GUIBERT DEL MARMOL OVER REGENERATIEVE ECONOMIE
LOKAAL, COLLABORATIEF, FUNCTIONEEL EN CIRCULAIR Al vijftien jaar reist Guibert del Marmol de wereld rond om leidinggevende organen, raden van bestuur en aandeelhouders te inspireren bij het uitwerken van een strategie voor duurzame ontwikkeling gebaseerd op gedeelde waarden. Het ‘installeren’ van de regeneratieve economie, een model dat meer waarde genereert dan het verbruikt, is het einddoel. GUIBERT DEL MARMOL
V
oormalig bedrijfsleider Guibert del Marmol is voorvechter van wat hij de regeneratieve economie noemt. Een economie die duurzaam ondernemen overstijgt, want “voor duurzaam alleen is het te laat. Daarvoor is onze impact op de biosfeer en onze ecosystemen al te groot geweest. We hebben nood aan een economisch model dat meer waarde genereert dan het verbruikt. Dat is het opzet van de regeneratieve economie”. De waarde wordt gecreëerd aan de hand van vier grote pijlers die we ook in de natuur terugvinden. De regeneratieve economie is: • 1 lokaal: een ‘gereshorede’ economie voor essentiële zaken, met voedsel- en energieproductie op kop; • 2 collaboratief: een deeleconomie waarin peer-to-peer- en deelsystemen kunnen worden uitgerold; • 3 functioneel: geen eigendomseconomie maar een gebruikseconomie, die de nadruk legt op het gebruik en niet op de aankoop van een goed; • 4 circulair: een circulaire economie waarin bijna alles recycleerbaar is en waar afval van product A grondstof of energie voor product B kan zijn.
GEDEELDE WELVAART VOOR ALLE STAKEHOLDERS
Guibert del Marmol wil de klok niet terugdraaien, maar pleit voor een verantwoorde, duurzame groei. “Niemand wil terug naar het
stenen tijdperk, maar het blindelings nastreven van een groei-economie is een misstap. Dat gaat in tegen de natuurwetten: bomen groeien niet tot in de hemel en alles in het universum gebeurt in cycli. Ik geloof niet in groei als dogma, maar ik geloof wel dat de mens zich continu kan ontwikkelen, dat we van elke situatie individueel en collectief kunnen leren en dat de tijdsgeest kan evolueren zodat de echte rijkdom van een land elke dag meer naar waarde wordt geschat.” Rijkdom gaat niet om materiële goederen of de grootte van het bbp. Om wat dan wel? “Zoveel mogelijk mensen toegang geven tot een waardig leven.” Met waardig bedoelt hij: toegang tot gezonde voeding, een gezonde en veilige woonomgeving en een holistische gezondheidszorg die zowel preventief als curatief te werk gaat op fysiek én psychisch vlak.
“HET BLINDELINGS NASTREVEN VAN EEN GROEIECONOMIE GAAT IN TEGEN DE NATUURWET TEN”
“Natuurlijk moet een onderneming rendabel zijn om lonen uit te betalen, onderzoek en ontwikkeling te financieren en de aandeelhouders correct te vergoeden. Maar rendabiliteit is het gevolg van de activiteiten van een onderneming, geen doel op zich. De echte bestaansreden van een bedrijf is volgens mij gedeelde welvaart creëren voor alle stakeholders, met respect voor mens en milieu. De ondernemingen die daarin slagen zijn duurzamer en veerkrachtiger, zowel op korte als op lange termijn. Interessante vaststelling: die filosofie zien we vaker in ondernemingen met hoofdzakelijk familiale aandeelhouders.”
21