondernemend project in hun gemeente Oostkamp: “ Na een lange brainstormsessie beslisten we samen om een speelstraat in te richten. We schreven een brief naar onze burgemeester en kregen zo de toestemming.

Samen met onze droomcoach gingen we van start en bedachten hoe we de dag konden invullen.”

De straat werd het decor voor een eigen fietsparcours, om lekker te picknicken, te krijten, gewoon wat te zonnen, … De sfeerbeelden spreken voor zich!

De juffen van het 3e leerjaar

VBS (De Haan) We hebben een stad ge-

Ik vind onze stad heel

maakt met papieren huis-

mooi en het wordt nog

jes. Weten jullie hoe je

mooier met een lampje.

dat doet? Je kleurt eerst

Maar met de Märklin trein

huisjes, dan knip je ze uit

van Bas erbij is het hele-

en dan plak je ze samen.

maal cool. Hoe maakten wij

Je kunt ook voor verlich-

zo’n lampje? Je draait een

ting zorgen met een scha-

lampje in de fitting, je

kelaar, een lampje en een

verbindt de mindraad en

batterij. We hebben nu

de plusdraad aan de batte-

verlichting, maar ook een

rij en als het lampje

trein. De papa van Bas was

brandt wordt alles nog

We hebben een stad ge-

Het derde leerjaar van VBS De Haan ging met de techniekfiches aan de slag!

maakt. Er staan heel veel huisjes in met zelfgemaakte lichtjes. Voor de lichtjes heb je een striptang en een schroevendraaier nodig. We maakten ook zelf een schakelaar met splitpennen en een papierklemmetje. Er rijdt ook een Märklin treintje in rond. Het was fantastisch

Onze elektrische stad werkt op batterijen.

We hebben het gemaakt met een Märklin treintje erbij. Er zijn veel soorten gebouwen: een school, een ziekenhuis, een stadhuis, winkels, gewone huizen en villa’s. Er brandt ook licht in die huisjes. Weet je hoe?

Achter die huisjes zitten draden en die zijn verbonden met een batterij.

Onze stad is opgebouwd met papieren huisjes en daar moesten we lampjes in

Het was leuk om de huisjes te kleuren. Als ze klaar waren, mochten we beginnen met de verlichting. We hadden nodig: papierklemmetjes, een kartonnen vierkantje, splitpennetjes, stroomdraad, een lampje, een fitting en een batterij. Om 14 uur kwam Bart, de papa van Bas het Märklin treintje installeren. Ik mocht meehelpen. Toen ging de bel. Nu al? Het was

We hebben een stad van papier gebouwd. Ik vond het leuk om een stad te maken. In onze stad ligt zelfs een treintje. We hebben veel moeten kleuren aan onze huisjes en we hebben ook met elektrici-

Ik heb 8 of 9 huisjes gemaakt. Bas en zijn papa maakten een supermooi Märklin treintje. Dat vond iedereen natuurlijk fantastisch. We mochten ook nog verlichting in de huisjes steken. Papa Bart zei dat we ook nog zijdepapier voor de venstertjes konden lijmen. Ik vond het superleuk en nu is het af.

installeren. Zo moet je tewerk gaan: je draait het lampje in de fitting. Daarna moet je de stroomkabeltjes strippen, dat doe je met een striptang. Aan de uiteinden maak je papierklemmetjes vast en die verbind je dan met een schakelaar die op zijn beurt aan de batterij vasthangt. Toen moesten we de lichtjes in onze huisjes plaatsen. Onze stad is supercool!

De duinpieper (Westende) Elk jaar gaat het derde leerjaar van De Duinpieper in deze kustgemeente met De Droomfabriek aan de slag. En dat resulteert telkens in trotse leerlingen die vol Žǀ ĞƌŐĂǀ Ğ ĞŶ ĞŶƚŚŽƵƐŝĂƐŵĞ ŚƵŶ ĚƌŽŽŵŐĞŵĞĞŶƚĞ ĞŶ ŚƵŶ ƌĞĂůŝƐĂƟĞƐ ŝŶ ĚĞ ŬůĂƐ ƉƌĞͲ ƐĞŶƚĞƌĞŶ ĂĂŶ ĂůůĞ ĂĂŶǁ ĞnjŝŐĞŶ͊ dĞůŬĞŶƐ ƉƌĂĐŚƟŐ Žŵ ƚĞ njŝĞŶ ͘​͘ ͘

‘t Brugje Bassevelde (3e leerjaar)

Als leerkracht van een derde leerjaar keek ik enerzijds enorm uit naar het project van de droomfabriek, maar an-

derzijds had ik ook veel praktische vragen daaromtrent. Was het haalbaar ? Kunnen achtjarigen een bedrijfje opzetten, leiden en er winst uithalen ? ‌ Het leek me aanvankelijk bijna onmogelijk om hen ,als leerkracht, los te laten en niet te begeleiden zoals van ons toch altijd gevraagd wordt.

Onze school had in september beslist om deel te nemen aan dit project en ik had het pas ingeplant begin maart. Dus ik had voldoende tijd om na te denken hoe ik deze drie actieve Droomfabriekweken vorm kon geven.

Als droomcoach had ik een kok gekozen omdat het werkboekje van de derde klas hoofdzakelijk over een restaurant gaat.

Onze droomcoach kwam op 1 maart de klas binnen met een bakje, waarin enkele keukenkruiden, echte kokskledij, een garde, een spatel en een chinoise zaten, en ook een speciaal koksboek en enkele kleine pannetjes. Netjes voorzien van een schriftelijke voorbereiding begon Rudi, onze droomcoach, aan zijn uitleg. Hij vertelde ook op een boeiende manier hoe bij hem de liefde voor het koken ontstaan was.

Interessant om weten is dat sommige van mijn leerlingen bij Rudi al kinderkookles hadden gevolgd. Toen ze dus mochten raden wat we de komende weken zouden doen, gingen ze bijna door het dak.

Acuut enthousiasme !

Eerst zouden we voor Doedel een droomdorp maken. Maar omdat Doedel onze gemeente, Bassevelde, niet kende, vonden we het fijn om voor hem en zijn familie een maquette van onze groene plattelandsgemeente te knutselen.

Om dat waarheidsgetrouw en correct te kunnen uitvoeren moesten we uiteraard eerst op verkenning gaan binnen in de dorpskern van ons dorp.

Beladen met fototoestel, pen en papier gingen we op een zonnige middag begin maart op stap.

Vooraf hadden we in de klas alle zaken en winkeltjes in het dorp opgelijst en verdeeld onder de leerlingen. Elk had zijn verantwoordelijkheid over enkele Basseveldse zaken. Daarvan moesten alle details heel accuraat genoteerd worden.

Terug in klas begon het architectenwerk. Aan de hand van de kopies van de huisjes werd er geknipt, gekleurd, gevouwen en geplakt. Er werden naambordjes geschreven en op de geveltjes gekleefd.

Het digitale fototoestel werd voortdurend geopend om nog maar eens naar dit detail te kijken of om te zien welk lettertype deze winkelreclame had, of om te weten wat de kleur van het dak was.

Geconcentreerde roodgekleurde leerlingen zaten plichtsbewust te werken, als op een echt kantoor.

Naar buiten gaan tijdens de speeltijd wilden ze niet meer. Vlug even gaan plassen en doorwerken. Gebeten door de

Toen hij aankwam, bleek hij ook vliesbehang en behangerslijm bij zich te hebben.

Omdat ons dorp kasseien heeft, had Rudi vlies gekozen met bobbeltjesreliëf. De leerlingen hielpen knippen, plakken en kleuren. Eens dit klaar was, werden de huisjes geplaatst. Dit was niet zo makkelijk. Want waar was de Assenedestraat en de Sint- Bernardusstraat en het Dorp op onze maquette ? Er was behoorlijk wat oriëntatiezin voor nodig.

Maar samen redden we het wel!

Alles was gebouwd. Eén van de leerlingen had het idee om midden op de maquette een doos met groene wasco‟s te plaatsen en alle weiden en tuintjes moesten groen gekleurd worden. En of ze kleurden !!!

De volgende dag kwamen de leerlingen aan op school met zakken autootjes, tractors, koetjes en paardjes, playmobil -bomen, speeltuigjes en noem maar op.

Het was echt mooi! Dit was nu eens Bassevelde in het klein. En Doedel…die was tevreden, hoor!

Elke volwassene, die onze klas binnenkwam, en dit knutselwerk zag, bewonderde ons en zocht meteen herkenningspunten. Dat duurde niet lang, want prompt werden alle winkels, verzekeringskantoren, cafeetjes…herkend.

Vanaf dat moment en nu nog steeds kunnen de leerlingen het niet laten om op vrije momenten even te gaan spelen in

In groepjes van 3 à 4 leerlingen werden dertig kookboeken doorzocht. Het zou niet zomaar een bistro worden, nee, het moest een echt toprestaurant worden want voor één dagje wilden ze aangesproken worden met het woord “topkok”.

Nadat de keuzes van de groepjes bekend waren, werd er geturfd.

Uiteindelijk was het menu gekend : aperitief met garnalengratin – tomatenroomsoep met zelfgemaakte balletjes – scampi’s in look met courgette, worteltjes en prei en peterselie met zelfgemaakte frietjes – frambozenbavarois met merenque – koffie of thee met mini vier vierdengebakjes.

Een serieuze bespreking volgde. Wie werd uitgenodigd ? Waar hielden we ons restaurant ? Hoeveel plaats was daar ? Waar haalden we het geld om onze ingrediënten te kopen ? Hoeveel moesten we vragen per menu ? Welke naam krijgt ons restaurant ?

Al vrij snel werd er beslist dat Rudi, onze droomcoach, zijn woonkamer zou leeghalen en er voor één dag, speciaal voor ons, een restaurant zou van maken. Deze beslissing bracht met zich mee dat de plaats beperkt was en dat we dan enkel onze ouders zouden uitnodigen.

Ons restaurant zou ‘t Doedelbord’ heten. Zoë en Sarah schilderden een naambord. Rudi heeft de prijzen van alle ingrediënten opgezocht en de prijs van het menu helpen bepalen.

Alle gegevens waren gekend. Er kon dus begonnen worden met het maken van een uitnodiging. Alle ingeschrevenen

Justine zag het zitten om bankdirecteur te zijn. Heel plichtsbewust en zonder rekenfouten incasseerde ze het geld en gaf, waar het moest, correct terug.

Rudi maakte ons boodschappenlijstje en op dinsdag, 16 maart trokken wij naar de plaatselijke middenstanders om alles te gaan halen.

Leuk om alweer eens op straat te lopen en bovendien in elke winkel een snoepje te krijgen.

Gepakt en gezakt trokken we richting school. ‟s Middags kwam Rudi alles ophalen om fris te kunnen bewaren in zijn berging.

In klas maakten we een lijst van de taken in een restaurant. Sommige leerlingen uitten hun voorkeuren, maar toen de naamkaartjesdoos bovengehaald werd, zag iedereen in dat er, hoe dan ook, hard zou moeten gewerkt worden.

Iedereen kreeg meerdere taken toebedeeld : zaalschikkers, soepploeg, frietenploeg, scampiploeg, frambozentoetjesploeg, cakejesploeg, ontvangstcomité, opdienploeg, afruimploeg, 2 sommeliers en een afwasploeg.

En dan…onze grote dag…17 maart 2010…de dag van ons restaurant ’t Doedelbord.

Het naambord van ons restaurant werd aan de gevel van het huis geplaatst. En dan was iedereen meteen actief.

Soepgroenten spoelen en snijden, aardappelen schillen en in frieten snijden, scampi’s pellen en het darmkanaaltje verwijderen, vier vierdenbeslag maken, de zaal schikken en de tafels dekken, frambozenbavarois maken…

Ondertussen kon er soms een beetje buiten gespeeld worden.

Tussen 11 uur en 11.30 uur aten wij ons lunchpakket op ,want om 12.00 uur zou het beginnen.

De eerste genodigden kwamen al iets vroeger dan verwacht. Maar niet getreurd, het waren Mieke van Vlajo en mevrouw Directrice. Zij kregen de toestemming om eens achter de schermen te komen gluren. En of ze verwonderd waren van onze werkkracht en onze plichtsbewustheid !

Druppelsgewijs kwamen de andere genodigden toe en zat ons restaurant afgeladen vol.

Nu werd het serieus. Sommige obertjes hadden gezorgd voor kledij in zwart en wit. Alle gangen werden zorgvuldig opgediend, met smaak geproefd en met lof beoordeeld.

In de keuken werd er door iedereen hard gewerkt. Aan de keukenkasten hing de taakverdeling. Ik betrapte sommige leerlingen in het controleren ervan. Was er niemand, die zijn taak probeerde te verzuimen ? Oei, toch wel eens één keer ! Geen medelijden, Preben moest en zou afwassen, zin of niet. Hij wou even buiten spelen, maar werd terstond teug in de keuken gehaald en een vaatdoek aangeboden. Niets aan te doen, de plicht riep! Ongelofelijk hoe-

Rond drie uur was alles opgesmikkeld. Stilaan vertrokken de genodigden huiswaarts, voldaan en vol bewondering voor onze prestaties.

Wij waren moe, ruimden toch nog het laatste op en speelden nog een beetje buiten.

Iets over vier uur zijn we met de fiets aangekomen op school.

Het was ons gelukt een restaurant voor één dag te openen. We zijn fier op onszelf! In de week daarop hebben we nog het doedelfamilietoneeltje gespeeld.

En… we hielden een brainstorming rond onze verdiende winst.

Wat zouden we daarmee doen ? Uiteindelijk hebben we beslist om een daguitstap naar Boekhoute te maken.

We hadden de zon besteld en ze was inderdaad van de partij.

We zijn met de fiets gegaan, hebben het bezoekerscentrum bezocht met een gids, zijn naar een speeltuintje geweest, hebben daar gepicknickt en tijdens de dag kregen we twee ijsjes, enkele snoepjes en een paaseitje.

Met de rest van de winst maakten Justine en haar mama een bloemstukje voor Rudi en zijn vrouw en kan de prijs van onze toekomstige schoolreis met een dankbare korting verminderd worden.

Boudewijnschool Oostkamp— 3e leerjaar

Een aantal jaren terug ging BS Boudewijn (Oostkamp) op stap in de geŵĞĞŶƚĞ͘ ĂĂƌ ŐƌŽĞŝĚĞ ĚĞ ŝŶƐƉŝƌĂƟĞ Žŵ njĞůĨ ĞĞŶ njĂĂŬ Ƶŝƚ ĚĞ ŐƌŽŶĚ ƚĞ ƐƚĂŵͲ ƉĞŶ ƟũĚĞŶƐ ͚ Ğ ǁ ĞĞŬ ǀ ĂŶ ĚĞ ƐŵĂĂŬ͛ ͘ Ŷ njĞ ǁ ĞƚĞŶ ǀ ĂŶ ĂĂŶƉĂŬŬĞŶ͕ ŚŽŽƌ͊ De juf vertelt …

Tijdens de eerste les maakten de leerlingen kennis met Doedel de dro(o) medaris. Hij nam de kinderen mee in zijn gemeente waarbij het restaurant ‘De Lekkere Hap’ een belangrijke stopplaats was.

Doedel vertelde de kinderen over de 5 P’s in een restaurant. Zo leerde hij hen wat meer over het Personeel, de Prijzen en de Producten. Ook de WůĂĂƚƐ ǁ ĂĂƌ ŚĞƚ ƌĞƐƚĂƵƌĂŶƚ ŐĞǀ ĞƐƟŐĚ ǁ ĂƐ ĞŶ ĚĞ WƌŽŵŽƟĞ ůĞĞŬ ĚĞ ŬŝŶĚĞƌĞŶ erg belangrijk.

Algauw begonnen de kinderen te dromen over een eigen restaurant, maar dat leek hen niet zo eenvoudig. Toch wilden de juffen iets doen met die 5 W͛Ɛ ƟũĚĞŶƐ ĚĞ ǁ ĞĞŬ ǀ ĂŶ ĚĞ ƐŵĂĂŬ͕ ŵĂĂƌ ǁ Ăƚ͍ ͍ ͍ De hersentjes begonnen te werken en de kinderen dachten aan de voorbije jaren. Zo kwamen ze tot het besluit dat het jaarlijkse ontbijt toch wel veel werk vroeg van de juffen en meesters.

Het idee was geboren: “Wij gaan helpen bij het ontbijt!”

Het voorbereidende werk…

Door al dat brainstormen merkten de kinderen algauw dat er heel wat werk aan de winkel was.

Er werden magazijniers aangesteld. Zij moesten alle producten oplijsten, de leerlingenaantallen opvragen, de tafelschikking uitdokteren, …

We hadden ook versierders. Zij waren verantwoordelijk voor het versieren van de zaal, het ontwerpen van de naamkaartjes, …

Ook de ontwerpers hadden veel werk. Zij maakten de koksmutsen, ontwierpen de badges voor het personeel, … ϐ Ǧ ers ontwierp en in alle klassen reclame ging maken.

Het moment waar we allemaal naar uitkeken…

De kinderen kwamen met plezier wat vroeger naar school en gingen meteen aan de slag: alle tafels werden geschikt, andere kleren werden aangetrokken, de badges werden opgespeld en dan was het zover… De hongerige kinderen van de eerste graad waren in aantocht! Na een mooie verwelkoming namen de kinderen plaats. Daarna schoot de bediening in actie: er waren banaanopeners, boterhamsmeerders, beleggers, …

Met dank aan…

Onze droomcoaches die ons leerden koken: - mama van Mila - mama van Taı̈sha - mama van Nathan - oma van Delphine - oma van Detmer en Tiemen - opa van Lukas Onze sponsors: Alle winkels en bedrijven in de buurt.

Juf Francine: Zij ging alle boodschappen ophalen.

Directeur Marianne: Van haar kregen we toestemming om het ontbijt te organiseren.

Juf Valé rie en juf Aline: Zij hebben ons droomavontuur van A tot Z begeleid en zorgden ook voor dit mooie boekje. & Last but not least: Wij bedanken ook graag elkaar voor deze toffe week!

Tiemen – Julie – Megan – Emily – Thibaut – Nathan – Zoë – Chayenne – Isaura – Jovi – Dylan – Max – Detmer – Delphine – Taı̈sha – Yasmina – Mila – Emma – Ilona – Jaimie – Lara – Phebe – Lukas – Soetkin – Klaudia

De Stappe — Stabroek

De leerlingen van het derde leerjaar uit “de Stappe” Stabroek hebben 3 weken lang hard gezwoegd aan het project „mijn gemeente‟. Zij stampten een restaurant uit de grond genaamd ‘De

paasklok’. Zij verzorgden met

hart en ziel een heerlijke paasbrunch voor familie en vrienden met keuze uit twee menu‟s.

Iedereen -gekleed en geoefend in zijn rol- plaatste het restaurant op de kaart met een groot succes! De kinderen genoten met volle teugen van de verantwoordelijkheid die ze kregen. Het project leefde zowel op school als thuis. Prijzen berekenen, menu‟s opstellen, uitnodigingen maken, plattegronden uitwerken, versiering maken, taakverdeling oefenen, promotiefiches uitwerken, kleding maken,…alles werd met evenveel enthousiasme onthaald. Links van de zaal was het restaurant zelf en de buffettafels, rechts van de zaal kon je al het werk van de kinderen bekijken in de vorm van een tentoonstelling.

Onze droomcoach stond ons ook met woord en daad bij! Voor rakkers van het derde leerjaar, stond zelfs ik met verbazing te kijken hoe zij 42 genodigden bedienden! Een dikke bravo voor heel het derde leerjaar! We zouden het zo overdoen!

De juffen van’t 3de lj "De Stappe" Stabroek

Melgesdreef (Merksem)

“Mijn gemeente: Merksem”: project De Droomfabriek Wij hebben met het hele derde leerjaar van onze school een project gedaan over onze gemeente Merksem.

We zijn eerst op fotozoektocht geweest door Merksem. Tijdens onze tocht hebben we foto’s getrokken van allerlei belangrijke en oude gebouwen. Juf Valerie vertelde ons ook iets meer over de geschiedenis van onze gemeente. Wist je bijvoorbeeld dat er tijdens de tweede Wereldoorlog een V-bom op ons oude gemeentehuis is gevallen?

In het districtshuis zagen we een grote maquette van Merksem en dat vonden we echt superindrukwekkend.

We kwamen tijdens onze themakring op het idee om een fototentoonstelling te doen en een reuzegrote maquette te maken van onze school.

Als winstgevende organisatie hebben we een restaurant georganiseerd waarbij de ouders eerst een bezoekje konden brengen aan ons kinderrestaurant en nadien een lekker hapje konden komen eten.

Wij, de kinderen van het derde leerjaar, hebben het eten zelf gemaakt en we zorgden ook voor het ontvangst van onze gasten, we verzorgden de bediening, gidsten hen rond, ‌ Het was echt een geslaagde afsluiting van een geweldig project!!!!

De juffen en de leerlingen van het

Coördinator Jurn ging, uit nieuwsgierigheid, ook een kijkje nemen en pende dit neer: Vrijdag was ik op bezoek in Merksem, Melgesdreef (GO) voor een voorstelling van het project in het derde leerjaar. Ik ŵŽĞƚ njĞŐŐĞŶ ĚĂƚ ŵĞŶ ĚĂĂƌ ŝŶ ŚĞƚ ĚĞƌĚĞ ůĞĞƌũĂĂƌ ĚĞ ďŽŽĚƐĐŚĂƉ ŐŽĞĚ ďĞŐƌĞƉĞŶ ŚĞĞŌ͘ Ğ ŚĞďďĞŶ ŚĞƚ ďŽĞŬũĞ Žǀ Ğƌ ĚĞ ŐĞͲ ŵĞĞŶƚĞ ĂůƐ ůĞŝĚƌĂĂĚ ŐĞďƌƵŝŬƚ͕ ŵĂĂƌ ŚĞďďĞŶ ŽŽŬ ĚĞ ǁ ĞďƐŝƚĞ ŐĞďƌƵŝŬƚ Žŵ ŽƉĚƌĂĐŚƚĞŶ ĐŽƂƉĞƌĂƟĞĨ Ƶŝƚ ƚĞ ǁ ĞƌŬĞŶ͕ njŝũŶ ďĞͲ wust op zoek gegaan naar talenten bij kinderen, …

De kinderen konden bovendien goed verwoorden wat ze gedaan hadden. Zo konden ze bij het bouwen van hun droomŐĞŵĞĞŶƚĞ ŶŝĞƚ ĞŶŬĞů ǀ ĞƌƚĞůůĞŶ Žǀ Ğƌ ĚĞ ĂĐƟǀ ŝƚĞŝƚ njĞůĨ͕ ŵĂĂƌ ŬŽŶĚĞŶ Ğƌ ŵĞƚĞĞŶ ďŝũ ǀ ĞƌƚĞůůĞŶ ĚĂƚ ŚĞƚ ŶŝĞƚ ŐĞŵĂŬŬĞůŝũŬ ǁ ĂƐ om tot een consensus te komen en ‘hoe’ ze uiteindelijk tot een akkoord gekomen waren. Sommige kinderen vielen echt op in de leeromgeving en men kreeg zicht een betrokkenheidsspoor van deze kinderen. Ook ouders (allochtoon en auƚŽĐŚƚŽŽŶͿ ƚŽŽŶĚĞŶ ǀ ĞĞů ďĞůĂŶŐƐƚĞůůŝŶŐ ĞŶ ǁ ĂƌĞŶ njĞĞƌ ƉŽƐŝƟĞĨ Žǀ Ğƌ ĚĞ ŵĂŶŝĞƌ ǁ ĂĂƌŽƉ ĚĞ ůĞĞƌŬƌĂĐŚƚĞŶ Ěŝƚ ŚĂĚĚĞŶ ĂĂŶŐĞͲ pakt. ƌ ǁ ĂƐ ĞĞŶ ƚĞŶƚŽŽŶƐƚĞůůŝŶŐ ŵĞƚ ŐŝĚƐĞŶ Žǀ Ğƌ ĚĞ ŐĞŵĞĞŶƚĞ ĞŶ ĚĞ ŵĂƋƵĞƩ ĞƐ ǀ ĂŶ ĚĞ ƐĐŚŽŽů ĞŶ ŚƵŶ ĚƌŽŽŵďƵƵƌƚ͘ , Ğƚ ƌĞƐͲ taurant werd volledig door kinderen gerund, met de hulp van enkele vrijwilligers. Ze deden alles werkelijk zelf met een heuse taakverdeling: afruimers, sommeliers, obers, afwassers, keukenpersoneel, koks, onthaal, kassa, … Alles kwam duidelijk vanuit de kinderen. Alles werd ook door hen gemaakt: eten, placemats, tafelversiering, uitnodiging, gastenboek,…

Kortom de boel draaide daar op de kinderen. En van financiële opvoeding gesproken, kreeg je hier ook mooie voorbeelden te zien. Ze waren ook op bezoek geweest in een echt restaurant om ideeën op te doen. t Ăƚ ŚĞď ŝŬ ǀ ŽŽƌŐĞƐĐŚŽƚĞůĚ ŐĞŬƌĞŐĞŶ͍ D ĂƌŽŬŬĂĂŶƐĞ ƐŽĞƉ͕ ƐƉĂŐŚĞƫ ͕ ƉƵĚĚŝŶŐ ŵĞƚ ŬƌŝĞŬĞŶ ĞŶ ŬŽĸ Ğ͘ >ĞŬŬĞƌ͊

Wildenburg (Wingene) De leerlingen van het derde leerjaar realiseerden, na afloop van het thema ‘De ŐĞŵĞĞŶƚĞ͛ ĞĞŶ ƉƌĞƐĞŶƚĂƟĞ ŽƉ ŚĞƚ ŐƌŽƚĞ ƐůŽƚŵŽŵĞŶƚ ǀ ĂŶ ĚĞ ƐĐŚŽŽ>͘ dŝũĚ Žŵ ƚĞ gaan pronken met wat de klas allemaal ondernam de laatste weken ...

Manitoba (Brugge)

Het Reuzenhuis (Tielt)

In klas 3 ontwerpen de leerlingen hun droomstad. Het marktplein vormt het middelpunt. Er werd gekozen voor een achthoekig trefpunt voor de bevolking met een zwembad of vijver.

Misschien wel een zwemvijver? Aan de andere kant van de markt komt een parkje of een bosje. Ook een heus stratenplan werd aangelegd.

Tijdens deze planning viel de goede samenwerking op. In deze klas konden ze dan ook honderduit vertellen over hun verdere plannen. Hun stad wordt echt wel een plaats voor ũŽŶŐ ĞŶ ŽƵĚ͕ ƐƉŽƌƟĞĨ ĞŶ ŵƵnjŝƐĐŚ͘ Ğ ŐĞďŽƵͲ wen zijn alvast ontworpen en krijgen hun ƉůĂĂƚƐ ŽƉ ĚĞ ŵĂƋƵĞƩ Ğ͘ Het Reuzenhuis Tielt

VBS Boven-Lo (Boven-Lo)

Nog meer uit het 3e leerjaar ...

t Ğ ŬƌŝũŐĞŶ ƌĞŐĞůŵĂƟŐ ĨŽƚŽ͛ Ɛ ĞŶ ǀ ĞƌƐůĂŐĞŶ ǀ ĂŶ ƐĐŚŽůĞŶ Žǀ ĞƌĂů ŝŶ ŚĞƚ ůĂŶĚ͘ , ŝĞƌ krijgen jullie een overzichtje van enkele scholen die ons de ‘bewijzen’ van een geslaagd, ondernemend project doorstuurden.

Groetjes uit Bredene, De Haan, Middelkerke en Westende.