Z
Ziel en zaligheid
Kunstenares Madeleine van der Laan uit Hilversum maakt batikwanddoeken. Op jonge leeftijd raakte zij gefascineerd door het batikken: een eeuwenoude techniek afkomstig van het Indonesische eiland Java waarbij stof door middel van verf en bijenwas wordt voorzien van decoratie. Sindsdien ontwerpt zij prachtige wanddoeken in allerlei kleurschakeringen. Als kind kreeg Madeleine schilder- en tekenles van haar eigen moeder. Haar moeder, Connie van der Laan- Van den Ende, was een bekende kunstschilderes uit Laren. Zij had de Rijksakademie van beeldende kunsten gevolgd in Amsterdam en gaf thuis groepsles aan kinderen. Toen Madeleine zestien jaar was volgde zij lessen boetseren, emailleren en batikken. “Van begin af aan vond ik batik het meest fascinerend.” Al snel volgde de eerste expositie, samen met haar moeder en twee andere kunstenaressen in ‘t Spant in Bussum. Haar eerste opdrachten volgden in de jaren erna. Zo maakte zij een groot doek voor het kantoor van een zakenman. “Hij had een leeuw als embleem en deed zaken in allerlei Europese landen. Die landen en dat embleem heb ik toen verwerkt in het ontwerp. Dat was een leuk begin.” Op haar negentiende emigreerde Madeleine naar Zuid-Spanje. “Daar heb ik veel batikwerk gedaan.” Vervolgens exposeerde zij in Sevilla in een driesterrenhotel en in Marbella in een vijfsterrenhotel. Deze exposities zorgden voor nieuwe opdrachten. In die tijd kreeg zij ook een dochter. “Zij is half Spaanse en maakt prachtige acryldoeken. De artisticiteit die door de aderen van mijn familie stroomt, duurt nu al drie generaties.” Persoonlijk en uniek De 54-jarige kunstenares woont inmiddels alweer jarenlang in Nederland. De schuur achterin haar tuin heeft zij omgetoverd tot atelier. Hier ontvangt zij mensen die op zoek zijn naar kunst voor hun woonkamer, een speciaal verjaardag- of kerstcadeau of een blijvende herinnering aan een bijzondere gebeurtenis, zoals een huwelijk of geboorte. “Deze plek is heel belangrijk voor me. Als ik hier bezig ben, vergeet ik alles om mij heen en ben ik een gelukkig mens.” Haar moeder had dat ook. “Zij zat in haar atelier te werken terwijl zij een gezin met zes kinderen had. Zij was ons dan gewoon even kwijt.”
90 | by Bianca