partners | werken Niet terugwillen naar Nederland is één, maar niets missen zou twee zijn. Jullie verlangen toch wel eens terug naar Nederland? “Ik mis de HEMA, drop, stroopwafels en pindakaas in elk geval niet. Wat ik wel mis, is in de winter ’s avonds even naar een bruin café voor een drankje. Waar wij wonen, in Gignac, is dat onmogelijk. Trouwens, deze omgeving kent sowieso geen bruine cafés of gezellige kroegjes. ’s Avonds nog even een drankje ergens drinken is hier onbekend. Alles is na 20 uur gesloten, alleen uit eten in een restaurant is dan mogelijk. In de zomer is dat gemis minder, omdat het leven zich dan meer buiten afspeelt en er talloze gezellige terrasjes en markten zijn. In de winter is hier veel gesloten en dan ben je veel op jezelf aangewezen. Verder mis ik ook het ongedwongen contact met vrienden. In Nederland kun je ‘s avonds makkelijk even bellen om bij elkaar langs te komen op de koffie of een borrel. De afstanden zijn vaak kleiner en Nederlanders zijn dat ook gewend. Hier word je op het aperitief gevraagd of voor het diner. Dat is dan een echte afspraak. Dat onverwachtse, wanneer je ineens tijd en zin hebt om bij elkaar langs te gaan, is hier niet. Alleen bij onze Nederlandse vrienden die hier ook wonen is dat mogelijk. De Fransen zijn dat echt niet gewend. Ook mis ik het even tussendoor langsgaan bij mijn ouders, voor een kop koffie of om samen te winkelen met mijn moeder als de nieuwe mode in de winkels ligt. Het contact is sinds ik hier woon overigens zeker niet verminderd! We bellen elkaar wekelijks, hebben dan meer tijd om te luisteren naar elkaar. Mijn ouders komen eens per jaar hierheen, wij gaan zo’n drie keer per jaar naar Nederland. Dan doe je veel met elkaar. Maar toch, die onverwachte momenten mis ik wel, vooral als ik hoor dat ze zich niet lekker voelen, als er iets belangrijks gebeurt of als ik hoor dat ze lekker asperges of haring hebben gekocht voor mijn broer en zijn gezin. Dan zou ik graag even in Nederland willen zijn. Het laatste wat ik mis is het rondstruinen in boekhandels. Ik lees heel graag, lees eigenlijk altijd wanneer het maar mogelijk is. Ik ben graag op de hoogte van nieuwe literatuur. Een van de eerste dingen die ik doe als ik in Nederland ben is eindeloos rondlopen in een boekhandel, heerlijk! Dat zou ik graag meer willen doen.” t h e o “Echt iets missen van Nederland doe ik niet. In de stille periode in Frankrijk heb debbie
34
|
VERTREK NL NOVEMBER 2013
je wel behoefte aan onverwachte bezoekjes aan vrienden, kennissen en zo. Onverwachts ergens binnenlopen voor een borrel mis je dan wel, maar dat compenseren we door in de winterperiode in Nederland ‘op vakantie’ te gaan.”
In het gebied waar jullie La Truffière hebben, wat is daar te doen specifiek voor vrouwen? v e r o n i “Voor vrouwen is er in Frankrijk in het algemeen net als in Nederland natuurlijk van alles te doen. Het ligt er wel aan waar je woont, zit je in de buurt van een redelijk grote stad dan heb je meer mogelijkheden uiteraard. Naar de sauna gaan is niet leuk, want een badpak is verplicht. Naar de bioscoop gaan is iets minder makkelijk, want vaak draaien ze de films niet in de originele versie, maar in het Frans. Wij hebben er nooit aan kunnen wennen en gaan dan ook echt alleen maar naar de film als we weten dat ze de originele versie draaien met de echte stemmen. Omdat het hier in de Lot zo toeristisch is zomers, kun je je vermaken met veel festivals, openluchtspektakels, vuurwerk op de 14de juli en vaak muziekavonden in de meeste plaatsen in de wijde omtrek, erg
gezellig. Het is een heerlijk gebied waar de terrasjes in overvloed lonken voor een luie lunch met een stel vrienden. Het verveelt nooit... Er is ook veel op kunstgebied te bezichtigen; overal vind je kunstzinnige mensen en winkeltjes met mooie handgemaakte voorwerpen, kleding, stoffen en spullen gemaakt van hout of glas of metaal voor in huis. Paardrijden is ook een optie, het is hier schitterend voor paardenliefhebbers.”
En voor mannen? “Omdat Debbie en ik veel samen optrekken en veel gemeenschappelijke bezigheden hebben, heb ik me nooit zo verdiept in specifieke mannenactiviteiten. Op allerlei gebieden is hier veel te beleven. Ook op sportief gebied, denk aan wandelen, mountainbiken, speleologie en parachutespringen. Zelf ben ik een Citroën-fan en in het bezit van een echte lelijke eend. Daardoor heb ik ook contacten met andere liefhebbers hiervan. Sleutelen en praten over sleutelen zou je een mannenactiviteit kunnen noemen…” r o b “Iedereen vindt hier wel iets dat bij hem past, zoals vissen op de rivieren of jeude-boulen bij een vereniging. Er wordt in de steden van alles gedaan, rugby is daarbij theo
“Onze toekomst zal in Frankrijk zijn, want we zijn echt verliefd op dit land”
Veroni & Rob