MARKSÝST BAKIÞ
Direniþin Genelleþmesi ve Genel Grev Sloganýna Dair Bu derslere paralel þekilde Sürekli Devrim Hareketi olarak direniþ boyunca "Tekel direniþini genelleþtirelim" kampanyasýný hayata soktuk. Eylem alanýnda ve yayýnlarýmýzda sürekli olarak Tekel Direniþi'nin genelleþtirilmeden baþarýya ulaþamayacaðýný ifade ettik. Ýþin içine itfaiye iþçilerinin, tersane iþçilerinin, slikozis hastalýðýna yakalanmýþ kot taþlama iþçilerinin, atamasý yapýlmayan öðretmenlerin, kamu emekçilerinin, emeklilerin, iþsizlerin ve öðrencilerin girmesi durumunda meselenin salt Tekel mücadelesi olmaktan çýkýp bir genel emek mücadelesine dönüþeceðini ve bunun için de mücadeleyi kendi sýnýrlarý içinde tutmak isteyen sendikal bürokrasinin aþýlmasý gerektiðini söylemiþtik. Diðer taraftan burada bir ayrýma gitmek gerekiyor. Direniþi genelleþtirelim sloganý solun geneli tarafýndan "genel grev" biçiminde formüle edildi. Oysa genel grev için koþullarýn oluþmadýðý ortadaydý, zira AKP destekçisi olan Türk Ýþ liderliði devrilmeden genel grev gerçekleþtirilemezdi. Bu ise yakýn gelecekte mümkün gözükmüyordu. Bu durumda boþa atýlan genel grev sloganý Tek Gýda Ýþ bürokrasisi ve baþýndaki Mustafa Türkel'in imdadýna yetiþmekteydi. Çünkü Mustafa Türkel ve yanýndaki bürokrat tayfasý Ankara'nýn göbeðindeki kýzýþkan atmosferde direniþin bürünebileceði radikal biçimlerden deli gibi korkuyorlardý. Ýdaresi ellerinde olan Tekel direniþi onlar için adeta ateþten gömlek durumundaydý. Bu yüzden "artýk iþ bizden çýktý büyük konfederasyonlar devreye girmeli" havasýný yaratarak sonuç alýcý olan meþru ve fiili eylemleri engelliyorlardý. Hemen herkes tarafýndan kolaylýkla benimsenen bu slogan etrafýnda yaratýlan atmosferde sadece genel grev bu iþi çözebilir fikri mücadeleye egemen oldu. Bu þekilde direniþ genel grev boþ sloganý etrafýnda bir konaklama ve bekleme havasýna bürünerek pasifizmin kucaðýnda kendisini tüketiyordu. Tekel Direniþi'nde yenilgiye giden yol bu þekilde döþenecekti. Yani genel grev sloganý direniþin genelleþmesi konusunda meselenin içinin boþaltýlmasý anlamýna geliyordu. Çünkü direniþin genelleþmesi ancak en baþta zaten o dönemde kendi iþ kollarýnda mücadele içerisinde aktif durumda olan (itfaiyeciler gibi) iþçiler ve doðrudan saldýrý altýnda bulunan diðer iþçi kümelenmelerinin Tekel ile birleþmeleri ile mümkün olabilirdi. Hali hazýrda devam eden iþçi direniþleri de pekâlâ Tekel iþçilerinin yanýnda Ankara'nýn göbeðinde çadýrlarýný kurabilirlerdi. Diðer taraftan Tekel iþçileri sadece kendileri ve onlara desteðe gelmiþ binlerce destekçinin gücüyle bile AKP hükümetini geri adým attýrabilecek güce rahat rahat sahipti. Ama mücadeleye egemen olan Tek Gýda Ýþ bürokrasisi pasifizmi hâkim kýlmayý bildi ve Tekel iþçileri tek bir sokak iþgal etmeden, sessiz sedasýz, bir anlamda yenilgiyi kabul ederek çadýrlarý kaldýrdýlar. Genel grev sloganý bu anlamda hiçbir þey yapmayarak genel grev beklemek biçimindeki bir tür yenilgiciliðe kapý aralayacaktý. Tek Gýda Ýþ bürokratlarý yenilginin yollarýný döþerken genel grev sloganýný ziyadesiyle
istismar ettiler. Mücadelenin Seyrinde Ýþçi Komitelerinin Önemi Baþýndan beri süreci baltalamaya çalýþan sendika aðalarý ile iþçilerin tabanda örmeye çalýþtýðý mücadele inisiyatifi direniþ boyunca defalarca karþý karþýya geldi. Bu çekiþmenin en önemlilerinden birisi iþçi komitelerinin oluþturulmasý konusunda yaþandý. Ýþçi komiteleri, mücadelenin gidiþatý konusunda hayati önemdeydi, çünkü komiteler mücadelenin yönetiminde söz sahibi meþru bir organ olarak seçimler yoluyla oluþturulacaktý. Bunun anlamý, mücadeleyi mengene gibi saran bürokratik kabuðun parçalanmasýydý. Tek Gýda Ýþ bürokrasisi bu nedenledir ki iþçi komitelerini büyük bir tehdit olarak gördü ve her türlü baský metoduyla bunu engellemeye çalýþtý ve bunda da baþarýlý oldu. Tabandaki iþçiler Ýstanbul, Ýzmir baþta olmak üzere yaptýklarý ani eylemlerle bürokratik engellemelerin sýnýrlarýný aþmaya çalýþtýlar. Türk Ýþ önünde de iþçiler defalarca kez sendikal bürokrasiyi sloganlarla topa tuttular. SDH olarak biz de bu protestolarýn olgunlaþýp bir sonuca ulaþmasýný saðlayarak öncesinde birçok ilde zaten seçilmiþ durumda olan Baþýndan beri süreci iþçi komitelerinin hayata geçmesi için mücadele baltalamaya çalýþan ettik. Hatta tabandaki sendika aðalarý ile iþçiprotestolarýn içinde etkili lerin tabanda örmeye olduðumuzu fark eden çalýþtýðý mücadele inisisendikal bürokrasinin ve bizzat Mustafa Türkel'in yatifi direniþ boyunca defalarca karþý karþýya hedef göstermelerine ve geldi. Bu çekiþmenin en kýþkýrtmalarýna maruz kaldýk. önemlilerinden birisi iþçi Dönüm Noktasý komitelerinin oluþturulOlarak 17 Ocak masý konusunda yaþandý. Mitingi Ýþçi komiteleri, mücadeTabandaki iþçi basýncý ile lenin gidiþatý konusunda tepedeki sendikal hayati önemdeydi, çünkü bürokrasinin arasýndaki komiteler mücadelenin gerilim en yüksek nokyönetiminde söz sahibi tasýna 17 Ocak mitingi sýrasýnda ulaþtý. Meydaný meþru bir organ olarak dolduran yüz bin civarýn- seçimler yoluyla da emekçi sadece Tekel oluþturulacaktý. Bunun direniþi ile dayanýþmýyor, anlamý, mücadeleyi 4-C gibi iþçi düþmaný uygulamalarý da protesto mengene gibi saran bürokratik kabuðun ediyordu. Mücadelenin parçalanmasýydý. ateþi içinde alýnmýþ bu tarz miting ve eylem kararlarý sendikal bürokrasinin her türünü kara kara düþündürüyordu. Eylem motivasyonu çok yüksekti. Tekel direniþçileri ve o dönem mücadele içerisinde olan Ýstanbul'daki itfaiyeciler son derece radikaldi. Eylemin Sýhhiye Meydaný'nda olduðu da hesaplandýðýnda sonuç almadan gitmek istemeyecek iþçilerin ülkedeki havayý bambaþka biçimlere sürükleyebilmeleri pekâlâ mümkündü. Bu, AKP'nin ve baðlaþýðý olan Türk Ýþ'in
49