Genieten met een grote G, zeker na de vangst van zo’n vis!
zo meer vissen op de stek te krijgen. Die tactiek werpt zijn vruchten af en de volgende sessie kan ik twee mooie schubs aan mijn lijstje toevoegen. Het voeren gaat gewoon door en ik begin me hier al lekker thuis te voelen. Wanneer ik de volgende zaterdag rond middernacht al een run krijg, verandert mijn inzicht over de aasperiode. Na een rustige dril kan ik de vis landen, even denk ik dat het om een betere vis gaat, maar ik vergis me door zijn ongelooflijk korte, hoge lijf. Een mooie ronde schub is al binnen en de beste periode moet er nog aankomen… althans dat is mijn overtuiging. Spijtig genoeg gebeurt er helemaal niets meer. Maar dat is nu eenmaal de mysterie van het vissen. In elk geval heb ik weer een nachtje niet geblankt en gaat het redelijk goed. Ik kan niet wachten om volgende week terug te keren. Het voeren gaat door en de vangsten blijven komen. Weliswaar is het telkens maar één vis per nacht, maar het zijn wel
stuk voor stuk prachtige exemplaren. Ik heb tot nog toe geen vissen gedubbeld en heb nog geen idee of de topvis al op de mat heeft gelegen. De tijd begint wel te dringen nu het najaar voor de deur staat; voor die periode heb ik namelijk andere plannen. Nog een paar sessies te gaan dus. Dinsdag en donderdag ga ik op routine weer voeren. Vrijdag neem ik weer plaats achter de hengels. De avond verloopt ongestoord tot ik ‘s morgens gewekt wordt door een paar ganzen die pal op de stek neerdalen en zo de stilte verstoren. Als daar vis zat, zullen ze nu wel weg zijn, denk ik bij mezelf. Nu ik toch zo vroeg wakker ben kan ik mooi over het prachtige water turen, op zoek naar springende of rollende vissen. Net als ik voorbij één van de hengels loop, denk ik even dat de lijn achter mijn broek blijft hangen, maar nee het is een run! Meteen grijp ik de hengel uit de steunen en trek de hengel krom. De vis zwemt richting het diepe en blijft onophoudelijk tegen de bodem bonken. Na een intense
dril krijg ik de vis moeizaam naar de kant. Door de eerste zonnestralen die over het water schijnen, kan ik een eerste glimp van de vis opvangen. Ik zie meteen dat het om een schub van formaat gaat. Zou het een van de topvissen zijn? Na een kat en muis spel van geven en nemen ben ik uiteindelijk toch de gelukkige winnaar en mag ik met een imposante, lichtgekleurde schub poseren. Hier word ik even stil van… De volgende sessie word ik ‘s morgens wakker door de meerkoeten. Zij hebben ook al goed door waar mijn voerstekken zijn, ze zitten er goed op moet ik zeggen. Er wordt ook niets meer gevangen. Na deze sessie houd ik het dit jaar voor gezien op dit water, maar de afgelopen maanden waren genieten met een grote G. Iets wat tegenwoordig vaak wordt vergeten in de kilorace…
Tom Onincx
Hengelsport rond de Domstad 0612 45