Lang zal ze leven
L A NG Z A L ZE L EV EN
De bus stopt, de chauffeur lacht je toe, de ramen glanzen en het geld is klein. Van de eenpersoonsplaatsen links van het gangpad is de laatste vrij, alsof die voor jou is vrijgehouden – je lievelingsplekje, met het glas erachter. De bus zet zich in beweging, de stoplichten springen acuut op groen en de jongen die zonnebloempitten zit te eten, spuugt de schillen niet op de vloer, maar verzamelt ze in een zakje. De oude conducteur wil vandaag geen kaartje, hij tikt aan zijn pet en wenst je met een prettige stem een fijne dag toe. Het wordt ook echt een fijne dag. Want je bent vandaag jarig. Je bent slim en mooi en de wereld ligt aan je voeten. Over vier haltes druk je op de knop en stopt de chauffeur, speciaal voor jou. Je stapt uit, niemand dringt en de deur gaat pas achter je dicht als je al lang en breed bent uitgestapt. De bus trekt op, de passagiers zijn blij voor je en de jongen die zonnebloempitten zat te eten zwaait naar je tot hij uit het zicht verdwijnt, zomaar, zonder bijbedoeling of reden. Wie heeft er een reden nodig? Je bent vandaag jarig en op een verjaardag gebeuren leuke dingen. Het jonge hondje dat nu naar je 11