026_GPV1QU_20090613_VMGBI
11-06-2009
22:43
Pagina 26
WERKVLOER
“’Ik verwacht tegen 2012, 2014 een vloedgolf van hybridemodellen.” PETER LEYMAN, VROEGER TOPMAN VOLVO CARS GENT, NU AAN HET STUUR BIJ VERGOKAN
q kwartier plat loopt, hoe groter de kans dat je gehoord wordt. Of net niet, misschien (lacht).” Nichemarkt: CO2-vrije wagens Handicaps of geen handicaps, Peter Leyman is er de man niet naar om stilzwijgend toe te kijken tot onze automobielproductie helemaal stilvalt. Zijn droomscenario schakelde een tand bij na deze uitspraak van de burgemeester van Amsterdam. “Die verkondigde: ‘In 2040 zal in Amsterdam geen enkele wagen nog CO2 uitstoten.’ Ik vind dat een fantastisch idee. Londen en Parijs zullen zeker volgen, voor hen is dat een onderdeel van hun citymarketing. Ik ben er rotsvast van overtuigd dat dergelijk scenario er komt, net zoals vandaag al sommige steden terreinwagens verbieden. Laat ons in België een productielijn uitbouwen die in een eerste fase dergelijke CO2-vrije voertuigen fabriceert voor het wagenpark van onze overheden (federaal, gewesten, gemeenten, administraties enzovoort). Met die duizenden voertuigen ben je al minstens twee jaar zoet. Je kan die lijn uitbouwen in één van de vier huidige fabrieken. Tegelijk zou de productie van standaardmodellen voor een groot merk in dezelfde fabriek het broodnodige volume genereren. De overheid kan de opstart financieren, als eigenaar of mits een participatie. In een tweede fase kan je dromen van de Europese markt. Waarom niet?” Bewust of onbewust, feit is dat Leymans visie naadloos aansluit bij de doelstelling van de Europese Commissie om tegen 2020 20 procent van de personenwagens met alternatieve aandrijflijnen te laten rijden.
“Slaan we die weg niet in, dan nemen we afscheid van een industrie die mooi geweest is. Toen ik twintig jaar geleden begon in de automobielsector, werkten er 12.000 mensen bij Opel Antwerpen. Vandaag zijn er dat nog 2.584. Bij Ford is het personeelsbestand over dezelfde periode gedeeld door vier.” Vijf jaar, die uiterste houdbaarheidsdatum plakt Peter Leyman op de klassieke massaproductie van standaardwagens in West-Europa en Noord-Amerika. “Beginnen we vandaag met de uitwerking van mijn toekomstbeeld, dan staat het project binnen de twee jaar op de rails. We hebben nogal wat competentie in de automobielsector, alleen is ze nog niet gecoördineerd. In Nederland weten ze perfect wie met wat bezig is. Ik heb al Belgen ontmoet die versnellingsbakken maken voor Ferrari. Niemand weet dat. We hebben expertise in aandrijflijnen, zij het hybride of elektrisch. Het enige wat we niet hebben - omdat we geen eigen ontwikkelingscentra en hoofdkwartieren huisvesten - is competentie in platformstructuren (het geraamte van de wagen, nvdr).” Aan expertise geen gebrek, maar de (voorlopig) lauwe politieke respons op Leymans toekomstbeeld voorspelt weinig goeds. “Dergelijk project mikt op de lange termijn en overstijgt één legislatuur. Ik vermoed dat onze beleidsmakers vrezen dat een ander met de pluimen zal gaan lopen. Er moeten allicht eerst nog ongelukken gebeuren vooraleer onze politici in gang schieten. Maar het kan perfect, daarvoor verwijs ik altijd naar het failliet van Sabena. De overheid heeft toen alles in het werk gesteld om financiers te vinden voor een doorstart. Eens die een feit was, heeft de overheid zich teruggetrokken uit de nieuwe vliegmaatschappij. Diezelfde werkwijze kan perfect toegepast worden op mijn idee.” Een ding is zeker: CO2 en personenwagens staan vandaag als een tang op een varken in de ogen van de steeds milieubewustere en minstens even portefeuillebewuste consumenten. “De ecowagens verkopen vandaag zeer goed, merk ik bij de dealers in België. Ik verwacht tegen 2012, 2014 trouwens een vloedgolf van hybridemodellen.” De hoogdagen van de Amerikaanse grote drie – Chrysler, GM en Ford – lijken voorgoed voorbij. Leyman: “Ze
hadden slechts één doel voor ogen: de grootste zijn. Amper twee jaar geleden op de automobielshow in Detroit mikten ze nog overduidelijk op grotere wagens, met nog meer brandstofverbruik. Gelukkig helt de balans nu over naar de andere richting. De Amerikaanse constructeurs kunnen de opgelopen achterstand wel nooit meer goed maken.” Klein en goedkoop Terwijl de tank van de Amerikaanse autobouwers stilaan leegloopt, geven ze onder andere bij Tata in India plankgas. Klein én goedkoop: de veelbesproken Nano ontpopt zich tot het gedroomde instapproduct voor de Indiase middenklasse. En de Chinezen zitten al evenmin stil. In december vorig jaar pakte het Chinese BYD (Build Your Dream) Auto uit met de allereerste plug-in hybrideauto ter wereld (de accuset kan je via het stopcontact opladen). Die elektrische wagen wordt al vanaf volgend jaar in Europa verdeeld. “’Make it where you sell it’, die trend tekent zich al langer af in autoland. We moeten ons geen illusies maken. Als Tata er binnenkort in slaagt een Nano ‘deluxe’ te maken - iets groter, comfortabeler én ecologisch verantwoord - dan voeren zij binnen tien jaar uit naar ons in plaats van omgekeerd. Wat de Chinezen betreft. Een paar jaar geleden viel letterlijk de deur van een Chinese terreinwagen als je die opende. Die wagen zag er van ver spuuglelijk uit, maar werd schoner naarmate je dichterbij kwam. Omwille van het prijskaartje: amper 17.500 euro voor een model vergelijkbaar met de BMW X5. En, wees gerust: de Chinezen zullen er binnenkort staan met een mooiere, kwalitatief sterkere versie.” tekst Nico Schoofs | foto Patrick De Spiegelaere D
In deze nieuwe maandelijkse rubriek What’s next? schetst een gerenommeerde bedrijfsleider zijn droombeeld van een economische sector. HOE ZIET U DE TOEKOMST VAN ONZE AUTOINDUSTRIE?
9 vacature.com/toekomst