A Jillotina
54
Allariz, que está catalogado como o único caso de licantropía clínica diagnosticada en España. Tratábase dun psicópata, considerado o primeiro asasino en serie español. Laura González Vázquez , 4º ESO B Secuestradas polos mouros vivían nas costas de Galicia, en castros, castelos, pozos , etc. Pero sempre baixo a auga o a terra onde gardan valiosísimos tesouros. Reciben moitos nomes ( madamas, donas, encantos, fadas,,,). Son mulleres belísimas ( cabelo roxo, pel branca, meixelas avermelladas … ) e encantadas, que teñen grandes aptitudes para o baile e a composición e interpretación de cancións. Teñen a capacidade de adoptar formas diversas, mais elas prefiren a de serpe ou cóbrega.Gústalles aparecer ao lado da súa morada en pleno día desta forma ( sobre todo o día de San Xoán).Se un home as ve, é seducido por elas e a única forma de que ela tamén se namore deste humano é rompendo o encantamento que pesa sobre a moura, bicándoa ou facendo o ritual que lle indique. Se logra rompelo, conseguirá desposar a moura, agora, roto o encanto, convertida nunha femosísima moza, e posuír o tesouro que esta gardaba. Todas as mouras teñen moitas riquezas, entón o que case con elas será rico e a boa sorte estará sempre con el. A relación entre mouras e humanos baséase no intercambio de bens, que son usualmente favorables só para os últimos. De aí a famosa frase que os humanos usaban para contactar coas mouras : “Dáme da túa riqueza e eu dareiche da miña pobreza”, ou a que empregaban as mouras para contactar cos humanos : “ … dicían os penedos : dáme a vosa pobreza e eu dareiche da miña riqueza”. Entre os bens campesiños que estes daban aos mouros o leite xogaba un papel moi importante, xa que é un produto especialmente apreciado polas donas. Precisamente, unha das formas máis usuais de romper o encantamento é substituír o bico polo ofrecemento dunha cunca de leite. As mouras tamén se caracterizaban por ser moi vingativas e interesadas. A maioría dos tratos que fan cos humanos teñen que manterse en segredo, porque se non, o ouro que estas dean, converterase en carbón. Unha das mouras máis coñecidas é Brancaflor, filla do demo. É a menor de tres irmáns. Ela é a que axuda a Xan, un home que perdera a alma xogando ás cartas co demo, e para recuperala tiña que ir ao castelo de Irás e Non Volverás e superar diversas probas que esta moura lle axuda a pasar. Ao final, namóranse e escapan xuntos. Lara Rodríguez Expósito, 4º ESO B As fadas existen dende que o home existe, foron creadas con eles, e as lendas que falan delas proveñen de moi antigo. As fadas son unhas amorosas compañeiras dos amantes, poetas, músicos, escultores ,escritores e toda persoa relacionada coa arte. As fadas, musas son presentadas a miúdo como amables, amorosas, invisibles, caprichosas, esquivas ou sensitivas. O home nunca puido resultar alleo aos seus encantos, por iso as busca incansablemente e lémbraas transmitíndoas de xeración en xeración. Para os humanos as fadas viven nun mundo único e especial no que sempre é primavera, e as cores brillan con máis intensidade, onde o amor se respira unido ó arrecendo das flores. Pero as fadas viven entre os artistas, non no mundo que todos cren que viven. Fisicamente son seres diminutos, teñen ás nas costas coa forma das ás das bolboretas. Levan traxes feitos con follas de árbores e flores silvestres. Cando voan non podemos velas, só vemos unha luz que se move, por iso moitas veces confúndense con vagalumes. Xoana Nogueira Fuertes, 4º ESO B