Ervaringen Minor Tweede Wereldoorlog Holocaust & genocide educatie

Page 1



Mijn ervaring met de minor Tweede Wereldoorlog Educatie.

W. heeft een mega interessant programma in elkaar gezet waarbij meerdere kanten van de Tweede Wereldoorlog belicht worden. Buiten het verhaal van de slachtoffers wordt er ook stilgestaan bij de daders, omstanders, nabestaande en huidige conflicten. Ik dacht voordat ik aan deze minor begon veel te weten over de oorlog, maar deze minor heeft mijn kennis met ongeveer 100% verbreed. Het leuke aan de minor is dat W. het niet alleen over de welbekende verhalen heeft maar juist de minder d bekende onderwerpen en verhalen weergeeft. Wat ik zelf een hele mooie bijdrage aan de minor vond zijn de gastsprekers. Ik vond het heel bijzonder dat ik de verhalen van “overlevers� maar ook van bijvoorbeeld een dochter van een Nazi vader en militairen(heden) mocht aanhoren. Het is duidelijk dat W. een enorme passie voor- en een grote kennis heeft over het onderwerp. Hierdoor kan hij het goed overbrengen op de deelnemers van de minor. Voor mij was het echt een heel gaaf en bijzonder half jaar. Ik raad deze minor iedereen aan!

2


De minor Tweede Wereldoorlog educatie heeft een waardevolle, mooie en belangrijke plek gekregen in mijn leven. Ik had nooit van te voren kunnen bedenken dat ik zo ontzettend veel zou leren en dat ik ook op een andere manier naar het leven zou kijken. Ik heb gemerkt dat ik alles voorheen toch vaak zwart-wit bekeek. Nu is dat heel anders. Je wordt geconfronteerd met je eigen gedachten over de wereld en je wordt je daar bewust van. Je leert over het verleden en leert verbindingen leggen met de actualiteit. De lessen zelf waren betreft de inhoud kwalitatief erg goed. Ik verkreeg keer op keer in de lessen nieuwe inzichten. Als ik thuis kwam kon ik niet wachten om aan mijn ouders te vertellen wat ik had geleerd. Ik merkte dat ik heel graag mijn verkregen informatie wilde delen. Ik wil dit gevoel gebruiken om mijn kennis te delen met mijn studenten. Ik vond het lezen van de aangeboden literatuur heel interessant. Door het lezen van de literatuur ging ik bepaalde gebeurtenissen begrijpen. Ik begrijp bepaalde patronen die zich herhalen in de tijd beter en ik begrijp nu waarom we zo dankbaar moeten zijn voor onze vrijheid. Wat ik het meest waardevol vond waren de excursies. Wat een ervaring was dat! Je leert op de historische locatie. Je krijgt informatie en kan het direct plaatsen. Ik vond het motiverend om erop uit te gaan. Het is voor mij een nieuw soort leren die mij echt heel erg ligt.. Voor de minor begreep ik al goed waarom we moeten blijven herinneren en herdenken, maar na deze minor vind ik het niet alleen belangrijk maar echt een noodzaak. We moeten blijven herinneren en herdenken en ik ga daar nu actief mijn steentje in bijdragen. Ik zelf heb erg last van faalangst. Binnen deze minor kreeg ik de volledige steun en hulp van W. Dit heeft mij in de loop van de tijd steeds zekerder gemaakt. W. hielp mij altijd om verder te komen. Ik ben erg tevreden over zijn begeleiding. Ik heb kunnen groeien dankzij W. Hij geeft om zijn studenten en dat is heel belangrijk. Laat je niet tegen houden door onzekerheden. De gastsprekers hebben ook een enorme indruk op mij achter gelaten. Hun persoonlijke verhaal maakt dat wat je leert echt. Het verhaal van een gastspreker is vaak ontroerend, maar ook inspirerend. Elke gastspreker heeft iedere keer wel een mooie boodschap. Het zet je aan het denken. Je bent actief bezig met de kennis. Ik zei het al even in het begin, maar deze minor heeft een enorm waardevolle impact gehad op mijn leven. Ik ben erachter gekomen dat ik veel meer kan dan dat ik denk, ik heb angsten overwonnen en ook belangrijk ik heb het enorm naar mijn zin gehad. Ik heb enorm veel gehad aan de groep. We konden altijd alles bij elkaar delen. De week in Duitsland was voor mij enorm bijzonder. We hebben zoveel gezien en geleerd. Ik zou het allemaal zo weer over doen. Deze minor was het driedubbel waard. Ik neem de waardevolle ervaringen mee in mijn leven en ik zal altijd op deze tijd terug kijken met trots. Trots en dankbaar dat ik deze minor heb mogen en kunnen volgen. Als jij deze minor wil doen, moet je het gewoon doen! Je kan altijd meer dan je denkt.

3


Ik heb deze minor als zeer positief ervaren. Mijn perspectief op de geschiedenis is verbreed. Ik heb meer kijk op dadergedrag, omstanders en slachtoffers. Ik weet nu hoe het mogelijk is om het ene uur aan een massa slachting mee te werken en het volgende uur aan de keukentafel te zitten met je gezin. Zeker als Omgangskundige docent is deze minor voor mij zeer waardevol. De psychologie van alle spelers in een oorlog wordt in deze minor doorgrond. Ik heb een kijkje in de ziel van daders mogen nemen zodat mijn begrip en bewustzijn verruimd is. De lessen heb ik als zeer leerzaam ervaren. Wat uitmuntend was is het feit dat ik in deze minor de kans heb gekregen om als deeltijd student, naast mijn werk, deze minor te volgen op tijden wanneer het mij uitkomt. Echt top dat deze docent, meedenkt met zijn studenten. Dit gaf mij veel rust waardoor ik deze minor beter heb kunnen ervaren. Dit resulteerde in mooie cijfers en veel ervaring. De excursies in binnen en buitenland zijn een goed voorbeeld van de TGI- levend leren. Door zelf aan den lijve te ervaren hoe de geschiedenis zijn pad heeft genomen kon ik als beelddenker beter de stof tot mij nemen dan vanuit een boek. Echt super dat dit zo georganiseerd kon worden. De minor WO2 educatie heeft flexibel onderwijs hoog in het vaandel staan. De lessen, excursies in Nederland en Duitsland, binnen deze minor, gaven mij de mogelijkheid om op diverse dagen van de week te volgen. Hierdoor werd ik in de mogelijkheid gesteld om, naast mijn full time baan, deel te nemen aan deze minor op dagen die voor mij goed uitkwamen. Doordat deze minor flexibel wordt aangeboden biedt dit meer perspectief voor alle studenten. Ik heb hierdoor aan deze minor met meer intrinsieke motivatie kunnen deelnemen wat resulteerde in een hoge leeropbrengst. Wat tevens een meerwaarde is van deze minor en flexibel onderwijs is de rust die ik ervoer in het afgelopen halfjaar. Juist in het afstudeerjaar waarin de druk groot is, is het essentieel, voor mij als student, om lesstof op tijden wanneer het mij uitkomt tot mij te nemen. Al met al heb ik samen met mijn mede studenten een waardevolle en plezierige tijd gehad, goed georganiseerde lessen en een enthousiaste en betrouwbare docent die doet wat hij zegt!

4


Het afgelopen half jaar heb ik als heel bijzonder ervaren. Ik begon deze minor met vrijwel geen kennis over de Tweede Wereldoorlog, de Holocaust en andere speciale onderwerpen die aan bod zijn gekomen (waarvan ik dacht dat ik dat wel had). Door deel te nemen aan deze minor, heb ik zoveel mogen leren waar ik vooraf geen flauw benul van had. Ik begon qua kennis misschien op 5% en zit nu op 95%. Door het fijne programma, de informatieve lessen, de bijzondere gastsprekers en natuurlijk de speciale locaties, zoals: Westerbork, Vught, Amersfoort, Bergen Belsen, Buchenwald, Dora-Mittelbau en nog veel meer, is dit voor mij zo'n bijzonder half jaar geweest. Deze minor voelde voor mij als een soort privilege, ik heb plekken en locaties mogen bezichtigen die zoveel betekenis hebben. Rondleidingen mogen volgen die niet regulier waren, locaties bezocht waar je zelf misschien niet zou (kunnen) komen, en veel meer heb mogen leren dan alleen de 'basis informatie' die je vanuit school hebt meegekregen. Ik heb een heel andere kijk gekregen op de Tweede Wereldoorlog. Een andere kijk op de vijand, het Verzet, dadergedrag, Auschwitz, de hoeveelheid concentratiekampen, de regering van Nederland etc. Het is zoveel meer dan alleen oorlog. De minor wordt geleid door wat naar mijn mening de beste docent (en af en toe gids) is, om mee te leren over deze onderwerpen. Hij geeft les op een hele fijne manier, luchtig en soms met een knipoog. Dit is absoluut nodig, als je te maken hebt met zulke zware onderwerpen. Het programma is dan ook super fijn. Je vergt informatie door de lessen te volgen (1 keer per week), je bezoekt bijzondere locaties met gidsen, je mag bijeenkomsten bijwonen met gastsprekers die ooggetuigen zijn, voorstellingen bekijken, en je gaat een week op excursie naar Duitsland; waar je op plekken komt die heel veel betekenis hebben. Plekken waar je van onder de indruk bent, wat je allerlei dingen laat voelen en je tot nadenken zetten. Naar mijn mening zou iedereen, die hier mogelijkheid toe heeft, de minor moeten volgen. Het is niet alleen heel interessant, maar ook zo belangrijk om te leren over de geschiedenis. Zo houden we de slachtoffers en de historie levend. Als het kon, zou ik deze minor zo weer over doen.

5


De minor keuze was enorm, maar lang niet alles sprak mij aan. Ik wilde iets doen wat ik echt leuke n interessant vond, en de Tweede Wereldoorlog is onderwerp geweest wat me altijd heeft getrokken. Voor de minor wilde ik dan ook iets doen wat hiermee te maken had. Ook tijdens mijn afstuderen zal ik me verdiepen in een specifiek onderwerp dat hiermee te maken heeft en later als archeoloog wil ik me ook bezig houden met conflict archeologie van de Tweede Wereldoorlog. Mijn vriendin is ook geïnteresseerd in de Tweede Wereldoorlog en samen zijn we toen op zoek gegaan naar een minor die ons beide leuk leek. Al gauw kwamen we op de Tweede Wereldoorlog minor van Saxion zelf, het bleek alleen dat deze minor was gestopt. In de periode dat wij ons moesten aanmelden voor een minor was het laatste jaar van de Saxion minor, maar wat ben ik blij dat dit eerste plan niet door is gegaan! Ik had dit half jaar namelijk absoluut niet willen missen. Vooral dat alles vanuit verschillende standpunten wordt bekeken sprak mij heel erg aan. Het gaat echt om educatie en niet om goed of fout. Het onderwerp is niet zomaar een onderwerp, het is groot en heeft een enorme lading bij zich. Ik geef dan ook mijn complimenten aan de manier waarop je het hebt gebracht. Elke keer weer wist je ons een hele middag te informeren met informatie over en gerelateerd aan de Tweede Wereldoorlog - Holocaust en Genocide. De lesmiddagen waren lang, soms iets te waardoor de concentratie echt wel ver te zoeken was. Maar verder waren ze goed vol te houden. Zeker omdat het ook maar om één middag per week ging. Dat de minor niet alleen bestond uit lesdagen maar vooral ook uit excursies en zelfstudie (hierbij denk ik aan het maken van het portfolio en het onderzoek) vindt ik erg positief. Alles wat we tijdens de les te horen kregen konden we in het veld ‘plaatsen’ door de daadwerkelijke plekken te bezoeken. Vooral de excursie naar Duitsland vond ik echt heel erg bijzonder. Ik vond het ook heel fijn dat alles zo goed geregeld was en dat wij als studenten eigenlijk nergens over na hoefden te denken qua regeldingen zoals het eten. Je aandacht kon de gehele week volledig zijn bij de verschillende excursiepunten (en je kamersleutels!). Behalve dat het excursies leerzaam en interessant waren, waren ze voornamelijk ook gewoon heel leuk en gezellig. Het is leuk om op pad te gaan en nieuwe plekken te ontdekken, en gezellig om zulke dingen met een groep te doen. Ook hiervoor heb ik wel respect voor jou, W., dat je dit al zo lang doet en nog steeds met plezier voor de klas staat en elk jaar meerdere keren een week weg gaat met een groep, waarvan je nog niet weet hoe ze gaan reageren op de verschillende locaties (en op elkaar). Tijdens de minor heb ik niet alleen veel dingen over het de Tweede Wereldoorlog - Holocaust en Genocide geleerd, maar ook veel over mezelf. Ik heb stappen gemaakt in mijn eigen bewustzijn en de manier waarop ik met bepaalde dingen om ga. Ook dankzij de minor heb ik keuzes gemaakt die ik door andere gelegenheden niet zo snel zou hebben gemaakt, zoals het 102 000 namen lezen. Ik ben ontzettend blij dat ik dat wel heb gedaan! Ik raad deze minor zeker aan, aan andere studenten die geïnteresseerd zijn in dit onderwerp. Ik heb het heel erg naar mijn zin gehad en als ik het nog een keer zou kunnen doen had ik dat zeker gedaan!

6


Het afgelopen halfjaar heb ik de meest waardevolle tijd wat betreft scholing en kennis gehad. Vanwege mijn persoonlijke interesses in de totale geschiedenis in de Tweede Wereldoorlog heb ik geen moment getwijfeld op het moment dat ik deze Minor voorbij zag komen op Kies Op Maat. Ik heb van de keuze geen seconde spijt gehad! Van te voren had ik wellicht, mede vanwege mijn reeds aanwezige voorkennis op het gebied van de Tweede Wereldoorlog, een zeer hoog verwachtingspatroon. Maar wat hebben u en het programma/indeling mij nog kunnen verbazen. U en de Minor hebben het (van te voren wellicht te hoge) verwachtingspatroon helemaal kunnen doorbreken! Het is echt de complimenten waard in wat voor hechte groep u ons heeft kunnen vormen. Wat betreft de behandeling van onderwerpen paste het ook precies in elkaar. De indeling wat betreft plenaire bijeenkomsten, excursies, gastsprekers, beeldmateriaal en voorstellingen maakte denk ik voor iedereen het beeld compleet. Ook de kritische blik en de verhalen en ‘waarheden’ van alle kanten bekijken zal ik nooit vergeten en is een hele wijze les geweest tijdens dit halve jaar! Door de diverse onderwerpen in alle mogelijke hoeken en ‘daglichten’ te bekijken kwamen we met z’n allen op een dieper niveau dan ooit verwacht. Een begrip als bijvoorbeeld beeldvorming Ik ben zo ontzettend tevreden dat ik voor deze Minor gekozen heb; in zo’n korte tijd met een groep mensen met totaal verschillende opleidingen en achtergronden zo close worden en zo’n belangrijk onderwerp mogen behandelen is een aanrader voor iedereen die enige affiniteit met het onderwerp Tweede Wereldoorlog heeft!

7


Na de minor gevolgd te hebben, heb ik een hele andere kijk op de Tweede Wereldoorlog gekregen. Een kijk die niet alleen veranderd is, maar ook in meerdere malen is verbreed. Jarenlang heb ik de Tweede Wereldoorlog nooit in zijn geheel begrepen. Het is voor mij altijd een soort van puzzel geweest, losse stukjes met informatie die ik niet nooit aan elkaar kon linken, omdat ik nooit genoeg en/of de juiste informatie heb verkregen (school, films, meningen etc.). Als ik terugkijk op mijn startdocument, heb ik bijvoorbeeld Anne Frank opgeschreven, net zoals Auschwitz, en hakenkruis. Dit beschrijft denk ik heel goed wat mijn voorkennis was voordat ik begon met deze minor. Termen die de Tweede Wereldoorlog ‘kenmerken’ voor misschien wel een heel groot deel van de samenleving. Nu weet ik dat dit maar een heel klein deel is van de Tweede Wereldoorlog (natuurlijk wel belangrijk), en dat er heel veel meer aan de hand was dan alleen deze termen. Op mijn startdocument staat ook beschreven dat ik de globale tijdlijn en de grote lijnen weet, maar ik kan nu wel stellen dat ik ook daar niet heel veel van af wist. Nu beschik ik over zoveel kennis, dat ik het dan ook erg lastig vind om te beschrijven wat mijn kennis nu precies is over de Tweede Wereldoorlog. Aangezien ik bij elke les aanwezig ben geweest alle bezoeken aan de locaties heb bijgewoond én alle toetsen heb gehaald; beschik ik tot alle informatie die mij gegeven is. Natuurlijk zal ik meer onthouden over onderwerpen die mij het meeste aanspreken, dan onderwerpen die mij minder ‘interesseren’. Ik kan met zekerheid zeggen dat ik zoveel geleerd heb in het afgelopen half jaar, dan dat anderen zouden doen met alleen de basisinformatie die vanuit scholen worden gegeven. Als we mijn leerdoelen van het startdocument erbij halen, kan ik verzekeren dat ik deze heb behaald. Als ik over meer kennis beschikte voor de minor, had ik andere leerdoelen gehad die niet zo algemeen waren als deze, maar ook dat laat weer zien over hoeveel kennis ik daadwerkelijk bezat. Wat ik van deze minor heb geleerd is dat de Tweede Wereldoorlog nog best lastig in elkaar steekt. Het valt niet met een paar woorden te omschrijven, het is veel meer dan het algemene verhaal’. Het is veel meer dan de Joden, Hitler en Auschwitz. Het is veel meer dan Duitsland, genocide en oorlog. Deze minor heeft voor mij, als mens en professional gezorgd, dat ik mij veel meer bewust ben van het grotere plaatje, en niet naar één richting meer denk, de richting van: alleen de Duitsers waren slecht, alleen de Joden werden vermoord en gevangen, de Joden worden meteen vergast etc. Mijn betrokkenheid naar de Tweede Wereldoorlog is dan ook heel erg gegroeid. Ik heb nu een gevoel van respect, begrip en een soort van voldoening. Voldoening in de zin van het begrijpen van de oorlog, de daden, de daders, omstanders en slachtoffers. Het begrijpen van het verloop en de oorzaak. Hierdoor is mijn houding erg veranderd, wat eerst haat naar de Duitsers was, alleen medelijden (kon) voelen voor de Joden (omdat ik nog niet wist dat er veel meer was), het verschrikkelijk vond voor omstanders, is verzacht. Ik kijk nu met een volwassen/verzadigd oog naar de Tweede Wereldoorlog (als je dat zo kan benoemen). Wat ik door de minor heen heb ervaren, en nu nog sterker doe, is het aan iedereen willen vertellen over de oorlog, vrienden en familie willen inlichten over de details. Ik wil hen meenemen naar de locaties waar we met de minor zijn geweest en hen alles uitleggen wat er is gebeurd en waarom. Ik merk een drang van informeren. Misschien dat ik hier in de toekomst wat mee kan gaan doen, het lijkt mij heel mooi werk om de historie te herinneren en te herdenken en dit aan anderen mee kan geven.

8


Deze minor heeft mijn interesse in de Tweede Wereldoorlog weer aangewakkerd. Ik ben van plan om plaatsen te blijven bezoeken. Dat blijft de beste methode om een goed beeld te krijgen. Ik heb ondertussen een lijstje met locaties gemaakt die ik nog wil bezichtigen en die ‘te doen’ zijn qua afstand. Hierop staan Dachau, La Coupole, de stranden van Operatie Overlord en de Normandy American Cemetery and Memorial. Deze zomer ga ik sowieso al op vakantie naar de Normandische kust en dit is goed te combineren met een van de drie laatste locaties – of als het aan mij ligt alle drie. In de periode van de minor heb ik al de tentoonstelling Design van het Derde Rijk bezocht in het Design Museum Den Bosch. Dit vond ik een waardevolle toevoeging waar vanuit het perspectief van volk van het Derde Rijk wordt gekeken, mocht de oorlog gewonnen zijn door Hitler. Verder heeft de zogeheten Barneveld-groep in kasteel de Schaffelaar en huize De Biezen in mijn huidige woonplaats gezeten. Deze groep was vrijgesteld van deportatie vanwege "verdiensten voor de Nederlandse samenleving" en is een verhaal apart. Er is dus genoeg in mijn (naaste) omgeving te vinden. Ook vind ik het leuk om mijn opgedane kennis te delen. Aan mijn ouders heb ik door middel van de foto’s die ik gemaakt heb een soort van presentatie van de excursieweek gegeven. Puur omdat ik dit leuk vind. Daarbij heeft mijn vader enige tijd geschiedenis gestudeerd en vindt hij dit soort materie erg interessant. Nu wil ik niet zeggen dat ikzelf presentaties ga geven maar ik zal mijn kennis blijven delen. De minor heeft mijn verwachtingen ruimschoots overtroffen. Ik had echt niet verwacht dat ik zo veel zou leren over de Tweede Wereldoorlog: het systeem van kampen, de NSDAP, Hitler, zijn politieke carrière, Duitsland in de aanloop naar de oorlog, de slachtoffers, de omstanders en de daders, het deel van de oorlog in Japan, Nederland en het Nederlandse Koningshuis in de oorlog. Ik kan nog wel even doorgaan. Het gaat niet alleen om de oorlog zelf, wat ik aan het begin toch iets meer verwachtte, maar zeker ook om de aanloop en de nasleep naar de oorlog. Hoe het zo ver heeft kunnen komen, wat er precies gebeurd is, wat de gevolgen zijn en wat we daaruit kunnen leren. Een ander – compleet nieuwe – manier was voor mij de benadering van W. naar de onderwerpen. Hij kan de onderwerpen cynisch, direct en momenten waar het kan met een knipoog behandelen. In eerste instantie was dit voor mij wennen omdat het bot uit de hoek kan komen. Uiteindelijk ben ik juist blij met deze aanpak. Onderwerpen zijn beladen en door de aanpak valt het sombere, zielige en sippe weg. Dat is nodig wanneer je een half jaar lang de Tweede Wereldoorlog behandeld. De leringen als mens, burger en professional heb ik in de afsluitende opdrachten van de excursies in Duitsland genoemd en deze gelden naar mijn mening ook voor deze vraag. Iets wat daarin nog niet letterlijk staat vermeld is mijn verhouding ten opzichte van het hedendaagse nieuws. Ik heb genoemd dat een verhaal verschillende kanten heeft en nooit compleet is. Deze houding heb ik tijdens de minor geleerd aan te nemen als het gaat om de berichtgeving van tegenwoordig. Het nieuws staat naast de politieke invloed van de instantie vol met onjuistheden. Ik heb geleerd om altijd zelf te blijven nadenken en nieuws te checken. Dit sluit aan bij een andere lering, namelijk om kritisch te kijken en te wachten met conclusies.

9


Mijn voornaamste beeld is dat alles wat we op de middelbare school horen, tv, media etc. niet altijd klopt. Daarnaast heb ik een veel beter beeld gekregen van de daders en hoe de Tweede Wereldoorlog is ontstaan. Ik ben zelf van mening dat omstandigheden en groepsdruk een rol spelen. Concluderend heb ik gezien dat er vanuit verschillende kanten naar de oorlog kan worden gekeken (Wilhelmina als heldin, de VS als held), welke niet altijd kloppen, maar dat de ‘Duitsers’ wel zeker de daders waren. Dit was overigens iets waar ik wel al van op de hoogte was. Op school, media en tv werd altijd direct gesproken over Joden als slachtoffers van de oorlog. Nu weet ik dat niet alleen Joden slachtoffers zijn geworden van de oorlog, maar ook Sinti en Roma, politieke gevangenen, homoseksuelen en nog een paar meer. Dit beeld had ik van tevoren niet. Daarbij heb ik een beter beeld gekregen bij wat voor persoon Hitler was en wat voor motieven hij had om te doen wat hij heeft gedaan. Ook was het fenomeen Market Garden vrij onbekend bij mij, nu weet ik ook dat dat de bevrijdingsoperatie is geweest. Ook weet ik nu dat als actie voor Market Garden, de Hongerwinter is ontstaan vanwege de spoorwegstakingen. Voornamelijk heb ik veel meer kennis gekregen over de motieven waarom de daders, slachtoffers en omstanders deden wat zij hebben gedaan. Hierdoor ben ik de oorlog beter gaan begrijpen, in plaats van plain informatie wat er is gebeurd. Ik weet nu waarom het is gebeurd. Ik gaf aan meer te willen weten waarom de mensen deden wat ze deden. Hier heb ik veel over geleerd, dus in die zin heeft deze minor zeker aan mijn verwachtingen en leerwensen voldaan. Ik wilde graag meer weten over de motieven van de daders en hoe de oorlog eigenlijk is ontstaan. Een heel groot gedeelte van deze minor ging over de motieven van de daders, wat een overeenkomst is. Hier hebben we zelfs een toets over gehad. Toen ik de boeken ook echt begon te begrijpen en begon in te zien waarom de daders deden wat ze hebben gedaan, begon ik de minor ook beter te begrijpen. Dit was een heel leuk moment voor mij, omdat het antwoord op mijn vraag is gegeven. Er zijn verschillende perspectieven over de handelingen van de daders en ik begrijp deze perspectieven. Daarnaast denk ik dat ik deze informatie goed kan gebruiken binnen mijn beroepenveld, als ik later met cliënten ga werken uit verschillende doelgroepen. Nu ik beter heb leren begrijpen dat iedereen met een andere blik naar bepaalde situaties kijkt, kan ik deze vaardigheid gaan gebruiken binnen mijn beroep. Ik zal met verschillende doelgroepen gaan werken, waar ik met verschillende geloven rekening zal moeten houden. Ook al vind ik dit zelf soms gek, het is nou eenmaal hoe sommige mensen naar het leven kijken. Het heeft naar mijn mening niet altijd zin om hier hard tegenin te gaan, maar ook om te luisteren en te horen waarom zij die geloven hebben. Dit heb ik tijdens deze minor gedaan en dat heeft mij duidelijke inzichten gebracht. Concluderend wil ik met een meer open blik kijken naar de perspectieven van anderen en alsnog kijken hoe ik hen kan helpen als belangenbehartiger.

10


De afgelopen zes maanden heb ik onderdeel uit gemaakt van de Minor Tweede Wereldoorlog Educatie. Een Minor die ik zou omschrijven als zeer informatief en leerzaam, maar tevens ook behoorlijk inspannend en intensief. De Minor is in zijn opzet ideaal voor de student die niet vier dagen in de week bezig wil zijn met zijn Minor. Het aantal contacturen is laag (nog niet eens één volledige dag per week). Dit heeft zijn voor- en nadelen. De voordelen liggen hem erin dat je veel dagen per week iets anders kunt doen en dat het programma niet al te arbeidsintensief is. Het nadeel is dat je de groep toch niet zo geregeld treft en het daarom best lastig is op er één geheel van te maken. Als je denkt dat je veel op school gaat zijn tijdens deze minor, dat heb je het mis. Tijdens de eerste weken ben je vooral op excursies. Je ziet verschillende plaatsen die in Nederland belangrijk zijn geweest tijdens de vijfdaagse oorlog en de jaren van bezetting nadien. Mits een goede gids zijn dit hele interessante en boeiende excursies. Al zorgt de mate van informatie er wel voor dat het niet onhandig is om een dag later wat minder te doen te hebben. Vooral de afwisseling in het programma sprak mij erg aan. Je bent namelijk niet elke week op excursie, dat zou wat veel van het goede zijn. Het is echter niet zo dat het alternatief echt saai is. De ene week waren we op excursie, de volgende week was er een gastspreker en weer een week later gaf de docent W. een college. Het fijne van de colleges van W. is dat hij de onderwerpen, die natuurlijk behoorlijk beladen zijn, soms met een klein korreltje zout kan nemen. Er is ruimte voor een mate van (zelf)spot en aan niet alles binnen de zware onderwerpen wordt al te zwaar getild. Hierdoor blijft het, voor zover mogelijk, behoorlijk luchtig. Bovendien weet W. waar hij over praat en kan hij dit op een heldere manier overbrengen. Dat maakt de colleges ook niet snel saai. Hij heeft een eigen mening en vraagt je te participeren. Niet alles precies gegaan zoals de overlevering dat verteld. Of zoals W. zelf zou zeggen: Wel zelf blijven nadenken hé jongens! De gastcolleges waren uitstekend opgezet. De sprekers die langskwamen wisten te boeien en gaven het programma een extra kwaliteitsimpuls. Criminoloog B. zijn verhaal, met heerlijk Belgische tongval, over de duivelse transitie, hoe het werkt in het hoofd van daders, is één van de hoogtepunten. Behoorlijk emotioneel was het bezoek van gastsprekers M. en T. Twee baby’s in de oorlog, maar beiden zo’n uiteenlopend levensverhaal. Voor mij, werkzaam in de ouderenzorg, zeer boeiend om te zien hoe de oorlog ook zijn sporen nalaat bij de generatie die hem niet bewust heeft meegekregen. Met die doelgroep (de 70-ers van nu) kom ik in de toekomst ook te werken. Lastig aan de Minor vond ik af en toe het tempo tijdens de excursies. Ik ben er achter gekomen dat ik echt een museummens ben als het gaat om deze onderwerpen. In Nederland had ik daardoor bij sommige gidsen het gevoel: Ik ga zelf wel rondkijken. Dat had overigens ook met de kwaliteit van de gids te maken, die heel erg wisselt.

11


Realiseer je als je tegenover een gids staat die je niet zo denderend vindt, dat je tegenover een vrijwilliger staat. Respect dus! Er waren ook plekken waar ik echt wel meer tijd had willen gehad. Alle respect voor het tempo overigens, dat niet persé te hoog ligt. Ik denk dat ik vooral wat meer tijd nodig soms. In Duitsland liet zich dat nog meer gelden. Daar liep ik eigenlijk steevast achteraan de groep, omdat ik zoveel mogelijk wilde vastleggen en tot me wilde nemen. Ook ben ik er heel duidelijk achter gekomen dat de ‘Wat zou jij doen (hebben gedaan)?’ manier van benadering als het gaat om oorlogsmusea mij echt NIET aanstaat (Overloon had hier een overkill aan). Ik kan er nog steeds chagrijnig van worden dat men dit een goede manier vindt om kinderen te boeien of binnen te halen. De excursieweek naar Duitsland is in vele opzichten het zwaartepunt van de Minor. Zwaar, omdat je zomaar een week achter elkaar met de groep op pad bent. Zwaar ook omdat je op plekken komt waar nogal van onder de indruk kunt raken vanwege de historie die er van 75 tot 80 jaar geleden ligt. Voor de kosten die eraan verbonden zijn was ik echt verbaasd over wat we hiervoor terugkregen. De organisatie staat als een huis. Het is een intensieve week vooral voor het mentale stuk, maar het is ontzettend gaaf en interessant om op die plekken te zijn. De tunnels van Mittelbau-Dora (welke? Ja, laat je informeren!) hebben me werkelijk weggeblazen. Zo imposant en bizar om daar binnen te staan. Die mogen nooit meer uit de Minor. Het bezoek aan de Wewelsburg, het graf van Anne Frank in Bergen-Belsen, terwijl om je heen duidelijk zichtbaar is hoe de oorlog na al die tijd nog voortleeft. De locaties van vooral Mittelbau en Buchenwald, waar de natuur zoveel mooier is dan de geschiedenis die zich er heeft afgespeeld. Neem even de tijd om bij te komen van die week, want hoewel de Minor verder niet arbeidsintensief is, telt deze week behoorlijk. Ook tijdens de Duitslandtrip is de afwisseling hetgeen dat het intense dagprogramma, goed te doen houdt. De avonden zijn en blijven vrij voor eigen invulling en de groep heeft dan ook echt vrijaf. Je wordt op deze manier ook op een hele fijne manier een hechtere groep. W. voelt sowieso goed wat de groep nodig heeft. Hij zit er niet te dicht op, maar neemt zijn momenten om de groep af en toe scherp te houden. Daar kunnen verschillende HU-docenten een voorbeeld aan nemen. Als je geïnteresseerd bent in dit onderwerp en je zoekt een Minor die kwaliteit van onderwijs hoog in het vaandel heeft staan, een Minor die je inspireert, waar je serieus veel leert over meer dan alleen de Tweede Wereldoorlog én waarbij je af en toe ook nog eens ruimte hebt om andere dingen te doen (of te werken)? Het moge duidelijk zijn, aanraden doe ik de minor zeker. Maar twijfel je nou over je keuze voor deze Minor en/of zit je met vragen, kun je deze altijd aan W. stellen via de mail. Je krijgt altijd snel en duidelijk antwoord!

12



Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.