sınıfsız sınırsız sömürüsüz bir dünya için
TopLums aL eş İ t l İ k Emperyalist ülkelerin kapitalistleri ve siyasi seçkinleri, Yunanistan krizinde yaşandığı üzere, kendi ülkelerindeki emekçilere, tüm suçlunun “çalışmayan”, “tembel” Yunan halkı olduğunu anlatarak, milliyetçiliği körüklüyorlar.
karşın, her Avrupa hükümeti, krize kendi ekonomisini diğerlerinin aleyhine güçlendirmeye çalışarak karşılık veriyor. Fransız Cumhurbaşkanı Nicolas Sarkozy, “kendi” otomobil üreticilerine, Fransa’da üretim yapmayı ve Fransa’da üretilmiş parçalar kullanmayı taahhüt etmeleri koşuluyla, milyar-avroluk bir destek paketi sundu. Alman hükümeti, kendi payına, daha yoksul AB devletlerine herhangi bir yardım sağlamayı reddediyor ve krizi, Avrupa’daki egemenliğini güçlendirmek için kullanmayı umuyor. Önümüzdeki süreçte, bugün “birlik ve beraberlik” içinde görülen AB üyesi tüm ülkelerde, milliyetçi/gerici bir dalganın yükselmesi hiç kimseyi şaşırtmamalı. Zira küresel sermayenin kendi önündeki ulusal engelleri aşmak ve uluslararası bir işçi sınıfı hareketini önlemek amacıyla bütün toplumlara enjekte ettiği milliyetçilik, kapitalistlerin bu krizden ekonominin küresel işleyişini (kendilerinden çok daha güçlü kapitalist grupları) sorumlu tutan güçsüz kesimlerinin ulusal korumacı ekonomiye dönüş
özlemi için de önemli bir ideolojik kılıf oluşturmaktadır. (Buna, kriz nedeniyle eski konumunu yitiren ve çoğu proleterleşen kent ve kır küçük burjuvalarının sözde anti-emperyalist ulusalcı eğilimlerini de eklediğimizde, mülk sahibi sınıflar cephesine ilişkin tabloyu tamamlayabiliriz.) Gerçekte AB, kıtanın en güçlü bankaları ve şirketleri için, emekçilerin daha yoğun sömürüsüne giden yolun önünde yer alan engelleri kaldırmaktan başka bir şey yapmamıştır. AB, sınırlarını göçmenlere karşı sımsıkı kapamaya devam ederken, düşük ücretli katmanlar ile yüksek ücret alanları, işsizler ile çalışanları, göçmenler ile yerleşik olanları vb. birbirlerine karşı kullanarak, işçi sınıfını bölmeye devam ediyor. Emperyalist ülkelerin kapitalistleri ve siyasi seçkinleri, Yunanistan krizinde yaşandığı üzere, kendi ülkelerindeki emekçilere, tüm suçlunun “çalışmayan”, “tembel” Yunan halkı olduğunu anlatarak, milliyetçiliği körüklüyorlar. Onlar, bu yolla, milyarlarca Avroluk “kurtarma paketlerinin” gerçekte Yunanistan halkına ya da hükümetine değil ama Alman, Fransız vb. bankalara verildiği gerçeğini gizlemenin; işçilerin tepkisini dışarıya yönlendirip, bu ülkelerde yükselebilecek olan sınıf mücadelesine karşı önlem almanın hesabı içindeler. Milliyetçi söylemin güçlenmesi, aynı zamanda, onların muhalefeti bastırmak ve işçi sınıfının elde etmiş olduğu bütün sosyal ve siyasi kazanımları ortadan kaldırmak için kuracakları otoriter rejimlerin ideolojik altyapısını oluşturmaktadır. AB burjuvazisinin çözümü Egemenler, AB’nin içinde bulunduğu borç krizini aşmak için iki yolu birden izliyor. Bunlardan birincisi, mali sistemin Yunanistan’daki kriz nedeniyle istifa eden Andreas Papandreu ile Almanya Başbakanı Angela Merkel
29